Η Μπαρτσελόνα βρήκε στο πρόσωπο του Τσάβι τον "εκλεκτό" για να αναλάβει την ομάδα από τα χέρια του Ρόναλντ Κούμαν και να σταματήσει την πτωτική πορεία των τελευταίων ετών. Η πραγματικότητα είναι πως δεν τον βρήκε, αλλά τον είχε πάντα στο ραντάρ της και θα του είχε αναθέσει ήδη την αποστολή, αν ο δεύτερος σε συμμετοχές με τη φανέλα της (μόλις 11 λιγότερες από τις 778 του Λιονέλ Μέσι) είχε καλύτερες δημόσιες σχέσεις.

Ο 41χρονος προπονητής ήταν αποκομμένος από τη διοίκηση του Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου, ενώ ούτε με τον Τζουάν Λαπόρτα ήταν ιδανικές οι σχέσεις του, μέχρι να αρχίσουν τις συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες τους τελευταίους μήνες. Εξάλλου, ήταν αντίπαλος του νέου προπονητή του συλλόγου στις εκλογές του Μαρτίου, αφού ήταν ο προπονητής του Βίκτορ Φοντ, αν εκείνος κέρδιζε το χρίσμα.

Ο δρόμος για την άμεση ανάληψη των "ηνίων" σε περίπτωση αντικατάστασης προπονητή ήταν πάντα η Μπαρτσελόνα Β, όμως ο Τσάβι προτιμούσε όλα αυτά τα χρόνια να υπηρετήσει το πρότζεκτ που του είχαν παρουσιάσει οι Καταριανοί της Αλ Σαντ, το οποίο είχε ορίζονται μέχρι και το Παγκόσμιο Κύπελλο 2022. Μοναδική δικλείδα διαφυγής ήταν οι "μπλαουγκράνα" και γι' αυτό τελικά, έπειτα από ελάχιστες διαπραγματεύσεις, ο "γάμος" θα γίνει πράξη μεσούσης της σεζόν.

Η διάταξη με τους τρεις στην άμυνα και οι πειραματισμοί

Η προπονητική καριέρα του Τσάβι ήταν κάτι πιο βέβαιο και από key pass του τον καιρό που ήταν παίκτης. Το στυλ του δε, αδυνατεί να προκαλέσει έκπληξη σε κάποιον φίλαθλο που παρακολουθούσε ποδόσφαιρο τις προηγούμενες δύο δεκαετίες. Όταν το καλοκαίρι του 2019 αποφάσιζε να βάλει τέλος στην τεράστια πορεία του ως παίκτης, για τον 39χρονο Τσάβι υπήρχε μόνο ένας προπονητικός δρόμος για να διαβεί, αυτός που εν πολλοίς είχε διδαχθεί παθητικά στο ποδοσφαιρικό σπίτι του.

Ο μαθητής του Γιόχαν Κρόιφ, ο συμπαίκτης και αργότερα δεξί χέρι του Πεπ Γκουαρδιόλα, δεν θα μπορούσε παρά να ακολουθήσει αυτόν το δρόμο στη φιλοσοφία του, έστω και στο ιδιαίτερο περιβάλλον της Qatar Stars League. Ένα ποιοτικά υποβαθμισμένο πρωτάθλημα, όπου σε κάθε ομάδα επιτρέπονται τρεις ξένοι, συν ένας Ασιάτης, συν ένας Άραβας και όλο το υπόλοιπο ρόστερ αποτελείται από γηγενείς, ήταν μια καλή πλατφόρμα για να κάνει τα πρώτα βήματά του ένας εκκολλαπτόμενος προπονητής, όμως όχι με τις ρηξικέλευθες (για την περιοχή) ιδέες του Τσάβι.

Παρέλαβε μία ομάδα της οποίας το επιθετικό δίδυμο είχε σκοράρει 65 φορές σε 22 αγώνες πρωταθλήματος και το ξεχαρβάλωσε για να παρατάξει τους ποδοσφαιριστές του σε σχηματισμο που θύμιζε 4-2-3-1. Ύστερα από μία εκπληκτική εκκίνηση στη σεζόν 2019-2020, αποφάσισε να "πειράξει" την επιτυχημένη συνταγή. Η διάταξη μετατράπηκε σε 3-2-3-1, με το οποίο είχε πειραματιστεί στα φιλικά προετοιμασίας και όλα άλλαξαν. Η Αλ Σαντ άρχισε να δέχεται γκολ χωρίς ροοστάτη, την ίδια στιγμή που οι Μπαγκντάντ Μπουνετζάχ και Ακράμ Αφίφ έριξαν την παραγωγικότητά τους από 2,95 γκολ ανά αγώνα σε 1,65.

Η Αλ Σαντ ταπεινώθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων που διεξήχθη στην Ντόχα, αφού δέχθηκε δέκα γκολ σε τρία παιχνίδια από Ενγκιέν, Μοντερέι και Εσπεράνς, δέχθηκε τέσσερα εντός έδρας γκολ από την Αλ Χιλάλ στο Champions League Ασίας και εντός των συνόρων παρέδωσε τα σκήπτρα στην Αλ Ντουχαΐλ, τερματίζοντας στην 3η θέση με την καλύτερη επίθεση και με σχεδόν τα διπλάσια γκολ παθητικό από τις ομάδες που την προσπέρασαν στη βαθμολογία.

Κυρίαρχος εντός συνόρων, αποτυχία στο Champions League

Το tinkering του Τσάβι συνεχίστηκε την επόμενη σεζόν, όταν προτίμησε μία κροϊφική διάταξη 3-4-3, όπου οι μέσοι έπαιζαν στον άξονα σε διάταξη 2-2 και οι εξτρέμ της επίθεσης ουσιαστικά ήταν εσωτερικοί επιθετικοί και όχι ακραίοι παίκτες. Οι αλλαγές του Τσάβι και φυσικά το σαφώς ανώτερο ρόστερ που διέθετε (έχει με διαφορά τους περισσότερους διεθνείς Καταριανούς στην ομάδα) οδήγησαν σε θρίαμβο στο πρωτάθλημα, σημειώνοντας 77 γκολ σε 22 αγώνες (24 παραπάνω από τη δεύτερη Αλ Ντουχαΐλ), αλλά βελτίωσε και την αμυντική απόδοση, αφού δέχθηκε μόλις 14 γκολ. Ο αήττητος τίτλος όμως απλά κατέδειξε το χαμηλό πήχη στο Κατάρ, αφού στο Champions League, τον πραγματικό στόχο των επενδύσεων του συλλόγου, η Αλ Σαντ απέτυχε παταγωδώς ξανά. Η αμυντική ανοργανωσιά της ήταν βούτυρο στο ψωμί της Περσέπολις, η οποία κάθισε πίσω, άφησε τους Καταριανούς να κρατήσουν μπάλα και χτύπησε στην κόντρα.

Φέτος, ο Τσάβι έκανε μια νέα σημαντική μεταβολή στη στρατηγική του, αφού χρησιμοποιεί το 3-2-4-1, έχοντας πέντε άκρως επιθετικογενείς παίκτες στο χορτάρι και μετατρεποντας δύο ακραία μπακ στους δύο από τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς της διάταξης. Τα αποτελέσματα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά στις πρώτες επτά αγωνιστικές, όπου οι πρωταθλητές έχουν ισάριθμες νίκες και 29-10 τέρματα. Ταυτόχρονα, τα αποτελέσματα είναι ακόμα χειρότερα στο Champions League Ασίας, όπου η Αλ Σαντ δεν κατάφερε να περάσει ούτε από τη φάση των ομίλων. Έμεινε στη 2η θέση, ένα βαθμό πίσω από την Αλ Νασρ, η οποία τη νίκησε δύο φορές, αξιοποιώντας κι αυτή τα μεγάλα κενά στην άμυνα.

Η παρουσία του Γκιλιέρμε κρίνει πολλά

Η φιλοσοφία του Τσάβι που εφαρμόζει στο Κατάρ δεν χρειάζεται να μεταφερθεί στο "Καμπ Νόου", αφού σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται ήδη εκεί. Μπορεί οι θητείες του Ερνέστο Βαλβέρδε και του Κούμαν κατά κύριο λόγο να απομάκρυναν τους "μπλαουγκράνα" από τη μέθοδο δεκαετιών, όμως όλοι γνωρίζουν αυτήν τη μέθοδο, έστω κι αν δεν τη χρησιμοποιούν πλέον.

Διδάσκεται στη Μασία, η οποία γεμίζει ξανά έπειτα από καιρό την ενδεκάδα της πρώτης ομάδας. Δεν υπάρχουν Αντρές Ινιέστα, Μέσι και Τσάβι πλέον, όμως υπάρχουν Άνσου Φάτι, Γκάβι, Νίκο Γκονθάλεθ, Έρικ Γκαρθία, Όσκαρ Μινγκέθα, Ρίκι Πουτζ, καθώς και οι "παλιοί" Ζεράρ Πικέ, Σέρχιο Μπουσκέτς, Τζόρντι Άλμπα και Σέρζι Ρομπέρτο. Όλοι τους γνωρίζουν το ποδόσφαιρο του Τσάβι, παρότι μέχρι προτίνος είχαν εντολές να μην το παίζουν.

Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα ενδεχόμενο 3-2-4-1 είναι αρκετοί. Το ερώτημα είναι αν μπορούν να ανταπεξέλθουν, αφού πρόκειται για μία διάταξη που αφήνει πολλά αμυντικά κενά και θα εφαρμοστεί σε μία ομάδα που ήδη αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στον ανασταλτικό τομέα.

Στην Αλ Σαντ, ο Τσάβι είχε μετατρέψει τον κορυφαίο παίκτη στην Ασία για το 2018-2019, Αμπντουλκαρίμ Χασάν, από αριστερό μπακ σε αριστερό κεντρικό αμυντικό. Τον παρτενέρ του στα δεξιά, Πέδρο Μιγκέλ, τον μετέφερε κι αυτόν στα στόπερ, όπου ανάμεσά τους παίζει ένας γρήγορος στόπερ, καλός στις μονομαχίες και κυρίως με ευχέρεια όταν έχει την μπάλα στα πόδια, ο Ταρέκ Σαλμάν.

Στη μεσαία γραμμή υπάρχει ένας παίκτης που γυρίζει παίρνει την μπάλα από την άμυνα και αρχίζει τις επιθέσεις, ο Γου Γιανγκ Τζουνγκ, ωστόσο την πιο σημαντική δουλειά την κάνει ένας πρώην παίκτης του Ολυμπιακού. Ο Γκιλιέρμε έχει επιφοριστεί στην Αλ Σαντ με τη σύνδεση του ανασταλτικού κομματιού της ενδεκάδας με το δημιουργικό. Ο Βραζιλιάνος μεταφέρει με προωθημένες πάσες την μπάλα στους τέσσερις δημιουργούς του 3-2-4-1, κοινώς καθορίζει αν μια επίθεση της ομάδας θα έχει καλές προϋποθέσεις ή όχι.

Από εκεί και πέρα, ο Σάντι Καθόρλα είναι αυτός που αποδιοργανώνει τις αντίπαλες άμυνες παίζοντας στα half-spaces, δηλαδή στους χώρους μεταξύ των ζωνών της μεσαίας γραμμής και της άμυνας. Ο αρχηγός Χασάν αλ Χαϊντός δίπλα του υπερφορτώνει την αριστερή πλευρά όπου ήδη κινείται ο Αφίφ, ενώ δεξιά ο Αντρέ Αγιού προσφέρει τόσο με τα σωματικά προσόντα και την ταχύτητά του, όσο και με την εμπειρία του. Στην επίθεση, η διαρκής κίνηση του Μπουνετζάχ βοηθάει ώστε η διάταξη να είναι αρκετά ρευστή και να δυσκολεύει τις αντίπαλες άμυνες να την αντιμετωπίσουν.

Η δύσκολη αντιστοίχιση στην Μπαρτσελόνα

Αν ο Τσάβι προτιμήσει μια τέτοια διάταξη στους "μπλαουγκράνα", θα χρειαστεί να εξετάσει πολλές παραμέτρους, αφού τα στοιχεία των παικτών του στο Κατάρ διαφέρουν από αυτά των Καταλανών. Οι Σερζίνιο Ντεστ και Άλμπα δεν είναι μπακ που μπορούν να μετατραπούν σε στόπερ, ενώ ο Πικέ έχει χάσει πολλή από την ταχύτητά του. Ο ασταθής Μινγκέθα μοιάζει καλύτερη επιλογή για δεξιά και ο Κλεμάν Λενγκλέ για αριστερά, με τον Ρόναλντ Αραούχο ανάμεσά τους να αποτελεί το στήριγμα της άμυνας.

Ο Φρένκι ντε Γιονγκ είναι ο άνθρωπος που αναμένεται να υιοθετήσει το ρόλο του Γκιλιέρμε στο 3-2-4-1 του Τσάβι, με τον Σέρχιο Μπουσκέτς δίπλα του να γίνεται ο πρώτος κάτοχος της μπάλας από την άμυνα. Ο νεαρός Νίκο θα μπορούσε να είναι ο πρώτος αντικαταστάτης και των δύο, με τους Πέδρι και Γκάβι να προορίζονται για τις θέσεις ακριβώς μπροστά.

Στις δύο πτέρυγες, οι επιλογές είναι πολλές και θα καταδείξουν τις προθέσεις του Τσάβι. Ο Ουσμάν Ντεμπελέ είναι η πιο φυσική επιλογή στα δεξιά, όμως ταυτόχρονα είναι παραγκωνισμένος με απόφαση της διοίκησης λόγω της άρνησής του να υπογράψει νέο συμβόλαιο. Τα δύο ακραία μπακ, ο Ντεστ και ο Άλμπα, έχουν την ικανότητα να αγωνιστούν πιο μπροστά και ήδη ο Κούμαν χρησιμοποιούσε αρκετά τον Ολλανδό ως δεξιό εξτρέμ, με τον τελευταίο να μην αποδίδει το κρίσιμο κομμάτι της εκτέλεσης, χάνοντας δύο τεράστιες ευκαιρίες στις ήττες από Ρεάλ και Ράγιο Βαγεκάνο, που θα μπορούσαν να αλλάξουν την έκβαση των αγώνων.

Ο νυν ηγέτης της επίθεσης, Μέμφις Ντεπάι, είναι επίσης ένας παίκτης που αγωνίζεται περιφερειακά στην καριέρα του, αν και στην Μπαρτσελόνα έχει τοποθετηθεί στην κορυφή, ελλείψει άλλης επιλογής στην εκκίνηση της σεζόν. Αυτή η επιλογή πλέον δείχνει να υπάρχει και εις διπλούν. Η μία είναι ο Φάτι, ένας παίκτης που θέλει να αγωνίζεται στον άξονα, όμως έχει τις δεξιότητες να αγωνιστεί αριστερά και η άλλη είναι ο Σέρχιο Αγκουέρο, που έχει αποθεραπευτεί και ήδη άνοιξε λογαριασμό στα γκολ.

Ο Τσάβι ανέλαβε μία Mission Impossible

Πριν από μερικές εβδομάδες, η Αλ Σαντ υποδέχθηκε την Αλ Γκαράφα και την υπέταξε με 6-4 κι ενώ το σκορ ημιχρόνου ήταν 4-3. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που αποτυπώνει απόλυτα τα αποτελέσματα της λογικής που δίδαξε ο Τσάβι στο Κατάρ και παρέχει πιο ολοκληρωμένη εικόνα σε σχέση με το γκολ αλά Μπαρτσελόνα που στο παρελθόν έκανε το γύρο του διαδικτύου.

Ο 41χρονος τεχνικός ήταν προπονητής επί χόρτου για περίπου δύο δεκαετίες στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα και τώρα καλείται να κάνει το ίδιο έξω από τις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Δεν καλείται να φέρει τα πάνω κάτω στα όσα υπηρετούσε ο σύλλογος όσο ήταν κι ο ίδιος αναπόσπαστο κομμάτι του, καλείται να φέρει τα πάνω κάτω σε σχέση με όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, όταν αποχώρησε από την ομάδα. Δίχως τα εφόδια που είχαν οι προκάτοχοί του, χωρίς τους παίκτες που είχε δίπλα του.

Η διοίκηση της Μπαρτσελόνα θα του ζητήσει να αναστήσει παίκτες όπως ο Φιλίπε Κοουτίνιο, Ντεμπελέ, Σαμουέλ Ουμτιτί, Ρίκι Πουτζ, Γιουσούφ Ντεμίρ και άλλους που είχαν παραγκωνιστεί το τελευταίο διάστημα, είτε λόγω απόδοσης είτε για εξωαγωνιστικούς λόγους. Αν θέλει να τους αντικαταστήσει, θα έχει ένα μπάτζετ που δεν θα ξεπερνά τα 60.000.000 ευρώ για να διαμορφώσει το ρόστερ που επιθυμεί. Ξύλινα σπαθιά σε σχέση με το οπλοστάσιο που είχαν οι Φρανκ Ράικαρντ, Γκουαρδιόλα, Τίτο Βιλανόβα, Χεράρδο Μαρτίνο και Λουίς Ενρίκε με τους οποίους συνεργάστηκε στη "χρυσή εποχή" του.

Η Mission Impossible που αναλαμβάνει στο "Καμπ Νόου" είναι αυτή που προαλοιφόταν να αναλάβει από το καλοκαίρι του 2015, όταν αποχαιρέτισε προσωρινά το γήπεδο όπου μεγαλούργησε. Όσα διδάχθηκε τα μετέφερε σε ένα μεγάλο βαθμό μέχρι την Ντόχα του Κατάρ και τώρα καλείται να τα πάει πίσω στη Βαρκελώνη, αφού τα τελευταία χρόνια εξαφανίστηκαν από την καταλανική πρωτεύουσα. Με διαφορετικές προϋποθέσεις, διαφορετικές δυνατότητες, διαφορετική εποχή από τη δικιά του, όμως με τον ίδιο να συνδέει τις εποχές, είτε ως παιδί ακαδημιών είτε ως βετεράνος. Την εποχή του Γιοχαν Κρόιφ, την εποχή του Λουίς φαν Χάαλ, την εποχή του Ροναλντίνιο, την εποχή του Γκουαρδιόλα και τώρα την εποχή του Τσάβι.