Ο μαλθακός Παναθηναϊκός ηττήθηκε χωρίς να κάνει ευκαιρία

Ο Παναθηναϊκός μετά από την τεσσάρα στην πρεμιέρα απέναντι στον Απόλλωνα, πήγε στους Ζωσιμάδες να δώσει ένα παιχνίδι που προσφερόταν για να ζυγιστεί. Ο ΠΑΣ έχει γίνει ο εφιάλτης του τα τελευταία χρόνια.

Πέρυσι τον ταπείνωσε κερδίζοντας τον τρείς συνεχόμενες φορές μέσα σε δύο εβδομάδες. Ο συγκεκριμένος αγώνας είχε και μία σημειολογία για τον σύλλογο.

Σε μία έδρα που ο Παναθηναϊκός την εποχή που ήταν πραγματικός διεκδικητής των τίτλων είχε φτιάξει μία εντυπωσιακή παράδοση που για δεκαετίες δεν είχε δεχτεί ούτε τέρμα, μετρούσε πέντε ήττες στην σειρά. Στο τέλος του αγώνα οι συνεχόμενες ήττες έγιναν έξι.

Το κίνητρο του Περέα

Ο Παναθηναϊκός είχε μία φλύαρη κατοχή σε ολόκληρο το παιχνίδι, όμως δεν κατάφερε να δημιουργήσει ούτε μισή πραγματική ευκαιρία. Ο ΠΑΣ αμύνθηκε, όπως και στην Τούμπα με ένα καθαρό 4-4-2, έχοντας χαμηλά και κοντά τις γραμμές και έπαιρνε σημαντικές ανάσες, από το πάθος και τον τρόπο που έπαιζαν οι δύο επιθετικοί του.

Ειδικά ο Περέα δεν σταμάτησε, να τρέχει, να μαρκάρει, να παλεύει κάθε φάση και να κρατά πίσω τα αντίπαλα στόπερ. Ο πρώην φορ του Παναθηναϊκού έδειξε να έχει αυξημένο κίνητρο και πραγματικά ήταν ο πρωταγωνιστής του αγώνα.

Αυχενικό από τις μεγάλες μπαλιές του Πέρεζ

Ο Παναθηναϊκός έδειξε σαν να μην έχει σχέδιο για να αξιοποιήσει αυτά τα υψηλά νούμερα κατοχής που πήρε. Βλέπαμε συνέχεια να πηγαίνει η μπάλα στον Πέρεζ και αυτός, να κάνει μακρινές πάσες στόχευσης. Δεν είχε νόημα αυτό το στυλ παιχνιδιού.

Ο ΠΑΣ ήταν χαμηλά δεν άφηνε αποστάσεις και η μόνιμη προσπάθεια του Πέρεζ να μεταφέρει με μεγάλες μεταβιβάσεις αλλαγής κατεύθυνσης, ήταν βούτυρο στο ψωμί για την αντίπαλη άμυνα. Η μπάλα σηκωνόταν, έκανε λόμπα και κατέβαινε σιγά, σιγά. Ο μόνος τρόπος για να βγει κάτι με αυτό το παιχνίδι ήταν να πάθει αυχενικό κανένας αμυντικός του ΠΑΣ, που έπρεπε συνέχεια να έχει το κεφάλι του ψηλά.

Νωθρή χωρίς ένταση ομάδα

Δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές και κάποιες επιλογές του Γιοβάνοβιτς. Ο Σέρβος τεχνικός, με τις δηλώσεις που έκανε μετά την νίκη της πρεμιέρας, μας έκανε να καταλάβουμε πως είχε απόλυτη γνώση,ότι το τελικό 4-0 ήταν συγκυριακό και πως υπάρχουν αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού της ομάδας του, που χρειάζονται βελτίωση.

Με την απόφαση του να ξεκινήσει την ίδια ενδεκάδα, δεν έδειξε κάτι τέτοιο. Τριάδα στον άξονα, ποδοσφαιριστών, που λίγο πολύ μεταξύ τους μοιάζουν. Ειδικά το δίδυμο Πέρεζ-Μαουρίσιο, μοιάζει να καλύπτει ο ένας τα στοιχεία του άλλου. Έχοντας μπροστά τον Λούκβιστ και στα δεξιά τον Αϊτορ, δημιουργείται μία ομάδα νωθρή, χωρίς ένταση και νεύρο στο παιχνίδι της.

Πλήρωσε σκληρά το φοβισμένο ξεκίνημα

Ο Παναθηναϊκός, μπήκε δειλά, φοβισμένα στο γήπεδο και το πλήρωσε σκληρά. Δίχως να νικηθεί η άμυνα του, ένα σουτ εκτός περιοχής του Γκαρντάβσκι, που είχε να σκοράρει από το 2018 πήρε μία πορεία που ήταν δύσκολο να την ανακόψει ο Διούδης.

Το παιχνίδι ήταν δεδομένο πως θα γινόταν πιο δύσκολο, καθώς ο ΠΑΣ, που έδειξε και στην Τούμπα πως ξέρει να αμύνεται μαζικά, είχε και υπέρ του αποτέλεσμα για να υποστηρίξει.

Οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, από το 5^ο λεπτό, που έμειναν πίσω στο σκορ πήραν την κατοχή της μπάλας, αλλά δεν βρήκαν τρόπο να δημιουργήσουν, ούτε μισή ευκαιρία. Πιο εύκολο 1-0, ομάδα που έχει τελειώσει παιχνίδι με 26% κατοχή μπάλας, δεν πρέπει να έχει ξαναπάρει.

Δεν υπήρχε μεταφορά μπάλας ανεβάσματα και κάθετο παιχνίδι από τον άξονα

Πιέζοντας με τους Πέρεζ Μαουρίσιο στον άξονα, πέρα από το κουραστικό παιχνίδι των μεγάλων μεταβιβάσεων, απέναντι σε αντίπαλο που είχε χαμηλά και οργανωμένες τις γραμμές του δεν υπήρχε και τον κάθετο παιχνίδι.

Κανένας από του κεντρικούς χαφ δεν μπορούσαν να πάρουν την μπάλα και να την τρέξουν ακόμα και να κινηθούν πιο ψηλά χωρίς αυτήν. Είναι ξεκάθαρο πως το κάθετο παιχνίδι του Αλεξανδρόπουλου, κουμπώνει πολύ περισσότερο στον φετινό Παναθηναϊκό.

Το σίγουρο είναι πως η συγκεκριμένη τριάδα, άξονα είναι υπερβολικά σοφτ. Βάλτε μέσα τον Αϊτόρ στα αριστερά και έναν σέντερ φορ που δεν έχει την δυνατότητα, σε κλειστό παιχνίδι να λειτουργήσει υποστηρικτικά και βάζοντας πλάτη και όγκο να βοηθήσει στο να μπει η μπάλα και να παραμείνει μέσα στην περιοχή, έχουμε ολόκληρη την εικόνα του παιχνιδιού.

Βασικός ο Αϊτόρ

Κατανοώ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να βλέπει τον Παλάσιος στις προπονήσεις και να θεωρεί, πως ακόμη δεν είναι έτοιμος να πάρει περισσότερο χρόνο. Δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω πως γίνεται για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι να έχει ρόλο βασικού ο Αϊτόρ.

Σε μία ομάδα που δεδομένα έχει έλλειμμα στην δύναμη και στην ένταση να ξεκινά ένας ακόμα μαλθακός ποδοσφαιριστής στα άκρα της επίθεση, να μένει στον πάγκο ο Χατζηγιοβάνης και να χάνει χρόνο από την προσαρμογή του η πιο ακριβή μεταγραφή που έχει κάνει ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια.

Ο μόνος που έκανε το σωστό

Ο Γιοβάνοβιτς άργησε επίσης να ψάξει λύσεις από τον πάγκο και υπάρχει κάτι που με ενοχλεί πολύ με τους προπονητές. Όσες αλλαγές και να έχει διαθέσιμες δεν γίνεται να βλέπεις το παιχνίδι και να βγάζεις εκτός του Βιτάλ.

Θα μου πείτε πως και με τον Βιτάλ στο γήπεδο ο Παναθηναϊκός ευκαιρίες δεν έκανε και ο προπονητής έψαχνε λύσεις. Δεν γίνεται όμως να βλέπεις τον αγώνα να ψάχνεις τρόπο για να μπορέσει να ισοφαρίσει η ομάδα σου και να βγάζεις από το γήπεδο τον μοναδικό ποδοσφαιριστή, που κάνει μόνιμα το σωστό.

Ο Βραζιλιάνος έμπαινε συνεχώς πιο μέσα για να πάρει μπάλες μόνιμα κατάφερνε να ξεμαρκάρεται από τον κοντινό του αντίπαλο, πάσαρε σωστά την μπάλα, αλλά με το που έφευγε από τα πόδια του χανόταν.

Όταν στο τελευταίο δεκάλεπτο ψάχνεις την μία σωστή συνεργασία, την μία καλή ενέργεια για να πας σε εκτέλεση, αξιοποιώντας ένα πιο επιθετικό σχήμα και την κούραση του αντιπάλου δεν βρίσκω νόημα να βγάζεις τον μοναδικό που μπορεί να την κάνει.

Δεν ταίριαζε το παιχνίδι στον Καρλίτος, άργησε να μπει ο Μακέντα

Επίσης ο Παναθηναϊκός δεν έχει την τύχη, να διαθέτει κάποιον πραγματικά πολύ καλό φορ έχει τρεις που μεταξύ τους δεν έχουν και μεγάλη διαφορά. Είναι σημαντικό που ο Καρλίτος έχει χάσει κιλά και επίσης είναι σημαντικό για να βγει η σεζόν και να πετύχει η ομάδα τους στόχους της, να κρατά ο Γιοβάνοβιτς και τους τρεις ενεργούς και να είναι δίκαιος με αυτούς.

Έγινε πολύ νωρίς κατανοητό πως το παιχνίδι δεν ταιριάζει στο στιλ που αγωνίζεται ο Καρλίτος και ήταν απαραίτητο να μπει ένας καλύτερος φορ στο υποστηρικτικό παιχνίδι, για να φέρει την μπάλα βαθιά στην αντίπαλη άμυνα.

Η μοναδική επιθετική προσπάθεια, που έκανε ο Παναθηναϊκός με τη συμμετοχή του σέντερ φορ, ήταν όταν βγήκε στο πλάι της περιοχής ο Μακέντα και με το σώμα του, κράτησε την μπάλα ψηλά και έβγαλε στα δεξιά τον Χατζηγιοβάνη για να σεντράρει.

Το παιχνίδι φώναζε πως οι Καρλίτος, Αϊτόρ έπρεπε να βγουν νωρίτερα, όπως και από το ημίχρονο έπρεπε να σπάσει η τριάδα των Πέρεζ, Μαουρίτσιο, Λούντκβιστ.

Ασφαλώς και η κριτική αφορά μόνο το συγκεκριμένο παιχνίδι και όχι συνολικά την δουλειά του Σέρβου τεχνικού, που είναι πολύ νωρίς για να κριθεί. Όπως πολύ νωρίς, είναι για να κρίνει κανείς, τις δυνατότητες του φετινού ρόστερ του Παναθηναϊκού.

Ξεκάθαρη η ποιοτική βελτίωση υπάρχουν όμως παθογένειες που θέλουν σωστή διαχείριση

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως υπάρχει σοβαρή ποιοτική βελτίωση σε σχέση με πέρυσι είναι όμως πασιφανές πως υπάρχουν ατέλειες. Χρειάζεται πολύ δουλειά αλλά και σωστή διαχείριση στα παιχνίδια από τον προπονητή, για να κρυφτούν οι αδυναμίες και να αναδειχτούν τα προτερήματα που σίγουρα υπάρχουν.

Παρά την ήττα είναι ένα θετικό βήμα σε σχέση με πέρυσι, το γεγονός πως απέναντι σε έναν αντίπαλο, που έπαιζε μόνιμα με δύο φορ που έβγαζαν πολύ ένταση και ήταν σε καλή κατάσταση, ότι κατάφερε να πάρει τόσο μεγάλη κατοχή χωρίς να απειληθεί ιδιαιτέρα ανασταλτικά.

Ασφαλώς και δεν είναι αρκετό και αυτό αποδείχθηκε είναι όμως ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος από ότι πέρυσι. Κριτική στα social έκαναν οι φίλοι του Παναθηναϊκού, για τον Σάρλια. Είναι κατανοητό πως δεν πρόκειται για μεγάλη κλάση, όμως δεν ήρθε η ήττα από αυτόν, αλλά από την αδυναμία της ομάδας να ανοίξει την οργανωμένη άμυνα του ΠΑΣ.

Δείγματα πως έχουμε φέτος πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα

Στις δύο πρώτες αγωνιστικές βλέπουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Ο ΠΑΣ κέρδισε στην Τούμπα και τον Παναθηναϊκό με το ίδιο σχέδιο.

Ο Απόλλων με τον Ιωνικό την πρώτη αγωνιστική πήγαν στις έδρες της ΆΕΚ και του Παναθηναϊκού για να παίξουν μπάλα και στα πρώτα 25 λεπτά κυριάρχησαν, έδειξαν μία διαφορετική νοοτροπία και τα τελικά αποτελέσματα ήταν πλασματικά. Ο Ατρόμητος και ο ΟΦΗ που πέρυσι σώθηκαν στο τέλος πήραν ισοπαλίες στις έδρες του Ολυμπιακού και του Άρη.

Ο Ιωνικός την περασμένη Παρασκευή υποδέχτηκε και κέρδισε στα ίσα τον Άρη. Βλέπουμε πως όλες οι ομάδες ενισχύθηκαν και το φετινό πρωτάθλημα και ανταγωνιστικό θα είναι και περισσότερες γκέλες θα κάνουν οι μεγάλοι.

Μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα μπορέσουμε να δούμε, καλύτερο ποδόσφαιρο και να ασχοληθεί περισσότερος κόσμος, με το Ελληνικό πρωτάθλημα. Το ξεκίνημα είναι ελπιδοφόρο.