Ο Ολυμπιακός έμεινε στο 0-0 με τον Παναιτωλικό στο "Καραϊσκάκης" για την 4η αγωνιστική της φετινής Stoiximan Super League. Οι ερυθρόλευκοι γνώρισαν την πρώτη γκέλα της σεζόν και έχασαν την ευκαιρία να είναι η μοναδική ομάδα με το απόλυτο των βαθμών στο ξεκίνημα.

Το 0-0 έφερε την επίσκεψη του Βαγγέλη Μαρινάκη στα αποδυτήρια και αρκετή συζήτηση για την εικόνα του αγώνα, τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού και τις 66 σέντρες που επιχείρησαν οι παίκτες του.

Είχε ευκαιρίες για να το πάρει

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Μια ματιά στην εικόνα των τελικών και των expected goals μετά το τέλος του αγώνα.

Προφανώς μιλάμε για ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να πάρει ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι έφτασαν τα 2.3 xGoals, δεν είναι πως έμειναν στο 0-0 επειδή δεν κατάφεραν να φανούν απειλητικοί..

Είχαν 31 τελικές, αλλά μια σπάνια αστοχία αφού μόνο τέσσερις εξ αυτών βρήκαν την εστία των φιλοξενούμενων.

Έστω και χωρίς να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο, έστω και στο τέλος, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να έχει βρει τουλάχιστον ένα γκολ για να πάρει τη νίκη και να κάνει το 4Χ4.

Δεν το βρήκε και το 0-0 ήταν λογικό να προκαλέσει γκρίνια.

Ακραία επίδοση με 66 σέντρες

Όμως η κουβέντα δεν πρέπει να αφορά τόσο τους δύο βαθμούς, όσο την εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός στο χορτάρι. Το διαβάσετε ήδη στο SPORT24 από χθες, ας το επαναλάβουμε και τώρα.

Ο Ολυμπιακός έκανε απέναντι στον Παναιτωλικό 66 σέντρες στο open play, χωρίς να υπολογίζουμε δηλαδή σέντρες από εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ.

Οι 66 σέντρες δεν είναι απλώς πολλές. Είναι ακραία επίδοση, είναι 20 περισσότερες από τις 46, το προηγούμενο ρεκόρ που είχε από πέρυσι ο Παναθηναϊκός στον αγώνα απέναντι στη Λαμία.

Και ναι, όταν ο αντίπαλος αμύνεται μέσα στη μεγάλη του περιοχή, όταν το ματς είναι ακόμα κολλημένο στο 0-0 και ο χρόνος τελειώνει, τότε κάθε ομάδα στον κόσμο θα καταφύγει στις σέντρες.

Οι σέντρες ήταν πολλές και στο 1ο ημίχρονο

Έχει συμβεί σε όλους, θα συμβεί ξανά και στο μέλλον. Όμως, οι 66 σέντρες είναι ακραία επίδοση.

Δεν φτάνεις στις 66 σέντρες απλώς και μόνο επειδή ο αντίπαλος έχει παρκάρει το πούλμαν και ο χρόνος λιγοστεύει.

Για να φτάσεις στις 66 σέντρες πρέπει κι εσύ από μόνος σου να έχεις αποφασίσει πως θες να γεμίζεις στην περιοχή σε κάθε ευκαιρία. Όχι μόνο στο τέλος, αλλά σε όλο το ματς.

Ο Ολυμπιακός έκανε 21 σέντρες στο 1ο ημίχρονο, πολύ πριν αρχίσει να τον πιέζει ο χρόνος, πολύ πριν αρχίζει να μυρίζει γκέλα το ματς.

Σέντρες και με Βόλο και με Καλλιθέα

Στο περσινό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός έκανε κατά μέσο όρο 17 σέντρες το ματς. Στη σεζόν 2022-23 η επίδοσή του ήταν 12.4 σέντρες, το 2021-22 ήταν 13.

Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός μπήκε χθες στο ματς με τον Παναιτωλικό και στα πρώτα 45 λεπτά έκανε περισσότερες σέντρες από όσες έκανε πέρυσι σε 90 λεπτά. Επιπλέον, οι ερυθρόλευκοι είχαν 27 σέντρες στον Βόλο και 19 με την Καλλιθέα.

Τι θέλει ο Μεντιλίμπαρ

Γιατί;

Διότι το άμεσο παιχνίδι, οι γρήγορες επιθέσεις είναι πράγματα που αρέσουν στον προπονητή του. Ο Μεντιλίμπαρ θέλει πίεση, ένταση, άμεσες και γρήγορες επιθέσεις.

Η υπομονή, η κυκλοφορία, το χτίσιμο των επιθέσεων δεν έχουν μεγάλο χώρο στο Mendi-ball.

Από τις 13.2 στις 7.8 κατοχές με 10 ή περισσότερες πάσες

Ας αφήσουμε λοιπόν τις σέντρες και ας δούμε το εξής. Στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια στο φετινό πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός έχει μέσο όρο μόλις 7.8 κατοχές με 10 ή περισσότερες πάσες.

Το "μόλις" μπαίνει διότι μιλάμε για μια απίστευτα χαμηλή επίδοση. Στις προηγούμενες πέντε σεζόν, ο Ολυμπιακός δεν είχε ποτέ κάτω από 11 κατοχές με 10 ή περισσότερες πάσες.

Ο μέσος όρος των ερυθρόλευκων την προηγούμενη πενταετία ήταν 13.2 κατοχές με 10+ πάσες.

Από το 13.2 στο 7.8 η πτώση είναι τεράστια. Οφείλεται στο γεγονός ότι Βόλος, Athens Kallithea, Λαμία και Παναιτωλικός έχουν πιέσει τον Ολυμπιακό και δεν τον έχουν αφήσει να κυκλοφορήσει την μπάλα;

Προφανώς και όχι. Στα τέσσερα πρώτα ματς ο Ολυμπιακός έχει αντιμετωπίσει ομάδες που έχουν στόχο την παραμονή και σε αυτά τα παιχνίδια είχε 64% κατοχή.

Οπότε είναι θέμα απόφασης. Ο Μεντιλίμπαρ δεν θέλει κυκλοφορία και μεγάλες κατοχές. Θέλει γρήγορα μεταφορά μπροστά και επίθεση, τελική, σέντρα, γέμισμα.

Μία επίθεση με build up απέναντι σε Βόλο, Athens Kallithea, Λαμία και Παναιτωλικό

Πάμε και σε άλλη μία απόδειξη, τον τομέα των επιθέσεων με build up.

Επίθεση με build up έχουμε όταν μια ομάδα αλλάζει 10 ή περισσότερες πάσες και μετά φτάνει σε τελική ή σε ενέργεια στην αντίπαλη περιοχή.

Πόσες επιθέσεις με build up έχει κάνει ο Ολυμπιακός στα τέσσερα παιχνίδια με Βόλο, Athens Kallithea, Λαμία και Παναιτωλικό; Μία.

Οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν ούτε μία στα πρώτα τρία ματς. Νίκησαν χωρίς να φτάσουν ποτέ σε τελική μετά από 10 πάσες. Γιατί; Διότι ο Μεντιλίμπαρ δεν θέλει τέτοια πράγματα.

Και απέναντι στον Παναιτωλικό ο λογαριασμός έδειξε τα εξής: 72% κατοχή, 66 open play σέντρες, μία επίθεση με build up.

Το ποδόσφαιρό του, η Ευρώπη και τα ντέρμπι

Κάπως έτσι λοιπόν γίνονται 21 σέντρες στο πρώτο ημίχρονο και 66 συνολικά. Όχι μόνο γιατί ο Πετράκης πάρκαρε το πούλμαν, όχι μόνο γιατί οι ερυθρόλευκοι δεν έβρισκαν εστία με τίποτα, αλλά διότι ο Μεντιλίμπαρ είναι πολύ ΟΚ με τις μικρές, γρήγορες επιθέσεις.

Σέντρα σε κάθε ευκαιρία, τελική σε κάθε ευκαιρία. Όχι κυκλοφορία, γύρισμα της μπάλας, υπομονή, positional play, κτλ.

Ο Μέντι θέλει πίεση ψηλά, μικρές επιθέσεις, άμεσο ποδόσφαιρο, μακρινές μεταβιβάσεις και δεύτερες μπάλες. Με αυτά πέρυσι άλλαξε πρόσωπο στον Ολυμπιακό, ενσωμάτωσε τις προσθήκες του Ιανουαρίου και έφτασε σε έναν ιστορικό θρίαμβο στο Conference League.

Είναι πολύ πιθανό με αυτά τα όπλα να τον δούμε ανταγωνιστικό και στο Europa και στα ντέρμπι όταν έρθουν αυτά.