Η 2α Ιουνίου του 1971 είναι μία ημερομηνία πασίγνωστη στους φίλους του Τριφυλλιού. Πρόκειται για την ημέρα που ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τον Άγιαξ στο Γουέμπλεϊ.

Όμως, το ίδιο σημαντική για τον Παναθηναϊκό είναι και μία άλλη ημερομηνία κι ας μην της έχει δοθεί η ίδια σημασία: η 15η Δεκεμβρίου του ίδιου έτους! Είναι η ημέρα που ο Παναθηναϊκός διεκδίκησε εναντίον της Νασιονάλ Μοντεβίδεο τον τίτλο της κορυφαίας ομάδας του πλανήτη: το Διηπειρωτικό Κύπελλο.

Έστω και αν συμμετείχε ως δευτεραθλητής Ευρώπης, η παρουσία του Παναθηναϊκού συνιστά αξιομνημόνευτο γεγονός και καμία ελληνική ομάδα δεν έχει να αντιπαραθέσει ανάλογο επίτευγμα.

Αρνήθηκε ο Άγιαξ

Εκείνα τα χρόνια, ο συγκεκριμένος θεσμός προέβλεπε η πρωταθλήτρια Ευρώπης και η πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής έπαιζαν δύο ματς, ένα στην κάθε έδρα και ο νικητής κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο. Έτσι τη συγκεκριμένη χρονιά θα έπρεπε να τεθούν αντιμέτωποι ο Άγιαξ και η Νασιονάλ από την Ουρουγουάη.

Μόνο που τα πράγματα πήραν μία παράξενη τροπή. Οι Ολλανδοί, επικαλούμενοι το σκληρό παιχνίδι των Ουρουγουανών (και δικαιώθηκαν με τον τραυματισμό του Τομαρά), αρνήθηκαν να αγωνιστούν στα δύο παιχνίδια. Στη θέση τους, εκπροσωπώντας την Ευρώπη, κλήθηκε ο φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, Παναθηναϊκός.

Γκολ ο Φυλακούρης

Πριν από 44 χρόνια, ο Παναθηναϊκός του Φέρεντς Πούσκας, παρατάχθηκε απέναντι στην Νασιονάλ Μοντεβιδέο, στο στάδιο Καραϊσκάκη, στον πιο σημαντικό αγώνα ελληνικής ομάδας εκτός συνόρων. Τα εισιτήρια είχαν… εξαφανιστεί μέρες πριν και οι εξέδρες ήταν κατάμεστες.

Οι πράσινοι άρχισαν καλύτερα τον αγώνα από τους φιλοξενούμενους και θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει νωρίς το σκορ. Η ευκαιρία του Αντωνιάδη στο 6ο λεπτό, όμως, δεν έγινε γκολ και το ίδιο συνέβη στο 42' πάλι από τον ίδιο παίκτη. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Τύπος της εποχής αναφέρεται σε δύο ευκαιρίες που ο Αντωνιάδης δεν έχανε ποτέ.

Τελικά το πολυπόθητο πράσινο γκολ ήρθε στο 46ο λεπτό. Από την σέντρα του Δομάζου, ο Φυλακούρης πετάχτηκε και με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Μάνγκα γράφοντας το 1-0 για την ελληνική ομάδα.

Δυστυχώς η χαρά των Ελλήνων φιλάθλων και των παικτών του Παναθηναϊκού δεν κράτησε παρά μόνο τέσσερα λεπτά. Στο 50' οι Κουμπίλια, Μινέιρο αι Εσπάνγκο συνδυάστηκαν άψογα με τελικό αποδέκτη της μπάλας τον Αρτίμε, ο οποίος μπήκε μέσα στην περιοχή και με αριστερή βολίδα, νίκησε τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού φέρνοντας το ματς στα ίσα. Ένα γκολ κόντρα στην ροή του αγώνα.

Σοκ με Τομαρά

Έστω κι έτσι, όμως, ο Παναθηναϊκός είχε 40 ακόμα λεπτά για να πάρει τη νίκη που θα τον έφερνε σε θέση ισχύος για τη ρεβάνς στο Μοντεβιδέο. Μόνο που αγώνας παίχτηκε, ουσιαστικά, μέχρι το 60ο λεπτό.

Σε εκείνο το σημείο ο Μοράλες με δολοφονικό χτύπημα έσπασε το πόδι του Δημήτρη Τομαρά. Από την πρώτη στιγμή που ο Έλληνας αμυντικός βρέθηκε στο έδαφος ήταν φανερό ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί. Η διάγνωση ήταν κάταγμα κνήμης. Ένας τραυματισμός που, εν ολίγοις, τελείωσε και την καριέρα του παίκτη του Παναθηναϊκού.

Μετά τον τραυματισμό του Τομαρά οι ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού δεν μπόρεσαν ποτέ να ξαναμπούν σε αγωνιστικό ρυθμό, αφού το σοκ που είχαν υποστεί ήταν τέτοιο που φαινόταν σε κάθε τους κίνηση. Το τελικό 1-1 άφησε ικανοποιημένους τους φιλοξενούμενους και έκανε την αποστολή του Φέρεντς Πούσκας και των παικτών του για τον επαναληπτικό πολύ δύσκολη.

Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς (60’ Βλάχος), Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Φυλακούρης, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς (21’ Δεληγιάννης)

Νασιονάλ: Μάνγκα, Μπρούνελ (Μάσνικ), Ούμπινα, Μοντέρο, Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίλια, Μανέιρο, Εσπάνγκο, Αρτίμε, Μοράλες