Ο Στάικος Βεργέτης ανήκει στη νέα γενιά των Ελλήνων προπονητών και έχει ήδη καταφέρει να αφήσει το αποτύπωμά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Αστέρας Τρίπολης στην πρώτη του θητεία ήταν από τις καλύτερες ομάδες στην Ελλάδα, ενώ συμμετείχε δύο φορές στους ομίλους του Europa League.

Ανάμεσα στις δύο θητείες του ο 47χρονος τεχνικός πέρασε από τον πάγκο της Νέας Σαλαμίνας, ενώ κάθισε και στους πάγκους της Δόξας Δράμας, της Νίκης Βόλου και του ΟΦ Ιεράπετρας. Από τον Αύγουστο το 2022 βρίσκεται στην Ινδία και προπονεί την Παντζάμπ την οποία ανέβασε στην κορυφαία κατηγορία και φέτος απολαμβάνει τους καρπούς της περσινής προσπάθειας.

Ειλικρινής και πράος ως άνθρωπος ο Στάικος Βεργέτης μιλά στο SPORT24 για όσα έχει ζήσει μέχρι τώρα στην Ασιατική χώρα, το πρότζεκτ και το ποδόσφαιρο στην Ινδία, τα επιτεύγματα με τον Αστέρα και τις άλλες εμπειρίες που συνέλεξε στην αγαπημένη του προπονητική, αλλά και αυτό που τον "βασάνισε" όταν αποχώρησε από τους Αρκάδες.

Χρόνια πριν αναζητούσα το εξωτερικό, στην πρώτη μου χρονιά στην Ινδία εξελέγην καλύτερος προπονητής

Θα ξεκινήσουμε τη συζήτηση ανάποδα και θα πάμε πρώτα στην Παντζάμπ. Πώς επιλέξατε να πάτε στην Ινδία;

"Η αλήθεια είναι ότι αναζητούσα χρόνια πριν το εξωτερικό και συγκεκριμένα από όταν τελείωσα τη θητεία μου στον Αστέρα. Ήθελα να δοκιμάσω σε ένα νέο πρωτάθλημα για νέες εμπειρίες και παραστάσεις. Αλλά δεν μου είχε προκύψει κάτι. Το καλοκαίρι του 2022 ο τεχνικός διευθυντής της Παντζάμπ που είναι και Έλληνας, ο Νίκος Τοπολιάτης, με προσέγγισε και συναντηθήκαμε στην Αθήνα.

Μου ανέλυσε το πλάνο της ομάδας και πώς λειτουργεί. Ήταν το challenge που ήθελα εκείνη την περίοδο και δεν το έχω μετανιώσει. Πρόκειται για μια καινούργια ομάδα, ιδρύθηκε το 2018 και έχει ραγδαία ανάπτυξη. Πέρυσι ανέβηκε για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία και φέτος απολαμβάνουμε τη συμμετοχή μας στην κατηγορία αυτή. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει".

Στην Ινδία γράψατε ιστορία, καθώς πετύχατε και τον πρώτο προβιβασμό στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας. Πώς το βιώσατε όλο αυτό;

"Πράγματι ήταν η πρώτη άνοδος στην Ινδία. Μέχρι και πέρυσι οι δύο κατηγορίες ήταν η μια δίπλα στην άλλη, η Indian Super League και Indian League. Έπαιζαν οι ομάδες μεταξύ τους και από τις δύο κατηγορίες και υπήρχαν δύο πρωταθλητές. Πέρυσι για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου μπήκε η ISL ως πρώτη κατηγορία και η Indian League δεύτερη. Στην πρώτη φορά που υπήρξε άνοδος, προβιβαστήκαμε εμείς. Φέτος θα ανέβει άλλη μια ομάδα, δε θα υποβιβαστεί καμία και από την επόμενη σεζόν θα υπάρξει άνοδος και υποβιβασμός.

Μετά τις ευρωπαϊκές επιτυχίες με τον Αστέρα είχα ανάγκη μια σεζόν που να είναι επιτυχημένη σε μεγάλο βαθμό. Μου έδωσε αυτοπεποίθηση αυτή η άνοδος. Κάναμε μια πολύ καλή σεζόν, είχαμε τα περισσότερα γκολ και από την ομάδα μας μετέπειτα αναδείχθηκαν οι καλύτεροι της κατηγορίας: Τερματοφύλακας, χαφ, επιθετικός και εγώ εξελέγην καλύτερος προπονητής της κατηγορίας.

Από αυτή την ομάδα κρατήσαμε έναν βασικό κορμό, έχουμε μια νεανική ομάδα με 22-23 έτη, παίκτες που παίζουν για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία, όμως έχουν τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν και τους πιστεύουμε αρκετά".

Θέμα χρόνου να φτάσει η Ινδία το επίπεδο της Ελλάδας στο ποδόσφαιρο

Πώς είναι το ποδόσφαιρο στην Ινδία και τι διαφορές έχει με αυτό στην Ελλάδα;

"Κατ’ αρχάς επιχειρείται στην Ινδία με μια μεγάλη αναβάθμιση του αθλήματος από όλους και σε όλα τα επίπεδα. Στις ακαδημίες, στις εγκαταστάσεις, παντού. Εδώ ο βασιλιάς το σπορ είναι το κρίκετ, όμως πολλά παιδιά άρχισαν να πηγαίνουν στις ακαδημίες ποδοσφαίρου, έχουν φτιάξει τις εγκαταστάσεις. Πολλές ομάδες έχουν φοβερά προπονητικά κέντρα όπως και η δική μας. Δημιουργούν τις υποδομές για την αναβάθμιση του ποδοσφαίρου.

Πέραν αυτού έρχονται σταδιακά όλο και πιο ποιοτικοί ξένοι παίκτες και προπονητές. Στην κατηγορία που είναι η Παντζάμπ (ISL) υπάρχουν 7-8 Ισπανοί και Πορτογάλοι προπονητές, φέρνοντας έτσι εδώ την τεχνογνωσία της Ευρώπης. Στην ενδεκάδα παίζουν υποχρεωτικά τουλάχιστον επτά Ινδοί και πρέπει να είναι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα τουλάχιστον επτά. Δεν υπάρχει καλύτερο μέτρο της χώρας σου για να αναβαθμίσει το ποδόσφαιρό της από αυτό. Όλα αυτά συντελούν στην άνοδο του ποδοσφαίρου.

Το ποδόσφαιρο εδώ είναι γρήγορο. Η μπάλα πηγαίνει από τη μια περιοχή στην άλλη γρήγορα. Δεν είναι τόσο τακτικά οργανωμένο ώστε να γίνονται σπάνια φάσεις. Γίνονται πολλές ευκαιρίες στις δύο περιοχές. Σε σχέση με την Ελλάδα το επίπεδο είναι χαμηλότερο, όμως θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου να μας φτάσουν. Το άθλημα εξελίσσεται ραγδαία εδώ".

Θεωρείτε ότι πρέπει να θεσπιστεί ανάλογο μέτρο με υποχρεωτική παρουσία Ελλήνων και στο δικό μας πρωτάθλημα;

"Όταν βλέπετε στην επαγγελματική ομάδα έναν Έλληνα ή δύο σκεφτείτε τι όραμα μπορεί να δώσει σε εκατοντάδες παιδιά σε ακαδημίες ή στη συγκεκριμένη ακαδημία της ομάδας. Σβήνει το όνειρό τους. Ο κύριος λόγος είναι αυτός".

Είστε ο πρώτος προπονητής που έχει επιλέξει να πάει στην Ινδία, ωστόσο αρκετοί Έλληνες ποδοσφαιριστές να παίξουν εκεί.

"Η Ινδία είναι μια καλή επιλογή για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Αρκεί φυσικά να συνηθίσει τη ζωή εδώ. Το φαγητό, το περιβάλλον που είναι διαφορετικό. Η προοπτική δουλειάς όμως είναι καλή, τα οικονομικά είναι καλά και οι ομάδες είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, παρέχονται καλές εγκαταστάσεις στους ξένους. Από όσα έχω ζήσει από την ομάδα μου, αλλά και όσα μου έχουν πει ο Διαμαντάκος και ο Γιάννου που ήταν μαζί στην Κεράλα Μπλάστερς και ο δεύτερος αποχώρησε, βλέπω ότι οι συνθήκες είναι πολύ καλές".

Πώς είναι η ζωή στην Ινδία;

"Η ζωή ενός ποδοσφαιριστή είναι η ίδια σε μεγάλο βαθμό όπου και να πας. Το πρωί στην προπόνηση, θα γυρίσεις το μεσημέρι σπίτι. Το απόγευμα έχω δουλειά στον υπολογιστή και μετά γυμναστήριο, το ίδιο και οι παίκτες που κάνουν τα προγράμματά τους. Είναι μια χώρα δισεκατομμυρίων, υπάρχει φτώχια στη μεγάλη μάζα, πολύς κόσμος ζει σε παράγκες.

Ταυτόχρονα υπάρχει πολύς πλούτος. Εμείς τα παρατηρούμε στις διαδρομές που κάνουμε, δεν τα ζούμε. Είναι χώρα των αντιθέσεων, όπως όλη η Ασία. Τα φαγητά είναι περίεργα, εμείς έχουμε δικό μας μπουφέ στην ομάδα με σκέτο ρύζι και μακαρόνια, όχι τα δικά τους καρυκεύματα. Αν είσαι άνθρωπος ευπροσάρμοστος, προσαρμόζεσαι μια χαρά εδώ.

Από το Δελχί απέχουμε 40 λεπτά με αεροπλάνο, έξι ώρες με λεωφορείο. Είμαστε η μοναδική ομάδα του Βορρά, όλη η ISL είναι από το κέντρο και νότια, αλλά και ανατολικά προς την Ινδία. Επειδή δεν έχουμε έδρα που να έχει πάρει έγκριση, παίζουμε στο Δελχί, σε ένα τεράστιο γήπεδο σαν το ΟΑΚΑ ας πούμε. Μας έχει στοιχήσει αυτό, καθώς έχουμε οπαδούς μόνο που κατάγονται από το Παντζάμπ και ζουν στο Δελχί".

Δεν είχα τις προτάσεις που θα περίμενα με όλα αυτά που πετύχαμε στον Αστέρα, με βασανίζει πολλές φορές αυτό

Θα θέλατε να μείνετε για χρόνια σε αυτό το πρωτάθλημα;

"Σαν προπονητής είμαι ευπροσάρμοστος. Την πρώτη εβδομάδα που ήρθα ήταν σαν να είμαι χρόνια εδώ. Δεν έχω πρόβλημα είτε εδώ να συνεχίσω είτε κάπου αλλού σε μια άλλη χώρα, δεν έχω πρόβλημα. Η βασική μέριμνα είναι η δουλειά. Έχω βρει θετικά πράγματα και μου αρέσει το πρότζεκτ της Παντζάμπ".

Θα κάνουμε τώρα μια αναδρομή στο παρελθόν. Στον Αστέρα έχετε ζήσει τα καλύτερά σας χρόνια. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η ομάδα;

"Ο Αστέρας είναι η ομάδα που ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά. Πήρα πολλές εμπειρίες στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ήμουν οκτώ χρόνια στο επιτελείο της ομάδας και πραγματικά ήταν χρήσιμα και ωφέλιμα για την εξέλιξή μου. Ακολούθησαν 3.5 χρόνια ως πρώτος προπονητής, η πρώτη μου ευκαιρία σε αυτή τη θέση. Πραγματικά είμαι ευγνώμων για όσα μου προσέφερε.

Το θέμα είναι το μετά. Κάπου ταυτίστηκε το όνομά μου με αυτή την ομάδα και ίσως θεώρησαν άπαντες ότι ήμουν παιδί του Αστέρα και ενδεχομένως εκτός αυτού ίσως δεν μπορώ να λειτουργήσω. Δεν γνωρίζω ακριβώς τα αίτια. Δεν είχα τις προτάσεις που θα περίμενα, με όλα αυτά που κατάφερα στον Αστέρα. Αυτό είναι και το παράπονο μου.

Πιστεύω ότι θα μπορούσα να έχω καλύτερη καριέρα, σε καλύτερες ομάδες. Όμως είμαι ευχαριστημένος εκεί που δούλεψα. Και στην Κύπρο και στις ομάδες της Super League 2, δεν έχω παράπονο από αυτές τις ομάδες. Στον Αστέρα πήρα το έναυσμα, απλά ήθελα να έχω μια πορεία σε ομάδες καλύτερου βεληνεκούς που δεν την είχα".

Για ποιο λόγο πιστεύετε δεν ήρθαν αυτές οι προτάσεις;

"Με βασανίζει και μένα πολλές φορές αυτό. Αυτά που πετύχαμε με τον Αστέρα δεν τα είχε βιώσει ελληνική ομάδα. Περάσαμε τρεις προκριματικούς και παίξαμε στους ομίλους του Europa League, μετά τη νέα σεζόν πήγαμε ξανά στα playoffs στην Ελλάδα και βγήκαμε απευθείας στους ομίλους του Europa League. Μάλιστα πάντα βάζαμε από κάτω μας μια ομάδα στον όμιλο την πρώτη χρονιά την Παρτίζαν τη δεύτερη τον ΑΠΟΕΛ, πήραμε βαθμούς και το κλαμπ πήρε πολλά λεφτά.

Δεν είχα τις ανάλογες προτάσεις που θα περίμενα από ομάδες ίδιου ή καλύτερου επιπέδου από τον Αστέρα. Ίσως δεν είχα ανάλογη εκπροσώπηση. Το πάλεψα πολύ στη συνέχεια και παραμένω εραστής της προπονητικής. Έχει ο Θεός, δεν παραπονιέμαι πάντως".

Μου έχουν πει ότι στη Γερμανία θα είχα σίγουρα προτάσεις αν πετύχαινα όσα πέτυχα με τον Αστέρα, ο Καρβαλιάλ ασχολείται τακτικά με την κάθε λεπτομέρεια

Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα δε δίνουν εύκολα ευκαιρίες σε Έλληνες προπονητές. Γιατί θεωρείτε συμβαίνει αυτό;

"Είναι θέμα νοοτροπίας της χώρας. Ένας Έλληνας που ζει στη Γερμανία και εκτελεί χρέη ατζέντη μου είχε πει ότι αν είχα καταφέρει αυτά που πέτυχα με τον Αστέρα στη Γερμανία, τότε σίγουρα θα είχα πολύ καλύτερες προτάσεις και από μεγάλες ομάδες. Εκεί οι άνθρωποι αξιολογούνται πιο αξιοκρατικά. Αυτή είναι μια ερώτηση που πρέπει να γίνει σε προέδρους, τεχνικούς διευθυντές και στελέχη. Την ίδια απορία έχουμε κι εμείς οι προπονητές, γιατί περιμένουμε από αυτούς τις προτάσεις".

Πριν αναλάβετε πρώτος προπονητής είχατε συνεργαστεί με 11 εξ αυτών από διαφορετικά πόστα. Από ποιον έχετε "πάρει" τα περισσότερα;

"Από όλους πήρα πολλά πράγματα και προς μίμηση και προς αποφυγή. Τους κοίταζα παρατηρητικά, πώς μιλούσαν, πώς δίνανε κίνητρο στους παίκτες, πώς τους μεταδίδουν τη φιλοσοφία τους, πώς διαχειρίστηκαν τα αποδυτήρια. Όλα. Ειλικρινά δεν θα ήθελα να αναφερθώ ονομαστικά γιατί θα αδικήσω κάποιους. Όταν είσαι ανοικτός, τα βλέπεις όλα. Από κάποιους πήρα και αυτά που δεν πρέπει να κάνω και πρέπει να αποφεύγω. Υπήρξαν και τέτοιες στιγμές.

Είμαι ευγνώμων σε όλους. Μου συμπεριφέρθηκαν άψογα παρότι δεν ήμουν επιλογή τους. Όλοι ερχόντουσαν με δικά τους επιτελεία και με βρίσκανε στον Αστέρα, αλλά συνεργαστήκαμε καταπληκτικά. Ως προπονητής του Αστέρα είχα πει κάποτε ότι θα παρακαλούσα να τους έχω και τους έντεκα στην κερκίδα να δουν τον αγώνα και μετά να μου κάνουν την κριτική τους. Πολλές φορές τους συναντάω, κάποιους σαν αντιπάλους και έχουμε πολύ καλή σχέση και επικοινωνία και ειλικρινά αν αναφερθώ σε έναν θα αδικήσω κι άλλους".

Ένας από αυτούς που είχε συνεργαστεί ήταν ο Κάρλος Καρβαλιάλ που αυτή τη στιγμή είναι στον Ολυμπιακό. Τι προπονητής ήταν;

"Είναι πολύ ωραίος τύπος, αλέγκρος. Δυστυχώς συνεργαστήκαμε μόλις έξι μήνες, αλλά κάναμε πολλή παρέα. Τον βοήθησα να προσαρμοστεί στις συνθήκες της ομάδας και της πόλης. Ασχολείται πολύ με την τακτική προσέγγιση τον αγώνα και διαβάζει πολύ τον αντίπαλο. Βάζει την τακτική του πινελιά σε κάθε λεπτομέρεια. Χάρηκα πολύ όταν έμαθα ότι θα έρθει στην Ελλάδα. Μιλήσαμε μέσω μηνυμάτων και μάλιστα έχω ανοικτή πρόσκληση να πιούμε και έναν καφέ. Θα θέλαμε και οι δύο να σμίξουμε ξανά".

Όταν ανέλαβε τον Αστέρα, η ομάδα ήταν από τις καλύτερες στην Ελλάδα. Πως ένιωσε όταν ανέλαβε την ομάδα και αν περίμενε την ευκαιρία: "Εξεπλάγην εντελώς. Περίμενα κάποια στιγμή να πάω στην Κ19 ή να πάω σε κάποια ομάδα μικρότερης κατηγορίας, να ξεκινήσω πιο ομαλά. Δεν είχα καν στο μυαλό μου ότι θα αναλάβω την πρώτη ομάδα. Ακόμα και την ημέρα που μου το ανακοίνωσαν νόμιζα ότι θα ήμουν υπηρεσιακός. Με εξέπληξε, αλλά μου είπαν "προχωράμε μέχρι εκεί που πάει, αναλαμβάνεις την ομάδα".

Τότε έπρεπε να μαζέψω τα κομμάτια της τεχνογνωσίας που είχα, να τα ενώσω και να προετοιμάσω την ομάδα γιατί είχαμε παιχνίδι. Η πρόσληψη έγινε μεσούσης της σεζόν, ήταν 1η Οκτωβρίου 2013 όταν έγινε η πρόταση. Έτσι έπραξα. Συνέχισα να κάνω αυτά που έκανα, γιατί πολλές φορές ήμουν ένα τεχνικό τιμ μόνος μου.

Είχα το πλεονέκτημα ότι γνώριζα τα αποδυτήρια, οι παίκτες με αποδέχθηκαν πολύ γρήγορα και θέλησαν να τα δώσουν όλα και για μένα. Η ομάδα έπρεπε να βγει στην Ευρώπη και το πέτυχε. Ξεκινήσαμε νωρίς τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Το τέλος της σεζόν ήταν στις 2 Ιουνίου και η νέα σεζόν τότε άρχισε στις 16 τον ίδιο μήνα".

Το βασικό πρόβλημα για έναν νέο προπονητή είναι να επιβληθεί στα αποδυτήρια. Εσείς πώς το πετύχατε;

"Το μυστικό είναι να έχεις ισορροπία στα συναισθήματά σου σαν άνθρωπος. Ούτε στη νίκη να πετάς στα σύννεφα ούτε στην ήττα να πέφτεις στα πατώματα. Πρέπει να έχεις ψυχική ισορροπία ως προπονητής, είναι κάτι που βλέπουν το οι παίκτες. Δεύτερον είναι πόσο δίκαιος είσαι στις αποφάσεις.

Ο παίκτης να ξέρει γιατί είναι στον πάγκο και δεν παίζει. Αν τα κριτήριά σου είναι τα σωστά και είσαι δίκαιος, τότε κρατάς τις ισορροπίες μέσα στην ομάδα. Πάντα υπάρχουν καχυποψίες με αυτά. Ένας προπονητής μπορεί να έχει δικούς του παίκτες, από το δικό του μανατζερικό γραφείο και όλα αυτά δεν είναι καλά. Πρέπει να δεις τι προσφέρει ο κάθε παίκτης και να τον ανταμείβεις ανάλογα".

Ποια ήταν τα συστατικά της επιτυχίας του δικού σας Αστέρα;

"Το κυριότερο συστατικό της επιτυχίας, όχι μόνο για τον Αστέρα εκείνης της εποχής, αλλά και γενικά είναι τα καλά αποδυτήρια, τα οποία φρόντισα να έχουμε με δύο από τις βασικές αρχές αυτές που ανέφερα. Όποια ομάδα έχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια θα κάνει και καλή πορεία. Ωραίες οι αναλύσεις που κάνουμε, οι τακτικές που εφαρμόζουμε, αλλά αν οι παίκτες δεν είναι ενωμένοι και μονιασμένοι, η ομάδα δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα.

Αν τα αποδυτήρια είναι καλά, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές η ομάδα θα πάει καλά. Μπορεί να υπερκαλύψει τις αδυναμίες της μια ομάδα έτσι. Νομίζω ότι εκείνη η ομάδα, αλλά γενικότερα αυτό που βάζω σαν προτεραιότητα είναι η ομάδα να έχει καλά αποδυτήρια".

Ο Αστέρας τότε πέρα από τις δύο συμμετοχές κατέλαβε και την υψηλότερη θέση στο πρωτάθλημα στην ιστορία του. Θεωρείτε ότι έπιασε ταβάνι;

"Μια ομάδα βάζει τους στόχους που μπορεί και λίγο παραπάνω. Η ομάδα είχε βγει Ευρώπη πριν από μένα. Ο στόχος μετά ήταν η συμμετοχή στους ομίλους, ήταν το επόμενο βήμα που πετύχαμε. Μετά ίσως να ήταν να πηγαίναμε καλύτερα στον όμιλο.

Δύο φορές βγήκαμε τρίτοι, μήπως βγαίναμε δεύτεροι, ενδεχομένως να ήταν αυτός ο στόχος. Κάθε φορά βάζεις και λίγο παραπάνω, έτσι κάναμε και στο πρωτάθλημα. Αυτό το κάνω παντού έτσι και εδώ στην Παντζάμπ. Πέρυσι θέλαμε το πρωτάθλημα, το πήραμε και φέτος να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται".

Το ταβάνι των ονείρων μας τότε έφτανε στο τοπικά, έχω ως παρακαταθήκη τα εγκωμιαστικά σχόλια του Ποτσετίνο

Εκείνα τα χρόνια μπορούσε ο Αστέρας να πάρει το πρωτάθλημα;

"Και θα μπορούσε και μπορεί ακόμα και τώρα. Είναι μια υπολογίσιμη δύναμη, αρκετά χρόνια μετά στην πρώτη κατηγορία και να βγει στην Ευρώπη. Έχει την οργάνωση, τις υποδομές, διοίκηση σθεναρή. Εγώ θα το ευχόμουν και θα καμάρωνα. Στο φινάλε είναι η ομάδα της πόλης μου"

Όλο αυτό που ζήσατε με τον Αστέρα το είχατε ποτέ φανταστεί;

"Όταν σπούδαζα στη Γυμναστική Ακαδημία, έχοντας εξειδίκευση στο ποδόσφαιρο και την προπονητική, ποτέ δε φανταζόμουν όλα αυτά που θα ζούσα. Στα φοιτητικά μου χρόνια όλες οι ομάδες της πόλης ήταν στα τοπικά, ο Παναρκαδικός είχε πέσει. Όλο το ταβάνι των ονείρων μας έφτανε μέχρι το τοπικό ποδόσφαιρο.

Πίστευα ότι θα διοριστώ σε ένα σχολείο και θα προπονώ κάποια ομάδα του τοπικού ή ακαδημία. Ήρθαν οι ιδιοκτήτες του Αστέρα και δημιούργησαν όλο αυτό. Όταν μπήκα στο άρμα του Αστέρα είδα ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μου. Προσπάθησα διαρκώς να βελτιώνομαι και να καταρτίζομαι, αλλά όχι όλο αυτό δεν το σκέφτηκα ποτέ".

Πώς ήταν να αντιμετωπίζει σπουδαίες ομάδες όπως η Τότεναμ και η Σάλκε στην Ευρώπη, αλλά και μετέπειτα κορυφαίου επιπέδου προπονητές όπως ο Ποτσετίνο

"Πραγματικά έχω σαν παρακαταθήκη πολλά εγκωμιαστικά σχόλια από αντιπάλους προπονητές αυτού του επιπέδου. Νιώθω τυχερός για όσα έζησα. Τελείωσε το ματς με την Τότεναμ στην Τρίπολη και ο Ποτσετίνο έλεγε τόσο εγκωμιαστικά λόγια για την ομάδα μας και για μένα που ήταν φανταστικό το συναίσθημα".

Τι σας είχε πει;

"Αυτό που είδα σήμερα ήταν ομάδα του προπονητή της, σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια", ήταν ένα από αυτά που μου είπε. Ήταν στο ματς στην Τρίπολη χάσαμε 2-1 αλλά κάναμε φανταστικό δεύτερο ημίχρονο και κόντρα σε μια τεράστια ομάδα όπως η Τότεναμ".

Από αντιπάλους προπονητές στην Ελλάδα ποιον έχετε ξεχωρίσει;

"Εκείνη την περίοδο είχαμε ψηφιστεί από το κανάλι που έδειχνε τα παιχνίδια του πρωταθλήματος για να ψηφίσουμε τους καλύτερους παίκτες, εγώ, ο κύριος Γιάννης Πετράκης που ήταν στον ΠΑΣ και ο Γιάννης Αναστασίου που ήταν στον Παναθηναϊκό. Θα πω αυτούς από Έλληνες. Υπήρχαν και ξένοι καλοί προπονητές, όπως ο Μίτσελ, ο Ιγκόρ Τούντορ στον ΠΑΟΚ και ο Λουτσέσκου που τότε στην Ξάνθη που ήταν πάντα μια υπολογίσιμη δύναμη. Κάθε ομάδα που ερχόταν στην Τρίπολη έβλεπα καλούς προπονητές με σημαντικές προσωπικότητες".

Ο Μίτσελ είχε αναφερθεί πολλές φορές με καλά λόγια για εσάς. Πώς είναι να δέχεσαι τόσα καλά λόγια από έναν καταξιωμένο άνθρωπο του ποδοσφαίρου τόσο ως ποδοσφαιριστή όσο και ως προπονητή;

"Νομίζω ότι δεν ήταν τόσο μεγάλη η διάσταση που είχε δοθεί τότε. Πολλές φορές γίνονται φιλοφρονήσεις μεταξύ των προπονητών. Ειδικά οι Ισπανοί έχουν αυτή τη χαλαρότητα, να σχολιάσουν το ματς και να κουβεντιάσουν με έναν αντίπαλο προπονητή. Όσες φορές βρεθήκαμε αντιμέτωποι αυτό ήταν και πολλές φορές ευχόμασταν ο ένας στον άλλο καλή επιτυχία στο ευρωπαϊκό ματς. Και οι Έλληνες προπονητές το κάνουν αυτό μεταξύ τους".

Ποιον παίκτη έχετε ξεχωρίσει από εκείνη την περίοδο στον Αστέρα;

"Υπήρχαν παίκτες που ήταν σήμα κατατεθέν, είχα την ευλογία να έχω καλούς παίκτες. Ο Ντορίν Γκοϊάν ήταν βράχος στην άμυνα και ταυτόχρονα ο αρχηγός της εθνικής Ρουμανίας στο κέντρο είχαμε πολύ ωραίο τρίγωνο με Κουρμπέλη, Μουνάφο και Ουσέρο. Ο Ντε Μπλάσις ήταν πολύ ποιοτικός, ο Μπακασέτας έκανε τα πρώτα του βήματα και ο Μπαράλες επίσης ήταν εξαιρετικός. Πάντα ο Αστέρας φρόντιζε να παίρνει καλούς παίκτες".

Καμαρώνω πολλά από τα παιδιά που είχα όταν τα βλέπω να προοδεύουν

Εκείνα τα χρόνια πέρασαν αρκετοί μετέπειτα διεθνείς παίκτες που έκαναν λαμπρή καριέρα. Αναφερθήκατε ήδη σε δύο από αυτούς, είχατε επίσης και τους Φορτούνη και Φούντα. Πώς ήταν η συνεργασία σας μαζί τους;

"Ο Ταξιάρχης είχε ένα όνομα ως καλός παίκτης πριν έρθει στον Αστέρα, επειδή είχε παίξει στην ΑΕΚ προηγουμένως και έμεινε λίγο διάστημα μαζί μας. Ο Φορτούνης ήταν ένα χρόνο μαζί μας, έδειξε κατευθείαν ότι έχει ταλέντο και πήρε μεταγραφή για την Καϊζερλάουτερν και μετά από λίγο επέστρεψε στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό που είναι σταθερά εντυπωσιακός.

Ο Μπακασέτας και ο Κουρμπέλης ήταν αρκετά χρόνια στην Τρίπολη. Ήταν δύο ταλαντούχα παιδιά που μείνανε λίγο στην ακαδημία, καθώς τα απορροφήσαμε στην πρώτη ομάδα. Συνεργάστηκα μαζί τους αρκετά χρόνια πριν γίνω πρώτος προπονητής και όταν ανέλαβα αυτή τη θέση τους έδωσα ευκαιρίες. Ο Κουρμπέλης έπαιξε 89 παιχνίδια με μένα και χάρηκα πολύ για την εξέλιξή του. Ο Μπακασέτας ήταν χρόνια στην ομάδα, έπαιξε στην πρώτη του σεζόν με μένα και μετά έπαιξε στον Πανιώνιο. Τους καμαρώνω όλους και εύχομαι να έχουν ανάλογη συνέχεια".

Στη δεύτερη θητεία είχατε κι άλλους μετέπειτα διεθνείς όπως οι Δουβίκας, Κυριακόπουλος και Αθανασιάδης.

"Τον Δουβίκα τον ανακάλυψα από τις ακαδημίες, τον πήρα στη μεγάλη ομάδα και ήταν στην προετοιμασία μαζί μας. Δεν είχε πολύ χρόνο συμμετοχής αλλά είχε ωραία ποδοσφαιρικά χαρίσματα και χαίρομαι για την εξέλιξή του.

Σε αντίθεση με τον Δουβίκα, στον Κυριακόπουλο δεν έδωσα τις ευκαιρίες που άξιζε. Η μετέπειτα πορεία του είναι εξαιρετική. Έχει σταθερή πορεία στη Serie A και αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Θυμάμαι όταν ήταν η Σασουόλο που έπαιζε κόντρα στον Κριστιάνο Ρονάλντο που έπαιζε στη Γιουβέντους και ήμουν χαρούμενος γι’ αυτόν. Τον καμάρωνα.

Όμως η αλήθεια είναι ότι δεν του έδωσα τις ευκαιρίες που άξιζε. Όσο μπορώ να περηφανεύομαι για τον Δουβίκα, τον Κυριακόπουλο έπρεπε να τον βοηθήσω παραπάνω. Τον Αθανασιάδη τον είχαμε διακρίνει στον Πανθρακικό, είχε κάνει ένα σπουδαίο παιχνίδι ως αντίπαλος του Αστέρα. Είδαμε τις επεμβάσεις που έκανε, το συνολικό πακέτο που είχε ως παίκτης και μας άρεσε και πραγματικά και τον πήραμε

Φυσικά δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και παιδιά από τις ακαδημίες του Αστέρα ή και την πρώτη ομάδα που δεν έφτασαν σε αυτό το επίπεδο, αλλά πάντα ερχόντουσαν να μου μιλήσουν με χαμόγελο".

Ο Αστέρας έχει μια σταθερή πορεία στη Super League και με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν έχει κινδυνέψει να υποβιβαστεί. Έχοντας ζήσει την ομάδα τόσα χρόνια που πιστεύετε ότι οφείλετε αυτό;

"Αυτό συμβαίνει για ένα και μοναδικό λόγο. Είναι ένα υγιές σωματείο. Έχει το δικό του γήπεδο, με εγκαταστάσεις, ακαδημίες και μεγάλη συνέπεια στις οικονομικές του υποχρεώσεις.

Ο κάθε επαγγελματίας το μόνο που έχει να κάνει είναι να συγκεντρωθεί στη δουλειά του και μόνο. Και αυτό είναι υγεία. Όταν πας σε συλλόγους που οι οικονομικές υποχρεώσεις δεν εκπληρώνονται, ομάδες στη Super League δεν έχουν γήπεδα για να προπονηθούν. Ο Αστέρας δεν έχει τέτοια προβλήματα. Μακάρι να ήταν όλες οι ομάδες της κατηγορίας έτσι".

Παρακολουθείτε φέτος το ελληνικό πρωτάθλημα; Ποια η γνώμη σας γι' αυτό;

"Είναι πολύ ενδιαφέρον φέτος. Οι τρεις στόχοι, ο πρωταθλητής, τα ευρωπαϊκά εισιτήρια και ο υποβιβασμός διεκδικούνται από πολλές ομάδες και αυτό το κάνει συναρπαστικό. Ο Αστέρας τα πηγαίνει επίσης εξαιρετικά και δείχνει ικανός να μπει στα playoffs".

Θεωρείτε ότι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την ομάδα όσο αξίζει;

"Η Τρίπολη έχει 38 χιλιάδες κατοίκους, δεν είναι μεγάλη πόλη. Το Περιστέρι για παράδειγμα είναι μια από τις μεγαλύτερες περιοχές της Αθήνας με περίπου 200 χιλιάδες κατοίκους. Πόσοι πάνε στον Ατρόμητο; Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να έχει περισσότερο κόσμο. Φταίει και το κρύο, είναι δύσκολο να σταθείς στην κερκίδα σε αυτό το κρύο.

Ο τρίτος λόγος είναι κάποιες παθογένειες που έχουμε ως Έλληνες. Βλέπουμε κάτι να ακμάζει και το φθονούμε, δεν το θέλουμε και δε δενόμαστε με αυτό. Μια μερίδα της πόλης έχει αυτό το σκεπτικό. Μετά είναι και προσωπικά θέματα του καθενός".

Πώς ήταν η εμπειρία στην Κύπρο και τη Νέα Σαλαμίνα;

"Πολύ καλή εμπειρία. Όπου πας λαμβάνεις καινούργια ερεθίσματα, γνώσεις και ιδέες και βελτιώνεσαι. Μου άρεσε το κυπριακό ποδόσφαιρο που μοιάζει με αυτό εδώ στην Ινδία ως προς τη μετάβαση από τη μια περιοχή στην άλλη, έτσι λίγο πιο άγριο. Η Νέα Σαλαμίνα είναι ένα προσφυγικό σωματείο, μια ομάδα που παλεύει στο να μπει σφήνα στους μεγάλους.

Κάποιες φορές τα καταφέρνει, κάποιες άλλες όχι. Είναι μια υπολογίσιμη δύναμη στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Με εμένα καταφέραμε να μπούμε στα playoffs. Ωστόσο το ποδόσφαιρο εκεί αντιμετωπίζει κάποιες παθογένειες που δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτές και τελείωσαν τα πράγματα πιο νωρίς από όσο θα ήθελα".

Θα ήθελα να μετρήσω τις δυνάμεις και σε πιο ποιοτικά πρωταθλήματα

Έχετε προπονήσει τρεις ομάδες στη Super League 2 και έχετε ζήσει αυτή την κατηγορία. Γιατί πιστεύετε οι περισσότερες ομάδες (αν όχι όλες) αντιμετωπίζουν προβλήματα;

"Η πρώτη αιτία των προβλημάτων είναι ότι δεν λαμβανόταν έγκαιρα η απόφαση για την έναρξη διεξαγωγής του. Ξεκινούσαν οι ομάδες προετοιμασία το καλοκαίρι και δεν ήξερες πόσες ομάδες θα συμμετάσχουν, ποιες ομάδες θα συμμετάσχουν, καθώς υπάρχουν και οι εκκρεμότητες. Θυμάμαι μια χρονιά στον ΟΦ Ιεράπετρας ορίστηκε η πρώτη αγωνιστική μήνα Νοέμβριο, μαζευόμαστε σαν ομάδα όλοι μαζί και πάμε να παίξουμε και λίγες ώρες πριν αναβάλλεται η πρεμιέρα.

Μετά είναι η αναδιάρθρωση, να αλλάζει το πρωτάθλημα. Αργούσαν να παρθούν αποφάσεις. Όλοι αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις πρέπει να τις παίρνουν έγκαιρα. Δυσκολεύεσαι να διοργανώσεις την προετοιμασία, να κάνεις μεταγραφές. Οι πρόεδροι δεν ήξεραν τι λεφτά θα έρθουν στα ταμεία κι εμείς με τη σειρά μας αν θα πληρωθούμε. Υπήρχε αυτό το χάος. Τώρα είμαι στην Ινδία και ελπίζω να λύθηκαν ή να βελτιώθηκαν αυτά γιατί είναι μια κατηγορία έχει πολλούς Έλληνες ποδοσφαιριστές και πρέπει να είναι πιο υγιής".

Οι στόχοι σας για τη συνέχεια ποιοι είναι;

"Όταν ένας άνθρωπος κάνει όνειρα ο Θεός γελάει. Έζησα πράγματα που δεν είχα ονειρευτεί. Θέλω η διαδρομή μου να έχει κι άλλους σταθμούς. Θα ήθελα να πάω σε όσο το δυνατόν πιο ποιοτικά και ανταγωνιστικά πρωταθλήματα, να μετρήσω κι εγώ της δυνάμεις μου σαν προπονητής.".