Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης μίλησε στο "Mundial Morning Show" με τους Αντρέα Παλομπαρίνι, Ηλία Καλλονά και Μαρία Κουβέλη.

Ο 31χρονος Έλληνας που από τον περασμένο Σεπτέμβρη αγωνίζεται στην Κορ Φακάν, πριν καταλήξει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είχε μία μακρά και επιτυχημένη πορεία στην Ιταλία. Στην Τορίνο συνεργάστηκε και με τον Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή (16/12) σε ηλικία 53 ετών.

Ο Ταχτσίδης συγκινημένος μίλησε για τον Σέρβο προπονητή και το σημαντικό τηλεφώνημα που του είχε κάνει, καθώς και για το πόσα στοιχήματα είχε χάσει μαζί του.

Μεταξύ άλλων ο έμπειρος αμυντικός μέσος αποθέωσε τον Φραντσέσκο Τότι και τον Φερνάντο Σάντος, αποκάλυψε ποια ήταν η λάθος απόφαση που πήρε στην καριέρα του και εξήγησε τους λόγους που δεν θα επέστρεφε ξανά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Για τον Σίνισα Μιχαΐλοβιτς: "Είναι λυπηρό να φεύγει από τη ζωή ένας τέτοιος άνθρωπος. Όταν τον γνωρίζεις από κοντά βλέπεις έναν άνθρωπο που δεν τα παρατάει ποτέ, του έχουν έρθει τόσες δυσκολίες και παρόλα αυτά είναι εκεί για να σε στηρίξει και να σου πει ότι η ζωή είναι πολύ διαφορετική, δεν είναι αυτό που νομίζεις.

Μόλις άκουσα αυτό το δυσάρεστο πραγματικά στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Ήταν πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Κάποιες φορές, μέχρι και πριν από τέσσερα χρόνια έκανε προπόνηση μαζί μας και έκανε τη διαφορά όταν έπαιζε. Κρίμα για το ποδόσφαιρο. Χρειάζονται τέτοιοι άνθρωποι. Τον ξεχώριζε το πάθος του και η αγωνιστικότητα. Σε κάθε προπόνηση φορούσαμε όλοι καλαμίδες και μας έλεγε "αν δεν ματώσετε, δεν θα παίξετε".

Δεν ήθελε να χάνει πουθενά και έπεφταν πραγματικά κορμιά στις προπονήσεις. Συναντηθήκαμε πολύ περίεργα, γιατί εγώ ήταν να φύγω από την Ιταλία και να πάω στη Γαλατάσαραϊ και με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει "μίλησα με τον πατέρα τους", "ποιον πατέρα μου του λέω;" και μου λέει "τον Ζέμαν, αλλά εγώ δεν είμαι σαν τον πατέρα σου, αν θέλεις να έρθεις εδώ (Τορίνο) πρέπει να ματώσεις". Του είπα "τιμή μου που με πήρες τηλέφωνο, έχω όρεξη να ματώσω, θα έρθω. Από την πρώτη μας συνομιλία μού έδωσε να καταλάβω ότι μαζί του δεν μπορείς να κάνεις το παραμικρό λάθος. Δεν φαντάζεστε πόσα στοιχήματα έχασα με τον Μιχαΐλοβιτς για τις εκτελέσεις φάουλ.

Κι όχι μόνο εγώ. Ο Μπαζέλι, ο Ρικνόν, ο Λιάγιτς, χάσαμε τα στοιχήματα και δεν ήταν και "ζεστός". Τελείωνε η προπόνηση και μας έλεγε "ελάτε να βαρέσουμε" κι εμείς λέγαμε "τι να βαρέσει μωρε" κι εκείνος την έστελνε στο Γάμα".

Για τον ποδοσφαιρικό του πατέρα, Ζεμάν και ότι παραμέρισε τον Ντε Ρόσι για εκείνον: "Εγώ αυτό το πλήρωσα μετά. Ίσως να μην έπρεπε να πάει τόσο κόντρα, γιατί όταν τα βάζεις με τον δεύτερο αρχηγό της Ρόμα είναι πολύ δύσκολο να σε αγαπήσει ο κόσμος. Όσο καλά κι αν παίξεις, όσο καλά και να αποδώσεις δεν θα μείνει εσύ στη Ρόμα.

Κατάλαβα πολύ αργότερα ότι εγώ χρεώθηκα την κόντρα με τον Ντε Ρόσι, γιατί μετά από 1,5 χρόνο εμένα με έδιωξαν από την ομάδα. Παρόλα αυτά, είχαν τον Τότι δίπλα μου και μου εξηγούσε καλύτερα τι έγινε και για ποιον λόγο εγώ έφυγα από τη Ρόμα. Αλλά για μένα μετά ήταν αργά. Εκεί που ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα δεν το έκανα τελικά".

Για τον Τότι: "Μιλάω για τον Τότι και δες, ανατριχιάζω. Έχω συναντήσει άπειρους ποδοσφαιριστές σαν τον Τότι δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλος. Δηλαδή αυτά τα πράγματα που έκανε αυτός ο άνθρωπος για οικογένειες, νοσοκομεία και τώρα κακώς που τα λέω. Ήταν τόσο απλός, τα έκανε όλα αυτά γιατί ήθελε κι όχι γιατί του έλεγαν να τα κάνει κι αυτός δεν τα έκανε για να τα μαθαίνουν οι άλλοι.

Όταν πας στη Ρώμη δεν γνωρίζεις τι έχει κάνει κι εκεί ήταν που τον παραδέχθηκα σαν άνθρωπο. Ήταν ο Τότι αυτός που ήταν και παράλληλα ήταν τόσο απλός, τόσο στοργικός, ήθελε να βοηθά τους πάντες. Αν πας στη Ρώμη θα σου πουν πρώτα είναι ο Τότι και μετά ο Πάπας".

Για το ποιον προπονητή από όσους συνεργάστηκε ξεχωρίζει: "Ο Φερνάντο Σάντος μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Τον είχαμε στην εθνική ομάδα και πραγματικά δεν μπορούσες να κουνηθείς και δυστυχώς εμείς οι Έλληνες αυτό χρειαζόμαστε. Γιατί ταλέντο έχουμε πολύ, αλλά θέλουμε πειθαρχία και παιδεία. Και ο άλλος προπονητής με τον οποίο είχα μείνει άφωνος ήταν ο Φάμπιο Λιβεράνι που τώρα είναι στην Κάλιαρι. Θεωρώ ότι θα εξελιχθεί σ' έναν από τους καλύτερους προπονητές στην Ιταλία".

Για το πώς είναι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: "Όταν ήρθα εδώ και είδα την οργάνωση που είχαν τα πράγματα, σε τι γήπεδα κάνουν προπονήσεις, τι μας παρέχουν στα κέντρα αποκατάστασης, στις πληρωμές τους, στα μπόνους τους, έμεινα άφωνος. Σίγουρα το επίπεδο δεν είναι ευρωπαϊκό, γιατί εδώ παίζουν μόνο 4-5 ξένοι κι όλοι οι άλλοι είναι ντόπιοι, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα είμαι πανευτυχής".

Για το πώς είναι η ζωή εκεί: "Πέρυσι ήμουν στη Σαουδική Αραβία, φέτος είμαι στο Ντουμπάι. Είναι πολύ διαφορετικά. Στη Σαουδική Αραβία ήταν δύσκολα, γιατί δεν είχαν να κάνεις κάτι, δεν έβγαινες, δεν έβλεπες κόσμο. Εδώ είναι αλλιώς, βλέπεις και κόσμο, έρχονται για διακοπές, οπότε είναι καλύτερη η ζωή".

Για την εικόνα που έχουν για τους Έλληνες οι Άραβες: "Στη Σαουδική Αραβία έχουμε καλό όνομα. Είχε ξεκινήσει ο Φετφατζίδης, μετά ο Σαμαράς, μετά ήταν προπονητής ο Δώνης, εγώ πέρυσι έκανα καλή χρονιά που πήρα το Κύπελλο και πλέον μας εμπιστεύονται περισσότερο. Φέτος στο Ντουμπάι είμαι εγώ κι ο Μανωλάς. Μακάρι να ανοίξουν κι άλλες πόρτες και να έρθουν κι άλλα παιδιά, εγώ το εύχομαι".

Για την οικογένειά του που έχει μείνει πίσω: "Τα παιδιά μου μου λείπουν ολοένα και πιο πολύ. Τώρα αρχίζουν πάνε σχολείο, έχουν απορίες και όλη αυτή η ηλικία είναι ωραία και δεν θέλω να τη χάνω. Αν όλα πάνε καλά και μείνω του χρόνου θα έρθουν εδώ να ζήσουμε μαζί".

Για το αν θα επιστρέψει στην Ελλάδα: "Δεν μ' αρέσει που το λέω, αλλά όχι, δεν θέλω να ξαναγυρίσω στην Ελλάδα. Ο Θεός να με έχει καλά να μπορέσω να τελειώσω την καριέρα μου στο εξωτερικό".

Για το αν θα ήθελε να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Ιταλία: "Σίγουρα, έπαιξα 11 χρόνια στην Ιταλία. Τώρα μου λένε να τελειώσω στην Κάλιαρι, είπα στον προπονητή ότι με τιμάει που με θέλεις, αλλά τώρα είμαι τόσο καλά εδώ που δεν το σκέφτομαι".

Για το Μουντιάλ: "Εύχομαι να το πάρει ο Μέσι, αλλά το βλέπω πολύ δύσκολο. Σαν ομάδα η Γαλλία είναι πολύ καλύτεροι και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αν έχεις γρήγορους μπροστά μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Η Αργεντινή δυστυχώς, έχει μόνο τον Μέσι και τα περιμένουν όλα από αυτόν. Αλλά λόγω όλων αυτών που έχει πετύχει ο Μέσι, θέλω να το πάρει αυτός. Στον ημιτελικό έχουμε δύο ομάδες εκπλήξεις, κανένας δεν τις περίμενε. Θα ήταν καλό να νικήσει το Μαρόκο για όλα όσα κατάφερε".

Για το τι χρειάζεται μία εθνική ομάδα και πώς μπόρεσε η Ελλάδα να τα καταφέρει: "Στο Παγκόσμιο της Βραζιλίας το 2014 υπήρχαν 23 ποδοσφαιριστές και έβλεπες μία οικογένεια, όχι 23 διαφορετικούς ποδοσφαιριστές. Δηλαδή όλο αυτό το κλίμα που είχαμε, έβγαινε στο γήπεδο. Σε αυτές τις διοργανώσεις κι όταν έχεις τόσους πολλούς παίκτες είναι δύσκολο να συμβεί αυτό. Εμάς τότε κανείς δεν μας πίστευε και φτάσαμε να αποκλειστούμε στους "16" από την Κόστα Ρίκα. Λίγο πιο συγκεντρωμένοι και τυχεροί αν ήμασταν στην παράταση τώρα θα μιλούσαμε πολύ διαφορετικά".

Για το αν έχει μετανιώσει για κάποια απόφαση που πήρε: "Όταν ήμουν 23 είχα φύγει από τη Ρόμα κι έπαιζα στη Βερόνα, είχα κάνει μία μαγική χρονιά και είχα βγει στους 10 καλύτερους αμυντικούς χαφ του κόσμου τα μυαλά μου πήραν αέρα και νόμιζα ότι θα πάω ξανά σε καμία Ίντερ, Γιουβέντους. Μου ήρθε μία καλή πρόταση από τη Φούλαμ και την απέρριψα, γιατί είπα "θα πάω εγώ να παίξω στη Φούλαμ;". Και μετά βάραγα το κεφάλι μου".

Για το αν είχε πρόταση από άλλη μεγάλη ομάδα της Ιταλίας: "Μετά τη Ρόμα είχα τη Φιορεντίνα και την Ίντερ και τη μεταγραφή μου στην Ίντερ την έκλεινε ο Τότι, κι ήταν ποδοσφαιριστής. Όταν ήταν να υπογράψω, προπονητής ήταν ο Στραματσόνι, αλλά μετά από πέντε ημέρες που είχαμε μιλήσει και τα είχαμε συμφωνήσει τον έδιωξαν και ο νέος προπονητής είπε ότι δεν με χρειάζονταν".

Για το πόσο έχει αλλάξει: "Ο Θεός μού χάρισε να παίξω από μικρός στην Α' Εθνική και να έχω συμπαίκτες τον Ριβάλντο, τον Δέλλα, τον Ζήκο. Όταν έπαιξα εγώ για έναν χρόνο νόμιζα ότι είχα φτάσει στο δικό τους το επίπεδο, αλλά είναι η Ελλάδα έτσι, σε "τραβάει". Είναι ο Τύπος, οι εφημερίδες, αν κάνεις ένα καλό παιχνίδι ή πάρεις περισσότερα χρήματα νιώθεις ότι κάποιος έγινες.

Δοξάζω τον Θεό που έφυγα σε μικρή ηλικία για το εξωτερικό και ωρίμασα και στα 20 μου είχα καταφέρει να παίζω στη Ρόμα. Οπότε με το που βρέθηκα στη Ρόμα και ήμουν μαζί με μεγάλους ποδοσφαιριστές όπως ο Ντε Ρόσι, ο Τότι, ο Μπουρντίσο, παίκτες με μεγάλη καριέρα και είδα πώς συμπεριφέρονταν άλλαξα πολύ μέσα μου. Κατάλαβα πως ότι κι αν καταφέρνεις αν δεν παραμένεις ταπεινός και δεν δουλεύεις καθημερινά δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα άλλο στη ζωή σου".

Για το αν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που φεύγουν στο εξωτερικό αισθάνονται ανακούφιση: "Θα πω πώς είδα τα πράγματα όταν γύρισα στον Ολυμπιακό λίγο πιο μεγάλος. Ο Ολυμπιακός είναι μία πάρα πολύ μεγάλη ομάδα, από τις μεγαλύτερες ομάδες που έχω παίξει, γιατί η φανέλα του Ολυμπιακού είναι πολύ μεγάλη. Τη βάζω με της Ρόμα. Εκεί κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να είσαι Έλληνας ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα. Όλο το βάρος, όλες οι ευθύνες έπεφταν στους Έλληνες.

Εγώ εκείνο το καλοκαίρι τραυματίστηκα κι εκείνη την περίοδο είχαν φάει τον Φορτούνη και τον Καπίνο, τους είχαν διαλύσει. Κι έλεγα "ρε παιδιά, παίζουν 15 άτομα στην ομάδα, οι δύο φταίνε; Για τους ξένους που τους πετυχαίνεις στις παραλίες που πίνουν 10 Freddo Espresso, 10 capuccino, κι έχουν κάνει κάτι κοιλιές να, δεν λέτε τίποτα;". Αλλά έτσι είναι, βρίσκουν το εύκολο θύμα, τους Έλληνες. Εκεί κατάλαβα ότι δυστυχώς ο Έλληνας μόλις φεύγει στο εξωτερικό τον σέβονται, τον μεταχειρίζονται το ίδιο με τους υπόλοιπους.

Όταν πας στην Ιταλία δεν σου μιλάνε στα αγγλικά, σε βάζουν να μάθεις ιταλικά, να μάθεις τη γλώσσα τους, τη νοοτροπία τους. Στην Ελλάδα τούς παρακαλάμε να πάμε στο δικό τους το επίπεδο. Δυστυχώς κάνει πολύ κακό ο Τύπος, αλλά εγώ δεν διάβαζα ποτέ. Δεν είναι όλοι το ίδιο, αλλά ο Τύπος βοηθάει πολύ τους ξένους και τρώει τα παιδιά της Ελλάδας".

Για το ποιον Έλληνα θα έπαιρνε στην ομάδα του, αν μπορούσε: "Τον Φορτούνη ή τον Μπακασέτα".

Για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για έναν ποδοσφαιριστή η σύντροφός του: "Το πιο σημαντικό. Λένε ότι οι γυναίκες κρατούν τα σπίτια κι αυτή είναι η αλήθεια. Με έναν ποδοσφαιριστή είναι ακόμα πιο δύσκολο, γιατί είτε μετά από μία προπόνηση ή έναν αγώνα γυρίζεις με νεύρα, η ψυχολογία σου δεν είναι καλή, ξεσπάς στη γυναίκα σου γιατί θέλεις να ηρεμήσεις, να τα βγάλεις όλα, κι είναι αυτή που τα ανέχεται. Νιώθω πολύ τυχερός που έχω αυτή τη γυναίκα που έχω. Πιστεύω ότι αν είχα άλλη γυναίκα θα είχα χωρίσει".