Ο Κύρος Βασσάρας έδωσε ένα ακόμα ευρωπαϊκό ρεσιτάλ, στο ένα από τα δύο (το άλλο ήταν το Ρεάλ-Μπάγερν) κορυφαία ντέρμπι της φάσης των "16" απονέμοντας όπως πάντα δικαιοσύνη.
Επιστρέφοντας από το "Κάμπ Νου" όπου "σφύριξε" το Μπαρτσελόνα-Λίβερπουλ (1-2) με βοηθούς τον Δημήτρη Μποζατζίδη και τον Δημήτρη Σαραϊδάρη, καταθέτει τις εντυπώσεις του στο SPORT 24 όπου δεν κρύβει και το όνειρό του να παίξει και σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λίγκ.

Γιατί όχι στις 23 Μαϊου στην Αθήνα τον ρωτάμε, αλλά μας εξηγεί:

"Θα ήταν ό,τι καλύτερο, αλλά είναι δύσκολο αφού η ΟΥΕΦΑ συνηθίζει να μην ορίζει διαιτητή από την ίδια χώρα στην οποία φιλοξενείται ο τελικός. Μακάρι να σπάσει βέβαια την παράδοση, αλλά ας μην βιαζόμαστε.

Υπάρχει και ο τελικός του ΟΥΕΦΑ, άλλα μεγάλα ματς και δεν μας πήραν και τα χρόνια, ακόμα και για έναν τελικό Τσάμπιονς Λίγκ. Ομως αυτή τη στιγμή βλέπω μόνο το επόμενο παιχνίδι και συγκεντρώνομαι αποκλειστικά σε αυτό"

μας λεει ο έμπειρος ρέφερι, που είχε "σφυρίξει" στο ίδιο γήπεδο τις δύο ομάδες, παραμονές του παρθενικού του μουντιάλ (13/3/2002) όταν και είχαν έρθει ισόπαλες 0-0 για την ίδια διοργάνωση.

"Τέτοια παιχνίδια είναι ευλογία για έναν διαιτητή και ακόμα και κάθε χρόνο να κληρώνεσαι να σφυρίξεις τέτοιες ομάδες, είναι απόλαυση. Η ατμόσφαιρα, το γήπεδο, οι παίκτες , η συμπεριφορά όλων, άψογη. Ετσι νοιώθεις το πραγματικό νόημα του ποδοσφαίρου, το γεγονός ότι είναι γιορτή. Είναι ευχαρίστηση να συμμετέχεις σε αυτά" συνεχίζει ο Κύρος Βασσάρας, που δέχτηκε συγχαρητήρια και από τις δύο πλευρές, αμέσως μετά το παιχνίδι:

"Χαμένοι και νικητές μας έδωσαν συγχαρητήρια, τόσο από την πλευρά των ποδοσφαιριστών όσο και των παραγόντων και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος για μας. Νομίζω ότι πήγαμε πολύ καλά σε ένα δύσκολο παιχνίδι μαζί με τους δύο συνεργάτες μου που αποτελούμε ομάδα και αγωνιζόμαστε ως τρίο. Ομως και οι παίκτες στάθηκαν στο ύψος τους. Σε τέτοιο επαγγελματικό επίπεδο, γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και άλλωστε από το μίτινγκ της προηγούμενης μέρας είχαμε ξεκαθαρίσει το τι θέλουμε στους εκπροσώπους των ομάδων.

Ο στόχος και οι εντολές της ΟΥΕΦΑ είναι σαφείς, αφού την ενδιαφέρει να προστατευτεί η εικόνα του παιχνιδιού αλλά και του διαιτητή. Από την άλλη πλευρα η κάθε ομάδα ενημερώνει τους παίκτες της, αφού μια κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία ή χωρίς σοβαρό λόγο, μπορεί να της στοιχίσει πάρα πολύ. Συνεπώς και οι συνθήκες βοηθούν το έργο μας. Εμείς από την πλευρά μας από την αρχή δώσαμε το μήνυμα και οι παίκτες μας σεβάστηκαν"

.

Οσο για το πόσο δύσκολη είναι η επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα, ο Κύρος Βασσάρας είναι κατηγορηματικός: "Εγώ βλέπω όλα τα παιχνίδια το ίδιο. Αυτό άλλωστε οφείλει να κάνει κάθε διαιτητής. Από εκεί και πέρα το χρέος του διαιτητή δεν είναι να προσαρμόζεται σε μια πραγματικότητα που έχουν φτιάξει κάποιοι άλλοι. Συνεπώς το αν δεν ζούμε τέτοια γιορτή στα δικά μας γήπεδα και το γιατί δεν γίνεται αυτό, θα πρέπει να απασχολήσει κάποιους άλλους" λεει ο διεθνής ρέφερι, που τόσα χρόνια με ταξίδια στο εξωτερικό, δύσκολα μπορεί να θυμηθεί σε άλλη χώρα τόσα ρεπορτάζ για τη διαιτησία.

"Νομίζω ότι μόνο στην Ελλάδα ασχολούμαστε τόσο πολύ. Στο εξωτερικό, κάθε χώρα κυρίως προβάλλει τα θετικά της σημεία και δεν στέκεται στα αρνητικά. Σε κάθε χώρα το να παίξει ένας διαιτητής της στο εξωτερικό είναι τιμή και καμάρι".

Φάσεις δύσκολες υπήρξαν πολλές στο "Κάμπ Νου" αλλά ο Κύρος και οι βοηθοί του ήταν πάντα στη σωστή θέση με αποκορύφωμα τη φάση του γκολ της ισοφάρισης της Λίβερπουλ που ο Ελληνας ρέφερι και ο βοηθός του, το είχαν κατακυρώσει από το πρώτο σουτ του Μπέλαμι (στον οποίο και χρέωσε και η ΟΥΕΦΑ το τέρμα). "Μα δεν είδα ούτε εγώ, ούτε ο Δημήτρης (Σαραϊδάρης) την εξέλιξη της φάσης. Από το πρώτο σουτ, είχαμε ήδη φύγει για τη σέντρα αφού διακρίναμε ότι η μπάλα είχε περάσει καθαρά τη γραμμή. Είχα και προσωπική άποψη γιατί ήμουν σε πολύ καλή θέση, αλλά και ο Δημήτρης ήταν εκεί που έπρεπε. Αυτό είναι και η επιτυχία ενός διαιτητή, να είναι πάντα στην κατάλληλη θέση. Απλά όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι και τα λάθη είναι μέσα στο παιχνίδι"

Πως είναι όμως να "σφυρίζεις" παίκτες σαν τον Ροναλντίνιο.

"Δεν κρύβω ότι σε κάποιες φάσεις που ξαφνιάζει τους αμυντικούς, ξαφνιάζει και τον διαιτητή. Απλά δεν έχεις την πολυτέλεια να τον... χαζεύεις, αλλά πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος για να διακρίνεις το νόμιμο. Αλλωστε ποτέ δεν πάω έτσι στο γήπεδο, αφού την προηγούμενη κάνω σκάουτινγκ και πάντα μελετώ τις κινήσεις των παικτών στις ομάδες που παίζω".

Οταν η συζήτηση πάει να περιστραφεί γύρω από τα ελληνικά δεδομένα, καταλαβαίνουμε ότι ο έμπειρος ρέφερι, στενοχωριέται και δεν τον πιέζουμε να μιλήσουμε για τα του οίκου μας. Αλλωστε γιατί να επιστρέφουμε στη μιζέρια του ελληνικού πρωταθλήματος (στην οποία παρεμπιπτόντως ο Κύρος δεν σφυρίζει για λίγες μέρες) όταν όλοι ζήσαμε τέτοια γιορτή.

Ας μείνουμε λοιπόν καρφωμένοι στους δέκτες μας, αφού είμαστε ανίκανοι να δημιουργήσουμε ανάλογες συνθήκες γιορτής εντός συνόρων.