Όπως πρώτο σας ενημέρωσε το Sport24.gr το μεσημέρι της Κυριακής, η ήττα και η εμφάνιση στο φιλικό με την Χέρενφεν θορύβησε τους ανθρώπους του Ολυμπιακού για τις αδυναμίες της ομάδας και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις.

Για να ξεκαθαρίσουμε όμως κάποια πράγματα... Οι ιθύνοντες του Πρωταθλητή Ελλάδας είχαν πάντα στο μυαλό τους πως ίσως θα πρέπει να αποκτηθεί ένας μέσος, απλά το φιλικό ήταν αφορμή για να... σημάνουν οι καμπάνες και να παρθούν οι τελικές αποφάσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που διεξάγονται τα φιλικά, για να βγαίνουν συμπεράσματα.

Ο Ουρτάδο έδειξε πως απλά δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού και είναι πολύ αργός για το μοντέλο που θέλει να εφαρμόσει ο Βαλβέρδε στην ομάδα του Πειραιά. Έτσι λοιπόν, κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί με το μέλλον του Ισπανού. Το δεδομένο είναι πως υπάρχει δυσαρέσκεια για τον Μωυσή από τον κόσμο της ομάδας, αφού περίπου ένα χρόνο δεν έχει προσφέρει το παραμικρό.

Μ' αυτά τα δεδομένα λοιπόν, είναι σίγουρο πως οι Πρωταθλητές Ελλάδας θα κινηθούν για την απόκτηση του ενός αμυντικού χαφ. Μια θέση στην οποία ο Ολυμπιακός πονάει τα τελευταία χρόνια και μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί γιατρειά. Πέρσι, την... δουλειά έκανε ο Μοδέστο και τα πήγε περίφημα, όμως χρειάζεται και ένας ακόμη. Ο Φέισα που αποκτήθηκε είχε τον τραυματισμό και θα είναι ρίσκο να στηριχθεί όλη η ομάδα πάνω του.

Στην διοίκηση πάντως έχουν ξεκινήσει ήδη να... ψάχνονται για αμυντικό χαφ και άπαντες ελπίζουν αυτή την φορά η μεταγραφή να πιάσει, γιατί τα προηγούμενα χρόνια οι περισσότερες κινήσεις αποδείχτηκαν είτε αποτυχημένες, είτε οι παίκτες δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν. Για την τελευταία περίπτωση, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Παντελής Καφές, όπου ναι μεν είχε τρεις γεμάτες χρονιές και βοήθησε την ομάδα του Πειραιά, όμως ποτέ δεν ταίριαξε απόλυτα με την φιλοσοφία και ο Ολυμπιακός έψαχνε το κάτι παραπάνω.

Ο Καφές βέβαια μοιάζει με... όαση, αφού ακολουθούν άλλοι 8 παίκτες (10 συνολικά μαζί με Ουρτάδο, Καφέ) όπου πέρασαν την τελευταία 10ετία από τον Πειραιά για να καλύψουν μια θέση στην μεσαία γραμμή, αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν και έφυγαν από το Λιμάνι. Παίκτες όπως ο Καρεμπέ, ο Στολτίδης και ο Τουρέ ήταν εξαιρέσεις και τέτοιες περιπτώσεις θα ήθελαν να βρουν στον Ολυμπιακό. Θα τα καταφέρουν; Κανείς δεν ξέρει, όμως το σίγουρο είναι πως έχουν την πρόθεση και την θέληση για να το πετύχουν.

Ας δούμε όμως όσους πέρασαν αλλά δεν τα κατάφεραν να μείνουν. Να ξεκαθαρίσουμε πως πρόκειται και για παίκτες που είχαν κάποιες καλές χρονιές, που είχαν συμμετοχές, που έμειναν στο Λιμάνι, αλλά δεν ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνε και ζητούσε ο Ολυμπιακός.

Παντελής Καφές (2003 - 2007 (1)) 125 συμμετοχές 12 γκολ

Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2003 ως ελεύθερος από τον ΠΑΟΚ μαζί με τον Γιώργο Γεωργιάδη. Με τον Δικέφαλο του Βορρά, ο Έλληνας μέσος είχε πολύ καλές χρονιές και έτσι άνοιξε η πόρτα του Ολυμπιακού. Οι "ερυθρόλευκοι" έψαχναν για παρτενέρ του Καρεμπέ και ο Καφές έμοιαζε η ιδανική λύση.

Η πρώτη του χρονιά δεν ήταν και τόσο καλή, αφού ο Ολυμπιακός έχασε το πρωτάθλημα μετά από 7 συνεχόμενες σεζόν από τον "αιώνιο" αντίπαλο, κάτι που συνέβη και στον τελικό Κυπέλλου, ενώ έγιναν πολλές αλλαγές προπονητές, κάνοντας το κλίμα ακόμη χειρότερο.

Η συνέχεια πάντως ήταν σαφώς καλύτερη, αφού με τον Μπάγεβιτς στον πάγκο πήρε εξίσου πολλές ευκαιρίες, ενώ κατέκτησε και το πρώτο νταμπλ της καριέρας του. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη σεζόν στην πρώτη θητεία του Τροντ Σόλιντ που του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί 33 φορές, ενώ πέτυχε και 4 γκολ.

Τον Γενάρη του 2007, οι δρόμοι του Καφέ με τον Ολυμπιακό χώρισαν, καθώς ο Έλληνας μέσος δεν ήταν σε καλή κατάσταση, το... γυαλί με τους "ερυθρολεύκους" είχε σπάσει και έτσι αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο, μετά από 3μιση χρόνια συνύπαρξης.

Γιάννης Ταραλίδης (2004(1) - 2007) 45 συμμετοχές - 3 γκολ

Ο Ολυμπιακός τον απέκτησε την μεταγραφική περίοδο του Γενάρη το 2004, ως ταλέντο από τον Πανηλειακό. Τον συνόδευε η φήμη για το δυνατό του σουτ και μια καλή τεχνική. Παρόλα αυτά στον Ολυμπιακό δεν έδειξε τίποτα το ιδιαίτερο και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της ομάδας.

Έμεινε 3μιση χρόνια στο Λιμάνι και κατάφερε να κατακτήσει τρία πρωταθλήματα και δύο πρωταθλήματα. Ο προπονητής που τον εμπιστεύτηκε περισσότερο ήταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς καθώς είχε 22 συμμετοχές και 2 γκολ, όμως ο Τροντ Σόλιντ τον είχε περισσότερο στον πάγκο, αφού δύο σεζόν τον χρησιμοποίησε μόλις 15 φορές.

Το καλοκαίρι του 2007 έφυγε ως πρωταθλητής από τον Ολυμπιακό, αλλά η φιέστα θα του μείνει αξέχαστη. Όπως δήλωσε ο ίδιος, οπαδοί των "ερυθρολεύκων" του έκλεψαν στους πανηγυρισμούς το κινητό, μια χρυσή καδένα και 700 ευρώ που του είχε δώσει ο Στολτίδης για να τα φυλάξει. Ευτυχώς έσωσε την βέρα του όπως είπε. Ο ίδιος πάντως δεν κατάφερε να κλέψει... τις εντυπώσεις και έφυγε ως αποτυχημένος.

Ιβάν Ρέζιτς (2004-2005) 9 συμμετοχές

Μια από τις επιλογές της δεύτερης θητείας του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό που δεν έπιασε. Ο Ιβάν Ρέζιτς ήρθε το καλοκαίρι του 2004, σε ηλικία 25 ετών στον Πειραιά, όμως ήταν κατώτερος των περιστάσεων και έφυγε δίχως κανείς να το καταλάβει. "Πέρασε και δεν ακούμπησε", είναι η φράση που ταιριάζει γάντι.

Ο Σερβοέλληνας τεχνικός έδωσε την ευκαιρία στον Κροάτη μέσο (έπαιζε και αμυντικός) να αγωνιστεί σε 9 μόλις παιχνίδια, καθώς δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις. Η χειρότερη στιγμή του ήταν όταν πέρασε αλλαγή στο Άνφιλντ και η Λίβερπουλ κατάφερε να πετύχει 2 γκολ και να "κλέψει" την πρόκριση από τον Ολυμπιακό. Είχε κι αυτός μέρος ευθύνης, όπως ο Μπάγεβιτς που τον χρησιμοποίησε σ' ένα τόσο κρίσιμο και δύσκολο ματς.

Την επόμενη χρονιά έφυγε από τους Πειραιώτες και λίγοι τον θυμούνται. Ακόμη πάντως κι όσοι το κάνουν, είναι για να τον συμπεριλάβουν στις χειρότερες μεταγραφές του Ολυμπιακού.

Μίλος Μάριτς (2004-2007) 86 συμμετοχές 3 γκολ

Το καλοκαίρι του 2004 ο Μπάγεβιτς έφερε επίσης και ένα ταλέντο από τα μέρη του. Ο Μίλος Μάριτς ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις καθώς πολλοί τον θεωρούσαν ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Σερβίας και στον Πειραιά πίστευαν πως μπορεί να αποδειχθεί λίρα εκατό. Διαψεύστηκαν τελικά...

Ο άσος από το Ούζιτσε είχε την πρώτη χρονιά 38 συμμετοχές και κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα, ενώ την επόμενη σεζόν αν και πήρε τους ίδιους τίτλους δεν έπαιξε τόσο πολύ με τον Τροντ Σόλιντ, αφού υπήρχε και ο Γιαγιά Τουρέ. Ο Νορβηγός τον χρησιμοποίησε περισσότερο το 2006-2007, όμως παρά τις 32 συμμετοχές δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο και ήταν απλά ένας μέτριος παίκτης.

Στον Ολυμπιακό έψαχναν το κάτι παραπάνω και αφού ο Μίλος Μάριτς δεν τους κάλυψε, γι' αυτό δεν συνεχίστηκε και η συνεργασία των δύο πλευρών.

Μάρκο Νε (2006-2008) 21 συμμετοχές

Μετά την φυγή του Γιαγιά Τουρέ, ο Ολυμπιακός και ο Τροντ Σόλιντ ήλπιζαν να βρουν ένα νέο... λαβράκι. Αποφάσισαν λοιπόν να κινηθούν για την απόκτηση του Μάρκο Νε, όμως στην συνέχεια μετάνιωσαν για την επιλογή τους.

Ο συμπατριώτης του Γιαγιά Τουρέ (Ιβοριανός) δεν είχε καμία σχέση με τον άσο της Μάντσεστερ Σίτι, καθώς υστερούσε πάρα πολύ σε δύναμη, στοιχείο που είναι απαραίτητο για ένα αμυντικό χαφ. Πέρα απ' αυτό, ήλθαν και οι τραυματισμοί που τον άφησαν εκτός και έκαναν χειρότερα τα πράγματα.

Σε δύο χρόνια στο Λιμάνι πρόλαβε να παίξει μόλις 16 αγώνες και από τότε έχει αποδειχθεί πως ευκαιρίες σαν αυτή του Γιαγιά Τουρέ, εμφανίζονται μια φορά στα δέκα χρόνια. Λέτε να βρεθεί άλλος φέτος; Θα δείξει...

Κριστιάν Ραούλ Λεντέσμα (2007-2008, 2009-2010) 54 συμμετοχές

Ο Ίλια Ίβιτς σε συνεργασία με τον Τάκη Λεμονή και τον Πέτρο Κόκκαλη έψαχναν το καλοκαίρι του 2007 αμυντικό χαφ για την δύσκολη και απαιτητική σεζόν που ερχόταν σε Ελλάδα και Champions League. Ο "λύκος" της Σαν Λορέντσο ήταν ο εκλεκτός και έμοιαζε ιδανικός για το συμμάζεμα της μεσαίας γραμμής των "ερυθρολεύκων".

Ο Αργεντινός χαφ αν και ήταν κάπως αργός για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ξεκίνησε πολύ δυνατά την πρώτη του σεζόν, όμως είχε μεγάλο αντίπαλο τους τραυματισμούς. Τα προβλήματα ήταν αρκετά και τον άφησαν αρκετά πίσω, στερώντας του το δικαίωμα να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο.

Η έλευση του Ερνέστο Βαλβέρδε την πρώτη του θητεία σήμανε και την φυγή του Λεντέσμα, αφού ο Ισπανός τεχνικός δεν πίστευε στον "λύκο" και πως μπορεί πραγματικά να τον βοηθήσει, γι' αυτό και δόθηκε δανεικός για έναν χρόνο στην Σαν Λορέντσο.

Το καλοκαίρι του 2009 επέστρεψε στο Λιμάνι και πλέον τον περίμενε ο Τιμούρ Κετσπάγια. Ο Γεωργιανός τεχνικός θα έδινε ευκαιρίες στον Λεντέσμα, όμως και πάλι ήρθαν οι τραυματισμοί και γενικά τα πράγματα δεν έδειχναν να αλλάζουν. Κάπως έτσι, το 2010 οι δρόμοι τους χώρισαν αφού δεν υπήρχε και άλλη επιλογή...

Γιάννης Παπαδόπουλος (2008-2011) 39 συμμετοχές 1 γκολ

Σ' ένα σκηνικό που θυμίζει το φετινό, το καλοκαίρι του 2008 ο Ολυμπιακός ήθελε να αποκτήσει κάποιον ταλαντούχο μέσο και ο Γιάννης Παπαδόπουλος του Ηρακλή, έμοιαζε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε εκείνη την περίοδο. Σε ηλικία 19 ετών είχε ήδη 2 σεζόν με τον "Γηραιό" και οι Πειραιώτες είχαν συμφωνήσει από τον χειμώνα να τον κάνουν δικό τους.

Την πρώτη του σεζόν συνάντησε τον Ερνέστο Βαλβέρδε, όπου παρά το γεγονός πως του αρέσει να εμπιστεύεται νέους παίκτες, δεν ήθελε να τον ρίξει αμέσως στα βαθιά. Του έδωσε πάντως 11 ευκαιρίες να αγωνιστεί και σε ματς σημαντικά, όπως με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και με την ΑΕΚ στο "Καραϊσκάκης", όπου πραγματοποίησε το ντεμπούτο του.

Η επόμενη χρονιά είχε πολλά προβλήματα, αρκετές αλλαγές προπονητών και έναν Ολυμπιακό σε διάλυση. Ο Γιάννης Παπαδόπουλος ή Γιαννάκης όπως τον αποκαλούν πολλοί, έπαιξε σε 19 αναμετρήσεις και μάλιστα πέτυχε το πρώτο του γκολ κόντρα στην ΑΕΚ στα πλέι οφ, που όμως δεν ήταν αρκετό για την ομάδα του Πειραιά. Παρά τις συμμετοχές όμως, δεν έδειξε τίποτα το ιδιαίτερο.

Η επιστροφή του Βαλβέρδε έφερε τον παραγκωνισμό του νεαρού μέσου, αφού ο Ισπανός δεν τον εμπιστευόταν με βάση τα όσα είχε δει και από την πρώτη χρονιά. Γι' αυτό είχε μόλις 9 συμμετοχές την χρονιά και πέρασε και αποφασίστηκε να αποχωρήσει, αφού ο Βαλβέρδε δεν τον ήθελε στο ρόστερ του. Στο γήπεδο μπορεί να δείχνει κάποια καλά στοιχεία, όμως ο Ισπανός προπονητής τον έβλεπε καθημερινά 2 χρόνια στην προπόνηση, άρα κάτι παραπάνω θα γνώριζε από εμάς.

Από την πλευρά του, ο Έλληνας άσος δεν παρέλειψε να ρίξει τα βέλη του κατά του Βαλβέρδε και να εκφράσει παράπονα για τον τρόπο που του φέρθηκε ο Ισπανός και για την εμπιστοσύνη που δεν του έδειξε. Η αλήθεια πάντα βρίσκεται κάπου στην μέση...

Ντουντού (2008-2011) 94 συμμετοχές 14 γκολ

Η μεταγραφή του άργησε έναν χρόνο. Ο Ολυμπιακός τον ήθελε από το 2007, όμως κατάφερε να τον ντύσει στα ερυθρόλευκα το 2008. Η διοίκηση του Σωκράτη Κόκκαλη αγόρασε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας τον Ντουντού Σεαρένσε και η συγκεκριμένη κίνηση προκάλεσε ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων της ομάδας.

Την πρώτη του χρονιά ήταν εξαιρετικός και από τους ηγέτης των "ερυθρολεύκων". Προσαρμόστηκε αμέσως, έγινε αμέσως ένα με τους οπαδούς της ομάδας και δεν άργησε να γίνει από τους αγαπημένους της εξέδρας, αλλά και του Βαλβέρδε, που τον εμπιστευόταν με κλειστά μάτια. Δεν είναι τυχαίες οι 40 συμμετοχές και τα 6 γκολ σε μια χρονιά που ήρθε το νταμπλ.

Τα πράγματα δεν ήταν εξίσου καλά και στην συνέχεια, αφού οι τραυματισμοί ταλαιπώρησαν τον Ντουντού και τον έφεραν πολύ πίσω. Ο Βραζιλιάνος δεν έδειχνε το καλό πρόσωπο της πρώτης σεζόν, ενώ αποκορύφωμα ήταν ο τραυματισμός του σ' ένα φιλικό στην Βραζιλία, δίχως να ενημερώσει κανέναν. Έτσι, οι πρώτοι μήνες του 2009 τον βρήκαν στα pits, όμως παρόλα αυτά είχε 30 συμμετοχές και 5 γκολ στην εφιαλτική σεζόν του 2009-2010.

Ο ερχομός του Ερνέστο Βαλβέρδε για δεύτερη χρονιά έφερε ελπίδες πως ίσως ο Ντουντού ξαναεμφανίσει το καλό του πρόσωπο, όμως τελικά διαψεύστηκαν. Νέοι τραυματισμοί, νέες κακές εμφανίσεις, η αποθέωση της κερκίδας μετατράπηκε σε αποδοκιμασίες και ο Βραζιλιάνος από αρχηγός έφυγε σε μια μέρα για την Ατλέτικο Μινέιρο.

Έντσο Μαρέσκα (2009-2011) 39 συμμετοχές 8 γκολ

Όπως σε μια μέρα έφυγε ο Ντουντού, έτσι και σε μια νύχτα πουλήθηκε μια χρονιά νωρίτερα (2009) ο Φερνάντο Μπελούστσι από την διοίκηση του Σωκράτη Κόκκαλη. Ο Αργεντινός πήγε λοιπόν στην Πόρτο και ο Ολυμπιακός αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με τον έμπειρο Έντσο Μαρέσκα.

Ο Ιταλός με μεγάλη θητεία στην Πριμέρα Ντιβισιόν και την Σεβίλλη ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις από Ιταλία και πράγματι ξεκίνησε εξαιρετικά. Στο δεύτερο παιχνίδι του με αντίπαλο την Σλόβαν Μπρατισλάβας πέτυχε το πρώτο του γκολ, σκόραρε και στην Λάρισα με εξαιρετικό τρόπο, όμως όσο περνούσαν τα ματς γίνονταν εμφανείς οι αδυναμίες του.

Πολύ αργός, κάποιες φορές αδιάφορος και με λίγες αντοχές, ο Ιταλός μέσος δεν κάλυψε σε καμία περίπτωση το κενό του Μπελούτσι και ήταν φανερό πως δεν μπορούσε μόνος του να καλύψει τα κενά στην μεσαία γραμμή των Πειραιωτών. Δεν κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα, αφού ήταν μέλος μιας από τις χειρότερες ομάδες των τελευταίων ετών του Ολυμπιακού και μετά τον αποκλεισμό από την Μακάμπι αποχαιρέτησε το Λιμάνι για την ισπανική Μάλαγα. Τα λόγια του πάντως για το πρωτάθλημα και την χώρα μας δεν ήταν και τα καλύτερα...

Μοϊσές Ουρτάδο (2010-...) 18 συμμετοχές

Όπως και φέτος, έτσι και πέρσι ο Ολυμπιακός του Ερνέστο Βαλβέρδε έψαχνε για αμυντικό χαφ. Ο Ισπανός τεχνικός ζήτησε από τη νέα -τότε- διοίκηση του Βαγγέλη Μαρινάκη, να αποκτήσει τον Μόισες Ουρτάδο από την Εσπανιόλ και η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα.

Ο Ισπανός που ήταν αρχηγός της ομάδας της Καταλονίας, είχε άψογη συνεργασία με τον Ερνέστο Βαλβέρδε στην κοινή τους θητεία και γι' αυτό ο προπονητής των Πειραιώτων τον εμπιστεύτηκε με κλειστά μάτια. Παρόλα αυτά, δεν δικαιώθηκε από τον συμπατριώτη του και γι' αυτό ακόμη οι "ερυθρόλευκοι' ψάχνουν για αμυντικό μέσο.

Οι συνεχείς τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να αγωνιστεί σε πολλά ματς, ενώ είχε και πολύ κακή φυσική κατάσταση με αποτέλεσμα να παίξει μονάχα σε 18 αναμετρήσεις, δίχως φυσικά να ενθουσιάσει. Βαρύς και αργός για το σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο Μωυσής δεν έδειχνε να μπορεί να κάνει όσα του ζητά ο προπονητής του.

Ο Βαλβέρδε όμως, γνωρίζοντας τις ικανότητες του 30χρονου άσου, του έδωσε ευκαιρίες και στα φετινά φιλικά, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η παραμικρή βελτίωση. Μονάχα στο φιλικό με την Βέρντερ Βρέμης έδειξε καλά στοιχεία, όμως κατά τ' άλλα οι αδυναμίες του έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους.

Αποκορύφωμα ήταν η αναμέτρηση με την Χέρενφεν, όπου ο Ουρτάδο μαζί με τον Σουμπίνιο ήταν ο αδύναμος κρίκος της μεσαίας γραμμής και γενικότερα του Ολυμπιακού και γι' αυτό η διοίκηση αποφάσισε να επισπεύσει την απόκτηση ενός αμυντικού χαφ.