Μοιάζει απίστευτο και όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό... Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς τίναξε τη μπάνκα στον αέρα την τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου και έκανε τον Φερνάντο Τόρες την πιο ακριβοπληρωμένη μεταγραφή στην ιστορία της Τσέλσι (50.000.000 λίρες), όμως ο 27χρονος φορ δείχνει να έχει "τσακωθεί" με το γκολ από την ημέρα που άφησε το "Άνφιλντ" για να μετακομίσει στο "Στάμφορντ Μπριτζ".

Είτε πρόκειται για ματς Πρέμιερ Λιγκ, είτε για ματς Τσάμπιονς Λιγκ, είτε ακόμα και σε ποδοσφαιρικό... video game, ο Ισπανός διεθνής άσος δεν μπορεί να σκοράρει και στον αγώνα της περασμένης Τετάρτης κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συμπλήρωσε εννέα ματς όπου αγωνίστηκε χωρίς όμως να κουνήσει τα αντίπαλα δίχτυα φορώντας τη μπλε φανέλα.

Οι αγώνες κόντρα σε Γιουνάιτεντ (δις), Κοπεγχάγη (δις), Λίβερπουλ, Φούλαμ, Μπλάκπουλ, Μάντσεστερ Σίτι και Στόουκ αποτελούν τους κρίκους στην αλυσίδα της επιθετικής αφλογιστίας του, με τον Τόρες να "εκθέτει" μάλιστα τον Κάρλο Αντσελότι στο ματς κόντρα στους "κόκκινους διαβόλους" για το γεγονός ότι τον κράτησε στο ματς μέχρι τέλους επιλέγοντας να κάνει αλλαγή τον πολύ καλύτερο Ντρογκμπά.

Ο άσος της "φούρια ρόχα" δεν είναι πάντως ο μόνος που δυσκολεύεται... Από καταβολης Πρέμιερ Λιγκ υπάρχουν άλλα πέντε ηχηρά ονόματα επιθετικών που έγιναν κάτοικοι Δυτικού Λονδίνου, οι οποίοι όχι μόνο άργησαν να πάρουν μπρος (όπως καλή ώρα ο "Ελ Νίνιο") αλλά απέτυχαν παταγωδώς στο πέρασμά τους από το "Στάμφορντ Μπριτζ".

Το Sport24.gr γυρίζει το χρόνο πίσω και σας παρουσιάζει τις 5 μεγάλες απογοητεύσεις της Τσέλσι, στο κλειστό κλαμπ των οποίων δεν θέλει με τίποτα να γίνει μέλος Φερνάντο Τόρες, αλλά και ποιός είναι ο παίκτης από τον οποίο μπορεί να εμπνευστεί ο Ισπανός για να κάνει την καριέρα που ονειρεύεται στους περσινούς νταμπλούχους Αγγλίας.

Ο Κρις Σάτον

Η έλευση του Κρις Σάτον στο "Στάμφορντ Μπριτζ" αποτελεί απόδειξη ότι η Τσέλσι ήξερε να σπαταλά χρήματα προτού καν αναλάβει το κουμάντο της ο Ρώσος μεγιστάνας Ρόμαν Αμπράμοβιτς.

Μετά από ένα καθόλα υποσχόμενο ξεκίνημα στη Νόριτς, αποκτήθηκε το 1994 από τη Μπλάκμπερν με το ποσό-ρεκόρ για τη Βρετανία των 5.000.000 λιρών, όπου μαζί με τον Άλαν Σίρερ κατάφερε να συνθέσει ένα φοβερό δίδυμο που οδήγησε τους "ρόβερς" στον τίτλο το 1995.

Όταν λοιπόν το 1999 μετακόμισε στην πρωτεύουσα για χάρη της Τσέλσι, τα 10.000.000 λίρες που είχαν δώσει οι "μπλε" φάνταζαν ως ένα λογικό ποσό από τη στιγμή που προσέθεταν στο ρόστερ τους έναν άκρως δοκιμασμένο και μπαρουτοκαπνισμένο από Πρέμιερ Λιγκ στράικερ.

Έναν χρόνο όμως μετά παραχωρήθηκε στη Σέλτικ με τα μισά χρήματα μετά από μία καταστροφική για αυτόν σεζόν όπου είχε βρει τα αντίπαλα δίχτυα σε ματς πρωταθλήματος μόλις μία φορά.

Το μοναδικό του γκολ μάλιστα ήταν κόντρα στον Μάσιμο Ταΐμπι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τους οπαδούς των "κόκκινων διαβόλων" να επιθυμούσαν μάλλον να μην τον είχαν δει ποτέ να περνάει τις πύλες του "Ολντ Τράφορντ".

Ο Άντριαν Μούτου

Μετά από μία εξαιρετική σεζόν στην Πάρμα, αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2003 έναντι 15.800.000 λιρών, και αποτέλεσε μία από τις πρώτες ηχηρές μεταγραφές του Αμπράμοβιτς στην παρθενική του σεζόν στην Τσέλσι.

Το ξεκίνημα μάλιστα του Ρουμάνου φορ ήταν αρκετά ελπιδοφόρο, σκοράροντας 4 φορές στα πρώτα τρία παιχνίδια, με τα δύο τέρματά του να είναι απέναντι στην συμπολίτισσα Τότεναμ.

Μέχρι εκεί όμως... Η κατηφόρα που ακολούθησε ήταν άνευ προηγουμένου, με τον Ρουμάνο να σκοράρει μόλις δύο φορές μέχρι το τέλος της σεζόν για το πρωτάθλημα κάνοντας τους πάντες να αναρωτιούνται για τα αίτια της πτώσης του.

Ούτε η άφιξη του Ζοζέ Μουρίνιο το 2004 στάθηκε ικανή να "αναστήσει" την καριέρα του στους Λονδρέζους, ενώ το γεγονός ότι βρέθηκε θετικός σε σε κοκαΐνη σε έλεγχο ντόπινγκ στον οποίο υποβλήθηκε το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, σήμανε το τέλος της παρουσίας του στην Τσέλσι.

Ο Ερνάν Κρέσπο

Τον Αύγουστο του 2003 η Τσέλσι "πίστεψε" στον Ερνάν Κρέσπο και έδωσε 16.800.000 λίρες για να τον αποκτήσει, θεωρώντας ότι θα είναι και στο Νησί το ίδιο παραγωγικός όπως ήταν τα προηγούμενα χρόνια στη Serie A αλλά και με την Εθνική Αργεντινής.

Την πρώτη του σεζόν ο Κρέσπο πέτυχε 12 γκολ όμως το νούμερο αυτό δεν κρίθηκε ικανοποιητικό και έτσι στο τέλος της σεζόν πήγε δανεικός στη Μίλαν.

Αν και δεν "καιγόταν" να ξαναφορέσει τα μπλε, ο Αργεντινός φορ επέστρεψε στο "Στάμφορντ Μπριτζ" τη σεζόν 2005-06 (δεύτερη του Μουρίνιο), όπου αν και βρέθηκε στην σκιά του Ντιντιέ Ντρογκμπά βοήθησε την Τσέλσι -με τα 13 γκολ του- να πάρει δεύτερο σερί πρωτάθλημα.

Ούτε όμως τη δεύτερη φορά πέτυχε να ανανεώσει το εισιτήριο της παραμονής του, καθώς το καλοκαίρι του 2006 πήγε δανεικός στην Ίντερ όπου και έμεινε μέχρι τη λήξη του συμβολαίου του με τους Λονδρέζους.

Ο Ματέγια Κέζμαν

Στην Ολλανδία ήταν "καυτός" μπροστά στις αντίπαλες εστίες, γεγονός που έκανε τον Ζοζέ Μουρίνιο να πιστέψει ότι τα 5.000.000 λίρες ήταν μία καλή συμφωνία για να τον εντάξει στο δυναμικό της Τσέλσι το 2004.

Το πρόβλημα για τον Κέζμαν ήταν πως οι άμυνες των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ δεν ήταν τόσο... γενναιόδωρες όσο οι αντίστοιχες στην Eredivisie, με αποτέλεσμα ο ίδιος να εμφανίζεται ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης σε σχέση με τον "μπόμπερ" που είχαν συνηθίσει όλοι στο παρελθόν.

Ο συνολικός απολογισμός του ήταν μόλις επτά γκολ, με τα τρία από αυτά να είναι κόντρα σε ομάδες που αποχαιρέτησαν εν τέλει την κατηγορία και ένα ακόμα να είναι απέναντι στην Σκάνθορπ στο Κύπελλο Αγγλίας.

Η μοναδική του λαμπερή στιγμή στην Τσέλσι ήταν ουσιαστικά το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Λίβερπουλ στον τελικό του Κάρλινγκ Καπ, που βρήκε τους "μπλε" να κατακτούν τελικά το τρόπαιο με 3-2.

Ο Σέρβος δεν κατάφερε σε κανένα σημείο της σεζόν να αντικαστατήσει επάξια είτε τον Ντρογκμπά είτε τον Γκούντγιονσεν, ενώ έναν χρόνο μετά παραχωρήθηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης.

Ο Αντρέι Σεβτσένκο

Ο δεύτερος σερί τίτλος για την Τσέλσι άνοιξε την όρεξη στον Ρόμαν Αμπράμιτς, ο οποίος "ανοίχτηκε" το καλοκαίρι του 2006 και έσπασε το ρεκόρ μεταγραφών στην Αγγλία πληρώνοντας 30.000.000 λίρες για τον Αντρέι Σεβτσένκο.

Σε αντίθεση πάντως με τον ιδιοκτήτη, ο Ζοζέ Μουρίνιο δεν ήταν τόσο "ζεστός" για τη συγκεκριμένη μεταγραφή και τελικά αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο...

Το ξεκίνημα του "Σέβα" ήταν ιδανικό αφού σκόραρε στο πρώτο επίσημο ματς του με την Τσέλσι (στην ήττα με 2-1 από τη Λίβερπουλ στο Κομιούνιτι Σιλντ), όμως στα 50 ματς που ακολούθησαν πέτυχε μόλις 13 τέρματα.

Την επόμενη σεζόν (2006-07) βρήκε δίχτυα οκτώ φορές, έχοντας πάντως χάσει τη θέση του στη βασική ενδεκάδα, για να επιστρέψει τελικά το καλοκαίρι του 2008 στο "Σαν Σίρο" και στη Μίλαν.

Το πόσο μεγάλη κατρακύλα πήρε η καριέρα του στην Τσέλσι φάνηκε τη σεζόν 2008-09, με τον Σεβτσένκο να μην έχει καμία σχέση στο δεύτερο πέρασμά του από τη Μίλαν με τον παίκτη που είχαν λατρέψει οι "ροσονέρι" πριν πάει στην Αγγλία, και τελικά να γυρίζει στην πατρίδα του για να παίξει στη Ντιναμό Κιέβου το καλοκαίρι του 2009.

Ανρί, ο φωτεινός φάρος για τον Τόρες

Εάν πάντως ο Φερνάντο Τόρες αναζητεί πηγή έμπνευσης για να δώσει τέλος στην αφλογιστία του, τέτοιο ρόλο μπορεί κάλλιστα να παίξει ο Τιερί Ανρί.

Όταν ο Αρσέν Βενγκέρ έδωσε 10.500.000 λίρες για να τον πάρει από τη Γιουβέντους το 1999, αρκετοί ήταν εκείνοι που απόρησαν ενώ ακόμα περισσότεροι ήταν εκείνοι που αμφισβήτησαν την επιλογή του Αλσατού μετά το απόλυτο μηδέν του Γάλλου άσου στα πρώτα οκτώ παιχνίδια

Το τέλος όμως της πρώτης του σεζόν βρήκε τον "Τιτί" να βομβαρδίζει τις αντίπαλες εστίες, έχοντας 15 γκολ στα ισάριθμα τελευταία ματς της σεζόν, ενώ όταν έφυγε το 2007 είχε να επιδείξει 2 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα Αγγλίας, 5 βραβεία για τον καλύτερο παίκτη της χρονιάς καθώς και τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ στην ιστορία των "κανονιέρηδων".

Το ζήτημα είναι ένα: ο Τόρες θα μιμηθεί τον Ανρί και θα μεγαλουργήσει φορώντας τα μπλε (τουλάχιστον) μέχρι το 2016 ή θα έχει την μοίρα των Σάτον, Μούτου, Κρέσπο, Κέζμαν και Σεβτσένκο; Ο χρόνος θα δείξει...