Αν ο "βασιλιάς" Ότο Ρεχάγκελ, αυτός ο μετρ της ψυχολογίας, ήθελε να δώσει ένα κίνητρο στους Έλληνες διεθνείς, λέγοντας στην κάμερα του SPORT24 ότι "εγώ είχα παικταράδες στην Εθνική ομάδα", το κατάφερε και με το παραπάνω. Με τον ίδιο στο γήπεδο να παρακολουθεί τη γαλανόλευκη στον "τελικό" με την Σουηδία, οι ποδοσφαιριστές του Φαν Σιπ θέλησαν να του (απο)δείξουν ότι και οι ίδιοι έχουν αξία και μπορούν να πετύχουν σπουδαία πράγματα με τη γαλανόλευκη φανέλα.

Βέβαια, αυτό που ξεχώριζε την Εθνική του Ότο, ήταν ότι ομάδες όπως τη Γεωργία και το Κόσοβο τις καθάριζε σαν αυγό, με συνοπτικές διαδικασίες και παράλληλα έπαιρνε και αποτελέσματα με τα μεγαθήρια. Η σημερινή Εθνική είναι ικανή να βγει αλώβητη από τις αναμετρήσεις με την Ισπανία και τη Σουηδία και δεν μπορεί να νικήσει υποδεέστερους αντιπάλους, με αποτέλεσμα να βάζει η ίδια τρικλοποδιά στον εαυτό της και στους στόχους της.

Η ομάδα είχε σφυγμό, θάρρος και... τύχη

Η Ελλάδα, με την αύρα του χερ Ότο, κατάφερε να πάρει το τρίποντο απέναντι στους Σκανδιναβούς που είχαν το απόλυτο των νικών μέχρι τώρα, ενώ είχε και την τύχη με το μέρος της στις φάσεις με τα δυο δοκάρια της Σουηδίας. Γιατί χρειάζεται να έχεις και την τύχη με το μέρος σου σε ορισμένες περιπτώσεις. Την είχε εκείνη η ομάδα της "χρυσής" δεκαετίας, την είχε χθες βράδυ (8/9) το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που έμεινε ζωντανό στο κυνήγι της 2ης θέσης.

Η ομάδα είχε σφυγμό, είχε διάθεση και θάρρος, μπήκε στο γήπεδο για να πάρει το παιχνίδι και να μην παραδοθεί άνευ όρων από τον τέταρτο αγώνα της σε αυτή την προκριματική φάση. Και το πήρε στα ίσια, παίζοντας κατά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο. Έκανε 16 τελικές, όταν είχε 11 συνολικά στα τρία προηγούμενα παιχνίδια, έβλεπες τους ποδοσφαιριστές να πηγαίνουν πρώτοι στις μονομαχίες, να παλεύουν για κάθε μπάλα, να έχουν αν μη τι άλλο όρεξη να παλέψουν.

Χωρίς συνέπεια και διάρκεια θα κάνει μια τρύπα στο νερό

Η Εθνική παρέμεινε στο κόλπο, αλλά εξακολουθεί να έχει μειονέκτημα, δεν έγινε ξαφνικά φαβορί. Και δεν δικαιούται να είναι, όταν δεν καταφέρνει να έχει συνέπεια και διάρκεια. Διότι αυτό ήταν που έκανε την ομάδα του Ρεχάγκελ και του Σάντος να ξεχωρίζει. Οτι ήξερες πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα νικήσει. Και ας μην ήταν θελκτική στο μάτι. Και ας γκρίνιαζε πολλές φορές ο κόσμος. Σημασία έχει ότι είχε μέταλλο, προσωπικότητα, ήταν μια ομάδα με την δική της ταυτότητα που ήξερε να παίρνει αυτό που θέλει.

Το παραδέχθηκε και ο Τζον Φαν Σιπ μετά τον αγώνα, λέγοντας πως "δεν είναι όπως το 2004 που υπήρχε μεγάλη ποιότητα παικτών και επέλεγε ο τότε προπονητής μεταξύ 24-25 παικτών και είχε τρεις ομάδες η χώρα στο Champions League". Τότε, υπήρχε η "πολυτέλεια" να μην παίζουν ο Γεωργάτος, ο Στολτίδης και ο Ζήκος και να έρχεται ο Ντέμης από τον πάγκο. Μπορεί να αντιληφθεί κάποιος τις διαφορές.

Για να φτάσουμε στο σήμερα όμως, η Εθνική των δυο προηγούμενων αγώνων δεν πάει πουθενά και θα δει το επόμενο Μουντιάλ από την τηλεόραση. Η Εθνική του αγώνα με τη Σουηδία μπορεί να ελπίζει ότι θα παλέψει μέχρι τέλους και όπου βγει. Ο Ολλανδός κόουτς κέρδισε χρόνο ύστερα απ' αυτό το αποτέλεσμα και επανέλαβε ότι "θέλουμε να πάμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο". Ο ίδιος δείχνει να το πιστεύει. Σημασία έχει όμως να το πιστέψουν και οι παίκτες και να το "δείξουν" με την εικόνα τους στο γήπεδο.

Τα ματς του Οκτωβρίου κρίνουν πολλά

Κόντρα στη Σουηδία έγινε μια καλή αρχή. Τα ματς του Οκτωβρίου στη Γεωργία (9/10) και στη Σουηδία (12/10) θα ορίσουν εν πολλοίς το μέλλον της ομάδας σε αυτή την προκριματική φάση. Τουλάχιστον, παραμένει εντός στόχου και έχει κίνητρο και στόχο. Ο Ότο Ρεχάγκελ που είχε πολλά χρόνια να παρακολουθήσει την Ελλάδα, πιθανότατα είδε ορισμένα πράγματα που του θύμισαν αυτό που ο ίδιος είχε δημιουργήσει πριν χρόνια.

Μήπως να πήγαινε ένα ταξιδάκι μέχρι την Τιφλίδα σε ένα μήνα από σήμερα; Για τη νίκη με 1-0, όπως μας έμαθε. Φτάνει και περισσεύει...

Η Βαθμολογία