Ο τελευταίος "δραπέτης" του καθεστώτος Πινοτσέτ

Ο Αουγκούστο Πινοτσέτ κατέλαβε την εξουσία στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 με στρατιωτικό πραξικόπημα ανατρέποντας την εκλεγμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση της Χιλής, που ηγούνταν ο Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Στις 27 Ιουνίου 1974 αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος της χώρας.

Ο Γερμανός ομοσπονδιακός τεχνικός της Χιλής, Ρούντι Γκούτεντορφ, ήταν ένας από τους τελευταίους αλλοδαπούς πολίτες της λατινοαμερικάνικης χώρας που κατάφερε να δραπετεύσει.

Έχοντας θητεύσει σε 55 διαφορετικές ομάδες, ο 86χρονος προπονητής αν μη τι άλλο δύναται να διηγηθεί εντυπωσιακές ιστορίες. Το όνομα του άλλωστε φιγουράρει στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες ως ο προπονητής που έχει εργαστεί στα περισσότερα εθνικά συγκροτήματα.

Κάποιες από αυτές θεωρούνται μυθικές. Για παράδειγμα, όταν καθοδηγούσε το 1981 την Εθνική Τανζανίας στο Κόπα Άφρικα, έκπληκτος είδε τους ποδοσφαιριστές να σκορπούν αίμα ζώων στη μικρή περιοχή!

Αντίπαλος τους ήταν η Ζάμπια με τους διεθνείς της να αρνούνται να αγωνιστούν θεωρώντας πως είχε γίνει χρήση μαύρης μαγείας.

Τελικά έριξαν άμμο για να καλυφθεί το αίμα και το ματς διεξήχθη κανονικά. Πρόκειται για μία από τις πολλές ιστορίες του πολύπειρου τεχνικού από το Κόμπλεντς.

Ο Ρούντι Γκούτεντορφ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση σε ηλικία μόλις 23 ετών έχοντας προσβληθεί από φυματίωση.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γερμανίας και αρχιτέκτονας της ομάδας του «θαύματος της Βέρνης» το 1954, Σεπ Χέρμπεργκερ ήταν εκείνος που παρότρυνε τον Γκούτερντοφ προκειμένου να ασχοληθεί με την προπονητική.

Ο τελευταίος είχε παραδεχθεί πως οι επιλογές του ήταν περιορισμένες καθώς " δεν γνώριζε τίποτα άλλο στη ζωή του πέρα από το ποδόσφαιρο".

Ο Γκούτεντορφ κατάφερε να διακριθεί αρχικά με την Μαϊντεράιχερ οδηγώντας την στην πρώτη χρονιά στην ιστορία του συλλόγου στη Μπουντεσλίγκα στη δεύτερη θέση.

Εννιά χρόνια αργότερα είχε φτάσει η ώρα για το πιο επικίνδυνο επαγγελματικό ταξίδι του. Στη Χιλή…

Έχοντας καθοδηγήσει την Σπόρτινγκ Κριστάλ από το Περού, η ομοσπονδία της Χιλής κατέθεσε πρόταση στον Γερμανό προπονητή προκειμένου να αναλάβει την εθνική ομάδα της χώρας.

Ο Γκούτερντορφ παρά την προχωρημένη ηλικία του θυμάται όλες εκείνες της λεπτομέρειες που εκτυλίχθηκαν πριν από 40 χρόνια χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ευρώπη.

Ο τότε πρόεδρος της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε συνδέονταν φιλικά με τον Γκούτεντορφ πραγματοποιώντας μαζλι του ουκ ολίγες συναντήσεις.

"Περνούσα πολύ χρόνο με τον πρόεδρο στο σπίτι του έξω από το Σαντιάγκο. Συχνά πίναμε ουίσκι και στη συνέχεια επιστρέφαμε με ελικόπτερο στο Σαντιάγκο".

Το ποδόσφαιρο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές εκείνη την εποχή στη Χιλή. Σύμφωνα με τον Γερμανό προπονητή στα ματς της εθνικής ομάδας της χώρας βρίσκονταν στο στάδιο τουλάχιστ0ν 100.000 θεατές!

Ο Αλιέντε εκτιμούσε βαθύτατα τον Γκούτεντορφ και μάλιστα του είχε ζητήσει σε αρκετές περιπτώσεις να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση.

Ο Γερμανός προπονητής ανταποκρίθηκε και μάλιστα έστεψε ακόμη και την Μις Χιλή της εποχής, ως μέλος της κυβέρνησης.

Όλα κυλούσαν ήρεμα για τον Γκούτεντορφ, ο οποίος μάλιστα παντρεύτηκε με Χιλιανή. Η εθνική επρόκειτο να δώσει αγώνες πλέι-οφ με την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση για μία θέση στο Μουντιάλ του 1974.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, ο Αουγκούστο Πινοτσέτ και ο χιλιανός στρατός απέκτησαν με πραξικόπημα τον έλεγχο της χώρας.

Από την πρώτη κιόλας μέρα της χούντας τουλάχιστον 2.000 άνθρωποι φυλακίστηκαν για πολιτικούς λόγους. Λίγο πριν την εκπνοή του έτους ο αριθμός είχε ανέλθει στους 13.000!

Πολλοί κρατούμενοι βασανίστηκαν ή ακόμη και δολοφονήθηκαν για τις πεποιθήσεις τους.

Ο Γερμανός πρέσβης στη Χιλή συμβούλευσε τον συμπατριώτη του να εγκαταλείψει την χώρα καθώς η φιλία του με τον Αλιέντε ενοχλούσε το καθεστώς του Πινοτσέτ.

Αμφότεροι, ήταν οι δύο τελευταίοι πολίτες που επιβιβάσθηκαν σε πτήση της Lufthansa αποχαιρετώντας την Χιλή.

Αν δεν είχε συμβεί αυτό ουδείς θα μπορούσε να προβλέψει την τύχη του Γκούτεντορφ. "Ήμουν φίλος με τον πρόεδρο Αλιέντε. Φοβόμουν για την ζωή μου. Ο στρατός της Χιλής δεν αστειεύονταν εκεί νη την εποχή.

Οι υποστηρικτές του Αλιέντε κατέληγαν με άμεσες διαδικασίες στη φυλακή".

Παρά την έκρυθμη κατάσταση που επικρατούσε στη Χιλή, η FIFA αποφάσισε την διεξαγωγή της αναμέτρησης με την Σοβιετική Ένωση. To πρώτο ματς έληξε ισόπαλο.

Ο επαναληπτικός είχε προγραμματιστεί για τις 21 Νοεμβρίου 1973. Οι Σοβιετικοί διαμαρτυρήθηκαν αποφασίζοντας να μην ταξιδέψουν στην Χιλή.

Μάλιστα υποστήριξαν πως το «Εστάδιο Νασιονάλ» όπου θα διεξάγονταν το παιχνίδι είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης!

Τελικά στο γήπεδο παρατάχθηκαν μόνο οι Χιλιανοί την στιγμή όπου στο εσωτερικό του παρέμεναν φυλακισμένοι εκατοντάδες πολίτες.

Ο Αυστριακός διαιτητής, Έριχ Λίνεμαϊρ σφύριξε την έναρξη του αγώμα. Οι γηπεδούχοι χωρίς αντίπαλο έσπρωξαν απλά την μπάλα στα δίχτα. Το ματς ολοκληρώθηκε άμεσα αφού οι Σοβιετικοί ήταν απόντες…

Στο στάδιο βρίσκονταν μόλις 15.000 θεατές, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν στρατιώτες.

Ο Γκούτεντορφ ανακάλεσε στη μνήμη του, τα γεγονότα της εποχής.

"Το μεγαλύτερο σκάνδαλο ήταν πως αποφασίστηκε να γίνει ο επαναληπτικός σε ένα στάδιο όπου υπήρχαν φυλακισμένοι. Κατέλαβαν το εθνικό στάδιο, το μέρος όπου εργαζόμουν, προκειμένου να ασκήσουν βία, να φυλακίσουν και να εκτελέσουν πολίτες μετατρέποντας το σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Κάτω από την κύρια εξέδρα είχα στήσει έναν τοίχο όπου οι παίκτες μου προπονούνταν στα σουτ. Εκεί οι άνθρωποι του καθεστώτος εκτελούσαν τους αντιφρονούντες" αναφέρει ο Γκούτεντορφ.

Ο Γερμανός κόουτς παρότι συνεργάστηκε με ουκ ολίγους συλλόγους και εθνικά συγκροτήματα από τα Νησιά Φίτζι (1987), την Ρουάντα (1999) μέχρι τη Σαμόα (2003) δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει το όνειρο του ζώντας την μαγεία ενός Μουντιάλ.

Οι στενοί δεσμοί φιλίας με τον Αλιέντε είχαν ως συνέπεια να μην του επιτραπεί από τον Πινοτσέτ να καθοδηγήσει την Χιλή στο Μουντιάλ της Γερμανίας (1974). Ο Γκούτεντορφ κατάφερε τουλάχιστον επί γερμανικού εδάφους να συναντηθεί ξανά με τους παίκτες του.

"Τους συνάντησα μετά την ήττα με 1-0 από την Γερμανία. Κάθισα μαζί τους μέχρι αργά την νύχτα και συζητούσα με τους παράγοντες της ομάδας στο Κούνταμ του Βερολίνου".

Ο πρόεδρος Αλιέντε εξελέγη το 1970 και ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στον λαό της Χιλής. Αντίθετα οι πολιτικές του δραστηριότητες δεν έβρισκαν σύμφωνο το χιλιανό κονγκρέσο, τους δικαστικούς αλλά και τους στρατιωτικούς.

Τον Σεπτέμβριο του 1973 ανετράπη με πραξικόπημα από τον Αουγκούστο Πινοτσέτ. Ο Αλιέντε στην τελευταία ραδιοφωνική ομιλία του, εξέφρασε την αγάπη του για την πατρίδα του απορρίπτοντας την πρόταση που του έγινε να την εγκαταλείψει.

Προτίμησε να αυτοκτονήσει με όπλο που του είχε χαρίσει ο Φιντέλ Κάστρο κατά την επίσκεψή του στη Χιλή το Νοέμβριο του 1971.

Δείτε ένα αφιέρωμα στον Ρούντι Γκούτεντορφ.