Πέντε αγώνες πρωταθλήματος, μηδέν γκολ και μηδέν ασίστ για τον Πέτρο Μάνταλο. Αυτό είναι, το δίχως άλλο, το λιγότερο παραγωγικό ξεκίνημα πρωταθλήματος για τον πρώην αρχηγό της ΑΕΚ, από τότε που εντάχθηκε στο δυναμικό της, δηλαδή από το καλοκαίρι του 2014 έως σήμερα. Ασφαλώς, υπάρχει και η εξήγηση:

Μετά από πέντε παιχνίδια στη Super League, ο 31χρονος μέσος μετρά μόλις ένα 90λεπτο, αυτό της πρώτης αγωνιστικής, κόντρα στη Λαμία. Στο αμέσως επόμενο, με τον Βόλο στη Ριζούπολη, έγινε αλλαγή στο 45', ενώ στα τρία που ακολούθησαν, πήρε λίγα λεπτά ερχόμενος από τον πάγκο: 19' με τον ΠΑΣ, 33' απέναντι στον Παναθηναϊκό και 17' κόντρα στον Παναιτωλικό. Δεν είχε μάθει έτσι...

Πλέον, στα σχέδια του Ματίας Αλμέιδα, τα οποία ο προπονητής δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να αλλάξει, ο Μάνταλος είναι ένας ποδοσφαιριστής του βασικού rotation ο οποίος πρωτίστως λογίζεται ως ένας από εκείνους που θα έρχονται από τον πάγκο για να βοηθά στην αλλαγή ρυθμού ή να συμβάλει ώστε η ομάδα να 'κλειδώνει' αποτελέσματα. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Νόρντιν Άμραμπατ.

Ωστόσο, έχει σημασία και ο ρόλος που του ανατίθεται. Στον αγώνα της Ελλάδας κόντρα στη Βόρεια Ιρλανδία, ο Γκουστάβο Πογέτ τον χρησιμοποίησε σε θέση που τον αξιοποιούσε και κατά τη διάρκεια της κοινής θητείας τους στην ΑΕΚ: αριστερός εσωτερικός χαφ, ενίοτε δε του έδινε και το αριστερό φτερό της επίθεσης, κάτι που συνήθισε επίσης ο Μανόλο Χιμένεθ. Ο Μάνταλος, βέβαια, δείχνει να ανταποκρίνεται καλύτερα ως εσωτερικός μέσος.

Μια καλή ιδέα, από αυτές που ο Αλμέιδα πάντα υπολογίζει

Ο Αργεντινός κόουτς της Ένωσης, παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα, το καλύτερο δε όλων είναι πως δεν πρόκειται για προπονητή δογματικό ή άνθρωπο που θα θεωρήσει υποτιμητικό το να πάρει κάτι που έχει δει από άλλους, αν πιστεύει ότι είναι για το καλό της ομάδας του. Επί παραδείγματι, την ιδέα για να μονιμοποιήσει τον Λιβάι Γκαρσία στην κορυφή της επίθεσης, δεν τη 'γέννησε' ο ίδιος.

Την πήρε από τον Σωκράτη Οφρυδόπουλο, ο οποίος χρησιμοποίησε τον ποδοσφαιριστή από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο ως φορ, στα παιχνίδια με Άρη και Ολυμπιακό, στο τέλος των περυσινών πλέι οφς. Είδε τον Γκαρσία να σκοράρει τρεις φορές, αξιολόγησε τις κινήσεις και τα αθλητικά προσόντα του, παίρνοντας -μαζί με τον παίκτη- μια απόφαση που σηματοδοτεί και αλλαγή καριέρας για εκείνον.

Δεν είναι τόσο το γκολ του Μάνταλου, στο οποίο φέρει ευθύνη και ο αντίπαλος γκολκίπερ, όσο όμορφο κι αν ήταν. Η γενικότερη παρουσία του στο συγκεκριμένο ρόλο, το πως κινήθηκε, οι χώροι που βρήκε και η ομολογία του ιδίου ότι του αρέσει να αγωνίζεται με ανάποδο πόδι, δείχνει έναν δρόμο για τη συνέχεια.

Άλλωστε, το ζητούμενο για την ΑΕΚ δεν είναι να περιθωριοποιήσει τον ποδοσφαιριστή για τα δεινά όλων των προηγούμενων ετών, αλλά να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, έστω μέσα από μία διαφορετική προσέγγιση, ενός άσου στο μανίκι που θα έρχεται ως αλλαγή για να προσφέρει λύσεις και ουσία.