Είναι δεδομένο ότι ο Πέδρο Μαρτίνς περίμενε πιο ομαλή μετάβαση από την προηγούμενη σεζόν στην εφετινή. Πλην της αποχώρησης του Ζοζέ Σα, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Τόμας Βατσλίκ και το μετέωρο βήμα του Ρούμπεν Σεμέδο, ο Ολυμπιακός δεν έχασε κάποιο άλλο από τα βασικά όπλα του.

Αντίθετα ενισχύθηκε σε όλες τις θέσεις της ενδεκάδας, κυρίως στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, όπου πλην του Τικίνιο, έριξαν άγκυρα οι έμπειροι Ονιεκούρου, Ρόνι Λόπες, Κούντε, αλλά και ο πολλά υποσχόμενος Αγκιμπού Καμαρά. Λογικά, το πάντρεμα για μια ομάδα καλά δουλεμένη εδώ και τρία χρόνια δεν θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα δύσκολο.

Στο ποδόσφαιρο, ωστόσο, τα πράγματα πολλές φορές δεν κυλούν σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό. Το νέο κύμα κορονοϊού που σάρωσε τις εγκαταστάσεις του Ρέντη στη διάρκεια των προκριματικών του Champions League, στέρησε, έστω και στα πέναλτι, την προσπάθεια για πρόκριση στους ομίλους και συνολικά ανακάτεψε περίεργα την τράπουλα. Τα περισσότερα "βαριά χαρτιά" της ομάδας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έχουν ρολάρει ακόμη, η ομάδα -ανεξαρτήτως προσώπων- δεν έχει βρει χημεία και ρυθμό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικά ερωτηματικά για το πώς θα παρουσιαστεί στον πρώτο κύκλο δύσκολων αγώνων που πλησιάζουν.

Την επόμενη Κυριακή (12/9, 20.30) οι πρωταθλητές υποδέχονται στο πλαίσιο της πρώτης αγωνιστικής τον -πάντα επικίνδυνο- Ατρόμητο, ενώ ακολουθεί η πρεμιέρα της φάσης των ομίλων του Europa League, με αντίπαλο την απρόβλεπτη Αντβέρπ στο Φάληρο.

Μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας, λοιπόν, και με 15 διεθνείς να έχουν άλλες υποχρεώσεις, η τεχνική ηγεσία καλείται να έχει πάνω απ’ όλα καθαρό μυαλό.

Το να χαθεί ξαφνικά η μπάλα, έπειτα από την μετριότατη εικόνα των οκτώ φιλικών και των έξι επίσημων αγώνων ως τώρα, δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Μέσα από τα παιχνίδια θα ανέβουν οι στροφές, θα ξεχωρίσουν οι καλύτεροι ανά θέση που θα πάρουν και φανέλα βασικού, θα φανεί το πότε η ομάδα θα φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα φόρμας.

Οι λίγοι σίγουροι

Αν το καλοσκεφτούμε, είναι ελάχιστες οι θέσεις της ενδεκάδας που έχουν "κλειδώσει". Ο Τόμας Βατσλίκ δεδομένα θα πάρει τη μερίδα του λέοντος στην υπεράσπιση της εστίας. Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, παρότι ακόμη δεν είναι στο 100% από πλευράς ρυθμού, θα ηγηθεί μιας άμυνας που εδώ και δύο χρόνια έμαθε να έχει πρώτο βιολί τον Ρούμπεν Σεμέδο.

Δικαιωματικά, λόγω προσόντων, ο Πορτογάλος από το Πράσινο Ακρωτήρι, ανέλαβε αυτή τη δουλειά, αλλά κάπου έχασε το μυαλό του, άρχισε να δίνει δικαιώματα με τη συμπεριφορά του εντός κι εκτός γηπέδων, με αποτέλεσμα εδώ κι ένα διάστημα να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ταπεινή μου άποψη, είναι ότι ανεξάρτητα με τα δικαιώματα που έχει δώσει ο 27χρονος στόπερ, πρέπει να παραμείνει ενεργός, έστω μέχρι να έρθει ο Γενάρης και να φύγει. Αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, αμείβεται με ένα εκατομμύριο plus ετησίως, είναι εν ενεργεία διεθνής, έστω και σε επίπεδο προεπιλογών στην παρούσα φάση.

Ακόμη, λοιπόν, κι αν η απόφαση για διαζύγιο δεν αλλάζει, η ομάδα και η διοίκηση οφείλουν να λειτουργήσουν έξυπνα. Το να κάνει μόνος του προπονήσεις ο Ρούμπεν, το μόνο που θα προκαλέσει είναι να μη βρεθεί ομάδα να τον αγοράσει ποτέ. Το να πληρώσει, όμως, ένα τσουχτερό πρόστιμο, βάσει εσωτερικού κανονισμού, αλλά να παραμείνει διαθέσιμος, αποτελεί την πιο συνετή λύση.

Μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο σε αυτή την ιστορία, θέση δίπλα στον "Πάπα" θα διεκδικήσουν οι Σισέ, Μπα, καθώς και ο πιτσιρικάς Μάρκοβιτς, ο οποίος ως τώρα τα πήγε πολύ καλά. Εναλλακτικές επιλογές υπάρχουν κι άλλες όπως ο πολύπειρος Αβραάμ, ο ταλαντούχος Καλογερόπουλος, ο νεοφερμένος –από την Ίντερ- Κινκουέ.

Ακόμη και τώρα, ωστόσο, δεν μπορεί ουδείς πλην του κόουτς να γνωρίζει πιο είναι το δίδυμό των στόπερ που θα πάρει το βάπτισμα του πυρός για το ξεκίνημα της σεζόν. Ανοιχτές είναι οι θέσεις και στα άκρα της άμυνας με τον Λαλά να μην έχει πείσει ακόμη, τον Ρέαμπτσιουκ να μη μπορεί να σπάσει το ταβάνι του, τον Ανδρούτσο να έχει αστάθεια στο δεξιό φτερό και τον 20χρονο διεθνή Πολωνό Καρμπόβνικ να θέλει σίγουρα χρόνο προσαρμογής.

Με λίγα λόγια, οι καπαρωμένες θέσεις στην πεντάδα (τέσσερις, συν τερματοφύλακας) στην άμυνα, είναι μόλις δύο (Βατσλίκ, Σωκράτης), ενώ φαίνεται πως έχει εγκαταλειφθεί η ιδέα του 3-4-3 που επίμονα δούλευε η τεχνική ηγεσία επί μήνες την προηγούμενη σεζόν, χάνοντας ενδεχομένως και πολύτιμο χρόνο για να βελτιώσει άλλες αδυναμίες…

Στη μεσαία γραμμή, η τριάδα Καμαρά, Εμβιλά, Μπουχαλάκη παραμένει ακλόνητη, με τον Γάλλο, ωστόσο, ακόμη να μην έχει ρολάρει και τον Κρητικό διεθνή να έχει μείνει πίσω λόγω covid κι ενός προβλήματος στη γάμπα. Εδώ υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δύο σοβαρές εναλλακτικές (Κούντε, Αγκιμπού) κι έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιοι θα κριθούν πιο έτοιμοι στην επόμενη… σέντρα.

Για τα άκρα της επίθεσης, είναι λογικό να υπάρχουν τεράστιες απαιτήσεις από τον Ονιεκούρου που στοίχισε 5 εκατομμύρια "ντούκου" και τον Ρόνι Λόπες, του οποίου η αξία του είχε φτάσει τα 28 εκατομμύρια και τώρα βρίσκεται στα 7.

Ο Νιγηριανός δείχνει πιο έτοιμος, ο Βραζιλιάνος με πορτογαλικό διαβατήριο, παρότι υψηλού επιπέδου από πλευράς ποιότητας, έχει εμφανιστεί ως τώρα βαρύς και χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό στο χορτάρι. Κάτι που σημαίνει πως τουλάχιστον στο ξεκίνημα της σεζόν ο Μαρτίνς θα βαδίσει στα σίγουρα με Μασούρα και Βαλμπουενά, όσο οι δύο… ωραίοι νέοι χρειάζονται χρόνο.

Τέλος, στην επίθεση ο Ελ Αραμπί ανεβάζει στροφές, ο Τικίνιο το ίδιο, ο Χασάν παρέμεινε, οπότε κι εδώ υπάρχει άνεση επιλογών ακόμη και για 4-4-2 ή 3-5-2, αλλά το πού θα καθίσει η μπίλια είναι ακόμη άγνωστο.

Δεν θα διαφωνήσω πως όλοι οι συνήθεις ύποπτοι για τη διεκδίκηση του τίτλου έχουν πολλά θέματα να λύσουν, ενώ μπαίνουν στη μάχη και με νέους προπονητές, πλην από τα όποια νέα πρόσωπα. Η κουβέντα, όμως, δεν γίνεται τόσο για τη μάχη εντός των τειχών που ο Ολυμπιακός μπαίνει ξανά από θέση ισχύος και πιο γεμάτος συνολικά από πέρυσι, αλλά το πότε ακριβώς η ομάδα θα ρολάρει όπως πρέπει για να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω στην Ευρώπη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η δουλειά και οι νέες προκλήσεις για τον Πέδρο Μαρτίνς δεν θα τελειώσουν ποτέ, όσο κάθεται στον κόκκινο πάγκο…