Όλα τριγύρω αλλάζουν

Τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε της φετινής Σούπερ Λιγκ και ο Παναθηναϊκός είναι πολύ κοντά στο να μην μπορέσει να εξασφαλίσει την είσοδο του στα πλέι οφ, τερματίζοντας στην 6η θέση ή και στην 7η και να μείνει εκτός Ευρώπης τουλάχιστον αγωνιστικά καθώς θα έχει να ελπίζει σε μη αδειοδότηση των ομάδων που θα βρεθούν πάνω από αυτόν στην βαθμολογία.

Κάτι το οποίο σίγουρα θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα στο πρεστίζ του Παναθηναϊκού ο οποίος για να μην ξεχνάμε και για ποια ομάδα μιλάμε αποτελούσε τον Πρέσβη των Ελληνικών ομάδων στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα με τόσες και τόσες επιτυχίες σε Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων και ΟΥΕΦΑ.

Φέτος όμως Παναθηναϊκός βρίσκεται ένα βήμα από την μη Ευρωπαϊκή του παρουσία κάτι που θα συμβεί για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια και τη σεζόν 1996-97 όταν οι πράσινοι είχαν τερματίσει στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος πίσω από Ολυμπιακό (84), ΑΕΚ (72), ΟΦΗ (66) και ΠΑΟΚ (66), Παναθηναϊκός (64) ενώ είχαν χάσει στον τελικό του Κυπέλλου από την ΑΕΚ στα πέναλτι.

Το ξεκαθάρισμα του Λύμπε

Τότε όμως τη σεζόν 1996-97 είχαν χάσει την Ευρωπαϊκή τους έξοδο στο τελευταίο εντός έδρας ματς καθώς είχαν παραχωρήσει ισοπαλία στον ΟΦΗ 1-1 μέσα στο ΟΑΚΑ ενώ επίσης έβγαιναν λιγότερες ομάδες στην Ευρώπη σε σχέση με σήμερα. Έτσι ο Παναθηναϊκός ο οποίος αγωνιζόταν για 13 συνεχή χρόνια στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και την προηγούμενη σεζόν είχε φτάσει στους τέσσερις της Ευρώπης έμενε εκτός.

Ψάχνοντας κανείς για κοινά σημεία ανάμεσα στη σεζόν του 1996-97 και του 2012-13 θα βρει ελάχιστα πλην του αποκλεισμού από την Ευρώπη.

Οι τέσσερις προπονητές

Το πρώτο είναι πως τότε όπως και τώρα στην διάρκεια της σεζόν ο Παναθηναϊκός άλλαξε τέσσερις προπονητές. Ξεκίνησε την σεζόν με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, αλλά οι δυο Ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί και η ήττα στην Πάτρα από την Παναχαϊκή είχαν ως επακόλουθο την απομάκρυνση του. Τον Αργεντινό διαδέχθηκε προσωρινά ο Μάικ Γαλάκος τον οποίο όμως αντικατέστησε στις 21 Οκτώβρη ο Βέλιμιρ Ζάετς.

Η απογοητευτική εικόνα των πράσινων όμως στο δεύτερο μισό, η απώλεια του Κυπέλλου αλλά και η ισοπαλία με τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ που άφηνε εκτός Ευρώπης τον Παναθηναϊκό ήταν οι αιτίες για να απομακρυνθεί και ο Ζάετς και το Τριφύλλι να ολοκληρώσει την σεζόν με τον Νίκο Καρούλια στον πάγκο.

Έτσι και φέτος. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με τον Φερέιρα, τον οποίο διαδέχθηκε ο Ρότσα, για να αποχωρήσει και πάλι ο Αργεντινός ώστε να έρθει ο Φάμπρι και τώρα για τα τρία τελευταία ματς ο Γιάννης Βονόρτας.

ΟΑΚΑ και κόσμος

Ένα άλλο κοινό σημείο των δυο ομάδων. Ότι και ο Παναθηναϊκός του 1996-97 όπως και ο Παναθηναϊκός του 2012-13 αγωνίζονταν στο ΟΑΚΑ.

Σε ένα γήπεδο που δεν μπορεί να αποτελέσει έδρα και που και τότε όπως και τώρα δεν μάζευε αρκετό κόσμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκείνη την χρονιά στο ΟΑΚΑ και παρά το γεγονός ότι το Τριφύλλι προερχόταν από την καλύτερη σεζόν της ιστορίας του οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν πήγαιναν στο αχανές στάδιο.

Τα περισσότερα εισιτήρια ο Παναθηναϊκός τα είχε κόψει στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό τα οποία ήταν 41.951 ενώ υπήρξε και το παιχνίδι με την Καστοριά όπου είχαν κοπεί 2.084 εισιτήρια. Ενώ και την φετινή σεζόν έχει υπάρξει ματς με σχεδόν τα ίδια εισιτήρια και συγκεκριμένα η αναμέτρηση με την Ξάνθη και παρόντες 2.074 οπαδούς.

Μάλιστα και εκείνη την σεζόν το Τριφύλλι είχε πετάξει βαθμούς στο Ολυμπιακό Στάδιο και είχε κάνει κάποιες κακές ήττες χάνοντας από τον Απόλλων Αθηνών και την Ξάνθη ενώ είχε παραχωρήσει ισοπαλία στον ΟΦΗ στο ματς που του στέρησε την Ευρωπαϊκή του παρουσία.

Στιβαρή διοίκηση

Αυτά τα δυο στοιχεία όμως είναι και τα μόνα κοινά ανάμεσα στις δυο ομάδες καθώς κατά τα άλλα η ομάδα του 1996-97 είχε όλα τα εχέγγυα για πολλά παραπάνω σε σχέση με την φετινή.

Πρώτα από όλα υπήρχε η διοίκηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη με τους πράσινους να μην αντιμετωπίζουν κανένα απολύτως οικονομικό πρόβλημα ενώ ο Παναθηναϊκός προερχόταν από μια σούπερ σεζόν και με πάρα πολλά έσοδα στα ταμεία του.

Το 1995-96 είχε κατακτήσει το νταμπλ και είχε φτάσει στους τέσσερις του Τσάμπιονς Λιγκ. Οπότε η χρονιά ξεκινούσε με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις και με στόχο τουλάχιστον την κατάκτηση του νταμπλ και πάλι.

Σε αντίθεση δηλαδή με την φετινή σεζόν που είχαμε διοικητικές εξελίξεις μέσα στο καλοκαίρι,με την ομάδα να φτιάχνεται με χαμηλό μπάτζετ και τον Γιάννη Αλαφούζο να παλεύει με τα θηρία για να φτιάξει ένα αξιόμαχο ρόστερ.

Παράλληλα οι πράσινοι που την σεζόν 2011-12 δεν είχαν κερδίσει τίποτα πλην της εξόδου τους στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ από την αρχή της σεζόν ξεκαθάρισαν ότι θα κυνηγούσαν και πάλι την έξοδο στην Ευρώπη και την κατάκτηση του Κυπέλλου. Κάτι το οποίο φυσικά δεν έγινε.

Ποιοτικότερο ρόστερ

Σε ότι έχει να κάνει με τους παίκτες τη σεζόν 1996-97 ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με ένα τρομερό ρόστερ και έχοντας πραγματοποιήσει μια πολύ σπουδαία μεταγραφή αυτή του Νίκου Λυμπερόπουλου από την Καλαμάτα ενώ είχαν αποκτηθεί επίσης ο Νασιόπουλος και ο Κόλα. Αντίθετα είχαν αποχωρήσει ο Δώνης ο οποίος πήγε στην Μπλάκμπερν, ο Νιόπλιας, ο Καρβάλιο, ο Θωμαίδης και ο Καφές.

Στο ρόστερ της ομάδας όμως υπήρχαν παίκτες όπως οι Βάντζικ, Βαζέχα, Λυμπερόπουλος, Αποστολάκης, Γιώργος Γεωργιάδης (Χ), Γιώργος Γεωργιάδης (Σ), Αλεξούδης, Ουζουνίδης, Καλιντζάκης, Λαγωνικάκης, Καπουράνης, Μάρκος, Ναισόπουλος, Κόλα, Αλεξόπουλος, Γκούμας, Νικοπολίδης, Μαραγκός, Μπασινάς, Νικολαϊδης και φυσικά ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι.

Ο Αργεντινός βέβαια στη μέση της σεζόν, τον Δεκέμβρη μετακινήθηκε στην Ισπανική Οβιέδο με την αποχώρηση του να επηρεάζει πολύ την ομάδα ενώ και ο Σπύρος Μαραγκός πήρε μεταγραφή για τον ΠΑΟΚ. Αντίθετα στο ρόστερ προστέθηκαν οι Κώστας Κωνσταντινίδης και Κώστας Μαλέκος.

Μιλάμε βέβαια για ένα πολύ καλό ρόστερ, καλύτερο του αντίστοιχου φετινού, με αρκετούς παίκτες ηγέτες και κάποιους νεαρούς ποδοσφαιριστές που στην συνέχεια έκαναν σπουδαία καριέρα στον Παναθηναϊκό.

Σε αντίθεση δηλαδή με την φετινή σεζόν η οποία ξεκίνησε με αρκετές αλλαγές, αρκετά νέα πρόσωπα και κάποιες μεταγραφές αμφιβόλου ποιότητας τόσο την περίοδο του καλοκαιριού όσο και του Ιανουαρίου.

Στην φετινή ομάδα υπήρχαν τρεις, τέσσερις ηγέτες που μπορούσαν να σηκώσουν το Τριφύλλι πλάτη τους και να δώσουν το παράδειγμα αλλά και αυτοί αποχώρησαν είτε το καλοκαίρι, είτε στην διάρκεια της σεζόν.

Έτσι ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο και το μοναδικό του κέρδος είναι η παρουσία και οι εμπειρίες που αποκτούν κάποια νεαρά παιδιά από την φετινή σεζόν.

Απομένουν τρεις αγωνιστικές για να δούμε λοιπόν αν θα επαναληφθεί η ιστορία και ο Παναθηναϊκός μείνει εκτός Ευρώπης κάτι που θα γίνει για δεύτερη σεζόν σε 29χρόνια.