Οι 20 πρωταθλήτριες ομάδες του ΠΑΟ
Από τον Σισέ στον Μεσσάρη, από τον Νίνη στον Σαραβάκο κι από τον Καραγκούνη στον Δομάζο. Το Sport24.gr ταξιδεύει στο χρόνο & παρουσιάζει τις 20 πρωταθλήτριες ομάδες του Παναθηναϊκού
Με αφορμή την κατάκτηση του τίτλου το
Sport24.gr κάνει μια αναδρομή στις πρωταθλήτριες ομάδες του Παναθηναϊκού και θυμάται χαρακτηριστικά στιγμιότυπα.
1) 1929-30:
Το πρώτο "πράσινο" πρωτάθλημα είναι από τα πιο γλυκά, διότι συνοδεύτηκε με το αξέχαστο 8-2 επί του "αιώνιου" αντιπάλου Ολυμπιακού, στην τελική φάση του πρωταθλήματος.
Οι "πράσινοι" (πρωταθλητές Αθήνας με 18β. έναντι 16 της ΑΕΚ) πήραν την πρώτη θέση και στην τελική φάση με 7 βαθμούς (3 νίκες – 1 ισοπαλία) και τέρματα 16-6, με αντιπάλους τον 2ο Αρη και 3ο Ολυμπιακό.
Για να καταλάβουμε το φανατισμό που επικρατούσε ακόμα και από τότε μεταξύ των οπαδών των δύο "αιωνίων", ο αγώνας Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού έγινε στο «Χαριλάου» της Θεσσαλονίκης αφού η αστυνομία είχε αρνηθεί να δώσει άδεια διεξαγωγής στο ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου λόγω του φόβου επεισοδίων.
Tο ρόστερ του πρωταθλητή Παναθηναϊκού: Αργυράκης, Πιεράκος, Βασιλείου, Ανδρίτσος, Υποφάντης, Μηγιάκης, Μεσσάρης Αγγελος, Μεσσάρης Απόστολος, Συμεωνίδης, Μπαλτάσης Δημήτρης, Μπαλτάσης Κώστας, Πιερράκος, Τζιραλίδης, Παπαδόπουλος, Μαντζαβίνος, Αραβοσιτάς, Μαρινάκης, Νευρώδης, Τσολίνας, Γαβαλάς, Σπυρόπουλος.
Προπονητής: Γιόζεφ Κίνσλερ (Ούγγρος).
Πρώτος σκόρερ: Αγγελος Μεσσάρης – 8 γκολ
2) 1948-49
Χρειάστηκε να περάσει μια εικοσαετία για να πανηγυρίσει ο Παναθηναϊκός τον δεύτερό του τίτλο, σε ένα ιδιαίτερα επεισοδιακό πρωτάθλημα. Στην τελική φάση βρέθηκαν και πάλι μαζί με τους "πράσινους" (πρωταθλητές Αθήνας μετά από μάχη με τον Πανιώνιο, 41 έναντι 39 βαθμών) ο Ολυμπιακός και ο Αρης.
Το παιχνίδι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού διεκόπη στο 82’ με το σκορ στο 1-0 (λόγω γενικής σύρραξης) και κατακυρώθηκε με 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού, παρά το γεγονός ότι είχαν μπει στον αγωνιστικό χώρο και οπαδοί των "ερυθρολεύκων" όπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής τραυμάτισαν τους Νικολαϊδη και Χιονίδη.
Πολλοί ισχύριστηκαν τότε πως μηδενίστηκε λάθος ομάδα, επειδή οι Πειραιώτες είχαν την πλειοψηφία στην κεντρική επιτροπή πρωταθλήματος.
Στα χαρτιά πήρε και ο Παναθηναϊκός το ματς με τον Αρη στη Λεωφόρο, που διεκόπη στο 74’ ενώ οι γηπεδούχοι κέρδιζαν με 2-0, επειδή οι παίκτες του Αρη διαμαρτύρονταν έντονα στον διαιτητή Ζαπάρδα και ο τερματοφύλακας Βελιάδης αρνήθηκε να φύγει μετά την αποβολή του.
Οι "πράσινοι" επικρατώντας 2-0 και στη Θεσσαλονίκη του Αρη στο τελευταίο ματς, πήραν τον τίτλο (3 νίκες – 1 μηδενισμός) με καλύτερο συντελεστή τερμάτων από τον Ολυμπιακό.
Είχαν 0.57 (με 7-4 τέρματα) έναντι 0.66 (με 12-8) των Πειραιωτών με τις δύο ομάδες ισόβαθμες με 9 βαθμούς.
Tο ρόστερ: Βιτάλης, Σταφυλίδης, Κυριαζόπουλος, Χιονίδης, Νικολαϊδης, Γαζής, Διαλετής, Σίμος, Πετσανάς, Παπαντωνίου Γιάννης, Φυλακτός, Νικολόπουλος, Παυλίδης, Παπαντωνίου Αντώνης, Λεκατσάς, Κρητικός, Μπογδάνος, Τσουκαλάς, Τσίτουρας, Πανωλιάσκος, Μπαλάσκας, Σαλεμής, Τσούτσος, Γιαννακόπουλος.
Προπονητής: Γιόχαν Στράντ (Αυστριακός).
Πρώτος σκόρερ: Γιάννης Πετσανάς – 3 γκολ.
3) 1952-53
Με ήρωα τον εκπληκτικό του τερματοφύλακα Ματθαίο Βιτάλη (τον φώναζαν Μαθιό) και πρωτοεμφανιζόμενους παίκτες τον Βαγγέλη Πανάκη και τον Λάκη Πετρόπουλο, ο Παναθηναϊκός πήγε και πάλι ως πρωταθλητής Αθήνας (21β. έναντι 19 του Απόλλωνα) στην τελική φάση με το γνώριμο τρίο (Ολυμπιακός και Αρης οι άλλοι δύο) και πήρε τον τίτλο χάρις στην άμυνά του.
Ηρθε ισόπαλος στα δύο ντέρμπι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με τους Πειραιώτες (1-1 και 0-0) και πήρε τον τίτλο χάρις στη νίκη του στη Θεσσαλονίκη επί του Αρη (1-0) στην πρεμιέρα της τελικής φάσης με το ασύλληπτο σουτ του Κώστα Χατζηνικολάου στο 83’. Αφού εκεί «κόλλησε» (0-0) ο Ολυμπιακός.
Οι "πράσινοι" τερμάτισαν πρώτοι με 10 βαθμούς (2 νίκες – 2 ισοπαλίες) και τέρματα 3-1, έναντι 9 βαθμών του Ολυμπιακού.
Tο ρόστερ: Βιτάλης, Αρβανίτης, Κουρτζίδης, Νικολαϊδης, Αλούπης, Νεμπίδης, Ασημακόπουλος, Καζάκος, Πετρόπουλος, Παπαντωνίου, Χατζηνικολάου, Πανάκης, Χατζόπουλος, Μπουκουράκης, Χάλαρης, Σαραντάκης, Ραδίτσας, Φιλίππου.
Προπονητής:
Χάρι Γκέιμ (Αγγλος)
Πρώτος σκόρερ: Από ένα γκολ στην τελική φάση σημείωσαν οι Χατζηνικολάου, Νεμπίδης και Ασημακόπουλος.
Τότε στον Παναθηναϊκό είχε πάρει μεταγραφή και ο Κώστας Λινοξυλάκης, αλλά δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής επειδή είχε μεταγραφεί από τον Αστέρα Αθηνών όχι με ελευθέρας, αλλά με διετή αποκλεισμό!
4) 1959-60
Επάνω: Κώστας Λινοξυλάκης, Μιχάλης Βουτσαράς, Σωτήρης Αγγελόπουλος, Νίκος Τζουνάκος, Γιώργος Ανδρέου, Γιάννης Νεμπίδης
Κάτω: Δημήτρης Θεοφάνης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Μίμης Μπενάρδος, Μίμης Δομάζος, Βαγγέλης Πανάκης.
Αν και από την περίοδο 1953-54, το πρωτάθλημα άλλαξε και άρχισε να γίνεται η τελική φάση ως πανελλήνιο (με συμμετοχή 8-10 ομάδων), χρειάστηκε να φτάσουμε στο παρθενικό πρωτάθλημα της α’ εθνικής (έξι χρόνια αργότερα) για να πανηγυρίσει και πάλι έναν τίτλο ο Παναθηναϊκός, υπό την καθοδήγησε τρίου προπονητών (Μηγιάκης-Τσούτσος-Σίμος).
Μάλιστα ήταν ιδιαίτερα γλυκός, καθώς φαινόταν χαμένος και κατακτήθηκε σε αγώνα μπαράζ με την ΑΕΚ στην έδρα του “αιώνιου” αντιπάλου Ολυμπιακού !
Εκεί που ο Παναθηναϊκός την τελευταία αγωνιστική έκανε παρέλαση κόντρα στον Ολυμπιακό (4-1) και ισοβάθμησε με την ΑΕΚ που “αυτοκτόνησε” χάνοντας με 3-2 στη Νεά Σμύρνη από τον Πανιώνιο (με πρωταγωνιστή των γηπεδούχων τον Θανάση Σαραβάκο, πατέρα του Δημήτρη!).
Στο μπαράζ οι “πράσινοι” νίκησαν με 2-1 (34’ Πανάκης, 47’ Παπαεμμανουήλ - 13’ Αμπος).
Στη βαθμολογία είχαν συγκεντρώσει 79 βαθμούς σε 30 αγώνες (22 νίκες – 5 ισοπαλίες – 3 ήττες) και τέρματα 59-20.
Πρώτος σκόρερ: Μπενάρδος και Παπαεμμανουήλ με 11.
Tο ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Βουτσαράς (29 συμμετοχες), Μανιάκης (1),
Αμυντικοί: Αγγελόπουλος (30 συμμετοχές – 6 γκολ), Ανδρέου (25-1), Μανταράκης (29-1), Τζουνάκος (30), Λινοξυλάκης (30).
Μέσοι-Χαφ: Νεμπίδης (29-1), Γεωργιάδης (23-9), Θεοφάνης (26-4), Σιάκλος (3-2).
Επιθετικοί: Δομάζος (29-7),Μπενάρδος (26-10), Παπαεμμανουήλ (29-10), Πανάκης (16-6), Ζαφειρόπουλος (2), Μαρνάς (1).
Προπονητής: Αντώνης Μηγιάκης – Οδυσσέας Τσούτσος – Νίκος Σίμος.
5) 1960-61
Επάνω:
Γιάννης Νεμπίδης, Νίκος Τζουνάκος, Γιώργος Ανδρέου, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Μιχάλης Βουτσαράς, Κώστας Λινοξυλάκης
Κάτω:
Δημήτρης Θεοφάνης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Μίμης Δομάζος, Μίμης Μπενάρδος, Βαγγέλης Πανάκης
Εχοντας μπει με το δεξί στην α’ εθνική ο Παναθηναϊκός επαναφέρει στην τεχνική ηγεσία τον Βρετανό Χάρι Γκέιμ, με τον οποίο είχε κατακτήσει τον τίτλο το 1953. Τότε ο έμπειρος τεχνικός είχε αναγκαστεί να επιστρέψει για οικογενειακούς λόγους στην πατρίδα του.
Οι “πράσινοι” δεν τον ξέχασαν, δεδομένου ότι είχε βάλει πολύ υψηλά στάνταρ για την εποχή, αφού τα συστήματά του ήταν πρωτόγνωρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Λάτρης της πειθαρχίας ο Αγγλος τεχνικός (από τους πιο επιτυχημένους στην ιστορία του συλλόγου) έκανε πολύ δυνατές προπονήσεις και είχε τους παίκτες σε εξαιρετική κατάσταση, να λειτουργούν σαν καλοδουλεμένη μηχανή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Χάρι Γκέιμ πήρε δύο πρωταθλήματα ακόμα (1961, 1962) ενώ έχασε στην ισοβαθμία και με διαφορά τερμάτων (μετά το ισόπαλο 3-3 στον αγώνα μπαράζ με την ΑΕΚ) τον τίτλο από την “Ενωση”, Μάλιστα τελευταία αγωνιστική ο Παναθηναϊκός ήθελε ισοπαλία στο “Καραϊσκάκης” από τον Εθνικό, αλλά έχασε με 4-2!
Η ομάδα είχε ενισχυθεί με τον Ζαχαρία Πιτυχούτη και τον Δημήτρη Φυλακούρη (αδελφό του Τότη) ενώ είχε διατηρηθεί ο βασικός κορμός της ομάδας που είχε κατακτήσει ένα χρόνο πριν το παρθενικό πρωτάθλημα της α’ εθνικής.
Ετσι μετά το “μουδιασμένο” ξεκίνημα οι “πράσινοι” μπήκαν στη θέση του οδηγού και έφτασαν σχετικά εύκολα στον τίτλο με 80 βαθμούς (σε 30 ματς, είχαν 23 νίκες – 4 ισοπαλίες – 3 ήττες), έναντι 73 του Ολυμπιακού.
Τον τίτλο τον “κλείδωσαν” και μαθηματικά οι παίκτες του Γκέιμ, με τον θρίαμβο (3-0) στη Θεσσαλονίκη επί του Αρη, τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε.
Μάλιστα ο γύρος του θριάμβου ήταν από τους πιο γλυκούς, αφού έγινε στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας μέσα στο κατακαλόκαιρο (25 Ιουνίου) μετά τη νίκη (1-0 με το γκολ του Μπερνάρδου) επί του Ολυμπιακού την τελευταία αγωνιστική.
Ο Αντρέας Παπαεμμανουήλ, που ήταν και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 20 γκολ και οι Μπερνάρδος (17) και Πανάκης (10) ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, αν και ήδη έλαμπε το αστέρι του νεαρού Μίμη Δομάζου με το επιτελικό παιχνίδι του
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βουτσαράς (29), Μανιάκης (1).
Αμυντικοί: Ανδρέου (28), Τζουνάκος (27), Λινοξυλάκης (25-1), Ιακώβου (7), Μανταράκης (3), Ρούσσης (1).
Μέσοι: Θεοφάνης (25-4), Νεμπίδης (24), Πιτυχούτης (24), Αγγελόπουλος (6), Ελευθεριάδης(1).
Επιθετικοί: Δομάζος (30-8), Μπερνάρδος (29-18), Παπαεμμανουήλ (28-20), Φυλακούρης (16-10), Πανάκης (16-10), Γεωργιάδης (5-1), Κοσμίδης (4-1).
Προπονητής:
Χάρι Γκέιμ (Αγγλος).
6) 1961-62
Επάνω:
Κώστας Λινοξυλάκης, Μιχάλης Βοουτσαράς, Αριστείδης Καμάρας, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Γιώργος Ανδρέου, Νίκος Τζουνάκος.
Κάτω: Γιάννης Χολέβας, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Μίμης Δομάζος, Μίμης Μπενάρδος, Δημήτρης Θεοφάνης.
Με την ίδια πετυχημένη συνταγή και τον Χάρι Γκέιμ να γίνεται ο πολυνίκης προπονητής του Παναθηναϊκού (με τρεις τίτλους) το “τριφύλλι” έφτασε σε ένα ακόμα –τρίτο συνεχόμενο-πρωτάθλημα, αποτελώντας το απόλυτο αφεντικό της α’ εθνικής.
Και επειδή λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, ο Παναθηναϊκός έκανε και πάλι γύρο θριάμβου τελευταία αγωνιστική στο γήπεδό του κόντρα στον Ολυμπιακό, έστω αν αυτή τη φορά δεν νίκησε (1-1).
Οι “πράσινοι” θα το έπαιρναν και με ήττα, αφού τερμάτισαν τελικά με 81 βαθμούς (και τέρματα 88-32) έναντι 78 του Ολυμπιακού, με το σύστημα που έδινε 3 βαθμούς στη νίκη, 2 στην ισοπαλία και 1 στην ήττα.
Μάλιστα την πρώτη τους ήττα την γνώρισαν την 27η αγωνιστική στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ (2-1) και την δεύτερη από τον Αρη στη Λεωφόρο (1-0) την 29η αγωνιστική, φέρνοντας και δύο ισοπαλίες με Αιγάλεω (28η) και Ολυμπιακό (30η), δείγμα του πόσο σημαντική διαφορά είχαν αποκτήσει από τους διώκτες τους.
Δεν ήταν τυχαία η επικράτηση του Παναθηναϊκού, αφού είχε φέρει εκείνο το καλοκαίρι (του 1961) τον μεγάλο Αριστείδη Καμάρα από τον Απόλλωνα μαζί με τον Γιάννη Χολέβα, ενώ ο Αντώνης Μαντζαβελάκης είχε εξασφαλίσει και το “Ναι” της Δόξας Δράμας και του Τάκη Λουκανίδη, έστω και αν λόγω του νόμου των μεταγραφών (έγινε λίγο αργότερα) ο παίκτης ήρθε μέσω Κύπρου στην ομάδα.
Επίσης είχε πάρει τον πολύ καλό επιθετικό του Ηρακλή Κώστα Τουμπέλη. Πρώτος σκόρερ της ομάδας ήταν ο Μίμης Δομάζος με 17 τέρματα. Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βουτσαράς (29), Δρακότας (1).
Αμυντικοί: Λινοξυλάκης (30-2), Ανδρέου (30-1), Τζουνάκος (25).
Μέσοι: Λουκανίδης (30-2), Καμάρας (29-1), Πιτυχούτης (29-1), Νεμπίδης (4).
Επιθετικοί: Δομάζος (27-17), Τουμπέλης (25-13), Παπαεμμανουήλ (24-10), Θεοφάνης (24-6), Χολέβας (17-15), Παναγιωτίδης (10-8), Πανάκης (8-3), Μπερνάρδος (6-4), Κοσμίδης (2-1), Π.Φυλακούρης (2-1).
Προπονητής: Χάρι Γκέιμ (Αγγλος).
7) 1963-64
Επάνω: Μιχάλης Βουτσαράς, Αριστείδης Καμάρας, Τάκης Παπουλίδης, Φραγκίσκος Σούρπης, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Γιώργος Ανδρέου
Κάτω: Στέλιος Παναγιωτίδης, Μίμης Δομάζος, Τάκης Λουκανίδης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Βαγγέλης Πανάκης.
Με τον Γιουγκοσλάβο Στέφαν Μπόμπεκ να έχει πάρει τη σκυτάλη από τον Χάρι Γκέιμ, ο Παναθηναϊκός απογειώθηκε.
Πήρε το μοναδικό (για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα) αήττητο πρωτάθλημα με 84 βαθμούς (24 νίκες – 6 ισοπαλίες) και τέρματα 67-19 κάνοντας και πάλι γύρο θριάμβου κόντρα στον Ολυμπιακό (!), νικώντας μάλιστα τελευταία αγωνιστική στο “Καραϊσκάκης” με 1-0 (με γκολ του Πανάκη) και οι παίκτες ανέβηκαν με συνοδεία θριαμβευτικής πομπής από τους φίλους τους, στην Αθήνα μέσω της Πειραιώς.
Στο δεύτερο γύρο οι “πράσινοι” παραχώρησαν μόλις μια ισοπαλία (και είχαν 14 νίκες). Ο Μπόμπεκ, έχοντας και εξαιρετικό υλικό στα χέρια του, εφάρμοσε το σύστημα 4-3-3 σε μια από τις καλύτερες ομάδες του Παναθηναϊκού όλων των εποχών.
Από τα νέα πρόσωπα της χρονιάς, ξεχώριζε ο Τάκης Παπουλίδης που ήρθε από τη Νέα Σμύρνη και κάλυψε επάξια το κενό του Λινοξυλάκη που είχε αποχωρήσει. Επίσης είχε αρχίσει τότε να παίρνει αρκετές συμμετοχές και ο νεαρός τερματοφύλακας Τάκης Οικονομόπουλος που άφησε αργότερα εποχή. Εκτός του Παπουλίδη ήρθε ο Κώστας Παπουτσάκης από τον ΟΦΗ (πέτυχε 11 γκολ), ο Γιώργος Γιαννακόπουλος από τον Πανιώνιο και ο επιθετικός Γιάννης Κομιανίδης (με 7 γκολ σε μόλις 11 ματς). Πρώτος σκόρερ πάντως της ομάδας αναδείχθηκε ο Βαγγέλης Πανάκης με 15 γκολ.
Ηταν το καλύτερο φινάλε της σεζόν με αυτό το ιστορικό πρωτάθλημα, καθώς τον προηγούμενο χρόνο (1963) η πράσινη οικογένεια είχε δεχτεί μεγάλο χτύπημα με τον θάνατο του ιδρυτή του Παναθηναϊκού Γιώργου Καλαφάτη (19 Φεβρουαρίου 1963).
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Οικονομόπουλος (16), Βουτσαράς (9), Βάμβας (5).
Αμυντικοί:
Παπουλίδης (30), Καμάρας (30), Ανδρέου (25-3), Αγγελόπουλος (2), Τζουνάκος (1).
Μέσοι: Λουκανίδης (30-7), Σούρπης (29), Πιτυχούτης (15), Γιαννακόπουλος (7), Θεοφάνης (1-2).
Επιθετικοί: Δομάζος (27-5), Πανάκης (24-15),Παπαεμμανουήλ (21-3), Παπουτσάκης (21-12), Παναγιωτίδης (12-6), Κομιανίδης (11-6), Χολέβας 8, Τουμπέλης (5-1).
Προπονητής: Στέφαν Μπόμπεκ (Γιουγκοσλάβος).
8) 1964-65
Επάνω: Τάκης Λουκανίδης, Τάκης Οικονομόπουλος, Αριστείδης Καμάρας, Τάκης Παπουλίδης, Φραγκίσκος Σούρπης, Γιώργος Ανδρέου
Κάτω: Δημήτρης Θεοφάνης, Μίμης Δομάζος, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Πρόδρομος Κυριακίδης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ
Ιδια συνταγή και παραλίγο νέο αήττητο. Οπως και να έχει αυτός ο Παναθηναϊκός δεν παιζόταν και μόλις ένα γκολ του παίκτη του Εθνικού Χαρτοφύλακα στο 89ο λεπτό στέρησε από τους “πράσινους” ένα ακόμα αήττητο (έχασαν 3-2 αν και νικούσαν με 2-1). “Φύλακας άγγελος” της πράσινης εστίας το “πουλί” ο Τάκης Οικονομόπουλος που είχε πλεον καθιερωθεί και μάλιστα κρατώντας για 11 ματς (και 1088 λεπτά) απαραβίαστο το τέρμα του, δημιούργησε ένα ασύλληπτο ρεκόρ.
Οι “πράσινοι” απειλήθηκαν λίγο από την ΑΕΚ, αλλά την 27η αγωνιστική την νίκησαν με το γκολ του Λουκανίδη (1-0) και την επόμενη αγωνιστική (28η) σφράγισαν και μαθηματικά τον τίτλο, που αλλού στο “Καραϊσκάκη” με το ισόπαλο 1-1 κόντρα στον Ολυμπιακό.
Το μεγάλο αντίο της εποχής, ο Βαγγέλης Πανάκης που αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Ο Παναθηναϊκός που είχε πρώτο σκόρερ τον Τάκη Λουκανίδη με 21 γκολ, μάζεψε 79 βαθμούς (έναντι 76 της ΑΕΚ) με απολογισμό 20 νίκες, 9 ισοπαλίες και 1 ήττα και τέρματα 76-19.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Οικονομόπουλος (27), Βουτσαράς (3).
Αμυντικοί: Καμάρας (30-2), Σούρπης (30), Παπουλίδης (30), Ανδρέου (28-5), Πανουσάκης (4), Τζουνάκος (1).
Μέσοι: Λουκανίδης (25-21), Γιαννακόπουλος (22), Δομάζος (19-5), Κυριακίδης (7), Θεοφάνης (5), Πιτυχούτης (3), Σπετσαρίας (2-1).
Κυνηγοί: Παναγιωτίδης (25-4), Παπαεμμανουήλ (24-8), Κομιανίδης (21-8), Παπουτσάκης (13-8), Πανάκης (6-1), Χριστοδούλου (5), Χαραλαμπίδης (1).
Προπονητής: Στέφαν Μπόμπεκ (Γιουγκοσλάβος).
9) 1968-69
Επάνω:
Κώστας Αθανασόπουλος, Τάκης Οικονομόπουλος, Μήτσος Δημητρίου, Φραγκίσκος Σούρπης, Κώστας Ελευθεράκης, Αριστείδης Καμάρας
Κάτω: Γιάννης Φραντζής, Γιώργος Γονιός, Μίμης Δομάζος, Τάκης Παπαδημητρίου, Χάρης Γραμμός
Μετά την…αποψίλωση (μέσω διχασμών) που θύμισε τη διάλυση της ομάδας της Ριζούπολης και την φυγή του Μπόμπεκ αργότερα ο Παναθηναϊκός είχε μπει σε μια άλλη εποχή. Αυτή τη φορά η ανανέωση είχε γίνει με πλάνο και με όραμα (χωρίς τσακωμούς) και με τον Λάκη Πετρόπουλο στον πάγκο οι “πράσινοι” ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά και κατέκτησαν όχι μόνο το πρωτάθλημα, αλλά και το πρώτο τους ντάμπλ.
Αποχώρησαν μεγάλοι παίκτες της δεκαετίας του 1960. Ο Τάκης Λουκανίδης που την επόμενη σεζόν πήγε στον Άρη, ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ που μεταγράφηκε στην ΑΕΚ, ο Κώστας Παπουτσάκης που πήγε στον ΟΦΗ και ο Στέλιος Παναγιωτίδης που συνέχισε το ποδόσφαιρο στη Νέα Ιωνία και τον τοπικό Ίκαρο.
Ετσι η νέα φουρνιά (η καλύτερη μετά του 1959) αποτέλεσε την μαγιά για να φτιαχτεί και πάλι ένας εξαιρετικός κορμός, καθώς εκείνο το καλοκαίρι ήρθαν παίκτης που αργότερα άφησαν εποχή.
Αντώνης Αντωνιάδης, Γιώργος Βλάχος, Κώστας Ελευθεράκης, Άνθιμος Καψής, Τάκης Παπαδημητρίου, Γιώργος Γονιός, Γιάννης Φραντζής, Γιώργος Δεληγιάννης και Γιάννης Τομαράς ήταν σχεδόν μια νέα ενδεκάδα που ενσωματώθηκε γρήγορα με τους υπόλοιπους και έφτιαξαν ένα εκρηκτικό μείγμα γεμάτο ενθουσιασμό.
Αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Γιώργος Γονιός που αναδείχθηκε μάλιστα πρώτος σκόρερ της ομάδας με 18 γκολ, αν και αργότερα διέπρεψε ως αμυντικός (!) όπως και το “ελάφι” ο Κώστας Ελευθεράκης που “έδεσε” εκπληκτικά με τον Δομάζο στο κέντρο. Ενώ ο Καψής είχε αρχικά αποκτηθεί για επιθετικός!
Ο Παναθηναϊκός πήρε τον τίτλο με 90 βαθμούς (26 νίκες – 4 ισοπαλίες – 4 ήττες) και τέρματα 64-16, έναντι 88 του Ολυμπιακού και έκανε και πάλι γύρο θριάμβου στο “Καραϊσκάκη” αυτή τη φορά στον τελικό του κυπέλλου (1-1 με τον Ολυμπιακό) όπου στάθηκε τυχερός στο στρίψιμο του νομίσματος, αφού δεν υπήρχαν τότε πέναλτι.
Το πρωτάθλημα το εξασφάλισε μαθηματικά την 27η αγωνιστική με το 2-0 επί του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Οικονομόπουλος (34), Κωνσταντίνου (2).
Αμυντικοί: Καμάρας (34-2), Αθανασόπουλος (32-2), Σούρπης (32), Μητρόπουλος (18-1), Τομαράς (2).
Μέσοι: Δομάζος (32-5), Δημητρίου (29-5), Ελευθεράκης (26), Τ.Φυλακούρης (25), Ροκίδης (22-3), Πιτυχούτης (13-1).
Κυνηγοί: Φραντζής (34-12), Γονιός (32-18), Γραμμός (24-1), Παπαδημητρίου (14-2), Καλαϊτζίδης (10-2),Δεληγιάννης (5), Αντωνιάδης (3), Κοψαχείλης (3), Καψής (1), Κόκκινος (1).
Προπονητής: Λάκης Πετρόπουλος.
10) 1969-70
Η ομάδα του Γουέμπλεϊ ουσιαστικά, με τον Λάκη Πετρόπουλο στον πάγκο, έφτασε σε έναν ακόμα τίτλο, λίγους μήνες πριν αφήσει άφωνη την Ευρώπη φτάνοντας στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών.
Οι “Πράσινοι” έκαναν σχεδόν περίπατο, φτάνοντας του 93 βαθμούς (έναντι 85 της ΑΕΚ) και γνώρισαν μόλις δύο φορές την ήττα από την ΑΕΚ (εντός) και τον Αρη (εκτός).
Είχαν 27 νίκες, 5 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες, ενώ τα τέρματα ήταν 69-15. Με πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος τον Αντώνη Αντωνιάδη με 25 γκολ ο Παναθηναϊκός βάδιζε εκ του ασφαλούς.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Οικονομόπουλος (33), Πανόπουλος (1).
Αμυντικοί: Αθανασόπουλος (33-1), Καμάρας (33), Σούρπης (33), Τομαράς (29-1), Μητρόπουλος (9), Βλάχος (3).
Μέσοι: Δομάζος (30-6), Ελευθεράκης (29-5), Ροκίδης (28-2), Δημητρίου (23-6), Τ.Φυλακούρης (22).
Επιθετικοί: Αντωνιάδης (31-25), Γραμμός (26-11), Γονιός (14-1), Δεληγιάννης (11-3), Καψής (11), Φραντζής (9-2), Χάντζος (7-2),Χατζηανδρέου (2-1), Καλαϊτζίδης (1).
Προπονητής: Λάκης Πετρόπουλος.
11) 1971-72
Αμέσως μετά το Γουέμπλεϊ και με τον Φέρεντς Πούσκας να έχει βάλει το νερό στο αυλάκι ο Παναθηναϊκός πήρε ένα από τα πιο άνετα πρωταθλήματα της ιστορίας του. Με 88 βαθμούς έναντι 83 του Ολυμπιακού, και τέρματα 89-23 (24 νίκες – 6 ισοπαλίες – 4 ήττες) οι “πράσινοι” μετέτρεψαν ουσιαστικά σε περίπατο τον μαραθώνιο.
Πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με το ασύλληπτο νούμερο για την εποχή (και όχι μόνο) των 39 γκολ ο Αντώνης Αντωνιάδης που έχασε για ένα γκολ από τον μεγάλο Γκέρντ Μίλερ της Μπάγερν το χρυσό παπούτσι. Ο Ανθιμος Καψής είχε βρει πλέον τον ρόλο με τον οποίο καθιερώθηκε στην άμυνα.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Οικονομόπουλος (23), Κωνσταντίνου (11).
Αμυντικοί: Αθανασόπουλος(31-1), Καψής (30), Σούρπης (29), Γ.Βλάχος (16), Καμάρας (13), Μητρόπουλος (13), Καραμανλής (11), Τομαράς (9).
Μέσοι: Ελευθεράκης (34-14), Δομάζος (30-5), Δημητρίου (30-5), Φυλακούρης (24-5), Ροκίδης (5), Λίναρης (3).
Επιθετικοί: Αντωνιάδης (34-39), Κουβάς (28-8), Παπαδημητρίου (21-6), Γραμμός (13-4), Γονιός (10), Δεληγιάννης (6), Φούκος (2), Καλλιγέρης (1).
Προπονητής: Φέρεντς Πούσκας (Ούγγρος).
12) 1976-77
Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για την ομάδα του Παναθηναϊκού προκειμένου να επιστρέψει και πάλι στους τίτλους. Οι “πράσινοι” ξεκίνησαν το πρωτάθλημα με προπονητή τον Βραζιλιάνο (κατέκτησε με τη Σελεσάο το 1962 στη Χιλή το Παγκόσμιο Κύπελλο) Αϊμορέ Μορέιρα, αλλά ο άνθρωπος δεν άντεξε την ελληνική πραγματικότητα και έφυγε για να αναλάβουν για λίγο οι Μηγιάκης και Τζουνάκος και από τον Δεκέμβριο να κάτσει στον πάγκο ο Κάζιμιρ Γκόρσκι, από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πραγματική “αλεπού” των πάγκων οδήγησε το “τριφύλλι” στον θρίαμβο σε ένα από τα πιο συναρπαστικά πρωταθλήματα που κρίθηκαν στο φινάλε. Ο Παναθηναϊκός μια αγωνιστική πριν το τέλος ισοβαθμούσε με τον Ολυμπιακό στους 52 βαθμούς αλλά έπαιρνε τον τίτλο με καλύτερο συντελεστή τερμάτων. Την τελευταία αγωνιστική νίκησε τον Απόλλωνα 2-0 την ώρα που ο απογοητευμένος Ολυμπιακός γνώριζε την ήττα (1-0) στην Καστοριά. Ετσι οι “πράσινοι” τερμάτισαν πρώτοι με 54 βαθμούς έναντι 52 του “αιώνιου” αντιπάλου τους και με τέρματα 70-20 (23 νίκες – 8 ισοπαλίες – 3 ήττες).
Ο Οσκαρ Αλβαρέζ με 19 γκολ ήταν ο πρώτος σκόρερ των πρωταθλητών και έκανε ένα “φονικό” δίδυμο με τον Αντώνη Αντωνιάδη.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Κωνσταντίνου (30), Βαλιάνος (5).
Αμυντικοί: Στεφανάκης (31), Γονιός (29), Καψής (28-1), Ελευθεριάδης (25-6), Δημητρίου (20), Γιαννακούλας (17-1), Κίζας (12), Οικονόμου (8), Κώτσος (2).
Μέσοι: Λιβαθηνός (27-4), Ελευθεράκης (26-4), Δομάζος (26-2), Τζόρτζεβιτς (21-5), Βακάλης (15), Γάγκης (6), Ροκίδης (2).
Επιθετικοί: Αλβαρέζ (32-19), Αντωνιάδης (23-18), Παπαδημητρίου (22-5), Ασλανίδης (15-1), Βάλιαν (11).
Προπονητής:
Αϊμόρε Μορέϊρα (Βραζιλιάνος)
Αντώνης Μηγιάκης – Νίκος Τζουνάκος
Κάζιμιρ Γκόρσκι (Πολωνός).
13) 1983-84
Ενας άλλος Πολωνός, που είχε θητεύσει δίπλα στον μεγάλο Γκόρσκι στην εθνική Πολωνίας, ο Γιάτσεκ Γκμόχ έμελε να γράψει τη δική του ιστορία στους “πράσινους”.
Ουσιαστικά σε μια “μαύρη” επταετία, ο Γκμόχ έφερε την άνοιξη και τον πρώτο τίτλο στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, σπάζοντας την τετραετή κυριαρχία του Ολυμπιακού.
Ο διορατικός Πολωνός εμπιστευόμενος νέα παιδιά (άφησαν εποχή τα…θαλασσινά με τους Κάβουρα και Καραβίδα !) προχώρησε σε ανανέωση, φτάνοντας άνετα στον τίτλο και μάλιστα στο ντάμπλ.
Με 46 βαθμούς (έναντι 43 του Ολυμπιακού από τον οποίο έχασε τελευταία αγωνιστική) και τέρματα 46-14 οι “πράσινοι” είχαν 19 νίκες – 8 ισοπαλίες – 3 ήττες. Πρώτος τους σκόρερ ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης με 17 γκολ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Λαφτσής (23), Μήνου (7).
Αμυντικοί:
Κυράστας (30-1), Ταράσης (28), Καψής (25), Καρούλιας (22), Βονόρτας (14-2), Τασσόπουλος (3), Μπέριος (2), Τσινός (2).
Μέσοι: Ρότσα (28-1), Παπαβασιλείου (25-2), Αντωνίου (23-3), Καραβίδας (12-1), Λιβαθηνός (11), Γεροθόδωρος (4-1), Βασιλείου (3-2), Τσίμπος (2), Αναστασιάδης (1).
Επιθετικοί: Γαλάκος (30-7), Χαραλαμπίδης (26-17), Θ.Δημόπουλος (26-6), Λα Λίνγκ (20-1), Μαυρίδης (10-3), Κωνσταντινίδης (4-1), Κάβουρας (2), Γκαβασιάδης (2).
Προπονητής: Γιάτσεκ Γκμόχ
14) 1985-86
Από τα πιο άνετα πρωταθλήματα στην ιστορία του συλλόγου, με δεύτερη ομάδα τον ΟΦΗ! Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Σαραβάκο (πρώτος σκόρερ της ομάδας με 15 γκολ), τους Ζάετς και Ρότσα να κάνουν θαύματα στο κέντρο, συνολικά 18 διεθνείς παίκτες και στον πάγκο τον Τσεχοσλοβάκο Πιέτρ Πάκερτ, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα εξαιρετικό σύνολο (μια χρονιά μετά την μεγάλη πορεία στο πρωταθλητριών μέχρι τον ημιτελικό με την Λίβερπουλ) και έφτασε με χαρακτηριστική άνεση στον τίτλο με 43 βαθμούς (έναντι 38 του ΟΦΗ) και τέρματα 58-26. Με απολογισμό 18 νίκες – 7 ισοπαλίες – 5 ήττες.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Σαργκάνης (24), Μήνου (7).
Αμυντικοί:
Μαυρίδης (28-2), Καρούλιας (23), Βαμβακούλας (21-1), Ταράσης (16-1), Γεωργαμλής (15-1), Κυράστας (13), Δοντάς (11), Πατσιαβούρας (9).
Μέσοι: Αντωνίου (28-4), Ρότσα (21-3), Γεροθόδωρος (21), Ζάετς (19-5), Καραβίδας (13-3), Βλάχος (12-3), Λιβαθηνός (5).
Επιθετικοί: Σαραβάκος (29-15), Χαραλαμπίδης (20-7), Χρ.Δημόπουλος (19-8), Μπατσινίλας (11-1), Κάβουρας (9-2), Θ. Δημόπουλος (8)
Προπονητής: Πιέτρ Πάκερτ (Τσεχοσλοβάκος).
15) 1989-90
Εργο του “Καπετάνιου” ήταν αυτός ο τίτλος. Η κίνηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη να φέρει τον Πολωνό Κριστόφ Βαζέχα (ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του Παναθηναϊκού στη δεκαετία του 1990) αλλά και να αντικαταστήσει τον Δεκέμβριο (7η αγωνιστική) τον Σουηδό τεχνικό Γκίντερ Μπένγκστον με τον Βούλγαρο Κρίστοφ Μπόνεφ “κλείδωσε” τον τίτλο στην Παιανία.
Επίσης έφερε τον Σπύρο Μαραγκό (είχε μείνει ελεύθερος από τον Πανιώνιο από λάθος της διοίκησης) όπου μαζί με τον νυν τεχνικό διευθυντή της ομάδας Κώστα Αντωνίου, δημιούργησαν ένα πολύ ισχυρό κέντρο.
Οι “πράσινοι” με 53 βαθμούς (έναντι 50 της ΑΕΚ) και 75-35 τέρματα, έφτασαν στο 15ο τους πρωτάθλημα. Συνολικά είχαν 21 νίκες – 11 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες.
Πρώτος τους σκόρερ με το καλημέρα ο Κριστόφ Βαζέχα με 14 τέρματα, που έκανε το ντεμπούτο του στο 0-0 με την ΑΕΚ (17.12.89).
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Σαργκάνης (16), Αμπαδιωτάκης (14).
Αμυντικοί: Καλιτζάκης (31-3), Χατζηαθανασίου (31-1), Γεωργαμλής (29), Καλατζής (26-3), Κουρμπανάς (25), Μαυρίδης (16), Καλπάκης (5-1), Φίτος (4), Καραμπάτσης (2).
Μέσοι: Αντωνίου (34-13), Γεωργακόπουλος (20-4), Μαραγκός (20-1), Χριστοδούλου (15-1), Βλάχος (10), Πόλακ (5).
Επιθετικοί:
Σαμαράς (26-6), Σαραβάκος (24-11), Κόλεφ (23-10), Βαζέχα (21-14), Χρ.Δημόπουλος (21-5), Μπάμπας (2), Μπούρας (2).
Προπονητής: Γκίντερ Μπένγκστον (Σουηδός)
Κρίστο Μπόνεφ (Βούλγαρος).
16) 1990-91
Ο Παναθηναϊκός πήγε 100 χρόνια μπροστά με τον Βασίλη Δανιήλ, να παίρνει με χαρακτηριστική άνεση τον τίτλο με 54 βαθμούς, έναντι 46 του Ολυμπιακού.
Με εκπληκτικό δίδυμο στην επίθεση τους Σαραβάκο και Βαζέχα (πέτυχαν μαζί 41 γκολ!) και “βουνό” στην εστία τον Πολωνό Γιόζεφ Βάντσικ ο Παναθηναϊκός έκανε περίπατο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο ο Νικοπολίδης όσο και ο Αμπαδιωτάκης δεν έπαιξαν ούτε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος.
Με απολογισμό 23 νίκες – 8 ισοπαλίες – 3 ήττες και τέρματα 77-22 το “τριφύλλι’ δεν είχε αντίπαλο. Πρώτος σκόρερ ο Σαραβάκος με 23 γκολ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βάντσικ (34).
Αμυντικοί: Αποστολάκης (31-3), Κουρμπανάς (29-2), Καλατζής (28), Καλιτζάκης (24-2), Μαυρίδης (18-2), Χατζηαθανασίου (11), Παυλόπουλος (2).
Μέσοι: Μαραγκός (30), Αντωνίου (29-8), Χριστοδούλου (25-2), Γεωργαμλής (25-2), Γεωργακόπουλος (17-5), Βλάχος (15-2), Σαμαράς (7-1), Τσιφούτης (5-1).
Επιθετικοί:
Βαζέχα (31-18), Σαραβάκος (30-23), Φρατζέσκος (22-5), Λούπου (10-1), Καλπάκης (7).
Προπονητής: Βασίλης Δανιήλ
17) 1994-95
Το δημιούργημα του Χουάν Ραμόν Ρότσα, που κυριάρχησε για μια διετία στην Ελλάδα, φτάνοντας και στα ημιτελικά του πρωταθλητριών το 1996.
Με τον Βαζέχα να παίζει πλέον μόνος του στην επίθεση (ο Σαραβάκος συνέχιζε στην ΑΕΚ) και να βγαίνει με εντυπωσιακό τρόπο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 29 γκολ, ο Παναθηναϊκός πήρε το πιο άνετο πρωτάθλημα με 83 βαθμούς έναντι 67 του Ολυμπιακού και με τέρματα 83-21 και απολογισμό 26 νίκες – 5 ισοπαλίες – 3 ήττες.
Εκανε μάλιστα και το ντάμπλ με την νίκη του στον τελικό επί της ΑΕΚ με το γκολ του Βαζέχα στο 119ο λεπτό.
Μεγάλη δύναμη το εκπληκτικό κέντρο με μπαλαντέρ τον νυν προπονητή Νίκο Νιόπλια, τον Σπύρο Μαραγκό, τον ΓΧ Γεωργιάδη και φυσικά τον μεγάλο Χουάν Μπορέλι.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βάντσικ (31), Νικοπολίδης (5).
Αμυντικοί: Αποστολάκης (29-5), Καλιτζάκης (28-2), Ουζουνίδης (27), Κολιτσιδάκης (26),Καπουράνης (24-2), Γ.Σ. Γεωργιάδης (10-1).
Μέσοι:
Νιόπλιας (30-2), Γ.Χ. Γεωργιάδης (29-10),Μαραγκός (29-4), Μπορέλι (28-7), Μάρκος (28-5), Χριστοδούλου (24-2), Μητρόπουλος (1).
Επιθετικοί: Βαζέχα (33-29), Δώνης (28-9), Λαγωνικάκης (15), Αλεξούδης (12-2), Γκούμας (2).
Προπονητής: Χουάν Ραμόν Ρότσα (Αργεντίνος).
18) 1995-96
Το ριπίτ, έρχεται σαφώς πιο δύσκολα, χάρις στη νίκη επί της ΑΕΚ (1-0) με το γκολ του Μπορέλι. Κλείνει έτσι μια “μαγική” χρονιά που περιελάμβανε και την πορεία προς τη Ρώμη με το αξέχαστο 1-0 επί του πρωταθλητή Ευρώπης Αγιαξ στο Αμστερνταμ (κούρσα Δώνη, εκτέλεση Βαζέχα) στον πρώτο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λίγκ.
Με 19 γκολ ο Βαζέχα είναι και πάλι ο πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού ο οποίος συγκέντρωσε 83 βαθμούς έναντι 81 της ΑΕΚ και τέρματα 72-22. Απολογισμός 26 νίκες – 5 ισοπαλίες – 3 ήττες.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βάντσικ (32), Νικοπολίδης (2).
Αμυντικοί: Ουζουνίδης (29-2), Καπουράνης (29-1), Αποστολάκης (26-4), Καλιτζάκης (26-2), Κολιτσιδάκης (19), Μπασινάς (1), Νικολαϊδης (1).
Μέσοι: Γ.Χ.Γεωργιάδης (32-10), Μάρκος (29-3), Μπορέλι (24-11), Μαραγκός (26-4), Χριστοδούλου (19-2), Νιόπλιας (14-1), Γκούμας (8).
Επιθετικοί: Βαζέχα (32-19), Δώνης (30-7), Λαγωνικάκης (27), Αλεξούδης (18-4), Θωμαϊδης (10), Καρβάλιο (1), Καφές (1).
Προπονητής: Χουάν Ραμόν Ρότσα (Αργεντίνος)
19) 2003-04
Ο Γιτζάκ Σούμ, οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη γη της επαγγελίας σταματώντας μια επταετή ξηρασία τίτλων. Οι “πράσινοι” με 24 νίκες-5 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα (από το Αιγάλεω!) και γκολ 61-18 συγκέντρωσαν 77 βαθμούς έναντι 75 του Ολυμπιακού.
Με τον οίστρο και το άστρο του Ολιζαντέμπε με τα γκολ στο φινάλε σε Τούμπα και Κορυδαλλό αλλά και το γκολ τίτλου στον Πύργο τελευταία αγωνιστική, το πρωτάθλημα βάφτηκε πράσινο. Καθοριστικό το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, λίγες αγωνιστικές πριν το φινάλε με τον αρχηγό Γιάννη Γκούμα να ισοφαρίζει σε 2-2 στο 81ο λεπτό και να κρατά τον Παναθηναϊκό στην πρώτη θέση.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Νικοπολίδης (18), Χαλκιάς (11), Κοτσόλης (1).
Αμυντικοί:
Γκούμας (24-4), Μόρις (22), Σεϊταρίδης (20), Επαλέ (14-1), Κυργιάκος (6-1), Κώτσιος (4), Μικάελσεν (23-3), Χένρικσεν (19), Φύσσας (9-2), Ντεμπά (5).
Μέσοι: Μπασινάς (25-7), Κωνσταντινίδης (22-2), Μίνχ (22-1), Ζουτάουτας (21-2), Σανμαρτεάν (17-1), Σαπάνης (16-4), Μάριτς (13-1), Γκονζάλες (10-5).
Επιθετικοί: Παπαδόπουλος (25-17), Κωνσταντίνου (25-4), Ολισαντέμπε (9-3), Βλάοβιτς (8-2), Βαζέχα (5-0), Γήττας (1-0),
Προπονητής: Γιτζάκ Σούμ.
20) 2009-10
Λίγο πολύ γνωστή η εφετινή ιστορία με τον Νίκο Νιόπλια να αναλαμβάνει την κατάλληλη στιγμή (δικαίωση του Νικόλα Πατέρα, η έμπνευση να αντικαταστήσει τον Τεν Κάτε) και με οδηγό ένα εκπληκτικό Σισέ στην επίθεση ο Παναθηναϊκός να παίρνει τον τίτλο.
To ρόστερ (σε 29 αγώνες):
Τερματοφύλακες:
Τζόρβας (26), Γκαλίνοβιτς (3).
Αμυντικοί: Βίντρα (24-3), Σαριέγκι (21), Καντέ (21), Σπυρόπουλος (19), Μπίερσμιρ (16), Γκάμπριελ (12), Μαρίνος (9), Σεϊταρίδης (8), Δάρλας (5).
Μέσοι:
Κατσουράνης (27-8), Νίνης (26-3), Λέτο (25-5),Καραγκούνης (24-2), Ζιλμπέρτο Σίλβα (23), Σιμάο (17), Χριστοδουλόπουλος (16-1), Κλέιτον (3), Τζιώλης (2).
Επιθετικοί: Σισέ (28-23), Σαλπιγγίδης (27-5), Ρουκάβινα (10), Πετρόπουλος (5),
Προπονητής :
Χεν Τεν Κάτε (Ολλανδός).
Νίκος Νιόπλιας.
1) 1929-30:
Το πρώτο "πράσινο" πρωτάθλημα είναι από τα πιο γλυκά, διότι συνοδεύτηκε με το αξέχαστο 8-2 επί του "αιώνιου" αντιπάλου Ολυμπιακού, στην τελική φάση του πρωταθλήματος.
Οι "πράσινοι" (πρωταθλητές Αθήνας με 18β. έναντι 16 της ΑΕΚ) πήραν την πρώτη θέση και στην τελική φάση με 7 βαθμούς (3 νίκες – 1 ισοπαλία) και τέρματα 16-6, με αντιπάλους τον 2ο Αρη και 3ο Ολυμπιακό.
Για να καταλάβουμε το φανατισμό που επικρατούσε ακόμα και από τότε μεταξύ των οπαδών των δύο "αιωνίων", ο αγώνας Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού έγινε στο «Χαριλάου» της Θεσσαλονίκης αφού η αστυνομία είχε αρνηθεί να δώσει άδεια διεξαγωγής στο ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου λόγω του φόβου επεισοδίων.
Tο ρόστερ του πρωταθλητή Παναθηναϊκού: Αργυράκης, Πιεράκος, Βασιλείου, Ανδρίτσος, Υποφάντης, Μηγιάκης, Μεσσάρης Αγγελος, Μεσσάρης Απόστολος, Συμεωνίδης, Μπαλτάσης Δημήτρης, Μπαλτάσης Κώστας, Πιερράκος, Τζιραλίδης, Παπαδόπουλος, Μαντζαβίνος, Αραβοσιτάς, Μαρινάκης, Νευρώδης, Τσολίνας, Γαβαλάς, Σπυρόπουλος.
Προπονητής: Γιόζεφ Κίνσλερ (Ούγγρος).
Πρώτος σκόρερ: Αγγελος Μεσσάρης – 8 γκολ
2) 1948-49
Χρειάστηκε να περάσει μια εικοσαετία για να πανηγυρίσει ο Παναθηναϊκός τον δεύτερό του τίτλο, σε ένα ιδιαίτερα επεισοδιακό πρωτάθλημα. Στην τελική φάση βρέθηκαν και πάλι μαζί με τους "πράσινους" (πρωταθλητές Αθήνας μετά από μάχη με τον Πανιώνιο, 41 έναντι 39 βαθμών) ο Ολυμπιακός και ο Αρης.
Το παιχνίδι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού διεκόπη στο 82’ με το σκορ στο 1-0 (λόγω γενικής σύρραξης) και κατακυρώθηκε με 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού, παρά το γεγονός ότι είχαν μπει στον αγωνιστικό χώρο και οπαδοί των "ερυθρολεύκων" όπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής τραυμάτισαν τους Νικολαϊδη και Χιονίδη.
Πολλοί ισχύριστηκαν τότε πως μηδενίστηκε λάθος ομάδα, επειδή οι Πειραιώτες είχαν την πλειοψηφία στην κεντρική επιτροπή πρωταθλήματος.
Στα χαρτιά πήρε και ο Παναθηναϊκός το ματς με τον Αρη στη Λεωφόρο, που διεκόπη στο 74’ ενώ οι γηπεδούχοι κέρδιζαν με 2-0, επειδή οι παίκτες του Αρη διαμαρτύρονταν έντονα στον διαιτητή Ζαπάρδα και ο τερματοφύλακας Βελιάδης αρνήθηκε να φύγει μετά την αποβολή του.
Οι "πράσινοι" επικρατώντας 2-0 και στη Θεσσαλονίκη του Αρη στο τελευταίο ματς, πήραν τον τίτλο (3 νίκες – 1 μηδενισμός) με καλύτερο συντελεστή τερμάτων από τον Ολυμπιακό.
Είχαν 0.57 (με 7-4 τέρματα) έναντι 0.66 (με 12-8) των Πειραιωτών με τις δύο ομάδες ισόβαθμες με 9 βαθμούς.
Tο ρόστερ: Βιτάλης, Σταφυλίδης, Κυριαζόπουλος, Χιονίδης, Νικολαϊδης, Γαζής, Διαλετής, Σίμος, Πετσανάς, Παπαντωνίου Γιάννης, Φυλακτός, Νικολόπουλος, Παυλίδης, Παπαντωνίου Αντώνης, Λεκατσάς, Κρητικός, Μπογδάνος, Τσουκαλάς, Τσίτουρας, Πανωλιάσκος, Μπαλάσκας, Σαλεμής, Τσούτσος, Γιαννακόπουλος.
Προπονητής: Γιόχαν Στράντ (Αυστριακός).
Πρώτος σκόρερ: Γιάννης Πετσανάς – 3 γκολ.
3) 1952-53
Με ήρωα τον εκπληκτικό του τερματοφύλακα Ματθαίο Βιτάλη (τον φώναζαν Μαθιό) και πρωτοεμφανιζόμενους παίκτες τον Βαγγέλη Πανάκη και τον Λάκη Πετρόπουλο, ο Παναθηναϊκός πήγε και πάλι ως πρωταθλητής Αθήνας (21β. έναντι 19 του Απόλλωνα) στην τελική φάση με το γνώριμο τρίο (Ολυμπιακός και Αρης οι άλλοι δύο) και πήρε τον τίτλο χάρις στην άμυνά του.
Ηρθε ισόπαλος στα δύο ντέρμπι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με τους Πειραιώτες (1-1 και 0-0) και πήρε τον τίτλο χάρις στη νίκη του στη Θεσσαλονίκη επί του Αρη (1-0) στην πρεμιέρα της τελικής φάσης με το ασύλληπτο σουτ του Κώστα Χατζηνικολάου στο 83’. Αφού εκεί «κόλλησε» (0-0) ο Ολυμπιακός.
Οι "πράσινοι" τερμάτισαν πρώτοι με 10 βαθμούς (2 νίκες – 2 ισοπαλίες) και τέρματα 3-1, έναντι 9 βαθμών του Ολυμπιακού.
Tο ρόστερ: Βιτάλης, Αρβανίτης, Κουρτζίδης, Νικολαϊδης, Αλούπης, Νεμπίδης, Ασημακόπουλος, Καζάκος, Πετρόπουλος, Παπαντωνίου, Χατζηνικολάου, Πανάκης, Χατζόπουλος, Μπουκουράκης, Χάλαρης, Σαραντάκης, Ραδίτσας, Φιλίππου.
Προπονητής:
Χάρι Γκέιμ (Αγγλος)
Πρώτος σκόρερ: Από ένα γκολ στην τελική φάση σημείωσαν οι Χατζηνικολάου, Νεμπίδης και Ασημακόπουλος.
Τότε στον Παναθηναϊκό είχε πάρει μεταγραφή και ο Κώστας Λινοξυλάκης, αλλά δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής επειδή είχε μεταγραφεί από τον Αστέρα Αθηνών όχι με ελευθέρας, αλλά με διετή αποκλεισμό!
4) 1959-60
Επάνω: Κώστας Λινοξυλάκης, Μιχάλης Βουτσαράς, Σωτήρης Αγγελόπουλος, Νίκος Τζουνάκος, Γιώργος Ανδρέου, Γιάννης Νεμπίδης
Κάτω: Δημήτρης Θεοφάνης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Μίμης Μπενάρδος, Μίμης Δομάζος, Βαγγέλης Πανάκης.
Αν και από την περίοδο 1953-54, το πρωτάθλημα άλλαξε και άρχισε να γίνεται η τελική φάση ως πανελλήνιο (με συμμετοχή 8-10 ομάδων), χρειάστηκε να φτάσουμε στο παρθενικό πρωτάθλημα της α’ εθνικής (έξι χρόνια αργότερα) για να πανηγυρίσει και πάλι έναν τίτλο ο Παναθηναϊκός, υπό την καθοδήγησε τρίου προπονητών (Μηγιάκης-Τσούτσος-Σίμος).
Μάλιστα ήταν ιδιαίτερα γλυκός, καθώς φαινόταν χαμένος και κατακτήθηκε σε αγώνα μπαράζ με την ΑΕΚ στην έδρα του “αιώνιου” αντιπάλου Ολυμπιακού !
Εκεί που ο Παναθηναϊκός την τελευταία αγωνιστική έκανε παρέλαση κόντρα στον Ολυμπιακό (4-1) και ισοβάθμησε με την ΑΕΚ που “αυτοκτόνησε” χάνοντας με 3-2 στη Νεά Σμύρνη από τον Πανιώνιο (με πρωταγωνιστή των γηπεδούχων τον Θανάση Σαραβάκο, πατέρα του Δημήτρη!).
Στο μπαράζ οι “πράσινοι” νίκησαν με 2-1 (34’ Πανάκης, 47’ Παπαεμμανουήλ - 13’ Αμπος).
Στη βαθμολογία είχαν συγκεντρώσει 79 βαθμούς σε 30 αγώνες (22 νίκες – 5 ισοπαλίες – 3 ήττες) και τέρματα 59-20.
Πρώτος σκόρερ: Μπενάρδος και Παπαεμμανουήλ με 11.
Tο ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Βουτσαράς (29 συμμετοχες), Μανιάκης (1),
Αμυντικοί: Αγγελόπουλος (30 συμμετοχές – 6 γκολ), Ανδρέου (25-1), Μανταράκης (29-1), Τζουνάκος (30), Λινοξυλάκης (30).
Μέσοι-Χαφ: Νεμπίδης (29-1), Γεωργιάδης (23-9), Θεοφάνης (26-4), Σιάκλος (3-2).
Επιθετικοί: Δομάζος (29-7),Μπενάρδος (26-10), Παπαεμμανουήλ (29-10), Πανάκης (16-6), Ζαφειρόπουλος (2), Μαρνάς (1).
Προπονητής: Αντώνης Μηγιάκης – Οδυσσέας Τσούτσος – Νίκος Σίμος.
5) 1960-61
Επάνω: Γιάννης Νεμπίδης, Νίκος Τζουνάκος, Γιώργος Ανδρέου, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Μιχάλης Βουτσαράς, Κώστας Λινοξυλάκης
Κάτω:
Δημήτρης Θεοφάνης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Μίμης Δομάζος, Μίμης Μπενάρδος, Βαγγέλης Πανάκης
Εχοντας μπει με το δεξί στην α’ εθνική ο Παναθηναϊκός επαναφέρει στην τεχνική ηγεσία τον Βρετανό Χάρι Γκέιμ, με τον οποίο είχε κατακτήσει τον τίτλο το 1953. Τότε ο έμπειρος τεχνικός είχε αναγκαστεί να επιστρέψει για οικογενειακούς λόγους στην πατρίδα του.
Οι “πράσινοι” δεν τον ξέχασαν, δεδομένου ότι είχε βάλει πολύ υψηλά στάνταρ για την εποχή, αφού τα συστήματά του ήταν πρωτόγνωρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Λάτρης της πειθαρχίας ο Αγγλος τεχνικός (από τους πιο επιτυχημένους στην ιστορία του συλλόγου) έκανε πολύ δυνατές προπονήσεις και είχε τους παίκτες σε εξαιρετική κατάσταση, να λειτουργούν σαν καλοδουλεμένη μηχανή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Χάρι Γκέιμ πήρε δύο πρωταθλήματα ακόμα (1961, 1962) ενώ έχασε στην ισοβαθμία και με διαφορά τερμάτων (μετά το ισόπαλο 3-3 στον αγώνα μπαράζ με την ΑΕΚ) τον τίτλο από την “Ενωση”, Μάλιστα τελευταία αγωνιστική ο Παναθηναϊκός ήθελε ισοπαλία στο “Καραϊσκάκης” από τον Εθνικό, αλλά έχασε με 4-2!
Η ομάδα είχε ενισχυθεί με τον Ζαχαρία Πιτυχούτη και τον Δημήτρη Φυλακούρη (αδελφό του Τότη) ενώ είχε διατηρηθεί ο βασικός κορμός της ομάδας που είχε κατακτήσει ένα χρόνο πριν το παρθενικό πρωτάθλημα της α’ εθνικής.
Ετσι μετά το “μουδιασμένο” ξεκίνημα οι “πράσινοι” μπήκαν στη θέση του οδηγού και έφτασαν σχετικά εύκολα στον τίτλο με 80 βαθμούς (σε 30 ματς, είχαν 23 νίκες – 4 ισοπαλίες – 3 ήττες), έναντι 73 του Ολυμπιακού.
Τον τίτλο τον “κλείδωσαν” και μαθηματικά οι παίκτες του Γκέιμ, με τον θρίαμβο (3-0) στη Θεσσαλονίκη επί του Αρη, τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε.
Μάλιστα ο γύρος του θριάμβου ήταν από τους πιο γλυκούς, αφού έγινε στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας μέσα στο κατακαλόκαιρο (25 Ιουνίου) μετά τη νίκη (1-0 με το γκολ του Μπερνάρδου) επί του Ολυμπιακού την τελευταία αγωνιστική.
Ο Αντρέας Παπαεμμανουήλ, που ήταν και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 20 γκολ και οι Μπερνάρδος (17) και Πανάκης (10) ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, αν και ήδη έλαμπε το αστέρι του νεαρού Μίμη Δομάζου με το επιτελικό παιχνίδι του
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βουτσαράς (29), Μανιάκης (1).
Αμυντικοί: Ανδρέου (28), Τζουνάκος (27), Λινοξυλάκης (25-1), Ιακώβου (7), Μανταράκης (3), Ρούσσης (1).
Μέσοι: Θεοφάνης (25-4), Νεμπίδης (24), Πιτυχούτης (24), Αγγελόπουλος (6), Ελευθεριάδης(1).
Επιθετικοί: Δομάζος (30-8), Μπερνάρδος (29-18), Παπαεμμανουήλ (28-20), Φυλακούρης (16-10), Πανάκης (16-10), Γεωργιάδης (5-1), Κοσμίδης (4-1).
Προπονητής:
Χάρι Γκέιμ (Αγγλος).
6) 1961-62
Επάνω: Κώστας Λινοξυλάκης, Μιχάλης Βοουτσαράς, Αριστείδης Καμάρας, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Γιώργος Ανδρέου, Νίκος Τζουνάκος.
Κάτω: Γιάννης Χολέβας, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Μίμης Δομάζος, Μίμης Μπενάρδος, Δημήτρης Θεοφάνης.
Με την ίδια πετυχημένη συνταγή και τον Χάρι Γκέιμ να γίνεται ο πολυνίκης προπονητής του Παναθηναϊκού (με τρεις τίτλους) το “τριφύλλι” έφτασε σε ένα ακόμα –τρίτο συνεχόμενο-πρωτάθλημα, αποτελώντας το απόλυτο αφεντικό της α’ εθνικής.
Και επειδή λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, ο Παναθηναϊκός έκανε και πάλι γύρο θριάμβου τελευταία αγωνιστική στο γήπεδό του κόντρα στον Ολυμπιακό, έστω αν αυτή τη φορά δεν νίκησε (1-1).
Οι “πράσινοι” θα το έπαιρναν και με ήττα, αφού τερμάτισαν τελικά με 81 βαθμούς (και τέρματα 88-32) έναντι 78 του Ολυμπιακού, με το σύστημα που έδινε 3 βαθμούς στη νίκη, 2 στην ισοπαλία και 1 στην ήττα.
Μάλιστα την πρώτη τους ήττα την γνώρισαν την 27η αγωνιστική στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ (2-1) και την δεύτερη από τον Αρη στη Λεωφόρο (1-0) την 29η αγωνιστική, φέρνοντας και δύο ισοπαλίες με Αιγάλεω (28η) και Ολυμπιακό (30η), δείγμα του πόσο σημαντική διαφορά είχαν αποκτήσει από τους διώκτες τους.
Δεν ήταν τυχαία η επικράτηση του Παναθηναϊκού, αφού είχε φέρει εκείνο το καλοκαίρι (του 1961) τον μεγάλο Αριστείδη Καμάρα από τον Απόλλωνα μαζί με τον Γιάννη Χολέβα, ενώ ο Αντώνης Μαντζαβελάκης είχε εξασφαλίσει και το “Ναι” της Δόξας Δράμας και του Τάκη Λουκανίδη, έστω και αν λόγω του νόμου των μεταγραφών (έγινε λίγο αργότερα) ο παίκτης ήρθε μέσω Κύπρου στην ομάδα.
Επίσης είχε πάρει τον πολύ καλό επιθετικό του Ηρακλή Κώστα Τουμπέλη. Πρώτος σκόρερ της ομάδας ήταν ο Μίμης Δομάζος με 17 τέρματα. Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βουτσαράς (29), Δρακότας (1).
Αμυντικοί: Λινοξυλάκης (30-2), Ανδρέου (30-1), Τζουνάκος (25).
Μέσοι: Λουκανίδης (30-2), Καμάρας (29-1), Πιτυχούτης (29-1), Νεμπίδης (4).
Επιθετικοί: Δομάζος (27-17), Τουμπέλης (25-13), Παπαεμμανουήλ (24-10), Θεοφάνης (24-6), Χολέβας (17-15), Παναγιωτίδης (10-8), Πανάκης (8-3), Μπερνάρδος (6-4), Κοσμίδης (2-1), Π.Φυλακούρης (2-1).
Προπονητής: Χάρι Γκέιμ (Αγγλος).
7) 1963-64
Επάνω: Μιχάλης Βουτσαράς, Αριστείδης Καμάρας, Τάκης Παπουλίδης, Φραγκίσκος Σούρπης, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Γιώργος Ανδρέου
Κάτω: Στέλιος Παναγιωτίδης, Μίμης Δομάζος, Τάκης Λουκανίδης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Βαγγέλης Πανάκης.
Με τον Γιουγκοσλάβο Στέφαν Μπόμπεκ να έχει πάρει τη σκυτάλη από τον Χάρι Γκέιμ, ο Παναθηναϊκός απογειώθηκε.
Πήρε το μοναδικό (για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα) αήττητο πρωτάθλημα με 84 βαθμούς (24 νίκες – 6 ισοπαλίες) και τέρματα 67-19 κάνοντας και πάλι γύρο θριάμβου κόντρα στον Ολυμπιακό (!), νικώντας μάλιστα τελευταία αγωνιστική στο “Καραϊσκάκης” με 1-0 (με γκολ του Πανάκη) και οι παίκτες ανέβηκαν με συνοδεία θριαμβευτικής πομπής από τους φίλους τους, στην Αθήνα μέσω της Πειραιώς.
Στο δεύτερο γύρο οι “πράσινοι” παραχώρησαν μόλις μια ισοπαλία (και είχαν 14 νίκες). Ο Μπόμπεκ, έχοντας και εξαιρετικό υλικό στα χέρια του, εφάρμοσε το σύστημα 4-3-3 σε μια από τις καλύτερες ομάδες του Παναθηναϊκού όλων των εποχών.
Από τα νέα πρόσωπα της χρονιάς, ξεχώριζε ο Τάκης Παπουλίδης που ήρθε από τη Νέα Σμύρνη και κάλυψε επάξια το κενό του Λινοξυλάκη που είχε αποχωρήσει. Επίσης είχε αρχίσει τότε να παίρνει αρκετές συμμετοχές και ο νεαρός τερματοφύλακας Τάκης Οικονομόπουλος που άφησε αργότερα εποχή. Εκτός του Παπουλίδη ήρθε ο Κώστας Παπουτσάκης από τον ΟΦΗ (πέτυχε 11 γκολ), ο Γιώργος Γιαννακόπουλος από τον Πανιώνιο και ο επιθετικός Γιάννης Κομιανίδης (με 7 γκολ σε μόλις 11 ματς). Πρώτος σκόρερ πάντως της ομάδας αναδείχθηκε ο Βαγγέλης Πανάκης με 15 γκολ.
Ηταν το καλύτερο φινάλε της σεζόν με αυτό το ιστορικό πρωτάθλημα, καθώς τον προηγούμενο χρόνο (1963) η πράσινη οικογένεια είχε δεχτεί μεγάλο χτύπημα με τον θάνατο του ιδρυτή του Παναθηναϊκού Γιώργου Καλαφάτη (19 Φεβρουαρίου 1963).
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Οικονομόπουλος (16), Βουτσαράς (9), Βάμβας (5).
Αμυντικοί:
Παπουλίδης (30), Καμάρας (30), Ανδρέου (25-3), Αγγελόπουλος (2), Τζουνάκος (1).
Μέσοι: Λουκανίδης (30-7), Σούρπης (29), Πιτυχούτης (15), Γιαννακόπουλος (7), Θεοφάνης (1-2).
Επιθετικοί: Δομάζος (27-5), Πανάκης (24-15),Παπαεμμανουήλ (21-3), Παπουτσάκης (21-12), Παναγιωτίδης (12-6), Κομιανίδης (11-6), Χολέβας 8, Τουμπέλης (5-1).
Προπονητής: Στέφαν Μπόμπεκ (Γιουγκοσλάβος).
8) 1964-65
Επάνω: Τάκης Λουκανίδης, Τάκης Οικονομόπουλος, Αριστείδης Καμάρας, Τάκης Παπουλίδης, Φραγκίσκος Σούρπης, Γιώργος Ανδρέου
Κάτω: Δημήτρης Θεοφάνης, Μίμης Δομάζος, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Πρόδρομος Κυριακίδης, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ
Ιδια συνταγή και παραλίγο νέο αήττητο. Οπως και να έχει αυτός ο Παναθηναϊκός δεν παιζόταν και μόλις ένα γκολ του παίκτη του Εθνικού Χαρτοφύλακα στο 89ο λεπτό στέρησε από τους “πράσινους” ένα ακόμα αήττητο (έχασαν 3-2 αν και νικούσαν με 2-1). “Φύλακας άγγελος” της πράσινης εστίας το “πουλί” ο Τάκης Οικονομόπουλος που είχε πλεον καθιερωθεί και μάλιστα κρατώντας για 11 ματς (και 1088 λεπτά) απαραβίαστο το τέρμα του, δημιούργησε ένα ασύλληπτο ρεκόρ.
Οι “πράσινοι” απειλήθηκαν λίγο από την ΑΕΚ, αλλά την 27η αγωνιστική την νίκησαν με το γκολ του Λουκανίδη (1-0) και την επόμενη αγωνιστική (28η) σφράγισαν και μαθηματικά τον τίτλο, που αλλού στο “Καραϊσκάκη” με το ισόπαλο 1-1 κόντρα στον Ολυμπιακό.
Το μεγάλο αντίο της εποχής, ο Βαγγέλης Πανάκης που αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Ο Παναθηναϊκός που είχε πρώτο σκόρερ τον Τάκη Λουκανίδη με 21 γκολ, μάζεψε 79 βαθμούς (έναντι 76 της ΑΕΚ) με απολογισμό 20 νίκες, 9 ισοπαλίες και 1 ήττα και τέρματα 76-19.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Οικονομόπουλος (27), Βουτσαράς (3).
Αμυντικοί: Καμάρας (30-2), Σούρπης (30), Παπουλίδης (30), Ανδρέου (28-5), Πανουσάκης (4), Τζουνάκος (1).
Μέσοι: Λουκανίδης (25-21), Γιαννακόπουλος (22), Δομάζος (19-5), Κυριακίδης (7), Θεοφάνης (5), Πιτυχούτης (3), Σπετσαρίας (2-1).
Κυνηγοί: Παναγιωτίδης (25-4), Παπαεμμανουήλ (24-8), Κομιανίδης (21-8), Παπουτσάκης (13-8), Πανάκης (6-1), Χριστοδούλου (5), Χαραλαμπίδης (1).
Προπονητής: Στέφαν Μπόμπεκ (Γιουγκοσλάβος).
9) 1968-69
Επάνω: Κώστας Αθανασόπουλος, Τάκης Οικονομόπουλος, Μήτσος Δημητρίου, Φραγκίσκος Σούρπης, Κώστας Ελευθεράκης, Αριστείδης Καμάρας
Κάτω: Γιάννης Φραντζής, Γιώργος Γονιός, Μίμης Δομάζος, Τάκης Παπαδημητρίου, Χάρης Γραμμός
Μετά την…αποψίλωση (μέσω διχασμών) που θύμισε τη διάλυση της ομάδας της Ριζούπολης και την φυγή του Μπόμπεκ αργότερα ο Παναθηναϊκός είχε μπει σε μια άλλη εποχή. Αυτή τη φορά η ανανέωση είχε γίνει με πλάνο και με όραμα (χωρίς τσακωμούς) και με τον Λάκη Πετρόπουλο στον πάγκο οι “πράσινοι” ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά και κατέκτησαν όχι μόνο το πρωτάθλημα, αλλά και το πρώτο τους ντάμπλ.
Αποχώρησαν μεγάλοι παίκτες της δεκαετίας του 1960. Ο Τάκης Λουκανίδης που την επόμενη σεζόν πήγε στον Άρη, ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ που μεταγράφηκε στην ΑΕΚ, ο Κώστας Παπουτσάκης που πήγε στον ΟΦΗ και ο Στέλιος Παναγιωτίδης που συνέχισε το ποδόσφαιρο στη Νέα Ιωνία και τον τοπικό Ίκαρο.
Ετσι η νέα φουρνιά (η καλύτερη μετά του 1959) αποτέλεσε την μαγιά για να φτιαχτεί και πάλι ένας εξαιρετικός κορμός, καθώς εκείνο το καλοκαίρι ήρθαν παίκτης που αργότερα άφησαν εποχή.
Αντώνης Αντωνιάδης, Γιώργος Βλάχος, Κώστας Ελευθεράκης, Άνθιμος Καψής, Τάκης Παπαδημητρίου, Γιώργος Γονιός, Γιάννης Φραντζής, Γιώργος Δεληγιάννης και Γιάννης Τομαράς ήταν σχεδόν μια νέα ενδεκάδα που ενσωματώθηκε γρήγορα με τους υπόλοιπους και έφτιαξαν ένα εκρηκτικό μείγμα γεμάτο ενθουσιασμό.
Αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Γιώργος Γονιός που αναδείχθηκε μάλιστα πρώτος σκόρερ της ομάδας με 18 γκολ, αν και αργότερα διέπρεψε ως αμυντικός (!) όπως και το “ελάφι” ο Κώστας Ελευθεράκης που “έδεσε” εκπληκτικά με τον Δομάζο στο κέντρο. Ενώ ο Καψής είχε αρχικά αποκτηθεί για επιθετικός!
Ο Παναθηναϊκός πήρε τον τίτλο με 90 βαθμούς (26 νίκες – 4 ισοπαλίες – 4 ήττες) και τέρματα 64-16, έναντι 88 του Ολυμπιακού και έκανε και πάλι γύρο θριάμβου στο “Καραϊσκάκη” αυτή τη φορά στον τελικό του κυπέλλου (1-1 με τον Ολυμπιακό) όπου στάθηκε τυχερός στο στρίψιμο του νομίσματος, αφού δεν υπήρχαν τότε πέναλτι.
Το πρωτάθλημα το εξασφάλισε μαθηματικά την 27η αγωνιστική με το 2-0 επί του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Οικονομόπουλος (34), Κωνσταντίνου (2).
Αμυντικοί: Καμάρας (34-2), Αθανασόπουλος (32-2), Σούρπης (32), Μητρόπουλος (18-1), Τομαράς (2).
Μέσοι: Δομάζος (32-5), Δημητρίου (29-5), Ελευθεράκης (26), Τ.Φυλακούρης (25), Ροκίδης (22-3), Πιτυχούτης (13-1).
Κυνηγοί: Φραντζής (34-12), Γονιός (32-18), Γραμμός (24-1), Παπαδημητρίου (14-2), Καλαϊτζίδης (10-2),Δεληγιάννης (5), Αντωνιάδης (3), Κοψαχείλης (3), Καψής (1), Κόκκινος (1).
Προπονητής: Λάκης Πετρόπουλος.
10) 1969-70
Η ομάδα του Γουέμπλεϊ ουσιαστικά, με τον Λάκη Πετρόπουλο στον πάγκο, έφτασε σε έναν ακόμα τίτλο, λίγους μήνες πριν αφήσει άφωνη την Ευρώπη φτάνοντας στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών.
Οι “Πράσινοι” έκαναν σχεδόν περίπατο, φτάνοντας του 93 βαθμούς (έναντι 85 της ΑΕΚ) και γνώρισαν μόλις δύο φορές την ήττα από την ΑΕΚ (εντός) και τον Αρη (εκτός).
Είχαν 27 νίκες, 5 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες, ενώ τα τέρματα ήταν 69-15. Με πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος τον Αντώνη Αντωνιάδη με 25 γκολ ο Παναθηναϊκός βάδιζε εκ του ασφαλούς.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Οικονομόπουλος (33), Πανόπουλος (1).
Αμυντικοί: Αθανασόπουλος (33-1), Καμάρας (33), Σούρπης (33), Τομαράς (29-1), Μητρόπουλος (9), Βλάχος (3).
Μέσοι: Δομάζος (30-6), Ελευθεράκης (29-5), Ροκίδης (28-2), Δημητρίου (23-6), Τ.Φυλακούρης (22).
Επιθετικοί: Αντωνιάδης (31-25), Γραμμός (26-11), Γονιός (14-1), Δεληγιάννης (11-3), Καψής (11), Φραντζής (9-2), Χάντζος (7-2),Χατζηανδρέου (2-1), Καλαϊτζίδης (1).
Προπονητής: Λάκης Πετρόπουλος.
11) 1971-72
Αμέσως μετά το Γουέμπλεϊ και με τον Φέρεντς Πούσκας να έχει βάλει το νερό στο αυλάκι ο Παναθηναϊκός πήρε ένα από τα πιο άνετα πρωταθλήματα της ιστορίας του. Με 88 βαθμούς έναντι 83 του Ολυμπιακού, και τέρματα 89-23 (24 νίκες – 6 ισοπαλίες – 4 ήττες) οι “πράσινοι” μετέτρεψαν ουσιαστικά σε περίπατο τον μαραθώνιο.
Πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με το ασύλληπτο νούμερο για την εποχή (και όχι μόνο) των 39 γκολ ο Αντώνης Αντωνιάδης που έχασε για ένα γκολ από τον μεγάλο Γκέρντ Μίλερ της Μπάγερν το χρυσό παπούτσι. Ο Ανθιμος Καψής είχε βρει πλέον τον ρόλο με τον οποίο καθιερώθηκε στην άμυνα.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Οικονομόπουλος (23), Κωνσταντίνου (11).
Αμυντικοί: Αθανασόπουλος(31-1), Καψής (30), Σούρπης (29), Γ.Βλάχος (16), Καμάρας (13), Μητρόπουλος (13), Καραμανλής (11), Τομαράς (9).
Μέσοι: Ελευθεράκης (34-14), Δομάζος (30-5), Δημητρίου (30-5), Φυλακούρης (24-5), Ροκίδης (5), Λίναρης (3).
Επιθετικοί: Αντωνιάδης (34-39), Κουβάς (28-8), Παπαδημητρίου (21-6), Γραμμός (13-4), Γονιός (10), Δεληγιάννης (6), Φούκος (2), Καλλιγέρης (1).
Προπονητής: Φέρεντς Πούσκας (Ούγγρος).
12) 1976-77
Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για την ομάδα του Παναθηναϊκού προκειμένου να επιστρέψει και πάλι στους τίτλους. Οι “πράσινοι” ξεκίνησαν το πρωτάθλημα με προπονητή τον Βραζιλιάνο (κατέκτησε με τη Σελεσάο το 1962 στη Χιλή το Παγκόσμιο Κύπελλο) Αϊμορέ Μορέιρα, αλλά ο άνθρωπος δεν άντεξε την ελληνική πραγματικότητα και έφυγε για να αναλάβουν για λίγο οι Μηγιάκης και Τζουνάκος και από τον Δεκέμβριο να κάτσει στον πάγκο ο Κάζιμιρ Γκόρσκι, από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πραγματική “αλεπού” των πάγκων οδήγησε το “τριφύλλι” στον θρίαμβο σε ένα από τα πιο συναρπαστικά πρωταθλήματα που κρίθηκαν στο φινάλε. Ο Παναθηναϊκός μια αγωνιστική πριν το τέλος ισοβαθμούσε με τον Ολυμπιακό στους 52 βαθμούς αλλά έπαιρνε τον τίτλο με καλύτερο συντελεστή τερμάτων. Την τελευταία αγωνιστική νίκησε τον Απόλλωνα 2-0 την ώρα που ο απογοητευμένος Ολυμπιακός γνώριζε την ήττα (1-0) στην Καστοριά. Ετσι οι “πράσινοι” τερμάτισαν πρώτοι με 54 βαθμούς έναντι 52 του “αιώνιου” αντιπάλου τους και με τέρματα 70-20 (23 νίκες – 8 ισοπαλίες – 3 ήττες).
Ο Οσκαρ Αλβαρέζ με 19 γκολ ήταν ο πρώτος σκόρερ των πρωταθλητών και έκανε ένα “φονικό” δίδυμο με τον Αντώνη Αντωνιάδη.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Κωνσταντίνου (30), Βαλιάνος (5).
Αμυντικοί: Στεφανάκης (31), Γονιός (29), Καψής (28-1), Ελευθεριάδης (25-6), Δημητρίου (20), Γιαννακούλας (17-1), Κίζας (12), Οικονόμου (8), Κώτσος (2).
Μέσοι: Λιβαθηνός (27-4), Ελευθεράκης (26-4), Δομάζος (26-2), Τζόρτζεβιτς (21-5), Βακάλης (15), Γάγκης (6), Ροκίδης (2).
Επιθετικοί: Αλβαρέζ (32-19), Αντωνιάδης (23-18), Παπαδημητρίου (22-5), Ασλανίδης (15-1), Βάλιαν (11).
Προπονητής:
Αϊμόρε Μορέϊρα (Βραζιλιάνος)
Αντώνης Μηγιάκης – Νίκος Τζουνάκος
Κάζιμιρ Γκόρσκι (Πολωνός).
13) 1983-84
Ενας άλλος Πολωνός, που είχε θητεύσει δίπλα στον μεγάλο Γκόρσκι στην εθνική Πολωνίας, ο Γιάτσεκ Γκμόχ έμελε να γράψει τη δική του ιστορία στους “πράσινους”.
Ουσιαστικά σε μια “μαύρη” επταετία, ο Γκμόχ έφερε την άνοιξη και τον πρώτο τίτλο στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, σπάζοντας την τετραετή κυριαρχία του Ολυμπιακού.
Ο διορατικός Πολωνός εμπιστευόμενος νέα παιδιά (άφησαν εποχή τα…θαλασσινά με τους Κάβουρα και Καραβίδα !) προχώρησε σε ανανέωση, φτάνοντας άνετα στον τίτλο και μάλιστα στο ντάμπλ.
Με 46 βαθμούς (έναντι 43 του Ολυμπιακού από τον οποίο έχασε τελευταία αγωνιστική) και τέρματα 46-14 οι “πράσινοι” είχαν 19 νίκες – 8 ισοπαλίες – 3 ήττες. Πρώτος τους σκόρερ ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης με 17 γκολ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Λαφτσής (23), Μήνου (7).
Αμυντικοί:
Κυράστας (30-1), Ταράσης (28), Καψής (25), Καρούλιας (22), Βονόρτας (14-2), Τασσόπουλος (3), Μπέριος (2), Τσινός (2).
Μέσοι: Ρότσα (28-1), Παπαβασιλείου (25-2), Αντωνίου (23-3), Καραβίδας (12-1), Λιβαθηνός (11), Γεροθόδωρος (4-1), Βασιλείου (3-2), Τσίμπος (2), Αναστασιάδης (1).
Επιθετικοί: Γαλάκος (30-7), Χαραλαμπίδης (26-17), Θ.Δημόπουλος (26-6), Λα Λίνγκ (20-1), Μαυρίδης (10-3), Κωνσταντινίδης (4-1), Κάβουρας (2), Γκαβασιάδης (2).
Προπονητής: Γιάτσεκ Γκμόχ
14) 1985-86
Από τα πιο άνετα πρωταθλήματα στην ιστορία του συλλόγου, με δεύτερη ομάδα τον ΟΦΗ! Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Σαραβάκο (πρώτος σκόρερ της ομάδας με 15 γκολ), τους Ζάετς και Ρότσα να κάνουν θαύματα στο κέντρο, συνολικά 18 διεθνείς παίκτες και στον πάγκο τον Τσεχοσλοβάκο Πιέτρ Πάκερτ, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα εξαιρετικό σύνολο (μια χρονιά μετά την μεγάλη πορεία στο πρωταθλητριών μέχρι τον ημιτελικό με την Λίβερπουλ) και έφτασε με χαρακτηριστική άνεση στον τίτλο με 43 βαθμούς (έναντι 38 του ΟΦΗ) και τέρματα 58-26. Με απολογισμό 18 νίκες – 7 ισοπαλίες – 5 ήττες.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Σαργκάνης (24), Μήνου (7).
Αμυντικοί:
Μαυρίδης (28-2), Καρούλιας (23), Βαμβακούλας (21-1), Ταράσης (16-1), Γεωργαμλής (15-1), Κυράστας (13), Δοντάς (11), Πατσιαβούρας (9).
Μέσοι: Αντωνίου (28-4), Ρότσα (21-3), Γεροθόδωρος (21), Ζάετς (19-5), Καραβίδας (13-3), Βλάχος (12-3), Λιβαθηνός (5).
Επιθετικοί: Σαραβάκος (29-15), Χαραλαμπίδης (20-7), Χρ.Δημόπουλος (19-8), Μπατσινίλας (11-1), Κάβουρας (9-2), Θ. Δημόπουλος (8)
Προπονητής: Πιέτρ Πάκερτ (Τσεχοσλοβάκος).
15) 1989-90
Εργο του “Καπετάνιου” ήταν αυτός ο τίτλος. Η κίνηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη να φέρει τον Πολωνό Κριστόφ Βαζέχα (ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του Παναθηναϊκού στη δεκαετία του 1990) αλλά και να αντικαταστήσει τον Δεκέμβριο (7η αγωνιστική) τον Σουηδό τεχνικό Γκίντερ Μπένγκστον με τον Βούλγαρο Κρίστοφ Μπόνεφ “κλείδωσε” τον τίτλο στην Παιανία.
Επίσης έφερε τον Σπύρο Μαραγκό (είχε μείνει ελεύθερος από τον Πανιώνιο από λάθος της διοίκησης) όπου μαζί με τον νυν τεχνικό διευθυντή της ομάδας Κώστα Αντωνίου, δημιούργησαν ένα πολύ ισχυρό κέντρο.
Οι “πράσινοι” με 53 βαθμούς (έναντι 50 της ΑΕΚ) και 75-35 τέρματα, έφτασαν στο 15ο τους πρωτάθλημα. Συνολικά είχαν 21 νίκες – 11 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες.
Πρώτος τους σκόρερ με το καλημέρα ο Κριστόφ Βαζέχα με 14 τέρματα, που έκανε το ντεμπούτο του στο 0-0 με την ΑΕΚ (17.12.89).
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες:
Σαργκάνης (16), Αμπαδιωτάκης (14).
Αμυντικοί: Καλιτζάκης (31-3), Χατζηαθανασίου (31-1), Γεωργαμλής (29), Καλατζής (26-3), Κουρμπανάς (25), Μαυρίδης (16), Καλπάκης (5-1), Φίτος (4), Καραμπάτσης (2).
Μέσοι: Αντωνίου (34-13), Γεωργακόπουλος (20-4), Μαραγκός (20-1), Χριστοδούλου (15-1), Βλάχος (10), Πόλακ (5).
Επιθετικοί:
Σαμαράς (26-6), Σαραβάκος (24-11), Κόλεφ (23-10), Βαζέχα (21-14), Χρ.Δημόπουλος (21-5), Μπάμπας (2), Μπούρας (2).
Προπονητής: Γκίντερ Μπένγκστον (Σουηδός)
Κρίστο Μπόνεφ (Βούλγαρος).
16) 1990-91
Ο Παναθηναϊκός πήγε 100 χρόνια μπροστά με τον Βασίλη Δανιήλ, να παίρνει με χαρακτηριστική άνεση τον τίτλο με 54 βαθμούς, έναντι 46 του Ολυμπιακού.
Με εκπληκτικό δίδυμο στην επίθεση τους Σαραβάκο και Βαζέχα (πέτυχαν μαζί 41 γκολ!) και “βουνό” στην εστία τον Πολωνό Γιόζεφ Βάντσικ ο Παναθηναϊκός έκανε περίπατο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο ο Νικοπολίδης όσο και ο Αμπαδιωτάκης δεν έπαιξαν ούτε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος.
Με απολογισμό 23 νίκες – 8 ισοπαλίες – 3 ήττες και τέρματα 77-22 το “τριφύλλι’ δεν είχε αντίπαλο. Πρώτος σκόρερ ο Σαραβάκος με 23 γκολ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βάντσικ (34).
Αμυντικοί: Αποστολάκης (31-3), Κουρμπανάς (29-2), Καλατζής (28), Καλιτζάκης (24-2), Μαυρίδης (18-2), Χατζηαθανασίου (11), Παυλόπουλος (2).
Μέσοι: Μαραγκός (30), Αντωνίου (29-8), Χριστοδούλου (25-2), Γεωργαμλής (25-2), Γεωργακόπουλος (17-5), Βλάχος (15-2), Σαμαράς (7-1), Τσιφούτης (5-1).
Επιθετικοί:
Βαζέχα (31-18), Σαραβάκος (30-23), Φρατζέσκος (22-5), Λούπου (10-1), Καλπάκης (7).
Προπονητής: Βασίλης Δανιήλ
17) 1994-95
Το δημιούργημα του Χουάν Ραμόν Ρότσα, που κυριάρχησε για μια διετία στην Ελλάδα, φτάνοντας και στα ημιτελικά του πρωταθλητριών το 1996.
Με τον Βαζέχα να παίζει πλέον μόνος του στην επίθεση (ο Σαραβάκος συνέχιζε στην ΑΕΚ) και να βγαίνει με εντυπωσιακό τρόπο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 29 γκολ, ο Παναθηναϊκός πήρε το πιο άνετο πρωτάθλημα με 83 βαθμούς έναντι 67 του Ολυμπιακού και με τέρματα 83-21 και απολογισμό 26 νίκες – 5 ισοπαλίες – 3 ήττες.
Εκανε μάλιστα και το ντάμπλ με την νίκη του στον τελικό επί της ΑΕΚ με το γκολ του Βαζέχα στο 119ο λεπτό.
Μεγάλη δύναμη το εκπληκτικό κέντρο με μπαλαντέρ τον νυν προπονητή Νίκο Νιόπλια, τον Σπύρο Μαραγκό, τον ΓΧ Γεωργιάδη και φυσικά τον μεγάλο Χουάν Μπορέλι.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βάντσικ (31), Νικοπολίδης (5).
Αμυντικοί: Αποστολάκης (29-5), Καλιτζάκης (28-2), Ουζουνίδης (27), Κολιτσιδάκης (26),Καπουράνης (24-2), Γ.Σ. Γεωργιάδης (10-1).
Μέσοι:
Νιόπλιας (30-2), Γ.Χ. Γεωργιάδης (29-10),Μαραγκός (29-4), Μπορέλι (28-7), Μάρκος (28-5), Χριστοδούλου (24-2), Μητρόπουλος (1).
Επιθετικοί: Βαζέχα (33-29), Δώνης (28-9), Λαγωνικάκης (15), Αλεξούδης (12-2), Γκούμας (2).
Προπονητής: Χουάν Ραμόν Ρότσα (Αργεντίνος).
18) 1995-96
Το ριπίτ, έρχεται σαφώς πιο δύσκολα, χάρις στη νίκη επί της ΑΕΚ (1-0) με το γκολ του Μπορέλι. Κλείνει έτσι μια “μαγική” χρονιά που περιελάμβανε και την πορεία προς τη Ρώμη με το αξέχαστο 1-0 επί του πρωταθλητή Ευρώπης Αγιαξ στο Αμστερνταμ (κούρσα Δώνη, εκτέλεση Βαζέχα) στον πρώτο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λίγκ.
Με 19 γκολ ο Βαζέχα είναι και πάλι ο πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού ο οποίος συγκέντρωσε 83 βαθμούς έναντι 81 της ΑΕΚ και τέρματα 72-22. Απολογισμός 26 νίκες – 5 ισοπαλίες – 3 ήττες.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Βάντσικ (32), Νικοπολίδης (2).
Αμυντικοί: Ουζουνίδης (29-2), Καπουράνης (29-1), Αποστολάκης (26-4), Καλιτζάκης (26-2), Κολιτσιδάκης (19), Μπασινάς (1), Νικολαϊδης (1).
Μέσοι: Γ.Χ.Γεωργιάδης (32-10), Μάρκος (29-3), Μπορέλι (24-11), Μαραγκός (26-4), Χριστοδούλου (19-2), Νιόπλιας (14-1), Γκούμας (8).
Επιθετικοί: Βαζέχα (32-19), Δώνης (30-7), Λαγωνικάκης (27), Αλεξούδης (18-4), Θωμαϊδης (10), Καρβάλιο (1), Καφές (1).
Προπονητής: Χουάν Ραμόν Ρότσα (Αργεντίνος)
19) 2003-04
Ο Γιτζάκ Σούμ, οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη γη της επαγγελίας σταματώντας μια επταετή ξηρασία τίτλων. Οι “πράσινοι” με 24 νίκες-5 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα (από το Αιγάλεω!) και γκολ 61-18 συγκέντρωσαν 77 βαθμούς έναντι 75 του Ολυμπιακού.
Με τον οίστρο και το άστρο του Ολιζαντέμπε με τα γκολ στο φινάλε σε Τούμπα και Κορυδαλλό αλλά και το γκολ τίτλου στον Πύργο τελευταία αγωνιστική, το πρωτάθλημα βάφτηκε πράσινο. Καθοριστικό το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, λίγες αγωνιστικές πριν το φινάλε με τον αρχηγό Γιάννη Γκούμα να ισοφαρίζει σε 2-2 στο 81ο λεπτό και να κρατά τον Παναθηναϊκό στην πρώτη θέση.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Νικοπολίδης (18), Χαλκιάς (11), Κοτσόλης (1).
Αμυντικοί:
Γκούμας (24-4), Μόρις (22), Σεϊταρίδης (20), Επαλέ (14-1), Κυργιάκος (6-1), Κώτσιος (4), Μικάελσεν (23-3), Χένρικσεν (19), Φύσσας (9-2), Ντεμπά (5).
Μέσοι: Μπασινάς (25-7), Κωνσταντινίδης (22-2), Μίνχ (22-1), Ζουτάουτας (21-2), Σανμαρτεάν (17-1), Σαπάνης (16-4), Μάριτς (13-1), Γκονζάλες (10-5).
Επιθετικοί: Παπαδόπουλος (25-17), Κωνσταντίνου (25-4), Ολισαντέμπε (9-3), Βλάοβιτς (8-2), Βαζέχα (5-0), Γήττας (1-0),
Προπονητής: Γιτζάκ Σούμ.
20) 2009-10
Λίγο πολύ γνωστή η εφετινή ιστορία με τον Νίκο Νιόπλια να αναλαμβάνει την κατάλληλη στιγμή (δικαίωση του Νικόλα Πατέρα, η έμπνευση να αντικαταστήσει τον Τεν Κάτε) και με οδηγό ένα εκπληκτικό Σισέ στην επίθεση ο Παναθηναϊκός να παίρνει τον τίτλο.
To ρόστερ (σε 29 αγώνες):
Τερματοφύλακες:
Τζόρβας (26), Γκαλίνοβιτς (3).
Αμυντικοί: Βίντρα (24-3), Σαριέγκι (21), Καντέ (21), Σπυρόπουλος (19), Μπίερσμιρ (16), Γκάμπριελ (12), Μαρίνος (9), Σεϊταρίδης (8), Δάρλας (5).
Μέσοι:
Κατσουράνης (27-8), Νίνης (26-3), Λέτο (25-5),Καραγκούνης (24-2), Ζιλμπέρτο Σίλβα (23), Σιμάο (17), Χριστοδουλόπουλος (16-1), Κλέιτον (3), Τζιώλης (2).
Επιθετικοί: Σισέ (28-23), Σαλπιγγίδης (27-5), Ρουκάβινα (10), Πετρόπουλος (5),
Προπονητής :
Χεν Τεν Κάτε (Ολλανδός).
Νίκος Νιόπλιας.
