Ο Ρότσα στο SPORT 24
Ο Ρότσα μιλάει στο SPORT 24 για τα ντέρμπι OΣΦΠ-ΠΑΟ αναλύοντας τους αιωνίους (videos)!
Δεν χρειάζεται συστάσεις. Η ποδοσφαιρική του αξία θαυμάστηκε από φίλους και αντίπαλους στα ελληνικά γήπεδα και το όνομά του έγινε σύνθημα στα στόματα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού σε ολόκληρη τη δεκαετία του '80.
Ο "Ινδιάνος" έφτασε στη χώρα μας το 1980 από την Αργεντινή – αφού πρώτα είχε φορέσει τις φανέλες των Νιούελς Ολντ Μπόις και της Μπόκα Τζούνιορς – και σφράγισε με την παρουσία του, το ταλέντο και το ήθος του μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους μια ολόκληρη εποχή στο "τριφύλι".
Αγωνίστηκε σε 227 ματς πρωταθλήματος – πετυχαίνοντας και 13 γκολ – και είναι από τους ξένους που έχουν "φάει με το κουτάλι" τα ντέρμπι των "αιωνίων". Το SPORT 24 μίλησε μαζί του για τα δυο ματς του Καραϊσκάκη και σας μεταφέρει σήμερα τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε – για το παρόν αλλά και για το παρελθόν.
Κύριε Ρότσα ο Ολυμπιακός παρουσιάζει φέτος ένα διαφορετικό πρόσωπο – τουλάχιστον στην Ευρώπη. Ενισχύθηκε με παίκτες εγνωσμένης αξίας κατευθείαν από την Πριμέρα Ντιβισιόν. Αυτή τη στιγμή οι φίλοι των "κόκκινων" πίνουν κρασί στο όνομα του Κοβάσεβιτς και του Γκαλέτι. Πόσο θα επηρεάσει το συγκεκριμένο δίδυμο την έκβαση των δυο ντέρμπι κατά τη γνώμη σας;
"Και οι δύο αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη πως το ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει μια καλή φάση, χαίρει εκτίμησης στο εξωτερικό και προσελκύει ονόματα τέτοιου βεληνεκούς στις ομάδες μας. Ο κόσμος που ξέρει να αναγνωρίζει την προσφορά των παικτών, εκτιμά τις ικανότητές τους μέσα στο γήπεδο και απολαμβάνει το υψηλής ποιότητας θέαμα που προσφέρουν και ο Κοβάσεβιτς, ο οποίος ήδη είναι πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα και ο Γκαλέτι, στον οποίο στηρίζεται μεγάλο μέρος της οργάνωσης του παιχνιδιού του Ολυμπιακού.
Αυτός που αποτελεί την εξαίρεση είναι ο Ραούλ Μπράβο που δυστυχώς δεν κατάφερε να προσαρμοστεί και μάλλον δεν θα έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει και στο μέλλον. Μερικές φορές αποδεικνύεται πως η πίεση που συναντούν οι ξένοι στην Ελλάδα – κυρίως στις μεγάλες ομάδες – είναι μεγαλύτερη από αυτήν στην οποία έχουν συνηθίσει στα δικά τους πρωταθλήματα.
Τώρα, το κατά πόσο οι δυο πρώτοι θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα, αυτό εξαρτάται από ένα σωρό λεπτομέρειες και παράγοντες την ώρα του παιχνιδιού. Σίγουρα πάντως θα είναι από τους πρωταγωνιστές"
Τι έχει να αντιπαρατάξει ο Παναθηναϊκός στα όπλα του Ολυμπιακού;
"Ο Παναθηναϊκός έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα μέσα στο μειονέκτημα του. Κατά γενική ομολογία δεν είναι το φαβορί σε αυτές τις συναντήσεις. Θα παίξει και τα δυο ματς στην έδρα του αντιπάλου, ενώ αγωνιστικά δεν παρουσιάζεται σε ιδιαίτερη καλή κατάσταση. Άρα έχει πάρα πολλά να κερδίσει σε περίπτωση που καταφέρει να πάρει θετικά αποτελέσματα. Θα ανέβει ψυχολογικά, θα "περάσει" το πρόβλημα στην μεριά του Ολυμπιακού, θα πάρει προβάδισμα στην βαθμολογία και θα στερήσει μια ολόκληρη διοργάνωση από τον "αιώνιο" αντίπαλο.
Όλα αυτά βέβαια σε περίπτωση που οι "πράσινοι" καταφέρουν να εκμεταλλευτούν αυτήν την μοναδική ευκαιρία ώστε να αντιστρέψουν προς όφελός τους την κατάσταση. Το γεγονός πάντως πως τα παιχνίδια είναι συνεχόμενα, αποτελεί μεγάλο κίνδυνο και για τους δυο. Όσα δηλαδή μπορεί να κερδίσει κάθε ομάδα, άλλα τόσα μπορεί και να χάσει".
Πως θα πρέπει να λειτουργήσει ο Παναθηναϊκός κατά τη γνώμη σας; Ποιό είναι το σχέδιο που θα πρέπει να ακολουθήσει;
"Μεγάλο όπλο του Παναθηναϊκού είναι η αμυντική του γραμμή, η οποία μέχρι στιγμής τα έχει πάει αρκετά καλά έχοντας δεχτεί μόνο 6 τέρματα σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα πρέπει να κλειστεί πίσω δίνοντας το κέντρο και όλη την πρωτοβουλία στον Ολυμπιακό. Οι "πράσινοι" είναι περισσότερο "ομάδα", "σύνολο" και σαν τέτοιο θα πρέπει να λειτουργήσουν. Δεν διαθέτουν τους παίκτες που ατομικά μπορούν να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα όπως ο αντίπαλός τους.
Θα στηριχτούν στην αλληλοκάλυψη, τις βοήθειες, την συνεχή συγκέντρωση και πάνω απ’όλα στο πρέσινγκ, το οποίο συνηθίζουν να εφαρμόζουν στα μεγάλα ματς, όπως – απόλυτα επιτυχημένα – στα ντέρμπι με τον Άρη και την ΑΕΚ. Εκεί θα κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν τα πιθανά λάθη των παικτών του Ολυμπιακού και να χτυπήσουν στην αντεπίθεση με τους γρήγορους επιθετικούς που διαθέτουν.
Και ο Ολυμπιακός πως πιστεύετε πως θα παραταχθεί; Ποια θα είναι η τακτική του Τάκη Λεμονή;
"Δεν νομίζω πως ο Ολυμπιακός θα κλειστεί και αυτός περιμένοντας τα λάθη του αντιπάλου του για να τα εκμεταλλευτεί στις αντεπιθέσεις. Το γεγονός πως αγωνίζεται στην έδρα του αλλά και οι φωνές και οι παροτρύνσεις των 35.000 φιλάθλων του στις εξέδρες, θα τον κάνουν να επιδιώξει την πρωτοβουλία από την αρχή του παιχνιδιού. Μέσα στο Καραϊσκάκη οι "κόκκινοι" συνήθως ανοίγονται. Πολλά θα κριθούν στο κέντρο. Εκεί οι γηπεδούχοι θα έχουν δυο πολύ σημαντικές απουσίες, αυτές του Λεντέσμα και – μάλλον – του Στολτίδη, και το ερώτημα απευθύνεται και στους δυο προπονητές.
Ο μεν Λεμονής πώς θα καλύψει αυτά τα κενά, ο δε Πεσέιρο πώς θα τα εκμεταλλευτεί. Στόχος πάντως και των δυο θα είναι η κυριαρχία στη μεσαία γραμμή. Και βέβαια όπως είπαμε και πριν, σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του παιχνιδιού θα παίξει και η κατάσταση στην οποία θα βρεθούν τα ατού της κάθε ομάδας".
Ποιοι θα είναι κατά την γνώμη σας οι πρωταγωνιστές; Ποια είναι τα "βαριά χαρτιά" κάθε ομάδας;
"Σε αυτά τα ματς βασικό ρόλο παίζουν πάντοτε οι παίκτες με εμπειρία σε τέτοια παιχνίδια. Αυτοί που "έχουν φάει τα ντέρμπι με το κουτάλι" και γνωρίζουν πώς να κατευθύνουν – αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά – τους συμπαίκτες τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Από τη μεριά του Παναθηναϊκού ο Καραγκούνης, ο Γκούμας, ο Φύσσας έχουν αγωνιστεί σε αμέτρητα τέτοια ματς και η "συμπεριφορά" τους μέσα στο γήπεδο – όσων από αυτούς αγωνιστούν – θα είναι βαρόμετρο για την υπόλοιπη ομάδα. Το ίδιο συμβαίνει από τη μεριά του Ολυμπιακού με τους Τζόρτζεβιτς, Στολτίδη και βέβαια τον Νικοπολίδη που έχει φορέσει και τις δυο φανέλες τα τελευταία χρόνια.
Εκτός από αυτούς, σημαντικός παράγοντας θα είναι και η απόδοση από τους παίκτες "κλειδιά" της κάθε ομάδας. Ο Κοβάσεβιτς, ο Γκαλέτι, ο Άντζας από τη μια μεριά, ο Μάτος, ο Ίβανσιτς, ο Σαλπιγγίδης από την άλλη. Η ευχή μου πάντως είναι να βρίσκονται όλοι στη διάθεση των δυο προπονητών. Το ποδόσφαιρο και ακόμα περισσότερο τέτοια παιχνίδια, έχουν ανάγκη από την παρουσία όλων των "αστεριών", έτσι ώστε ο κόσμος να μπορέσει να απολαύσει το καλύτερο δυνατό θέαμα".
Την περασμένη Κυριακή είδαμε πάλι στον αγωνιστικό χώρο μετά από 14 ολόκληρους μήνες απουσίας τον συμπατριώτη σας, τον Έκι Γκονζάλες. Τι σημαίνει η επιστροφή του για τον Παναθηναϊκό; Πιστεύετε πως θα τον δούμε έστω και για λίγο σε κάποιο από τα δύο ντέρμπι;
"Ο Έκι είναι πολύτιμη μονάδα όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά και για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Χάρηκα πολύ που τον είδα ξανά στο χορτάρι, εκεί που είναι η θέση του. Μην ξεχνάμε πως 14 μήνες έξω από τα γήπεδα είναι κόλαση για οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή. Και ο Γκονζάλες πέρασε έναν "Γολγοθά" περιμένοντας τη στιγμή που θα γινόταν καλά και θα μπορούσε να ξαναπαίξει μπάλα.
Δεν νομίζω πάντως πως θα τον δούμε σε αυτά τα δυο παιχνίδια. Δεν είναι ακόμα έτοιμος για ματς τόσο υψηλών απαιτήσεων. Σίγουρα όμως θα είναι κοντά στην ομάδα αυτές τις μέρες. Και μόνο η παρουσία του ανεβάζει την ψυχολογία των υπόλοιπων συμπαικτών του γιατί ο Έκι είναι ηγέτης".
Να πάμε λίγο πίσω στο παρελθόν; Εσείς κύριε Ρότσα έχετε παίξει σε αμέτρητα τέτοια ντέρμπι «αιωνίων» φορώντας την φανέλα του Παναθηναϊκού. Θα θυμηθείτε μαζί μας αυτά που σας σημάδεψαν περισσότερο;
"Πρώτα απ’όλα θυμάμαι το ντέρμπι του 1985 στο ΟΑΚΑ, κοινή έδρα τότε και των δυο ομάδων. Με τυπικά γηπεδούχο τον Ολυμπιακό είχαμε κερδίσει 1-2 με ένα καταπληκτικό γκολ του Σαραβάκου. Όμως αυτόν τον αγώνα τον θυμάμαι περισσότερο για την κόκκινη κάρτα – την μοναδική σε ολόκληρη την καριέρα μου – που μου είχε δείξει ο διαιτητής, ο κύριος Γιαννακουδάκης.
Είχα κάνει ένα σκληρό τάκλιν στον σημερινό προπονητή του Ολυμπιακού, τον Τάκη Λεμονή και μόλις είδα τον ρέφερι να με αποβάλλει, τον πλησίασα, του ζήτησα συγνώμη και του έσφιξα το χέρι. 80.000 κόσμος χειροκρότησε τότε την χειρονομία μου και το ματς μετά από αυτό τελείωσε ομαλά, αφού το όλο σκηνικό αποφόρτισε την ατμόσφαιρα στις κερκίδες.
Επίσης θυμάμαι και τον τελικό του Κυπέλλου το 1986, πάλι στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου είχαμε νικήσει μετά από μια ονειρική εμφάνιση τον Ολυμπιακό 4-0. Εκείνη η ημέρα ήταν σημαντική για μένα, όχι μόνο για τη νίκη και το ευρύ σκορ, αλλά και γιατί είχα μπει στο ματς ως αλλαγή 20 λεπτά πριν τη λήξη, επανερχόμενος από έναν σοβαρό τραυματισμό.
Τέλος, άλλο ένα τέτοιο ματς από αυτά που δεν ξεχνιούνται, είναι το πιο συζητημένο ντέρμπι της εποχής Κοκκωτά. Ο τελικός Κυπέλλου του 1988, ό οποίος είχε λήξει 2-2 και τον είχαμε κερδίσει στα πέναλτι. Παίζαμε, θυμάμαι, με 10 παίκτες από το 55’ σε ένα παιχνίδι πραγματικό γκραν γκινιόλ. Όσα είχαν ακουστεί πριν τον αγώνα, ο φανατισμός στις κερκίδες, η αγωνία στα πέναλτι και οι δηλώσεις του Νίκου Σαργκάνη αμέσως μετά τη λήξη, όλα αυτά είχαν δώσει σε εκείνο το ντέρμπι έναν μοναδικά δραματικό χαρακτήρα.
Βέβαια, όπως θα παρατηρήσατε, όλα τα παιχνίδια για τα οποία σας μίλησα, ήταν νίκες του Παναθηναϊκού. Αλλά έτσι είμαστε εμείς οι παλαίμαχοι, θυμόμαστε συνήθως τις καλές στιγμές. Φαντάζομαι οι αντίστοιχοι παλαίμαχοι παίκτες του Ολυμπιακού θα έχουν να θυμηθούν τις δικές τους επιτυχίες.
Ποια είναι η ευχή σας για τα δυο ντέρμπι; Τι θα θέλατε να γίνει και τι θα θέλατε να μη συμβεί;
"Η ευχή μου είναι να απολαύσουμε ποδοσφαιρικό θέαμα αντάξιο των δυο ομάδων. Οπωσδήποτε όμως χωρίς ακρότητες. Χωρίς αυτές τις βλακώδεις συμπεριφορές, από τις οποίες τόση ανάγκη έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο να απαγκιστρωθεί. Είναι μια ωραία ευκαιρία για τους φίλους του Ολυμπιακού να αποδείξουν πως η βία, οι βωμολοχίες και οι ακραίες συμπεριφορές δεν έχουν θέση ανάμεσά τους.
Να υποστηρίξουν την ομάδα τους με θέρμη, όταν όμως ο αντίπαλος θα πάει στη γραμμή του πλάγιου ή στη γωνία του κόρνερ, να μην τον κοιτάξουν καν. Να σεβαστούν την ομορφιά του θεάματος και να αφήσουν όλους τους ποδοσφαιριστές – που πρώτοι θα πρέπει να δώσουν το καλό παράδειγμα – ήσυχους να κάνουν τη δουλειά τους.
Το Καραϊσκάκη μοιάζει με βρετανικό γήπεδο, ας μιμηθεί λοιπόν ο κόσμος και την ατμόσφαιρα που επικρατεί στις κερκίδες της Βρετανίας: ατελείωτο τραγούδι και συνθήματα υπέρ της ομάδας. Ας παραδειγματιστούν από αυτή τη γιορτή και ας κοιτάξει ο κάθε ένας και όλοι μαζί να τα μιμηθούν.
Όταν έπαιζα μπάλα εγώ, οι φίλαθλοι των δυο ομάδων χωρίζονταν από ένα κάγκελο. Δεν υπήρχαν νεκρές ζώνες, αστυνομικές δυνάμεις ή απαγόρευση μετακίνησης φιλάθλων. Τότε όμως κυριαρχούσαν τα συνθήματα, οι φωνές και η καζούρα. Σήμερα δυστυχώς τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Στα δυο ντέρμπι δεν θα υπάρχουν φίλοι του Παναθηναϊκού. Και το ίδιο θα γινόταν με τους φίλους του Ολυμπιακού αν τα παιχνίδια διεξάγονταν στην Λεωφόρο. Γι’αυτό λέω, πρέπει να εκλείψουν οι ακρότητες.
Οι δυο "αιώνιοι" είναι οι δυο κορυφαίοι ελληνικοί σύλλογοι. Πώς κρίνετε συνολικά τη σημερινή ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, τουλάχιστον σε επίπεδο συλλόγων και εγχώριων διοργανώσεων;
"Το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε μια καλή φάση – και είναι πολλοί αυτοί που ασχολούνται με τη μπάλα και δεν το έχουν καταλάβει. Το πρωτάθλημά μας προσελκύει πλέον ονόματα που μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να πάρουν την απόφαση να αγωνιστούν στις ομάδες μας. Οι ξένοι ποδοσφαιριστές βρίσκουν πλέον εδώ στην Ελλάδα ιδανικές συνθήκες εργασίας. Ο Μπελούσι για παράδειγμα, έχοντας μόλις λίγες ώρες στην Αθήνα, δηλώνει κατενθουσιασμένος με όλα.
Έχει τρελαθεί κυριολεκτικά από τη χαρά του. Και αυτό λειτουργεί υπέρ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όταν ο παίκτης ικανοποιείται από τις συνθήκες εργασίας, λογικό είναι να αποδώσει καλύτερα. Και βέβαια λογικό είναι να στείλει με τις δηλώσεις του ανάλογα θετικά μηνύματα και σε άλλους συμπατριώτες του που σκέφτονται να έρθουν σε ελληνικές ομάδες.
Αυτό λοιπόν είναι κάτι που πρέπει να προσεχτεί πολύ, γιατί από μόνο του ανεβάζει το επίπεδο στο πρωτάθλημά μας. Και να είναι όλοι σίγουροι πως η "εικόνα" του ποδοσφαίρου μας ταξιδεύει πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο. Και πρέπει να την προσέχουμε αυτή την εικόνα. Να γίνονται συνέχεια βήματα προς τα μπροστά".
Κύριε Ρότσα ευχαριστούμε πολύ για όσα μας είπατε.
"Εγώ σας ευχαριστώ και εύχομαι οι 35.000 φίλαθλοι που θα βρεθούν στις κερκίδες του Καραϊσκάκη, αλλά και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών σε ολόκληρη την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, – και είμαι σίγουρος πως το ντέρμπι θα σπάσει κάθε ρεκόρ τηλεθέασης – να παρακολουθήσουν δυο ματς αντάξια των δυο ομάδων πολιτισμένα και χωρίς ακρότητες".
Τελικός Κυπέλλου Ελλάδας 1986. ΠΑΟ - ΟΣΦΠ 4-0
embed
Κύπελλο Ελλάδας 2001, προημιτελική φάση. ΠΑΟ - ΟΣΦΠ 1-4
embed
Ο "Ινδιάνος" έφτασε στη χώρα μας το 1980 από την Αργεντινή – αφού πρώτα είχε φορέσει τις φανέλες των Νιούελς Ολντ Μπόις και της Μπόκα Τζούνιορς – και σφράγισε με την παρουσία του, το ταλέντο και το ήθος του μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους μια ολόκληρη εποχή στο "τριφύλι".
Αγωνίστηκε σε 227 ματς πρωταθλήματος – πετυχαίνοντας και 13 γκολ – και είναι από τους ξένους που έχουν "φάει με το κουτάλι" τα ντέρμπι των "αιωνίων". Το SPORT 24 μίλησε μαζί του για τα δυο ματς του Καραϊσκάκη και σας μεταφέρει σήμερα τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε – για το παρόν αλλά και για το παρελθόν.
Κύριε Ρότσα ο Ολυμπιακός παρουσιάζει φέτος ένα διαφορετικό πρόσωπο – τουλάχιστον στην Ευρώπη. Ενισχύθηκε με παίκτες εγνωσμένης αξίας κατευθείαν από την Πριμέρα Ντιβισιόν. Αυτή τη στιγμή οι φίλοι των "κόκκινων" πίνουν κρασί στο όνομα του Κοβάσεβιτς και του Γκαλέτι. Πόσο θα επηρεάσει το συγκεκριμένο δίδυμο την έκβαση των δυο ντέρμπι κατά τη γνώμη σας;
"Και οι δύο αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη πως το ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει μια καλή φάση, χαίρει εκτίμησης στο εξωτερικό και προσελκύει ονόματα τέτοιου βεληνεκούς στις ομάδες μας. Ο κόσμος που ξέρει να αναγνωρίζει την προσφορά των παικτών, εκτιμά τις ικανότητές τους μέσα στο γήπεδο και απολαμβάνει το υψηλής ποιότητας θέαμα που προσφέρουν και ο Κοβάσεβιτς, ο οποίος ήδη είναι πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα και ο Γκαλέτι, στον οποίο στηρίζεται μεγάλο μέρος της οργάνωσης του παιχνιδιού του Ολυμπιακού.
Αυτός που αποτελεί την εξαίρεση είναι ο Ραούλ Μπράβο που δυστυχώς δεν κατάφερε να προσαρμοστεί και μάλλον δεν θα έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει και στο μέλλον. Μερικές φορές αποδεικνύεται πως η πίεση που συναντούν οι ξένοι στην Ελλάδα – κυρίως στις μεγάλες ομάδες – είναι μεγαλύτερη από αυτήν στην οποία έχουν συνηθίσει στα δικά τους πρωταθλήματα.
Τώρα, το κατά πόσο οι δυο πρώτοι θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα, αυτό εξαρτάται από ένα σωρό λεπτομέρειες και παράγοντες την ώρα του παιχνιδιού. Σίγουρα πάντως θα είναι από τους πρωταγωνιστές"
Τι έχει να αντιπαρατάξει ο Παναθηναϊκός στα όπλα του Ολυμπιακού;
"Ο Παναθηναϊκός έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα μέσα στο μειονέκτημα του. Κατά γενική ομολογία δεν είναι το φαβορί σε αυτές τις συναντήσεις. Θα παίξει και τα δυο ματς στην έδρα του αντιπάλου, ενώ αγωνιστικά δεν παρουσιάζεται σε ιδιαίτερη καλή κατάσταση. Άρα έχει πάρα πολλά να κερδίσει σε περίπτωση που καταφέρει να πάρει θετικά αποτελέσματα. Θα ανέβει ψυχολογικά, θα "περάσει" το πρόβλημα στην μεριά του Ολυμπιακού, θα πάρει προβάδισμα στην βαθμολογία και θα στερήσει μια ολόκληρη διοργάνωση από τον "αιώνιο" αντίπαλο.
Όλα αυτά βέβαια σε περίπτωση που οι "πράσινοι" καταφέρουν να εκμεταλλευτούν αυτήν την μοναδική ευκαιρία ώστε να αντιστρέψουν προς όφελός τους την κατάσταση. Το γεγονός πάντως πως τα παιχνίδια είναι συνεχόμενα, αποτελεί μεγάλο κίνδυνο και για τους δυο. Όσα δηλαδή μπορεί να κερδίσει κάθε ομάδα, άλλα τόσα μπορεί και να χάσει".
Πως θα πρέπει να λειτουργήσει ο Παναθηναϊκός κατά τη γνώμη σας; Ποιό είναι το σχέδιο που θα πρέπει να ακολουθήσει;
"Μεγάλο όπλο του Παναθηναϊκού είναι η αμυντική του γραμμή, η οποία μέχρι στιγμής τα έχει πάει αρκετά καλά έχοντας δεχτεί μόνο 6 τέρματα σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα πρέπει να κλειστεί πίσω δίνοντας το κέντρο και όλη την πρωτοβουλία στον Ολυμπιακό. Οι "πράσινοι" είναι περισσότερο "ομάδα", "σύνολο" και σαν τέτοιο θα πρέπει να λειτουργήσουν. Δεν διαθέτουν τους παίκτες που ατομικά μπορούν να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα όπως ο αντίπαλός τους.
Θα στηριχτούν στην αλληλοκάλυψη, τις βοήθειες, την συνεχή συγκέντρωση και πάνω απ’όλα στο πρέσινγκ, το οποίο συνηθίζουν να εφαρμόζουν στα μεγάλα ματς, όπως – απόλυτα επιτυχημένα – στα ντέρμπι με τον Άρη και την ΑΕΚ. Εκεί θα κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν τα πιθανά λάθη των παικτών του Ολυμπιακού και να χτυπήσουν στην αντεπίθεση με τους γρήγορους επιθετικούς που διαθέτουν.
Και ο Ολυμπιακός πως πιστεύετε πως θα παραταχθεί; Ποια θα είναι η τακτική του Τάκη Λεμονή;
"Δεν νομίζω πως ο Ολυμπιακός θα κλειστεί και αυτός περιμένοντας τα λάθη του αντιπάλου του για να τα εκμεταλλευτεί στις αντεπιθέσεις. Το γεγονός πως αγωνίζεται στην έδρα του αλλά και οι φωνές και οι παροτρύνσεις των 35.000 φιλάθλων του στις εξέδρες, θα τον κάνουν να επιδιώξει την πρωτοβουλία από την αρχή του παιχνιδιού. Μέσα στο Καραϊσκάκη οι "κόκκινοι" συνήθως ανοίγονται. Πολλά θα κριθούν στο κέντρο. Εκεί οι γηπεδούχοι θα έχουν δυο πολύ σημαντικές απουσίες, αυτές του Λεντέσμα και – μάλλον – του Στολτίδη, και το ερώτημα απευθύνεται και στους δυο προπονητές.
Ο μεν Λεμονής πώς θα καλύψει αυτά τα κενά, ο δε Πεσέιρο πώς θα τα εκμεταλλευτεί. Στόχος πάντως και των δυο θα είναι η κυριαρχία στη μεσαία γραμμή. Και βέβαια όπως είπαμε και πριν, σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του παιχνιδιού θα παίξει και η κατάσταση στην οποία θα βρεθούν τα ατού της κάθε ομάδας".
Ποιοι θα είναι κατά την γνώμη σας οι πρωταγωνιστές; Ποια είναι τα "βαριά χαρτιά" κάθε ομάδας;
"Σε αυτά τα ματς βασικό ρόλο παίζουν πάντοτε οι παίκτες με εμπειρία σε τέτοια παιχνίδια. Αυτοί που "έχουν φάει τα ντέρμπι με το κουτάλι" και γνωρίζουν πώς να κατευθύνουν – αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά – τους συμπαίκτες τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Από τη μεριά του Παναθηναϊκού ο Καραγκούνης, ο Γκούμας, ο Φύσσας έχουν αγωνιστεί σε αμέτρητα τέτοια ματς και η "συμπεριφορά" τους μέσα στο γήπεδο – όσων από αυτούς αγωνιστούν – θα είναι βαρόμετρο για την υπόλοιπη ομάδα. Το ίδιο συμβαίνει από τη μεριά του Ολυμπιακού με τους Τζόρτζεβιτς, Στολτίδη και βέβαια τον Νικοπολίδη που έχει φορέσει και τις δυο φανέλες τα τελευταία χρόνια.
Εκτός από αυτούς, σημαντικός παράγοντας θα είναι και η απόδοση από τους παίκτες "κλειδιά" της κάθε ομάδας. Ο Κοβάσεβιτς, ο Γκαλέτι, ο Άντζας από τη μια μεριά, ο Μάτος, ο Ίβανσιτς, ο Σαλπιγγίδης από την άλλη. Η ευχή μου πάντως είναι να βρίσκονται όλοι στη διάθεση των δυο προπονητών. Το ποδόσφαιρο και ακόμα περισσότερο τέτοια παιχνίδια, έχουν ανάγκη από την παρουσία όλων των "αστεριών", έτσι ώστε ο κόσμος να μπορέσει να απολαύσει το καλύτερο δυνατό θέαμα".
Την περασμένη Κυριακή είδαμε πάλι στον αγωνιστικό χώρο μετά από 14 ολόκληρους μήνες απουσίας τον συμπατριώτη σας, τον Έκι Γκονζάλες. Τι σημαίνει η επιστροφή του για τον Παναθηναϊκό; Πιστεύετε πως θα τον δούμε έστω και για λίγο σε κάποιο από τα δύο ντέρμπι;
"Ο Έκι είναι πολύτιμη μονάδα όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά και για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Χάρηκα πολύ που τον είδα ξανά στο χορτάρι, εκεί που είναι η θέση του. Μην ξεχνάμε πως 14 μήνες έξω από τα γήπεδα είναι κόλαση για οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή. Και ο Γκονζάλες πέρασε έναν "Γολγοθά" περιμένοντας τη στιγμή που θα γινόταν καλά και θα μπορούσε να ξαναπαίξει μπάλα.
Δεν νομίζω πάντως πως θα τον δούμε σε αυτά τα δυο παιχνίδια. Δεν είναι ακόμα έτοιμος για ματς τόσο υψηλών απαιτήσεων. Σίγουρα όμως θα είναι κοντά στην ομάδα αυτές τις μέρες. Και μόνο η παρουσία του ανεβάζει την ψυχολογία των υπόλοιπων συμπαικτών του γιατί ο Έκι είναι ηγέτης".
Να πάμε λίγο πίσω στο παρελθόν; Εσείς κύριε Ρότσα έχετε παίξει σε αμέτρητα τέτοια ντέρμπι «αιωνίων» φορώντας την φανέλα του Παναθηναϊκού. Θα θυμηθείτε μαζί μας αυτά που σας σημάδεψαν περισσότερο;
"Πρώτα απ’όλα θυμάμαι το ντέρμπι του 1985 στο ΟΑΚΑ, κοινή έδρα τότε και των δυο ομάδων. Με τυπικά γηπεδούχο τον Ολυμπιακό είχαμε κερδίσει 1-2 με ένα καταπληκτικό γκολ του Σαραβάκου. Όμως αυτόν τον αγώνα τον θυμάμαι περισσότερο για την κόκκινη κάρτα – την μοναδική σε ολόκληρη την καριέρα μου – που μου είχε δείξει ο διαιτητής, ο κύριος Γιαννακουδάκης.
Είχα κάνει ένα σκληρό τάκλιν στον σημερινό προπονητή του Ολυμπιακού, τον Τάκη Λεμονή και μόλις είδα τον ρέφερι να με αποβάλλει, τον πλησίασα, του ζήτησα συγνώμη και του έσφιξα το χέρι. 80.000 κόσμος χειροκρότησε τότε την χειρονομία μου και το ματς μετά από αυτό τελείωσε ομαλά, αφού το όλο σκηνικό αποφόρτισε την ατμόσφαιρα στις κερκίδες.
Επίσης θυμάμαι και τον τελικό του Κυπέλλου το 1986, πάλι στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου είχαμε νικήσει μετά από μια ονειρική εμφάνιση τον Ολυμπιακό 4-0. Εκείνη η ημέρα ήταν σημαντική για μένα, όχι μόνο για τη νίκη και το ευρύ σκορ, αλλά και γιατί είχα μπει στο ματς ως αλλαγή 20 λεπτά πριν τη λήξη, επανερχόμενος από έναν σοβαρό τραυματισμό.
Τέλος, άλλο ένα τέτοιο ματς από αυτά που δεν ξεχνιούνται, είναι το πιο συζητημένο ντέρμπι της εποχής Κοκκωτά. Ο τελικός Κυπέλλου του 1988, ό οποίος είχε λήξει 2-2 και τον είχαμε κερδίσει στα πέναλτι. Παίζαμε, θυμάμαι, με 10 παίκτες από το 55’ σε ένα παιχνίδι πραγματικό γκραν γκινιόλ. Όσα είχαν ακουστεί πριν τον αγώνα, ο φανατισμός στις κερκίδες, η αγωνία στα πέναλτι και οι δηλώσεις του Νίκου Σαργκάνη αμέσως μετά τη λήξη, όλα αυτά είχαν δώσει σε εκείνο το ντέρμπι έναν μοναδικά δραματικό χαρακτήρα.
Βέβαια, όπως θα παρατηρήσατε, όλα τα παιχνίδια για τα οποία σας μίλησα, ήταν νίκες του Παναθηναϊκού. Αλλά έτσι είμαστε εμείς οι παλαίμαχοι, θυμόμαστε συνήθως τις καλές στιγμές. Φαντάζομαι οι αντίστοιχοι παλαίμαχοι παίκτες του Ολυμπιακού θα έχουν να θυμηθούν τις δικές τους επιτυχίες.
Ποια είναι η ευχή σας για τα δυο ντέρμπι; Τι θα θέλατε να γίνει και τι θα θέλατε να μη συμβεί;
"Η ευχή μου είναι να απολαύσουμε ποδοσφαιρικό θέαμα αντάξιο των δυο ομάδων. Οπωσδήποτε όμως χωρίς ακρότητες. Χωρίς αυτές τις βλακώδεις συμπεριφορές, από τις οποίες τόση ανάγκη έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο να απαγκιστρωθεί. Είναι μια ωραία ευκαιρία για τους φίλους του Ολυμπιακού να αποδείξουν πως η βία, οι βωμολοχίες και οι ακραίες συμπεριφορές δεν έχουν θέση ανάμεσά τους.
Να υποστηρίξουν την ομάδα τους με θέρμη, όταν όμως ο αντίπαλος θα πάει στη γραμμή του πλάγιου ή στη γωνία του κόρνερ, να μην τον κοιτάξουν καν. Να σεβαστούν την ομορφιά του θεάματος και να αφήσουν όλους τους ποδοσφαιριστές – που πρώτοι θα πρέπει να δώσουν το καλό παράδειγμα – ήσυχους να κάνουν τη δουλειά τους.
Το Καραϊσκάκη μοιάζει με βρετανικό γήπεδο, ας μιμηθεί λοιπόν ο κόσμος και την ατμόσφαιρα που επικρατεί στις κερκίδες της Βρετανίας: ατελείωτο τραγούδι και συνθήματα υπέρ της ομάδας. Ας παραδειγματιστούν από αυτή τη γιορτή και ας κοιτάξει ο κάθε ένας και όλοι μαζί να τα μιμηθούν.
Όταν έπαιζα μπάλα εγώ, οι φίλαθλοι των δυο ομάδων χωρίζονταν από ένα κάγκελο. Δεν υπήρχαν νεκρές ζώνες, αστυνομικές δυνάμεις ή απαγόρευση μετακίνησης φιλάθλων. Τότε όμως κυριαρχούσαν τα συνθήματα, οι φωνές και η καζούρα. Σήμερα δυστυχώς τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Στα δυο ντέρμπι δεν θα υπάρχουν φίλοι του Παναθηναϊκού. Και το ίδιο θα γινόταν με τους φίλους του Ολυμπιακού αν τα παιχνίδια διεξάγονταν στην Λεωφόρο. Γι’αυτό λέω, πρέπει να εκλείψουν οι ακρότητες.
Οι δυο "αιώνιοι" είναι οι δυο κορυφαίοι ελληνικοί σύλλογοι. Πώς κρίνετε συνολικά τη σημερινή ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, τουλάχιστον σε επίπεδο συλλόγων και εγχώριων διοργανώσεων;
"Το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε μια καλή φάση – και είναι πολλοί αυτοί που ασχολούνται με τη μπάλα και δεν το έχουν καταλάβει. Το πρωτάθλημά μας προσελκύει πλέον ονόματα που μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να πάρουν την απόφαση να αγωνιστούν στις ομάδες μας. Οι ξένοι ποδοσφαιριστές βρίσκουν πλέον εδώ στην Ελλάδα ιδανικές συνθήκες εργασίας. Ο Μπελούσι για παράδειγμα, έχοντας μόλις λίγες ώρες στην Αθήνα, δηλώνει κατενθουσιασμένος με όλα.
Έχει τρελαθεί κυριολεκτικά από τη χαρά του. Και αυτό λειτουργεί υπέρ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όταν ο παίκτης ικανοποιείται από τις συνθήκες εργασίας, λογικό είναι να αποδώσει καλύτερα. Και βέβαια λογικό είναι να στείλει με τις δηλώσεις του ανάλογα θετικά μηνύματα και σε άλλους συμπατριώτες του που σκέφτονται να έρθουν σε ελληνικές ομάδες.
Αυτό λοιπόν είναι κάτι που πρέπει να προσεχτεί πολύ, γιατί από μόνο του ανεβάζει το επίπεδο στο πρωτάθλημά μας. Και να είναι όλοι σίγουροι πως η "εικόνα" του ποδοσφαίρου μας ταξιδεύει πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο. Και πρέπει να την προσέχουμε αυτή την εικόνα. Να γίνονται συνέχεια βήματα προς τα μπροστά".
Κύριε Ρότσα ευχαριστούμε πολύ για όσα μας είπατε.
"Εγώ σας ευχαριστώ και εύχομαι οι 35.000 φίλαθλοι που θα βρεθούν στις κερκίδες του Καραϊσκάκη, αλλά και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών σε ολόκληρη την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, – και είμαι σίγουρος πως το ντέρμπι θα σπάσει κάθε ρεκόρ τηλεθέασης – να παρακολουθήσουν δυο ματς αντάξια των δυο ομάδων πολιτισμένα και χωρίς ακρότητες".
Τελικός Κυπέλλου Ελλάδας 1986. ΠΑΟ - ΟΣΦΠ 4-0
embed
Κύπελλο Ελλάδας 2001, προημιτελική φάση. ΠΑΟ - ΟΣΦΠ 1-4
embed