Ο Ντάνι Γκαρθία Λάρα στο SPORT 24
Ο Ντάνι Γκαρθία στο SPORT 24 για τη σίγουρη νίκη του ΟΣΦΠ. "Να γυρίσω ως προπονητής" (pics & vids)
Ο Ντάνι Γκαρθία Λάρα γεννήθηκε το 1974 σε ένα προάστιο της Βαρκελώνης και από μικρός έδειξε την κλίση του στο ποδόσφαιρο. Σε ηλικία 15 ετών έπαιξε σε ένα τουρνουά νέων στη Μαδρίτη και αμέσως ο σκάουτ της Ρεάλ τον πρόσεξε και τον πήρε στις ακαδημίες της «βασίλισσας». Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα των «μπλάνκος» και στη συνέχεια έπαιξε δανεικός για ένα χρόνο στη Σαραγόσα. Το καλοκαίρι του 1998 πήρε μεταγραφή για τη Μαγιόρκα, αφού πρώτα είχε προλάβει να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ.
Στο «νησί» και κάτω από την επίβλεψη του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, έκανε μια πολύ καλή χρονιά, όντας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας στο πρωτάθλημα και φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου σημείωσε το γκολ στην ήττα της Μαγιόρκα με 2-1 από τη Λάτσιο. Οι εμφανίσεις του ανταμείφθηκαν με τη μεταγραφή του στη Μπαρτσελόνα, όπου παρέμεινε μέχρι το 2003. Τα πρώτα δυο χρόνια τα πήγε αρκετά καλά, όμως στη συνέχεια διάφοροι τραυματισμοί τον άφησαν εκτός ομάδας και τον Ιανουάριο του 2004 μετακινήθηκε στη Σαραγόσα με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας σκοράροντας το πρώτο γκολ της ομάδας του εναντίον της Ρεάλ σε ένα εκπληκτικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση (το νικητήριο 3-2 σημείωσε ο τότε συμπαίκτης του Λουτσιάνο Γκαλέτι).
Αμέσως μετά αγωνίστηκε για μια χρονιά στην Εσπανιόλ και μόλις έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2005, υπέγραψε διετές συμβόλαιο στον Ολυμπιακό. Την πρώτη του σεζόν κατέκτησε το νταμπλ, όμως οι λίγες συμμετοχές του σε συνδυασμό με τη φτωχή του επιθετική συγκομιδή, ανάγκασαν τους «ερυθρόλευκους» να τον αποδεσμεύσουν. Στη συνέχεια έπαιξε λίγα παιχνίδια στην τουρκική Ντενιζλίσπορ και το 2007 επέστρεψε στην Ισπανία, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Μαδρίτη και σταμάτησε την ενεργό δράση. Αγωνίστηκε για λίγο με την τοπική Rayo Majadahonda και σήμερα είναι μέλος της ομάδας των βετεράνων της Ρεάλ, ενώ ήδη ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στη σχολή προπονητών της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Με την ευκαιρία του κυριακάτικου ντέρμπι των «αιωνίων», το SPORT 24 μίλησε με τον Ντάνι για το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, τις αναμνήσεις του από την Ελλάδα, τους τότε συμπαίκτες του, το ισπανικό «el clasico» και πολλά άλλα ενδιαφέροντα. Ο πρώην επιθετικός δήλωσε σίγουρος για τη νίκη των «ερυθρόλευκων» και ευχήθηκε στο μέλλον να γίνει προπονητής του «Θρύλου»!
SPORT 24: Ντάνι τί αναμνήσεις έχεις από τη χρονιά που αγωνίστηκες στον Ολυμπιακό;
D. Garcia:
Αν εξαιρέσουμε τον Σόλιντ, όλες οι υπόλοιπες αναμνήσεις που έχω από τον Ολυμπιακό είναι πολύ όμορφες. Η διοίκηση, οι συμπαίκτες μου και ο κόσμος, όλοι μου φέρθηκαν πολύ καλά. Με στήριξαν με τον καλύτερο τρόπο και νιώθω ότι θα ήθελα να δώσω πολύ περισσότερα. Και επειδή μπορούσα να το κάνω και επειδή αυτός ο κόσμος αξίζει τα πάντα. Εκδηλωτικοί, παθιασμένοι, πραγματικά ένα μεγάλο «όπλο» στο πλευρό της ομάδας. Έχω αγωνιστεί σε πολλούς μεγάλους συλλόγους στην καριέρα μου και ο Ολυμπιακός ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
SPORT 24: Τι παράπονα έχεις από τον Σόλιντ;
D. Garcia:
Δεν με πίστεψε, δε με συμπάθησε ποτέ. Νομίζω ότι θα μπορούσε να μου δώσει περισσότερες ευκαιρίες, να με βοηθήσει να αποκτήσω ρυθμό. Μου έδειξε ότι δεν με εμπιστεύτηκε σε καμία στιγμή της παραμονής μου στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι όταν έρχεται ένας ξένος σε μια ομάδα, ο προπονητής είναι ο πρώτος που πρέπει να τον κάνει να νιώσει άνετα, να τον εμπνεύσει, έτσι ώστε ακόμα και αν τον έχει στον πάγκο, να τον διατηρήσει σε εγρήγορση, αγωνιστική και ψυχολογική.
Για πρώτη φορά στην καριέρα μου έτυχα τόσο ψυχρής αντιμετώπισης από έναν προπονητή. Να είναι σίγουροι όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού ότι δεν ήθελα να φύγω έτσι άδοξα από την ομάδα, επιθυμούσα να μείνω και να προσφέρω. Δεν τα κατάφερα, αλλά η νοσταλγία και οι ωραίες αναμνήσεις βρίσκονται μέσα μου. Κρατάω πάντως τα καλύτερα και πάντα θα θυμάμαι το πέρασμά μου από την Ελλάδα. Άλλωστε κέρδισα δυο τίτλους, πρωτάθλημα και κύπελλο και αυτό είναι πολύτιμο για μένα.
SPORT 24: Την Κυριακή έχουμε ντέρμπι. Ο ΠΑΟ πηγαίνει ως πρωτοπόρος στο «Καραϊσκάκη» με δυο βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό.
D. Garcia:
Ναι, το ξέρω. Κοιτάζω όποτε έχω χρόνο τις εξελίξεις στο ελληνικό πρωτάθλημα. Λοιπόν, ένα έχω να σου πω. Ο Ολυμπιακός δε χάνει στην έδρα του. Όποιος και να μπει εκεί μέσα, νιώθει δέος από την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο κόσμος στην κερκίδα. Το πάθος και η ένταση δίνουν φτερά στους γηπεδούχους. Το έχω ζήσει αυτό το συναίσθημα και ξέρω τι σου λέω. Για μένα, το προβάδισμα και σε αυτό το ντέρμπι το έχει ο Ολυμπιακός και την Κυριακή το βράδυ το πιθανότερο είναι να ξαναβρεθεί στην κορυφή.
SPORT 24: Όταν ήσουν στον Ολυμπιακό, ποιους Έλληνες συμπαίκτες σου ξεχώρισες ως ποδοσφαιρική αξία;
D. Garcia:
Ο Κωστούλας μου άρεσε, καλός αμυντικός και μαχητής. Επίσης ο Άκης (σ.σ. Στολτίδης) που ήταν πραγματικός βράχος στο κέντρο. Σπάνια βρίσκεις τέτοια δύναμη σε παίκτη. Και φοβερό τρέξιμο, κάλυπτε τα πάντα, ποδοσφαιρική μηχανή. Ο Γεωργάτος μου άρεσε πολύ. Είχε δική του όλη την αριστερή πλευρά. Να πω κάτι και για τον Ριβάλντο, που τον είχα συμπαίκτη και στην Μπαρτσελόνα. Είναι τιμή για μένα που έπαιξα δίπλα του και πιστεύω ότι οι φίλοι του Ολυμπιακού πρέπει να νιώθουν ευτυχισμένοι και προνομιούχοι που τον είχαν στην ομάδα τους.
SPORT 24: Αναφέρθηκες στη Μπαρτσελόνα, οπότε πάμε και στο ισπανικό ντέρμπι. Είχες την τύχη να φορέσεις και τις δυο φανέλες. Ποια είναι η γνώμη σου για το «el clasico» της Κυριακής;
D. Garcia:
Βλέπω ένα ισορροπημένο παιχνίδι. Η ισοπαλία μου φαίνεται πολύ πιθανό αποτέλεσμα. Η Μπαρτσελόνα είναι εκπληκτική ομάδα, νομίζω ότι παίζει μακράν το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο. Έχει όμως όλη την πίεση με το μέρος της, γιατί το κοινό στο «Καμπ Νόου» είναι πολύ απαιτητικό. Πρέπει και να νικήσεις και να παίξεις ωραία μπάλα. Και αυτό είναι κάτι που περνάει στους παίκτες. Από την άλλη μεριά, η Ρεάλ έχει δυο πλεονεκτήματα. Δεν έχει την πίεση του κοινού της αλλά ούτε και την πίεση του αποτελέσματος, αφού είναι πρωτοπόρος.
Δεν παίζει ακόμα καλή μπάλα, αλλά το γεγονός ότι με αυτή την απόδοση έχει καταφέρει να βρίσκεται στην κορυφή, λέει πολλά. Θα έλεγα ότι είναι κάτι ανάλογο με τον Ολυμπιακό. Μου μίλησες πριν για απουσίες παικτών, λύσεις ανάγκης, μικρό ρόστερ και όμως βρίσκεται μόλις δυο βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό που έχει κάνει το καλύτερό του ξεκίνημα εδώ και χρόνια. Όταν λοιπόν δέσουν στη Ρεάλ όλες οι καινούργιες μεταγραφές και αφομοιώσουν το σύστημα της ομάδας, τότε θα δούμε και θέαμα. Προς το παρόν η ουσία είναι σημαντική και η γνώμη μου είναι ότι στο «el clasico» θα δούμε κλειστό, σφιχτό παιχνίδι.
SPORT 24: Εσύ γεννήθηκες στη Βαρκελώνη, αλλά βρέθηκες στις ακαδημίες της Ρεάλ. Πώς έγινε αυτό;
D. Garcia:
Αγωνιζόμουν στα 15 μου σε μια τοπική ομάδα, την CF Damm και είχαμε πάει στη Μαδρίτη για ένα τουρνουά νέων. Εκεί με είδε ένας σκάουτ της Ρεάλ και με πήρε στις ακαδημίες του συλλόγου. Από το 1990 μέχρι το 1994 ανέβηκα σιγά – σιγά τα σκαλιά μέχρι και την πρώτη ομάδα, όπου έκανα ντεμπούτο στις 4 Φεβρουαρίου του 1994.
SPORT 24: Στο ματς εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης, τον Νοέμβριο του 1994, όταν ο Ραούλ σκόραρε το πρώτο γκολ της καριέρας του, έτρεξε στον πάγκο και σε αγκάλιασε.
D. Garcia:
Ναι, το θυμάμαι αυτό χαρακτηριστικά. Ο Βαλντάνο μας είχε πάρει από τη δεύτερη ομάδα, την Castilla, και μας είχε βάλει στο ίδιο δωμάτιο την παραμονή του ματς. Εκεί λοιπόν μιλούσαμε οι δυο πιτσιρικάδες και σκεφτόμασταν την πιθανότητα να παίξουμε μέσα στο «Μπερναμπέου». Ο Ραούλ λοιπόν μου είχε υποσχεθεί ότι αν έβαζε γκολ, θα μου το αφιέρωνε. Και πράγματι, μόλις σκόραρε, ήρθε σαν τρελός από τη χαρά του στον πάγκο και αγκαλιαστήκαμε πανηγυρίζοντας.
SPORT 24: Πώς ήταν αυτά τα πρώτα ποδοσφαιρικά σου χρόνια στη Ρεάλ;
D. Garcia:
Μεγάλο σχολείο. Δεν είναι μικρό πράγμα να είσαι 19 και 20 χρονών και να κάνεις προπόνηση ή να παίζεις με παίκτες όπως ο Μιγιάτοβιτς, ο Σούκερ, ο Ρεντόντο, ο Ρομπέρτο Κάρλος και τόσοι άλλοι. Παίρνεις βάσεις, μαθαίνεις χρήσιμα πράγματα, αποκτάς από μικρός εμπειρίες. Και βέβαια δεν ξεχνάω ότι στη Ρεάλ κατέκτησα δυο μοναδικούς τίτλους. Το πρωτάθλημα Ισπανίας και το Τσάμπιονς Λιγκ. Μπορεί να μην έπαιξα πολύ, αλλά έστω και το λίγο που βοήθησα, με κάνει σήμερα να νιώθω περήφανος. Το 1998 ήμασταν τρεις πιτσιρικάδες στην ομάδα της Ρεάλ που πήρε το 7ο κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Ραούλ, εγώ και ο Βίκτορ που πήγε αργότερα και στον Παναθηναϊκό.
SPORT 24: Στη συνέχεια πήγες στη Μαγιόρκα και έκανες την καλύτερη χρονιά σου με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Το ξέρεις ότι εδώ και λίγες μέρες ανέλαβε την ομάδα του Άρη;
D. Garcia:
Όχι, δεν είχα ιδέα, μιλάς σοβαρά; Θέλω να του ευχηθώ ό,τι καλύτερο στην Ελλάδα γιατί πραγματικά το αξίζει. Για μένα υπήρξε ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Ένας φοβερός προπονητής, εργατικός, σοβαρός και με ένα ανεκτίμητο ταλέντο. Ξέρει να παίρνει από όλους τους παίκτες του το 110%. Τους εμπνέει και τους στηρίζει. Ο Κούπερ είναι αυτός που με «απελευθέρωσε» μέσα στο γήπεδο. Εκείνη τη χρονιά ήμουν πρώτος σκόρερ της ομάδας και φτάσαμε μέχρι τον τελικό του Κυπελλούχων. Είχα βάλει και το γκολ της Μαγιόρκα, αλλά δεν καταφέραμε να πάρουμε τον τίτλο. Και η Λάτσιο όμως είχε τότε πολλούς καλούς παίκτες. Αυτό που κατακτήσαμε ήταν το ισπανικό Σούπερ Καπ απέναντι στη Μπαρτσελόνα και αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου.
SPORT 24: Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι ο Κούπερ είναι loser, επειδή πήγε σε 3 συνεχόμενους τελικούς και δεν κέρδισε κανέναν. Εσύ τι πιστεύεις;
D. Garcia:
Αυτές είναι σαχλαμάρες. Δεν μπορείς να κρίνεις έναν προπονητή επειδή έχασε 3 τελικούς. Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να δεις τι στόχους είχαν θέσει οι ομάδες του στην αρχή κάθε σεζόν και μέχρι πού έφτασαν. Και στη Μαγιόρκα λοιπόν, και στη Βαλένθια, ο Κούπερ ξεπέρασε κατά πολύ αυτά που περίμενε ο κόσμος. Άσε που τόσο τη Μαγιόρκα όσο και τη Βαλένθια, τις πήρε σε άσχημη κατάσταση και τις ανέστησε ποδοσφαιρικά. Αλλά και στην Ίντερ πήρε το κύπελλο και διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Και μιλάμε για μια Ίντερ που όταν την ανέλαβε ο Κούπερ, βρισκόταν στην απόλυτη ανυποληψία.
SPORT 24: Επόμενος σταθμός η Μπαρτσελόνα. Πέρασες εκεί μια τετραετία.
D. Garcia:
Αυτή την τετραετία τη χωρίζω σε δυο μέρη. Τα πρώτα δυο χρόνια ήταν μια χαρά. Έπαιξα σε αρκετά παιχνίδια, έβαλα γκολ, χάρηκα το ποδόσφαιρο. Μετά άρχισαν οι τραυματισμοί, που με κράτησαν αρκετό καιρό εκτός δράσης. Δεν μπορούσα να βρω εύκολα ρυθμό και όταν παίζεις σε μια ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα, όπου οι απαιτήσεις είναι τεράστιες, οι ευκαιρίες που παίρνεις δεν είναι πολλές. Όμως είμαι από τους λίγους προνομιούχους που έπαιξαν και στους δυο κορυφαίους συλλόγους της Ισπανίας και αυτό δεν αλλάζει.
SPORT 24: Εκτός από το Κυπελλούχων με τη Μαγιόρκα, σκόραρες σε έναν ακόμα τελικό, τον οποίο και κέρδισες. Με τη Σαραγόσα σε έναν από τους ωραιότερους τελικούς του Copa del Rey, εναντίον της Ρεάλ.
D. Garcia:
Εγώ έβαλα το πρώτο γκολ της Σαραγόσα και ο Λουτσιάνο Γκαλέτι που παίζει τώρα στον Ολυμπιακό, έβαλε το τρίτο και νικητήριο στην παράταση. Είχαμε νικήσει 3-2 τη Ρεάλ και είχαμε βγάλει μια ολόκληρη πόλη στους δρόμους. Ήταν πραγματικά ένα καταπληκτικό παιχνίδι και ένας ακόμα τίτλος στην καριέρα μου. Και να φανταστείς ότι λίγους μόνο μήνες πριν, η ομάδα κινδύνευε με υποβιβασμό!
SPORT 24: Το καλοκαίρι έχουμε Μουντιάλ. Η Ισπανία θα πρωταγωνιστήσει;
D. Garcia:
Είμαι σίγουρος για αυτό. Η Ισπανία έχει μια φοβερή ομάδα, πλήρη σε όλες τις θέσεις, νέα σε ηλικία αλλά πολύ έμπειρη και το κυριότερο, παρουσιάζει ζηλευτή σταθερότητα. Έχει υψηλή απόδοση σε βάθος χρόνου, από τις ελάχιστες Εθνικές που το έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια. Η κατάκτηση του EURO την απελευθέρωσε ψυχολογικά και τώρα πλέον βρίσκεται στο στάδιο που ευχαριστιέται να παίζει μπάλα.
Το Μουντιάλ είναι μια διοργάνωση που κρύβει παγίδες, φτάνει μόνο μια κακή ή έστω μέτρια εμφάνιση για να σε αφήσει απέξω, όμως πιστεύω ότι η Ισπανία θα φτάσει οπωσδήποτε μέχρι τα ημιτελικά. Εδώ να συμπληρώσω ότι χάρηκα πολύ και με την πρόκριση της Ελλάδας. Η εμφάνιση και η νίκη στην Ουκρανία ήταν έκπληξη για μένα. Μετά το 0-0 της Αθήνας πίστευα ότι οι Ουκρανοί είχαν τον πρώτο λόγο.
SPORT 24: Μου είπες στην αρχή ότι τελείωσες τη σχολή προπονητών της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Δουλεύεις σε κάποια ομάδα;
D. Garcia:
Όχι ακόμα. Μου έγινε πρόταση πριν λίγο καιρό να αναλάβω τους παίδες της Ρεάλ, αλλά δεν μπορούσα γιατί υπήρχαν υποχρεώσεις με την οικογένεια. Έχω τρία παιδιά και μέχρι να μεγαλώσουν λίγο ακόμα, δεν θέλω να δεσμευτώ με κάποια δουλειά που να απαιτεί πολλές ώρες μακριά από το σπίτι. Όμως θα έρθει και η ώρα για να αρχίσω την προπονητική μου καριέρα. Προς το παρόν ασχολούμαι με την ομάδα των βετεράνων της Ρεάλ. Παίρνουμε μέρος σε φιλανθρωπικά τουρνουά, σε αγώνες επίδειξης κλπ.
SPORT 24: Κλείνοντας, θέλω να σου πω ότι συνεχίζεις να είσαι αγαπητός στην Ελλάδα. Οι φίλοι του Ολυμπιακού δε σε ξεχνούν και στο facebook υπάρχουν γκρουπ με πολλούς θαυμαστές σου. Υπάρχει μάλιστα και μια γνωστή εκπομπή ενός αθλητικού ραδιοφώνου που κατ’ επανάληψη σε έχει αποθεώσει!
D. Garcia:
Είναι ωραίο να αφήνεις πίσω σου μια καλή ανάμνηση. Νομίζω ότι αυτό το κατάφερα γενικά σε όλες τις ομάδες από τις οποίες πέρασα. Βέβαια στον Ολυμπιακό δεν πρόσφερα αυτά που ήθελα, για αυτό να πεις στον κύριο Θεοδωρίδη να με έχει υπόψη του για το μέλλον, αν χρειαστεί προπονητή ο Ολυμπιακός!
SPORT 24: Το λες σοβαρά; Θα σου άρεσε να ξαναγυρίσεις στο μέλλον στον Ολυμπιακό;
D. Garcia:
Η ζωή φέρνει πολλές βόλτες και ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον. Εγώ νιώθω ότι χρωστάω κάτι στον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά και στον σύλλογο. Στο είπα και πριν, δεν μου άρεσε που έφυγα έτσι από την ομάδα. Έτσι, ίσως κάποια μέρα μου δοθεί η ευκαιρία να προσφέρω από άλλο πόστο. Θα το έκανα με μεγάλη μου χαρά. Είμαι περήφανος που πέρασα από τον Ολυμπιακό, να το γράψεις αυτό. Και επίσης θέλω να στείλω την αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους φίλους της ομάδας. Κλείνω με την ευχή για νίκη την Κυριακή και το επαναλαμβάνω. Στον Πειραιά ο Ολυμπιακός δε χάνει!
Βίντεο: Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων 1999. Μαγιόρκα - Λάτσιο 1-2. Θαυμάστε το εκπληκτικό γκολ του Ντάνι Γκαρθία Λάρα
Βίντεο: Τελικός Κυπέλλου Ισπανίας 2004. Σαραγόσα - Ρεάλ Μαδρίτης 3-2. Απολαυστικά γκολ των Ντάνι και Γκαλέτι
Στο «νησί» και κάτω από την επίβλεψη του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, έκανε μια πολύ καλή χρονιά, όντας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας στο πρωτάθλημα και φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου σημείωσε το γκολ στην ήττα της Μαγιόρκα με 2-1 από τη Λάτσιο. Οι εμφανίσεις του ανταμείφθηκαν με τη μεταγραφή του στη Μπαρτσελόνα, όπου παρέμεινε μέχρι το 2003. Τα πρώτα δυο χρόνια τα πήγε αρκετά καλά, όμως στη συνέχεια διάφοροι τραυματισμοί τον άφησαν εκτός ομάδας και τον Ιανουάριο του 2004 μετακινήθηκε στη Σαραγόσα με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας σκοράροντας το πρώτο γκολ της ομάδας του εναντίον της Ρεάλ σε ένα εκπληκτικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση (το νικητήριο 3-2 σημείωσε ο τότε συμπαίκτης του Λουτσιάνο Γκαλέτι).
Αμέσως μετά αγωνίστηκε για μια χρονιά στην Εσπανιόλ και μόλις έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2005, υπέγραψε διετές συμβόλαιο στον Ολυμπιακό. Την πρώτη του σεζόν κατέκτησε το νταμπλ, όμως οι λίγες συμμετοχές του σε συνδυασμό με τη φτωχή του επιθετική συγκομιδή, ανάγκασαν τους «ερυθρόλευκους» να τον αποδεσμεύσουν. Στη συνέχεια έπαιξε λίγα παιχνίδια στην τουρκική Ντενιζλίσπορ και το 2007 επέστρεψε στην Ισπανία, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Μαδρίτη και σταμάτησε την ενεργό δράση. Αγωνίστηκε για λίγο με την τοπική Rayo Majadahonda και σήμερα είναι μέλος της ομάδας των βετεράνων της Ρεάλ, ενώ ήδη ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στη σχολή προπονητών της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Με την ευκαιρία του κυριακάτικου ντέρμπι των «αιωνίων», το SPORT 24 μίλησε με τον Ντάνι για το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, τις αναμνήσεις του από την Ελλάδα, τους τότε συμπαίκτες του, το ισπανικό «el clasico» και πολλά άλλα ενδιαφέροντα. Ο πρώην επιθετικός δήλωσε σίγουρος για τη νίκη των «ερυθρόλευκων» και ευχήθηκε στο μέλλον να γίνει προπονητής του «Θρύλου»!
SPORT 24: Ντάνι τί αναμνήσεις έχεις από τη χρονιά που αγωνίστηκες στον Ολυμπιακό;
D. Garcia:
Αν εξαιρέσουμε τον Σόλιντ, όλες οι υπόλοιπες αναμνήσεις που έχω από τον Ολυμπιακό είναι πολύ όμορφες. Η διοίκηση, οι συμπαίκτες μου και ο κόσμος, όλοι μου φέρθηκαν πολύ καλά. Με στήριξαν με τον καλύτερο τρόπο και νιώθω ότι θα ήθελα να δώσω πολύ περισσότερα. Και επειδή μπορούσα να το κάνω και επειδή αυτός ο κόσμος αξίζει τα πάντα. Εκδηλωτικοί, παθιασμένοι, πραγματικά ένα μεγάλο «όπλο» στο πλευρό της ομάδας. Έχω αγωνιστεί σε πολλούς μεγάλους συλλόγους στην καριέρα μου και ο Ολυμπιακός ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
SPORT 24: Τι παράπονα έχεις από τον Σόλιντ;
D. Garcia:
Δεν με πίστεψε, δε με συμπάθησε ποτέ. Νομίζω ότι θα μπορούσε να μου δώσει περισσότερες ευκαιρίες, να με βοηθήσει να αποκτήσω ρυθμό. Μου έδειξε ότι δεν με εμπιστεύτηκε σε καμία στιγμή της παραμονής μου στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι όταν έρχεται ένας ξένος σε μια ομάδα, ο προπονητής είναι ο πρώτος που πρέπει να τον κάνει να νιώσει άνετα, να τον εμπνεύσει, έτσι ώστε ακόμα και αν τον έχει στον πάγκο, να τον διατηρήσει σε εγρήγορση, αγωνιστική και ψυχολογική.
Για πρώτη φορά στην καριέρα μου έτυχα τόσο ψυχρής αντιμετώπισης από έναν προπονητή. Να είναι σίγουροι όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού ότι δεν ήθελα να φύγω έτσι άδοξα από την ομάδα, επιθυμούσα να μείνω και να προσφέρω. Δεν τα κατάφερα, αλλά η νοσταλγία και οι ωραίες αναμνήσεις βρίσκονται μέσα μου. Κρατάω πάντως τα καλύτερα και πάντα θα θυμάμαι το πέρασμά μου από την Ελλάδα. Άλλωστε κέρδισα δυο τίτλους, πρωτάθλημα και κύπελλο και αυτό είναι πολύτιμο για μένα.
SPORT 24: Την Κυριακή έχουμε ντέρμπι. Ο ΠΑΟ πηγαίνει ως πρωτοπόρος στο «Καραϊσκάκη» με δυο βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό.
D. Garcia:
Ναι, το ξέρω. Κοιτάζω όποτε έχω χρόνο τις εξελίξεις στο ελληνικό πρωτάθλημα. Λοιπόν, ένα έχω να σου πω. Ο Ολυμπιακός δε χάνει στην έδρα του. Όποιος και να μπει εκεί μέσα, νιώθει δέος από την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο κόσμος στην κερκίδα. Το πάθος και η ένταση δίνουν φτερά στους γηπεδούχους. Το έχω ζήσει αυτό το συναίσθημα και ξέρω τι σου λέω. Για μένα, το προβάδισμα και σε αυτό το ντέρμπι το έχει ο Ολυμπιακός και την Κυριακή το βράδυ το πιθανότερο είναι να ξαναβρεθεί στην κορυφή.
SPORT 24: Όταν ήσουν στον Ολυμπιακό, ποιους Έλληνες συμπαίκτες σου ξεχώρισες ως ποδοσφαιρική αξία;
D. Garcia:
Ο Κωστούλας μου άρεσε, καλός αμυντικός και μαχητής. Επίσης ο Άκης (σ.σ. Στολτίδης) που ήταν πραγματικός βράχος στο κέντρο. Σπάνια βρίσκεις τέτοια δύναμη σε παίκτη. Και φοβερό τρέξιμο, κάλυπτε τα πάντα, ποδοσφαιρική μηχανή. Ο Γεωργάτος μου άρεσε πολύ. Είχε δική του όλη την αριστερή πλευρά. Να πω κάτι και για τον Ριβάλντο, που τον είχα συμπαίκτη και στην Μπαρτσελόνα. Είναι τιμή για μένα που έπαιξα δίπλα του και πιστεύω ότι οι φίλοι του Ολυμπιακού πρέπει να νιώθουν ευτυχισμένοι και προνομιούχοι που τον είχαν στην ομάδα τους.
SPORT 24: Αναφέρθηκες στη Μπαρτσελόνα, οπότε πάμε και στο ισπανικό ντέρμπι. Είχες την τύχη να φορέσεις και τις δυο φανέλες. Ποια είναι η γνώμη σου για το «el clasico» της Κυριακής;
D. Garcia:
Βλέπω ένα ισορροπημένο παιχνίδι. Η ισοπαλία μου φαίνεται πολύ πιθανό αποτέλεσμα. Η Μπαρτσελόνα είναι εκπληκτική ομάδα, νομίζω ότι παίζει μακράν το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο. Έχει όμως όλη την πίεση με το μέρος της, γιατί το κοινό στο «Καμπ Νόου» είναι πολύ απαιτητικό. Πρέπει και να νικήσεις και να παίξεις ωραία μπάλα. Και αυτό είναι κάτι που περνάει στους παίκτες. Από την άλλη μεριά, η Ρεάλ έχει δυο πλεονεκτήματα. Δεν έχει την πίεση του κοινού της αλλά ούτε και την πίεση του αποτελέσματος, αφού είναι πρωτοπόρος.
Δεν παίζει ακόμα καλή μπάλα, αλλά το γεγονός ότι με αυτή την απόδοση έχει καταφέρει να βρίσκεται στην κορυφή, λέει πολλά. Θα έλεγα ότι είναι κάτι ανάλογο με τον Ολυμπιακό. Μου μίλησες πριν για απουσίες παικτών, λύσεις ανάγκης, μικρό ρόστερ και όμως βρίσκεται μόλις δυο βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό που έχει κάνει το καλύτερό του ξεκίνημα εδώ και χρόνια. Όταν λοιπόν δέσουν στη Ρεάλ όλες οι καινούργιες μεταγραφές και αφομοιώσουν το σύστημα της ομάδας, τότε θα δούμε και θέαμα. Προς το παρόν η ουσία είναι σημαντική και η γνώμη μου είναι ότι στο «el clasico» θα δούμε κλειστό, σφιχτό παιχνίδι.
SPORT 24: Εσύ γεννήθηκες στη Βαρκελώνη, αλλά βρέθηκες στις ακαδημίες της Ρεάλ. Πώς έγινε αυτό;
D. Garcia:
Αγωνιζόμουν στα 15 μου σε μια τοπική ομάδα, την CF Damm και είχαμε πάει στη Μαδρίτη για ένα τουρνουά νέων. Εκεί με είδε ένας σκάουτ της Ρεάλ και με πήρε στις ακαδημίες του συλλόγου. Από το 1990 μέχρι το 1994 ανέβηκα σιγά – σιγά τα σκαλιά μέχρι και την πρώτη ομάδα, όπου έκανα ντεμπούτο στις 4 Φεβρουαρίου του 1994.
SPORT 24: Στο ματς εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης, τον Νοέμβριο του 1994, όταν ο Ραούλ σκόραρε το πρώτο γκολ της καριέρας του, έτρεξε στον πάγκο και σε αγκάλιασε.
D. Garcia:
Ναι, το θυμάμαι αυτό χαρακτηριστικά. Ο Βαλντάνο μας είχε πάρει από τη δεύτερη ομάδα, την Castilla, και μας είχε βάλει στο ίδιο δωμάτιο την παραμονή του ματς. Εκεί λοιπόν μιλούσαμε οι δυο πιτσιρικάδες και σκεφτόμασταν την πιθανότητα να παίξουμε μέσα στο «Μπερναμπέου». Ο Ραούλ λοιπόν μου είχε υποσχεθεί ότι αν έβαζε γκολ, θα μου το αφιέρωνε. Και πράγματι, μόλις σκόραρε, ήρθε σαν τρελός από τη χαρά του στον πάγκο και αγκαλιαστήκαμε πανηγυρίζοντας.
SPORT 24: Πώς ήταν αυτά τα πρώτα ποδοσφαιρικά σου χρόνια στη Ρεάλ;
D. Garcia:
Μεγάλο σχολείο. Δεν είναι μικρό πράγμα να είσαι 19 και 20 χρονών και να κάνεις προπόνηση ή να παίζεις με παίκτες όπως ο Μιγιάτοβιτς, ο Σούκερ, ο Ρεντόντο, ο Ρομπέρτο Κάρλος και τόσοι άλλοι. Παίρνεις βάσεις, μαθαίνεις χρήσιμα πράγματα, αποκτάς από μικρός εμπειρίες. Και βέβαια δεν ξεχνάω ότι στη Ρεάλ κατέκτησα δυο μοναδικούς τίτλους. Το πρωτάθλημα Ισπανίας και το Τσάμπιονς Λιγκ. Μπορεί να μην έπαιξα πολύ, αλλά έστω και το λίγο που βοήθησα, με κάνει σήμερα να νιώθω περήφανος. Το 1998 ήμασταν τρεις πιτσιρικάδες στην ομάδα της Ρεάλ που πήρε το 7ο κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Ραούλ, εγώ και ο Βίκτορ που πήγε αργότερα και στον Παναθηναϊκό.
SPORT 24: Στη συνέχεια πήγες στη Μαγιόρκα και έκανες την καλύτερη χρονιά σου με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Το ξέρεις ότι εδώ και λίγες μέρες ανέλαβε την ομάδα του Άρη;
D. Garcia:
Όχι, δεν είχα ιδέα, μιλάς σοβαρά; Θέλω να του ευχηθώ ό,τι καλύτερο στην Ελλάδα γιατί πραγματικά το αξίζει. Για μένα υπήρξε ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Ένας φοβερός προπονητής, εργατικός, σοβαρός και με ένα ανεκτίμητο ταλέντο. Ξέρει να παίρνει από όλους τους παίκτες του το 110%. Τους εμπνέει και τους στηρίζει. Ο Κούπερ είναι αυτός που με «απελευθέρωσε» μέσα στο γήπεδο. Εκείνη τη χρονιά ήμουν πρώτος σκόρερ της ομάδας και φτάσαμε μέχρι τον τελικό του Κυπελλούχων. Είχα βάλει και το γκολ της Μαγιόρκα, αλλά δεν καταφέραμε να πάρουμε τον τίτλο. Και η Λάτσιο όμως είχε τότε πολλούς καλούς παίκτες. Αυτό που κατακτήσαμε ήταν το ισπανικό Σούπερ Καπ απέναντι στη Μπαρτσελόνα και αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου.
SPORT 24: Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι ο Κούπερ είναι loser, επειδή πήγε σε 3 συνεχόμενους τελικούς και δεν κέρδισε κανέναν. Εσύ τι πιστεύεις;
D. Garcia:
Αυτές είναι σαχλαμάρες. Δεν μπορείς να κρίνεις έναν προπονητή επειδή έχασε 3 τελικούς. Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να δεις τι στόχους είχαν θέσει οι ομάδες του στην αρχή κάθε σεζόν και μέχρι πού έφτασαν. Και στη Μαγιόρκα λοιπόν, και στη Βαλένθια, ο Κούπερ ξεπέρασε κατά πολύ αυτά που περίμενε ο κόσμος. Άσε που τόσο τη Μαγιόρκα όσο και τη Βαλένθια, τις πήρε σε άσχημη κατάσταση και τις ανέστησε ποδοσφαιρικά. Αλλά και στην Ίντερ πήρε το κύπελλο και διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Και μιλάμε για μια Ίντερ που όταν την ανέλαβε ο Κούπερ, βρισκόταν στην απόλυτη ανυποληψία.
SPORT 24: Επόμενος σταθμός η Μπαρτσελόνα. Πέρασες εκεί μια τετραετία.
D. Garcia:
Αυτή την τετραετία τη χωρίζω σε δυο μέρη. Τα πρώτα δυο χρόνια ήταν μια χαρά. Έπαιξα σε αρκετά παιχνίδια, έβαλα γκολ, χάρηκα το ποδόσφαιρο. Μετά άρχισαν οι τραυματισμοί, που με κράτησαν αρκετό καιρό εκτός δράσης. Δεν μπορούσα να βρω εύκολα ρυθμό και όταν παίζεις σε μια ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα, όπου οι απαιτήσεις είναι τεράστιες, οι ευκαιρίες που παίρνεις δεν είναι πολλές. Όμως είμαι από τους λίγους προνομιούχους που έπαιξαν και στους δυο κορυφαίους συλλόγους της Ισπανίας και αυτό δεν αλλάζει.
SPORT 24: Εκτός από το Κυπελλούχων με τη Μαγιόρκα, σκόραρες σε έναν ακόμα τελικό, τον οποίο και κέρδισες. Με τη Σαραγόσα σε έναν από τους ωραιότερους τελικούς του Copa del Rey, εναντίον της Ρεάλ.
D. Garcia:
Εγώ έβαλα το πρώτο γκολ της Σαραγόσα και ο Λουτσιάνο Γκαλέτι που παίζει τώρα στον Ολυμπιακό, έβαλε το τρίτο και νικητήριο στην παράταση. Είχαμε νικήσει 3-2 τη Ρεάλ και είχαμε βγάλει μια ολόκληρη πόλη στους δρόμους. Ήταν πραγματικά ένα καταπληκτικό παιχνίδι και ένας ακόμα τίτλος στην καριέρα μου. Και να φανταστείς ότι λίγους μόνο μήνες πριν, η ομάδα κινδύνευε με υποβιβασμό!
SPORT 24: Το καλοκαίρι έχουμε Μουντιάλ. Η Ισπανία θα πρωταγωνιστήσει;
D. Garcia:
Είμαι σίγουρος για αυτό. Η Ισπανία έχει μια φοβερή ομάδα, πλήρη σε όλες τις θέσεις, νέα σε ηλικία αλλά πολύ έμπειρη και το κυριότερο, παρουσιάζει ζηλευτή σταθερότητα. Έχει υψηλή απόδοση σε βάθος χρόνου, από τις ελάχιστες Εθνικές που το έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια. Η κατάκτηση του EURO την απελευθέρωσε ψυχολογικά και τώρα πλέον βρίσκεται στο στάδιο που ευχαριστιέται να παίζει μπάλα.
Το Μουντιάλ είναι μια διοργάνωση που κρύβει παγίδες, φτάνει μόνο μια κακή ή έστω μέτρια εμφάνιση για να σε αφήσει απέξω, όμως πιστεύω ότι η Ισπανία θα φτάσει οπωσδήποτε μέχρι τα ημιτελικά. Εδώ να συμπληρώσω ότι χάρηκα πολύ και με την πρόκριση της Ελλάδας. Η εμφάνιση και η νίκη στην Ουκρανία ήταν έκπληξη για μένα. Μετά το 0-0 της Αθήνας πίστευα ότι οι Ουκρανοί είχαν τον πρώτο λόγο.
SPORT 24: Μου είπες στην αρχή ότι τελείωσες τη σχολή προπονητών της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Δουλεύεις σε κάποια ομάδα;
D. Garcia:
Όχι ακόμα. Μου έγινε πρόταση πριν λίγο καιρό να αναλάβω τους παίδες της Ρεάλ, αλλά δεν μπορούσα γιατί υπήρχαν υποχρεώσεις με την οικογένεια. Έχω τρία παιδιά και μέχρι να μεγαλώσουν λίγο ακόμα, δεν θέλω να δεσμευτώ με κάποια δουλειά που να απαιτεί πολλές ώρες μακριά από το σπίτι. Όμως θα έρθει και η ώρα για να αρχίσω την προπονητική μου καριέρα. Προς το παρόν ασχολούμαι με την ομάδα των βετεράνων της Ρεάλ. Παίρνουμε μέρος σε φιλανθρωπικά τουρνουά, σε αγώνες επίδειξης κλπ.
SPORT 24: Κλείνοντας, θέλω να σου πω ότι συνεχίζεις να είσαι αγαπητός στην Ελλάδα. Οι φίλοι του Ολυμπιακού δε σε ξεχνούν και στο facebook υπάρχουν γκρουπ με πολλούς θαυμαστές σου. Υπάρχει μάλιστα και μια γνωστή εκπομπή ενός αθλητικού ραδιοφώνου που κατ’ επανάληψη σε έχει αποθεώσει!
D. Garcia:
Είναι ωραίο να αφήνεις πίσω σου μια καλή ανάμνηση. Νομίζω ότι αυτό το κατάφερα γενικά σε όλες τις ομάδες από τις οποίες πέρασα. Βέβαια στον Ολυμπιακό δεν πρόσφερα αυτά που ήθελα, για αυτό να πεις στον κύριο Θεοδωρίδη να με έχει υπόψη του για το μέλλον, αν χρειαστεί προπονητή ο Ολυμπιακός!
SPORT 24: Το λες σοβαρά; Θα σου άρεσε να ξαναγυρίσεις στο μέλλον στον Ολυμπιακό;
D. Garcia:
Η ζωή φέρνει πολλές βόλτες και ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον. Εγώ νιώθω ότι χρωστάω κάτι στον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά και στον σύλλογο. Στο είπα και πριν, δεν μου άρεσε που έφυγα έτσι από την ομάδα. Έτσι, ίσως κάποια μέρα μου δοθεί η ευκαιρία να προσφέρω από άλλο πόστο. Θα το έκανα με μεγάλη μου χαρά. Είμαι περήφανος που πέρασα από τον Ολυμπιακό, να το γράψεις αυτό. Και επίσης θέλω να στείλω την αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους φίλους της ομάδας. Κλείνω με την ευχή για νίκη την Κυριακή και το επαναλαμβάνω. Στον Πειραιά ο Ολυμπιακός δε χάνει!
Βίντεο: Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων 1999. Μαγιόρκα - Λάτσιο 1-2. Θαυμάστε το εκπληκτικό γκολ του Ντάνι Γκαρθία Λάρα
Βίντεο: Τελικός Κυπέλλου Ισπανίας 2004. Σαραγόσα - Ρεάλ Μαδρίτης 3-2. Απολαυστικά γκολ των Ντάνι και Γκαλέτι