Τα είχε όλα στη ζωή του. Έπαιζε επαγγελματικά ποδόσφαιρο, έχοντας λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα, είχε ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με τη γυναίκα που αγαπούσε, είχε όλη τη ζωή μπροστά του, όντας μόλις 30 ετών. Όλα όμως άλλαξαν, όταν ήρθαν τα πρώτα συμπτώματα και τελικά η εφιαλτική διάγνωση. Έπασχε από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, γνωστή και ως νόσος ALS.

Ναι, αυτή που είχε ο Στίβεν Χόκινγκ, αυτή που έχει μείνει γνωστή και ως νόσος του Λου Γκέρινγκ από τον σπουδαίο παίκτη του μπέιζμπολ, που έπασχε απ' αυτή και πέθανε πολύ νέος. Ο Στίβεν Ντάρμπι τον Σεπτέμβριο του 2018 ανακοίνωσε ότι σταματάει τη δράση για να δώσει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής του. Μια μάχη άνιση που ξέρει από τώρα ότι θα τον βγάλει νοκ άουτ, αλλά θα παλέψει μέχρι να φύγει με αξιοπρέπεια.

Το προσδόκιμο ζωής είναι τρία με πέντε χρόνια. Σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά πολύ σπάνιες φτάνει μέχρι τα δέκα. Η περίπτωση του Στίβεν Χόκινγκ είναι αρκετά ιδιάζουσα, προφανώς διότι η αγωγή που μπορούσε να λάβει και η ιατρική φροντίδα που είχε, τον κράτησαν στη ζωή πάνω από πέντε δεκαετίες. Είναι όμως η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και ο Ντάρμπι ξέρει ότι σε 2-3 χρόνια μπορεί να μην βρίσκεται στη ζωή.

Ο ίδιος μίλησε για τον αγώνα που δίνει, για την εφιαλτική στιγμή που έμαθε ότι πάσχει από τη νόσο του κινητικού νευρώνα, που δεν έχει ακόμα θεραπεία. Οι μύες ατροφούν, κάποια στιγμή θα χάσει τη δυνατότητα να κινείται και να μιλάει, μέχρι που θα σταματήσει να χτυπάει η καρδιά του, διότι δεν θα μπορεί να ανασάνει. Ξέρει ότι το τέλος θα έρθει, αλλά δεν θα εγκαταλείψει τον αγώνα.

"Αν με ρωτήσεις αν θα είμαι εδώ σε δυο χρόνια, θα σου πω ναι. Αν με ρωτήσεις αν θα είμαι εδώ σε τρία χρόνια, θα σου πω ότι το ελπίζω", είπε ο Ντάρμπι στη μεγάλη συνέντευξή του, ο οποίος αναφέρθηκε και στο γάμο με την αγαπημένη του, Στεφ Χάουτον, λέγοντας πως "όλα πάνε βάσει του πλάνου μας να μην κρατήσουμε τα πράγματα νορμάλ για όσο καιρό γίνεται. Είναι μια καταστροφική διάγνωση, αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό".

Ο ίδιος τόνισε ακόμα πως "δεν έχει νόημα να πέφτω συνέχεια ψυχολογικά ή να το σκέφτομαι κάθε μέρα. Είναι χαμένος χρόνος. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είμαι ανεξάρτητος, όμως έχω συμπτώματα. Ακόμα κάνω τα περισσότερα πράγματα. Δεν θέλω να το χρησιμοποιώ ως δικαιολογία και να λυπάμαι τον εαυτό μου".

Όσο για τα πρώτα του συμπτώματα, ο ίδιος ανέφερε πως οδηγούσε και "ξαφνικά το χέρι μου έπεσε από το τιμόνι. Κατάφερα να το βάλω πίσω και πήγα σπίτι. Νόμιζα ότι θα ήταν κάποιο νεύρο που 'παγιδεύτηκε' ή κάτι σχετικό. Εγώ και η γυναίκα μου αστειευτήκαμε. Μετά ήρθαν οι μυικοί σπασμοί και πήγα να δω τι έχω. Δεν υπάρχει τεστ που να δείχνει το ALS. Η διάγνωση ήρθε αφού εξετάσαμε όλες τις πιθανότητες. Έγιναν όλες οι εξετάσεις και καταλήξαμε εκεί".

Παραδέχθηκε πως άρχισε να ψάχνει στο Ίντερνετ όσο ακόμα έκανε εξετάσεις, ώστε να δει τι έχει. Μετά, διάβασε για τον Φερνάντο Ρίκσεν, ο οποίος πέθανε πριν λίγο καιρό στα 43 του χρόνια από ALS και για τον Ντόντι Γουίρ. "Διαβάζω για τα συμπτώματά τους και σκέφτομαι ότι είναι παρόμοια. Έψαχνα στο ίντερνετ, αλλά θα προσπαθούσα να ζω όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Όταν το έμαθα, ήμουν με τους γονείς μου και τον ατζέντη μου".

Αφού παραδέχθηκε πως "είναι ο χειρότερος εφιάλτης", ανέφερε ακόμα πως "το πιο δύσκολο κομμάτι είναι το τι θα κάνει στη γυναίκα μου, στους γονείς μου, στον αδελφό μου και στους φίλους μου. Δεν το πίστευα, αλήθεια. Δεν περιμένεις ποτέ ότι θα βρεθείς σε αυτή τη θέση. Ακόμα και τώρα μερικές φορές κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι ότι δεν μοιάζει αληθινό όλο αυτό που ζω".

Όταν ρωτούσε, δε, τους γιατρούς για το αν μπορεί να κάνει με βιταμίνες ή με αλλαγή στον τρόπο διατροφής του, ώστε να το αποτρέψει, του είπαν πως δεν μπορεί να γίνει κάτι για να ανατρέψει τη ροή των πραγμάτων. "Δεν γνωρίζουν οι γιατροί τι το προκαλεί. Δεν παίρνεις μεγάλη βοήθεια από τους γιατρούς σε αυτή την πάθηση. Σε βοηθούν περισσότερο οι άνθρωποι που έχουν την ίδια πάθηση".

Ο Ντάρμπι ξεκίνησε την καριέρα του από τη Λίβερπουλ κι έκανε το ντεμπούτο του στο Champions League το 2008, μετέπειτα εντάχθηκε στο δυναμικό της Μπόλτον το 2017, ενώ αγωνίστηκε επίσης στις Σουίντον, Νοτς Κάουντι, Ροτσντέιλ και Μπράντφορντ.