Ο Παναθηναϊκός του 2ου μέρους δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στη Φλωρεντία και μπορεί να κοιτάξει μακριά στο Conference League

Ο Παναθηναϊκός έχει… ζωή! Με τη νίκη επί της Φιορεντίνα με 3-2 και κυρίως με την ισορροπημένη εμφάνισή του, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο, έδειξε ότι αφήνει πίσω του το προβληματικό διάστημα του προηγούμενου ενάμιση μήνα, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τους ”βιόλα” στη ρεβάνς της ερχόμενης Πέμπτης και κυρίως μπορεί να κοιτάξει μακριά στο φετινό Conference League.

Το κλειδί της μεγάλης νίκης του Παναθηναϊκού ήταν η είσοδος του Γιώργου Βαγιαννίδη στο 34’. Μέχρι τότε είχε προηγηθεί το γρήγορο 2-0 που έπιασε στον ύπνο τη Φιορεντίνα, αλλά και η αντίδραση της ιταλικής ομάδας, η οποία μόλις πάτησε γερά στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ έβγαλε την ποιότητά της και σε κάθε επίθεσή της από τα άκρα (κυρίως από τη δεξιά πλευρά του Παναθηναϊκού) δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην αμυντική λειτουργία του τριφυλλιού. Στο συγκεκριμένο διάστημα κράτησε τον Παναθηναϊκό ο συγκινητικός Μαξίμοβιτς, πλην του γκολ του, η παρουσία του ήταν καθοριστική στην άμυνα.

Η είσοδος του Βαγιαννίδη, τον οποίο δεν ρίσκαρε να ξεκινήσει από το ξεκίνημα ο Βιτόρια λόγω του πρόσφατου τραυματισμού του, έφερε ισορροπία στο παιχνίδι, ο Γκόσενς σταμάτησε να βρίσκεται συνεχώς πάνω από τη μεσαία γραμμή και έγινε πολύ πιο προσεκτικός στα αμυντικά του καθήκοντα. Από κει και πέρα ο Παναθηναϊκός έδεσε. Κράτησε μπάλα, ήταν απειλητικός και κινδύνευσε ελάχιστα από τη Φιορεντίνα.

Η κατακόρυφη άνοδος του Τετέ στο β’ ημίχρονο, η ποιότητα του Τζούριτσιτς, ο ακούραστος Σιώπης και η σοβαρότητα της αμυντικής λειτουργίας σε αυτό το διάστημα έδωσαν στον Παναθηναϊκό πιθανότατα το ποιοτικότερό του ημίχρονο της φετινής χρονιάς και παράλληλα ένα σημαντικό προβάδισμα πρόκρισης.

Το κεφάλαιο Σιώπης

Ό,τι και να γράψει κανείς για τον Μανώλη Σιώπη για να περιγράψει το πόσο επιδραστικός έχει γίνει στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού θα είναι λίγο. Ο διεθνής μέσος ήταν για ένα ακόμη ματς ο κορυφαίος (ή εκ των κορυφαίων) του Παναθηναϊκού. Τρομερή η ενέργεια που έδωσε ξανά στη μεσαία γραμμή, κοψίματα, κλεψίματα, πανταχού παρών, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εξαιρετικός.

Από κλέψιμό του, άλλωστε, ξεκινά το τρίτο γκολ των πράσινων. Αποθεώθηκε δίκαια σε κάθε ενέργειά του από τον κόσμο του Παναθηναϊκού.

Η αποθέωση Σβιντέρσκι

Δεν είναι μόνο τα δύο γκολ και οι δύο ασίστ που έχει προσφέρει ο Πολωνός στράικερ στο μικρό διάστημα που βρίσκεται στον Παναθηναϊκό. Έχει μπει για τα καλά στα… παπούτσια του ντεφορμέ Φώτη Ιωαννίδη, είναι πλέον αυτός που δίνει τις αμέτρητες μάχες με τους αντίπαλους στόπερ –και οι περισσότερες είναι κερδισμένες-, είναι αυτός που με τα τρεξίματά του δημιουργεί προϋποθέσεις για κλεψίματα, είναι αυτός που οργανώνει ιδανικά την πίεσή του Παναθηναϊκού πάνω από τη σέντρα. Πέτυχε το 1-0 και δικαίως αποθεώθηκε (και αυτός) κατά την αντίκατάστασή του.

Η προσωπικότητα του Τζούριτσιτς

Διανύει μακράν το καλύτερό του διάστημα στον Παναθηναϊκό και η προσωπικότητά του κάνει τη διαφορά. Από τα πόδια του ξεκινά το 2-0, εκείνος δίνει την ασίστ στον Τετέ για το 3-2, είχε και την εκπληκτική ενέργεια στο 83’, αλλά το φοβερό πλασέ του σταμάτησε στο δοκάρι του Τερατσάνο (ο Ιταλός τερματοφύλακας ίσα που βρήκε την μπάλα και της άλλαξε ελαφρώς πορεία, διαφορετικά πήγαινε στα δίχτυα).

Πλην των τριών, ο Παναθηναϊκός του δεύτερου ημιχρόνου δεν είχε κάποιον να υστερήσει. Ο βιονικός Μλαντένοβιτς ήταν πάλι πάνω-κάτω στην αριστερή πλευρά, ο Μαξίμοβιτς άφησε τα… πνευμόνια του στο γήπεδο και κέρδισε μάχες στο ψηλό παιχνίδι των Ιταλών, ο Τετέ ανέβηκε κατακόρυφα και με το εκπληκτικό του πλασέ έδωσε την πολύτιμη νίκη, όπως είχε κάνει και στο παιχνίδι κόντρα στη Λανς στα προκριματικά.

Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός θα ταξιδέψει στη Φλωρεντία με ένα σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση. Προβάδισμα και λόγω της νίκης της του με 3-2, αλλά και έχοντας πλέον και την ψυχολογία του ζευγαριού. Κομβικό θα είναι να ελέγξει ξανά το παιχνίδι από τα άκρα και να μην δώσει την ευκαιρία στη Φιορεντίνα να τον πληγώσει στο ψηλό παιχνίδι. Με λίγα λόγια, να είναι και στη ρεβάνς… Panathinaikos.