Δεν είναι πολλές φορές που έρχονται στη χώρα μας παίκτες με το όνομα και την ιστορία του Χαβιέ Σαβιόλα. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε δεν χάνεις την ευκαιρία. Έτσι, το SPORT24 συνάντησε τον πρώην ποδοσφαιριστή των Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μπενφίκα και φυσικά του Ολυμπιακού, ο οποίος βρίσκεται στην Ελλάδα με την Ενκάμπ, την ομάδα ποδοσφαίρου σάλας όπου ανήκει, για το Champions League.

Ο Χαβιέ Σαβιόλα μοιράστηκε κάποιες στιγμές της μεγάλης καριέρας του, διηγήθηκε ιστορίες απ' την κοινή πορεία του με Μέσι και Ροναλντίνιο, αναφέρθηκε στη μεταγραφή του Αργεντίνου σταρ στην Παρί Σεν Ζερμέν και περιέγραψε δύο μεγάλους προπονητές, τον Λουίς Φαν Χάαλ και τον Φρανκ Ράικαρντ. Μίλησε, όπως ήταν φυσικό, για τη χρονιά του στον Ολυμπιακό, το καυτό Γεώργιος Καραϊσκάκης και για τους Κώστα Μανωλά και Δημήτρη Σιόβα.

Συνέντευξη στους Νίκο Συριώδη και Κώστα Αυγουστάκη

-Στην Αργεντινή αρκετοί σε συνέκριναν με τον Ντιέγκο Μαραντόνα στο ξεκίνημα της καριέρας του. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτό;

"Για εμάς τους Αργεντίνους ο Ντιέγο είναι μοναδικός. Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος τέτοιος παίκτης. Είμαστε τυχεροί που εμφανίστηκε και ο Μέσι, οπότε έχουμε τους δυο μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία και νιώθουμε υπερηφάνεια που αμφότεροι είναι από την Αργεντινή. Αλλά εγώ δεν πλησιάζω καν αυτούς τους δυο τεράστιους ποδοσφαιριστές. Όμως νιώθω πολύ περήφανος που κάποια στιγμή, όταν ήμουν πιο μικρός, με είχαν συγκρίνει με τον Μαραντόνα".

-Απ' την Αργεντινή πήρες μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα. Πώς σε προσέγγισαν οι μπλαουγκράνα;

"Στην Μπαρτσελόνα πήγα μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο U20 που διοργανώθηκε στην Αργεντινή. Ειλικρινά εκείνο το τουρνουά υπήρξε εντυπωσιακό γιατί καταφέραμε να ανακηρυχθούμε πρωταθλητές κόσμου, εγώ τα είχα πάει πολύ καλά και τότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον της Μπάρσα. Ήμουν ακόμα στο Μουντιάλ όταν οι δυο σύλλογοι, η Ρίβερ και η Μπάρσα, συμφώνησαν για τη μετακίνησή μου".

Ο Ροναλντίνιο έκανε πράγματα με την μπάλα που μέχρι τότε δεν είχαμε δει ποτέ

-Έπαιξες στο πλευρό του Ροναλντίνιο. Πώς ήταν ως παίκτης και ως άνθρωπος;

"Ο Ροναλντίνιο ήταν μια απόλαυση, πραγματικά εντυπωσιακός. Έπαιξα μαζί του, ήταν ένας μοναδικός παίκτης, περνούσα καταπληκτικά μαζί του, τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό, γιατί ήταν πολύ αστείος, μετέδιδε στους γύρω τη χαρά του, όπως άλλωστε και η πλειοψηφία των Βραζιλιάνων. Ως παίκτης, έκανε πράγματα με τη μπάλα που μέχρι τότε δεν τα είχαμε δει ποτέ. Ο Ρόνι ήταν σπάνιος παίκτης, από τους κορυφαίους με τους οποίους έπαιξα στην καριέρα μου".

-Συνεργάστηκες με προπονητές όπως ο Λουίς Φαν Χάαλ και ο Φρανκ Ράικαρντ. Ποιος ήταν πιο δύσκολος από τους δυο;

"Συνεργάστηκα και με τους δυο (Φαν Χάαλ και Ράικαρντ), έμαθα πολλά και από τους δυο, ήταν αμφότεροι πολύ καλοί προπονητές, ακολούθησα τις συμβουλές τους και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν το ποδόσφαιρο και μου βγήκε σε καλό, γιατί και οι δυο εκείνη την εποχή ήταν από τους κορυφαίους τεχνικούς στον κόσμο. Ο Φαν Χάαλ είχε πιο έντονη προσωπικότητα, ήταν ένας προπονητής που πάντοτε έκανε αισθητή την παρουσία του για τον τρόπο που έβλεπε το ποδόσφαιρο, προσωπικά πάντως, όσο συνεργαστήκαμε, ποτέ δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα μαζί του. Αλλά, όπως σου είπα, ξεχώριζε πολύ περισσότερο σαν προσωπικότητα από τον Ράικαρντ".

Δεν περίμενα ποτέ ότι ο Λέο θα έφευγε για την Μπαρτσελόνα

-Είδες τον Μέσι απ' το ξεκίνημα της καριέρας του. Πώς ήταν στο γήπεδο, αλλά και στα αποδυτήρια;

"Τον Μέσι τον γνώρισα από πολύ μικρό. Εγώ πήγα στη Βαρκελώνη στα 19 μου και ο Μέσι δεν είχε αγωνιστεί τότε ακόμα στην Πριμέρα, ήταν ακόμα πολύ μικρός, στη Μασία. Όταν είχα φτάσει στην πόλη, μου είχαν πει ότι θα έβλεπα έναν πιτσιρικά Αργεντίνο, που μόλις είχε ξεκινήσει εκεί και που προοριζόταν να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες του συλλόγου. Πράγματι, όταν τον είδα, ο μικρός έκανε πράγματα τελείως διαφορετικά από τους υπόλοιπους συνομήλικούς του. Δεν ήταν φυσιολογικά για την ηλικία του αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο, αλλά από την άλλη, κανείς δεν περίμενε ότι θα εξελισσόταν σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες της ιστορίας".

-Πίστευες ποτέ πως ο Μέσι θα αφήσει την Μπαρτσελόνα;

"Ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ ότι ο Λέο θα έφευγε από την Μπαρτσελόνα, γιατί όλοι είχαμε ακούσει την είδηση ότι θα συνέχιζε εκεί, τόσο από τον ίδιο όσο και από τη διοίκηση της Μπάρσα. Οπότε αυτό ήταν μια μεγάλη έκπληξη, όχι μόνο για μένα αλλά για όλον τον κόσμο. Όταν αποχαιρέτησε τους φιλάθλους μετά από τόσα χρόνια στον σύλλογο, ήταν πραγματικά πολύ στεναχωρημένος, αλλά τελικά το ποδόσφαιρο είναι έτσι, πολλά μπορούν να συμβούν.

Τώρα ξεκινάει ένα καινούργιο κεφάλαιο για τον Μέσι, θα μπορέσει να αποδείξει και εδώ αυτό που υπήρξε στην Μπαρτσελόνα, δηλαδή ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία της. Θα μπορέσει και στο Παρίσι να κατακτήσει σημαντικούς τίτλους. Η Παρί θέλει πολύ ένα Champions League και το δείχνει με την ομάδα που δημιουργεί με τον Λέο και με τις υπόλοιπες μεταγραφές, έτσι ώστε να μπορέσει να το καταφέρει".

-Έχεις να μοιραστείς κάποια ιστορία απ' τον καιρό σου στην Μπαρτσελόνα;

"Οι ιστορίες είναι πάντα ωραίες, γιατί και οι δυο (Μέσι και Ρόνι) υπήρξαν δυο συμπαίκτες πολύ επαγγελματίες και ήταν απόλαυση να παίζω μαζί τους. Τον Ροναλντίνιο ήταν εντυπωσιακό να τον βλέπεις μετά από κάθε προπόνηση, γιατί έπαιρνε την μπάλα και άρχιζε να κάνει κόλπα, που κανείς δεν είχε ξαναδεί. Οπότε καθόμασταν όλοι οι υπόλοιποι και τον χαζεύαμε, ήμασταν εμείς οι θεατές, ήταν κάτι μοναδικό".

Αυτό είναι το χειρότερο για έναν ποδοσφαιριστή, όταν δηλαδή δεν παίζει

-Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερή σου στιγμή στην Μπαρτσελόνα;

"Η καλύτερη στιγμή μου με την Μπάρσα ήταν η πρώτη μου χρονιά, όταν πήγα εκεί και ξεκίνησα να παίζω, με όλη την αγάπη που μου έδειχνε ο κόσμος, αλλά και τον ενθουσιασμό που είχα εγώ να πετύχω. Ναι, εκείνη η πρώτη σεζόν πήγε πολύ καλά, πέτυχα σημαντικά γκολ, έπαιξα καλή μπάλα. Οι χειρότερες στιγμές ήταν όταν δεν έπαιζα. Υπήρξαν κάποιες περίοδοι στην Μπάρσα που δεν βρισκόμουνα στην ενδεκάδα και αυτό είναι το χειρότερο για έναν ποδοσφαιριστή, όταν δηλαδή δεν παίζει".

-Μετά την Μπαρτσελόνα αποφάσισες να πάρεις μεταγραφή στη Ρεάλ; Ήταν δύσκολη απόφαση;

"Τη μετακίνησή μου στη Ρεάλ Μαδρίτης την είδα σαν μια καινούργια ευκαιρία στην καριέρα μου. Ο κύκλος μου στην Μπάρσα είχε ολοκληρωθεί και ήθελα να συνεχίσω την εξέλιξή μου ως παίκτης πάντα προς τα επάνω. Ένας σύλλογος όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, με την ιστορία της, με την πληθώρα των μεγάλων παικτών που πέρασαν από τις τάξεις της, ήταν ό,τι καλύτερο για μένα για να συνεχίσω εκεί την καριέρα μου. Η Ρεάλ μου έκανε πρόταση και δεν δίστασα στιγμή να πω ναι, ώστε να συνεχίσω στο υψηλότερο επίπεδο".

Απόλαυσα τη χρονιά μου στον Ολυμπιακό, ευχαριστώ για την αγάπη που μου έδειξε ο κόσμος

-Το 2013 ήρθες στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό. Πώς πήρες αυτή την απόφαση;

"Ήρθα στον Ολυμπιακό γιατί και σε αυτή την περίπτωση είχα την ευκαιρία να συνεχίσω την καριέρα μου σε έναν σπουδαίο σύλλογο, να αγωνιστώ στο Champions League και να αποτελώ μέλος μιας από τις σημαντικότερες ομάδες της Ευρώπης. Επίσης μου άρεσε το γεγονός ότι οι φίλαθλοι ήταν πολύ φανατικοί, κάτι που μου θύμιζε την Αργεντινή. Η αλήθεια είναι ότι προσαρμόστηκα αμέσως, ένιωσα πολύ άνετα, είχαμε μια πολύ καλή ομάδα, κατακτήσαμε το πρωτάθλημα εδώ στην Ελλάδα και έπαιξα στο Champions League, κάτι υπέροχο για μένα, γιατί ένιωθα τη στήριξη του κόσμου, ένιωθα την ίδια την ιστορία αυτού του συλλόγου. Ήταν πραγματικά μια υπέροχη χρονιά, την απόλαυσα και είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους του Ολυμπιακού".

-Έπαιξες κατά τη διάρκεια της καριέρας σου σε γήπεδα όπως το Μονουμεντάλ, το Καμπ Νόου, το Μπερναμπέου και το Ντα Λους. Συγκρίνεις την ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκης με αυτά τα γήπεδα;

"Στη διάρκεια της καριέρας μου είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε ομάδες, οι φίλαθλοι των οποίων στηρίζουν πολύ τους παίκτες, όπως για παράδειγμα στη Ρίβερ, στην οποία οι οπαδοί είναι πολύ φανατισμένοι, ή όπως και στην Μπενφίκα, στην οποία ο κόσμος σε ακολουθεί παντού. Αλλά το ίδιο συνέβη και με τον Ολυμπιακό. Ήταν κάτι τέλειο, εντυπωσιακό, να βλέπεις τις κερκίδες με τόσους πυρσούς αναμμένους, τον κόσμο να παρακολουθεί τα παιχνίδια τραγουδώντας, να υποφέρει πραγματικά για την ομάδα του. Ήταν πραγματικά πολύ όμορφο το πέρασμά μου από τον Ολυμπιακό και το ίδιο όμορφο ήταν να μπαίνω στον αγωνιστικό χώρο και να νιώθω τη στήριξη των φιλάθλων. Πριν καν μπούμε στο γήπεδο, ο κόσμος δημιουργούσε τέτοια ατμόσφαιρα που νιώθαμε την πίεση, ότι έπρεπε να μπούμε μέσα και να νικήσουμε".

-Με ποιον μιλούσες περισσότερο στον καιρό σου στον Ολυμπιακό; Διατηρείς με κάποιον επαφή μέχρι και σήμερα;

"Είχα την τύχη να παίξω μαζί με τον Μανωλά, τον Σιόβα, με τον οποίο διατηρούμε ακόμα επαφή, πριν λίγο μιλήσαμε μαζί. Του είπα ότι είμαι στην Αθήνα, αλλά εκείνος βρίσκεται στην Ουέσκα, κρίμα, γιατί ήθελα πολύ να τον δω. Αλλά όπως σας είπα, επικοινωνούμε, τα λέμε, το ίδιο και με τον Μανωλά, με τον Ιμπαγάσα, με τον οποίο επίσης υπήρξα συμπαίκτης, με τον Τσόρι Ντομίνγκες, με τον Μανιάτη μιλάμε επίσης αρκετά. Δημιουργήσαμε μια όμορφη παρέα με παλιούς συμπαίκτες και άριστους επαγγελματίες και το πιο ωραίο είναι ότι συνεχίζουμε να έχουμε επαφή".

-Ποια στιγμή ξεχωρίζεις απ' τη θητεία σου στον Ολυμπιακό; Έχεις κάποιο μήνυμα προς τους φίλους του Ολυμπιακού;

"Μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές που έζησα στον σύλλογο ήταν η υποδοχή που μου επιφύλαξαν όταν ήρθα στην Ελλάδα. Ήταν κάτι που δεν περίμενα με τίποτα. Και όταν είχα πάει στα γραφεία υπήρχαν εκεί πολλοί φίλαθλοι που με περίμεναν φωνάζοντας ενθουσιασμένοι. Ήταν μια έκπληξη για μένα, ήδη από την πρώτη μέρα ένιωσα την αγάπη του κόσμου και πρόκειται για μια πολύ όμορφη ανάμνηση. Επίσης, ένα παιχνίδι του Champions League, που είχα σκοράρει, αλλά και όταν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα Ελλάδας.

Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω στους φίλους του Ολυμπιακού είναι η ευγνωμοσύνη που νιώθω. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την αγάπη που μου έδειξαν στη διάρκεια της παραμονής μου στην ομάδα. Πάντα όποτε έρχομαι στην Ελλάδα, υπάρχει κόσμος του Ολυμπιακού που θέλω να δω, μου αρέσει να είμαι μαζί τους και τους ευχαριστώ για τον τρόπο με τον οποίο μου φέρθηκαν".

Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με το φούτσαλ μετά την ολοκλήρωση της επαγγελματικής μου καριέρας

-Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο σάλας, πώς είναι το άθλημα στην Ανδόρρα;

"Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σάλας από όταν ήμουν πέντε χρονών και πάντα ήθελα να ασχοληθώ ξανά με αυτό, μετά την ολοκλήρωση της επαγγελματικής μου καριέρας στο ποδόσφαιρο. Όταν εγκαταστάθηκα στην Ανδόρρα, ο σύλλογος Ενκάμπ μού έδωσε αυτή την ευκαιρία και το πιο ωραίο σε όλο αυτό, είναι ότι η πρωταθλήτρια ομάδα της Ανδόρρας παίρνει μέρος και στο Champions League. Οπότε αυτό με είχε ενθουσιάσει πολύ και μπορώ να πω πως είμαι πολύ ευτυχισμένος που όλο αυτόν τον καιρό μπορώ να παίζω ποδόσφαιρο σάλας. Ήταν μια απόφαση που πήρα όταν σταμάτησα το κανονικό ποδόσφαιρο.

Το ποδόσφαιρο σάλας αναπτύσσεται συνεχώς στην Ανδόρρα. Πλέον έχουμε την ευκαιρία να αγωνιζόμαστε εναντίον άλλων ομάδων, κάτι που δε συνέβαινε για κάποιο διάστημα. Αλλά μας ικανοποιεί το γεγονός ότι τώρα μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί, όπως για παράδειγμα στα παιχνίδια με τον ΑΠΟΕΛ και την τοπική ομάδα (Δούκα) και αυτό μας κάνει περήφανους. Δείξαμε τελικά ότι το ποδόσφαιρο σάλας της Ανδόρρας μπορεί να είναι ανταγωνιστικό και να έχει επίπεδο".

-Τι κρύβει το μέλλον για τον Χαβιέ Σαβιόλα, σκέφτεσαι να ασχοληθείς με την προπονητική;

"Αυτό είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον. Είχα την ευκαιρία να σχολιάσω κάποια παιχνίδια της Αργεντινής στο Copa America για αργεντίνικα μέσα και προς το παρόν θα ήθελα να συνεχίσω ως σχολιαστής στην τηλεόραση, αλλά φυσικά και να παίζω ποδόσφαιρο σάλας. Στο μέλλον θα κοιτάξω αν κάποιος σύλλογος θα ενδιαφερόταν να με εντάξει στο δυναμικό του με κάποιο ρόλο, θα εξετάσω μια τέτοια προοπτική, αλλά όχι άμεσα".

*Ευχαριστούμε τον Θανάση Κρεκούκια για την πολύτιμη βοήθειά του στη μετάφραση