Σε καμία περίπτωση το παιχνίδι με τον Βόλο δεν ήταν απλό για τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι μπήκαν στο ματς όντας στην πιο προβληματική περίοδο επί εποχής Βιτόρια, με έναν κυπελλικό αποκλεισμό από τον Ολυμπιακό, μια… κακή ήττα από τον Άρη και το 2-1 από τη Βίκινγκουρ στη Φινλανδία. Μέσα σ’ όλα και οι πολλές και σημαντικές απουσίες.
Αλλά ο Παναθηναϊκός φρόντισε για μία ώρα να παρουσιάσει ένα θετικό πρόσωπο, να φανεί απειλητικός, να προηγηθεί 2-0 και να δείξει, μέχρι εκείνη τη στιγμή, ότι βγάζει αντίδραση και αφήνει πίσω του τις κακές μέρες που είχαν προηγηθεί. Φευ.
Το 2-1 του Χουάνπι στο 60’ τον γέμισε με φόβο και άγχος, επέστρεψε η προβληματική εικόνα των προηγούμενων εβδομάδων και αν δεν ήταν το ηρωικό τάκλιν του Κώτσιρα στο 68’ είναι πιθανό να μιλούσαμε για μία ακόμη γκέλα. Μία γκέλα που θα άφηνε τον Παναθηναϊκό στο -7 και ουσιαστικά θα έβαζε τέλος στις όποιες ελπίδες του για πρωτάθλημα.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Τσέριν μετά το παιχνίδι, που δείχνουν ξεκάθαρα την τεράστια πίεση που έχει το γκρουπ: “Οι προηγούμενες εβδομάδες ήταν εφιάλτης για όλους. Απόψε ήταν σαν τελικός”. Και αυτή η πίεση ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος σε μία τόσο εύθραυστη ομάδα, όπως είναι ο φετινός Παναθηναϊκός.
Κυρίαρχος για 60’, φοβικός για 30’
Ο Παναθηναϊκός ήταν θετικός για μία ώρα απέναντι στον Βόλο. Τετέ και Ουναχί είχαν απειλήσει πριν το γκολ του Ίνγκασον στο 20’ (η δεύτερη ασίστ του Σβιντέρσκι στο ΟΑΚΑ, μετά απ’ αυτή στον Ιωαννίδη κόντρα στον ΟΦΗ), ενώ και ο Τζούριτσιτς λίγο έλειψε να σκοράρει με κεφαλιά στο 36’. Επίσης, δεν ένιωσε καθόλου τον Βόλο, ο οποίος αρκέστηκε στο πρώτο ημίχρονο σε παθητικό ρόλο.
Με την ίδια φόρα μπήκαν οι Πράσινοι και στο δεύτερο μέρος. Δύο καλές στιγμές με Μλαντένοβιτς και Τζούριτσιτς, 2-0 με το φοβερό γκολ του Τσέριν και από κει και πέρα… μπλακ-άουτ και ένα ακόμη αγχωτικό φινάλε.
Σε μια από τις γνωστές φετινές ολιγωρίες της άμυνας του Παναθηναϊκού ο Χουάνπι βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Ντραγκόβσκι και τσίμπησε όμορφα την μπάλα πάνω από τον Πολωνό για το 2-1. Ο… κανονικός Παναθηναϊκός θα αντιδρούσε και θα έψαχνε το 3-1, ο φετινός Παναθηναϊκός, όμως, με τις τόσες φοβίες, το τεράστιο άγχος και τη μεγάλη ανάγκη για αποτέλεσμα, προτίμησε να διαχειριστεί το ματς και να το πάει όσο πιο… σβηστά μπορεί ως το τέλος.
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Ρουί Βιτόρια για τη συγκεκριμένη απόφαση. Έχουν δει πολλά τα μάτια του Πορτογάλου στους τέσσερις μήνες που βρίσκεται στην Ελλάδα και γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή δεν είναι σε καλό φεγγάρι. Και αγωνιστικά και κυρίως ψυχολογικά. Στάθηκε τυχερός στη φάση του Χιλ στο 68’ και από κει και πέρα το υπόλοιπο ματς πέρασε χωρίς… αχ.
Τι κρατάει ο Παναθηναϊκός και τι πρέπει να αφήσει
Καταρχάς κρατάει την εξαιρετική εικόνα του Σιώπη. Ο Έλληνας διεθνής ήταν παντού στο γήπεδο. Έδωσε ενέργεια, κέρδισε πολλές μάχες και από κλεψίματά του βγήκαν αρκετές καλές στιγμές του Παναθηναϊκού. Μια προσθήκη του Ιανουαρίου, που στα δύο τελευταία παιχνίδια, με τη Βίκινγκουρ και με τον Βόλο, έδειξε σαν να παίζει χρόνια στην ομάδα. Κέρδισε δικαιότατα το χειροκρότημα του λιγοστού κόσμου που βρέθηκε χθες στο βροχερό ΟΑΚΑ.
Κοντά στον Σιώπη και ο Ουναχί, του οποίου το γλυκό ακούμπημα στην μπάλα είναι… μαγικό. Οργάνωσε, προσπάθησε να ανοίξει χώρους με κάθετο παιχνίδι, έδωσε μάχες στη μεσαία γραμμή.
Επίσης, τον βιονικό Μλαντένοβιτς, ο οποίος έβγαλε ένα ακόμη 90λεπτο, με πολλές κούρσες στην πλευρά του. Εκ νέου ο Μαξ βρέθηκε εκτός 11άδας, ενώ πολλοί περίμεναν να ξεκινήσει (όπως και το βράδυ της Πέμπτης). Μάλιστα ο Γερμανός δεν σηκώθηκε ούτε για ζέσταμα, προκαλώντας ξανά πολλές απορίες! Θετικός κι ο Τζούριτσιτς.
Το κακό για τον Παναθηναϊκό, βέβαια, είναι ότι σε ένα ματς με τον Βόλο δεν γίνεται να είναι ο καλύτερός σου παίκτης ο αμυντικός χαφ. Ο Τετέ ήταν ξανά μέτριος, ο Σβιντέρσκι, πλην της ασίστ, δεν κατάφερε να τον νιώσει η αντίπαλη άμυνα.
Ένα ακόμη μεγάλο θέμα που πρέπει να λύσει ο Βιτόρια είναι η αμυντική του λειτουργία. Δέχτηκε γκολ στην πρώτη καλή φάση του Βόλου, ενώ κοιμήθηκαν όλοι στο 68’ και γλίτωσαν από τον Κώτσιρα.
Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός έκανε το… αυτονόητο και παρέμεινε στο κυνήγι του Ολυμπιακού. Όπως το αυτονόητο πρέπει να κάνει το βράδυ της Πέμπτης και να προκριθεί κόντρα στη Βίκινγκουρ.
Όμως, για να κυνηγήσει ως το τέλος τους στόχους που του έχουν μείνει, το πρωτάθλημα και το Conference League, πρέπει να βρει διαφορετικούς πρωταγωνιστές και όχι τον αμυντικό του χαφ. Εκείνους που μπορούν να κρίνουν ένα παιχνίδι.
