Η θέση του τερματοφύλακα είναι δύσκολη, πολύ δύσκολη. Το λάθος σου φαίνεται από... χιλιόμετρο και η κριτική που ασκείται είναι πάντα μεγάλη. Η θέση του γκολκίπερ έχει, όμως, και τα ωραία της, τις μεγάλες βραδιές και τις αποκρούσεις που σε αναδεικνύουν σε ήρωα και σε σωτήρα της ομάδας σου.

Το δίπολο του τερματοφύλακα, το γνωρίζει καλά ο Νίκος Χριστογεώργος. Ο 24χρονος τερματοφύλακας βρίσκεται περίπου έναν χρόνο στον ΟΦΗ, έπειτα από το τέλος της πολυετούς συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό, όπου και μεγάλωσε ηλιακά, αλλά και ως ποδοσφαιριστής.

Το SPORT24 τον συνάντησε στο Ηράκλειο και συγκεκριμένα στο Βαρδινογιάννειο Αθλητικό Κέντρο. Μόλις τελείωσε την προπόνησή του κάθισε στην τραπεζαρία στις υπέροχες εγκαταστάσεις της κρητικής ομάδας, ώστε να διηγηθεί τη δική του ιστορία, αλλά και την φετινή... ιστορία του ΟΦΗ.

Η συζήτηση ξεκίνησε από τη σεζόν που διανύουμε. Η επαρχία φέτος είναι ισχυρή. Οι ομάδες εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης παίρνουν μεγάλα αποτελέσματα, προκαλούν προβλήματα στους πρώτους. Ο ΟΦΗ ανήκει σε αυτά τα κλαμπς, ωστόσο έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα στα αποτελέσματά του, που δεν του επιτρέπουν μεγαλύτερη αναρρίχηση. Πώς το βιώνει ο ίδιος;

“Θεωρώ ότι έτσι είναι και το ποδόσφαιρο. Είναι δύσκολο να είσαι συνέχεια σταθερά στην κορυφή. Εκεί είναι που ξεχωρίζουν κάποιες ομάδες που παίρνουν το πρωτάθλημα από αυτές που το χάνουν. Ίσως αν καταφέρναμε κιόλας να είμαστε συνέχεια σταθεροί και απέναντι σε όλες τις ομάδες θα ήμασταν πρωταθλητές. Αλλά είναι ένα δύσκολο πράγμα”.

Το ματς με τον ΠΑΟΚ δεν θεωρώ ότι ήταν από τα καλύτερά μου

Δίχως αμφιβολία το μεγαλύτερο παιχνίδι του ΟΦΗ την φετινή σεζόν είναι αυτό κόντρα στον ΠΑΟΚ. Οι Κρητικοί επικράτησαν 2-1 του Δικεφάλου στην Τούμπα, για δεύτερη φορά στην ιστορία τους, με τον Χριστογεώργο βασικό να κάνει πέντε κομβικές αποκρούσεις, αλλά τον ίδιο να λέει πως δεν ήταν από τα καλύτερά του ματς.

“Εντάξει, σαν όλα τα άλλα (σ.σ. ήταν το ματς με τον ΠΑΟΚ). Δε μου κάνει κάποια αίσθηση. Και δε θεωρώ ότι ήταν και από τα καλύτερά μου ματς. Γιατί και στο γκολ που δεχτήκαμε και μείναμε πίσω στο σκορ είχα μια μικρή ευθύνη και θα μπορούσα να είχα αντιδράσει καλύτερα. Δεν είχα στο μυαλό μου ότι παίζουμε με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, δεν επηρεάστηκα, συνέχισα, η ομάδα με βοήθησε και καταφέραμε να το γυρίσουμε όλοι μαζί”.

Ο ΟΦΗ πέρασε μία δύσκολη αλλαγή κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ο Τραϊανός Δέλλας για προσωπικούς λόγους δεν μπορούσε να συνεχίσει στους Κρητικούς και έτσι ήρθε μία αιφνίδια αλλαγή στην τεχνική ηγεσία.

"Κάθε αλλαγή είναι δύσκολη. Απλά, εγώ όσα χρόνια παίζω ποδόσφαιρο οι αλλαγές προπονητή που είχα ζήσει ήταν σε κακές περιόδους, κάτι που δεν υπήρχε τώρα. Αυτό ήταν το περίεργο απ’ ότι συνήθως. Ήταν κάποιοι άλλοι λόγοι που συνέβη και αυτό ίσως μας επηρέασε να το συνειδητοποιήσουμε και να το αποδεχτούμε λίγο παραπάνω. Όμως στο ποδόσφαιρο δυστυχώς τίποτα δεν είναι σταθερό. Αλλάζουν παίκτες, συμπαίκτες, φίλοι, προπονητές, τα πάντα".

Η ΠΑΕ ΟΦΗ άμεσα συμφώνησε με τον Μίλαν Ράσταβατς, έτσι ήταν μία ανακούφιση για τους ποδοσφαιριστές, ώστε να ξεπεράσουν και πιο γρήγορα αυτή την αλλαγή: "Όντως ήρθε γρήγορα ο καινούργιος προπονητής. Εάν δεν ερχόταν, τότε θα μπορούσα να σου πω πώς θα ένιωθα, αλλά θεωρώ ότι όντως το περιμέναμε (σ.σ. ως σύλλογος) και είχαμε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο".

Πώς θα περιέγραφε ο ίδιος τον Μίλαν Ράσταβατς με λίγα λόγια στις πρώτες του εβδομάδες στο Ηράκλειο: "Επαγγελματία σοβαρό άνθρωπο, που του αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο. Το αρέσει αναλύει τακτικά τα πάντα. Έχει πέσει πάνω σε κάποια τακτικά θέματα, όπως για παράδειγμα πώς θα κινούμαστε".

Ο ΟΦΗ έχει πάρει σημαντικά αποτελέσματα, όπως με ΠΑΟΚ και Άρη, ωστόσο έχει χάσει άλλους πολύτιμους βαθμούς. Τι χρειάζεται, προκειμένου να κάνει το βήμα παραπάνω: "Προσπαθούμε κάθε μέρα να το βρίσκουμε. Και θεωρώ ότι στο υπόλοιπο της σεζόν θα βρούμε μια σταθερότητα και θα μπορούμε σε κάθε ματς να παραμένουμε σε ένα υψηλό επίπεδο”.

Μπορεί να κοιτάς μακριά, να χάσεις τον δρόμο σου και να την πατήσει

Ο μεγάλος στόχος του ΟΦΗ στην εποχή του Μιχάλη Μπούση είναι το Κύπελλο. Φέτος, οι Κρητικοί έχουν βρεθεί σε μία "τρελή" συγκυρία. Μέχρι τον τελικό δεν υπάρχει στο διάβα τους κάποια ομάδα εκ του λεγόμενου Big-5. Έτσι στους δρόμους του Ηρακλείου ακούγεται η φράση "επιτέλους ήρθε η ώρα". Δηλαδή η ομάδα του νησιού να φτάσει μέχρι το τέλος στον θεσμό που κατέκτησε το 1987. Άλλωστε θα έχουν περάσει 35 χρόνια από τον χαμένο τελικό του 1990 και σίγουρα θα είναι ένα μεγάλο "δώρο" για τα 100 χρόνια του ιστορικού συλλόγου.

Ο Χριστογεώργος όμως παραμένει προσγειωμένος και συγκεντρωμένος: ”Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν κοιτάμε και τόσο μακριά. Σίγουρα θέλουμε να φτάσουμε στον τελικό, αλλά πρώτα κοιτάμε να περάσουμε τον Βόλο. Μετά θα κοιτάξουμε τα του πρωταθλήματος. Μετά θα πάμε στο επόμενο ζευγάρι. Θεωρώ ότι καλύτερο είναι να κοιτάμε απευθείας τον αντίπαλο γιατί μπορεί να κοιτάς μακριά και να χάσεις το δρόμο σου και στην τελική να την πατήσεις. Οπότε νομίζω ότι πηγαίνουμε αγώνα με αγώνα. Μας δίνει ένα έξτρα κίνητρο και να παλέψουμε και να το πιστέψουμε παραπάνω, αλλά μέχρι εκεί".

Ο ίδιος έχει ζήσει βέβαια ήδη έναν τελικό Κυπέλλου. Ήταν παρών στις 21 Μαΐου του 2022, όταν ο Παναθηναϊκός κατακτούσε το τρόπαιο στον τελικό του ΟΑΚΑ απέναντι στον ΠΑΟΚ. Βέβαια, ένας τελικός με τον ΟΦΗ θα είναι κάτι διαφορετικό για εκείνον.

"Είναι διαφορετικό να πηγαίνεις με τον ΟΦΗ, είναι ακόμα μεγαλύτερο, γιατί είναι κάτι πιο δύσκολο να πετύχεις. Μια φορά, το έχει κατακτήσει ο ΟΦΗ και να φτάσει πάλι στον τελικό είναι μεγαλύτερο κατόρθωμα από το να πάει ο Παναθηναϊκός".

Ας πιάσουμε όμως τη δική του ιστορία από την αρχή της καριέρας του στον ΟΦΗ. Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον των Κρητικών: "Δεν μπορώ να πω ότι ήρθα τυχαία. Περνούσα μια περίοδο, όχι και τόσο καλή στον Παναθηναϊκό και με την Β ομάδα δεν αγωνιζόμουν τόσο συχνά. Με κάλεσε προς τα τέλη Ιανουαρίου ο μάνατζέρ μου ότι έχουμε αυτή την ευκαιρία, πως υπάρχει αυτό το ενδιαφέρον. Μίλησα με τους ανθρώπους της ομάδας, όπως και με τον Παναθηναϊκό. Τους είπα ότι θα ήθελα να δοκιμάσω κάτι καινούριο, με βοήθησαν και οι δύο πλευρές και βρήκαμε τη χρυσή τομή”.

Ο ΟΦΗ δίνει ευκαιρίες. Το κάνει με τα παιδιά από τις ακαδημίες, όπως ο Αποστολάκης, ενώ το έκανε με τον Μανδά, ο οποίος άνοιξε τα φτερά του για τη Λάτσιο. Είναι αυτό ένα κίνητρο για έναν νεαρό ποδοσφαιριστή, όπως ο Χριστογεώργος; "Σίγουρα ήταν και αυτό ένα κίνητρο. Του έδωσαν την ευκαιρία, τον πίστεψαν, τα κατάφερε και άλλαξε όλη η καριέρα του. Αλλά έδειξε κιόλας η ομάδα με αυτή την κίνηση - δεν ήταν μόνο ο Μανδάς, ήταν κι άλλα νέα παιδιά - ότι μπορεί να πιστέψει κάποιους νέους και τους υποστηρίξει. Οπότε σίγουρα έπαιξε ρόλο”.

Το ντεμπούτο του Χριστογεώργου με τους Κρητικούς ήταν στις 13 Μαΐου του 2023 στον τελευταίο αγώνα των playouts με τον Παναιτωλικό. Ο ΟΦΗ έκλεισε τη σεζόν, επικρατώντας 2-0 και τον ίδιο να κρατάει το μηδέν. Η επόμενη ευκαιρία ήρθε λίγους μήνες αργότερα.

Ο ΟΦΗ αντιμετώπιζε τον ΠΑΟΚ στο Γεντί Κουλέ για την 3η αγωνιστική. Πριν από λίγες μέρες οι Κρητικοί ολοκλήρωσαν τη μεταγραφή του Μανδά στη Λάτσιο και έτσι ο Χριστογεώργος πήρε τα γάντια του βασικού. Οι Ηρακλειώτες πανηγύρισαν σπουδαίο τρίποντο με 1-0, με τον νεαρό γκολκίπερ να κάνει τεράστια εμφάνιση.

"Δεν είχα τρελό άγχος ή πίεση. Πάλι με βοήθησαν από την ομάδα οι προπονητές που είχα, οι προπονήσεις που έκανα. Ένιωθα έτοιμος και γενικά όλη η ομάδα και οι συμπαίκτες μου με ενθάρρυναν για να καταφέρω να ανταπεξέλθω".

Όταν περνάς μία δυσκολία σε νοιάζει η υγεία σου

Πάνω που είχε πάρει τα πάνω του, ήρθε τραυματισμός που τον άφησε έξω για μεγάλο διάστημα: "Στην αρχή που χτύπησα, δεν είχα καταλάβει το πόσο σοβαρός ήταν τραυματισμός. Έλεγα άντε πάμε μια βδομάδα να περάσει. Το πάλευα, άντε πάμε άλλη μια βδομάδα. Οπότε δεν ήξερα ότι θα μείνω έξω 3-4 μήνες. Μετά από δυο βδομάδες έμαθα ότι ήταν πιο σοβαρό και εν τέλει απουσίασα τρεις μήνες.

Είχε περάσει το μεγάλο σοκ, αλλά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Περιμένεις με υπομονή και δουλεύεις. Πρώτα να γίνεις καλά, να έχεις την υγεία σου και μετά να ξαναγυρίσεις στη θέση σου. Γιατί όταν περνάς - όχι να την πω πικρά, γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα στη ζωή - αλλά μια δυσκολία, δεν σε νοιάζει το αν θα παίξεις. Σε νοιάζει να έχεις την υγεία σου, να μπορείς να περπατάς, να βγαίνεις στη βόλτα σου, να δεις την οικογένειά σου, παρά το αν θα παίξεις 90 λεπτά".

Πριν από τον ΟΦΗ, ο Νίκος Χριστογεώργος ανδρώθηκε στον Παναθηναϊκό, εκεί όπου συνεργάστηκε με τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο, τον άνθρωπο που κατέκτησε το Youth League με τον Ολυμπιακό και πλέον βρίσκεται στο τιμ του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

"Είναι πάρα πολύ καλός προπονητής. Πολύ διαβασμένος τακτικά και με τις αναλύσεις του. Είναι η όλη εικόνα που έχει για το ποδόσφαιρο, το πώς σου μιλάει, το πώς σε ενθαρρύνει. Από μικροί που ήμασταν, θυμάμαι το πώς μας καθοδηγούσε στα πάντα. Φαινόταν δηλαδή ότι του άρεσε πάρα πολύ, ψαχνόταν και το κυνηγούσε. Αφού είχε αρχίσει και νέος την προπονητική, ήταν για μένα θέμα χρόνου κάποια στιγμή να ανέβει στο αντρικό και σιγά σιγά θεωρώ ότι θα γίνει και μόνος του προπονητής πέρα από βοηθός.

Η συνεργασία μου μαζί του ήταν πάρα πολύ καλή, όπως μπορείς να φανταστείς. Καταρχήν σ’ όλο το σωματείο του Παναθηναϊκού υπήρχε οικογενειακό κλίμα, οπότε το ίδιο συνέβαινε και με τον προπονητή. Όλοι ήταν καλοί, όλοι ενθαρρυντικοί. Όσον αφορά τον Συλαϊδόπουλο θεωρώ ότι κυνήγησε κάποια πράγματα περισσότερο και ασχολήθηκε. Σίγουρα έπαιξαν ρόλο και η τύχη και οι συγκυρίες".

Με τον Δώνη ένιωθες ότι μετρούσες, τα δύσκολα τα τράβηξαν οι μεγαλύτεροι

Ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού ήταν την 1ου Ιουλίου του 2020. Σε παιχνίδι playoffs κόντρα στον Άρη στην εποχή του κορονοϊού. Πώς το έζησε εκείνος; "Εντάξει, τρομερό συναίσθημα. Το περίμενα πώς και πώς... τι να πω. Ήταν τρελή χαρά μου, ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, ένας στόχος. Το ήθελα πάρα πολύ".

Προπονητής του Παναθηναϊκού τότε ήταν ο Γιώργος Δώνης, με τον Χριστογεώργο να λέει τα καλύτερα για εκείνον και το σταφ του: "Ήταν φοβερός, όπως και όλο το τιμ. Ήταν απίθανοι. Από τον προπονητή τερματοφυλάκων, τον κ. Μαλιαρίτση, τους βοηθούς του, τον γυμναστή. Δεν ήταν σε εύκολη εποχή του Παναθηναϊκού, αλλά είχαν χτίσει ένα οικογενειακό κλίμα. Και εντάξει, ένιωθες ότι μετρούσες, σε υπολόγιζαν συνέχεια, σε βελτίωναν. Ήταν όλα πολύ ωραία”.

Ο Παναθηναϊκός περνούσε δύσκολες εποχές, με τον ίδιο βέβαια να το βιώνει διαφορετικά: "Ήταν δύσκολη εποχή μέσα σε εισαγωγικά. Εγώ δεν είχα ζήσει κάποια τρελή δυσκολία, γιατί ήμουν ένα παιδί από την ακαδημία. Το συμβόλαιό μου ήταν τα βασικά χρήματα. Τη δυσκολία τράβηξαν δυστυχώς οι βασικοί, οι μεγαλύτεροι, οι αρχηγοί. Αυτοί περισσότερο".

Ήταν εποχή που ο Παναθηναϊκός είχε στο ρόστερ του αρκετούς νέους ποδοσφαιριστές, όπως ο Μπουζούκης, ο Χατζηγιοβάνης, ο Σερπέζης, ο Αλεξανδρόπουλος, ο Χατζηγιοβάνης, ο νυν συμπαίκτης του στον ΟΦΗ, Ηλίας Χατζηθεοδωρίςη και άλλοι. Αισθάνονταν ότι είχαν στο χέρι τους μία ευθύνη; Όχι: "Δεν νομίζω ότι το είδε κάποιος έτσι, ότι του έδωσαν την ευθύνη. Στον Ολυμπιακό βλέπουμε, βάζουν μικρά παιδιά. Το αξίζουν και με το παραπάνω φυσικά, αλλά δεν νομίζω ότι κουβαλάνε κάποια ομάδα. Βοηθούν".

Ο Γιοβάνοβιτς έδωσε αυτοπεποίθηση στον Παναθηναϊκό

Η συζήτηση πήγε αμέσως μετά στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Τον άνθρωπο που έβαλε ξανά τον Παναθηναϊκό σε τροχιά τίτλων: "Ήταν εξίσου καλός. Λίγο πιο σοβαρός, μπορώ να πω, από τον κ. Δώνη. Έτσι τον ένιωθα εγώ, αλλά εξίσου καλός τακτικά. Επίσης ήταν έξυπνος στην προσέγγιση και στην εκμετάλλευση του κάθε παίκτη. Προσπαθούσε να πάρει από εκείνον τον μέγιστο.

Θεωρώ πως ο κ. Γιοβάνοβιτς έδωσε αυτοπεποίθηση. Κοίταζε να πάρει το αποτέλεσμα με όποιον τρόπος κι αν ήταν αυτός. Με το να κερδίζει 1-0 ή να γυρίζει πεντάδα πίσω. Έκανε τα πάντα για να φέρει τον κόσμο πίσω στο γήπεδο. Τα κατάφερε και αυτό έδινε αυτοπεποίθηση στους παίκτες. Όλο αυτό γενικά ζέστανε το κλίμα και τους ποδοσφαιριστές".

Και κάπως έτσι, καταλήξαμε στην ημέρα που μετά από χρόνια αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό: "Το πιο δύσκολο βράδυ ήταν η μέρα που έφευγα. Όσο και να ήθελα να φύγω ήταν το πιο δύσκολο. Στεναχωρήθηκα. Αφήνεις φίλους, τους γνωστούς σου τόσα χρόνια. Άφησα την Αθήνα, γιατί εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα. Σε ωριμάζει όμως όλο αυτό". Αυτό σε αντιδιαστολή με την πιο χαρούμενη του μέρα: "Το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Ούτε η ανανέωση, ούτε το ντεμπούτο".

Είχα τον Διούδη από κοντά να με μαθαίνει και να μου δείχνει

Ο Χριστογεώργος ανήκει σε μία γενιά που μεγάλωσε, βλέποντας σπουδαίους τερματοφύλακες στην τηλεόραση. Εκείνος όμως είχε και κάποιους "ήρωες" που ζούσε από κοντά: "Είναι πάρα πολλοί, ο Νόιερ για παράδειγμα έχει αφήσει εποχή. Αλλά για ποιους να πεις πλέον; Όλοι αυτοί θεωρώ ότι είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο πλέον και διαφορετικά στοιχεία. Ο Έντερσον, ας πούμε, έχει φοβερό αριστερό πόδι. Ο Όμπλακ έχει φοβερά αντανακλαστικά κάτω από την εστία, ενώ Κουρτουά έχει δώσει πόσα Champions League.

Παιδάκι έβλεπα τον Νόιερ, τον Κουρτουά και τον Τερ Στέγκεν αλλά και είχαν και τον Βλαχοδήμο με τον Διούδη, που τους ζούσα. Τον Βλαχοδήμο τον έζησα για λίγο καιρό αλλά μου άρεσε σαν άνθρωπος. Με το Διούδη ήμασταν παρέα, τον είχα από κοντά να μου μαθαίνει να μου δείχνει. Κάναμε χαβαλέ και πλάκα. Με τον Σωκράτη ήταν 4-5 χρόνια στον Παναθηναϊκό".

Σαν να... κατουράς

Ο Χριστογέωργος έχει περάσει από τα χέρια πολύπειρων προπονητών. Ποια είναι η συμβουλή ή και η ατάκα που κρατάει: "Πρόσφατα ο κύριος Μπορμπόκης (σ.σ. συνεργάτης του Δέλλα στον ΟΦΗ) μου είχε πει πριν από κάποιο παιχνίδι… σαν να κατουράς. Αυτό είναι που μπορώ να θυμηθώ, να είμαι χαλαρός".

Ο τερματοφύλακας είναι μία ιδιαίτερη θέση. Ποια η σχέση του με τον προπονητή και ποια με τον προπονητή τερματοφυλάκων: "Όπως το ζω εγώ, ο κύριος προπονητής για μένα είναι προπονητής τερματοφυλάκων, αυτός θα ασχοληθεί με το ποιοτικό σου κομμάτι. Ο προπονητής πάντα είναι ο αρχηγός της ομάδας. Θα μας πει τακτικά κάποια πράγματα, οπότε οι σχέσεις μας είναι δεν μπορεί να είναι όπως με έναν άλλον παίκτη. Δεν έχουμε τέτοια επικοινωνία. Αλλά πάλι θα είναι ενθαρρυντικός, καθοδηγητικός. Θα βοηθήσει και θα σου δώσει οδηγίες για παράδειγμα".

Η ιδιαιτερότητα της θέσης έχει να κάνει και με την μεγαλύτερη κριτική που ασκείται. Πώς διαχειρίζεται ο ίδιος αυτή την πίεση; "Την κριτική μπορώ να την κάνω και μόνος μου. Δε θα κάτσω να διαβάσω, ξέρω καλύτερα τη θέση. Θα μιλήσω με τον προπονητή τερματοφυλάκων, θα το αναλύσουμε καλύτερα το πράγματα. Οπότε δεν θα κάτσω να ασχοληθώ τώρα με το τι γράφουν. Μέσα στο γήπεδο μπορεί να ακούσεις κάτι και να σε επηρεάσει σε ένα σημείο.

Όμως μέσα στον αγώνα που θα είσαι συγκεντρωμένος, είναι σαν να έχεις κλειστά τα αυτιά σου, πρέπει να είσαι και λίγο αναίσθητος. Έφαγες ένα γκολ, έκανες ένα λάθος. Το βράδυ θα πας για ύπνο και την επόμενη μέρα έχεις προπόνηση. Τι να κάνουμε; Το ξεχνάς δηλαδή και προχωράς. Πρέπει να το ξεχάσεις. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να μην ξυπνήσουν από το κρεβάτι τους. Οπότε είναι πολύ μικρά τα προβλήματα που μπορεί να συμβούν μέσα σε 90 λεπτά, μπροστά σε άλλα”.

Η τρίτη ιδιαιτερότητα της θέσης, είναι η μοναδικότητά της. Ένας συνεχής εσωτερικός ανταγωνισμός για τη θέση του βασικού: "Είναι και στον άνθρωπο. Εγώ από πλευράς μου μπορώ να σου πω ότι δεν θέλω ο συμπαίκτης μου να τα πάει χάλια, για να πάρω την ευκαιρία. Θέλω και αυτός να πηγαίνει καλά. Θέλω όμως όταν θα μου έρθει εμένα η ευκαιρία να τα πάω ακόμα καλύτερα, ώστε να κερδίσω την θέση μου.

Όχι, χτύπα ξύλο αν πάθει κάτι ή να κάνει λάθη ή να χάνει η ομάδα. Προτιμώ δηλαδή από κάποια άλλη συγκυρία, να θέλει π.χ. ο προπονητής να τον ξεκουράσει, να μπω μέσα, και να τα πάω πάρα πολύ καλά. Προτιμώ κάπως έτσι να πάρω τη θέση μου. Οπότε μέσα στην προπόνηση θα κοιτάξω να τον βοηθήσω, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είμαστε τέσσερις, εάν κοιτάζει να κάνει ο ένας κακό στον άλλον, τότε χαθήκαμε”.

Η συζήτηση έφτανε κάπου στο τέλος της και έκλεινε με την καθιερωμένη ερώτηση. Οι ατομικοί και πιο ομαδικοί στόχοι: "Οι στόχοι μου είναι καθημερινά να προπονούμαι και να γίνω καλύτερος. Σαν όνειρο, μπορώ να πω ότι σίγουρα θέλω να παίξω σε ένα από τα Top-5 πρωταθλήματα και στην Εθνική. Θέλω να φτάσω ψηλά την καριέρα μου. Αλλά επαναλαμβάνω οι στόχοι μου είναι καθημερινοί.

Κοιτάζω πρώτα την επόμενη μέρα. Γιατί καμιά φορά άμα βάζεις πολύ υψηλούς στόχους και δεν τους πετυχαίνεις, μπορεί να απογοητεύεσαι, να έχεις ψυχολογικά προβλήματα και να βάζεις δυσκολίες στον εαυτό σου. Οπότε πιστεύω ότι καλύτερα να είναι πιο σύντομοι οι στόχοι και όχι τόσο μεγάλοι. Με τον ΟΦΗ, θέλουμε ομάδα μια σταθερότητα, να κερδίσουμε όσο πιο πολλά παιχνίδια και να είμαστε ανταγωνιστικοί σε όλα τα ματς'.