"Το καμάρι του Όσλο", "οι άντρες του Σεν Χάλβαρντ", "Ένγκα" και "Μποέμιανς" είναι μερικά από τα προσωνύμια της προσεχούς αντιπάλου του ΠΑΟΚ. Η φανέλα του νορβηγικού συλλόγου αρχικά ήταν πράσινη.
Το 1914, ένα μόλις έτος έπειτα από την επίσημη σύστασή του (το 1898 στην πρώιμη μορφή ονομάζονταν Fotballpartiet Spark) εντελώς συμπτωματικά απέκτησε τα χρώματα που φοράει ακόμη και σήμερα (μπλε-άσπρο).

Ο Νορβηγικός Σιδηροδρομικός Οργανισμός διέθετε έναν περιορισμένο αριθμό στολών τον οποίο η "Ένγκα" αγόρασε σε ιδιαίτερα προσιτή τιμή.

Έτσι από σπόντα καθιερώθηκε η εμφάνιση με την οποία μισό αιώνα αργότερα (1965) έμελλε να στεφθεί για πρώτη φορά πρωταθλήτρια.

Τα ψωμιά της Βαλερένγκα

Απειλές για της ζωή τους είχαν δεχθεί πριν από περίπου τέσσερα χρόνια οι υπάλληλοι ενός αρτοποιείου που παρήγαγε ψωμί με το έμβλημα της Βαλερένγκα στην πόλη του Λίλεστρομ.

Τα προβλήματα για την επιχείρηση του Μάρτιν Νόρντμπι ξεκίνησαν όταν έγινε γνωστό ότι στο προάστιο του Όσλο, Μπάρουμ, αποσύρθηκαν τα ψωμιά από το παντοπωλείο "Κίουι" εξαιτίας προειδοποιητικών email των οπαδών της Στάμπαεκ.

Τα χειρότερα ήρθαν όταν υποστηρικτές της Λίλεστρομ επισκέφθηκαν το κεντρικό αρτοποιείο που τροφοδοτεί τα ψωμιά από την ομώνυμη πόλη και απείλησαν μία εργαζόμενη ότι θα πυρπολήσουν την περιουσία της σε περίπτωση που συνεχίσει να εργάζεται στην παραγωγή των άρτων με το σήμα της Βαλερένγκα.

“ Είναι αδύνατο να ελέγχουμε τους οπαδούς μας στον ελεύθερο χρόνο τους, αλλά σίγουρα είναι λυπηρό να απειλούν μία απλή υπάλληλο” δήλωνε ο εκπρόσωπος της Λίλεστρομ, Πέτερ Όλαφσεν.

"Η κορυφαία ανδρική χορωδία"

Ο μεγαλύτερος σύνδεσμος οργανωμένων οπαδών του συλλόγου ονομάζεται "Klanen". Ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου 1991 και αριθμεί 13.500 μέλη.

Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους συνδέσμους στη Νορβηγία. Μάλιστα, οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του αποκαλούνται "η κορυφαία ανδρική χορωδία της Νορβηγίας" λόγω του πάθους και της θέρμης που δείχνουν τραγουδώντας και επευφημώντας ακατάπαυστα σε κάθε αγώνα τους αγαπημένους τους ποδοσφαιριστές.

Το Νο 12 δικαιωματικά ανήκει στην "Klanen" και ουδείς ποδοσφαιριστής έχει το δικαίωμα επιλογής του. Αιώνιος αντίπαλος της Βαλερένγκα είναι η "μισητή" Λιν, η οποία εκπροσωπεί κυρίως την ανώτερη τάξη της πρωτεύουσας.

Θεωρείται ότι η προσέλευση των φίλων της "Ένγκα" είναι τριπλάσια σε σχέση με τη Λιν. Το 2006 η ομάδα του Μάρτιν Άντρεσεν είχε κατά μέσο όρο στο "Ούλεβαλ" 13.871 θεατές.

Περιοδικό της Τσέλσι, το 1998 ανέδειξε τους φανς της Βαλερένγκα ως τους καλύτερους σε εκτός έδρας αναμετρήσεις.

Το νέο στάδιο και η πολιτική αδιαφορία

Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος ο μεγιστάνας, Τζον Φρέντρικσεν εκπόνησε ένα σχέδιο προκειμένου να ανεγερθεί το νέο γήπεδο της ομάδας, στην περιοχή Μπιέρβικα κοντά στο κέντρο του Όσλο όπου βρίσκεται και η φημισμένη όπερα.

Το δημοτικό συμβούλιο αλλά και πολιτικοί άρχοντες δεν ενέκριναν τη συγκεκριμένη ιδέα. Έτσι έπεσαν στο τραπέζι εναλλακτικές λύσεις σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Η αμέσως επόμενη σκέψη ήταν κοντά στο προπονητικό κέντρο στο Βάλε-Χόβιν ή να ανεγερθεί στάδιο κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Όσλο.

Τελικά με ανακοίνωση στις 15 Μαϊου 2008, προκρίθηκε το πρώτο σενάριο. Το στάδιο αναμένεται να έχει χωρητικότητα 22.000 θέσεων.

Ο ρόλος του Νορβηγού "Ωνάση..."

Ο 65χρονος Τζον Φρέντρικσεν αποκαλείται "Ωνάσης της Νορβηγίας" λόγω του τεράστιου εμπορικού του στόλου. Νορβηγός στην καταγωγή, πριν από δύο χρόνια απέκτησε την κυπριακή υπηκοότητα και έπαψε τυπικά τουλάχιστον να θεωρείται ως ο πλουσιότερος Νορβηγός πολίτης!

Αγόρασε τη Βαλερένγκα το 2005, αποτελώντας έκτοτε τον κύριο χρηματοδότη της, δίχως όμως να επιθυμεί να εμπλέκεται στα κοινά της ομάδας. Προτιμά να βρίσκεται πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας. Η περιουσία του φέρεται να ξεπερνά τα 7,7 δισ. Ευρω!

Πορεία σαν ρόλερ κόστερ

Το 1990 έπειτα από 14 συνεχόμενα χρόνια στα μεγάλα σαλόνια οι "πρωτευουσιάνοι" υποβιβάσθηκαν. Το 1992 κινδύνευσαν να κατρακυλήσουν την τρίτη τη τάξει κατηγορία, όμως κατάφεραν να γλιτώσουν τα χειρότερα χάρη σε νίκη την τελευταία αγωνιστική επί της Εϊκ-Τόνσμπεργκ με 3-0.

Το 1994 επέστρεψαν στα μεγάλα σαλόνια όμως άντεξαν μόλις για δύο χρόνια. Το 1997 προβιβάζονται εκ νέου, ενώ κατακτούν και το Κύπελλο Νορβηγίας. Η αυγή του μιλένιουμ (2000) βρίσκει την ομάδα του Οσλο να αποτυγχάνει εκ νέου. Ηττάται στα πλέι-οφ από τη Σόγκνταλ.

Ομάδα-ασανσέρ η Βαλερένγκα επανέρχεται στη φυσική της κατηγορία το 2002. Συνεχίζει πάντως να παίζει με τα νεύρα των οπαδών της, καθώς την αμέσως επόμενη σεζόν διατηρείται στην Tippeligaen χάρη στη νίκη της σε αγώνες μπαράζ με τη Σάντεφιορντ (0-0 και 5-3).

Το 2004 φτάνει στην 2 ^η θέση, ενώ ένα χρόνια μετά (2005) κατακτά το πέμπτο και τελευταίο μέχρι στιγμής πρωτάθλημα της ιστορίας της.

Οι μεγάλες στιγμές της Βαλερένγκα