Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς στην Game Night: "Έμεινα στον Ολυμπιακό γιατί ήθελα, σεβάστηκα όλους τους αντιπάλους"

Μια απολαυστική συνέντευξη παραχώρησε ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς στην Game Night με τους Παντελή Βλαχόπουλο και Θέμη Καίσαρη και Τσάρλυ. Ο Σέρβος παλαίμαχος μέσος του Ολυμπιακού μίλησε για τον αποκλεισμό της Σερβίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο, τόνισε πως δεν μπορεί να γίνει σύγκριση ανάμεσα στον Μαραντόνα και τον Μέσι και σημείωσε πως το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα.

Αναλυτικά οι δηλώσεις:

Για το γεγονός πως βγήκε παρά τον αποκλεισμό της Σερβίας;

"Δεν αποφεύγουμε τις ευθύνες και τις δυσκολίες και να αλλάζουμε και χώρα (σ.σ. γέλια). Είναι η πατρίδα μου, έχω παίξει σε αυτή την ομάδα, πρέπει να είμαστε εδώ στα καλά και στα δύσκολα. Και πριν το παγκόσμιο ήμασταν προετοιμασμένοι για κάτι καλό, ούτε αυτή τη φορά το καταφέραμε".

Για το τι έφταιξε και δεν τα κατάφερε η Σερβία;

"Δεν είχαμε τα ανάλογα αποτελέσματα. Αν ξεκινήσουμε από το πρώτο παιχνίδι με την Βραζιλία, είναι αρκετά δύσκολο. Αντιμετωπίζαμε και κάποια προβλήματα τραυματισμού. Με το Καμερούν δεν ήταν αναμενόμενο το αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σημερινό ματς.

Το κομβικό σημείο ήταν μετά το ξεκίνημα του παιχνιδιού με το Καμερούν όπου το 0-1, το κάνεις 3-1 και μετά να δέχεσαι δύο κόντρες σε ένα ανοικτό γήπεδο. Η εντύπωση που μου έδωσε η Σερβία είναι πως αντί να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε το αποτέλεσμα εμείς θέλαμε να να βάλουμε και το τέταρτο με αποτέλεσμα να το πληρώσουμε ακριβά. Και ήρθαμε στο σήμερα που παίξαμε με την πλάτη στον τοίχο.

Κόντρα στην Ελβετία είχαμε πολλά προβλήματα στην αρχή. Μετά ισορροπήσαμε το ματς. Αλλά η Ελβετία ήταν καλύτερη και ο Ζίβκοβιτς και ο Κόστιτς δεν είναι τα μπακ που μπορούν να παίξουν όλη την πλευρά. Πάσχει λίγο εκεί η Σερβία.

Αντιμετώπισε πολλά προβλήματα από τα πλάγια. Στο δεύτερο μέρος μπήκε και η νευρικότητα στο παιχνίδι, χάθηκε η ψυχραιμία και πήγαμε σε μια διαφορετική μάχη που ήταν εις βάρος μας. Ξέραμε ποιον αντιμετωπίζαμε, μπαίνουν και άλλα θέματα στον αθλητισμό που πρέπει να τα αποβάλλουμε.

Για το που αποδίδει τον αποκλεισμό;

"Το αποδίδω πως η Σερβία έπαιζε μια ρώσικη ρουλέτα, με πολλούς επιθετικούς και κενά στην άμυνα. Με μεγάλο ρίσκο και με πολλούς επιθετικογενείς παίκτες και υπήρχαν κενά και στο κέντρο και στα πλάγια. Κόντρα σε μια καλή ομάδα όπως ήταν η Ελβετία. Δεν υπήρχε λόγος να ρισκάρουμε τόσο νωρίς. Ξέραμε από την άλλη πως η Σερβία σίγουρα θα σκοράρει και θα φτάσει στο τέρμα. Το θέμα ήταν να κρατήσεις κιόλας. Σε αυτή τη διοργάνωση δεχτήκαμε πολλά γκολ".

Για το αν αποδίδει ευθύνες στον προπονητή;

"Εύκολο είναι να αποδίδεις ευθύνες, ειδικά μετά το παιχνίδι, ξέρουμε όμως πως και στο πρώτο και στο δεύτερο είχε προβλήματα. Ο Μίτροβιτς ήταν τραυματίας, ο Βλάχοβιτς το ίδιο. Ο Κόστιτς κόντρα στο Καμερούν μπορούσε να παίξει 60 λεπτά. Σίγουρα θα έχει και αυτός τις ανάλογες ευθύνες για τη διαχείριση των αγώνων. Και σήμερα μπορούμε να πούμε πως παίξαμε με πολλούς επιθετικούς, είναι θέμα όμως τι γίνεται και πίσω".

Για το πως βλέπει το Μουντιάλ;

"Είναι ενδιαφέρον, γίνονται καλά παιχνίδια. Οι παίκτες είναι φρέσκοι, δεν προέρχονται από φουλ σεζόν και δεν είναι εξαντλημένοι. Γίνονται ωραία παιχνίδια αλλά δεν το έχουμε συνηθίσει. Βλέπουμε εκπλήξεις όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα. Είδαμε την Αργεντινή να ζορίζεται να περάσει".

Για τη διαφορά ανάμεσα στις ομάδες:

"Η αλήθεια είναι πως έχει μειωθεί η διαφορά αρκετά. Αλλάζουν και οι ομάδες αλλά βλέπουμε πως όλες είναι εκπαιδευμένες, προπονημένες καλά και από εκεί και πέρα είναι θέμα των ποδοσφαιριστών".

Για την παρουσία του στο Μουντιάλ του 2006, την εμπειρία και το άγχος που είχε;

"Αυτό το άγχος σε όποια ομάδα ήμουν και αν έπαιζα το ίδιο ένιωθα. Απλά υπάρχει ένα βάρος μεγαλύτερο. Τα αισθήματα μου τα ίδια ήταν. Πάντα σε ένα παιχνίδι θέλεις να παίξεις, να κερδίσεις. Είναι η κορυφαία διοργάνωση, επειδή την έχω ζήσει. Μετά απ' αυτό είναι το Champions League".

Για το γεγονός πως και το 2006 η Σερβία δεν τα είχε καταφέρει;

"Αυτό σκεφτόμουν και λίγο πριν τελειώσει το σημερινό παιχνίδι. Και εμείς είχαμε στον όμιλο Ολλανδία, Αργεντινή και Ακτή Ελαφαντοστού. Τρία χρόνια είχαμε δεχτεί μόλις ένα γκολ από την Ισπανία στα προκριματικά, όταν πήγαμε στη Γερμανία να παίξουμε στο πρώτο ματς ο Βίντιτς είχε κάρτες και ο Ντραγκουντίνοβιτς ήταν τραυματίας. Χάσαμε με την Ολλανδία παρά την καλή εμφάνιση που χάσαμε. Εν συνεχεία χάσαμε 6-0 από την Αργεντινή.

Στην Εθνική περισσότερο έπαιζα εσωτερικό χαφ. Και σε εκείνο το ματς με την Αργεντινή μπήκαν ο Μέσι με τον Τέβες και τα τρία έγιναν έξι αρκετά σύντομα. Εκείνο το Μουντιάλ μας σημάδεψε πάρα πολύ. Είχαμε καλό κλίμα αλλά ενάμιση μήνα πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε παρθεί η απόφαση πως η Σερβία με το Μαυροβούνιο χωρίζουν, ναι μεν σε ήρεμο κλίμα αλλά έπαιξε το ρόλο του".

Για το ματς του 2006 κόντρα στον Μέσι;

"Ό,τι και να πούμε για τον Μέσι είναι λίγο, είναι εξαιρετικός. Έχουμε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Δεν υπάρχει σύγκριση με κανέναν άλλο".

Για το τώρα και αν μπορεί να πάει την Αργεντινή μέχρι το τέλος:

"Ακόμα και με το Μεξικό που έβαλε το γκολ η Αργεντινή ζορίστηκε πολύ. Με ένα γκολ όμως ξεκλείδωσε το ματς. Είναι ένας παίκτης που μπορεί μόνος του να κερδίσει ένα παιχνίδι. Τέτοιοι παίκτες δεν υπάρχουν, δεν τους βρίσκεις εύκολα. Να μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του και να σκοράρει. Δύο παιχνίδια είδα αλλά δεν με έπεισε πως μπορεί να φτάσει μέχρι τον τελικό".

Για τη σύγκριση με τον Μαραντόνα;

"Είναι δύσκολο και λόγω της εποχής είναι ακόμα δυσκολότερο. Οι παίκτες τώρα είναι πολύ προστατευμένοι σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια, που ήταν σκληρά. Και πρόσφατα έβλεπα κάποιες φάσεις του Μαραντόνα που δεχόταν σκληρά μαρκαρίσματα. Είναι άλλες εποχές. Αυτό που δεν έχει ο Μέσι είναι η αύρα που είχε ο Μαραντόνα, που ήταν παιδί του λαού, είχε αυτή την επικοινωνία και για αυτό αγαπήθηκε τόσο πολύ. Ο Μαραντόνα ήταν τότε σε κάθε παιχνίδι στο κέντρο στα χέρια του κόσμου".

Για την αναγνώριση που είχε και από τους αντιπάλους του;

"Αντίπαλοι μέσα στο αγωνιστικό χώρο θα είμαστε και ο κόσμος θα μας βρίσει, θα πει το κάτι παραπάνω. Το θέμα είναι η στάση μου όσα χρόνια έπαιζα να σέβομαι τον αντίπαλο, όποιος και να ήταν, καλύτερος ή μικρότερος. Οι δηλώσεις που έκανα ήταν για την ομάδα μου, οι πανηγυρισμοί μου. Με αποτέλεσμα ο κόσμος να με αναγνωρίζει και να με σέβεται".

Για το ποιον παίκτη φοβόταν ή είχε μεγάλη αδυναμία;

"Εγώ έχω την αδυναμία στον Ρονάλντο (το φαινόμενο). Είναι κάτι το εξαιρετικό. Δεν πιάνεται. Όταν περνάει τα πόδια του πάνω από την μπάλα δεν ξέρεις που θα πήγαινε. Για μένα είναι από τους κορυφαίους. Από εκεί και πέρα είναι και ο Ζιντάν, ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, ο οποίος χάιδευε τη μπάλα. Και όταν πήγαινες να τον τζαρτζάρεις, νόμιζες πως χτυπάς σε κολόνα".

Για το αν σκέφτεται σε ποια θέση θα έπαιζε αν αγωνιζόταν τώρα;

"Θα ήμουν λίγο ποιο μέσα, σαν επιθετικό χαφ, πλέον γραμμή δεν υπάρχει. Όπως για παράδειγμα η Σερβία έπαιξε ο Κόστιτς όλη την πλευρά. Κάπου θα βολευόμουν ξέρω εγώ (σ.σ. γέλια). Αλλά το ποδόσφαιρο πλέον έχει αλλάξει πολύ, τα τελευταία δέκα χρόνια, δεν βλέπουμε τα κλασικά εξτρέμ, όλοι συγκλίνουν με ανάποδο πόδι. Όσο μεγαλώνουμε μπαίνει και το μυαλό στο παιχνίδι. Όταν ήμαστε μικροί νομίζουμε πως πρέπει να είμαστε παντού, όπου είναι η μπάλα".

Για το αν θα έπαιζε σε άλλη ομάδα τώρα;

"Τα τελευταία 5-8 χρόνια στο ποδόσφαιρο οι ποδοσφαιριστές αλλάζουν γρήγορα τις ομάδες. Προσωπικά έκατσα στον Ολυμπιακό γιατί με ήθελε και ήθελα και εγώ. Δεν ήταν εύκολο όμως για 13 χρόνια να βρίσκεις τα κίνητρα, παραστάσεις. Απλά ήταν διαφορετικές εποχές και δενόμασταν συναισθητικά με τις ομάδες.

Τον τρίτο ή τέταρτο χρόνο υπήρχαν δύο-τρεις προτάσεις από μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες αλλά ο κ. Κόκκαλης δεν συζήτησε καν, μου πρότεινε νέο συμβόλαιο και μετά δέθηκα με την ομάδα. Δεν ξέρω τώρα αν ξεκινούσα καριέρα αν θα μπορούσα να κάτσω 13 χρόνια".

Για τις πρωτοβουλίες που έπαιρνε σε κάθε ματς:

"Περάσαμε από μια σχολή της παλιάς Γιουγκοσλαβίας που σε ανάγκαζαν να επαιρνες πρωτοβουλία, να παίξεις κάθετα, να πάρεις το ρίσκο. Αν δεν το έκανες σε έστελναν σπίτι. Θα πρέπει και στην Ελλάδα να αλλάξουμε λίγο αυτή τη στάση και να έχουν την πρωτοβουλία και οι Έλληνες. Βλέπεις πως καριέρα στο εξωτερικό έχουν κάνει μόνο αμυντικοί. Και υπάρχει ταλέντο στην Ελλάδα και θα πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να παίρνουν το ρίσκο, να είμαστε πίσω τους και στα λάθη και μόνο έτσι θα γίνουν καλύτεροι. Να τους δώσουμε την αυτοπεποίθηση, να ξέρουν και οι ίδιοι πότε και γιατί το κάνουν. Η Ελλάδα έχει ταλέντο, απλά οι μεσοεπιθετικοί είναι "εγκλωβισμένοι" καθώς σε ηλικία 12-14 ετών δεν μαθαίνουν αυτά που πρέπει".

Για την ατάκα του Μητρόπανου πως δεν μπορούσε να τραγουδήσει μετά από ένα χαμένο πέναλτι κόντρα στην ΑΕΚ;

"Με τον κ. Μητροπάνο είχαμε μια αμοιβαία αγάπη, είχαμε μιλήσει κάποιες φορές. Αλλά και τα χαμένα πέναλτι μέσα στο παιχνίδι είναι, απ' αυτά μαθαίνουμε από τα λάθη μας".

Για τη μπασκέτα που είχε στην αυλή του σπιτιού του;

"Το μπάσκετ γενικότερα κάνει καλό για την εκγύμναση των ποδοσφαιριστών. Γιατί δίναμε βάρος στα πόδια και το πάνω το ξεχνούσαμε. Πλέον όμως έχουν αλλάξει τα πράγματα".

Για το αν έχει τελειώσει το πρωτάθλημα;

"Όχι δεν έχει τελειώσει. Υπάρχουν και τα playoffs, ο Παναθηναϊκός έχει ένα πολύ καλό προβάδισμα, έχει δείξει σταθερότητα και δίκαια βρίσκεται στην πρώτη θέση. Αλλά δεν μπορούμε να διαγράψουμε την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό. Και αυτός είναι υποψήφιος. Έχουμε δρόμο ακόμα. Υπάρχει όμως προβάδισμα του Παναθηναϊκού που είναι σταθερή ομάδα αλλά ακόμα δεν έχει τελειώσει, είναι νωρίς ακόμα".