Οι φίλοι του ΠΑΟΚ χαίρονται να βλέπουν σε κάθε αγώνα της ομάδας τους τον Γιάννη Κωνσταντέλια, τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη, τον Χάρη Τσιγγάρα, τον Γιάννη Μιχαηλίδη, τον Στέφανο Τζίμα, τον Λευτέρη Λύρατζη…

Χαίρονται επίσης όταν βλέπουν και άλλα παιδιά που αγωνίζονται στις υπόλοιπες ομάδες της Stoiximan Super League ή ακόμη και του εξωτερικού, που αν τα απαριθμήσουμε θα χρειαστούμε πολλές ακόμη αράδες για εισαγωγή… Από τον Κώστα Σταφυλίδη, τον Δημήτρη Πέλκα, στους νεότερους τον Χρήστο Τζόλη, τον Κούτσια

Η διαδικασία παραγωγής ποδοσφαιριστών στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ δεν σταματά ποτέ, είναι αυτό που λέμε αέναη και οργανωμένη. Σήμερα στον ΠΑΟΚ ανήκουν περισσότερα από 250 παιδιά, από τα οποία τα 45 φιλοξενούνται στο Σπίτι της Ακαδημίας που δημιουργήθηκε για να κατοικούν σε αυτό μικροί ποδοσφαιριστές από κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Στις ακαδημίες του Δικεφάλου δουλεύουν περισσότεροι από 60 εργαζόμενοι που φροντίζουν για την εκπαίδευση, αθλητική και μη των παιδιών. Προπονητές, γυμναστές, αναλυτές, scouters, γιατροί, ψυχολόγος, διατροφολόγος, εργοφυσιολόγος, υπεύθυνη φοίτησης, υπεύθυνη Σπιτιού Ακαδημίας, φυσικοθεραπευτές, φροντιστές, λειτουργικοί υπεύθυνοι, γραμματείς…

Όλοι υπό την επίβλεψη του γενικού διευθυντή Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλου και του τεχνικού διευθυντή Γιώργου Γεωργιάδη.

Αν θέλεις να μιλήσεις με τον Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλο για όλο αυτό το οικοδόμημα που έχει χτίσει ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να είσαι απόλυτα προετοιμασμένος ότι θα ακούσεις το χειμαρρώδη λόγο ενός ανθρώπου καταρτισμένου και κυρίως παθιασμένου με το αντικείμενο του.

Πολύ περισσότερο αν επιχειρήσεις να μάθεις πως ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε από το "σημείο- μηδέν" και με πολλά προβλήματα, την εποχή του Θόδωρου Ζαγοράκη για να φτάσει σήμερα, με την αμέριστη οικονομική συμπαράσταση του Ιβάν Σαββίδη να έχει, κατά γενική ομολογία, τις καλύτερες ακαδημίες στην Ελλάδα.

Ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος όσο προσπαθεί να προσέχει τα λόγια του όταν αναφέρεται στους ποδοσφαιριστές που βγήκαν από τα τμήματα υποδομής όλα αυτά τα χρόνια – αν μπορούσε δεν θα έλεγε κουβέντα για τον Γιάννη Κωνσταντέλια, τόσο παθιασμένα μιλά, πάντα με επιχειρήματα για την ανάγκη ενός "εθνικού πλάνου" που θα αναδεικνύει Έλληνες ποδοσφαιριστές, την έλλειψη των αθλητικών σχολείων που καταργήθηκαν την εποχή της οικονομικής κρίσης και δεν επανιδρύθηκαν ποτέ…

Ο Γενικός Διευθυντής Τμημάτων Υποδομής και Ανάπτυξης, όπως είναι ο πλήρης ρόλος του, περιγράφει στο SPORT24 όλη την πολυετή διαδικασία της ανάπτυξης των ακαδημιών, το πλάνο Σάντος που εγκαταλείφθηκε από την Ομοσπονδία, αλλά το εφάρμοσε ο ΠΑΟΚ.

Μιλά με περηφάνια για τη Μελία, ένα χωριό στο Ισραήλ στα σύνορα με τον Λίβανο, όπου υπάρχει ακαδημία του Δικεφάλου και οι ομάδες της αγωνίζονται με τα ασπρόμαυρα στα τοπικά πρωταθλήματα.

Θυμάται ότι ο Κώστας Φουρτούνης, πιτσιρικάς συμμετείχε στο πρώτο καμπ που διοργάνωσε ο ΠΑΟΚ. Αποφεύγει να ονοματίσει ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων που θα ήθελε να έχει φέρει στη δική του, αλλά παραδέχεται πως υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελε να τους βλέπει στα ασπρόμαυρα.

Θεωρεί καλοδεχούμενο τον ανταγωνισμό και προβληματίζεται από το γεγονός ότι δεν είναι τόσο έντονος όσο θα έπρεπε. Μιλά για τα παιδιά που έφυγαν σε μικρή ηλικία από τον ΠΑΟΚ, για άλλες ομάδες ή και το εξωτερικό τονίζοντας ότι χαίρεται να τους βλέπει να "μεγαλώνουν" έστω και σε άλλους συλλόγους.

Μετά από… πιέσεις αναφέρεται στο φαινόμενο - Κωνσταντέλιας και εύχεται να καταφέρει ο ΠΑΟΚ να βγάλει και άλλους ποδοσφαιριστές αυτού του επιπέδου.

Δηλώνει έτοιμος να συγκρουστεί, ακόμη και εντός ΠΑΟΚ με οποιονδήποτε, χωρίς να υπολογίζει το κόστος για να προστατεύσει τα παιδιά των ακαδημιών γιατί θεωρεί ότι έτσι προστατεύει τα συμφέροντα του συλλόγου

Και το… μάτι του γυαλίζει ότι η κουβέντα έρχεται στο νέο προπονητικό κέντρο που έχει εξαγγείλει ότι θα κατασκευάσει ο ΠΑΟΚ, που εκτιμά ότι θα δώσει τεράστια ώθηση στα τμήματα υποδομής του Δικεφάλου.

Πάμε λοιπόν από την αρχή…

Από το μηδέν... πρώτη επιλογή στις ακαδημίες

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την αρχή. Πως έφτασε ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά από το μηδέν να έχει σήμερα την καλύτερη ακαδημία στην Ελλάδα;

"Είναι πολύ μεγάλη ιστορία Επιστρέφουμε στο 2007.... Είναι Ιούνιος του 2007, δυστυχώς για το σύλλογο μας οι συνθήκες είναι πολύ άσχημες. Είναι μονόδρομος να αναλάβει ο Θόδωρος Ζαγοράκης και θα πρέπει να τον πείσουμε, ειδάλλως είναι μαθηματικά βέβαιο η ομάδα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε μια από τις δυο μικρότερες κατηγορίες – κάτι που κανείς μας δεν μπορούσε να το φανταστεί. Ο Θόδωρος εκείνη την εποχή έχει ακόμη συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ και είναι τότε που παίρνει την τολμηρή απόφαση για να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας

Ο διακαής μας πόθος τότε ήταν να δημιουργήσουμε και πάλι Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ο Θόδωρος είναι ήδη στο κλείσιμο της καριέρας του έχοντας επιστρέψει από την Ιταλία και βλέπει, παρακολουθεί νεαρούς να ανεβαίνουν στην πρώτη ομάδα και όλο εκείνο το διάστημα η κουβέντα μας είναι τι θα κάνει στο μέλλον, με τα σχέδια να μην έχουν τότε σχέση με τον ΠΑΟΚ.

Μέσα από αυτή την διαδικασία και εξαιτίας των συνθηκών που είχαν δημιουργηθεί αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε στο σύλλογο. Από την ώρα που ανέλαβε ο Θόδωρος, εμένα ο ρόλος μου είναι υπεύθυνος συντονισμού της διοίκησης. Και αυτό διότι ο Ζαγοράκης εκτός από εμένα δεν γνώριζε κανέναν άλλον από αυτούς που εν τέλη συστρατεύθηκαν.

Έτσι ανέλαβα εγώ το πόστο του συντονιστή, μέχρι να βρεθούν οι ρόλοι μας, ένα πόστο που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε στην ομάδα, πλέον αλλά ούτε και στο ποδόσφαιρο. Ήταν κάτι αναγκαίο γιατί τότε ήταν ο Βιολίδης, ο Παπαδόπουλος, ο Μανδρίνος, ο Παναγιώτης ο Ποικιλίδης που δυστυχώς δεν είναι μαζί μας. Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχει ένα συνδετικός κρίκος προκειμένου να συντονίζει όλη αυτή την προσπάθεια.

Πολύ δύσκολες εποχές. Πιστεύω ότι αν γυρνούσαμε το χρόνο πίσω δύσκολα θα ξαναμπαίναμε σε αυτή τη διαδικασία. Πήγαν όμως όλα κατ ευχήν, μπήκαν στέρεες βάσεις με ένα μότο να χαρακτηρίζει «να αφήσουμε τον ΠΑΟΚ στα παιδιά μας» στις επόμενες γενιές.

Η απίστευτη εσωστρέφεια της πόλης της Θεσσαλονίκης μπορεί να νικήσει τα πάντα

Δυστυχώς ήρθε η οικονομική κρίση που άλλαξε ωμά και βίαια τις ζωές όλων μας. Προέκυψαν οι πρώτες τριβές, άρχισε το συγκεκριμένο μοντέλο να μην λειτουργεί, και αυτό ξεκίνησε από έναν βασικό λόγο: η απίστευτη εσωστρέφεια της πόλης της Θεσσαλονίκης μπορεί να νικήσει τα πάντα.

Οποιαδήποτε καλή προσπάθεια με τα λάθη της βέβαια μέχρι να φτάσουμε στο 2012-13, οπότε εμφανίζεται ο κύριος Σαββίδης και αυτόματα όλα λύνονται και όλα βρίσκουν το δρόμο τους".

Πως όμως ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος ανέλαβε την ευθύνη των τμημάτων υποδομής και ποιο το σχέδιο σας τότε για την ανάπτυξη των ακαδημιών;

"Από την αρχή μου άρεσε να παρακολουθώ τα τμήματα υποδομής. Το έχω πει και δημόσια ότι η πρώτη τριετία ήταν για τον ΠΑΟΚ η τριετία της αναγέννησης των τμημάτων υποδομής. Μετά το 2010 ξεκινήσαμε την υλοποίηση ονείρων, να αλλάζουμε πράγματα και καταστάσεις.

Υποδομή όμως σημαίνει υπομονή και παρά το γεγονός ότι αρχίσαμε σχετικά γρήγορα να βλέπουμε αποτελέσματα, χρειαζόταν μια πενταετία ή ακόμη και επταετία για να ξεκινήσεις για να αποδώσουν οι καρποί για την οργάνωση, τη δουλειά και το τρέξιμο που έκανες.

Όταν ξεκινήσαμε είχαμε 43 εκατομμύρια ευρώ χρέος και μόνο 1300 ευρώ στο ταμείο

Μεγάλος πόθος όλων μας ήταν εξ αρχής να δημιουργήσουμε ποδοσφαιριστές. Μια διαδικασία που είχε σταματήσει, όχι μόνο στον ΠΑΟΚ αλλά σε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για το 2007 όταν όλοι ακόμη ζούσαμε σε ένα ροζ γυάλινο κόσμο θεωρώντας ότι θα έχουμε πάντα χρήματα μέχρι που το 2010 ήρθε το ΔΝΤ και άλλαξε τα πάντα.

Το 2007 λοιπόν θεωρούμε μπορούμε να φέρουμε οποιονδήποτε ξένο ποδοσφαιριστή…Εμείς όμως στον ΠΑΟΚ είχαμε να δούμε 43 εκατομμύρια ευρώ χρέος και μόνο 1300 ευρώ στο ταμείο.

Ο ΠΑΟΚ έκανε μια τεράστια προσπάθεια τότε με μοναδικό υποστηρικτή τον κόσμο του σε όλα τα επίπεδα. Είτε με αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, είτε με διαρκείας, είτε με κανονικά εισιτήρια και θεωρώ ότι ήμουν πολύ τυχερός που μαζί με τη διοίκηση έζησα αυτή τη διετία . Ήταν κάτι μαγικό, όλοι να προσπαθούν να βοηθήσουν το σύλλογο, να γίνεται μια συνολική προσπάθεια μέχρι να…έρθουν οι μέλισσες και η εσωστρέφεια.

Εκείνη την εποχή οι τρεις ομάδες του κέντρου, αλλά ακόμη και ο Ηρακλής και μετέπειτα ο Άρης είχαν πολύ καλύτερες ακαδημίες από εμάς. Αυτό που έκανα εγώ ήταν να παρακολουθώ σιγά σιγά τα πάντα, να δω τον τρόπο δουλειάς, όλα τα μοντέλα που χρησιμοποιούσε η κάθε ομάδα με σκοπό να αποφύγω τα λάθη τους όταν θα είμαι έτοιμος να παρουσιάσω και να αναπτύξω τη δική μας ακαδημία.

Πολύ προσεκτικά λοιπόν παρακολούθησα τη δουλειά όλων των συλλόγων, είδα λάθη, είδα αδυναμίες. Προσπαθήσαμε σταδιακά να γίνουμε πρώτα εμείς οι καλύτεροι στην πόλη και στη συνέχεια να επικοινωνήσουμε το όνομα του συλλόγου, τη δική μας προσπάθεια στην ακαδημία στο νομό Θεσσαλονίκης, στους όμορους νομούς και στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία φτάσαμε να είμαστε έτοιμοι με συγκεκριμένο οργανόγραμμα στην εποχή Σαββίδη στον ΠΑΟΚ , γιατί η παρουσία του συνδέεται άρρηκτα με την ανάπτυξη μας, να βγούμε και να επικοινωνήσουμε τις ακαδημίες μας, με σωστό τρόπο σε όλη την Ελλάδα. Σεβόμενοι κάθε περιοχή, τις ανάλογες συλλογικές προτιμήσεις".

Το όραμα που είχατε ποιο ήταν;

"Εκείνη την εποχή της κρίσης προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε πράγματα που θα έπρεπε να δημιουργήσει η ίδια η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, ένα Εθνικό Πλάνο για την ανάπτυξη του Ποδοσφαίρου.

Όταν εμείς το 2004 πανηγυρίζαμε την κατάκτηση του Eurp, χώρες όπως για παράδειγμα η Γερμανία και το Βέλγιο ανέλυαν τη δική τους αποτυχία και τους λόγους για τους οποίους είδαν την Ελλάδα να φτάνει στην κορυφή.

Το αποτέλεσμα ήταν η Γερμανία μετά από δεκαετία να συνέλθει. Εγώ έβλεπα το πλάνο της ανάπτυξης με τις περιφέρειες και οτιδήποτε άλλο και έπαιρνα κομμάτια από σχέδιο κάθε χώρας.

Το Βέλγιο, που γεωγραφικά είναι πολύ πιο κοντά σε μας, έκανε με εξαιρετικά συντονισμένη προσπάθεια. Έβαλε κανόνες που τηρήθηκαν και βλέπεται πως στα τελευταία δυο Παγκόσμια Κύπελλα όλοι παρακολουθούμε το ποδόσφαιρο που παίζει η Εθνική Βελγίου. Εμείς πανηγυρίζαμε, ενώ αυτοί δουλεύανε.

Εμείς ως ΠΑΟΚ αποφασίσαμε ως σύλλογος και στο κομμάτι που μας αναλογεί να δουλέψουμε συντονισμένα, να δουλέψουμε υπεύθυνα να έχουμε ένα πλάνο και να το τηρήσουμε. Δεν θα τα καταφέρναμε όμως…γιατί όσο και να θέλαμε θα μέναμε στα στενά όρια της Μακεδονίας και σε περιοχές όπου είχαμε και έχουμε δυνατές επαφές με φίλους, πρώην ποδοσφαιριστές της ομάδας.

Ήρθε η σταθερά του κυρίου Σαββίδη, η χρηματοδότηση της ακαδημίας, την οποία θα πρέπει να πω ότι την ξεκίνησε ο Ζαγοράκης. Σε μια εποχή που η ομάδα είχε τεράστια οικονομικά προβλήματα το μπάτζετ των 200 χιλιάδων στην Ακαδημία το ανέβασε στο 1,2 εκατομμύρια…

Με τον ερχομό του κυρίου Σαββίδη φτάνουμε στην επόμενη διετία να διπλασιάσουμε το μπάτζετ. Με αποτέλεσμα να βγούμε και να επικοινωνήσουμε, να δημιουργήσουμε ακαδημίες παντού, προπονητικά κέντρα ώστε να εμπνεύσουμε τους καλύτερους κάθε περιοχής να τους φέρουμε και να τους πείσουμε ότι πλέον η καλύτερη προοπτική δεν είναι άλλοι σύλλογοι, ότι τους έχουμε ξεπεράσει και είμαστε πλέον η Νο1 επιλογή".

Αν ο ΠΑΟΚ είναι ήδη η πρώτη επιλογή σε επίπεδο ακαδημιών, το επόμενο στάδιο εξέλιξης ποιο είναι;

"Ο ΠΑΟΚ είναι όντως η πρώτη επιλογή στα τμήματα υποδομής. Αυτό ξεκάθαρα και αντικειμενικά αυτή τη στιγμή ισχύει. Και που σημαίνει ότι τώρα εμείς θα πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο, να δούμε τις αδυναμίες μας.

Ο εχθρός του καλού είναι πάντοτε το καλύτερο. Η σταθεροποίηση στην κορυφή με πρώτο και βασικό χαρακτηριστικό ότι είμαστε μια ανθρωποκεντρική ακαδημία, στηρίζοντας παιδιά, όνειρα, οικογένειες είναι αυτό που θα πρέπει να επιδιώκουμε. Και όχι την πρωτιά που αφορά στην κατάκτηση τίτλων αλλά ξεκάθαρα στη δημιουργία αθλητών για την πρώτη ομάδα".

ΠΑΟΚ... Παντού, ακόμη και στο Ισραήλ

Ακούμε για το δίκτυο των Ακαδημιών, είπατε ότι πλέον υπάρχουν Ακαδημίες του ΠΑΟΚ σε όλη την Ελλάδα. Αυτό το άνοιγμα στο εξωτερικό, στο Μεξικό για παράδειγμα είναι αποδοτικό; Βλέπει ο ΠΑΟΚ νεαρούς στο Μεξικό;

"Στο εξωτερικό η βασική προτεραιότητα είναι σαν σύλλογος και σαν άνθρωποι που να επικοινωνήσουμε τον ΠΑΟΚ. Μας αρέσουν οι προκλήσεις.

Αν εξαιρέσει κανείς από το πείραμα του Μεξικού. Αν δείτε, εκτός από το Μεξικό που είναι πειραματική προσπάθεια και δεν ξέρουμε πως πραγματικά θα λειτουργήσει και μια ειδική περίπτωση μια ακαδημία στο Ισραήλ σε ένα χωριό τη Μελία, οι άλλες ακαδημίες μας είναι σε χώρες στις οποίες υπάρχει μεγάλος αριθμός ομογενών στη Γερμανία, στον Καναδά και στην Αυστραλία όπου η προσπάθεια μας σταμάτησε απότομα λόγω covid .

Εκεί λοιπόν η πρώτη μας επιθυμία είναι να δώσουμε στους ομογενείς που πλέον μπορεί μετά από τόσες γενιές να μην μιλούν καν ελληνικά, να έχουν κάτι ελληνικό στην καρδιά τους . Και ο ΠΑΟΚ μπορεί να εμπνεύσει. Ο ΠΑΟΚ πάει παντού, τον αγαπάνε. Ως σύλλογος ο ΠΑΟΚ έχει όλα τα στοιχεία να προσεγγίσει τον Έλληνα του Καναδά, της Αμερικής, της Αυστραλίας και να του δώσει κάτι ελληνικό να έχει στην καρδιά του.

Εκεί βέβαια δεν μας ενδιαφέρει αν είμαστε εμείς ή κάποιος άλλος σύλλογος από αυτούς που ανταγωνιζόμαστε σε εισαγωγικά που θα καταφέρει να το πετύχει αυτό. Γιατί όποιος και αν το κάνει θα είναι μια τεράστια επιτυχία και μόνο θετικά μπορεί να το δει κάποιος".

Ο ΠΑΟΚ έχει όλα τα στοιχεία να προσεγγίσει τον Έλληνα του Καναδά, της Αμερικής, της Αυστραλίας και να του δώσει κάτι ελληνικό

Έχει ο ΠΑΟΚ ακαδημία στο Ισραήλ; Πως προέκυψε μια τέτοια κίνηση;

"Η Μελία είναι ένα χωριό στο Ισραήλ με περίπου 5 χιλιάδες κατοίκους. Είναι το μοναδικό χωριό του Ισραήλ με αραβικό κόσμο και 100% χριστιανικό. Χωρίς να μπλέκουμε κάτι άλλο εκτός του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά στα οποία είμαστε ευαίσθητοι. Οι κάτοικοι της Μελία ήταν αυτοί που μας βρήκανε και ήρθαν σε επικοινωνία μαζί μας. Ταξιδέψαμε και εμείς στη συνέχεια στο Ισραήλ.

Έρχονται πολλές φορές πλέον στη Θεσσαλονίκη με τις ομάδες τους , συμμετέχουν στα τοπικά πρωταθλήματα του Ισραήλ και αγωνίζονται με τις στολές μας , με τα ασπρόμαυρα όπου υπάρχει το έμβλημα του συλλόγου του αλλά και το έμβλημα του ΠΑΟΚ network. Και είναι σημαντικό για μας σε μια ξένη χώρα να αγωνίζονται ομάδες με τα χρώματα μας και να επικοινωνούν τον ΠΑΟΚ. Πιστεύω ότι πλέον ο σύλλογος είναι πολύ γνωστός στο Ισραήλ".

Το "πλάνο Σάντος", με μάτια σε όλη την Ελλάδα

Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν παίκτες που ανεβαίνουν στην πρώτη ομάδα είναι κομβικό στο να θεωρείται από όλους ότι η Ακαδημία του ΠΑΟΚ είναι κορυφαία στην Ελλάδα;

"Ο ΠΑΟΚ ως ακαδημία ήταν η πρώτη επιλογή πολύ πριν γίνει η έκρηξη με την παρουσία παιδιών από τα τμήματα υποδομής στην πρώτη ομάδα. Πριν από τον Κούτσια, τον Κωνσταντέλια, τον Κουλιεράκη, τον Τζιόλη…

Ο ΠΑΟΚ εδώ και πολύ καιρό είναι η πρώτη επιλογή και αρκεί να δεις ότι έχουν περάσει από εμάς γενιές παιδιών που μπορεί να μην έμειναν εδώ για πολλούς λόγους ή γιατί εμείς πλέον πρέπει να κάνουμε επιλογές με πολύ αυστηρά κριτήρια.

Αν κοιτάξει τώρα στις ομάδες της Σούπερ Λίγκας βλέπεις παίκτες που μεγάλωσαν εδώ. Προχθές επικοινώνησε μαζί μας κάποιος και μας έλεγε 'Βλέπω στο Google τον Παναγίδη με την φανέλα του ΠΑΟΚ'… Και αυτό ισχύει .

Ήταν στην γενιά του 2004 που είχε τόσο πολύ κόσμο που δεν χωρούσαμε άλλους και στηρίζαμε την επιλογή των παιδιών να πάνε σε άλλες ομάδες για να παίξουν. Και τότε ο ΠΑΟΚ ήταν η πρώτη επιλογή στις ακαδημίες και θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι ποτέ δεν «χάσαμε» επειδή μας το πήραν άλλοι…

Φτάσαμε σε σημείο να προτρέπουμε σε παιδιά δικά μας να φύγουν

Για να καταλάβετε… Κάποια στιγμή έγινε ένα πολύ ωραίο πλάνο από την ομοσπονδία, το πλάνο Σάντος με διαχωρισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου σε περιφέρειες. Και οι τέσσερις καλύτερες ομάδες να φτάνουν σε ένα Final Four περιφερειών. Ήταν ένα πραγματικά σπουδαίο πλάνο που όμως μετά την κρίση σταμάτησε.

Το πλάνο αυτό εγώ το γνώριζα πολύ καλά λόγω και της παρουσίας του Σάντος στην ομάδα μας για τρία χρόνια , πριν πάει στην Εθνική. Ο Σάντος είχε στο μυαλό του αυτό πρότζεκτ και το είχαμε συζητήσει. Δεν το εφάρμοσε μαζί μας αλλά με την Εθνική ομάδα, όμως δυστυχώς η ΕΠΟ μετά την οικονομική κρίση το έκοψε.

Αυτό λοιπόν το πλάνο εμείς ως σύλλογος το συνεχίσαμε… Ιδιωτικά ας το πούμε. Ακαδημίες, προπονητικά κέντρα, βλέπαμε παίκτες παντού και είχαμε και προπονητές που μας έφερναν παιδιά από παντού.

Για παράδειγμα να σου πω ότι το 2012-13 έγινε ένας τελικός περιφερειών στα Γιάννενα. Από τις δυο ενδεκάδες που ξεκινήσαν το παιχνίδι, οι 18 από τους 22, είχαν περάσει από τις προπονήσεις μας.

Εμείς είχαμε ήδη κάνει τις επιλογές μας, είχαμε ήδη αποφασίσει ποιους θα πάρουμε. Οι 18 όμως 14χρόνοι από τους 22 εκείνου του τελικού είχαν περάσει από τις προπονήσεις μας. Τους βλέπαμε όλους δηλαδή…

Και φτάναμε σε σημείο μάλιστα να πούμε ότι ο Τζιομπάνογλου για παράδειγμα είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αλλά εμείς έχουμε στην θέση του τον Πουρλιοτόπουλου. Και λέγαμε ότι ο Τζιομπάνογλου μπορεί να πάει σε όποια ομάδα θέλει .Δεν μας ενδιαφέρει αν θα πάει στον Ολυμπιακό, τον Παναθηναικό, την ΑΕΚ, τον Άρη ή οπουδήποτε αλλού.

Αυτό έγινε και με τον Παναγίδη για παράδειγμα εμείς τον προτρέψαμε να πάει σε μια άλλη ομάδα, όποια επιλέξει ο ίδιος. Να πάει κάπου αλλού για να βρει χώρο και χρόνο να παίξει".

Αυτό ισχύει και στις περιπτώσεις παικτών που έφυγαν στο εξωτερικό πριν φτάσουν στην πρώτη ομάδα;

"Σαφώς και ισχύει. Ακριβώς η ίδια διαδικασία προέκυψε και η μετακίνηση του Σπύρου Αγγελίδη που πήγε στην Βέρντερ Βρέμης. Ο ΠΑΟΚ είχε δυο πολύ καλούς τερματοφύλακες, γεννημένους το 2005 τον Αγγελίδη και τον Νικολακούδη.

Επίσης έχουμε τον Μοναστηρλή, που είναι ο βασικός τερματοφύλακας της Β΄ ομάδας ενώ είναι γεννημένος το 2004 . Έχουμε τον Ταλιχμανίδη και τον Μπαλωμένο στην τετράδα των τερματοφυλάκων της πρώτης ομάδας.

Από την στιγμή που ήρθε μια πολύ καλή πρόταση, πρόκληση- πρόσκληση για τη μεταγραφή του Αγγελίδη, γιατί να σταθούμε ως σύλλογος εμπόδιο και να στερήσουμε τη δυνατότητα από αυτό το παιδί να κάνει υπερήφανους, πρώτα τον εαυτό του, την οικογένεια του και μετά και εμάς ως σύλλογο;.

Αν ερχόταν η ίδια πρόταση, πρόκληση για έναν άλλο τερματοφύλακα θα καθόμασταν να τη συζητήσουμε...".

Η ανθρωποκεντρική ακαδημία και η ανάγκη για αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα

Μιλήσαμε για το πλάνο, την παραγωγική διαδικασία αλλά είναι μόνο αυτό που οδηγεί τους γονείς των παιδιών που θέλουν να ασχοληθούν στο να επιλέγουν τον ΠΑΟΚ;

"Επειδή είμαστε ανθρώπινοι, επειδή λειτουργούμε με ανθρωποκεντρικότητα. Και άλλες ομάδες έχουν ανεπτυγμένες ακαδημίες κάποιες ακόμη και με πλεονεκτήματα σε σχέση με εμάς, άλλες με παρόμοια με μας φιλοσοφία και τις οποίες τις σέβομαι πολύ. Εκτός όμως την τεχνογνωσία, πλέον της μεθοδολογίας, αυτό που εγώ επέβαλα εγώ από την πρώτη στιγμή στην ακαδημία είναι ότι επιτρέπονται μόνο τα ανθρώπινα λάθη. Στην ακαδημία μας θα πρέπει να στηρίξουμε τα παιδιά, τα όνειρα και θα πρέπει να σεβαστούμε τους γονείς και τις οικογένειες τους.

Εγώ είμαι υπεύθυνος και υπόλογος έναντι 45 οικογενειών που έχουν εμπιστευτεί τα παιδιά τους στην ακαδημία μας και θα πρέπει να τα έχω σαν παιδιά μου. Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τα παιδιά, αλλά σε αυτές τις οικογένειες που είναι από μακριά και έχουν εμπιστευτεί σε εμάς τα παιδιά τους θα πρέπει να είμαστε υπόλογοι.

Τα παιδιά πρέπει να είναι ευτυχισμένα , να είναι σε ένα ασφαλές περιβάλλον και εμείς να είμαστε αρωγοί, θα τους βοηθήσουμε να πετύχουν τα όνειρα τους. Και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στη ζωή. Το ποδόσφαιρο είναι κάτι εξαιρετικό αλλά κρατάει πολύ λίγο λόγω πολλών αστάθμητων παραγόντων.

Για αυτό και λέω ότι είμαι υπερήφανος όταν σε ένα ρόστερ 22 ποδοσφαιριστών πολλές Β΄ ομάδας οι 11 έχουν μπει στο Πανεπιστήμιο. Αυτό πλέον έχει αλλάξει…".

Πρέπει να αλλάξει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και να λειτουργήσουν ξανά τα Αθλητικά Σχολεία

'Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι πολύ αποθαρρυντικό για κάποιον που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό και είναι καλός και στο σχολείο. Πρόκειται για ένα στείρο εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς αθλητικά σχολεία, που καταργήθηκαν σε μια νύχτα λόγω κρίσης και δεν άνοιξαν ξανά ποτέ. Και εγώ απορώ…

Υπάρχουν ειδικά σχολεία, πολλές τα μουσικά για παράδειγμα και ορθώς υπάρχουν. Το εκπαιδευτικό κομμάτι με ενδιαφέρει πάρα πολύ και αυτό απορρέει γιατί θέλω να λειτουργώ έναντι των παιδιών και των οικογενειών πολλές πρώτα σαν γονιός και μετά ως διευθυντής των ακαδημιών. Θα ήθελα να γίνουν λοιπόν συντονισμένες αλλαγές, ωστόσο δεν υπάρχει τρόπος επικοινωνίας.

Δεν μπορεί ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε ο Πουρλιοτόπουλος ως οντότητα να ζητήσει αλλαγές. Θα πρέπει να υπάρχει ένα Εθνικό πλάνο για το ποδόσφαιρο και τότε θα μπορούμε να πάμε να συζητήσουμε θεσμικά και να φέρουμε αλλαγές.

Για παράδειγμα δεν μπορεί να συμβαδίσει το γεγονός ότι ο Στέφανος Τζίμας είναι μαθητής και να συμμετέχει πολλές πρωινές προπονήσεις. Πρέπει να βρεθεί πολλές τρόπος ώστε τα παιδιά να μην στερηθούν το σχολείο. Τα παιδιά έχουν τεράστιο βάρος γιατί δεν μπορούν να ακολουθήσουν είτε το σχολείο, είτε το πρόγραμμα των προπονήσεων.

Σκεφτείτε ότι για να συμμετέχει μια ομάδα ακαδημίας σε ένα τριήμερο τουρνουά, τα παιδιά θα κινδυνεύσουν να μείνουν στην ίδια τάξη από απουσίες. Μόνο η συμμετοχή σε Εθνική ομάδα δεν επιφέρει απουσίες αλλά και πάλι στα μαθήματα αναγκαστικά μένεις πολύ πίσω".

Ποσό μεγάλο είναι αυτό το πρόβλημα;

"Κοιτάξτε… Προσπαθώντας να εμβαθύνουμε στη λεπτομέρεια, θεωρούμε ότι δεν αρκούμαι για να διαμορφώσουμε αθλητές και να πολλές έχουμε έτοιμους στα 18 πολλές χρόνια.

Το ότι ο Στέφανος Τζίμας στα 17 είναι πανέτοιμος είναι ειδική περίπτωση, ότι ο Κούτσιας στα 17 ήταν έτοιμος για την πρώτη ομάδα είναι και πολλές άλλη περίπτωση. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις που σαν εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Εμάς αυτό που πολλές ενδιαφέρει ως ακαδημία είναι να κερδίσουμε ένα 20% με 30% πολλές προπονητικές μονάδες κάθε εβδομάδας. Οι προπονήσεις από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή με στόχευση το παιχνίδι του Σαββατοκύριακου είναι πολύ λίγες για να δώσουμε άρτια χαρακτηριστικά στα παιδιά μέχρι τα 17 -18.

Αν είχαμε αθλητικά σχολεία λοιπόν και μπορούσε να κάνουμε δυο ή τρεις περισσότερες προπονήσεις 45λεπτες, αυτό δεν θα ήταν μόνο καλό για τα παιδιά του ΠΑΟΚ άλλα και του Άρη, του Ηρακλή, του Παναθηναικού, του Ολυμπιακού, πολλές ΑΕΚ όλων.

Φανταστείτε πολλές τρεις πρωινές προπονήσεις, από πολλές γυμναστές των αθλητικών σχολείων θα έφερνε ένα τεράστιο κέρδος για όλα τα παιδιά γιατί θα αύξανε πολλές προπονητικές μονάδες κατά 50-60%, στο να δημιουργήσουμε επιτέλους αυτή την περιβόητη σχολή και να παράγουμε και πάλι αθλητές, να παράγουμε ξανά ποδοσφαιριστές.

Θα πρέπει πολλές όλο αυτό να το δούμε θεσμικά, να μπει ξανά στην ατζέντα το αθλητικό σχολείο, όχι μόνο για το ποδόσφαιρο αλλά και τα άλλα αθλήματα.

Σε συζητήσεις που έχω με εκπαιδευτικούς μου λένε ότι τα μουσικά σχολεία είναι εξαιρετικά και παράγουν φοβερούς μουσικούς. Με ενδιαφέρει πολύ ο πολιτισμός και οι τέχνες, πολλές γιατί να μην μπορούμε να δημιουργήσουμε και αθλητισμό που είναι κομμάτι του πολιτισμού πολλές.

Όλα αυτά είναι ζητήματα που πολλές απασχολούν για να φτάσουμε στην παραγωγική διαδικασία των ηλικιών 17-18 και στη συνέχεια 20-21 εκεί όπου επιτέλους έχουν δημιουργηθεί οι Β’ ομάδες.

Εκεί όπου τα παιδιά πολλές παίζουνε απέναντι σε άντρες και εκεί θα δημιουργηθούν τα επιπλέον χαρακτηριστικά ώστε όταν πηγαίνουν στην πρώτη ομάδα να μην είναι ανέτοιμοι και να μην αισθάνονται ως φτωχοί συγγενείς.

Αλλά θα πηγαίνουν με ψηλά το κεφάλι να διεκδικήσουνε ότι τελικά τους αναλογεί: την ευκαιρία και το όνειρο τους".

Όταν ο γιος σου δεν είναι ο... Μέσι

Φτάνοντας σε αυτό το κρίσιμο σημείο, αντιμετωπίσατε πολλές ακραίες αντιδράσεις από γονείς παιδιών που τελικά δεν τα κατάφεραν και θεωρούν ότι αδικήθηκαν;

"Είχα, έχω και θα έχω. Όσο ασχολούμαι με αυτό το κομμάτι και το πόστο που δημιουργεί όλες αυτές τις προϋποθέσεις. Και έχοντας και εγώ ως φιλοσοφία ότι οι προπονητές, οι σκάουτερ μας, ο τεχνικός μας διευθυντής έχουν συγκεκριμένες επιλογές να κάνουν.

Θα πρέπει λοιπόν κάποιος να λειτουργεί σαν μαξιλάρι, σαν σαμάρι που θα το χτυπούν και θα απορροφά όλους τους κραδασμούς. Αυτόν τον ρόλο τον αποδέχθηκα από την πρώτη στιγμή.

Όμως εγώ είμαι ήσυχος με την συνείδηση μου, γιατί οι 60 περίπου άνθρωποι που δουλεύουν στις ακαδημίες γνωρίζουν ότι εγώ από την πλευρά μου, όπως είπα και νωρίτερα, μπορώ να ανεχθώ μόνο το ανθρώπινο λάθος.

Όλη αυτή η διαδικασία, οι επιλογές που τελικά θα γίνουν πάντα καταλήγουν κάπου. Έτσι λοιπόν ένας γονιός όταν καταλάβει ότι το παιδί του στα 14, 15 του χρόνια δεν είναι ο Μέσι και δεν πρόκειται να του λύσει τα οικονομικά του ζητήματα, τα υπαρξιακά προβλήματα που είχε σαν παλιός ποδοσφαιριστής και οτιδήποτε άλλο, ή θα σταματήσει το παιδί και δεν θα τον ενδιαφέρει πλέον ο αθλητισμός, ή θα αναζητήσει κάποιον υπεύθυνο. Εκεί συνήθως έρχομαι εγώ και θεωρούμαι εγώ ο υπεύθυνος".

ΠΑΟΚ και μικρές Εθνικές ομάδες

Βλέπουμε σε κάθε ευκαιρία κλήσεων για τη μικρές Εθνικές ομάδες αυτές να γεμίζουν από παιδιά του ΠΑΟΚ. Αυτό το κομμάτι αποτελεί δικαίωση για τη δουλειά που γίνεται;

"Οι πολλές κλήσεις των παιδιών μας στις Εθνικές ομάδες όσο και αν ακούγεται περίεργο δεν μας βοηθά στη διαχείριση τους. Εμείς πάντα προσπαθούμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να απογοητεύονται. Όταν έχεις κάθε ηλικία 22 παιδιά και επιλέγονται τα 4-5-6 από αυτά αμέσως δημιουργείται κάτι.

Εμείς αυτό που τους λέμε είναι ότι είναι τιμή και για τα παιδιά και για εμάς η κλήση τους στην Εθνική, 'είναι μια πολύ ωραία εμπειρία μεν, αλλά στο όνειρο σας η τούρτα είναι ο σύλλογος σας, η Εθνική ομάδα είναι το κερασάκι. Πλην της Ελπίδων και των Ανδρών δεν θα θυμάται κανένας ότι ήσασταν σε αυτές τις Εθνικές των μικρότερων ηλικιών'.

Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία, είναι φυσικά και για το σύλλογο μεγάλη τιμή αλλά υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν παίξει ποδόσφαιρο χωρίς να έχουν πάει σε καμία Εθνική ομάδα.

Τα παιδιά τώρα δεν το καταλαβαίνουν. Θέλουν να δουν το όνομα τους σε μια κλήση και εμείς καλούμαστε να επέμβουμε και να τους εξηγήσουμε και αυτό το κομμάτι.

Εμείς δίνουμε μεγάλη βαρύτητα στα τουρνουά στο εξωτερικό όπου μετέχουμε σαν σύλλογος".

Φαινόμενο Κωνσταντέλιας

"Φυσικά και το περίμενα. Όταν στα 15 του πήγαιναν φροντιστές και αντίπαλοι και του ζητούσαν την φανέλα του για να τον θυμούνται καταλαβαίναμε τι πρόκειται να συμβεί…

Εγώ θεωρώ ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα από τον Γιάννη και το ταλέντο του. Δεν θέλω όμως να μιλάω για αυτόν. Και αυτό διότι με έχουν συνδέσει τόσο πολύ μαζί του. Και εγώ θεωρώ ότι το ταλέντο του είναι κάτι μοναδικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα.

Ο ίδιος ο Γιάννης θα πρέπει να το στηρίξει και να το προσφέρει σε εμάς να το δούμε στην Τούμπα και σε κάθε γήπεδο που αγωνίζεται.

Σίγουρα έχει καταφέρει πολλά πράγματα για την ηλικία του, θα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει, έχει απίστευτη ελκυστικότητα το ποδόσφαιρο του, οι επινοήσεις του στον αγωνιστικό χώρο είναι παγκοσμίου επιπέδου.

Αυτό που του εύχομαι είναι να είναι πάντα υγιής και θέλω και να ευχαριστήσω την οικογένεια του που έδειξε απόλυτη εμπιστοσύνη και σε μένα και στον ΠΑΟΚ ως σύλλογο και επέλεξε να μείνει εδώ.

Γιατί κάποια στιγμή και αυτό θα πρέπει να πω, συζητώντας με την οικογένεια του όταν βρισκόμασταν μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις είτε το έμπρακτο και πραγματικό ενδιαφέρον της Μπαρτσελόνα, είτε οποιουδήποτε τεράστιου συλλόγου από τη Γερμανία, αυτή έδειξε απόλυτη εμπιστοσύνη στο σύλλογο.

Και κατάλαβε ότι ο Γιάννης πρώτα πρέπει να παίξει στην Τούμπα, για να παράγουμε έναν ποδοσφαιριστή του δικού βεληνεκούς και αργότερα, όταν έρθει αυτή η ώρα, να αποφασίσει μαζί με το σύλλογο για την εξέλιξη του".

Δεν έχουμε δει τίποτα από τον Γιάννη, το ταλέντο του δεν μπαίνει σε καλούπια

Ο Κωνσταντέλιας για εμάς που τον παρακολουθούμε από έξω είναι η προσωποποίηση της χαράς του ποδοσφαίρου. Όλα αυτά τα χρόνια στις ακαδημίες προσπάθησε κάποιος να του βάλει αυτό που λέμε ,χαλινάρι;

"Η αλήθεια είναι ότι αρκετοί από τους προπονητές που είχε κατά καιρούς προσπάθησαν να τον βάλουν σε καλούπι. Ο Γιάννης όμως σε καλούπι δεν μπαίνει.

Κάτι που ίσως μόνο για αυτόν καταλήγει σε προτέρημα. Ο Κωνσταντέλιας είναι πολύ αυθεντικό παιδί. Είναι αυτό που λέει και αυτό που δείχνει. Χαίρεται να παίζει ποδόσφαιρο…

Ο Κωνσταντέλιας είναι φαινόμενο. Μακάρι να είμαστε τυχεροί και να βγάλουμε και άλλους ποδοσφαιριστές αυτού του επιπέδου.

Απλά όταν ο Κωνσταντέλιας και τα άλλα παιδιά φτάνουν πλέον στην πρώτη ομάδα, η δική μας δουλειά σταματά και για αυτό δεν θέλω να μιλάω και πολύ για όλα αυτά τα παιδιά".

Έτοιμος για σύγκρουση και με κάθε κόστος

Υπάρχει και κάτι ακόμη που θέλω να ρωτήσω με αφορμή τον Κωνσταντέλια. Υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής σαν αυτόν στην Ακαδημία του ΠΑΟΚ και έρχεται ο αθλητικός διευθυντής της πρώτης ομάδας να εισηγηθεί έναν ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στη θέση του από την Ουρουγουάη τον Κουαλιάτα. Και για να μην το περιορίζω, φαντάζομαι ότι υπήρξαν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις απόκτησης παικτών σε θέσεις που θα μπορούσαν να καλυφθούν από δικά σας παιδιά. Σε αυτές τις περιπτώσεις τι κάνει ο Πουρλιοτόπουλος;

"Ο Πουρλιοτόπουλος εκεί έχει μια τεράστια ευθύνη. Και πρέπει να συγκρουστεί με οποιονδήποτε χωρίς να υπολογίζω σε επιπτώσεις. Όχι μόνο για τον Γιάννη, αλλά και για κάθε άλλο παιδί.

Ο Πουρλιοτόπουλος λοιπόν έχει συγκρουστεί, πάντα μέσα στα πλαίσια του συλλόγου για κάθε παιδί. Έχω μια τεράστια ευθύνη, την οποία αναλαμβάνω με οποιοδήποτε κόστος.

Δεν θα φοβηθώ να συγκρουστώ από τους από πάνω μου, όταν θεωρώ ότι ο σύλλογος πρέπει να πιστέψει ένα συγκεκριμένο παιδί και να του δώσει την ευκαιρία.

Από εκεί και πέρα ο σύλλογος θα κρίνει και θα καταλάβει γιατί επιμένω. Και αν κάνω λάθος ας μου πει να πάρω το καπελάκι μου και να φύγω.

Αν όμως δεν συγκρουστώ, αν δεν είχα συγκρουστεί δεν θα ένιωθα καλά σαν άνθρωπος. Είμαι πανέτοιμος να το κάνω όποτε χρειαστεί για να προστατέψω τα συμφέροντα του συλλόγου και αν είναι αυτός ο λόγος για να φύγω κάποτε από τον ΠΑΟΚ είμαι έτοιμος να το αποδεχθώ".

Αυτοί που έφυγαν νωρίς και οι αστάθμητοι παράγοντες

Στις περιπτώσεις παιδιών που έφυγαν χωρίς τελικά να παίξουν στον ΠΑΟΚ τι συνέβη; Ο Τζιόλης και ο Κούτσιας είναι για μένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

"Σε κάποιες περιπτώσεις όμως δεν μετρά μόνο τι πιστεύει ο σύλλογος ή ο κόσμος. Εκεί μετρά και προσωπικά τι θέλει το ίδιο το παιδί και οι δικοί. Η οικογένεια του, οι άνθρωποι που τον εκπροσωπούν ή οποιοσδήποτε άλλος σύμβουλος.

Ο Κούτσιας σε μας ήταν από τα 8 του. Μέχρι τα 18 που έφυγε τον είχαμε μια δεκαετία. Είναι μια ξεχωριστή περίπτωση… υπερταλαντούχος.

Πολλές φορές η εξέλιξη με έναν ποδοσφαιριστή έγκειται ξεκάθαρα εκτός από το σύλλογο, την αθλητική διεύθυνση, τον προπονητή και στον ίδιο τον αθλητή και τους ανθρώπους του.

Είναι σημαντικός ο ρόλος της οικογένειας και η πρώτη καθοδήγηση των γονιών ξεκινά από τους προπονητές μας. Έχουνε διπλό στόχο, εκτός από την καθοδήγηση των παιδιών θα πρέπει να καθοδηγούν και τους γονείς για τους οποίους υπάρχει ένας συγκεκριμένος κώδικας συμπεριφοράς. Υπάρχουν εν τέλει πολλοί αστάθμητοι παράγοντες".

Είναι ο ατζέντηδες κάποιες φορές εμπόδιο στη δουλειά σας;

"Είναι σίγουρα ένας από τους αστάθμητους παράγοντες που μπορεί να κατευθύνουν και θετικά αλλά και κάποιες φορές αρνητικά τα παιδιά.

"Πλέον υπάρχουν μεγάλες αλλαγές θεσμικά πλέον από FIFA και UEFA στο πλαίσιο για το τι σημαίνει ατζέντης. Αλλάζουν κανονισμοί και διαδικασίες, για το ποιοι και πως θα παίρνουν την άδεια να μιλούν με γονείς. Όλο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να το παρακολουθήσουμε.

Αυτό θέλαμε άλλωστε…Να υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλαίσιο, για το ποιοι επιτρέπεται να φτάνουν στην οικογένεια ενός παιδιού. Ο ενδεδειγμένος τρόπος είναι με την ενημέρωση κάθε ομάδας. Εκεί θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε υπέρτατο βαθμό.

Δεν θα πρέπει ο κάθε σύμβουλος ή ο κάθε ατζέντης να παρακάμπτει τη δουλειά που γίνεται από όλο το σύλλογο για την στήριξη των ίδιων των παιδιών σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης τους.

Από το τρόπο που χειρίζονται το λόγο μέχρι και τα social media, όλα αυτά με τα οποία προσπαθούμε να προετοιμάσουμε πρώτα ανθρώπους και στη συνέχεια αθλητές. Και εκεί έρχονται πλέον οι αρχές του ποδοσφαίρου να θεσμοθετήσουν ποιοι μπορούν να επικοινωνήσουν με τις οικογένειες.

Αν δεν έχουν κάνει τα ανάλογα σεμινάρια, τους απαγορεύεται η προσέγγιση και σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να επικοινωνούν χωρίς να ενημερώνουν τους συλλόγους.

Εμείς έχουμε επενδύσει σε ειδικούς και κυρίως γυναίκες ψυχολόγους, συμβούλους. Η δική μας σχολή ποδοσφαίρου ξεκινά με δυο γυναίκες προπονήτριες, που είναι πρώην ποδοσφαιριστές, απόφοιτες της Γυμναστικής Ακαδημίας -η μια μάλιστα είναι και μητέρα- εξαιρετικές στην προσέγγιση των μικρών μας αθλητών".

Ο Φορτούνης και ο καλοδεχούμενος ανταγωνισμός

Είπατε πως ο ΠΑΟΚ δεν έχει χάσει κανένα παιδί που ήθελε. Υπάρχουν όμως παιδιά σε άλλες ομάδες που θα θέλατε να έχετε φέρει στον ΠΑΟΚ;

"Φυσικά και υπάρχουν… Δεν θα ήθελα όμως να πω ονόματα. Σκεφτείτε ενός ότι ακόμη και τον Κώστα Φουρτούνη, τον είχαμε δει πριν πάει καν στην Τρίπολη.

Ο Φορτούνης λοιπόν σε μικρή ηλικία συμμετείχε στο πρώτο καμπ που κάναμε και δυστυχώς δεν επιλέχθηκε. Ήταν ενός από ενός 50 περίπου μικρούς που ήρθαν στο πρώτο καμπ που κάναμε και τελικά δεν τον κλείσαμε.

Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν παιδιά που θα θέλαμε…. Εμάς για να γνωρίζετε ενός γοητεύει να βλέπουμε σε κάποια final four παιδιά που αν τα είχαμε στη δική ενός ομάδα θα δημιουργούσαμε μια απίστευτη ενδεκάδα ή δεκαοκτάδα σε μια συγκεκριμένη φουρνιά. Και να υπολογίζουμε που μπορούμε να φτάσουμε.

Θέλουμε τον ανταγωνισμό. Η έλλειψη ανταγωνισμού είναι κακό για ενός και τον κάθε σύλλογο που προσπαθεί να αναπτυχθεί από τη βάση του. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει στο επίπεδο που θα θέλαμε, αν εξαιρέσεις το πρωτάθλημα Κ-19 που είναι πανελλήνιο.

Ίσως θα μπορούσαμε σε συνεργασία με τη Λίγκα να συζητήσουμε μια άλλη δομή στα πρωταθλήματα. Να ξεκινάμε για παράδειγμα όλοι σε ένα γύρο και να χωρίζουμε ανά περιοχές με βάση την βαθμολογία στο γύρο αυτό, για να έχουμε περισσότερα ντέρμπι.

Όλα ενός σταματάνε ξεκάθαρα στο οικονομικό. Αυτό είναι…το κερασάκι στην ανάπτυξη, στην αναβάθμιση, στο να βρούμε ανταγωνισμό. Το οικονομικό…

Είχαμε δει τον Φορτούνη πριν πάει στην Τρίπολη, δυστυχώς δεν τον κλείσαμε

Θυμάμαι σε επίπεδο Κ-17, όταν δεν υπήρχε Κ-15, ένα εξαιρετικό πρωτάθλημα στο Βορρά στο οποίο έπρεπε να ματώσουμε για να βγούμε πρώτοι . Παίζοντας στη Λάρισα, στην Ξάνθη…

Είναι τεράστια απώλεια για όλο το ποδόσφαιρο ενός που δεν υπάρχει πλέον η Ξάνθη ή ο διάδοχος ενός στην περιοχή ενός. Για μια πολύ ευαίσθητη περιοχή, που θα πρέπει να την προσέχουμε όλοι ενός, η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία θα πρέπει να προστατευτεί σε όλα τα επίπεδα.

Εμείς μιλάμε για ποδόσφαιρο και εκεί θα πρέπει να βρεθεί η ομάδα που θα διαδεχθεί την Ξάνθη. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ο ποδοσφαιρικός διάδοχος σε όλη εκείνη την περιοχή.

Οι άνθρωποι της Ξάνθης έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια ένα νέο πλάνο που χρειάζεται τουλάχιστον μια πενταετία για να αποδώσει. Χρειάζεται όμως συντομότερα να υπάρχει ενός ισχυρός ποδοσφαιρικός πόλος σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή".

Εκτός από ποδοσφαιριστές υπάρχει και η παραγωγική διαδικασία σε προπονητές. Είναι και αυτή μια στόχευση;

"Όντως η ακαδημία μας δεν παράγει μόνο ποδοσφαιριστές, αλλά και στελέχη και προπονητές όπως ο Ίβιτς, ο Γκαρσία, ο Μαλεζάς, ο Άγγελος Ζαζόπουλος . Όταν η Α΄ ομάδα αντιμετώπισε ζητήματα, οι προπονητές από την ακαδημία ήταν εκεί και πλέον ο Ίβιτς κάνει καριέρα στο εξωτερικό, ο Γκαρσία στην πρώτη επαγγελματική κατηγορία δείχνει εξαιρετικά δείγματα γραφής, ο Μαλεζάς είναι στον Μακεδονικό. Είναι και αυτό ένα κομμάτι σημαντικό".

ΠΑΟΚ Β' και δανεισμοί

O ΠΑΟΚ πρωτοστάτησε στο να δημιουργηθούν οι δεύτερες ομάδες. Θεωρείται ότι είναι σημαντικό εργαλείο για εσάς;

"Ήταν αναγκαία προϋπόθεση για την εξέλιξη η δημιουργία των Β ομάδων, για αυτό και πιέζαμε τόσο γι’ αυτό. Σε παιδιά 17, 18 ετών, που ναι μεν είναι διαμορφωμένα και σε ικανοποιητικό βαθμό, αλλά όπως είπα και πριν όχι απόλυτα τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά τους, θα ήταν κατά κάποιο τρόπο αφύσικο να είναι απολύτως έτοιμα για την μετάβαση στην Α ομάδα. Η δημιουργία των Β ομάδων διαφοροποιεί την κατάσταση.

Μιλάμε για μια διετία ή τριετία δίχως σχολικές υποχρεώσεις, γεγονός που μας δίνει χρόνο και άνεση να εμβαθύνουμε στην λεπτομέρεια και να τα προετοιμάσουμε να προσαρμοστούν στο ανδρικό ποδόσφαιρο της Β επαγγελματικής κατηγορίας. Κατά κάποιο τρόπο αυτή η εξέλιξη, λοιπόν, νίκησε μια παθογένεια του ποδοσφαίρου, καθώς ήμασταν υποχρεωμένοι να πιέζουμε τα παιδιά σωματικά και πνευματικά.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν δύο δρόμοι για μας. Είτε να βρεθεί κανείς απευθείας στην Α ομάδα, είτε να γεμίσουμε το ποδόσφαιρό μας με παιδιά εκπαιδευμένα από εμάς στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, πέρα φυσικά από το να χαιρόμαστε για τα παιδιά αυτά, είναι να τους παρέχουμε στήριξη. Το εξωτερικό είναι μια διαδικασία εξέλιξης, αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει και αδιέξοδα. Ναι, να πάει κάποιος ως δανεικός, αν όλα πάνε καλά, θα βοηθηθεί. Αν ωστόσο, βρεθείς σε σύλλογο -και όχι μόνο στο εξωτερικό- που δεν θα πάρεις τις ευκαιρίες σου ή που ακόμα χειρότερα τραυματιστείς, θα επιστρέψεις με μεγαλύτερο πρόβλημα.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Ζήσης Χατζηστραβός και οι τραυματισμοί του όταν έφυγε ως δανεικός. Σ’ αυτή τη δύσκολη συνθήκη είναι που πρέπει να είμαστε απολύτως παρόντες και υποστηρικτικοί. Δώσαμε λοιπόν, χρόνο και χώρο στον παίκτη μας, μέσα στο δικό μας ασφαλές περιβάλλον της δεύτερης ομάδας, να γίνει υγιής, στην πορεία βασικός στον ΠΑΟΚ Β και πλέον να βρει τον δρόμο του στο ανδρικό, επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Η υγεία αυτών των παιδιών είναι ότι πιο σημαντικό, άλλωστε".

Το προπονητικό σπίτι του ΠΑΟΚ και ο στόχος του 30%

Ακούγονται πολλά για τη διάθεση από τον Ιβάν Σαββίδη για την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου προπονητικού κέντρου. Τι θα σημαίνει αυτό για τα τμήματα υποδομής;

"Θα είναι τεράστια υπόθεση. Το νέο προπονητικό κέντρο είναι για μας ένας διακαής πόθος . Όλα αυτά που έχουμε συζητήσει για την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξης, για τις προπονητικές μονάδες έχουν ως προϋπόθεση το προπονητικό μας σπίτι..

Από το 2018 έχουμε θέσει ως στόχο τουλάχιστον το 30% του ρόστερ ή και των βασικών στην πρώτη ομάδα να αποτελείται από παιδιά που προέρχονται από τις Ακαδημίες. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που βλέπουμε πως η πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ κάθε χρόνο διεκδικεί τίτλους και κάποιους από αυτούς να τους κατακτά. Εμείς δεν θα σταματήσουμε να έχουμε ως στόχο αυτό το 30%"