Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Βήμα της Κυριακής και υπογράφεται από τον αρθρογράφο του Sport24.gr Βαγγέλη Αρναούτογλου.

Εμφανίστηκε στην καθημερινότητα της ΑΕΚ πριν από 112 ημέρες εκδηλώνοντας με επίσημο τρόπο το ενδιαφέρον εκείνου, της οικογένειάς του αλλά και της αγγλικής τράπεζας Seymoyr Pierce για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της (οδεύουσας ολοταχώς προς πτώχευση) κιτρινόμαυρης εταιρείας.

Η γνωστή παροιμία εμπνεύστηκε με σκοπό να περάσει το μήνυμα ότι όταν σου χαρίζουν γάιδαρο πρέπει να λες ευχαριστώ και όχι να τον κοιτάζεις στα δόντια, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι η εκπεφρασμένη από τον κ. Δημήτρη Βιντιάδη επιθυμία εξαγοράς της ΠΑΕ ΑΕΚ απαγορεύει και την διερεύνηση των προθέσεων του καθώς επίσης και όσων συμπορεύονται μαζί του σε αυτή την προσπάθεια.

Η πρωτοφανής μυστικότητα για τους σκοπούς αυτού του deal και το γεγονός ότι ουδέποτε ο εμφανιζόμενος ως σωτήρας της ποδοσφαιρικής Ενωσης έχει μιλήσει με ανοιχτά χαρτιά για τις προθέσεις και το όραμά του, δημιουργούν πολλά και εύλογα ερωτηματικά. Ειδικά όταν ενισχύονται από συνεργασίες με πρόσωπα μη αποδεκτά στην πλατιά μάζα των φίλων της ΑΕΚ, όπως ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ κ. Σταύρος Αδαμίδης που παρουσιάζεται ως σύμβουλός του. Το «ΒτΚ» τα καταγράφει:

Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ανάμειξης;

Η ΑΕΚ διανύει την πλέον κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της σε ιδιοκτησιακό επίπεδο. Βιώνει ένα ζοφερό παρόν καθώς οφείλει περίπου 10-12 εκατ. ευρώ σε πιστωτές όλων των ειδών (προμηθευτές, ποδοσφαιριστές, προπονητές, ατζέντηδες, ομάδες κ.α.), έχει μπροστά της ένα δύσκολο (αν όχι δυσοίωνο) μέλλον καθώς ως το 2020 θα τρέχουν διακανονισμένα χρέη (εφορία, δημόσιο, άρθρο 44) τα οποία ανέρχονται σε 21 εκατ. ευρώ, ενώ στερείται έργων υποδομής.

Επιπροσθέτως δεν διαθέτει γήπεδο και φιλοξενείται στο προπονητικό κέντρο των Σπάτων το οποίο ανήκει στον (οικειοθελώς) ανενεργό μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ κ. Νίκο Νοτιά, δίχως να (του) καταβάλλει το ενοίκιο που έχει συμφωνηθεί και χωρίς να αποκτά την κυριότητα του έργου όταν θα εκπνεύσει το 12ετές συμβόλαιο με την εταιρεία ΜΕΣΟΓΑΙΑ Α.Ε. Παράλληλα στο κέντρο αυτό δεν προβλέπονται οι απαιτούμενες εγκαταστάσεις για να στεγαστούν και αναπτυχθούν οι ακαδημίες της, στις οποίες πλέον ρίχνει το βάρος της αγωνιστικής ύπαρξής της.

Αν δει κανείς τα πράγματα εντελώς ψυχρά, η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Της έχει απομείνει το παράσημο να ακολουθείται από πολύ κόσμο και τούτο μαζί με την βαριά φανέλα της είναι οι εναπομείνασες πηγές άντλησης δυναμικής. Ωστόσο οι φίλοι της δεν έχουν πλέον (όπως και κανένας έλληνας μέσος φίλαθλος) τη δυνατότητα να την ενισχύουν οικονομικά όπως παλαιότερα, ενώ η φανέλα δεν γεμίζει τα ταμεία καθώς μπορεί να διατηρεί την εμβληματική σημασία της, ωστόσο δεν προσελκύει χορηγούς και επιπλέον έσοδα.

Μοιραία είναι εύλογο το να αναρωτηθεί κανείς που προσβλέπουν ένας έλληνας επιχειρηματίας (ο κ. Δημήτρης Βιντιάδης) και οι βρετανοί (ή όποιοι άλλοι αγνώστου ως σήμερα ταυτότητας) συμπαίκτες του (με επικεφαλής τον άγγλο dealer κ. Κιθ Χάρις) αποφασίζοντας να «τζογάρουν» σε μία υπερχρεωμένη εταιρεία η οποία είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα τους οδηγήσει στην άμεση απόσβεση των ποσών που θα επενδύσουν. Πόσω μάλλον σε κερδοφορία...

Τα άγνωστα κεφάλαια και το «μανατζερικό» εκτροφείο

Αυτό που γνωρίζουμε ως σήμερα (και το οποίο έχουν μεταφέρει στον Τύπο οι εν Ελλάδι συνεργάτες του κ. Βιντιάδη) είναι ότι ο ενδιαφερόμενος αγοραστής της ΠΑΕ δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να ξοδέψει περισσότερα από 1,5-2 εκατ. ευρώ προκειμένου να ηγηθεί της νέας προσπάθειας για την επιστροφή της ΑΕΚ σε μία νορμάλ κατάσταση. Την προέλευση των 8-8,5 εκατ. ευρώ που απαιτούνται προκειμένου να επιτευχθεί η μεταβίβαση του πλειοψηφικού (ποσοστό 51%) πακέτου μετοχών της εταιρείας ωστόσο, ουδείς την γνωρίζει.

Τα σενάρια συνωμοσίας που κυκλοφορούν είναι πολλά. Κάποιοι μιλούν για εισροή κεφαλαίων από την Ρωσία και άλλοι για άγγλους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Ασία. Ο κοινός παρονομαστής όλων των αναπόδεικτων ως σήμερα θεωριών είναι οι υπόνοιες για εισροή μαύρου χρήματος. Οι όροι «πλυντήριο» και «ξέπλυμα» έχουν δει το φως της δημοσιότητας σε κάμποσες ιστοσελίδες (είτε οπαδικές, είτε δημοσιογραφικές) που ασχολούνται επισταμένως με την ΑΕΚ προκαλώντας αναστάτωση στις τάξεις των φίλων της ομάδας οι οποίες εντείνονται όσο ο κ. Βιντιάδης δεν ανοίγει τα χαρτιά του ενημερώνοντας τους για την κίνηση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει, ότι δηλαδή σημαντικά οικονομικά κεφάλαια η προέλευση των οποίων δεν θα ελεγχθεί, καταφτάνουν στην Ελλάδα για τη σωτηρία της ΑΕΚ, υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι εκείνοι που θα τα διαθέσουν δεν θα αποσκοπούν σε κάποιο όφελος; Κι εδώ μπαίνουν οι νέες υποψίες για τον τρόπο εκμετάλλευσης του έμψυχου υλικού της ομάδας.

Είναι υπαρκτό άραγε το σενάριο εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων των ποδοσφαιριστών της Ενωσης από εταιρείες άσχετες με την ΠΑΕ; Θα μπορούσε η περίπτωση του Γιώργου Κατίδη _ ποδοσφαιριστής ο οποίος πληρώνεται από γραφείο ατζέντηδων στο εξωτερικό το οποίο διατηρεί το 50% των δικαιωμάτων του _ να αποτελέσει τον οδηγό για την νέα τάξη πραγμάτων στην ΑΕΚ;

Το διάτρητο πλάνο «κουρέματος» και το «μπακαλοτέφτερο»

Κυκλοφορούν ωστόσο και περισσότερο αισιόδοξες πιθανές καταλήξεις του πολύκροτου αυτού deal. Οπως για παράδειγμα εκείνη που θέλει τον κ. Βιντιάδη και τους συνεργάτες-συμπαίκτες του να επιχειρούν την «κάθαρση» της κιτρινόμαυρης εταιρείας από όλα τα χρέη προς τρίτους τα οποία δεν αφορούν σε διακανονισμένες οφειλές, με σκοπό να καταστήσουν την ΠΑΕ πιο ελκυστική και να βγουν στην αγορά _ συντηρώντας τη στο μεσοδιάστημα σε μία κατάσταση η οποία δεν θα δημιουργήσει καινούργια χρέη _ αναζητώντας τον επόμενο αγοραστής της.

Οι δύο κινεζικές εταιρείες που ζήτησαν στοιχεία από τον πρώην πρόεδρο της εταιρείας κ. Αδαμίδη και τον (πλέον γνώστη για την προοπτική κατασκευής ποδοσφαιρικής έδρας στη Νέα Φιλαδέλφεια) κ. Γιάννη Βούρο και ασχολήθηκαν με το θέμα του γηπέδου φέρονται ότι παραμένουν «ενεργές» στο παιχνίδι ανάληψης του συγκεκριμένου έργου.

Αντιλαμβάνονται ωστόσο ότι αυτό δεν θα είναι ανταποδοτικό εφόσον ταυτοχρόνως δεν υφίσταται και μία ομάδα ανταγωνιστική η οποία θα αγωνίζεται σε αυτό. Σύμφωνα λοιπόν με το συγκεκριμένο (και κάπως τραβηγμένο) σενάριο, οι Κινέζοι θα σκέφτονταν την αγορά της ΠΑΕ στην περίπτωση κατά την οποία αυτή θα είχε μόνο ρυθμισμένα χρέη και όχι οφειλές προς τρίτους.

Επιπλέον, ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται ως σήμερα οι συνεργάτες του κ. Βιντιάδη το θέμα «κουρέματος» των χρεών προς τρίτους παραπέμπει και σε ελαφρώς «μπακαλίστικες» τακτικές από τη στιγμή που εκπροσωπούν κάποιον που, μέσω μερίδας του Τύπου, πλασάρεται ως πανίσχυρος εφοπλιστής.

Όταν ζητείται από προμηθευτές στους οποίους οφείλονται από 500-2.000 ευρώ να παραιτηθούν των (δεδουλευμένων) αξιώσεών τους λαμβάνοντας μόλις το 50% των οφειλομένων τους, μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι το χρήμα δεν ρέει άφθονο από τα μπατζάκια των επίδοξων αγοραστών της ΠΑΕ ΑΕΚ και ότι το τελευταίο ευρώ έχει τη σημασία του.

Από τους χειρισμούς αυτούς ενισχύεται η άποψή εκείνων που επιμένουν ότι ο κ. Βιντιάδης και οι εταίροι του «καθαρίζουν» τη δουλειά για κάποιους άλλους (μεγαλύτερους) που... έρχονται. Στην ελληνική ποδοσφαιρική εποχή που διανύουμε βέβαια, αυτό το σενάριο μοιάζει περισσότερο με παραμυθάκι!