Ο Ζιντσένκο περιέγραψε τη φρίκη του πολέμου μετά από μία εβδομάδα παραμονής στην Ουκρανία

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 σκόρπισε το θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους και προκάλεσε τον ξεριζωμό αρκετών εκατομμυρίων, όμως το άσχημο για την ανθρωπότητα είναι πως η συγκεκριμένη πληγή παραμένει ανοιχτή, με τον πόλεμο να μην έχει σταματήσει ακόμη.

Το πόσο άσχημη είναι η κατάσταση που βιώνουν οι συμπατριώτες του, θέλησε να την αποτυπώσει μέσα από συνέντευξή του ο Ολεκσάντρ Ζιντσένκο, με τον Ουκρανό αριστερό μπακ της Άρσεναλ να ταξιδεύει στην πατρίδα του μετά από το φινάλε της σεζόν και να διαμένει εκεί για περίπου μία εβδομάδα, για να μεταφέρει ιστορίες που προκαλούν ρίγη και ανατριχίλα.

"Πρόκειται για πόλεμο, πραγματικό πόλεμο. Αλλά κατάλαβα ένα πράγμα: το να συνηθίζουν οι άνθρωποι στην Ουκρανία αυτή τη ρουτίνα και να συνεχίζουν τη ζωή τους, είναι απίστευτο. Αυτό που κάνει ο ρωσικός στρατός αυτή τη στιγμή είναι να στέλνει πολλές βόμβες και ρουκέτες κατά τη διάρκεια της νύχτας. Από τη 1 έως τις 5 το πρωί, ίσως νομίζουν ότι ο κόσμος θα κοιμάται και προσπαθούν να κρατήσουν το λαό μας σε φόβο.

Φανταστείτε να προσπαθείτε να κοιμηθείτε τη νύχτα με τα μωρά σας και ξαφνικά να ακούγεται μια σειρήνα. Πρέπει να ξυπνήσετε, να πάτε στο υπόγειο καταφύγιο και να κρυφτείτε. Διαφορετικά παίρνετε τεράστιο ρίσκο να χάσετε τη ζωή σας ή το σπίτι σας. Ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να χτυπήσει η βόμβα ή ο πύραυλος. Πριν από λίγες μέρες, η Ρωσία κατέστρεψε ένα φράγμα.

Οι ιστορίες που άκουσα, δεν μπορώ καν να το εξηγήσω. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να βγουν από τα σπίτια τους. Μια τρομακτική ιστορία που άκουσα ήταν για μια γυναίκα, που κρατούσε δύο μικρά μωρά, που είχαν γεννηθεί μόλις πριν από λίγους μήνες. Ήταν στη στέγη με τα δύο από αυτά, κρατώντας την τελευταία πέτρα και προσπαθώντας να επιβιώσει. Δυστυχώς, αυτή και τα παιδιά δεν τα κατάφεραν", τόνισε ο Ζιντσένκο, για να προσθέσει:

"Μετά την εισβολή το κεφάλι μου χάθηκε, αλλά παρόλα αυτά εγώ και η οικογένειά μου πρέπει να συνεχίσουμε να προχωράμε. Μπορώ να βοηθήσω από εδώ πολύ περισσότερο τη χώρα μου και τους ανθρώπους, παρά αν ήμουν εκεί αυτή τη στιγμή. Αλλά, το υπόσχομαι, ότι θέλω πραγματικά να είμαι εκεί - ακόμη και τώρα - γιατί την περασμένη εβδομάδα όταν έφτασα - απλά μπήκα μέσα και απλά ήθελα να είμαι εκεί. Και σίγουρα, μετά το ποδόσφαιρο, θα ζήσω στην Ουκρανία.

Δεν μπορώ να μιλήσω για τον καθένα από αυτούς - αλλά τουλάχιστον πρέπει να κάνετε κάτι για να σταματήσει αυτός ο εφιάλτης. Σας υπόσχομαι ότι αν αυτό συνέβαινε με τη χώρα μου και η χώρα μου εισέβαλε σε κάποιον άλλον, θα ήμουν από τους πρώτους που θα φώναζαν γι' αυτό. Δεν θα επέστρεφα ποτέ στη χώρα μου, ποτέ. Φανταστείτε αν όλοι οι Ρώσοι παίκτες φώναζαν: "Παιδιά, σταματήστε το".

Πιστέψτε με, η κατάσταση θα αλλάξει σίγουρα λίγο. Δεν καταλαβαίνουν ένα πράγμα, το ότι η επόμενη γενιά, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, θα πληρώσουν. Πώς θα πληρώσουν; Δεν είναι μόνο τα χρήματα. Θα πληρώσουν με τη φήμη τους. Παντού στον κόσμο, αν δείξεις το ρωσικό διαβατήριό σου, όλοι θα σε κοιτάξουν διαφορετικά.

Δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Έχω κάποια εμπειρία παίζοντας στη Ρωσία πριν την Μάντσεστερ Σίτι. Είχα έναν κύκλο φίλων εκεί, πολύ μικρό, αλλά εξακολουθούσα να τον έχω. Τώρα, αυτός ο κύκλος δεν υπάρχει".