Ολυμπιακός: Δεν αρκεί η διάθεση της Φενέρμπαχτσε για τον Σισέ

Δεν είναι η πρώτη φορά. Σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία. Αγαπημένος τόπος των τουρκικών ομάδων για να κάνουν, αλλά και να τσεκάρουν (πιθανά) ψώνια το ελληνικό πρωτάθλημα, αγαπημένη επίσης συνήθεια και για τα media των γειτόνων να εμπλέκουν ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στα μέρη μας με λογιών λογιών σενάρια.

Ένα από τα πλέον φορεμένα του τελευταίου διαστήματος είναι αυτό που θέλει τη Φενέρμπαχτσε να ενδιαφέρεται για τον Παπέ Σισέ του Ολυμπιακού.

Πέραν της διάθεσης όμως, η αλήθεια είναι πως δεν διαφαίνεται ρεαλιστικό υπόβαθρο για κάτι περισσότερο εκτός ακριβώς από αυτή τη σεναριολογία. Όχι αβάσιμη, αφού όντως ο Σισέ βρίσκεται στις λίστες των "καναρινιών", πέραν τούτου όμως ουδέν. Και ούτε μπορεί να δικαιολογηθεί.

Τη δεδομένη στιγμή η Φενέρ έχει τέσσερις κεντρικούς αμυντικούς. Οι δύο τελευταίες αγορές της, ο διεθνής Ούγγρος Ατίλα Σζαλάϊ (αποκτήθηκε τον Ιανουάριο του '21 από τον Απόλλωνα Λεμεσού έναντι 2.2 εκατ. ευρώ) και ο διεθνής Νοτιοκορεάτης Κιμ Μιν-Γιάε (αποκτήθηκε από την κινέζικη Γκουοάν έναντι 3 εκατ. ευρώ το περασμένο καλοκαίρι), αμφότεροι με συμβόλαιο ως το καλοκαίρι του 2025, είναι στη... βιτρίνα.

Και σ' ένα club άκρως ταλαιπωρημένο τα τελευταία χρόνια από λογιών οικονομικά προβλήματα (και με πάγιο τεράστιο χρέος), θεωρείται σίγουρο πως αν όχι και οι δύο, τουλάχιστον ο ένας εξ αυτών θα πωληθεί προκειμένου έτσι να ενισχυθούν τα ταμεία και (ουσιαστικά) να χρηματοδοτηθούν οι επόμενες μεταγραφικές κινήσεις.

Η Φενέρ, έχοντας επίγνωση της αγοράς που έχουν οι δύο στόπερ, δεν ζητάει λίγα. Ο Σζαλάι κοστολογείται στα +15 εκατ. ευρώ (οι ετήσιες απολαβές του είναι 800 χιλιάδες), ενώ ο Κιμ στα +20 (έχοντας ετήσιες απολαβές 2,1 εκατ. ευρώ και ρήτρα αποδέσμευσης 23).

Δικαιολογημένες οι όποιες ενστάσεις περί υπερτιμολόγησης, ωστόσο αφενός το ενδιαφέρον που έχουν συγκεντρώσει οι δύο ποδοσφαιριστές γεννάει ακόμη και... υπερβολές αφετέρου χρήσιμο είναι να επισημανθεί πως η τελευταία μεγάλη πώληση των "καναρινιών" ήταν ο Κοσοβάρος φορ, Βεντάτ Μουρίκι, ο οποίος παραχωρήθηκε στη Λάτσιο το καλοκαίρι του '20 έναντι 17.5 εκατ. ευρώ.

Περασμένα (οικονομικά) μεγαλεία

Όπως και να 'χει, είτε ο ένας είτε και οι δύο δεν πρόκειται να παραχωρηθούν φθηνά. Κάθε άλλο. Προφανής λοιπόν η ανάγκη εκ μέρους των ανθρώπων του αγωνιστικού σχεδιασμού της Φενέρ για έτοιμες, διάδοχες λύσεις, ειδικά εφόσον κανείς δεν μπορεί να βάλει τη δεδομένη στιγμή το χέρι του στη φωτιά πως και οι άλλοι δύο στόπερ που υπάρχουν στο δυναμικό των "καναρινιών", ο Τούρκος διεθνής Σερντάρ Αζίζ και ο Κονγκολέζος Μαρσέλ Τισεράν (παρότι δεσμεύονται με συμβόλαιο) θα παραμείνουν στο "Σαράτσογλου" και τη νέα σεζόν.

Και έτσι λοιπόν κολλάει - πάντα στη θεωρία - το θέμα του Σισέ, τον οποίο εννοείται πως γνωρίζουν στη Φενέρ και εννοείται πως θεωρούν επαρκέστατο για να καλύψει το όποιο κενό δημιουργηθεί στο καλοκαιρινό παζάρι. Ως εδώ όμως είναι τα... εύκολα, αφού αυτά είναι και τα... δωρεάν.

Όλα τα υπόλοιπα όμως, κοστίζουν. Και κοστίζουν πανάκριβα.

Ανεξαρτήτως λοιπόν του τι θα εισπράξει η Φενέρ από ενδεχόμενες πωλήσεις, αγορές πολλών εκατομμυρίων πλέον δεν κάνει. Ακόμη και στις πολυέξοδες παλαιότερες εποχές της, οι δαπανηρότερες αγορές κεντρικών αμυντικών ήταν αυτές του αρχηγού της εθνικής Δανίας Σίμον Κιάερ το 2015 από τη Λιλ έναντι 7.65 εκατ. ευρώ και λίγο πιο κάτω, έναντι 7.5 εκατ., αυτή του Ουρουγουανού Ντιέγκο Λουγκάνο στο μακρινό 2005.

Υπενθυμίζεται πως το buy out του Σισέ από τη Σεντ Ετιέν στον δανεισμό του στο δεύτερο μισό της περυσινής σεζόν στους "στεφανουά" ήταν 13 εκατ. ευρώ. Ποσό που αντικατοπτρίζει την τιμολόγηση του Ολυμπιακού για τον Σενεγαλέζο αμυντικό. Και αυτό πέρυσι.

Φέτος, που πραγματοποιεί την κατά γενική ομολογία καλύτερη σεζόν του με τα "ερυθρόλευκα", δικαιολογημένη είναι η εκτίμηση πως το μίνιμουμ των απαιτήσεων των πρωταθλητών Ελλάδας μπορεί να αυξηθεί.

Σε επίπεδο και ταβάνι που η Φενέρ, απλούστατα, δεν μπορεί να φτάσει. Είναι άλλωστε ενδεικτικό πως οι ακριβότερες αγορές της ιστορίας της, αμφότερες επιθετικών, ήταν μεν σε αυτό το όριο, αλλά ήταν μόλις δύο και ήταν... άλλων εποχών: 14 εκατ. ευρώ κόστισε ο Ισπανός Ντάνι Γκουίθα (2008) και 13 ο γνωστός μας Εμάνουελ Εμενίκε (2013).

Πλέον, σε τέτοια επίπεδα δαπάνης τα "καναρίνια", για πολλούς και διάφορους λόγους (FFP και UEFA, εγχώριο σύστημα οικονομικής επιτήρησης, αλλαγή πολιτικής και στροφή κατά το δυνατόν σε "έξυπνες" αγορές όπως ήταν συγκεκριμένα αυτές των Κιμ και Σζαλάι), δεν παίζουν για κανέναν λόγο. Και αυτό, επαναλαμβάνεται, ανεξαρτήτως του τι έσοδα θα έχουν από ενδεχόμενες πωλήσεις.

Ακόμη πάντως και στο απίθανο σενάριο που όντως η Φενερμπαχτσέ (σ.σ. η οποία για την ιστορία παλεύει να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο της επόμενης σεζόν, κυνηγώντας να προλάβει στο ιδανικό σενάριο τη 2η θέση και τη συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League, από το οποίο πιθανότατα θα κριθεί και η παραμονή του Ισμαήλ Καρτάλ στον πάγκο της - του μόνου που δέχτηκε να αναλάβει μετά την απόλυση Περέιρα, έχοντας χρονικό ορίζοντα το τέλος της τρέχουσας σεζόν) φτάσει σε τέτοια ασύγκριτα για την ιστορία της οικονομικά ύψη και πάλι δεν έχει πιθανότητες.

Και ο λόγος – ο κυριότερος όλων - είναι γιατί ο Σισέ, στην παρούσα φάση της καριέρας του και με τις αγωνιστικές μετοχές του εκτοξευμένες από τα πεπραγμένα της φετινής χρονιάς, δεν "βλέπει" προς Ανατολή τη συνέχιση της καριέρας του αν και εφόσον προκύψει η κατάλληλη προοπτική, αλλά αποκλειστικά και μόνο δυτικά!