Ο Ολυμπιακός πέτυχε μία ιστορική νίκη μέσα στην Πόλη. Νίκησε με 3-0 κάνοντας περήφανους τους οπαδούς του σε ολόκληρο τον κόσμο και έδωσε το δικαίωμα για ένα χαμόγελο, έστω και κρυφό, στους περισσότερους Έλληνες. Όσο και να το κάνεις, το να πηγαίνει μία ελληνική ομάδα και να ρίχνει τρία γκολ μέσα στην Τουρκία, ποτέ δεν θα πάψει να είναι κάτι σπουδαίο για την χώρα μας.

"Βασιλιάς" στα Βαλκάνια ο Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός έδειξε πως επέστρεψε στο επίπεδο που τον έφερε η δουλειά του Μαρτίνς τα προηγούμενα δύο χρόνια. Έχει φτάσει σε ένα αγωνιστικό επίπεδο που δεν υπάρχει ομάδα από τα Βαλκάνια να μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Σε αυτήν την πορεία, βρήκε πολλές ομάδες από την γειτονιά μας από το καλοκαίρι του 2019 και μετά, καμία δεν μπορούσε να τον σταματήσει, μέχρι που το καλοκαίρι ήρθε ο αποκλεισμός από την Λουντογκόρετς.

Με βάση το επίπεδο που είχε φτάσει ο Ολυμπιακός, ο αποκλεισμός από μία βουλγαρική ομάδα ήταν ένα σοκ. Ένα ισχυρό χτύπημα που θα δοκίμαζε τις αντοχές της ομάδας του Μαρτίνς. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι κύκλοι. Ειδικά στην Ελλάδα είναι σύνηθες. Πολλές καλές ομάδες του παρελθόντος, είχαν έναν πετυχημένο κύκλο και μετά από κάποια χρόνια άρχισε η πτώση. Κάποτε, η αρχή του κακού για τον Παναθηναϊκό του Ρότσα ήταν ο αποκλεισμός από την Ρόζενμπουργκ. Εκείνη η ομάδα, δεν μπόρεσε να σηκωθεί ποτέ ξανά.

Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς, μετά τον αποκλεισμό από την Λουντογκόρετς, έπρεπε να αποδείξει πρώτα στον ίδιο του τον εαυτό και στην συνέχεια σε όσους εχθρούς και φίλους ήθελαν να τον κατασπαράξουν, πως δεν ήρθε το τέλος του δικού του κύκλου, απλά ήταν μία αποτυχία σε μία περίοδο, που κάποιες σκέψεις, κάποιες επιλογές δεν βγήκαν.

Το έγραψα και εκείνη την εποχή, συμβαίνει και στους καλύτερους. Ο Μαρτίνς μετά την πρόκριση με την Αϊντχόφεν ήθελε να φέρει την εξέλιξη της ομάδας του, μέσα από το 3-4-3 και η συγκεκριμένη απόφαση δεν του βγήκε.

Ο μεγάλος προπονητής πρέπει να καταλαβαίνει και τα λάθη του και να είναι ευέλικτος. Μετά τον αποκλεισμό στην Βουλγαρία, είχε προηγηθεί και ο χαμένος τελικός με τον ΠΑΟΚ, το 3-4-3 πετάχτηκε. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο να σκέφτεται και να λειτουργεί μέσα από τετράδα στην άμυνα, δουλεύοντας διάφορα πλάνα εξέλιξής του. Το παιχνίδι με την Φενέρ ήρθε να αποδείξει το ποιος είναι το αφεντικό στα Βαλκάνια και πως η ομάδα του Μαρτίνς έχει συνέχεια.

Δύσκολο να βρει πιο χρήσιμο ακραίο επιθετικό από τον Μασούρα

Ο Πορτογάλος προπονητής, για να εξυπηρετήσει τα σχέδια, τα πλάνα που έχει για την φετινή χρονιά, επένδυσε πολύ σε ακραίους επιθετικούς. Ονιεκούρου, Λόπες, Ροντρίγκες, ήρθαν για να γεμίσουν με δημιουργία και ταχύτητα τα άκρα του Ολυμπιακού και να ανεβάσουν τον ανταγωνισμό, για τον Μασούρα.

Ο Μαρτίνς γνωρίζει καλά πως όσους και να φέρει, είναι δύσκολο να βρει πιο χρήσιμο από τον Μασούρα. Πιο υψηλή κλάση,με χρήματα μπορείς να βρεις, με πιο ανεπτυγμένη τεχνική κατάρτιση, καλύτερο στο ένας με έναν, πιο χρήσιμο όμως με την δυνατότητα να βγάζει εις πέρας τόσο δύσκολους τακτικά ρόλους και να βοηθά με συνέπεια επιθετικά, είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Ο Μαρτίνς συνέτριψε τακτικά τον Περέιρα με όπλο τον Μασούρα

Το διπλό στην Φενέρ ήρθε μέσα από μία τακτική νίκη του Μαρτίνς επι του πρώην προπονητή του Ολυμπιακού, Βίτορ Περέιρα. Το συγκεκριμένο πλάνο βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε όσα μπορεί να προσφέρει το συγκεκριμένο παιδί.

Όταν έχεις δώσει ασίστ για το πρώτο τέρμα και έχεις πετύχει τα άλλα δύο, είσαι ο πρωταγωνιστής του αγώνα έτσι κι αλλιώς. Ο Μασούρας όμως θα ήταν το κλειδί, ακόμα και αν ο Ολυμπιακός κέρδιζε με 0-1, χωρίς να έχει ο ίδιος την παραμικρή προσφορά στο επιθετικό κομμάτι και αυτή είναι η μαγεία της συγκεκριμένης εμφάνισης. Ήταν μία μεγαλειώδης, μία σπάνια εμφάνιση αυτή που έκανε ο Μασούρας στην Πόλη. Ο άνθρωπος που με δική του ασίστ και δύο δικά του γκολ, σφράγισε την νίκη για τον Ολυμπιακό, ήταν ο ίδιος άνθρωπος που σφράγισε την πλευρά του.

Το τρικ με τον Μπα

Ο Μαρτίνς γνωρίζοντας πως η Φενέρ παίζει ένα 3-4-3 και κρατά τους δύο ακραίους πολύ εσωτερικά, πήγε σε ένα τρικ. Εφάρμοσε ένα αρχικό πλάνο που στο γήπεδο είχε τρία στόπερ, τον Μπουχαλάκη σαν καθαρό 6άρι και τους δύο Καμαρά να βγάζουν ένταση και να μπορούν να δημιουργήσουν μία ασπίδα για την άμυνα του Ολυμπιακού. Στόχος ξεκάθαρος, δεν ήθελε να επιτρέψει στον Περέιρα να δημιουργήσει συνθήκες να ακουμπά η μπάλα στα μεσοδιαστήματα. Με τον τρόπο που έπαιζαν οι Ρόσι, Πέλκας, μόνιμα πιο μέσα από τον αντίπαλο μπακ, πιο πλάγια από το αντίπαλο 6άρι και λίγο πιο ψηλά από τα αντίπαλα στόπερ, αν η Φενέρ τους έβαζε στο παιχνίδι, θα δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στην άμυνα του Ολυμπιακού.

Στο διάβασμα του αντιπάλου, ο Μαρτίνς διαπίστωσε πως ο αντίπαλός του δεν χρησιμοποιεί τόσο πολύ το πλάτος, δεν υπάρχει εξτρέμ και η ικανότητα του Μασούρα να πάρει μόνος του, όσα μέτρα χρειάζονται στην πλευρά του, προσφέρει ένα πολύτιμο δικαίωμα. Να σπαταλήσει μία θέση, για να βάλει τρίτο στόπερ.

Ο Ολυμπιακός τακτικά έπαιζε καθαρό 4-1-4-1, ο Μαρτίνς όμως δεν τρελάθηκε, χρησιμοποιώντας τον Μπα στην πλευρά. Ήξερε πως δεν θα πάρει το παραμικρό επιθετικά και στην ανάπτυξη του Ολυμπιακού, γνώριζε όμως πως δεν είναι απαραίτητο για να χτυπήσει την συγκεκριμένη ομάδα.

Στον Μπα έδωσε έναν συγκεκριμένο ρόλο, αν κάτσει και δει προσεχτικά τις άμυνες που έπαιζαν οι ερυθρόλευκοι, θα προσέξει το εξής. Ο Μπα, πάντοτε είχε στο μυαλό του να πάει εκεί που βρισκόταν στο ξεκίνημα ο Πέλκάς και στην συνέχεια ο Ρόσι. Όταν ήταν σε θέση άμυνας, την πλευρά την κλείδωνε ο Μασούρας, που είχε στο νου του να μην ανέβει ο Σάμουελ και ο Μπα έμπαινε πιο εσωτερικά και ένα κλικ πιο ψηλά, για να μην επιτρέψει να ακουμπήσει η μπάλα στον εσωτερικό δημιουργό.

Σε μεγάλη ημέρα ο Μαρτίνς

Βάζοντας σε αυτόν τον χώρο, έναν παίκτη παραπάνω, έχοντας καθαρό 6άρι τον Μπουχαλάκη, προστάτεψε την ομάδα του από το παιχνίδι που προσπαθεί να παίξει ο Περέιρα στα μεσοδιαστήματα με τους Πέλκα, Ρόσι, που έπαιζαν εσωτερικά του Βαλέντσια. Αυτός ήταν και ο λόγος, που ο Μπα, παρότι τακτικά ήταν άψογος, δεν γινόταν να παραμείνει στο γήπεδο με κίτρινη κάρτα. Υπάρχει το προηγούμενο με τις δύο αποβολές, όμως και ένας ρόλος που τον ήθελε να μαρκάρει λίγο έξω από την αντίπαλη περιοχή και επειδή έπρεπε να βγει επιθετικά στην φάση, υπήρχε ο κίνδυνος μία φορά που θα πάει δεύτερος στην μπάλα, να αποβληθεί.

Ο Μαρτίνς ήταν σε μεγάλη ημέρα στην Πόλη και δεν άφησε τίποτα στην τύχη του, στο ημίχρονο μπήκε ο Λαλά που τα πήγε και αυτός εξαιρετικά, στον ρόλο του, όταν οι ερυθρόλευκοι είχαν μάθει καλά τα ζητούμενα του αγώνα. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα είχαν βγει, με τόσο άνεση, αν δεν υπήρχε στα δεξιά ένας ποδοσφαιριστής που θα επέτρεπε στον Μαρτίνς να κάνει την απλή σκέψη.

Ο αντίπαλος παίζει με έναν ποδοσφαιριστή στην πλευρά, φέρνει δύο παίκτες στους στόπερ και στους αμυντικούς μας χαφ, ας χρησιμοποιήσω, έναν ποδοσφαιριστή στην δεξιά πλευρά, για να κερδίσω παίκτη στον συγκεκριμένο χώρο και σχήμα με καθαρό 6άρι.

Ο Ολυμπιακός είχε αρχικό σχηματισμό, 4-1-4-1, αλλά σε θέση άμυνας οι Μασσούρας, Μπα, είχαν μία πιο σύνθετη αποστολή, όπως σύνθετη αποστολή είναι και οι δύο Καμαρά και ο Μπουχαλάκης.

Η υπόκλιση στον Μασούρα

Η υπόκλιση στον Μασούρα, πρέπει να γίνει, γιατί ο άνθρωπο, που έκανε σμπαράλια την άμυνα της Φενέρ, που δημιούργησε με τρέξιμο του και δική του ασιστ το πρώτο τέρμα, που πέτυχε άλλα δύο υπέροχα τέρματα, είχε αναλάβει και μία απαιτητική αμυντική αποστολή, που θεωρητικά τον οδηγούσε να ξεκινά τις επιθέσεις του από χαμηλά.

Στην πράξη, το διάβασμα του Μαρτίνς, του δημιουργούσε χώρους, καθώς ο Περέιρα δεν φόρτωνε την πλευρά του. Με τις φυσικές δυνάμεις που διαθέτει, την μόνιμη εντολή Μαρτίνς να μπαίνει εσωτερικά και την σπάνια για γρήγορο Έλληνα ποδοσφαιριστή αποτελεσματικότητα του, "σκότωσε" τους Τούρκους.

Ο Μασούρας έχει προσφέρει μεγάλα γκολ, έχει υπάρξει πρωταγωνιστής σε μεγάλες νίκες του Ολυμπιακού. Άξιζε να βάλει την δική του σφραγίδα, σε μία ιστορική επιτυχία του συλλόγου. Με αυτήν την εμφάνιση, κατάφερε να μείνει με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Ολυμπιακού, έβαλε φαρδιά πλατιά, την υπογραφή του σε μία από τις πιο ιστορικές νίκες του συλλόγου.

Η χθεσινή Game Night με τους Παντελή Βλαχόπουλο, Θέμη Καίσαρη, Παντελή Διαμαντόπουλο και Βασίλη Σκουντή: