Ο "Ντίλινγκερ" στο Sport24.gr
Ο "Ντίλινγκερ" Ανδρέου μιλά στο Sport24.gr για τον ΠΑΟ του '64, το γκολ στη Ν. Σμύρνη και το σήμερα
Ο Γιώργος Ανδρέου, ή αλλιώς "Ντίλινγκερ" -καθότι έχει ζήσει τη μισή του ζωή στην Αμερική- μας υποδέχθηκε στο σπίτι του στην Ηλιούπολη. Παρέα με το σκυλάκι του τον Ντίλι άνοιξε μαζί μας το βιβλίο των αναμνήσεων και θυμήθηκε μια από τις κορυφαίες δεκαετίες στην ιστορία του Παναθηναϊκού, εκείνη του 60’.
Ο λόγος που εκείνη η ομάδα αποτελούσε φόβητρο για κάθε αντίπαλο είναι απλός. Τον αναλύει ο ίδιος, ένας εκ των πρωταγωνιστών εκείνης της περιόδου, εκφράζοντας παράλληλα και το παράπονο για το γεγονός ότι εκείνη η ομάδα δεν έχει διαφημιστεί όσο θα τις άξιζε.
Ήμασταν σαν αδέλφια όταν κατακτήσαμε το αήττητο!
"Η ομάδα που είχαμε φτιάξει το 1960, ήμασταν όλοι σαν αδέλφια και έτσι μείναμε μέχρι το τέλος και γι' αυτό είχαμε καλή ομάδα, ήμασταν πάνω απ' όλα φίλοι. Το 1959-60 πήραμε το πρώτο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής και συνεχίσαμε και με νέα πρωταθλήματα, για να φτάσουμε στο 1964 όταν κατακτήσαμε το αήττητο πρωτάθλημα που κανένας δεν έχει διαφημίσει ποτέ.»
Διαφημίζουν άλλες ομάδες αλλά θα έπρεπε να είχαν διαφημίσει κι αυτή την ομάδα. Κάποιες εφημερίδες βέβαια που έχω κρατήσει γράφουν ότι εκείνη είναι η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Καμία ομάδα δεν μπορεί να χτυπήσει εκείνη την ομάδα του 1964 κι αν θες πάρε και τους παίκτες έναν-έναν. Ο Βουτσαράς, εγώ, ο Παπαμανώλης, μετά ήρθε ο Οικονομόπουλος, ο Καμάρας, ο Νεμπίδης, ο Λινοξυλάκης, Πανάκης, Δομάζος, Τζουνάκος..."
Μου το θύμισε ο Μαυρίδης...
Στις 12 Ιουνίου του 1960 στο πλαίσιο της 25η; αγωνιστικής του πρώτου πρωταθλήματος της Εθνικής Κατηγορίας ο Παναθηναϊκός φιλοξενείται από τον Πανιώνιο στην κατάμεστη από 10000 κόσμο Νέα Σμύρνη σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.
Ο Γιώργος Ανδρέου σαν ένας σύγχρονος full back με μεγάλα πνευμόνια πετυχαίνει το μοναδικό του γκολ εκείνη τη χρονιά στο 90’ και χαρίζει τη νίκη στην ομάδα του. Μια νίκη, καταλυτική για τη συνέχεια που βοήθησε τα μέγιστα τον Παναθηναϊκό να κόψει πρώτος το νήμα.
Την προτελευταία αγωνιστική ο Πανιώνιος νικάει την ΑΕΚ με 3-2 στη Νέα Σμύρνη και αποτελεί ρυθμιστή του πρωταθλήματος, καθώς η ΑΕΚ ήταν μπροστά από τον Παναθηναϊκό με τρεις βαθμούς. Με την ήττα αυτή οι δύο ομάδες ισοβάθμησαν (!!!) και στο μπαράζ του Καραϊσκάκη ο Παναθηναϊκός νίκησε με 2-1 για να πάρει το πρωτάθλημα.
"Το παιχνίδι αυτό δε μπορώ να το θυμηθώ, μου το θύμισε πριν από λίγο καιρό και ο συγχωρεμένος ο παίκτης του Πανιωνίου o Μαυρίδης, ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από τον Πανιώνιο και πάρα πολύ καλό παιδί. Πάντα όποτε βρισκόμασταν σε κάποια εκδήλωση μου το θύμιζε και μου έλεγε, ρε εσύ μας έβαλες τότε το γκολ και τους έσωσες και τους έδωσες το πρωτάθλημα"
Μεγάλη δουλειά για έναν παίκτη να παίρνει το πρωτάθλημα
Βασικός και αναντικατάστατος σε όλες τις ομάδες του Παναθηναϊκού στα χρυσά χρόνια από το 1954 ως το 1967 κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο Ελλάδος. Δυνατός, γρήγορος, απροσπέλαστος, είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που σήμερα θα όριζαν έναν full back. Ο Στέφαν Μπόμπεκ τον χρησιμοποιούσε όπου τον χρειαζόταν, ακόμα και σέντερ φορ είχε παίξει.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει να κατακτά κανείς ένα πρωτάθλημα, ο Γιώργος Ανδρέου μας εξηγεί το πόσο σημαντικό είναι για έναν παίκτη να σηκώνει την κούπα.
"Είναι μεγάλη δουλειά για τους παίκτες να παίρνουν ένα πρωτάθλημα και πόσο μάλλον για μας που πήραμε το πρώτο. Μας έχει μείνει σαν μια γλυκιά ανάμνηση, αλλά συνεχίσαμε και πήραμε άλλα πέντε".
Ο Παναθηναϊκός είναι ένας πύργος!
Έχοντας τιμήσει δεόντως την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος ο Ντίλινγκερ του Παναθηναϊκού τρέμει όταν μιλά για την αγαπημένη του ομάδα, την οποία παρομοιάζει με πύργο (!!!). Μας εξηγεί ότι στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι σίγουρο πριν το τέλος και μας εκφράζει την επιθυμία του να δει τον Παναθηναϊκό να αποτελεί φόβητρο για κάθε αντίπαλο.
"Στο ποδόσφαιρο όλα είναι εύκολα κι όλα είναι δύσκολα, τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι δύσκολο. Πολλές φορές ομάδες έχουν πάρει το πρωτάθλημα με έναν βαθμό διαφορά ή με ένα γκολ. Για παράδειγμα χάσαμε το πρωτάθλημα του 1963 από την ΑΕΚ γιατί ένας ανεκδιήγητος διαιτητής είχε ακυρώσει ένα κανονικό γκολ του Πανάκη που δεν ήταν οφσάιντ και μας πήρε το πρωτάθλημα η ΑΕΚ με ένα γκολ διαφορά"
"Σήμερα είμαστε δυο βαθμούς διαφορά, ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα, αλλά δεν είναι ακόμα ο Παναθηναϊκός που θέλουμε όλοι να είναι, ένας πύργος. Έτσι βλέπω εγώ τον Παναθηναϊκό, σαν έναν πύργο.
Η ομάδα μας πρέπει να είναι Παναθηναϊκός, να τον βλέπουν και να τον φοβούνται, όπως κάνανε όλες οι ομάδες με μας που μας χαζεύανε όταν μπαίναμε μέσα στο γήπεδο και μας λέγανε μη μας βάλετε πολλά γκολ, να κάνουμε ένα ήρεμο παιχνιδάκι και αυτό που σου λέω είναι γεγονός. Τώρα χάσαμε από την Καβάλα, κι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων του τότε και του τώρα"
.
Δεν είναι τελικός το ματς με τον Πανιώνιo
" Το παιχνίδι με τον Πανιώνιο δεν είναι τελικός γιατί αν πάμε με μικρή διαφορά ως το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό εκεί θα κριθούν τα πάντα. Δε σημαίνει ότι αν κερδίσουμε τον Πανιώνιο θα είμαστε σίγουροι, τίποτα δεν είναι σίγουρο μέχρι το τέλος"
Ο λόγος που εκείνη η ομάδα αποτελούσε φόβητρο για κάθε αντίπαλο είναι απλός. Τον αναλύει ο ίδιος, ένας εκ των πρωταγωνιστών εκείνης της περιόδου, εκφράζοντας παράλληλα και το παράπονο για το γεγονός ότι εκείνη η ομάδα δεν έχει διαφημιστεί όσο θα τις άξιζε.
Ήμασταν σαν αδέλφια όταν κατακτήσαμε το αήττητο!
"Η ομάδα που είχαμε φτιάξει το 1960, ήμασταν όλοι σαν αδέλφια και έτσι μείναμε μέχρι το τέλος και γι' αυτό είχαμε καλή ομάδα, ήμασταν πάνω απ' όλα φίλοι. Το 1959-60 πήραμε το πρώτο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής και συνεχίσαμε και με νέα πρωταθλήματα, για να φτάσουμε στο 1964 όταν κατακτήσαμε το αήττητο πρωτάθλημα που κανένας δεν έχει διαφημίσει ποτέ.»
Διαφημίζουν άλλες ομάδες αλλά θα έπρεπε να είχαν διαφημίσει κι αυτή την ομάδα. Κάποιες εφημερίδες βέβαια που έχω κρατήσει γράφουν ότι εκείνη είναι η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Καμία ομάδα δεν μπορεί να χτυπήσει εκείνη την ομάδα του 1964 κι αν θες πάρε και τους παίκτες έναν-έναν. Ο Βουτσαράς, εγώ, ο Παπαμανώλης, μετά ήρθε ο Οικονομόπουλος, ο Καμάρας, ο Νεμπίδης, ο Λινοξυλάκης, Πανάκης, Δομάζος, Τζουνάκος..."
Μου το θύμισε ο Μαυρίδης...
Στις 12 Ιουνίου του 1960 στο πλαίσιο της 25η; αγωνιστικής του πρώτου πρωταθλήματος της Εθνικής Κατηγορίας ο Παναθηναϊκός φιλοξενείται από τον Πανιώνιο στην κατάμεστη από 10000 κόσμο Νέα Σμύρνη σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.
Ο Γιώργος Ανδρέου σαν ένας σύγχρονος full back με μεγάλα πνευμόνια πετυχαίνει το μοναδικό του γκολ εκείνη τη χρονιά στο 90’ και χαρίζει τη νίκη στην ομάδα του. Μια νίκη, καταλυτική για τη συνέχεια που βοήθησε τα μέγιστα τον Παναθηναϊκό να κόψει πρώτος το νήμα.
Την προτελευταία αγωνιστική ο Πανιώνιος νικάει την ΑΕΚ με 3-2 στη Νέα Σμύρνη και αποτελεί ρυθμιστή του πρωταθλήματος, καθώς η ΑΕΚ ήταν μπροστά από τον Παναθηναϊκό με τρεις βαθμούς. Με την ήττα αυτή οι δύο ομάδες ισοβάθμησαν (!!!) και στο μπαράζ του Καραϊσκάκη ο Παναθηναϊκός νίκησε με 2-1 για να πάρει το πρωτάθλημα.
"Το παιχνίδι αυτό δε μπορώ να το θυμηθώ, μου το θύμισε πριν από λίγο καιρό και ο συγχωρεμένος ο παίκτης του Πανιωνίου o Μαυρίδης, ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από τον Πανιώνιο και πάρα πολύ καλό παιδί. Πάντα όποτε βρισκόμασταν σε κάποια εκδήλωση μου το θύμιζε και μου έλεγε, ρε εσύ μας έβαλες τότε το γκολ και τους έσωσες και τους έδωσες το πρωτάθλημα"
Μεγάλη δουλειά για έναν παίκτη να παίρνει το πρωτάθλημα
Βασικός και αναντικατάστατος σε όλες τις ομάδες του Παναθηναϊκού στα χρυσά χρόνια από το 1954 ως το 1967 κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο Ελλάδος. Δυνατός, γρήγορος, απροσπέλαστος, είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που σήμερα θα όριζαν έναν full back. Ο Στέφαν Μπόμπεκ τον χρησιμοποιούσε όπου τον χρειαζόταν, ακόμα και σέντερ φορ είχε παίξει.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει να κατακτά κανείς ένα πρωτάθλημα, ο Γιώργος Ανδρέου μας εξηγεί το πόσο σημαντικό είναι για έναν παίκτη να σηκώνει την κούπα.
"Είναι μεγάλη δουλειά για τους παίκτες να παίρνουν ένα πρωτάθλημα και πόσο μάλλον για μας που πήραμε το πρώτο. Μας έχει μείνει σαν μια γλυκιά ανάμνηση, αλλά συνεχίσαμε και πήραμε άλλα πέντε".
Ο Παναθηναϊκός είναι ένας πύργος!
Έχοντας τιμήσει δεόντως την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος ο Ντίλινγκερ του Παναθηναϊκού τρέμει όταν μιλά για την αγαπημένη του ομάδα, την οποία παρομοιάζει με πύργο (!!!). Μας εξηγεί ότι στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι σίγουρο πριν το τέλος και μας εκφράζει την επιθυμία του να δει τον Παναθηναϊκό να αποτελεί φόβητρο για κάθε αντίπαλο.
"Στο ποδόσφαιρο όλα είναι εύκολα κι όλα είναι δύσκολα, τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι δύσκολο. Πολλές φορές ομάδες έχουν πάρει το πρωτάθλημα με έναν βαθμό διαφορά ή με ένα γκολ. Για παράδειγμα χάσαμε το πρωτάθλημα του 1963 από την ΑΕΚ γιατί ένας ανεκδιήγητος διαιτητής είχε ακυρώσει ένα κανονικό γκολ του Πανάκη που δεν ήταν οφσάιντ και μας πήρε το πρωτάθλημα η ΑΕΚ με ένα γκολ διαφορά"
"Σήμερα είμαστε δυο βαθμούς διαφορά, ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα, αλλά δεν είναι ακόμα ο Παναθηναϊκός που θέλουμε όλοι να είναι, ένας πύργος. Έτσι βλέπω εγώ τον Παναθηναϊκό, σαν έναν πύργο.
Η ομάδα μας πρέπει να είναι Παναθηναϊκός, να τον βλέπουν και να τον φοβούνται, όπως κάνανε όλες οι ομάδες με μας που μας χαζεύανε όταν μπαίναμε μέσα στο γήπεδο και μας λέγανε μη μας βάλετε πολλά γκολ, να κάνουμε ένα ήρεμο παιχνιδάκι και αυτό που σου λέω είναι γεγονός. Τώρα χάσαμε από την Καβάλα, κι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων του τότε και του τώρα"
.
Δεν είναι τελικός το ματς με τον Πανιώνιo
" Το παιχνίδι με τον Πανιώνιο δεν είναι τελικός γιατί αν πάμε με μικρή διαφορά ως το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό εκεί θα κριθούν τα πάντα. Δε σημαίνει ότι αν κερδίσουμε τον Πανιώνιο θα είμαστε σίγουροι, τίποτα δεν είναι σίγουρο μέχρι το τέλος"