Αποτέλεσε κατά γενική ομολογία ένα από τα κορυφαία Παγκόσμια Κύπελλα όλων των εποχών. Πολλά γκολ, σπουδαία ματς, εξαιρετικές ομάδες και θέαμα υψηλού επιπέδου στα γήπεδα της Βραζιλίας. Ο φίλαθλος κόσμος απανταχού της γης έζησε την απόλυτη ποδοσφαιρική μαγεία στη χώρα του καφέ και της σάμπα και την σκυτάλη παίρνει πλέον η Ρωσία, η οποία διοργανώνει το επόμενο Μουντιάλ το 2018.

Βέβαια, υπήρξαν και μεγάλες απογοητεύσεις στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Είτε αφορά παίκτες και προπονητές είτε ομάδες, πολλοί έμειναν... μετεξεταστέοι, δίχως να μπορέσουν να αφήσουν το στίγμα τους.

Το Sport24.gr περνάει από την... κρησάρα εκείνους που δεν κατάφεραν να παρουσιάσουν κάτι αξιόλογο είτε με την παρουσία τους είχαν αρνητική επίπτωση στην ομάδα τους. Φυσικά, η άποψη του καθενός είναι σεβαστή, υπάρχει διαφορετική προσέγγιση στα πράγματα και η γνώμη είναι τελείως υποκειμενική.

Οι ομάδες που απογοήτευσαν

Αγγλία: Τι 'χες Γιάννη, τι 'χα πάντα. Τα "λιοντάρια" για μια ακόμη φορά δεν τα κατάφεραν σε μια μεγάλη διοργάνωση, αλλά αυτή την φορά η παρουσία τους ήταν πολύ κακή. Καμία νίκη στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μόλις ένας βαθμός συγκομιδή και... 26η θέση στην τελική κατάταξη. Μπορεί το ρόστερ να ήταν σε μεγάλο βαθμό νεανικό και στην πρεμιέρα με την Ιταλία η Αγγλία να έπαιξε καλή μπάλα παρά την ήττα με 1-2, η συνέχεια ήταν απογοητευτική.

Ισπανία: Η ομάδα που σάρωσε στο EURO 2008 και 2012, ενώ στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2010, δεν πέρασε ούτε την φάση των ομίλων, δείχνοντας ότι θα χρειαστεί να υπάρξει μια ανανέωση. Η ντροπιαστική ήττα στην πρεμιέρα με 5-1 από την Ολλανδία έδειξε όλη την γύμνια της ομάδας, ενώ το κερασάκι στην τούρτα αποτέλεσε η καθαρή ήττα από την Χιλή (2-0). Η "φούρια ρόχα" απογοήτευσε για τα καλά στα γήπεδα της Βραζιλίας και πήρε ό,τι της άξιζε.

Πορτογαλία: Ξεκίνησε με τεσσάρα από την Γερμανία και εκεί μπήκαν ουσιαστικά "τίτλοι τέλους" στην προσπάθεια πρόκρισης στην επόμενη φάση του Μουντιάλ. Νίκησε την Γκάνα, αλλά απέναντι στις ΗΠΑ έδειξε και πάλι τις παθογένειές της. Οι Ίβηρες πήγαν με προσδοκίες στην Βραζιλία, αλλά επέστρεψε στα πάτρια εδάφη με άδεια τα χέρια και δικαίως. Κανείς δεν ξεχώρισε, ο Ρονάλντο έπαιζε τραυματίας και δεν μπόρεσε να σηκώσει την ομάδα, με αποτέλεσμα να φαίνονται και οι υπόλοιποι σε τραγική κατάσταση.

Βραζιλία: Έγινε η διοργανώτρια που δέχτηκε τα περισσότερα γκολ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Στόχος ήταν ο τίτλος και ήρθε 4η η "σελεσάο", χάνοντας με 1-7 από την Γερμανία στα ημιτελικά και με 0-3 στο μικρό τελικό από την Ολλανδία. Σε όλο το τουρνουά δεν κατάφερε να πείσει, ήταν πιθανότατα η χειρότερη Βραζιλία εδώ και δεκαετίες και σε κάθε περίπτωση δεν δικαίωσε τις προσδοκίες όσων την πίστευαν.

Ιταλία: Ξεκίνησε ιδανικά με νίκη κόντρα στην Αγγλία (2-1) και ο δρόμος για την πρόκριση ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Τελικά, κατάφερε να αποκλειστεί, χάνοντας τόσο από την Κόστα Ρίκα όσο και από την Ουρουγουάη με 1-0 και 1-0 αντίστοιχα, παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής για τα πάτρια εδάφη. Η φιναλίστ του προηγούμενου EURO, αποκλείστηκε πρόωρα και για την "σκουάντρα ατζούρα" αυτό συνιστά μέγιστη αποτυχία. Φυσικά, ο Τσέζαρε Πραντέλι αναγνώρισε τα λάθη του και παραιτήθηκε.

Ακτή Ελεφαντοστού: Παρά τη νίκη επί της Ιαπωνίας στην πρεμιέρα με 2-1, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη για τους Ιβοριανούς, που πήγαν με προσδοκίες στο Μουντιάλ. Έχασαν και τα δυο επόμενα ματς με Κολομβία και Ελλάδα, επιστρέφοντας πρόωρα στην βάση τους. Μια ομάδα με παίκτες αστέρια, με ταλέντο, που την τελευταία αγωνιστική περνούσε και με ισοπαλία απέναντι στην Ελλάδα, δεν τα κατάφερε και σε κάθε περίπτωση συγκαταλέγεται στις απογοητεύσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Οι προπονητές που απογοήτευσαν

Λουίς Φελίπε Σκολάρι: Σκοπός του ήταν να οδηγήσει την Βραζιλία στο τρόπαιο μέσα στο "σπίτι" της. Δεν τα κατάφερε, η ομάδα του δεν θύμισε ποτέ... Βραζιλία πάνω στο χορτάρι και στα κρίσιμα ματς στο τέλος φορτώθηκε με 10 γκολ στην πλάτη σε δυο αγώνες, μπαίνοντας στην ιστορία. Ο Σκολάρι εν πολλοίς έσβησε μέχρι και την Κούπα του 2002 με την επτάρα από την Γερμανία και την ήττα με κάτω τα χέρια στο μικρό τελικό, ενώ η κριτική για τις επιλογές του δεν σταμάτησε ποτέ.

Ρόι Χόντσον: Πολλοί θεωρούν ότι πέτυχε ό,τι μπορούσε, δηλαδή το απολύτως τίποτα. Κατώτερος των περιστάσεων, παρουσίασε μια ομάδα ανέτοιμη για να διακριθεί σε αυτό το Μουντιάλ και όλη η αποτυχία πέφτει πάνω του. Δεν μπορεί να θυμηθεί κανείς έστω μια στιγμή αναλαμπής σε αυτή τη μικρή διαδρομή της Αγγλίας στο Μουντιάλ.

Φάμπιο Καπέλο: Κακή η Ρωσία με την αδύναμη Νότια Κορέα, κακή με την Αλγερία, τίποτα το ιδιαίτερο με το Βέλγιο. Σε έναν όμιλο ιδανικό για να περάσει στην επόμενη φάση, δεν τα κατάφερε και ο Φάμπιο Καπέλο φέρει τεράστια ευθύνη. Παρουσίασε ένα σύνολο που δεν έπαιξε μπάλα, που δεν είχε ταυτότητα πάνω στο χορτάρι, ενώ και ο ίδιος ο Ιταλός κόουτς δεν έκανε τίποτα για να το αλλάξει μέσα στο τουρνουά. Κανείς δεν ακυρώνει την πολύ σπουδαία διαδρομή του, αλλά κρίνεται για το συγκεκριμένο Μουντιάλ.

Βιθέντε Ντελ Μπόσκε: Όπως αποθεώθηκε τα προηγούμενα χρόνια για την ομαδάρα της Ισπανίας, έτσι δέχεται την κριτική για το συνονθύλευμα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Η Ισπανία πήγε να υπερασπιστεί το στέμμα της και στην πρεμιέρα έφαγε πέντε γκολ από την Ολλανδία, ενώ ούτε με την Χιλή παρουσίασε κάτι. Μια ομάδα χωρίς κίνητρο, με παίκτες ξεζουμισμένους, που σε καμία των περιπτώσεων δεν δικαιολόγησε τα όσα διθυραμβικά είχαν γραφτεί για την ίδια. Η "φούρια ρόχα" απέτυχε παταγωδώς και ο Ντελ Μπόσκε έχει την κύρια ευθύνη.

Πάουλο Μπέντο: Όλοι περίμεναν να δουν την Πορτογαλία να περνάει μαζί με την Γερμανία στην επόμενη φάση. Εντούτοις, το συγκρότημα του Πάουλο Μπέντο αποκλείστηκε δίκαια. Ναι μεν ο Πορτογάλος κόουτς έχει την δικαιολογία ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν ήταν αγωνιστικά έτοιμος, αυτό δεν αλλάζει ότι οι Ίβηρες δεν έπαιξαν μπάλα, δεν παρουσιάστηκαν ανταγωνιστικοί και πέρα από το ματς με τα "πάντσερ" στην πρεμιέρα (ήττα με 4-0), δε νίκησαν ούτε τους Αμερικανούς την τελευταία αγωνιστική, αν και προηγήθηκαν νωρίς. Ο προπονητής έχει πάντα την ευθύνη.

Οι παίκτες που απογοήτευσαν

Ιγκόρ Ακινφέεφ: Στο Μουντιάλ των καλών τερματοφυλάκων, ο Ρώσος πορτιέρε ήταν από τις (αρνητικές) εξαιρέσεις. Έκανε "δώρο" τα γκολ της Νότιας Κορέας και της Αλγερίας, στερώντας από την ομάδα του την δυνατότητα να νικήσει. Ιστορικές γκέλες από τον 28χρονο γκολκίπερ, που θα θέλει να ξεχάσει αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ίκερ Κασίγιας: Υπήρξε περίοδος που θεωρήθηκε ο κορυφαίος γκολκίπερ στον κόσμο. Αυτή η περίοδος έχει περάσει ανεπιστρεπτί και στα γήπεδα της Βραζιλίας... συνέχισε τις "χαμηλές πτήσεις" του φινάλε της σεζόν με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ό,τι πήγε μέσα, έγραψε στα δυο πρώτα ματς του Μουντιάλ, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Βέβαια, όλη η Ισπανία ήταν ένα "ναυάγιο", όμως όλα ξεκινούν από τον τερματοφύλακα.

Στίβεν Τζέραρντ: Σε αυτή την Αγγλία, πολλοί θα μπορούσαν να βρεθούν σε αυτή την θέση, μιας και ελάχιστοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Απλά, ο αρχηγός δεν ακούμπησε σε αυτό το Μουντιάλ και δεν κατάφερε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Ίσως ήταν και απογοητευμένος από την απώλεια του πρωταθλήματος με τη Λίβερπουλ στο φινάλε και είχε "αδειάσει" ψυχολογικά, κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά. Πάντως, δεν έκανε καλό τουρνουά, ειδικά για τα δικά του υψηλά στάνταρ.

Γιαγιά Τουρέ: Από τους καλύτερους κεντρικούς μέσους στον κόσμο και από τους πιο ακριβοπληρωμένους, όμως στο Μουντιάλ δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο. Σίγουρα υπάρχει η δικαιολογία με τον χαμό του αδελφού του, που κανείς δεν μπορεί να το παραβλέψει. Εντούτοις, έμεινε να παίξει και να βοηθήσει την Ακτή, δίχως να αφήσει το... στίγμα του. Και ένας παίκτης με τις ικανότητες του Τουρέ, μπορεί να κάνει την διαφορά και χωρίς να πιάσει το 100%.

Ραούλ Μεϊρέλες: Θα μπορούσε στην θέση του Μεϊρέλες να ήταν ο Ρονάλντο, όμως έπαιζε τραυματίας. Ο "CR7" ήθελε, αλλά δεν μπορούσε και δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Αρνητικός ήταν και ο Πέπε, ο οποίος χαντάκωσε την ομάδα του στην πρεμιέρα με την Γερμανία, που αποτέλεσε την αρχή του κακού. Ο Μεϊρέλες όμως ήταν πραγματικά πολύ κακός σε όλο το Μουντιάλ. Ούτε ένα καλό παιχνίδι δεν έκανε, αν και υπήρχαν προσδοκίες από τον ίδιο. Αρνητικός σε όλη την διοργάνωση ο Πορτογάλος.

Σέρχιο Αγκουέρο: Σκιά του εαυτού ο Αργεντινος επιθετικός της Μάντσεστερ Σίτι, ήταν ωσεί παρών σε αυτό το Παγκόσμιο Κυπελλο. Ο Αγκουέρο αποτελεί μια από τις δικαιολογίες που υπάρχουν για τον Λιονέλ Μέσι και το πως όλοι περίμεναν τα πάντα από τα δικά του πόδια. Ο "Κουν" ήταν κακος στο Μουντιάλ, όπως για παράδειγμα κακός ήταν και Ιγκουαΐν στα περισσότερα ματς, αλλά όχι σε αυτό τον βαθμό.

Φρεντ: Μπορεί κάποιος να θεωρήσει άδικη την κριτική για τον Φρεντ, διότι τόσο μπορούσε, τόσο έπαιζε. Όμως, είναι κατάντια για την Βραζιλία που έχει βγάλει μυθικούς επιθετικούς, να παίζει Μουντιάλ στην έδρα της και να στηρίζεται στον φορ της Φλουμινένσε, ο οποίος πριν κάποια χρόνια ήταν ένας εξαιρετικός παίκτης, αλλά πλέον δεν είναι σε αυτό το επίπεδο. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που αποδοκιμάστηκε από τους συμπατριώτες του.

Κώστας Μήτρογλου: Δεν ήταν στην καλύτερή του κατάσταση ο "πιστολέρο" και παρουσιάστηκε βαρύς στο Μουντιάλ. Δεν κατάφερε να αποτελέσει σημείο αναφοράς στην ελληνική επίθεση και το γεγονός ότι με Ακτή και Κόστα Ρίκα ξεκίνησε στη γραμμή κρούσης ο Σαμαράς αποδεικνύει του λόγου το αληθές, ενώ και στην πρεμιέρα με την Κολομβία ήρθε από τον πάγκο. Άλλος θα έλεγε τον Γκέκα ή τον Κατσουράνη, απλά από τον καλύτερό σου παίκτη περιμένεις πάντα το κάτι παραπάνω.

Λουίς Σουάρες: Αγωνιστικά ήταν μια χαρά και σε μεγάλο βαθμός αυτός έφερε την Ουρουγουάη στην επόμενη φάση του Μουντιάλ. Ε και; Πήγε και δάγκωσε τον Κιελίνι, έφαγε γερή καμπάνα, άφησε αβοήθητη την ομάδα του στα νοκ άουτ και ήρθε η ήττα-αποκλεισμός από την Κολομβία. Το περιστατικό αυτό... έσβησε όλη την καλή του παρουσία.

Σάμουελ Ετό: Κάκιστο το Καμερούν στο Μουντιάλ, πολλά τα πεθαρχικά παραπτώματα και ο Ετό στο επίκεντρο. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεν κατάφερε να ηγηθεί, δεν δικαιολόγησε το όνομά του και τα προσόντα του και έμεινε... αθόρυβος. Κακό Μουντιάλ για την ομάδα του, αλλά και για τον ίδιο. Μιας και είναι το αστέρι του Καμερούν, αυτός δέχεται και τα περισσότερα... σκάγια.

Μάριο Μπαλοτέλι: Έβαλε το γκολ με την Αγγλία, αν και πάνω από το μισό ήταν η σέντρα που δέχτηκε από τα δεξιά, αλλά από εκεί και πέρα ήταν αρνητικός. Περισσότερο γκρίνιαζε, παρά βοηθούσε την Ιταλία και ειδικά με την Κόστα Ρίκα ήταν κακός και όποτε βρέθηκε σε θέση βολής, δεν στάθηκε στο ύψος του. Παίκτης κλάσης, αλλά με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Όπως έλαμψε στο EURO 2012, έτσι δεν ήταν καλός στη Βραζιλία, με την "σκουάντρα ατζούρα" να μένει "άσφαιρη" στα δυο τελευταία ματς του γκρουπ.