Το 2007 ήταν η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός βρέθηκε στις 16 καλύτερες ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ. Μέχρι τώρα. Οι ερυθρόλευκοι νίκησαν την Άρσεναλ με 1-0 και γκολ του Λεονάρντο και μετά την περυσινή απουσία τους από το Τσάμπιονς Λιγκ, επέστρεψαν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, αποφασισμένοι για να μείνουν και το έκαναν! Με τους Ραούλ Μπράβο και Όλαφ Μέλμπεργκ να κάνουν μεγάλη εμφάνιση και να είναι καίριοι σε όλες τις κρίσιμες στιγμές, τον Λεονάρντο να δικαιώνει τον Ζίκο για την επιλογή του αντί του Ζαϊρί και τον Λουτσιάνο Γκαλέτι να δίνει ύστερα από καιρό τον... γνωστό αέρα του στην αντεπίθεση, ο Ολυμπιακός πέτυχε το στόχο του.
Με 10 βαθμούς πραγματοποίησε μια εξαιρετική συγκομιδή, είχε εκτός έδρας μια ισοπαλία με την Άλκμααρ στην Ολλανδία και το κυριότερο κράτησε απόρθητο το Καραϊσκάκη, στοιχείο κλειδί για την πρόκρισή του, όχι μόνο αυτήν, αλλά και όσες έχει πετύχει ως τώρα στην Ευρώπη. Σταντάρ, Άλκμααρ και Άρσεναλ γνώρισαν όλες την ήττα στο Φάληρο και πλέον αυτό θα είναι και το μεγάλο όπλο του Ολυμπιακού και στην επόμενη φάση.

Ο αγώνας


Από τη στιγμή που ο Ζίκο επέλεξε αντί του -κάπως ανέτοιμου- Ζαϊρί, τον Λεονάρντο, ο Ολυμπιακός ήταν εκ των πραγμάτων... πιο αμυντικός. Άλλωστε, μπορεί για τον ερυθρόλευκο κόσμο, η ονειρική πρόκριση να ήταν με νίκη επί της Άρσεναλ (έστω και αυτής με τον στόπερ Κάιλ Μπάρτλεϊ που δεν ήταν στο περιοδικάκι που μοιράζουν στα ΜΜΕ πριν τον αγώνα!), αλλά για τους παίκτες και τον προπονητή του Ολυμπιακού και η σκέτη πρόκριση, μια χαρά θα ήταν. Στα πρώτα λεπτά του αγώνα, πάντως, η Άρσεναλ μπήκε πιο δυνατά, πίεσε -φλύαρα, αλλά πίεσε- την αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού και στο 11', ο Τίο Γουόλκοτ έπιασε ένα διαγώνιο σουτ, αναγκάζοντας τον Αντώνη Νικοπολίδη να προβεί στην πρώτη του απόκρουση.

Καλός στις αντεπιθέσεις, αλλά ως εκεί...


Με τον κόσμο να μεταδίδει έναν μικρό... εκνευρισμό, το ματς έφτασε σχεδόν στο πρώτο 15λεπτο, για να κάνει ο Ολυμπιακός την πρώτη οργανωμένη αντεπίθεσή του με τον Γκαλέτι να ξεπερνά τον Σονγκ από τα δεξιά, να μοιράζει την μπάλα στον Όσκαρ και εκείνος με τη σειρά του στον επερχόμενο Κώστα Μήτρογλου. Όμως, το σουτ του Έλληνα επιθετικού πέρασε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Φαμπιάνσκι. Και πάλι, όμως, ήταν το πρώτο "ξύπνημα" του Ολυμπιακού και η πρώτη φορά που έδειξαν οι παίκτες του Ζίκο να πατάνε καλά στα πόδια τους. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στο 17' (κόρνερ με τον Γκαλέτι, σουτ του Αβράαμ Παπαδόπουλου που κόπηκε εν τέλει από τον... Μέλμπεργκ), αλλά και στο 21', σε μια ακόμη ωραία αντεπίθεση των ερυθρολεύκων (από αριστερά ο Λεονάρντο, γέμισε προς τον Γκαλέτι ο οποίος με απευθείας, σκαστό σουτ, έστειλε την μπάλα στην εξωτερική πλευρά των διχτύων.

Στη συνέχεια ο ρυθμός έπεσε και για τις δύο ομάδες, με τον Ολυμπιακό που ενώ ήταν καλός όταν έτρεχε, δυσκολευόταν να δημιουργήσει απένατι σε στημένη άμυνα. Όμως, λες και έπαιξε ρόλο, όταν η Άλκμααρ προηγήθηκε με 1-0 στη Λιέγη, εναντίον της Σταντάρ, οι ερυθρόλευκοι ανέβασαν και πάλι την απόδοσή τους και για τρία λεπτά μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, πίεζαν πολύ την Άρσεναλ που μπορεί να είχε φρέσκα πόδια και... όρεξη από τους αναπληρωματικούς, αλλά κάποιες στιγμές "χανόταν". Τελευταία καλή στιγμή του πρώτου μέρους, όταν ο Γκαλίτσιος από τα δεξιά γέμισε στην περιοχή, ο Ραούλ Μπράβο επιχείρησε ένα φιλόδοξο σουτ στην κίνηση αλλά η μπάλα πέρασε άουτ .

Από τα αποδυτήρια... του ημιχρόνου

Στο 47' τα πάντα άλλαξαν! Σε μια ξαφνική αντεπίθεση, ο Λεονάρντο βρέθηκε από αριστερή διαγωνία θέση απέναντι από την εστία της Άρσεναλ και πλάσαρε ιδανικά τον Φαμπιάνσκι για να κάνει το 1-0 και να... βάλει φωτιά στο "Καραϊσκάκη". Για τον Ολυμπιακό ήταν το πιο... επιθυμητό ξεκίνημα στο δεύτερο ημίχρονο, αφού από εκεί και πέρα η ψυχολογία του ανέβηκε και μαζί η απόδοσή του. Ωστόσο, στο 50', ο Βέλα βρέθηκε μόνος του απέναντι από τον Αντώνη Νικοπολίδη και ενώ είχε μεγάλη ευκαιρία για να ισοφαρίσει άμεσα για την Άρσεναλ, ο Νικοπολίδης έσωσε τους Πρωταθλητές Ελλάδας!

Στα επόμενα 15 λεπτά, ο ρυθμός του αγώνα έπεσε και ο Ολυμπιακός άφησε τον ενθουσιασμό του στην άκρη, για να περάσει στη διαφύλαξη των κεκτημένων. Μέλμπεργκ και Ραούλ Μπράβο έκαναν εξαιρετική δουλειά στην άμυνα, αλλά υπήρξαν φορές που το κέντρο "πρόδωσε" την αμυντική γραμμή των ερυθρολεύκων, όπως στο 67' όπου ο Ράμσεϊ βρήκε με εξαιρετική μπαλιά τον Γουόλκοτ λίγο πριν την περιοχή του Ολυμπιακού, αλλά τελικά του σουτ του τελευταίου κόντραρε πάνω στον Ραούλ Μπράβο και κατέληξε κόρνερ.

Δύο λεπτά αργότερα, στο 69', η άμυνα του Ολυμπιακού εκτέθηκε και πάλι, με τον Βέλα να βρίσκεται τετ α τετ με τον Νικοπολίδη, αλλά να στέλνει -ένας Θεός ξέρει πώς- την μπάλα άουτ. Πολύ μεγάλη ευκαιρία για την Άρσεναλ, την οποία ακολούθησαν δύο από πλευράς Ολυμπιακού. Στο 72', η κάθετη, εξαιρετική, πάσα του Ντουντού έβγαλε τον Λεονάρντο μόνο του με τον Φαμπιάνσκι, αλλά δεν κατάφερε (και) αυτή τη φορά να σκοράρει.

Από το 80' και μετά ο κόσμος του Ολυμπιακού χόρευε ακόμη και όταν η Άρσεναλ έχανε ευκαιρίες για να ισοφαρίσει (είχε μια μεγάλη με τον Μέριδα, αλλά και ακόμη μία όπου ο Λεονάρντο έδιωξε πάνω στη γραμμή την μπάλα), αφού η πρόκριση ήταν σχεδόν αδύνατον να χαθεί, όπως και έγινε. Ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη που ήθελε με 1-0, πήρε την πρόκριση στις 16 ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ και πλέον η περυσινή απουσία του από την κορυφαία διασυλλογική της οργάνωσης, αρχίζει και μοιάζει με μια κακή παρένθεση...

Στιγμιότυπα από την σπουδαία νίκη του Ολυμπιακού





Οι πανηγυρισμοί στο φινάλε