Μπενφίκα, Λεϊρία, Πόρτο, Τσέλσι, Ίντερ και τώρα Ρεάλ Μαδρίτης. Έχοντας ήδη έξι σταθμούς στην καριέρα του και ένα τεράστιο παλμαρέ τίτλων στο βιογραφικό του, ο Ζοζέ Μουρίνιο μπορεί να κορδώνεται με υπερηφάνεια για το γεγονός ότι στη συμπλήρωση 50 χρόνων ζωής του είναι ένας ένας από τους πλέον επιτυχημένους και διάσημους τεχνικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Φυσικά, σε μία τόσο ξεχωριστή ημερομηνία στη ζωή του, το Sport24.gr δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με τον φοβερό και τρομερό Πορτογάλο, τον άνθρωπο που ξέρει να "τρελαίνει" τα μίντια περισσότερο από τον καθένα.

Απολαύστε λοιπόν 50 από τις φράσεις που έχτισαν το μύθο του "special one" Μουρίνιο μέσα από το πέρασμά του από Τσέλσι, Ίντερ και Ρεάλ Μαδρίτης και θυμηθείτε ποιους έβαλε στο στόχαστρό του όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Ζοζέ Μουρίνιο στην Τσέλσι

"Σας παρακαλώ να μην με αποκαλείτε αλαζόνα, όμως είμαι πρωταθλητής Ευρώπης και πιστεύω ότι είμαι ξεχωριστός (κατά την παρουσίασή του από την Τσέλσι το καλοκαίρι του 2004 όταν και είχε αυτοχαρακτηριστεί "special one")".

"Εάν ήθελα μία εύκολη δουλειά θα παρέμενα στην Πόρτο: μία ωραία μπλε καρέκλα, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ο Θεός, και μετά τον Θεό εγώ".

"Ο Βενγκέρ έχει πραγματικό πρόβλημα μαζί μας και πιστεύω ότι αυτός είναι εκείνο που στην Αγγλία αποκαλούν ηδονοβλεψίας. Του αρέσει να παίρνει μάτι".

"Ο Ρόμπσον είναι προπονητής πρώτης γραμμής, της άμεσης επαφής με τους παίκτες, που τον απασχολεί κυρίως η επίθεση, το τελείωμα των φάσεων".

"Όταν είδα τον Ράικαρντ να μπαίνει στα αποδυτήρια του διαιτητή στην ανάπαυλα των δύο ημιχρόνων δεν μπορούσα να το πιστέψω. Όταν αποβλήθηκε ο Ντρογκμπά δεν μου έκανε καμία έκπληξη (στο πλαίσιο των αναμετρήσεων της Τσέλσι με τη Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2004-05)".

"Η Μπαρτσελόνα είναι ένα μεγάλο πολιτιστικό κέντρο με μεγάλα θέατρα και εκείνο το παιδί έχει μάθει αρκετά καλά. Έχει μάθει να υποδύεται όταν παίζει (η αναφορά στον Λιονέλ Μέσι κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων της Τσέλσι με τη Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2005-06)".

"Εγώ αγαπώ τις Aston Martin. Εάν μου ζητήσεις όμως 1 εκατομμύριο στερλίνες για μία Aston Martin σου απαντώ: Φίλε, είσαι τρελός. Η Aston Martin κοστίζει 250 χιλιάδες στερλίνες (αναφερόμενος σε λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές της Τσέλσι)".

"Τρία χρόνια χωρίς να κατακτήσει μία Πρέμιερ Λιγκ; Δεν πιστεύω ότι στη θέση του θα είχα ακόμα δουλειά (αναφορά σε Ράφα Μπενίτεθ)".

"Θα σας λείπω, ειδικά όταν θα αρχίσετε να χάνετε και εντός έδρας (στους οπαδούς της Τσέλσι λίγο πριν φύγει)".

"Στη φιλοφοσία ενός λούζερ αυτό ήταν μία μεγάλη σεζόν (αναφερόμενος στον Άβραμ Γκραντ που είχε μόλις χάσει το Τσάμπιονς Λιγκ το 2008)".

Ο Ζοζέ Μουρίνιο στην Ίντερ

"Εγώ δεν είμαι ηλίθιος (στην παρουσίασή του από την Ίντερ)".

"Πάντα έλεγα ότι οι παίκτες μου είναι οι καλύτεροι στον κόσμο. Το έκανα όταν προπονούσα μία μικρή ομάδα, το έκανα στην Πόρτο και μετά στην Τσέλσι. Τώρα οι κορυφαίοι στον κόσμο είναι οι ποδοσφαιριστές της Ίντερ".

"Δεν είμαι ο καλύτερος στον κόσμο αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος από μένα".

"Ο Λο Μόνακο; Γνωρίζω τον μοναχό του Θιβέτ, το Πριγκηπάτο του Μονακό, τη Μπάγερν Μονάχου, το Γκραν Πρι του Μονακό. Δεν γνωρίζω άλλους ("καρφί" για τον τότε εκτελεστικό διευθυντή της Κατάνια και νυν της Παλέρμο, Πιέτρο Λο Μόνακο, με τον οποίο είχαν έρθει σε φραστική αντιπαράθεση)".

"Μελετούσα ιταλικά πέντε ώρες την ημέρα και για πολλούς μήνες προκειμένου να μπορώ να επικοινωνώ άψογα μαζί σας, την ομάδα και τους οπαδούς. Ο Ρανιέρι ήταν στην Αγγλία για πέντε χρόνια και κουραζόταν να πει στα αγγλικά ακόμα και τις λέξεις "καλημέρα" και "καλό βράδυ".

"Εγώ θυμάμαι την 1η Μαΐου, την 25η Απριλίου που για μας τους Πορτογάλους έχει μία άλλη σημασία σε σχέση με εσάς, θυμάμαι την 25η Δεκεμβρίου, την 26η Ιανουαρίου, την 4η Νοεμβρίου, τη δεύτερη ημέρα του Φεβρουαρίου. Η 5η Μαΐου δεν είναι τίποτα. Δεν καταλαβαίνω, δεν είμαι ειδικός στις ημερομηνίες. Εάν η Ίντερ θέλει να θυμάται κάποιες ημερομηνίες, έχει εκείνες των 16 πρωταθλημάτων που έχει κατακτήσει. Η 18η Μαΐου είναι πιο σημαντική από την 5η Μαΐου, ημερομηνία που είναι πιο σημαντική ουσιαστικά για τη Γιουβέντους. Θυμάμαι τα πρόσωπα που έχασα στη ζωή μου αλλά δεν θυμάμαι πότε τα έχασα, θέλω να θυμάμαι μόνο τα όμορφα πράγματα. Και έτσι πρέπει να κάνει η Ίντερ. Θα θυμάμαι για πάντα την ημέρα που θα κατακτήσουμε αυτό το πρωτάθλημα (λίγο πριν το πρώτο του σκουντέτο με την Ίντερ και αναφερόμενος στο χαμένο πρωτάθλημα του 2002 για τους "νερατζούρι", με την ήττα 4-2 από τη Λάτσιο στις 5 Μαΐου)".

"Δεν μου αρέσει η διανοουμενίστικη πορνεία, μου αρέσει η διανοουμενίστικη τιμιότητα".

"Μιλάω με τους δημοσιογράφους επειδή είμαι υποχρεωμένος. Ο Σπαλέτι μιλάει πριν από τα ματς, μιλάει στην ανάπαυλα των ημιχρόνων και μιλάει μετά τα ματς: είναι "primetime", είναι φίλος με όλους".

Μπορώ να δουλέψω παραπάνω. Αυτό που δεν μπορώ είναι να κάνω θαύματα. Δεν είμαι ο Χάρι Πότερ".

"Ακούω τον θόρυβο που κάνουν οι εχθροί μου και μου αρέσει".

"Μόνο ένας ανάμεσα σε 21 άτομα δεν ήθελε να μου δώσει το τιμητικό βραβείο αλλά αυτό είναι φυσιολογικό, ούτε ο Χριστός άρεσε σε όλους".

"Δύο τίτλοι για εμάς και κανένας για τους άλλους. Για την ακρίβεια δύο για μας και ένας για τη Λάτσιο, κανένας για τη Γιούβε και κανένας για τη Μίλαν. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο".

"Ήξερα ότι είναι ένα θαύμα της φύσης όμως δεν πίστευα ότι θα ήταν τέτοιος άνθρωπος. Πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο λάθος στην ταυτότητά του. Δεν μπορεί να είναι 36 ετών, πρέπει να είναι το πολύ 25-26 (η αναφορά του σε Χαβιέρ Σανέτι)".

"Δεν ευθύνομαι εγώ που η Ίντερ δεν κατακτούσε το τρόπαιο για 50 χρόνια. Ευθύνομαι μόνο για το γεγονός ότι πήρα το τρόπαιο πέρυσι με την Ίντερ".

"Δείξαμε τα διαπιστευτήριά μας, μπορούσαμε να χάσουμε αυτό το ματς μόνο αν μέναμε με 6. Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να το χάσουμε, επειδή και με 7 θα το κερδίζαμε".

"Στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ υπάρχει μόνος ένας σύλλογος και μόνο ένας προπονητής που νικούσαν με 3-0 και έχασαν τον τελικό ("σπόντα" για τον Κάρλο Αντσελότι και τον τελικό της Κωνσταντινούπολης, όπου η Μίλαν έχασε το τρόπαιο αν και προηγήθηκε με τρία γκολ διαφορά στο ημίχρονο απέναντι στη Λίβερπουλ)".

"Μεγάλη περιοχή που να έχει μήκος 25 μέτρα υπάρχει μόνο μία στην Ιταλία ("καρφί" για Γιουβέντους)".

"Η ενόχληση του Ρανιέρι; Τι πράγμα είναι η ενόχληση του Ρανιέρι; Διάβασα και γνωρίζω μόνο την "Ναυτία" του Ζαλν-Πολ Σαρτρ, του φιλοσόφου, του κατόχου Νόμπελ αλλά και του παθιασμένου με το ποδόσφαιρο".

"Όταν ήρθα στην Ίντερ δεν είχα καν ούτε ένα γραφείο. Όταν θα αποχωρήσω, ο αντικαταστάτης μου θα έχει".

"Ο Κρόιφ λέει ότι δεν είμαι καλό παράδειγμα για τους νέους; Δεν θυμάμαι μία ομάδα που να έχει χάσει και οι αντίπαλοί μας να μην μπορούν να πανηγυρίσουν μέσα στο γήπεδο επειδή άνοιξαν τα μπεκ (αναφορά στο Μπαρτσελόνα-Ίντερ, ημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ 2010, με τους "νερατζούρι" να παίρνουν την πρόκριση για τον τελικό και την ώρα των πανηγυρισμών τους να ανοίγουν τα μηχανήματα αυτόματου ποτίσματος στο χορτάρι του "Καμπ Νόου").

"Ένας νικητής δεν κουράζεται ποτέ να νικάει και εγώ δεν θέλω να χάνω ποτέ".

"Θέλουμε να κυνηγήσουμε ένα όνειρο, είναι αλήθεια, είναι όμως άλλο πράγμα να κυνηγήσουμε ένα όνειρο και διαφορετικό να κυνηγάμε μία ψύχωση. Εμείς δεν έχουμε εμμονή με το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, απλά ονειρευόμαστε να το κατακτήσουμε".

"Ο Μπαλοτέλι είναι εδώ εξαιτίας του Στάνκοβιτς, ο οποίος έκλαψε επειδή ήθελε να έρθει. Του είπα "τι θέλεις να έρθεις, για να κάνεις διακοπές; Δεν μπορείς να παίξεις. Λοιπόν, εάν έρθεις εσύ θα έρθουν όλοι και θα συμπεριληφθούν όλοι (πριν από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2010)".

Ο Ζοζέ Μουρίνιο στη Ρεάλ Μαδρίτης

"Είμαι ο Ζοζέ Μουρίνιο και δεν αλλάζω. Έρχομαι εδώ με όλες τις αρετές και όλα τα ελαττώματά μου (κατά την παρουσίασή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης)".

"Με εξαίρεση τον Καπέλο, οι υπόλοιποι προπονητές που ήρθαν στη Ρεάλ ήθελαν να ξεκινήσουν από εδώ να φτιάχνουν το βιογραφικό τους. Όταν ήρθαν υποχρεώθηκαν σε πειραματισμούς και έτσι ο κόσμος έκανε λόγο για διαφορά επιπέδου μεταξύ των παικτών και του προπονητή. Για αυτό το λόγο ο σύλλογος επέλεξε τώρα έναν προπονητή που έχει κατακτήσει πιο πολλά απο τους παίκτες και έχει ένα σημαντικότερο βιογραφικό (κατά την παρουσίασή του από τη Ρεάλ)".

"Ο Μπενίτεθ; Περίμενα να με ευχαριστήσει για τον τίτλο που πήρε στην Ίντερ".

"Εγώ να έχω επιχείρηση μαζί με τον διαιτητή Μπεκερένσα; Όχι, αλλά ίσως στο Όσλο να υπάρχει ένα εστιατόριο που να ανήκει από κοινού στον διαιτητή Έβρεμπο και στον Γουαρδιόλα".

"Δεν είμαι κάποιος, όμως θα μου άρεσε ένα Μπερναμπέου λίγο πιο θερμό".

"Εγώ είμαι ιντερίστα, όχι ψευτο-ιντερίστα. Θέλω πάντα να νικάει η ομάδα, οποιοσδήποτε είναι ο προπονητής".

"Όλοι οι τίτλοι είναι ωραίοι, αλλά η La Liga ήταν το δυσκολότερο από τα επτά πρωταθλήματα που έχω κατακτήσει (αναφερόμενος στο πρωτάθλημα που πήρε με τη Ρεάλ)".

"Αγαπώ το ποδόσφαιρο, αγαπώ να προπονώ και πιθανότατα θα είμαι στους πάγκους και μετά τα 70 μου χρόνια. Είμαι μόλις στο ξεκίνημα της καριέρας μου".

"Προετοιμάζω τον ημιτελικό παίζοντας με 10 παίκτες. Επειδή έχω παίξει κόντρα στη Μπαρτσελόνα με την Τσέλσι και τελείωσα με 10 παίκτες. Με την Ίντερ τελείωσα πάλι με 10 το ματς απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Προετοιμάζω λοιπόν τους παίκτες γνωρίζοντας πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες να παίξουμε και πάλι με 10".

"Εάν εγώ πω στην UEFA αυτά που σκέφτομαι και αισθάνομαι, τότε θα τελειώσει εδώ η καριέρα μου. Και από τη στιγμή που δεν μπορώ να πω αυτό που νιώθω, έχω μόνο μία ερώτηση. Και ελπίζω μία ημέρα να έχω μία απάντηση. Η ερώτηση είναι: γιατί; Γιατί; Γιατί Έβρεμπο; Γιατί Μουζάκα; Γιατί Ντε Μπλίκερε; Γιατί Φρισκ; Γιατί Σταρκ; Γιατί; Γιατί σε κάθε ημιτελικό συμβαίνει πάντα το ίδιο πράγμα; Γιατί η Τσέλσι δεν μπορούσε να πάει στον τελικό; Δεν ξέρω εάν είναι η διαφήμιση της UNICEF (σ.σ. διαφημίζεται στη φανέλα της Μπαρτσελόνα) που φταίει για όλα αυτά".

"Για μένα το τέλειο σενάριο επιστρέφοντας στην Αγγλία είναι να έχω ακόμα για αντίπαλο τον Φέργκιουσον. Εάν σταματήσει, χαμένο θα είναι το ποδόσφαιρο. Δεν είναι θέμα νεαρών ή γηραιότερων προπονητών; Τον φωνάζουμε αφεντικό. Γιατί για μένα είναι το αφεντικό όλων των προπονητών".

"Υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο πιστεύω ότι είμαστε ίδιοι, είναι ότι είμαστε δύο μεγάλοι προπονητές (αναφερόμενος στον Πεπ Γουαρδιόλα)".

"Θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο 200 σελίδων για τα δύο χρόνια μου στην Ίντερ με τον Μάριο (σ.σ. Μπαλοτέλι) αλλά δεν θα ήταν ένα δραματικό ρομάντσο. Μάλλον θα ήταν κωμωδία επειδή είναι ένας διασκεδαστικός τύπος".

"Είμαι μέτριος; Σέβομαι τις απόψεις όλων, ακόμα και του Ζέμαν. Συγγνώμη, αλλά που παίζει αυτός ο Ζέμαν; Θα τον ψάξω στο google".

"Ο Μέσι μεγάλωσε στην ομάδα στην οποία παίζει, όπως και οι συμπαίκτες του. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο αντίθετα ήρθε από την Αγγλία και έδειξε την κλάση του σε ένα περιβάλλον άγνωστο σε αυτόν, μπαίνοντας μάλιστα σε μία ομάδα που έχανε εκείνο το διάστημα".

"Το να είσαι ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι πολύ πιο δύσκολο από το να είσαι ο Μέσι".

"Δεν είναι ανάγκη να είσαι πάντα σε μία άνετη θέση. Δεν είναι ανάγκη να είσαι πάντα σίγουρος ότι θα παίξεις σε κάθε ματς. Δεν είναι καλό για τους ποδοσφαιριστές (αιχμή για τον Ίκερ Κασίγιας και την απόφασή του να τον αφήσει στον πάγκο στα τελευταία ματς χρησιμοποιώντας στη θέση του τον "αναπληρωματικό" Αντάν).

Πηγή: Εurosport (ιταλική έκδοση)