Ο Μεντιλίμπαρ είναι ίδιος, το ρόστερ όμως όχι

Ο Ολυμπιακός δεν περνάει κρίση, είναι υπερβολή να ειπωθεί κάτι τέτοιο. Σίγουρα όμως το 2-2 με τον Λεβαδειακό έφερε γκρίνια, σύννεφα, κτλ. Όχι ως μεμονωμένο συμβάν, αλλά ως ένα ακόμα παιχνίδι που δεν ικανοποιεί ούτε η εικόνα, ούτε το αποτέλεσμα.

Τι φταίει; Ή μάλλον, για να είμαστε πιο σωστοί, ποιες είναι οι αιτίες;

Nothing to see here, απλώς έχασε ευκαιρίες;

Ας αρχίσουμε με το απλό. Αν κάποιος θέλει να εξετάσει τα αποτελέσματα και μόνον αυτά, τότε δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζει και πολύ.

Ο Ολυμπιακός είχε τις φάσεις για να βγει νικητής και στις τρεις ισοπαλίες που έχει φέρει μέχρι τώρα. Θα είχε έξι βαθμούς περισσότερους αν απλώς είχε τη στοιχειώδη ευστοχία απέναντι στον Παναιτωλικό, τον Λεβαδειακό και τον Παναθηναϊκό.

Σ'αυτά τα τρία ματς οι ερυθρόλευκοι, είχαν συνολικά 6.21 xGoals χωρίς να υπολογίζουμε τα πέναλτι και πέτυχαν μόνο ένα γκολ, αυτό του Τσικίνιο απέναντι στον Λεβαδειακό.

Αν κάποιον τον νοιάζει μόνο η βαθμολογία, τότε το μόνο που έλειψε από τον Ολυμπιακό είναι η μέση αποτελεσματικότητα. Είχε ευκαιρίες, δεν τις έκανε γκολ, έχασε βαθμούς, συμβαίνει σε όλες τις ομάδες του κόσμου.

Nothing to see here, που λένε κι οι αστυνομικοί στις αμερικανικές ταινίες, προχωράμε.

Οι δύο βασικοί λόγοι που δεν ικανοποιεί

Αυτά για όσους νοιάζονται μόνο για το αποτέλεσμα. Πάμε τώρα να κοιτάξουμε στο χορτάρι.

Διότι η εικόνα στον αγωνιστικό χώρο δεν ικανοποιεί, ούτε γεμίζει το μάτι. Είτε κερδίζει, είτε χάνει βαθμούς, ο Ολυμπιακός ακόμα δεν έχει κάνει αρκετά παιχνίδια που να πείθουν ότι είναι καλά, στα επίπεδα που θα ήθελε να βρίσκεται σε αυτό το σημείο της σεζόν.

Γιατί; Για δύο λόγους:

1. Διότι αυτό είναι το ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ, το ίδιο ήταν και πέρυσι.
2. Διότι το ρόστερ έχει εμφανές έλλειμμα ποιότητας σε σχέση με πέρυσι.

Δεν έχει νόημα να αρχίσουμε τον τσακωμό για το αν το ένα φταίει περισσότερο από το δύο. Αντιθέτως έχει νόημα να αναλύσουμε όσο δεν πάει, αρχίζοντας με το Νο1.

• Ποιο είναι το ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ και πώς αποδεικνύεται ότι αυτά έκανε και πέρυσι;

Θα πάρετε απαντήσεις και στις δύο ερωτήσεις.

Πολύ λίγες κατοχές με 10+ πάσες και επιθέσεις με build up

Πάμε να τα δούμε όλα, ξεκινώντας με τη ματιά στον φετινό Ολυμπιακό.

Αρχίζουμε με τις κατοχές με 10 ή περισσότερες πάσες. Αυτή είναι η εικόνα μετά τις πρώτες οκτώ αγωνιστικές της φετινής Stoiximan Super League.

Ο Ολυμπιακός όχι μόνο απουσιάζει από τις πρώτες θέσεις, αλλά βρίσκεται στην 6η θέση, με επίδοση που δεν έχει την παραμικρή σχέση με εκείνες των μεγάλων ομάδων.

Η ομάδα του Μεντιλίμπαρ κάνει μόλις 6.9 κατοχές με 10 ή περισσότερες πάσες. Λιγότερες ακόμα κι από ομάδες σαν τον Αστέρα και τον Ατρόμητο, την ώρα που όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν διψήφια επίδοση. Σίγουρα ακραίο.

Συνεχίζουμε με τις επιθέσεις με build up. Με τις φορές δηλαδή που μια ομάδα αλλάζει 10 ή περισσότερες πάσες και μετά φτάνει σε τελική ή έστω σε ενέργεια στη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου.

Παρόμοια εικόνα. Ο Ολυμπιακός μακριά από τις πρώτες θέσεις, με επίδοση πολύ μακριά από τις κορυφαίες. Ο Παναθηναϊκός έχει 3+ επιθέσεις με build up, οι άλλες μεγάλες ομάδες έχουν πάνω από δύο και οι ερυθρόλευκοι έχουν μόλις 0.8.

Ούτε μία επίθεση με build up ανά παιχνίδι δεν κάνουν οι ερυθρόλευκοι, που βλέπουν από πάνω τους ομάδες σαν τον Αστέρα και τη Λαμία.

Πάρα πολλές σέντρες και πολλή ένταση στην πίεση ψηλά

Συνεχίζουμε με τις open play σέντρες. Τις σέντρες δηλαδή που κάνουν οι ομάδες στην κανονική ροή του παιχνιδιού και όχι εκείνες από εκτελέσεις φάουλ ή κόρνερ.

Όχι μόνο πρώτος ο Ολυμπιακός, αλλά μακράν του δευτέρου. Οι ερυθρόλευκοι κάνουν 28.6 σέντρες ανά αγώνα, την ώρα που καμία άλλη ομάδα δεν περνάει τις 18.

Κλείνουμε τη ματιά στις φετινές επιδόσεις με αυτήν στο PPDA.

Όπως έχουμε πει και παλαιότερα, το PPDA μετράει πόσες πάσες κάνει ο αντίπαλος στο δικό του μισό και στο κέντρο πριν μια ομάδα "παρέμβει" με αμυντική ενέργεια, κλέψιμο, φάουλ, μονομαχία, κτλ.

Στην ουσία όσο πιο χαμηλό είναι το PPDA μιας ομάδας, τόσο περισσότερο πιέζει ψηλά στο γήπεδο.

Εδώ ο Ολυμπιακός είναι ψηλά. Μόνο η ΑΕΚ του Αλμέιδα πιέζει με μεγαλύτερη ένταση ψηλά στο γήπεδο από τον Ολυμπιακό, με τις δύο ομάδες να είναι οι μόνες που έχουν επίδοση κάτω από το 8.0

Τι έκανε στα 14 περσινά ματς;

Αφήνουμε τις ματιές στη φετινή σεζόν και τη σύγκριση με τις άλλες ομάδες του πρωταθλήματος. Πάμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.

Πάμε να συγκρίνουμε τον φετινό Ολυμπιακό με αυτόν των προηγούμενων πέντε σεζόν. Πάμε να δούμε πως συγκρίνονται οι φετινές επιδόσεις με αυτές των προηγούμενων χρόνων, αλλά και κάτι ακόμα, ακόμα πιο σημαντικό:

• τι έκανε ο Ολυμπιακός στα 14 ματς που έδωσε στο περσινό πρωτάθλημα με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο;
  

Ας δούμε λοιπόν ακριβώς τις ίδιες κατηγορίες, με την ίδια σειρά.

Ακραίες επιδόσεις και πέρυσι, όχι μόνο φέτος

Αυτές είναι οι επιδόσεις του Ολυμπιακού στις κατοχές με 10+ πάσες από το 2019 μέχρι και σήμερα. Η γκρι κολώνα είναι οι 14 περσινοί αγώνες του Μεντιλίμπαρ και η κόκκινη η φετινή επίδοση.

Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα ομάδα που έκανε 12+ κατοχές με 10+ πάσες. Και στις τρεις χρονιές του Μαρτίνς και στη σεζόν με Κορμπεράν/Μίτσελ/Ανιγκό και πέρυσι με Μαρτίνεθ/Καρβαλιάλ.

Φέτος έχει "ξαφνικά" την τεράστια πτώση στο 6.9. Αλλά το "ξαφνικά" δεν ισχύει. Διότι όπως φαίνεται στην γκρι κολώνα, ο Μεντιλίμπαρ έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα στα 14 παιχνίδια που πρόλαβε να δώσει στο περσινό πρωτάθλημα.

Ο μέσος όρος του Ολυμπιακού με τον Βάσκο στο τιμόνι ψαλιδίστηκε στο μισό. Από πέρυσι, όχι φέτος.

Συνεχίζουμε με τις επιθέσεις με build up.

Ακριβώς ίδια εικόνα. Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα στις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος στις επιθέσεις με build up και ξεπέρασε και το 3.0 στην κακή σεζόν του 2022-23 με Κορμπεράν/Μίτσελ/Ανιγκό.

Οι ερυθρόλευκοι έκαναν το ίδιο πέρυσι με Μαρτίνεθ/Καρβαλιάλ και σε ένα ματς με τον Συλαϊδόπουλο, μέχρι που ανέλαβε ο Μεντιλίμπαρ. Άμεση πτώση στο 1.6, ακόμα μεγαλύτερη φέτος στο 0.8.

Προχωράμε με τις σέντρες στην κανονική ροή του αγώνα.

Ο Ολυμπιακός συνήθες έκανε 12-13 σέντρες το παιχνίδι. Την πρώτη χρονιά του Μαρτίνς έκανε 16 και το ίδιο έγινε και πέρυσι, μέχρι να αναλάβει ο Μεντιλίμπαρ.

Ήρθε ο Βάσκος και οι σέντρες ανέβηκαν αμέσως, για πρώτη φορά πάνω από τις 20, ενώ όπως είδαμε φέτος είναι στο εξωφρενικό 28.6.

Και κλείνουμε αυτή τη ματιά με το PPDA, με την ένταση δηλαδή στην πίεση ψηλά στο γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός πίεσε περισσότερο ψηλά στο γήπεδο το 2020-21, στη 2η και καλύτερη σεζόν του Μαρτίνς. Η πίεση επανήλθε σε μονοψήφιο PPDA την περσινή σεζόν και φέτος με τον Μεντιλίμπαρ είναι στην εξωφρενική επίδοση-ρεκόρ για τον Ολυμπιακό, το 7.8.

Αυτό το ποδόσφαιρο του αρέσει, αυτό παίζει όλη του την καριέρα

Τελειώσαμε με τα γραφήματα, πάμε στα συμπεράσματα.

Υποθέτω πως είναι σαφές: ο Μεντιλίμπαρ παρουσιάζει αυτήν την εικόνα για τον πολύ απλό, τον πολύ ξεκάθαρο λόγο: αυτό το ποδόσφαιρο του αρέσει, αυτό διδάσκει, αυτό παίζει όλη του την καριέρα.

Ο,τι κάνει φέτος, το έκανε και πέρυσι. Με το καλημέρα, αμέσως.

Το μοναδικό που δεν έγινε αμέσως πέρυσι ήταν το φουλ γκάζι στην πίεση ψηλά. Λογικό, διότι ο Ολυμπιακός είχε ταυτόχρονα την ιστορική πρόκριση του Conference League και στην Ελλάδα έπαιζε σχεδόν μονίμως μετά από ευρωπαϊκές αναμετρήσεις πολύ υψηλών απαιτήσεων: προφανώς και δεν ήταν ώρα για τρελή πίεση.

Αφού τα ίδια έκανε πέρυσι, γιατί δεν τα πήραμε χαμπάρι;

Λογική ερώτηση, με εύκολη απάντηση.

Πρώτον, διότι πέρυσι ο Μεντιλίμπαρ ήταν στον πάγκο στα θρυλικά ματς του Conference. Οπότε η προσέγγιση του ήταν λογική στα μάτια κόσμου/Τύπου γιατί "μα έτσι, σφιχτά παίζεις στην Ευρώπη, δεν είναι για χτίσιμο επιθέσεων και τέτοια".

Δεύτερον, διότι η Ελλάδα πέρασε σε 2η μοίρα και επιπλέον 9 από τα 14 ματς που ο Μεντιλίμπαρ κάθισε στον πάγκο στο πρωτάθλημα ήταν ντέρμπι. "Ούτε εκεί είναι ώρα για build up και κατοχές", λένε συνήθως οπαδοί και δημοσιογράφοι.

Με λίγα λόγια, στο περσινό διάστημα του Μεντιλίμπαρ μετρούσε κυρίως το αποτέλεσμα κι αυτό ήρθε με ένα τρόπαιο που έγραψε ιστορία. Ποιος νοιάζεται για το τι συμβαίνει στο χορτάρι;

Αυτές είναι οι αρχές του

Ουδέποτε υπήρξε πραγματική συζήτηση για το ποδόσφαιρο που διδάσκει και παίζει αυτός ο φοβερός τύπος που πήρε το ευρωπαϊκό.

Αυτή η συζήτηση, είτε την κάνεις πέρυσι είτε την κάνεις φέτος, αυτά τα συμπεράσματα έχει:

1. Δεν υπάρχει κανένα σοβαρό ενδιαφέρον για κυκλοφορία μπάλας ή χτίσιμο επιθέσεων, positional play, κτλ.
2. Χωρίς την μπάλα, υπάρχει βασική οδηγία, στα όρια της απόλυτης ανάγκης, για πίεση ψηλά στο γήπεδο, για τρεξίματα, ένταση.
3. Με την μπάλα, το πλάνο είναι όχι πολύ πέρασμα της μπάλας από το κέντρο, αλλά αντιθέτως, άμεση μετάβαση με βαθιές μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση και οι μεσοεπιθετικοί πάνε στις δεύτερες μπάλες.
4. Και αν τα γκολ δεν έρθουν από κλέψιμο ή long ball/2nd ball, τότε πάμε σε σέντρες. Όσες χρειαστούν, ακόμα και 66, όπως έγινε με τον Πανσερραϊκό.

Αυτά είναι και δεν αλλάζουν, ούτε επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες.

• Δεν παίζει ρόλο αν ανέλαβε μέσα στη σεζόν ή αν έκανε προετοιμασία.
• Δεν παίζει ρόλο αν παίζει στην Ευρώπη ή απέναντι στον Λεβαδειακό.
• Δεν παίζει ρόλο το ρόστερ, αν έχει τον Φορτούνη ή τον Μαρτίνς.

Έτσι και μόνον έτσι παίζει ο Μέντι. Πάμε παρακάτω.

Αμφισβητεί κανείς το έλλειμμα ποιότητας;

Αφού εξηγήσαμε το ποδόσφαιρο του Βάσκου κι αποδείξαμε ότι τα ίδια έκανε και πέρυσι, μπορούμε πλέον να αφήσουμε το Νο1 και να πάμε στο Νο2.

Ε, οκ, υπάρχει κανείς που να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει έλλειμμα ποιότητας σε σχέση με πέρυσι; Ο Κάρμο έμεινε στο κέντρο της άμυνας και ο Ελ Κααμπί έμεινε στην κορυφή της επίθεσης.

Δεν συνέβη το ίδιο στις θέσεις ανάμεσά τους. Φορτούνης, Ποντένσε, Όρτα, Ιμπόρα δεν είναι εδώ. Υπάρχει παίκτης που να παίζει στη θέση τους και να έχει αποδειχθεί μέχρι στιγμής ισάξιος ή έστω στην ίδια κατηγορία με αυτούς;

Δεν νομίζω. Ο Μουζακίτης έχει έρθει για να δώσει πνοή και φρεσκάδα στο κέντρο, στην επίθεση ο Κωστούλας πήγε να πάρει μόνος του το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ενώ την καλύτερη εμφάνιση εξτρέμ για φέτος την έχει κάνει μάλλον ο Ροντινέι.

Τι έχει πάρει από τις μεταγραφές;

Ο Ολυμπιακός ακόμα περιμένει να πάρει πράγματα από τον Βέλντε, τον Ολιβέιρα, τον Γκαρθία, τον Γιάρεμτσουκ, τον Στάμενιτς και πάνω από όλους, από τον Γουίλιαν.

Τον Γιαζιτσί δεν τον βάζουμε στην εξίσωση διότι δεν έχει κλείσει μήνα ακόμη.

Θα ομορφύνουν την εικόνα με ατομικές ενέργειες, αλλά δεν θα αλλάξουν την τακτική

Καταλαβαίνω πως υπάρχει η συζήτηση πως ο Μεντιλίμπαρ έχει και εδώ ευθύνη, ότι κάπου φταίει κι αυτός που δεν έχουν δείξει ακόμα πράγματα, ότι έκανε παράξενες επιλογές, όπως αυτή του Ανδρούτσου, κτλ.

Ας δεχθούμε για την οικονομία της συζήτησης πως όλα αυτά είναι σωστά και πως από εδώ και πέρα ο Βάσκος θα κάνει μόνο σωστές επιλογές στην ενδεκάδα και τις αλλαγές.

Πόσο θα βελτιωθεί η εικόνα αν γίνει αυτό, από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ θα παραμείνει ίδιο, όπως ίδιο θα μείνει και το έλλειμμα ποιότητας σε σχέση με πέρυσι;

Ακόμα και με ενεργές όλες τις μεταγραφές, ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να παίζει το ίδιο ποδόσφαιρο.

Απλώς αν παίξουν καλύτερα οι μεταγραφές, τότε θα ομορφύνουν την εικόνα με τις δικές τους ενέργειες. Ατομικά, όχι επειδή θα αλλάξει κάτι στην τακτική.

Θα κάνει ποτέ ο Γουίλιαν αυτά που έκανε ο Φορτούνης;

Κι ακόμα και με όλες τις μεταγραφές ενεργές, είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή να φανταστεί κανείς πως ο Βέλντε θα κάνει αυτά που έκανε ο Ποντένσε, ο Ολιβέιρα θα κάνει αυτά που έκανε ο Όρτα και ο Γουίλιαν αυτά που έκανε ο Φορτούνης.

Δεν μοιάζει πολύ πιθανό. Θα υπάρξει βελτίωση με αυτούς να προσφέρουν περισσότερα; Σίγουρα. Θα φτάσει ο πήχης στα περσινά επίπεδα; Δύσκολο.

Και για να το κλείσουμε, όσο είναι παράλογο να ζητήσει κανείς από τον Μεντιλίμπαρ να παίξει στα 63 του κάτι άλλο από αυτό που παίζει όλη του τη ζωή, άλλο τόσο είναι υπεραισιόδοξο να περιμένει ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ρόστερ τρόπος να γίνουν αυτά που έκαναν πέρυσι οι παίκτες που λείπουν.