Ο Μπρούνο Άλβες στο SPORT24: “Η ΑΕΚ μού άλλαξε την καριέρα, ο Κριστιάνο με έπεισε να μην αποσυρθώ"

Ήταν το μεγάλο "μπαμ" του φετινού καλοκαιριού. Και το έκανε ο Απόλλων. Είναι αλήθεια όσα γράφονται; Θα γυρίσει όντως ο Μπρούνο; Θα πάει στον Απόλλωνα; Ήταν αρκετοί εκείνοι που δεν πίστεψαν και ακόμα περισσότεροι εκείνοι που αναρωτήθηκαν την εγκυρότητα της είδησης όταν διάβασαν ότι ο Μπρούνο Άλβες επιστρέφει ξανά στην Ελλάδα. Έπειτα από 16 χρόνια. Αυτή τη φορά όμως, όχι για την ΑΕΚ, αλλά για την ομάδα της Ριζούπολης.

Συνέντευξη στη Μαρία Κουβέλη

Ήταν αφενός, η ανάγκη να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά. Ναι, στα 39 του. Χωρίς όρια και περιορισμούς. Το ξεκαθάρισε κι ο ίδιος άλλωστε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο SPORT24: "Μην βάζεις ηλικιακά όρια στο ποδόσφαιρο. Απλά παίξε. Αν σου αρέσει το ποδόσφαιρο, απλά κάντο, συνέχισε να παίζεις", ήταν η απάντησή του όταν τον ρώτησα για τον Τζανλουίτζι Μπουφόν, ο οποίος στα 43 του μετακόμισε στην Πάρμα.

"Πολλοί μικρότεροι παίκτες με ρωτούν πώς είναι να παίζεις τόσα πολλά χρόνια, πώς είναι να παίζεις μέχρι τα 40, πώς το κάνεις, πώς παραμένεις σε φόρμα. Έτσι, προσπαθώ να τους δίνω συμβουλές για να μαθαίνουν. Για μένα είναι καλό όλο αυτό. Όταν παίρνεις τόσα πολλά από το ποδόσφαιρο είναι ανάγκη να τα δώσεις πίσω. Είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω, επειδή θέλω να βλέπω τους νέους παίκτες να εξελίσσονται, να γίνονται πιο δυνατοί και να έχουν μία πολύ καλή καριέρα στο μέλλον. Είναι σπουδαίο να μεταφέρεις τις γνώσεις σου στους νεότερους και να τους εξηγείς ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να πετύχεις όσα θέλεις".

Η αγάπη και το πάθος λοιπόν άνευ ορίων ήταν το ένα κομμάτι που τον ώθησε στο να πει το "ναι" και να κάνει το come back, γιατί το story της επιστροφής αποτελείται από τρία σκέλη. Το δεύτερο αφορούσε την ομάδα και την πίστη που ένιωσε προς το πρόσωπό του.

"Στον Απόλλωνα ήρθα επειδή ο πρόεδρος πίστεψε σε μένα. Με ήθελε εδώ και αυτό είναι κάτι που έκανα σ’ όλη μου την καριέρα. Έπαιζα για τους ανθρώπους που με ήθελαν, που με πίστευαν. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Από την άλλη, ήρθα να παίξω, γιατί πιστεύω ότι είμαι σε καλή φυσική και πνευματική κατάσταση για να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο για ακόμα έναν χρόνο.

Είναι σημαντικό για μένα που είχα την ευκαιρία να γυρίσω πίσω στη χώρα που ήξερα ότι θα παίξω ξανά. Έχω πολλές αναμνήσεις, συναισθήματα που γεννήθηκαν πάλι. Η Ελλάδα είναι μία όμορφη χώρα, με καταπληκτικούς ανθρώπους. Είναι πολύ ευχάριστο για μένα που γύρισα".

Είχα σχεδόν αποφασίσει να σταματήσω, η καρδιά μου όμως ήθελε να συνεχίσω

Ο Μπρούνο στα μέσα του καλοκαιριού βρέθηκε σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι της ζωής του. Έπρεπε να επιλέξει. Θα συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο ή μήπως ήρθε η στιγμή να κρεμάσει τα παπούτσια του; Τον Ιούλιο είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο με τη Φαμαλικάο. Τρεις εβδομάδες ωστόσο μετά αποφάσισε να σπάσει το συμβόλαιό του με την ομάδα και να φύγει: "Είχα ένα μικρό πρόβλημα με τον προπονητή. Ήταν για το καλό του συλλόγου, αλλά και για το δικό μου. Δεν έχω κάποια άσχημη ανάμνηση από τον κόουτς ή την ομάδα. Απλά δεν λειτούργησε και αποφάσισα να το τελειώσω πριν αρχίσει”.

Και κάπου εδώ στην ιστορία κάνει την εμφάνισή του και ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος αποτελεί το τρίτο και τελευταίο κομμάτι για τη συμπλήρωση του παζλ. Ένα τηλεφώνημα από τον σούπερ σταρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν αρκετό για να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις στο μυαλό του Μπρούνο Άλβες.

Το τηλεφώνημα του Κριστιάνο με έκανε να αλλάξω τη γνώμη

"Είχα σχεδόν αποφασίσει να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Όταν συνέβη αυτό με τη Φαμαλικάο δεν ήξερα αν θα συνεχίσω να παίζω ή όχι, δεν ήξερα τι θα κάνω. Χρειαζόμουν λίγο χρόνο. Η καρδιά μου δεν ήθελε να σταματήσω, ήθελε να συνεχίσω.

Τότε με πήρε τηλέφωνο ο Κριστιάνο, που του είχε κάνει εντύπωση το ξαφνικό διαζύγιο με τη Φαμαλικάο, δεν ήξερε τι έχει γίνει και μου είπε: “Πρέπει να συνεχίσεις να παίζεις. Προσέχεις τον εαυτό σου, είσαι σε καλή φόρμα. Ξέρω πόσο αγαπάς το ποδόσφαιρο, οπότε συνέχισε, μην τα παρατάς".

Αυτό το τηλεφώνημα με επηρέασε και άλλαξε την απόφασή μου για να συνεχίζω να παίζω, ήταν μεγάλη στήριξη να το ακούς από τον καλύτερο στον κόσμο. Γιατί αν ο Κριστιάνο μού λέει να συνεχίσω, επειδή πιστεύει σε μένα, πιστεύει ότι μπορώ να το κάνω, τότε μπορώ όντως να το κάνω. Είναι καλό να το ακούς, με εμψύχωσε να συνεχίσω.

Η Γιουνάιτεντ μπορεί να δώσει στον Ρονάλντο αυτό που θέλει

Όταν μιλάω με τον Κριστιάνο μιλάω πάντα με ένα υπόδειγμα, ένα φαινόμενο της χώρας μας. Καθετί που κάνει είναι ξεχωριστό είναι διαφορετικό. Ήρθε από ένα πολύ μικρό νησί της Πορτογαλίας, πήγε στη Λισαβόνα και δημιούργησε μόνος του τις ευκαιρίες για εκείνον. Δούλεψε σκληρά, κάθε κατόρθωμά του είναι μοναδικό. Είναι απίστευτο αυτό που έχει κάνει για τη χώρα του. Για εμένα είναι παράδειγμα σε όλα, ως ποδοσφαιριστής, ως άνθρωπος, ως πατέρας.

Δεν περίμενα ότι θα έφευγε από τη Γιουβέντους. Ο Ρονάλντο είναι ένα άτομο με αποφασιστικότητα. Πίστευα ότι θα μείνει, αλλά το ποδόσφαιρο ανοίγει πόρτες πολύ γρήγορα. Η Γιουνάιτεντ μπορεί να του δώσει αυτό που θέλει, τις προσδοκίες να κερδίσει ακόμη ένα Champions League, να παίξει στο καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο".

Κάπως έτσι, στις 4 Σεπτεμβρίου βρέθηκε στα γραφεία του Απόλλωνα και υπέγραψε με την “ελαφρά ταξιαρχία”, με στόχο να βοηθήσει την ομάδα με την εμπειρία του: "Φέτος μπορούμε να τα πάμε πολύ καλύτερα. Έχουμε δύσκολα παιχνίδια μπροστά μας, αλλά μπορούμε να δείξουμε ότι είμαστε μία δυνατή ομάδα και πολύ ανταγωνιστική. Έχουμε πολύ καλούς παίκτες, αλλά χρειάζεται να δουλέψουμε καλύτερα σαν ομάδα".

Η ΑΕΚ και το γερό δέσιμο με την ομάδα και τον κόσμο της

Η χώρα γνωστή, όπως και το ελληνικό ποδόσφαιρο για τον 39χρονο σήμερα Μπρούνο Άλβες. Δεκαέξι χρόνια πριν. Ιούλιος του 2004. Το καλοκαίρι που η ΑΕΚ απέκτησε τον 25χρονο τότε Πορτογάλο από την Πόρτο με τη μορφή δανεισμού. Η πρώτη φορά που ο Μπρούνο ήρθε στην Ελλάδα για να παίξει. Υπάρχουν διαφόρων λογιών παίκτες.

Δανεικοί που πέρασαν και δεν “ακούμπησαν”, δανεικοί που πέρασαν και έδωσαν, που έμειναν και που έκαναν τον κόσμο να τους μνημονεύει για χρόνια μετά. Σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία ανήκει ο Άλβες. Ο κόσμος της ΑΕΚ τον λάτρεψε, ενώ κι ο ίδιος κάνει λόγο για μία ιδιαίτερη σχέση που είχε μαζί τους.

Έδωσα το 100% του εαυτού μου, πάλεψα για την ΑΕΚ με ό,τι είχα, μετά από εκείνη τη χρονιά άλλαξαν πολλά στην καριέρα μου

"Όταν εγώ έφτασα στην ΑΕΚ η ομάδα δεν ήταν στην καλύτερη φάση. Χρειαζόμασταν περισσότερους παίκτες. Ο Φερνάντο Σάντος είχε πολύ καλή σχέση με την Πόρτο, καθώς είχε υπάρξει προπονητής της ομάδας, και με ρώτησε αν θα ήθελα να έρθω εδώ για να βοηθήσω την ΑΕΚ να γίνει πιο δυνατή.

Ήταν πολύ αστείο γιατί ήμουν εδώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά ήρθα για την ΑΕΚ. Νιώθω τυχερός που γνώρισα τον Ντέμη Νικολαΐδη. Επέμενε να συνεχίσω για ακόμη έναν χρόνο, αλλά δεν ήταν δυνατό, γιατί η Πόρτο με ζήτησε πίσω. Μετά από εκείνη τη χρονιά όμως, άλλαξαν πολλά στην καριέρα και τη ζωή μου.

Πραγματικά, έδωσα το 100% του εαυτού μου. Πάλεψα για την ΑΕΚ με ό,τι είχα, αλλά κάποια πράγματα δεν έχουν εξήγηση, απλά συμβαίνουν, επειδή ήταν γραφτό να συμβούν. Είδα δύο φορές παιχνίδια με τον κόσμο της ΑΕΚ, έχω πανηγυρίσει με τους οπαδούς στις εξέδρες μετά από νίκη της ΑΕΚ. Είχαμε κερδίσει πολύ σημαντικά παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό στις έδρες τους. Ήμουν μόνος στις εξέδρες και πανηγύριζα με τον κόσμο. Κι αυτό ήταν κάτι που συνέβη φυσικά, εξαιτίας της σχέσης μου μαζί τους. Είναι κάτι που δεν μπορείς να εξηγήσεις, αλλά είναι ξεχωριστό".

Το να βλέπεις ποδόσφαιρο είναι πολύ ωραίο, αλλά το να βλέπεις ποδόσφαιρο με τους οπαδούς είναι τόσο διαφορετική εμπειρία

Είναι ο παίκτης εκείνος που έγινε "ένα" με την Original. Που παρακολούθησε μαζί της αγώνα της ΑΕΚ. Γιατί το ήθελε, γιατί το ένιωσε. Γιατί είχε αυτή την τρέλα και το πάθος. Στιγμές μοναδικές, συναισθήματα πρωτόγνωρα και τόσο ξεχωριστά για εκείνον.

"Το να βλέπεις ποδόσφαιρο είναι πολύ ωραίο, αλλά το να βλέπεις ποδόσφαιρο με τους οπαδούς είναι τόσο διαφορετική εμπειρία. Ήταν κάτι το μοναδικό για μένα. Ήταν η πρώτη φορά που παρακολούθησα αγώνα με τον κόσμο. Αυτό σημαίνει πολλά για μένα, αλλά και για εκείνους επίσης".

Είχα πρόταση από τον Ολυμπιακό, αλλά ένα κομμάτι μου είναι δεμένο με την ΑΕΚ

Το δέσιμό του με το κλαμπ και τον κόσμο του ήταν τόσο μεγάλο μάλιστα, που όπως ο ίδιος αποκάλυψε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας έπαιξε ρόλο στην πρόταση που δέχθηκε από τον Ολυμπιακό τέσσερα χρόνια πριν.

"Είχα πρόταση τέσσερα χρόνια πριν από τον Ολυμπιακό, αλλά δεν είχα τη δυνατότητα. Επίσης, ένα κομμάτι μου είναι βαθιά δεμένο με την ΑΕΚ, γιατί όταν ήρθα εδώ για να παίξω για την ΑΕΚ, ήταν κάτι περισσότερο από ποδόσφαιρο. Είχα πολύ καλή σχέση με τους οπαδούς, το διάστημα που έπαιξα έκανα πάρα πολλούς φίλους στην ομάδα.

Ήταν η πρώτη φορά μακριά από τη χώρα μου και ωρίμασα τόσο πολύ ως παίκτης και ως άνθρωπος. Το να παίξω για την ΑΕΚ ήταν σαν να άνοιξα πόρτες που μου έδωσαν περισσότερες ευκαιρίες στο ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό σέβομαι την ΑΕΚ τόσο πολύ. Εμαι χαρούμενος που έπαιξα για την ομάδα και τώρα που παίζω για τον Απόλλωνα".

Ο Μπρούνο είναι από εκείνους που παίζουν για τη φανέλα που φορούν. Είναι από τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου. Δεν ξεχνά. Δεν λησμονεί στιγμές και πρόσωπα. Και ο ένας χρόνος στην ΑΕΚ υπήρξε όντως, σημαντικός για εκείνον. Δεν ήταν τόσο το αγωνιστικό κομμάτι. Δεν στάθηκε στο γεγονός ότι η Ένωση τη σεζόν 2005 έφτασε μία ανάσα από πρωτάθλημα (αν νικούσε τον Ιωνικό θα κατακτούσε τον τίτλο) και Κύπελλο (αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Ολυμπιακό).

Αυτό που δεν μπορεί να ξεχάσει είναι όλα αυτά τα συναισθήματα που ένιωσε και τα οποία φάνηκαν όταν παρακολούθησε το video clip του "Μία αγάπη έχω στην καρδιά", όπου οι τότε ποδοσφαιριστές της ομάδας, το τραγούδησαν σαν μία "γροθιά". Δείτε το video:

"Είναι απίστευτο. Είναι μοναδικό. Αυτό το συναίσθημα με όλους αυτούς τους παίκτες, όλη την ομάδα. Βλέποντας το video μου έρχονται ξανά τόσα πολλά συναισθήματα". Και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε;

"Η φιλία, το δέσιμο με την ομάδα. Η ψυχή, ο τρόπος που ήμασταν ομάδα, που δουλεύαμε. Τόσο πάθος από όλους τους παίκτες, με τους οποίους είμαστε ακόμα φίλοι. Με πολλούς από αυτούς κάποιες φορές μιλάω ακόμα. Και ήταν μόνο για έναν χρόνο, αλλά δημιουργήσαμε έναν ισχυρό δεσμό και γερές σχέσεις μεταξύ μας.

Τους στίχους δεν τους θυμάμαι (σ.σ. γέλια). Τους είχαμε εκεί μπροστά μας για να τραγουδάμε. Ήταν μία πολύ όμορφη στιγμή και αστεία στιγμή. Έχω κρατήσει επαφές με κάποιους από τους πρώην συμπαίκτες μου στην ΑΕΚ. Αρκετές φορές μιλάω με τον Κατσουράνη και τον Λυμπερόπουλο. Και πολλές φορές επειδή προπονούμαστε στο προπονητικό κέντρο του Παναθηναϊκού μιλάω με τον Σταύρο τον Τζιωρτζιόπουλο που είναι προπονητής (Κ15) εκεί. Έτσι, κάθε μέρα που εγώ πηγαίνω εκεί τον βλέπω και μιλάμε".

Έχω παίξει σε πολλές χώρες με φανταστικούς οπαδούς, αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ είναι κάτι το μοναδικό

Πόρτο, Φαρένσε, Γκιμαράες, Ζενίτ, Φενέρμπαχτσε, Κάλιαρι, Ρέιντζερς και Πάρμα είναι οι ομάδες που έχει αγωνιστεί ο Μπρούνο. Σε καμία όμως, δεν συνάντησε οπαδούς που να μπορούσαν να συναγωνιστούν στο πάθος τους Έλληνες.

"Είναι απίστευτοι, εντυπωσιακοί. Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν στα παιχνίδια πραγματικά είναι κάτι το μοναδικό. Είναι ξεχωριστό. Έχω παίξει σε πολλές χώρες με φανταστικούς οπαδούς, αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ είναι κάτι το μοναδικό. Αυτό έχει να κάνει με το πάθος. Για το ποδόσφαιρο το πάθος είναι ό,τι η στήριξη για τα κλαμπς. Είναι η υποστήριξη, τα συναισθήματα, η ψυχή και ο τρόπος που οι άνθρωποι αγαπούν το ποδόσφαιρο.

Ειδικά τα ελληνικά ντέρμπι είναι κάτι μοναδικό. Είναι τρομερό να βλέπεις πόσα συναισθήματα βγαίνουν σε αυτά τα παιχνίδια. Δεν βρίσκω τις λέξεις να το εξηγήσω, πρέπει απλά να τη ζήσεις αυτή τη στιγμή για να καταλάβεις. Θυμάμαι ένα σκηνικό. Παίζαμε με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη. Είχαμε ένα κόρνερ, αλλά ο Πάουλο Ασουνσάο δεν μπορούσε να το εκτελέσει επειδή οι οπαδοί πετούσαν αντικείμενα. Κι απλά πέταξε την μπάλα έξω και συνεχίστηκε το παιχνίδι. Πολύ σκληρά ματς. Το θυμάμαι γιατί μερικές φορές που είμαι με τον Ασουνσάο τα θυμόμαστε και μιλάμε γι’ αυτά".

Ευγνώμων για την καριέρα και την πορεία που έκτισε

"Πραγματικά, νιώθω υπέροχα που παίζω τόσα χρόνια ποδόσφαιρο. Στην Πόρτο εξελίχθηκα ως παίκτης. Έπαιξα για πολλά χρόνια εκεί, ήμουν αρχηγός της ομάδας, είχαμε πολλές επιτυχίες, παίξαμε πολλά παιχνίδια στο Champions League. Τώρα νιώθω χαρούμενος που γύρισα στην Ελλάδα για να παίξω για ακόμη έναν χρόνο. Απολαμβάνω κάθε λεπτό της καριέρας μου. Άρχισα να παίζω επαγγελματικά στα 17-18. Περίπου 22 χρόνια καριέρας και πάνω από 700 παιχνίδια. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την πορεία και όλες τις ευκαιρίες που είχα για να παίξω ποδόσφαιρο. Το κάνω με αγάπη. Για μένα είναι συναίσθημα".

Το πνεύμα και το πάθος μου δεν άλλαξαν ποτέ, το ποδόσφαιρο δεν είναι δουλειά για μένα

"Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε που έφυγα από την Ελλάδα μέχρι και σήμερα. Έχω ωριμάσει σαν ποδοσφαιριστής, έχω περισσότερες εμπειρίες, γνωρίζω καλύτερα το παιχνίδι, αλλά το πνεύμα και το πάθος μου δεν άλλαξαν ποτέ. Έχω ακόμα τις ίδιες φιλοδοξίες. Πλέον ξέρω καλύτερα τι πρέπει να κάνω στις προπονήσεις, τι να φάω, πώς να φροντίζω το σώμα μου. Έχουν αλλάξει επομένως, πολλά πράγματα, αλλά η καρδιά μου, τα συναισθήματα, αυτό που είμαι δεν έχουν αλλάξει. Είναι αδύνατο να παίζεις τόσα χρόνια ποδόσφαιρο αν δεν αγαπάς το ποδόσφαιρο, αν δεν έχεις πάθος γι’ αυτό.

Σε καμία περίπτωση το ποδόσφαιρο δεν είναι δουλειά για μένα. Ακόμα και να μην έπαιζα ποδόσφαιρο επαγγελματικά θα έπαιζα με τους φίλους μου, τα παιδιά μου, θα το έκανα συνέχεια. Ποτέ δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω. Το ποδόσφαιρο με κάνει χαρούμενο. Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν δύσκολες, άσχημες στιγμές, αλλά όλα αυτά υπάρχουν και σε κάνουν καλύτερο. Το ποδόσφαιρο σου δίνει κάθε μέρα μία ευκαιρία, ένα νέο παιχνίδι για να αλλάξεις τα πράγματα, να τα πας καλύτερα. Η μαγεία του ποδοσφαίρου είναι η ικανότητα να αντιστρέφει μία δύσκολη στιγμή σε μία καλή".

Το Euro και το "κλειδί" επιτυχίας του Φερνάντο Σάντος

Δεκατέσσερις τίτλοι, μεταξύ των οποίων και το Euro του 2016, υπό τις οδηγίες του Φερνάντο Σάντος. Ο Πορτογάλος κόουτς με το έντονο ελληνικό παρελθόν, καθώς έχει περάσει από τους πάγκους της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδας οδήγησε την Πορτογαλία για πρώτη φορά στην ιστορία της στην κορυφή της Ευρώπης.

Ο Φερνάντο Σάντος έλεγε κάθε μέρα σε όλους μας ότι μπορούμε να πάρουμε το Euro

"Ο Σάντος έχει πολλές ικανότητες. Νομίζω είναι ο τρόπος του να κάνει τα πράγματα τόσο ξεχωριστά. Πίστεψε όσο κανείς άλλος ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε το 2016. Έλεγε κάθε μέρα σε όλους μας ότι μπορούμε να νικήσουμε, να πετύχουμε. Περισσότερο από την τεχνική και το τακτικό κομμάτι είναι ένας άνθρωπος με πολλά κατορθώματα, είναι ο άνθρωπος που θα πάρει τις σωστές επιλογές και ο τρόπος που βλέπει το ποδόσφαιρο είναι εντυπωσιακός.

Μιλάει με τους παίκτες, νοιάζεται και φροντίζει τους παίκτες. Οι παίκτες είναι άνθρωποι με διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικούς χαρακτήρες ο καθένας. Κάποιοι παίκτες χρειάζονται εμψύχωση, κάποιοι άλλοι δεν τη χρειάζονται τόσο. Ο τρόπος που προπονεί είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Πάντα θα προσπαθήσει να εξηγήσει γιατί έκανε κάθε απόφαση που παίρνει.

Μπορεί να μην έχει κερδίσει τόσα πολλά τρόπαια, αλλά κέρδισε το πιο σημαντικό. Νομίζω ότι όλα γίνονται τη σωστή στιγμή. Έτσι είναι η ζωή. Μπορεί να μην του έδωσε την ευκαιρία να κερδίσει κάποια στιγμή για κάποιον λόγο, αλλά κέρδισε το πιο σημαντικό τρόπαιο για τη χώρα του. Για μένα είναι ξεχωριστό, γιατί αυτή η νίκη σήμαινε τόσα πολλά για τη χώρα και για όλους μας".

Ο ίδιος δεν αγωνίστηκε. Έζησε όμως. τον τελικό από τον πάγκο και αυτό από μόνο του ήταν μία διαφορετική εμπειρία.

"Για μένα είναι σημαντικό να καταλαβαίνουμε στη ζωή γιατί συμβαίνει το καθετί. Το να είσαι στον πάγκο, μπορείς να δεις τους άλλους παίκτες να προετοιμάζονται, βλέπεις το παιχνίδι, διαφορετικά όπως θα το έβλεπες αν έπαιζες. Γιατί την ώρα που παίζεις συγκεντρώνεσαι περισσότερο στον εαυτό σου, στο τι πρέπει να κάνεις στη δουλειά, στην πίεση του παιχνιδιού. Πραγματικά είναι διαφορετικό".

Για να φτάσει όμως, κάποιος να κάνει καριέρα σε υψηλό επίπεδο και να παραμείνει σε αυτό δεν είναι εύκολο. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Ειδικά όταν έχεις και μία οικογένεια να σε περιμένει.

"Χρειάζεται να εξηγήσεις στην οικογένειά σου τι κάνεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι το ποδόσφαιρο δεν μοιάζει με μία απλή, συνηθισμένη δουλειά. Θα υπάρξουν διαστήματα που θα χρειαστεί να είσαι μακριά για πολύ καιρό. Αν δεν το κάνεις, αν δεν τους εξηγήσεις θα υπάρξουν πολλά προβλήματα. Το ποδόσφαιρο βέβαια, δίνει πολλές ευκαιρίες στην οικογένειά σου, όπως το να σε ακολουθήσουν σε διαφορετικές χώρες, να επισκεφτούν διαφορετικές πόλεις.

Από την άλλη απαιτεί θυσίες και οι θυσίες που πρέπει να κάνεις είναι ο χρόνος. Δεν έχεις πολύ χρόνο να κάνεις ό,τι θα ήθελες, επειδή απλά δεν μπορείς, δεν προλαβαίνεις. Δεν έχεις σαββατοκύριακα, χρειάζεσαι πολύ χρόνο στο σπίτι για να ξεκουραστείς, δεν μπορείς να βγεις έξω ή να κάνεις πράγματα που θέλεις με φίλους και οικογένεια. Χάνεις χρόνο. Κερδίζεις, αλλά κάτι χάνεις. Έτσι, συμβαίνει και στη ζωή".

Όλοι θέλουν να δείχνουν δυνατοί, ότι δεν έχουν προβλήματα, αλλά ότι έχουν μία τέλεια ζωή και είναι ευτυχισμένοι

Από τη μία, ο δύσκολος δρόμος προς την επιτυχία, οι απαιτήσεις και οι θυσίες που καλείται κανείς να κάνει και από την άλλη η άνεση και η ευκολία που υπάρχει πλέον για κριτική. Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας στις 10 Οκτωβρίου ήταν η καλύτερη αφορμή για να μιλήσουμε για τη στήριξη που θα έπρεπε να λαμβάνουν οι αθλητές.

"Θα έπρεπε να παρέχεται ψυχολογική στήριξη στους ποδοσφαιριστές. Κανείς δεν μιλάει για τα προβλήματά του. Είναι δύσκολο να ανοιχτείς σε κάποιον και να μιλήσεις γι’ αυτό που σε προβληματίζει, για τον φόβο σου, για τα πράγματα που δεν σου αρέσουν. Και κανείς δεν θέλει να εκτεθεί, να δείξει ότι είναι ευαίσθητος, εύθραυστός. Όλοι θέλουν να δείχνουν δυνατοί, ότι δεν έχουν προβλήματα, αλλά ότι έχουν μία τέλεια ζωή και είναι ευτυχισμένοι. Και αυτό είναι διαφορετικό, γιατί πολλοί δυνατοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβλήματα που δεν θέλουν να μιλούν γι’ αυτά.

Σήμερα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Παλαιότερα έπαιζες και είχες την κριτική στο γήπεδο, μερικές φορές στην τηλεόραση από τους δημοσιογράφους, αλλά σήμερα η κριτική γίνεται μέσα από τα κινητά. Ανοίγεις το κινητό και είναι εκεί. Και είναι πολύ δύσκολο για έναν παίκτη που δεν έπαιξε καλά να ανοίγει το κινητό και να βλέπει “είσαι κακός παίκτης”. Όλοι κριτικάρουν μέσα από τα social media. Η κριτική, η πίεση σήμερα γίνονται με πιο επιθετικό τρόπο".

Follow your dreams

Ο Μπρούνο ακολούθησε τα όνειρά του, είναι πλέον γεμάτος από εμπειρίες, 'έντονα συναισθήματα και αναμνήσεις που δεν σβήνονται. Είναι αρκετή μία ώρα συζήτησης μαζί του για να καταλάβεις και να αισθανθείς την αγάπη και το πάθος που έχει γι’ αυτό που κάνει. Ο ίδιος "έκλεισε" τη συνέντευξη με μία όμορφη συμβουλή, στέλνοντας το δικό του μήνυμα στα νέα παιδιά και τους ποδοσφαιριστές που ξεκινούν τώρα.

Το νόημα της ζωής είναι να κάνουμε αυτό που θέλουμε και να είμαστε χαρούμενοι

"Όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν ότι όλοι έχουν όνειρα στη ζωή τους. Και το ποδόσφαιρο είναι ένα όνειρο. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Για τις σπουδές πρέπει να διαβάζεις όλη σου τη ζωή, αλλά δεν μπορείς να παίζεις όλη σου τη ζωή ποδόσφαιρο. Όλοι προσπαθούμε όταν είμαστε νέοι να κάνουμε καριέρα. Είναι σημαντικό οι γονείς να ακούνε τα παιδιά τους.

Είναι ανάγκη να καταλαβαίνουν τι θέλουν, τι πιστεύουν, ποια είναι τα όνειρά τους. Γιατί πιστεύω ότι το νόημα της ζωής είναι να κάνουμε αυτό που θέλουμε και να είμαστε χαρούμενοι. Εάν δεν έχουν τη δυνατότητα ή την ικανότητα να το κάνουν, αν μπορούσαν όλοι θα ήταν ποδοσφαιριστές, αλλά τουλάχιστον μπορούν να προσπαθήσουν. Κι αν αυτοί προσπαθήσουν και δεν πετύχουν θα το αφήσουν και θα γυρίσουν πίσω να διαβάσουν. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να ακολουθούν τα όνειρά τους.

Σήμερα το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ. Το ποδόσφαιρο μπορεί να σου δώσει την οικονομική σταθερότητα που θέλεις για την οικογένειά σου, τους ανθρώπους σου. Παλιά οι γονείς πίστευαν ότι με τις σπουδές θα έχεις τη δυνατότητα να βρεις μία πολύ καλή δουλειά. Τώρα με το να παίζεις ποδόσφαιρο το έχεις αυτό. Για παράδειγμα, οι γονείς παλαιότερα έλεγαν "διάβαζε και μην παίζεις ποδόσφαιρο". Σήμερα δεν το λένε πια αυτό. Αντίθετα, λένε ότι μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο και μπορεί να έχεις μία καλή καριέρα και δεν χρειάζεται να σπουδάσεις. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ. Και στις μέρες μας τα παιδιά έχουν πολλές ευκαιρίες για να γίνουν ποδοσφαιριστές απ’ ό,τι παλαιότερα.

Δεν θέλω να κάνω τους γιους μου ποδοσφαιριστές, αλλά μόνο αν εκείνοι το θέλουν. Θέλω να είναι χαρούμενοι και να κάνουν ό, τι θέλουν. Δεν είναι ανάγκη να γίνουν ποδοσφαιριστές. Αν μου έλεγαν όμως, ότι θα ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο θα τους έλεγα:

"Βγες έξω, προπονήσου, μείνε συγκεντρωμένος, μην σπαταλάς χρόνο με άλλα πράγματα και κάνε ό,τι μπορείς γι’ αυτό που αγαπάς".