Ο Μοργκάν Σναϊντερλάν είναι δίχως αμφιβολία ένα από τα μεγάλα ονόματα που κοσμούν τη Stoiximan Super League, για λογαριασμό της "σταχτοπούτας" Κηφισιάς.

Ο 34χρονος Γάλλος διεθνής μέσος διέγραψε μια σπουδαία δωδεκαετή πορεία στην Αγγλία, στην οποία το κοντέρ έγραψε 200 συμμετοχές στην Premier League, εκπληκτικές εμφανίσεις με τις Σαουθάμπτον, Έβερτον και τίτλους με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Φυσικά έχει φορέσει και τη φανέλα της Εθνικής Γαλλίας σε 15 παιχνίδια, όντας μέλος της αποστολής των μπλε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία, αλλά και στο Euro δύο χρόνια αργότερα στη χώρα του, όπου έφτασε μέχρι τον τελικό και ηττήθηκε από την Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος.

Ο Σναϊντερλάν βρήκε πλέον την "Ιθάκη' του στην Κηφισιά και μίλησε στο SPORT24 για όσα έζησε στα αγγλικά γήπεδα, την εθνική Γαλλίας μέχρι φυσικά και την Ελλάδα.

Ο Ποτσετίνο ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα, με έκανε να σκεφτώ το ποδόσφαιρο διαφορετικά

Ξεκίνησες στη Γαλλία, αλλά έκανες το άλμα στη Σαουθάμπτον όπου έμεινες για πέντε χρόνια. Πώς ήταν η πορεία σου εκεί;

"Ήταν μια εκπληκτική, μια τέλεια χρονική περίοδος για μένα. Όταν έφυγα από τη Γαλλία έψαχνα για μια ομάδα που θα μου έδινε τη δυνατότητα να παίζω αρκετά. Η Σαουθάμπτον ήταν η ιδανικότερη ευκαιρία για μένα για να γίνω καλύτερος παίκτης. Ήταν η πιο όμορφη περίοδος επειδή ήμουν πολύ νέος και εκτός από καλύτερος παίκτης έγινα και καλύτερος άνθρωπος.

Μεγάλωσα μαζί με το ίδιο το κλαμπ. Τότε πετύχαμε δύο διαδοχικές ανόδους και από τη League One ανεβήκαμε στην Premier League και όλοι μαζί βελτιωνόμασταν. Ήταν πραγματικά ένα όνειρο".

Στο Σεν Μέρις είχες τη δυνατότητα να παίξεις υπό τις οδηγίες δύο σπουδαίων προπονητών, όπως ο Ρόναλντ Κούμαν και ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο. Πώς ήταν η συνύπαρξη σου με αυτούς;

"Ναι και με τους δύο ήταν εξαιρετικά. Ο Ποτσετίνο ήρθε στην ομάδα στο μέσο της σεζόν 2013/14 και με έκανε να σκεφτώ το ποδόσφαιρο διαφορετικά από ότι το έκανα έως τότε. Η τακτική του βασίζεται στην πίεση ψηλά και σε μεγάλη ένταση, δουλεύαμε σκληρά μαζί του κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Μου άρεσε ο τρόπος που έβλεπε το ποδόσφαιρο και ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ στην καριέρα μου.

Με τον Κούμαν η σχέση μας ξεκίνησε λίγο περίεργα. Όταν ήρθε το καλοκαίρι του 2014 εγώ τότε σκεφτόμουν να φύγω για μια μεγαλύτερη ομάδα, με ήθελε η Τότεναμ που τότε είχε πάει ο Ποτσετίνο. Υπήρχαν και εκείνο το καλοκαίρι διαπραγματεύσεις για να φύγω από την ομάδα, αλλά μόλις σταμάτησαν είχαμε μια πολύ καλή σχέση και ήταν η καλύτερη σεζόν μου, θεωρώ ότι τον βοήθησα και με βοήθησε φυσικά πολύ".

Και έρχεται το πολύ σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας του, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ποια ήταν η αντίδρασή σου στο ενδιαφέρον και στην τελική έκβαση των διαπραγματεύσεων;

"Ήμουν αρκετά προσγειωμένος. Ήδη από την προηγούμενη σεζόν πίεζα για μεταγραφή γιατί ήθελα να πάω στην Τότεναμ, όμως η ομάδα με κράτησε και μου είπε ότι θα με άφηνε να φύγω το επόμενο καλοκαίρι.

Ήθελα να φύγω από κάτι που ένιωθα άνετα και να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, να κάνω το επόμενο βήμα. Γύρω στον Φεβρουάριο - Μάρτιο εκείνης της χρονιάς (2014/15) ήξερα ότι είχα τέσσερις - πέντε μεγάλες ευκαιρίες. Ήταν μια μεγάλη απόφαση για μένα, αλλά τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν μπορείς να την απορρίπτεις είναι ένα μεγάλο club. Μου έκαναν την πρόταση για το συμβόλαιο και ολοκληρώθηκε. Ένιωθα ότι έπαιρνα μια ανταμοιβή όλων όσων έκανα τα προηγούμενα χρόνια. Ήξερα ότι ήμουν πλέον στο κορυφαίο επίπεδο και οι προσδοκίες ήταν μεγάλες".

Ο Μπόμπι Τσάρλτον μου είπε ότι ήταν χαρούμενος για τη μεταγραφή του, έβλεπα VIDEO από το Ολντ Τράφορντ με Μπέκαμ - Καντονά

Τι σκεφτόσουν όταν έπαιξες για πρώτη φορά στο Ολντ Τράφορντ;

"Όταν ήμουν μικρός έβλεπα VIDEO του Μπέκαμ και του Καντονά με τη Γιουνάιτεντ σε αυτό το γήπεδο και έλεγα "ουάου, μακάρι να παίξω μια μέρα σε αυτό το γήπεδο". Έπαιξα και με τη Σαουθάμπτον, αλλά όταν είσαι παίκτης της Γιουνάιτεντ είναι αλλιώς. Φοράς αυτή τη φανέλα, βγαίνεις έξω και βλέπεις το όνειρο. Όλοι σε κοιτούν και είναι τεράστιο πράγμα. Είμαι πραγματικά περήφανος που τα κατάφερα".

Αναφέρθηκες ήδη στους Ντέιβιντ Μπέκαμ και Έρικ Καντονά, δύο σπουδαίες μορφές της ομάδας. Είχε την τύχη να γνωρίσει και ακόμα παλαιότερους, όπως οι Σερ Μπόμπι Τσάρλτον και Σερ Άλεξ Φέργκιουσον;

"Ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον και ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, όπως και άλλοι θρύλοι της ομάδας, ήταν εκεί σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια. Μερικές φορές και στα εκτός και ταξιδεύαν μαζί μας στο αεροπλάνο. Είχαμε την ευκαιρία να τους μιλήσουμε. Ήταν απίστευτο για εμάς που μοιράζονταν πράγματα μαζί μας για το ποδόσφαιρο. Με τον Καντονά επίσης συναντηθήκαμε όσο ήμουν εκεί, αλλά με τον Μπέκαμ δεν την είχα αυτή τη δυνατότητα".

Τι είχες συζητήσει μαζί τους;

"Ο Μπόμπι Τσάρλτον μου έλεγε ότι ήταν χαρούμενος για μένα που ήρθα στην ομάδα και ήλπιζε να το ευχαριστιέμαι όλο αυτό στη Γιουνάιτεντ. Με έκανε να καταλάβω πόσο μεγάλη ομάδα είναι η Γιουνάιτεντ και πόσο σημαντικό είναι να τα πάω καλά, λόγω αυτής της προσδοκίας που υπήρχε.

Με τον Σερ Άλεξ μίλησα για πρώτη φορά στην αρχή της χρονιάς (2015/16) μετά από μια εκτός έδρας ήττα που κάναμε με τη Σουόνσι στο πρωτάθλημα. Μου έλεγε να μην ανησυχώ γιατί η ομάδα θα έχει καλύτερες μέρες. Εκείνη την περίοδο ο Φέργκιουσον ήταν περισσότερο παρατηρητής. Δεν εμπλεκόταν πολύ στην ομάδα γιατί δεν είχε πολύ καιρό που αποχώρησε".

Η πρώτη σεζόν σου στη Γιουνάιτεντ (2015/16) ήταν λίγο περίεργη. Ο Φαν Χάαλ ήταν διαρκώς υπό πίεση, όμως ήρθε ο πρώτος τίτλος της μετά - Φέργκιουσον εποχής. Τι γεύση σου άφησε εσένα;

"Η πρώτη σεζόν μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Αρχίσαμε πολύ καλά, αλλά ένιωθες μέσα στην ομάδα ότι υπήρχε έντονος αρνητισμός και αυτό περνούσε και εκτός αυτής. Κάθε φορά που δεν κερδίζαμε, ο Τύπος μας κριτίκαρε και ο κόσμος το έδειχνε ότι δεν του άρεσε.

Ήταν παράξενο. Έτσι όπως παίζαμε δεν ήταν διασκεδαστικό για τον κόσμο. Στο τέλος κερδίσαμε το Κύπελλο, το οποίο η ομάδα είχε να κερδίσει χρόνια και ήταν και το πρώτο της μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον εποχής. Θα την χαρακτήριζα ως "ΟΚ" τη σεζόν.

Εγώ από πλευράς μου έπρεπε να προσαρμοστώ σε ένα νέο περιβάλλον σε ένα τεράστιο κλαμπ στην πρώτη μου χρονιά. Ξεκίνησα πολύ καλά, αλλά στο τέλος ήταν πιο δύσκολα, πνευματικά πιο πιεσμένος. Ήταν η πρώτη σεζόν μου και ανυπομονούσα για την επόμενη".

Ο Μουρίνιο μου έλεγε συνεχώς ότι θα έχω τις ευκαιρίες μου, έξι μήνες μετά συνειδητοποίησα ότι δεν έπρεπε να φύγω

Από τη Γιουνάιτεντ επί των ημερών σου ποιους αστέρες ξεχώρισες από όσα βίωσες;

"Ο Ζλάταν μου αρέσει πάρα πολύ. Όταν δεν τον γνωρίζεις προσωπικά, έχεις πολλά να σκεφτείς γι' αυτόν από αυτό που βλέπεις από τα Μέσα. Είναι ένας πολύ ωραίος τύπος, όταν συζητάς μαζί του. Κάνει συνεχώς πλάκες και είναι ένα νορμάλ άνθρωπος. Στον αγωνιστικό χώρο όμως είναι ένα θηρίο. Θέλει να κερδίζει 100%, βάζει πίεση στους συμπαίκτες του με θετικό τρόπο θα έλεγα γιατί θέλει να κερδίζει. Εμένα μου αρέσει αυτό.

Λάτρευα να παίζω με τον Σβαϊνστάιγκερ. Ανακοινωθήκαμε την ίδια μέρα, είχαμε εξαιρετική σχέση. Πρόλαβα και τον Μάικλ Κάρικ, που ήταν στα τελευταία του βήματα. Ήταν πιο ήσυχος. Έπαιζε σταθερά στο κορυφαίο επίπεδο. Για τον Ρούνεϊ δεν χρειάζεται να πω πολλά. Παίξαμε μαζί στην Γιουνάιτεντ και την Έβερτον, είναι ένας μαχητής και με τρομερή ποιότητα. Όλοι τους όμως είναι άνθρωποι. Όλοι θέλουν το καλύτερο στον αγωνιστικό χώρο".

Το καλοκαίρι του 2016 ο Φαν Χάαλ έφυγε και ήρθε ο Ζοζέ Μουρίνιο και εσύ αποχώρησες μετά από έξι μήνες.

"Έχω πει πολλές φορές ότι ο Μουρίνιο είναι σπουδαίος προπονητής, μου αρέσει ο τρόπος που κάναμε προπονήσεις και ο τρόπος που μας μιλούσε πριν αλλά και μετά από τα ματς. Το μόνο πρόβλημα που είχα ήταν ότι όταν ήμουν στο Euro 2016, επέστρεψα στην ομάδα μετά από πέντε μέρες διακοπών και δεν ήμουν από την αρχή στην προετοιμασία. Η σεζόν άρχισε αμέσως. Τότε είχαμε πολλούς παίκτες στη θέση μου: Πογκμπά, Άντερ Ερέρα, Μαρουάν Φελαϊνί, Μάικλ Κάρικ, οι περισσότεροι από αυτούς πήγαν στην προετοιμασία από την αρχή.

Ο Μουρίνιο μου έλεγε συνεχώς "πρέπει να περιμένεις, πρέπει να περιμένεις", "θα έχεις τις ευκαιρίες σου" και "είμαι χαρούμενος με σένα και την παρουσία σου στις προπονήσεις". Στο τέλος όμως δεν έπαιζα όσο θα ήθελα. Τότε έκανα γνωστό τόσο στον Μουρίνιο αλλά και στο κλαμπ ότι πιο σημαντικό για μένα είναι να παίζω και όχι ότι είμαι παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Γι' αυτό το λόγο ο Κούμαν από τον Οκτώβριο με έπαιρνε για να μου πει να πάω στην Έβερτον. Τότε η ομάδα είχε μεγάλες φιλοδοξίες. Οπότε αποφάσισα να πάω και γι' αυτό τότε έκανα το σχετικό αίτημα για να πάω στην Έβερτον".

Έχεις δηλώσει όμως στο παρελθόν ότι μετάνιωσες γι' αυτό.

"Ναι φυσικά. Εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα. Όταν είσαι στην Premier League δεν παίζεις σε κάθε εβδομάδα και μερικές φορές είσαι εκτός αποστολής, θες απλά να παίξεις. Δεν συνειδητοποιείς ότι είσαι στη Γιουνάιτεντ. Αυτή είναι η τύχη κάποιων παικτών όταν παίζουν σε μεγάλα κλαμπ. Κάποιες φορές δεν παίζεις, μετά κάνεις ένα καλό παιχνίδι και συνεχίζεις να παίζεις. Εγώ τότε αυτό δεν το είχα συνειδητοποιήσει.

Αντίθετα με τράβηξε η Έβερτον, οι φιλοδοξίες της και είπα ότι θέλω να πάω. Μετά από έξι μήνες συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να μείνω γιατί δουλεύεις όλη σου τη ζωή για να παίξεις σε έναν τέτοιο κλαμπ. Δεν έπρεπε να φύγω, έπρεπε να αντισταθώ, να προπονηθώ, να παίξω και να το γυρίσω όλο αυτό. Αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μετάνιωσα που πήγα στην Έβερτον, γιατί είναι μεγάλη ομάδα.

Αλλά μετάνιωσα που δεν εκπλήρωσα όσα μπορούσα να πετύχω στη Γιουνάιτεντ. Μετά από αυτό κάτι έκανε κλικ το μυαλό μου. Σκεφτόμουν ότι έκανα τα πάντα μέχρι να πάρω μεταγραφή για τη Γιουνάιτεντ, γιατί όμως στο τέλος; Έπρεπε να συνεχίσω και να πετύχω ".

Έπρεπε να κάνω υπομονή, ήθελα να μείνω στη Γιουνάιτεντ για δέκα χρόνια

Θεωρείς ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του αυτό;

"Δεν ήταν το μεγαλύτερο λάθος, διότι ήμουν χαρούμενος που πήγα στην Έβερτον. Στη Γιουνάιτεντ όμως επειδή δεν έπαιξα για τέσσερις μήνες έφυγα και αυτό ήταν λάθος για έναν ποδοσφαιριστή. Έπαιξα με τον Άντερ Ερέρα που πέτυχε στη Γιουνάιτεντ. Κανείς δεν θυμάται ότι για μήνες δεν έπαιζε με την ομάδα.

Συνέχισε, πάλεψε γιατί ήξερε ότι μια μέρα θα έρθει η ευκαιρία και ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Το έκανε και τα πήγε πολύ καλά, ενώ στη συνέχεια πήγε στην Παρί. Το ίδιο και με τον Χουάν Μάτα και πολλούς άλλους. Ο Λουκ Σο επίσης δεν έπαιζε πολύ και δείτε που είναι σήμερα, παρά τους σοβαρούς τραυματισμούς που είχε".

Πόσο εύκολο είναι να είσαι παίκτης σε ένα τόσο μεγάλο club;

"Δεν μπορώ να πω ότι είναι εύκολο γιατί θα πω ψέματα, αλλά ήξερα τι με περιμένει. Όταν ξέρεις αυτό δεν παθαίνεις σοκ, αλλά ξέρεις τι να περιμένεις. Ήξερα ότι όταν θα βγαίνω εκτός με τη σύζυγό μου και θα είμαι στο εστιατόρια ή στα μαγαζιά θα κοιτούσαν τα πάντα. Το ήξερα. Ήξερα επίσης ότι όταν δεν έπαιζα καλά υπάρχουν τα social media. Το καλύτερο για τους παίκτες που παίζουν σε αυτές τις ομάδες είναι να τα δίνουν σε άλλους, γιατί είναι τρελό αν διαβάσεις όλα τα σχόλια. Μπορεί να σε αποσταθεροποιήσει. Όμως ήξερα τι περίμενα και το διαχειρίστηκα αρκετά καλά".

Το πλάνο που έπαιζε η Γιουνάιτεντ ένιωθες να σε περιορίζει;

"Ναι. Όταν ήμουν στη Σαουθάμπτον έπαιζα με άλλους δύο μέσους και μπορούσα να παίζω πιο πολύ στην περιοχή. Ήμουν πολύ καλός στο timing, όταν έρχεται μια σέντρα, ήξερα που μπορεί να πάει η μπάλα. Αυτή ήταν η δύναμή μου. Με χρησιμοποιούσαν περισσότερο έτσι, όπως στη Γιουνάιτεντ ήμουν περιορισμένος έπαιζα πιο χαμηλά".

Εν συντομία, πως θα χαρακτήριζες την όλη πορεία σου στην ομάδα;

"Δεν μπορώ να πω ότι ήταν καλή. Έμεινα 1.5 χρόνο και ήθελα να μείνω δέκα χρόνια. Μπορώ να πω ότι είμαι περήφανος που φόρεσα αυτή τη φανέλα. Έκανα το καλύτερο, ήξερα ότι θα έκανα το καλύτερο και ότι μπορούσα να κάνω το καλύτερο. Έτσι είναι η ζωή όμως".

Ο Κούμαν έφυγε νωρίς και στην Έβερτον ένιωθαν ότι δεν ήμουν χαρούμενος με αυτό

Και μέτα ήρθε η Έβερτον τον Ιανουάριο του 2017. Τι κλίμα συνάντησες εκεί;

"Όταν πήγα ήταν όλα καλά. Είχαμε πολύ καλούς παίκτες όπως ο Λουκάκου και ο Μπάρκλεϊ. Το θέμα είναι να τους κρατήσεις όμως αυτούς τους παίκτες (γέλια). Και οι δύο έφυγαν και ποτέ δεν αντικαταστάθηκαν με το ίδιο ποιοτικούς παίκτες, αυτά φυσικά δεν ήταν τα μοναδικά παραδείγματα. Οι πρώτοι έξι μήνες ήταν εκπληκτικά. Βρήκα τη φόρμα μου, έφτασα κοντά στο να αναδειχθώ παίκτης της χρονιάς από τους φιλάθλους, είχα πολύ καλή σχέση μαζί τους με αγαπούσαν.

Τη νέα χρονιά όμως ο Κούμαν απολύθηκε τον Οκτώβριο. Πήγα στην Έβερτον σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας του και αυτό με εξέπληξε. Κάθε κλαμπ χρειάζεται να έχει ένα όραμα και με αυτή την πράξη έδειξαν ότι δεν είχαν. Μετά έφεραν τον προπονητή από τις ρεζέρβες στην πρώτη ομάδα και άλλα τέτοια. Στην ομάδα ένιωθαν ότι δεν ήμουν χαρούμενος που ο Κούμαν έφυγε και η συνέχεια ήταν λίγο περίεργη. Δεν είχαμε σταθερότητα".

Για σένα η περίοδος στην Έβερτον ήταν δύσκολη;

"Όταν κοιτάω πίσω βλέπω ότι τερματίσαμε όγδοοι στην πρώτη σεζόν και με τον Μάρκο Σίλβα ήμασταν στο μέσο της βαθμολογίας. Όταν ήταν προπονητής στην ομάδα ο Ντέιβιντ Άνσγουορθ έχασα τον πατέρα μου, δεν ήμουν πολύ καλά και γενικώς έμεινα εκτός για δύο - τρεις μήνες. Δείτε όμως σήμερα που είναι η Έβερτον με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Δεν θα έλεγα ότι ήταν τόσο δύσκολα, αλλά υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες γιατί είναι μια μεγάλη ομάδα και με τα χρήματα που ξοδεύθηκαν υπήρχαν προσδοκίες και για το Champions League που δεν εκπληρώθηκαν".

Και πάλι στην Έβερτον είχες την ευκαιρία να συνεργαστείς με σπουδαίους προπονητές.

"Με τον Κούμαν έκανα πολύ καλή σεζόν, με γνώριζε οπότε δεν ήταν πολύ δύσκολο. Πολύ καλά παιχνίδια είχα και με τον Μάρκο Σίλβα και συνεργαστήκαμε καλά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πρόκειται για διαφορετικούς προπονητές με διαφορετικές φιλοσοφίες.

Ένα κλαμπ μπορεί να αλλάζει τον προπονητή, όχι όμως και τη φιλοσοφία του. Όταν έχεις ένα προπονητή που παίζει χαμηλά και δεν θέλει την κατοχή της μπάλας και μετά παίρνεις στην ίδια χρονιά έναν άλλο προπονητή που θέλει η ομάδα του να παίζει πιο πιεστικά και να έχει την μπάλα στα πόδια της, τότε είναι δύσκολο να βρεις ταυτότητα. Η Έβερτον θεωρώ ότι το έχασε τα τελευταία χρόνια. Τώρα με τον Σον Ντάις έχει ένα πιο βρετανικό στυλ. Από όλους κάτι κέρδισα και από αυτούς που δεν τα πήγα καλά".

Φιλοξένησα τον Μιραλάς για δύο μήνες στο σπίτι μου, ο Σιντιμπέ είναι χαρούμενος στην ΑΕΚ

Από τα βρετανικά ντέρμπι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Λίβερπουλ, Έβερτον - Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) ποιο είναι αυτό που ξεχωρίζεις;

"Για τους οπαδούς το μεγαλύτερο ντέρμπι είναι το Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Λίβερπουλ. Είναι οι δύο ομάδες που έχουν κερδίσει τα περισσότερα τρόπαια και υπάρχει αντιπαλότητα. Όταν παίζεις στη Λίβερπουλ το ντέρμπι με την Έβερτον δεν είναι τόσο τρελό, όμως για μας στην Έβερτον ήταν απλά ένα τεράστιο ματς. Το ντέρμπι του Μάντσεστερ δεν ήταν το ίδιο για μένα όπως τα άλλα δύο".

Στην Έβερτον έπαιξες μαζί με τους Κέβιν Μιραλάς, Μπερνάρ και Τζιμπρίλ Σιντιμπέ. Ποια ήταν η σχέση σου μαζί τους;

"Με τον Κέβιν Μιραλάς είμαστε ακόμα σε επαφή. Όταν ήμασταν μαζί στην Έβερτον κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας το καλοκαίρι του 2017, έμενε στο σπίτι μου για δύο μήνες μέχρι να φανεί αν θα συνεχίσει στην ομάδα. Οι οικογένειες μας γνωρίζονται και είμαστε πολύ καλοί φίλοι.

Ο Μπερνάρ είναι πάρα πολύ καλό παιδί. Φυσικά είναι ένας πάρα πολύ καλός παίκτης, αλλά ένας σπουδαίος τύπος. Όλοι θα πουν για τον Μπερνάρ ότι είναι πάρα πολύ ευγενικός με όλους. Και με τον Σιντιμπέ έχω καλή σχέση και είμαστε σε επαφή. Είναι χαρούμενος στην ΑΕΚ. Πέρασε λίγο δύσκολο πριν υπογράψει στην ΑΕΚ γιατί περίμενε να υπογράψει στην Αγγλία ή κάπου αλλού στην Ευρώπη, αλλά παίζει σε ένα καλό κλαμπ, όπου παίζει στο Europa League και κατέκτησε το νταμπλ την περσινή σεζόν".

Το ντεμπούτο σου με την Εθνική ήταν το καλοκαίρι του 2014 στο Μουντιάλ, ενώ τέσσερα χρόνια πριν έπαιζες στην τρίτη κατηγορία της Γαλλίας. Νομίζω πήρες μια πολύ καλή πάσα για να μας διηγηθείς την ιστορία σου για την Εθνική.

"Ήταν εκπληκτικά. Ήταν η οικογένειά μου εκεί. Ήταν εκπληκτικό. Ένα χρόνο πριν με καλέσουν στην Εθνική όλοι μου έλεγαν, Μόργκαν, με τον τρόπο που παίζεις οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου. Έλεγα "ΟΚ". Η Γαλλία είχε πολλούς παίκτες στο κέντρο εγώ τότε ήμουν στη Σαουθάμπτον δεν έπαιζε στο Europa League. Όταν ήρθε η λίστα για το Μουντιάλ, δεν ήμουν στην 23αδα αλλά στη λίστα ας πούμε των αντικαταστατών. Ένας παίκτης τραυματίστηκε και ο Ντεσάμπ μου είπε ότι του αρέσω και με πήρε. Το παιχνίδι με το Εκουαδόρ ήταν εκπληκτική εμπειρία για μένα".

Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Ντεσάμπ. Πιστεύεις τα έχει πάει καλά όλα αυτά τα χρόνια στη Γαλλία;

"Μόνο καλά λόγια έχω να πω για τον Ντεσάμπ. Έξι μήνες πριν από το Euro έπαιζα βασικός. Τους τελευταίους δύο με τρεις μήνες στη Γιουνάιτεντ δεν έπαιζα τόσο πολύ και γι' αυτό στο Euro δεν έπαιξα. Ήταν δύσκολο. Ο Ντεσάμπ όμως είναι στη Γαλλία 12 χρόνια, η ομάδα τα πάει εξαιρετικά".

Μου άρεσε πολύ ο τρόπος παιχνιδιού της ΑΕΚ, θα ήθελα να γίνει ξανά ο τελικός με την Πορτογαλία για να νικήσουμε

Έχεις δηλώσει ότι μετά το ποδόσφαιρο θέλεις να γίνεις προπονητής. Ποιος ήταν ο προπονητής που σε επηρέασε περισσότερο;

"Ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο, όπως είπα και πριν με έκανε να δω αλλιώς το ποδόσφαιρο με έναν τρόπο που μου αρέσει. Πήρα πολλά από όλους τους προπονητές βέβαια και ελπίζω να γίνω και εγώ μια μέρα".

Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες ποτέ;

"Είχα αρκετούς καλούς. Θα πω όμως δύο, τον Άνταμ Λαλάνα και τον Ζοζέ Φόντε. Περάσαμε εξαιρετικά στη Σαουθάμπτον".

Καλύτερος αντίπαλος;

"Πολλοί θα παραξενευτούν, αλλά θα πω έναν παίκτη από την Τότεναμ, τον Μούσα Ντεμπελέ. Είναι πολύ καλός παίκτης".

Ποιο παιχνίδι θα ήθελες να παίξεις ξανά αν είχες τη δυνατότητα;

"Θα σου πω ένα παιχνίδι που δεν έπαιξα. Τον τελικό του Euro 2016 κόντρα στην Πορτογαλία. Θα ήθελα να παίξω για να κερδίσουμε (γέλια)".

Αυτή τη στιγμή βρίσκεσαι στην Κηφισιά. Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε και τι εντυπώσεις έχεις;

"Δεν ήξερα την Κηφισιά να είμαι ειλικρινής, αλλά όταν ήρθε η ευκαιρία μίλησα με τον Τεχνικό Διευθυντή, Στέφανο Κοτσόλη, τον προπονητή, Γιάννη Αναστασίου και τον πρόεδρο, Χρήστο Πρίτσα και είδα ανθρώπους που θέλουν να αναπτύξουν αυτό το κλαμπ με ωραίες ιδέες για το ποδόσφαιρο κάτι που μου άρεσε. Δεν έψαχνα για συμβόλαιο με πολλά χρήματα, έψαχνα ένα καλό μέρος για να ζήσω, να απολαύσω τη ζωή με την οικογένειά μου και να κάνω αυτό που αγαπάω. Η Κηφισιά είναι το τέλειο πακέτο γι' αυτό που θέλω".

Η γνώμη σου για το ελληνικό πρωτάθλημα;

"Για μένα είναι δύσκολο να εκφράσω μια ολοκληρωμένη γνώμη γιατί δεν έχω πολύ καιρό εδώ και δεν έχω παίξει πολλά παιχνίδια. Μπορείς να δεις μια διαφορά από τους πρώτους τέσσερις και τους υπόλοιπους. Παίξαμε με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Ο τρόπος παιχνιδιού της ΑΕΚ μου άρεσε πολύ, πιέζαν πολύ εντυπωσιακά. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε αρκετά με βαθιές μπαλιές και πιο ελεγχόμενο παιχνίδι. Οι δύο ομάδες αυτές είναι πολύ κοντά. Θα εξαρτηθεί από το πως θα διαχειριστούν το ροτέισον".