Από την ημέρα που γράφτηκε ότι ο Μιχάλης θα σταματήσει το ποδόσφαιρο και το Sport24.gr αποκάλυψε (πριν την τοποθέτηση του Δημήτρη Μελισσανίδη) ότι ΑΕΚ και Παυλής θα συνεχίζουν μαζί για πολλά χρόνια (ίσως και για πάντα), διάφορα σενάρια που δεν ευσταθούν είδαν το φως της δημοσιότητας.

Ένα από αυτά ήθελε τον πρώην πλέον παίκτη της Ένωσης να σκέπτεται την παρακολούθηση σεμιναρίων προκειμένου να αποκτήσει δίπλωμα προπονητή και σε πρώτη φάση να ενταχθεί στο υπάρχον τεχνικό επιτελείο, έστω αρχικά ως μαθητευόμενος.

Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει και δεν είναι στις προτεραιότητες του Παυλή. Τουλάχιστον όχι τη δεδομένη χρονική στιγμή, διότι για το εγγύς μέλλον ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν η προπονητική ενταχθεί στις επαγγελματικές προσδοκίες και επιδιώξεις του.

Εξυπακούεται ότι προέχει η πλήρης αποκατάσταση της υγείας του γι αυτό και ως το ερχόμενο καλοκαίρι δεν πρόκειται να παρθεί από τον ίδιο και την ΑΕΚ οποιαδήποτε απόφαση για το κοινό μέλλον τους.

Ως τότε βέβαια η Ένωση θα του καταβάλει κανονικά τα συμφωνηθέντα του περασμένου καλοκαιριού (που αφορούν στο εν ισχύ συμβόλαιό του), ενώ ο Παυλής έχει λάβει την υπόσχεση του Ντούσαν Μπάγεβιτς ότι η αγαπημένη ομάδα του θα σταθεί στο πλευρό του και στο θέμα της υγείας του.

Οι τρεις δρόμοι…

Στην παρούσα φάση ο Παυλής και οι επικεφαλείς της ποδοσφαιρικής Ένωσης πορεύονται με ορίζοντα τον ερχόμενο καλοκαίρι. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες πρώτες σκέψεις σχετικά με το πώς και που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ο 24χρονος υπηρέτης της ΑΕΚ:

1. Πόστο στις Ακαδημίες της ομάδας. Η ιστορία του και μόνο, η αφοσίωσή του σε κάτι που ακολούθησε πιστά με κίνδυνο την ίδια τη ζωή του, θα μπορούσαν να αποτελούν φάρο για τους νεότερους, όσους μελλοντικά (υπό αυστηρά κριτήρια και συνθήκες) θα επιλέγονται για την στελέχωση των τμημάτων υποδομής.

Αν μη τι άλλο θα του ταίριαζε ένα επιτελικό πόστο δίπλα στον Άκη Ζήκο. Άλλωστε είναι ιδιαίτερα δεμένος με αυτές αφού από εκεί ξεπήδησε και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά κι ενώ υπήρξε ανακάλυψη του Τόνι Σαβέβκι ο οποίος τον είδε στη Μυτιλήνη και τον έφερε στην Αθήνα.

2. Πόστο στην επικοινωνία με τους οπαδούς: Είναι η γνωστή η σχέση του με το οπαδικό κίνημα. Είναι ένας από εκείνους, ο δικός τους άνθρωπος, όπως παλαιότερα ο Ντέμης Νικολαΐδης. Το πανό στο ματς με το Αιγάλεω δεν ήταν τυχαίο, ούτε η ερμηνεία του ασφαλώς.

Θα μπορούσε λοιπόν να συμβάλει στη διατήρηση της καλής συνεργασίας και σωστής επικοινωνίας ανάμεσα στην ΠΑΕ και στους οργανωμένους (και μη) οπαδούς.

3. Πόστο στο ποδοσφαιρικό τμήμα: Αναμφίβολα θα μπορούσε να είναι πολύτιμος για την ΑΕΚ παραμένοντας κοντά στην ομάδα και στους ποδοσφαιριστές της. Σαφώς και είναι πολύ νεαρός σε ηλικία για (επί παραδείγματι) το ρόλο του γενικού αρχηγού που κατέχει ο Βασίλης Δημητριάδης, ωστόσο υπάρχουν ήδη πολλοί ρόλοι γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα και σαφώς θα δημιουργηθούν σημαντικά περισσότερες θέσεις όταν η Ένωση ανέλθει στις επαγγελματικές κατηγορίες. Το κοντά στην ομάδα θα του ταίριαζε ίσως περισσότερο από κάθε τι άλλο, ωστόσο το θέμα είναι πως νιώθει και σκέφτεται εκείνος.