Οι Σουηδοί στα…πόδια του Ζλάταν
Ο δημοσιογράφος της "Expressen" Περ Άντερσον γράφει για το SPORT24 τους πόθους των Σουηδών, τον Ζλάταν, και θυμάται ένα ματς απέναντι του
Ποιος ασχολείται αν η Ελλάδα είναι η Πρωταθλήτρια Ευρώπης; Ή για το γεγονός ότι η Σουηδία έχει σκοράρει μόλις 2 φορές σε έξι παιχνίδια; Είτε για το ότι σχεδόν όλοι οι παίκτες μας είχαν τραυματιστεί την εφετινή σεζόν; Τίποτα από όλα αυτά δεν μετρά. Γιατί διαθέτουμε τον Ζλάταν! Τον σούπερ Ζλάταν μας!
Οι Σουηδοί ξεχνούν εύκολα. Συνηθίζαμε να αποτυγχάνουμε να προκριθούμε σε κάθε μεγάλο τουρνουά. Όταν δε τα καταφέρναμε, χάναμε εύκολα από μικρά κράτη, που δεν είχαν ακούσει ούτε καν στον Ταξιδιωτικό Οργανισμό της Στοκχόλμης. Όπως η Κόστα Ρίκα στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990.
Τότε…κάποιος Λάρς Λάγκερμπακ που κανείς δεν γνώριζε ανέλαβε τη θέση του προπονητή. Από τότε είμαστε σίγουροι για δύο πράγματα. Η Σουηδία προκρίνεται πάντα στις μεγάλες διοργανώσεις (το EURO 2008 είναι το πέμπτο τουρνουά στη σειρά) αλλά ποτέ δεν φτάνει στο τέρμα της.
Δεν αναγορευθήκαμε ποτέ σε πρωταθλητές σαν εσάς πριν από τέσσερα χρόνια και σας ζηλεύουμε πολύ. Απόψε στη Σουηδία όλοι θα παρακολουθούν το παιχνίδι. Όλων οι ελπίδες και τα όνειρα μας εναποτίθενται στα πόδια ενός παίκτη του Ζλάταν. Σήμερα η εφημερίδα στην οποία εργάζομαι, η Expressen αφιερώνει 2 σελίδες της σε μία φωτογραφία.
Δεν είναι μια φωτογραφία του χθεσινού ήρωα, Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, είτε της Σουηδικής ομάδας, είτε του Βασιλιά Καρλ του XVI της οικογένειας των Γουσταύων ή του Γκέκα, του Καραγκούνη ή οποιοσδήποτε άλλης ελληνικής απειλής. Η φωτογραφία είναι του…ποδιού του Ζλάταν. Μια πολύ, πολύ κοντινή φωτογραφία του ποδιού που θα πυροδοτήσει τη μαγεία της βραδιάς.
Το μόνο πρόβλημα με τον Ζλάταν είναι ότι έχει να σκοράρει για την εθνική ομάδα από τον Νοέμβριο του 2005. Παρότι όλοι τρέφουμε ελπίδες για αυτόν απόψε, πιστεύω ότι οι περισσότεροι Σουηδοί, ειδικότερα ο Λαρς Λάγκερμπακ, θα είναι ικανοποιημένοι με ένα αποτέλεσμα 0-0 ή 1-1 απέναντι στην Ελλάδα.
Διαθέτουμε ένα τερματοφύλακα (Αντρέας Ίσακσον) που είχε μια καταστροφική χρονιά. Στο τελευταίο του ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι στην Πρέμιερσιπ δέχτηκε 8 γκολ. Διαθέτουμε μια άμυνα η οποία είναι η χειρότερη των τελευταίων ετών.
Μια μεσαία γραμμή, που οι σημαντικότεροι της παίκτες, Λιούνγκμπεργκ και Λίντεροθ, δεν αγωνίστηκαν πολύ εφέτος εξαιτίας τραυματισμών και έχουμε έναν επιθετικό, τον Λάρσον, ο οποίος έχει αποχωρήσει δύο φορές από την διεθνή σκηνή. Για αυτό οι ελπίδες μας εναποτίθενται στον Ζλάταν. Τον Σούπερ Ζλάταν!
Οι υπόλοιποι 10 της ενδεκάδας του Λάγκερμπακ θα είναι οι: Ίσακσον, Αλεξάντερσον, Μέλμπεργκ, Χάνσον, Νίλσον, Γουίλελμσον, Λίντεροθ, Α. Σβένσον, Λιούνμπεργκ, Χ. Λάρσον
Το 1999 αγωνιζόμουν για την εφηβική ομάδα της Τζουγκάρντεν στον τελικό του πρωταθλήματος. Για να είμαι ακριβής βρισκόμουν στον πάγκο για όλο το ματς απέναντι στην Μάλμε.
Ξέρετε ποιον έβλεπα να αναστατώνει την άμυνα μας; Μαντέψατε; Τον Ζλάταν φυσικά. Από τότε η ζωή μας και η καριέρα μας έλαβαν και διαφορετικούς δρόμους.
Απόψε ο Ζλάταν θα φέρνει την ευτυχία στον σουηδικό λαό και εγώ θα είμαι κολλημένος και πάλι στον… «πάγκο» γράφοντας για μια βραδιά που θα αξίζει να θυμόμαστε.
Οι Σουηδοί ξεχνούν εύκολα. Συνηθίζαμε να αποτυγχάνουμε να προκριθούμε σε κάθε μεγάλο τουρνουά. Όταν δε τα καταφέρναμε, χάναμε εύκολα από μικρά κράτη, που δεν είχαν ακούσει ούτε καν στον Ταξιδιωτικό Οργανισμό της Στοκχόλμης. Όπως η Κόστα Ρίκα στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990.
Τότε…κάποιος Λάρς Λάγκερμπακ που κανείς δεν γνώριζε ανέλαβε τη θέση του προπονητή. Από τότε είμαστε σίγουροι για δύο πράγματα. Η Σουηδία προκρίνεται πάντα στις μεγάλες διοργανώσεις (το EURO 2008 είναι το πέμπτο τουρνουά στη σειρά) αλλά ποτέ δεν φτάνει στο τέρμα της.
Δεν αναγορευθήκαμε ποτέ σε πρωταθλητές σαν εσάς πριν από τέσσερα χρόνια και σας ζηλεύουμε πολύ. Απόψε στη Σουηδία όλοι θα παρακολουθούν το παιχνίδι. Όλων οι ελπίδες και τα όνειρα μας εναποτίθενται στα πόδια ενός παίκτη του Ζλάταν. Σήμερα η εφημερίδα στην οποία εργάζομαι, η Expressen αφιερώνει 2 σελίδες της σε μία φωτογραφία.
Δεν είναι μια φωτογραφία του χθεσινού ήρωα, Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, είτε της Σουηδικής ομάδας, είτε του Βασιλιά Καρλ του XVI της οικογένειας των Γουσταύων ή του Γκέκα, του Καραγκούνη ή οποιοσδήποτε άλλης ελληνικής απειλής. Η φωτογραφία είναι του…ποδιού του Ζλάταν. Μια πολύ, πολύ κοντινή φωτογραφία του ποδιού που θα πυροδοτήσει τη μαγεία της βραδιάς.
Το μόνο πρόβλημα με τον Ζλάταν είναι ότι έχει να σκοράρει για την εθνική ομάδα από τον Νοέμβριο του 2005. Παρότι όλοι τρέφουμε ελπίδες για αυτόν απόψε, πιστεύω ότι οι περισσότεροι Σουηδοί, ειδικότερα ο Λαρς Λάγκερμπακ, θα είναι ικανοποιημένοι με ένα αποτέλεσμα 0-0 ή 1-1 απέναντι στην Ελλάδα.
Διαθέτουμε ένα τερματοφύλακα (Αντρέας Ίσακσον) που είχε μια καταστροφική χρονιά. Στο τελευταίο του ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι στην Πρέμιερσιπ δέχτηκε 8 γκολ. Διαθέτουμε μια άμυνα η οποία είναι η χειρότερη των τελευταίων ετών.
Μια μεσαία γραμμή, που οι σημαντικότεροι της παίκτες, Λιούνγκμπεργκ και Λίντεροθ, δεν αγωνίστηκαν πολύ εφέτος εξαιτίας τραυματισμών και έχουμε έναν επιθετικό, τον Λάρσον, ο οποίος έχει αποχωρήσει δύο φορές από την διεθνή σκηνή. Για αυτό οι ελπίδες μας εναποτίθενται στον Ζλάταν. Τον Σούπερ Ζλάταν!
Οι υπόλοιποι 10 της ενδεκάδας του Λάγκερμπακ θα είναι οι: Ίσακσον, Αλεξάντερσον, Μέλμπεργκ, Χάνσον, Νίλσον, Γουίλελμσον, Λίντεροθ, Α. Σβένσον, Λιούνμπεργκ, Χ. Λάρσον
Το 1999 αγωνιζόμουν για την εφηβική ομάδα της Τζουγκάρντεν στον τελικό του πρωταθλήματος. Για να είμαι ακριβής βρισκόμουν στον πάγκο για όλο το ματς απέναντι στην Μάλμε.
Ξέρετε ποιον έβλεπα να αναστατώνει την άμυνα μας; Μαντέψατε; Τον Ζλάταν φυσικά. Από τότε η ζωή μας και η καριέρα μας έλαβαν και διαφορετικούς δρόμους.
Απόψε ο Ζλάταν θα φέρνει την ευτυχία στον σουηδικό λαό και εγώ θα είμαι κολλημένος και πάλι στον… «πάγκο» γράφοντας για μια βραδιά που θα αξίζει να θυμόμαστε.
