Ο Sadio Mané το είχε δει το όνειρο
Ο Sadio Mané έχει το ρεκόρ για το πιο γρήγορο hat trick στην ιστορία της Premier League. Λίγκα που ονειρευόταν να παίξει ως παιδί. Οι γονείς του τότε τον κορόιδευαν. Στα 15 τους έπεισε πως δεν είναι μόνο λόγια. Του επέτρεψαν να αφήσει το σχολείο, να φύγει μακριά τους και να διεκδικήσει τα όνειρα του. Και τώρα τον απολαμβάνουν, μαζί με όλη την Ευρώπη, στη Liverpool, η οποία ξόδεψε 41 εκατομμύρια για να τον κάνει δικό της.
Στην πόλη που μεγάλωσε ουδείς ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Δεν υπήρχε δηλαδή, κάτι να τον εμπνεύσει. Εμπνεύστηκε από την τηλεόραση. Στα 15 παράτησε το σχολείο και αφοσιώθηκε στο στόχο που είχε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Στα όνειρα του έβλεπε πως παίζει στην Premier League. Όταν ξυπνούσε πίστευε ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Ώσπου το ένα έφερε το άλλο και ο Sadio Mané -ο τύπος πρωταγωνίστησε στο φιλικό 4-0 των Reds επί της Barcelona- έγινε η τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή, στην ιστορία της Liverpool. Προηγουμένως, έγινα και πολλά άλλα.
Μεγάλωσε στη Sédhiou, πόλη της Σενεγάλης κοντά στον ποταμό Casamance, 500 μίλια νότια του Dakar, με πληθυσμό 24.213 κατοίκους. Ο Sadio Mané είναι ο πιο γνωστός πολίτης αυτού του τόπου. Όπως η συντριπτική πλειοψηφία των αγοριών αυτού του πλανήτη, ως παιδί έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους στη γειτονιά. Στους δρόμους. Ήταν κάτι που αγαπούσε τόσο πολύ που " κάποιες φορές δεν πήγαινα σχολείο, προκειμένου να μπορώ να παίξω με τους φίλους μου. Τότε σκεφτόμουν μόνο την Premier League. Έβλεπα τα παιχνίδια στην τηλεόραση και ήταν το μεγάλο μου όνειρο να βρεθώ εκεί. Αλλά δεν πίστευα πως θα το πραγματοποιήσω".
Η εντόνως θρήσκα οικογένεια του δεν μπορούσε να καταλάβει τι έχει πάθει το παιδί. " Σε κανένα μέλος της οικογένειας μου δεν άρεσε το ποδόσφαιρο, αλλά... έτσι είναι η ζωή. Τώρα το λατρεύουν. Τότε όμως, δεν ενδιαφέρονταν και ουδείς πίστευε πως θα γίνω ποδοσφαιριστής. Δεν καταλάβαιναν το πάθος που έχω".
Οι γονείς του και οι δυο μικρότερες αδελφές του δεν έδιναν σημασία και στον κόσμο που τους έλεγε πως το αγόρι τους έχει ταλέντο, ότι είναι ο καλύτερος παίκτης της πόλης. Μάλιστα, οι φίλοι του τον αποκαλούσαν "Ronaldinho" -λόγω των όσων έκανε με την μπάλα, αλλά και του θαυμασμού που είχε στον Βραζιλιάνο. " Δεν υπήρχε κάποιος που να μην τους πει πως μπορώ να τα καταφέρω. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν είχα επίγνωση των ικανοτήτων μου. Όσο πολλαπλασιάζονταν αυτοί που έκαναν θετικά σχόλια, κατάλαβα ότι μάλλον κάτι κάνω καλά και συμφωνούν όλοι ως προς το ότι μπορώ να γίνω επαγγελματίας".
Στα 15 του, μπήκε στη μέση ένας θείος του, φαν του σπορ, και πρότεινε να πάει μαζί του στο Mbour -σε ακτή νότια της πρωτεύουσας-, σε μια μικρή ομάδα. Εκεί τον είδαν οι άνθρωποι της Génération Foot (ακαδημία που έχει ιδρύσει ο Mady Touré στο Dakar) και τον πήραν. Η ακριβής... ιδέα που είχε και παρουσίασε στους γονείς του, ήταν να παρατήσει το σχολείο, για να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο. Η οικογένεια του προέβαλε αντιστάσεις, αλλά όταν διαπίστωσε πόσο πολύ το θέλει ο Sadio, υποχώρησε και τον άφησε να διεκδικήσει τα όνειρα του. Στη Dakar τον βρήκε η Metz. Για να σου πω την αλήθεια, οι δυο σύλλογοι έχουν συνεργασία. Η μεν τροφοδοτεί τη δε.
Πριν προλάβει να κάνει καριέρα, λίγο έλειψε να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό. Βλέπεις, όταν πήγε στη Γαλλία, το 2011 ήταν η πρώτη φορά που έφευγε από τη Σενεγάλη. Που βρισκόταν μακριά από την οικογένεια του. Του έλειπε η χώρα του πολύ, σε βαθμό που σκέφτηκε να τα παρατήσει όλα και να επιστρέψει στη βάση του. Ο άνθρωπος που τον έφερε στην Ευρώπη, Denis Schaeffer -διευθυντής στην ακαδημία της Metz- θυμάται πως οι πρώτοι έξι μήνες ήταν δύσκολοι. Για όλους.
" Όλα ήταν διαφορετικά για εκείνον. Από το φαγητό και τον καιρό, έως τις προπονήσεις. Είχε αλλάξει όλη του η ζωή. Ήλθε στη Γαλλία στις αρχές του χειμώνα. Ήταν ένα παιδί. Μετά τον πρώτο μήνα τραυματίστηκε και χρειάστηκε ένα τετράμηνο για να επιστρέψει, να δείξει τι μπορεί να κάνει". Συχνά καθυστερούσε στις προπονήσεις και επειδή δεν είχε συνηθίσει να οδηγεί, είχε ένα μικρό ατυχηματάκι. Δεν υπήρχε κάποιος που να μην δώσει μια χείρα βοηθείας, προκειμένου να ενταχθεί, να ενσωματωθεί. " Εκείνος δούλευε πάρα πολύ σκληρά κάθε μέρα. Δεν είχε άλλη επιλογή και είχε τεράστια θέληση ως προς το να βελτιωθεί". Σου είπα ποιος τον ανέλαβε στην Ευρώπη.
Δεν σου είπα ποιος τον συνέστησε: ο Olivier Perrin. Κάπως έτσι, ο Mané προστέθηκε στη λίστα που υπήρχαν ήδη οι Miralem Pjanic, Emmanuel Adebayor, Diafra Sakho και Papiss Cisse (δηλαδή, που πήγαν από την Dakar στη Metz και μετά... παντού). " Τα παιδιά που φέρνουμε από τη Σενεγάλη, είναι αποφασισμένα να πετύχουν. Αγαπούν το ποδόσφαιρο και έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνητρο από αυτό που διαθέτουν τα αγόρια στη Γαλλία, των οποίων η ζωή είναι πιο εύκολη", διευκρίνισε ο Schaeffer, πριν καταλήξει στο " ο Sadio είχε αποφασίσει να φτάσει στο επίπεδο των Adebayor και Pjanic. Είχε τις ίδιες δυνατότητες και την ίδια αποφασιστικότητα να μπει μεταξύ των καλύτερων της Ευρώπης".
Έγινε αγαπητός σε όλους. Ακόμα μιλά με όλους όσοι τον βοήθησαν να συνεχίσει -και να φτάσει στην πρώτη ομάδα, σε ηλικία 19 χρόνων. Να μην τα παρατήσει. Από τότε η οικογένεια του συντονιζόταν με τα γήπεδα στα οποία εμφανιζόταν, για να τον παρακολουθήσουν. Με μια εξαίρεση: τη μητέρα του. " Δεν με βλέπει ποτέ, γιατί αγχώνεται. Μια μέρα θα τους φέρω όλους κοντά μου, στο γήπεδο, να με δουν".
Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στις 14/1 του 2012. Ήταν η αλλαγή του Kévin Diaz, στο 75ο λεπτό του 0-1 από τη Bastia, για τη Ligue 2. Τελείωσε την πρώτη σεζόν (2011-12) με 19 συμμετοχές. Τις 12 ήταν βασικός. Σκόραρε μια φορά, στο 2-5 από τη Guingamp, στο Stade Saint-Symphorien, στις 4 του Μάη. Ζούσε ακόμα στην ακαδημία της ομάδας και μετά το πρώτο του γκολ, σε επαγγελματικό επίπεδο " τον περιμέναμε όλοι να γυρίσει, για να τον συγχαρούμε. Ήταν τόσο υπερήφανος. Έτρεχε σε όλη την Ακαδημία, μιλούσε με όλους. Ήταν μια εκπληκτική στιγμή, για όλους μας εδώ", αποκάλυψε ο Schaeffer.
Η ομάδα του υποβιβάστηκε. Εκείνος δεν την ακολούθησε στη Championnat National. Κίνησε για αλλού. Στις 31/8 του 2012 πήγε στην αυστριακή Red Bull Salzburg (εκ των διεκδικητών του τίτλου), για το τρίτο μεγαλύτερο ποσό που έβαλε ποτέ η Metz στα ταμεία της από πώληση. Ήταν κοντά στα 4 εκατ. ευρώ. Είχε γίνει ο πιο ακριβός Σενεγαλέζος όλων των εποχών -αφήνοντας πίσω του τον El Hadji Diouf. Το συμβόλαιο που υπέγραψε έληγε στα τέλη Μαΐου του 2016. Πριν ενταχθεί, πετάχτηκε στην εθνική Σενεγάλης U23. Ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Μετά, μετείχε με την Ολυμπιακή ομάδα στους Αγώνες του Λονδίνου. Στο 1-1 με τη Mεγάλη Βρετανία, στο Old Trafford τον είδε η Salzburg.
Το πρώτο πράγμα που είπε όταν πήγε στην Αυστρία ήταν " ο στόχος μου είναι να μη μείνω πολύ εδώ. Θέλω να πάω στην Premier League". Έμενε στο γήπεδο έπειτα από κάθε προπόνηση, για να δουλέψει το σουτ και την ντρίμπλα από τα αριστερά, πριν "βγει" το σουτ με το δεξί -που είναι καλύτερο από το αριστερό. Εναντίον των καλύτερων ομάδων, έδινε το 120%. Με πιο αδύναμες αντιπάλους, δεν ξεπερνούσε το 80%. Ένας από τους στόχους έγινε να φτάνει στο μάξιμουμ, σε κάθε ματς.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε όταν άλλαξε ήπειρο, ήταν να μάθει αγγλικά. Έκανε δυο μαθήματα την εβδομάδα. Ο καθηγητής του πολλές φορές τον συναντούσε μετά την προπόνηση, στο γήπεδο, προκειμένου να προλάβει ο... μαθητής να είναι συνεπής σε όλες τις υποχρεώσεις. Όταν αισθάνθηκε σίγουρος, ζήτησε να δίνει τις συνεντεύξεις στα αγγλικά. " Είναι δύσκολο όταν δεν καταλαβαίνεις τους ανθρώπους γύρω σου. Κάποιοι μιλούν γρήγορα και τότε έχω πρόβλημα. Όταν μου μιλούν φυσιολογικά... σιγά, καταλαβαίνω τα πάντα". Και έτσι, όπως είχε πει, έκανε πιο εύκολη και τη δουλειά του στους αγώνες.
Η σούμα των 45 γκολ σε 87 συμμετοχές
Σκόραρε το πρώτο hat trick, στις 31/10 στο 3-1 επί της Kalsdorf, για τον τρίτο γύρο του αυστριακού κυπέλλου. Στο πρωτάθλημα έζησε την πρώτη ανάλογη εμπειρία στις 27/10 του 2013, στο εκτός έδρας 0-3 επί της Grödig. Στην πρώτη του σεζόν έφτασε τα 16 γκολ. Τη δεύτερη 13. Ακολούθησε το treble επί της Horn (το αποτέλεσμα ήταν 7-0), για τα ημιτελικά του κυπέλλου, στις 7/5 του 2014. Στο τέλος της σεζόν, η παρέα του είχε πάρει το double. Εκείνος είχε σκοράρει 45 γκολ σε 87 ματς. Είχε παίξει ως εξτρέμ και στο κέντρο. Eίχε έλθει η ώρα να προχωρήσει.
Το καλοκαίρι του 2014 η Salzburg βρήκε στην... πόρτα της μεγάλους συλλόγους να της ζητούν τον Mané. Μεταξύ αυτών ήταν η Barcelona και η Borussia Dortmund -του Jürgen Klopp. Οι Αυστριακοί όρισαν ως τιμή πώλησης τα 15 εκατ. ευρώ. Εκείνος εκνευρίστηκε, τους είπε πως δεν επρόκειτο να παίξει αν δεν τον έδιναν και τότε εμφανίστηκε η Southampton... να σώσει την κατάσταση.
Τότε είχαν ζητήσει από τον Mady Touré να σχολιάσει τον απόφοιτο της Génération Foot. Δήλωσε υπερήφανος, διευκρινίζοντας ότι " δεν είναι παίκτης μου. Είναι γιος μου. τον ξέρω απ' όταν ήταν παιδί. Και να σας πω και κάτι; Σήμερα μιλάμε για τους Messi και Neymar, αλλά αν με ρωτάτε θα σας πω ότι ο Sadio είναι καλύτερος. Η εξέλιξη του δεν έχει ολοκληρωθεί. Έχει ακόμα δρόμο μπροστά του, για να φτάσει στο peak. Χρειάζεται έναν καλό προπονητή για να τον πάει στο επόμενο επίπεδο".
Είχε μάθει για τη μετακόμιση του "παιδιού" του στην Αγγλία και είχε τονίσει " είμαι σίγουρος ότι δεν θα περάσει πολύ καιρό στη Southampton", ομάδα που την 1η Σεπτεμβρίου είχε ολοκληρώσει την ανταλλαγή με τη Salzburg. Βάσει αυτής, ο διεθνής Βέλγος Toby Alderweireld πήγαινε στην Αυστρία, με τον Σενεγαλέζο να κάνει την αντίθετη διαδρομή -για 14 εκατ. ευρώ και τέσσερα χρόνια. Τον είχε ζητήσει ο Ronald Koeman. Στην παρουσίαση, είχε ευχηθεί να κάνει ο Mané για τους Saints ό,τι είχε κάνει για τη Salzburg. Δηλαδή, να βάλει πολλά γκολ. Έβαλε. Έφτασε τα 25 σε δυο σεζόν.
Έκανε και άλλα. Για αρχή, έβαλε κιλά σε μύες. Επικεντρώθηκε στη δουλειά στο γυμναστήριο, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της... ζούγκλας. Δηλαδή, της Premier League που όπως διάβασες στην αρχή, ήταν το παιδικό του όνειρο να βρεθεί εκεί. Από ό,τι φάνηκε στην πορεία, πολύ καλά έκανε που "έφτιαξε" το σώμα του, γιατί δεχόταν από ένα σκληρό τάκλιν κάθε 27.6 λεπτά συμμετοχής. Κάποια στιγμή, άρχισε να εκμεταλλεύεται τις επιθέσεις που δεχόταν και έπεφτε χωρίς να τον έχει αγγίξει κάποιος. Ώσπου το τερμάτισε, για να δυσανασχετήσουν ακόμα και οι φαν της Southampton, να του πει... δυο λόγια ο Koeman και να αποκατασταθεί η τάξη.
Ήταν η δεύτερη φορά που τα... άκουγε από τον προπονητή του, στο σύνολο των τριών. Είχε προηγηθεί εκείνη του ματς με τη Hull City, οπότε αγνόησε την εντολή του κόουτς για τον εκτελεστή ενός πέναλτι (ήθελε να το εκτελέσει ο ίδιος, ενώ ο Koeman είχε δείξει τον James Ward-Prowse)... για κάποια λεπτά, πριν τελικά κάνει αυτό που ήθελε ο Ολλανδός. Ακολούθησε η καθυστερημένη -κατά 25'- άφιξη σε συνάντηση της ομάδας που του στοίχισε τον πάγκο στο εντός έδρας ματς με τη Liverpool..
Ο Koeman ήξερε πολύ καλά το βάρος που κουβαλάει ο παίκτης του. Γνώριζε πως όλοι στη χώρα του θεωρούσαν δεδομένο ότι θα γίνει σταρ, ότι ο πρώην ομοσπονδιακός Claude Le Roy είχε δηλώσει βέβαιος πως ο 24χρονος θα πάρει το "χρυσό παπούτσι", ενώ ο Habib Beye -πρώην αμυντικός της Σενεγάλης και της Newcastle- τον είχε χαρακτηρίσει "το μικρό διαμάντι της χώρας μας". Όλα αυτά τα ήξερε φυσικά και ο Mané.
" Έχω πλήρη επίγνωση των απαιτήσεων που υπάρχουν από εμένα. Είναι το κίνητρο μου για να δουλεύω κάθε μέρα και πιο πολύ, να ξεπεράσω τα όρια μου. Στην πόλη μου το ποδόσφαιρο δεν είναι ανεπτυγμένο και για αυτό στα 15 έφυγα για το Dakar". Ομολογουμένως, δεν είχε την εκρηκτική εκκίνηση που είχαν οι Sakho και Cissé (τύποι που επίσης, πήγαν από τη Σενεγάλη στη Μetz και αργότερα στην Αγγλία), στην Premier League. Χρειάστηκε το χρόνο του για να μάθει πώς να "σπάει" τις αντίπαλες άμυνες, πριν σκοράρει σε τρία διαδοχικά ματς (Crystal Palace, Chelsea και Arsenal).
Μετά, τραυματίστηκε στη γάμπα -στις υποχρεώσεις του με το έθνος, στο Africa Cup of Nations- και επανήλθε, διαμορφώνοντας αποτέλεσμα επί της QPR. Τον Μάιο του 2015 πέτυχε το πιο γρήγορο hat trick, στην ιστορία της αγγλικής λίγκας (σε 2 λεπτά και 56 δευτερόλεπτα). Έριξε από το Νο1 τον Robbie Fowler, ο οποίος είχε φτάσει τα τρία γκολ σε 4.33'', ως παίκτης της Liverpool εναντίον της Arsenal, το 1994.'. Το θύμα ήταν η Aston Villa. Το αποτέλεσμα; 6-1.
Σε 36 συμμετοχές (20 ως βασικός) είχε μετρήσει 10 γκολ, σε όλες τις διοργανώσεις. Είχε δημιουργήσει άλλα τόσα. Ο John Terry τον είχε ψηφίσει για την καλύτερη ομάδα της σεζόν, γιατί είχε κάνει τη ζωή των παικτών της Chelsea δύσκολη -όπως αναζητούσαν τρόπους να τον σταματήσουν. Ξεκίνησε την τελευταία αγωνιστική περίοδο με πέντε γκολ και έξι ασίστ (τόσα είχε έως τον Οκτώβριο του 2015, έπειτα από το 3-1 επί της Chelsea, όταν σκόραρε μια φορά και έδωσε μια ασίστ) και εντάθηκαν οι πληροφορίες που τον ήθελαν να φεύγει από το St. Mary. Είχε προηγηθεί το στενό μαρκάρισμα της Manchester United, το καλοκαίρι.
Ο Koeman δήλωσε πως " ξέρουμε ότι θα τον χάσουμε, αλλά θα φροντίσουμε να προετοιμαστούμε για αυτό. Προς το παρόν, απολαμβάνουμε το γεγονός ότι παίζει για εμάς". Η απόλαυση δεν ήταν και τόσο μεγάλη, από ένα σημείο και έπειτα. Κατ' αρχάς, στις 2/1 του 2016 άργησε σε συνάντηση της ομάδας, πριν το ματς με τη Nowrich City και αυτομάτως διεγράφη από τη βασική ενδεκάδα. Στις 12/3 είδε την κόκκινη κάρτα, στο 2-1 επί της Stoke City, έπειτα από σύγκρουση με τον Erik Pieters. Για τέσσερις μήνες έμεινε χωρίς γκολ στη λίγκα, πριν παραβιάσει δυο φορές την εστία της Liverpool, στο 3-2 της 20ης Μαρτίου. Για την ιστορία, σε αυτό το ματς έχασε πέναλτι.
Ακολούθησαν πέντε γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένου του hat trick στο 4-2 επί της Manchester City, την Πρωτομαγιά. Με τα πολλά, τελείωσε την αγωνιστική περίοδο ως ο πρώτος σκόρερ της παρέας του (με 15 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις). Πολλοί έτρεξαν να προλάβουν. Ένας... κέρδισε την κούρσα: ήταν η Liverpool. Έκανε τον Σενεγαλέζο την τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία των Reds, προσφέροντας 36 εκατ. ευρώ .
" Είναι πολύ μεγάλη ημέρα για εμένα. Υπέγραψα σε ένα από τα μεγαλύτερα clubs της Ευρώπης, μια ομάδα με τεράστια ιστορία και πολλούς τίτλους. Ανυπομονώ να ξεκινήσουμε", δήλωσε στις 28/6 οπότε ανακοινώθηκε, πριν προσθέσει ότι " ήλθα στην κατάλληλη ομάδα, με τον κατάλληλο προπονητή, την κατάλληλη χρονική στιγμή". Παραδέχθηκε πως ο Klopp έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στην απόφαση του να διαλέξει τη Liverpool από τις άλλες προσφορές που είχε και δεσμεύτηκε " να τον δικαιώσω για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Δεν μου είπε πολλά. Απλά μου ζήτησε να παίξω για τη Liverpool. Δεν είχα κάνει να σκεφτώ. Του είπα αμέσως "ναι".
Μετά το 4-0 επί της Barcelona , το απόγευμα του Σαββάτου 6/8, οι Άγγλοι αποφάσισαν πως μεταξύ αυτών που τους δίδαξε το συγκεκριμένο φιλικό ήταν πως " ο Mané άξιζε κάθε σεντ. Ο έξυπνος τρόπος με τον οποίον κινείται και οι μπελάδες που δημιουργεί στην αντίπαλη άμυνα, καθ' όλη τη διάρκεια του ματς, μαζί με την ικανότητα του να αλλάζει το ρυθμό και να διεισδύει στην επίθεση της ομάδας του, είναι στοιχεία που δεν είχε η Liverpool μετά την αποχώρηση των Luis Suarez και Raheem Sterling". Επιπροσθέτως, δουλεύει πολύ για την ομάδα στην άμυνα, είναι πολύ γρήγορος και μετρ στο ένας εναντίον ενός. Για όλους αυτούς τους λόγους τον ήθελε ο Klopp, ο οποίος ομολόγησε πως " τον παρακολουθούσα από το 2012", ενώ είχε ζήσει... και την απόρριψη, πριν πείσει τον Mané να γίνει δικός του.