Μαθήματα φάουλ από τον Τσιάρτα

Αν υπάρχουν δυο πράγματα τα οποία ζητάνε οι περισσότεροι προπονητές στις ομάδες τους αυτά είναι ένας καλός τερματοφύλακας και ένας παίκτης με πολύ καλά στημένα χτυπήματα. Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον κορυφαίο του είδους τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Ελλάδα και ζήτησε να μάθει τα μυστικά από της τέχνης του να εκτελείς ένα φάουλ.

Μιλάμε φυσικά για τον Βασίλη Τσιάρτα που μας ανέλυσε το πολύ όμορφο γκολ του Σωτήρη Νίνη στην Τούμπα, το γκολ που δέχθηκε ο Ορέστης Καρνέζης στο Κύπελλο και άλλα πολλά...

Η πρώτη μας ερώτηση είχε να κάνει με το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην Τούμπα εναντίον του ΠΑΟΚ, που κρίθηκε στο γκολ φάουλ του Σωτήρη Νίνη στο 10ο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Βασίλης Τσιάρτας μας είπε:

"Ήταν ένα πολύ καλό χτύπημα από τον Σωτήρη. Η όλη εκτέλεση γενικά ήταν τέτοια, καθώς είχε και ένα βαθμό δυσκολίας λόγω του ότι ο Τσιρίλο προσπάθησε να καλύψει εκείνη τη γωνία μήπως και βγάλει την μπάλα με το κεφάλι.

Βέβαια ο Νίνης δεν πρέπει να είδε τον Τσιρίλο, γιατί ήταν πίσω από το τοίχος και ο Ιταλός προσπάθησε χωρίς να τον δει να καλύψει τη μία γωνία. Αν πήγαινε πιο χαμηλά σίγουρα θα την έδιωχνε. Το χτύπημα όμως ήταν καλό. Δόθηκε το σωστό ύψος από την αρχή της φάσης με αποτέλεσμα η μπάλα να πέσει ένα μέτρο από το δοκάρι. Σίγουρα και ο Χαλκιάς δεν πήρε το σωστό πάτημα για να βγάλει την μπάλα. Την ακούμπησε ενώ ήταν μέσα την εστία".

Τι χρειάζεται όμως μία σωστή εκτέλεση φάουλ. Τεχνική ή δύναμη;

"Ανάλογα το σημείο. Το θέμα της δύναμης είναι πιο πολύ στην τύχη. Όταν κάποιος παίρνει φόρα για να χτυπήσει ένα δυνατό φάουλ και όταν έχεις τείχος μπροστά, υπολογίζεις ότι δεν θα βρει κάπου η μπάλα και θα περάσει προς την εστία ή να κοντράρει κάπου και θα μπει μέσα.

Το πιο εφικτό χτύπημα παντως είναι αυτό που έκανε ο Νίνης. Πρέπει να δοθεί μία καμπύλη για να περάσει το τοίχος και να μπορέσει έτσι η μπάλα να διαγράψει μία τροχιά για να πέσει ακριβώς εκεί που θέλει ο παίκτης.

Βέβαια στα στημένα χρειάζεται πολύ συγκέντρωση. Δεν θέλει βιασύνη, χρειάζεται να γίνει σωστός υπολογισμός. Εάν θα μπει φάλτσο, έτσι ώστε να γυρίσει η μπάλα λίγο, ή αν θα χτυπηθεί η μπάλα με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να πάρει καμπύλη πάνω από το τοίχος", μας είπε ο παλαίμαχος άσος και συνέχισε:

(σ.σ. ο τρόπος που εκτελεί τα φάουλ ο Ζουνίνιο και ο Κριστιάνο Ροναλντο. Πάνω από το τοίχος δηλαδή)

Ο τρόπος πάνω από το τείχος

Και το λεγόμενο μισοφέγγαρο

"Άλλο είδους φάουλ με φάλτσο και τροχιά μισοφέγγαρου. Θέλει άλλο είδους χτύπημα. Όλα αυτά όμως είναι ανάλογα που βρίσκεσαι, η θέση του τοίχους (πολλές φορές έρχονται πιο μπροστά και μειώνουν την τροχιά που μπορείς να βάλεις) και πάνω από όλα πολύ προπόνηση.

Εγώ θυμάμαι όταν έκανα προπόνηση στα στημένα, ήταν με το τοίχος στα 7 μέτρα (βάση κανόνων η απόσταση που πρέπει να έχουν οι παίκτες είναι 9.15 μέτρα) για να μπορέσω να συνηθίσω αυτό που έλεγα πιο πριν".

Τα μυστικά του φάουλ...

Στη συνέχεια ρωτήσαμε τον Βασίλη Τσιάρτα να μας πει τι χρειάζεται έτσι ώστε ένας παίκτης να βελτιωθεί και να γίνει εξπέρ στις εκτελέσεις ελεύθερων χτυπημάτων.

"Είναι σίγουρα θέμα ταλέντου, είναι θέμα τεχνικής, μα πάνω από όλα όπως είπα είναι θέμα εξάσκησης. Δεν είναι κάτι εύκολο. Είναι πάρα πολλοί οι παράμετροι που υπάρχουν σε ένα χτύπημα φάουλ για να μπορέσεις να πεις ότι θα κάνεις μία επιτυχημένη εκτέλεση.

Παίζει ρόλο η θέση, να υπολογίζεις ποιον παίκτη θα σημαδέψεις στο τοίχος για να περάσει η μπάλα από εκεί. Ανάλογα με το φάλτσο που θα δώσεις, παίζει ρόλο η δύναμη (όσο πιο κοντά τόσο πιο πολύ δύναμη, όσο πιο μακριά τόσο πιο πολύ ύψος για να πέσει στο σωστό σημείο). Επίσης όσο πιο μακριά είναι σου δίνει τη δυνατότητα να χτυπήσεις τεχνικά, αλλά δίνει και τη δυνατότητα στον τερματοφύλακα να αντιδράσει".

Ρόλο παίζει και ο τερματοφύλακας, υπάρχει όμως κόλπο...

"Εγώ όταν χτυπούσα τα στημένα φάουλ πέρα από το τοίχος, τοποθετούσα δυο δικούς μου στη μεριά του τερματοφύλακα και τους έβαζα να σπρώχνονται ο ένας με τον άλλο, χωρίς να ενοχλούν το τοίχος γιατί μπορεί να δώσει φάουλ.

Τους έλεγα να κουνιούνται έτσι ώστε να μην έχει ορατότητα ο τερματοφύλακας, άρα να μην έχει και χρόνο αντίδρασης. Μόνο κάτω από τα πόδια μπορεί να την δει ο τερματοφύλακας. Το μυστικό λοιπόν είναι πότε θα αποφασίσω εγώ να χτυπήσω. Αν ο τερματοφύλακας έχει ορατότητα, τότε το φάουλ θα πρέπει να πάει τέλεια.

Κάθε πορτιέρο έχει την καλή του γωνία. Η καλή του μεριά που λέμε. Από εκεί και πέρα εμένα δεν με ενδιέφερε ποιος θα είναι ο τερματοφύλακας, αλλά να υπάρχουν οι προϋποθέσεις που σας είπα πιο πριν. Να συγκεντρωθώ πάνω στο χτύπημα, να πάρω το σωστό βήμα.

Θέλει πολλούς υπολογισμούς και κρίνεται στα χιλιοστά αν θέλετε. Η προπόνηση στα φάουλ δεν είναι εύκολη, αν εγώ καθόμουν και έκανα 30-40 φάουλ ήταν σαν να έκανα μία προπόνηση ακόμα. Αυτό που επιδιώκουμε σε ένα φάουλ είναι να βρούμε την επαφή. Να έχω δηλαδή την επαφή για το που θα την χτυπήσω και να το επαναλάβω πολλές φορές. Έτσι όταν θα συμβεί αυτό στο ματς σε ένα συγκεκριμένο σημείο θα ξέρω που να βρω την μπάλα.

Μέχρι και τα παπούτσια παίζουν ρόλο. Είναι κάποια δερμάτινα που σε βοηθούν να πιάσεις την μπάλα πιο γεμάτα και άλλα που είναι συνθετικά και γλιστράνε. Αυτή η επιφάνεια που γλιστράει όταν βρέχει σε δυσκολεύει απίστευτα. Παίζει ρόλο επίσης η μπάλα, αν σε ακούει δηλαδή. Είναι μπάλες πιο ελαφριές, πιο σκληρές, πιο φουσκωμένες. Λεπτομέρειες που ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται".

Αδικεί τον εαυτό του ο Καραγκούνης

Στη συνέχεια ρωτήσαμε τον Βασίλη Τσιάρτα για το ποιον θεωρεί πως έχει καλά στημένα στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο παλαίμαχος άσος μας είπε:

"Ο Γιώργος ο Καραγκούνης έχει εξαιρετικά χτυπήματα, όμως αδικεί τον εαυτό του γιατί βιάζεται να χτυπήσει τα φάουλ με αποτέλεσα η δύναμη που βάζει να κατεβάζει την μπάλα γρήγορα. Όσες φορές έχει πάρει τις ανάσες του έχει κάνει καλά χτυπήματα.

Ο Ριέρα του Ολυμπιακού έχει καλό πόδι επίσης, ενώ και ο Νίνης έχει το φάουλ. Πολλοί οι παίκτες που μπορούν να κάνουν το φάουλ, όμως όπως είπα και πριν ρόλο παίζει πόσο δουλεύεις καθημερινά στις προπονήσεις.

Ο Λεονάρντο επίσης στην ΑΕΚ έχει καλό πόδι, αλλά χτυπάει λάθος την μπάλα πολλές φορές. Δεν είναι να πηγαίνουν πάντα με δύναμη. Τα χτυπήματα διαφέρουν, δεν μπορείς να πεις ότι εγώ εκτελώ έτσι και τελείωσε. Πρέπει να το φέρεις στα μέτρα σου".

Μπιλιάρδο με τον Δέλλα...

Στη συνέχεια μας αποκάλυψε το κόλπο που έκανε στο ματς της Ελλάδας με την Τσεχια για το Euro 2004...

"Στο κόρνερ με τον Δέλλα λόγω απόστασης και λόγω ότι υπήρχε παίκτης στο πρώτο δοκάρι (γιατί τα χτύπαγα όλα εκεί για να μηδενίσω τον τερματοφύλακα και να μην του δώσω επιλογές) χτύπησα τόσο δυνατά έτσι ώστε να πέσει εκεί που ήταν ο Δελλάς.

Τον Δέλλα τον έχει κρατημένο ο αμυντικός και αυτός βρήκε την μπάλα λίγο με το κεφάλι του. Με τη δύναμη που έδωσα ήθελα να βρει ελάχιστα το κεφάλι του για να μπει γκολ. Όχι να την στείλω με αργό τρόπο για να έχει τρόπο να αντιδράσει ο τερματοφύλακας".

Ο Καρνέζης έκανε το λογικό...

Κλείνοντας ρωτήσαμε τον Βασίλη Τσιάρτα τη γνώμη του για το γκολ που δέχθηκε ο Ορέστης Καρνέζης στο ματς Κυπέλλου με την ΑΕΚ και η αλήθεια είναι πως η απάντηση του έκρυβε κάτι που κανείς δεν είχε σκεφτεί.

"Είδαμε το ματς στο Κύπελλο της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, όπου ο Μίτσελ έκανε ένα χτύπημα από μακριά θέλοντας να φέρει την μπάλα όσο πιο κοντά γινόταν στην εστία. Καταδικάζουν όλοι τον Καρνέζη γιατί βιάστηκε να κάνει το βήμα για να υπολογίσει που θα πάει η μπάλα και να την διώξει.

Το χτύπημα όμως ήταν πιο δυνατό. Δεν την υπολόγισε σωστά και μετά δεν μπορούσε να αντιδράσει. Είναι και θέμα εμπειρίας. Δεν μπορείς να είσαι στο μυαλό του άλλου για να ξέρεις τι θα κάνει. Η κίνηση του όμως ήταν λογική. Στο 99% των περιπτώσεων αυτό θα κάνει ο τερματοφύλακας, απλά δεν σκέφτηκε τη δύναμη που έβαλε ο Μίτσελ".

"Επίσης παίζει ρόλο και ο αέρας. Άλλο είναι φυσάει προς μία κατεύθυνση και άλλο είναι μέσα στο γήπεδο να κάνει δίνες. Το ΟΑΚΑ το έχει αυτό. Οι δίνες είναι το χειρότερο πράγμα και για τον τερματοφύλακα και γι αυτόν που το χτυπάει. Δεν ξέρεις πως θα πάει.

Ο Ελευθερόπουλος με την Γιουβέντους δεν έκανε λάθος υπολογισμό, ο αέρας την κατέβασε κάτω. Ο Σκόκο στο ματς με τον Ολυμπιακό σκόαραρε με τον ίδιο τρόπο. Και ο Αντώνης έκανε σωστή ενέργεια, αλλά το χτύπημα του Σκόκο ήταν καλό, είχε και τον αέρα μαζί του και η μπάλα πήρε περίεργη τροχιά. Ακόμα και δέκα πόντοι είναι αρκετοί για να μπερδευτεί ο τερματοφύλακας. Μιλάμε εξάλλου για επτά μέτρα και κάτι εστία".