Rewind κοντά τρία χρόνια πίσω. Σε έναν άλλο, τελείως, κόσμο. Ο Πάουλο Μπέντο είχε μόλις συμπληρώσει έναν στα ηνία της εθνικής ομάδας της Νότιας Κορέας και, τέλη Σεπτεμβρίου του 2019, ετοιμάζονταν να δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου για την ανακοίνωση αποστολής των «τίγρεων» για τα επόμενα παιχνίδια τους στο πλαίσιο των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002.

Η μενταλιτέ, η προσέγγιση, ο δημόσιος λόγος και συμπεριφορά του Πορτογάλου τεχνικού, όλα ευανάγνωστα πλέον και στους νέους επαγγελματικούς οικοδεσπότες του. Γι’ αυτό και τους έκανε τρομερή εντύπωση η αποδοχή εκ μέρους του Μπέντο να μιλήσει σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου, ονομαστικά για έναν από τους παίκτες που είχε συμπεριλάβει στην αποστολή.

Τον Ιν Μπέομ Χουάνγκ. Μαζί κάνανε το ντεμπούτο τους. Πρώτο παιχνίδι του Μπέντο στον πάγκο των Ασιατών στις 7 Σεπτεμβρίου 2018 κόντρα στην Κόστα Ρίκα. Πρώτη κλήση τότε του νέου μεταγραφικού αποκτήματος του Ολυμπιακού, στα 22 του χρόνια. Από τότε, δεν τον άφησε ποτέ εκτός των επιλογών του ο Πορτογάλος. Και ας ήταν η κριτική σταθερό αποτέλεσμα των εμφανίσεων, ασταθών τουλάχιστον, του πουλέν του, με τα media της χώρας να μην βρίσκουν λόγους για την επιμονή του Μπέντο.

Ψηλά τα στάνταρντ της σύγκρισης μιας και ο rookie προαλείφονταν από τον Ιβηρα εκλέκτορα ως ο φύσει και θέσει διάδοχος του Κι Σουνγκ Γιονγκ, μέσου με θητεία - μεταξύ άλλων - στη Σέλτικ, στη Σουόνσι, στη Σάντερλαντ και στη Νιουκάστλ. Δεν τα ικανοποιούσε ο Χουάνγκ, ξεσπάθωναν οι πατριώτες του. Και κατά του ίδιου και κατά του Μπέντο.

Μέχρι όμως εκείνη την στιγμή. Μέχρι εκείνη τη συνέντευξη Τύπου στην οποία ο αλλοτινός τεχνικός των πρωταθλητών Ελλάδας φρόντισε – μια και καλή – να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να καταστήσει σαφώς πως ο Χουάνγκ ήταν, είναι και θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δικής του ομάδας.

«"Υπάρχουν τόσα πολλά πλεονεκτήματα που έχει στο παιχνίδι του και δίνει στο δικό μας παιχνίδι ο Χουάνγκ, που πραγματικά δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να τα εξηγήσω και να τα απαριθμήσω όλα. Είναι ένας μέσος με χαρίσματα και δυνατότητες που μπορεί να χαρακτηριστεί παντός καιρού. Μπορεί να παίξει τα πάντα και παντού. Καταλαβαίνει και βοηθάει τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Αντιλαμβάνεται απόλυτα και ανταποκρίνεται άψογα σε όποιον ρόλο του δοθεί".

Ντος Σάντος: "Αξιοποιεί κινήσεις συμπαικτών και χώρο"

Αυτή είναι η πρώτη αρμόδια περιγραφή του τι σόι ποδοσφαιριστής είναι ο 26χρονος πλέον Ασιάτης μέσος. Δεν είναι η μόνη. Με τη συστατική επιστολή του Μπέντο ο Χουάνγκ είχε μερικούς μήνες νωρίτερα, άνοιξη του ’19, αφήσει την πατρίδα του μετακομίζοντας στο MLS και στους Vancouver Whitecaps. Ζορίστηκε πολύ. Απαιτητική η μετάβαση, παρότι πήγε εκεί με τον μεγαλύτερο αδερφό και τη μητέρα του. Παρότι στην ευρύτερη περιοχή του Βανκούβερ ζουν περίπου 50.000 συμπατριώτες του. Παρότι ήξερε εξαιρετικά – για τα δεδομένα του σύγχρονου Νοτιοκορεάτη – αγγλικά.

Άλλο ποδόσφαιρο, άλλες συνθήκες. Ενδεικτικό ότι τα 2/3 των παιχνιδιών στα οποία αγωνίστηκε στις ΗΠΑ ήταν σε γήπεδα με συνθετικό χλοοτάπητα. Ακόμη ακόμη και οι αποστάσεις. Τεράστιες. Πέντε ώρες ήταν η πλέον κοντινή σε εκτός έδρας παιχνίδι. Ολες, εννοείται, καλύπτονταν αεροπορικώς. Επαιξε όμως. Και έπαιξε πολύ. Δεν γίνονταν αλλιώς. Το welcome του προπονητή του – Καναδός, αλλά γεννημένος και μεγαλωμένος στην Πορτογαλία – Μαρκ ντος Σάντος, επίσης χαρακτηριστικό των όσων έφερνε το παιχνίδι του Νοτιοκορεάτη στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.

"Είναι προικισμένος τεχνικά, πλήρης σε αυτόν τον τομέα. Μέσος που του αρέσει η κατοχή της μπάλας γιατί ξέρει ακριβώς τι να την κάνει. Στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου βλέπει πράγματα, δημιουργεί καταστάσεις. Και το κάνει άρτια και πολύ γρήγορα. Είναι διορατικός. Αξιοποιεί τόσο τις κινήσεις των συμπαικτών του όσο και τον χώρο.

Είναι ένας παίκτης υψηλού επιπέδου. Και με τη νοοτροπία και το work ethic που έχει είμαι σίγουρος πως θα φτάσει ακόμη πιο ψηλός. Ο ρόλος του στο γήπεδο είναι, σχηματικά, ως Νο8, μπροστά από τον αμυντικό χαφ. Μπορεί όμως να παίξει και δίπλα του, αλλά και να καλύψει και μόνος του αυτόν τον ρόλο αν χρειαστεί. Γενικά, το skill set που διαθέτει του επιτρέπει να καλύψει επαρκώς κάθε θέση και ρόλο στο κέντρο του γηπέδου", το συνοπτικό scouting report του τεχνικού του Χουάνγκ στους Whitecaps.

Μειονεκτήματα σύμφωνα με αυτό; "Πρέπει να γίνει πιο θαρραλέος όταν φτάνει στην αντίπαλη περιοχή. Το κάνει συχνά μέσα στο παιχνίδι, οπότε πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται και να δουλεύει πως θα τελειώσει ο ίδιος τις φάσεις, αν έχει την ευκαιρία, αντί να κοιτάει αποκλειστικά να τις δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του", (σ.σ. ένας από αυτούς, σε εκείνο το πρώτο φεγγάρι στο Βανκούβερ, ο εξτρέμ από τη Γουινέα Λας Μπανγκουρά, ο οποίος αγωνίστηκε στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν στη Λαμία).

Σλούτσκι: "Μπορεί να κοντρολάρει το παιχνίδι"

Προφανώς και δεν μέτρησε για την αναβάθμιση στο επόμενο level. Από ΗΠΑ, Ρωσία. Από Βανκούβερ, Καζάν και από Whitecaps, Ρούμπιν. Ζούσε και ανέπνεε – και ακόμη το κάνει – με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μεγαλώνοντας βλέποντας Premier League και Bundesliga, έφτασε να πατήσει στη Γηραιά Ηπειρο συμφωνώντας με μια ομάδα, η οποία γεωγραφικά ακουμπάει στην Ασία.

Πέραν του σκαλοπατιού που προσέφεραν οι Τατάροι, πέραν της μισθολογικής ανέλιξης (700.000 ευρώ ετησίως το συμβόλαιο του εκεί, σχεδόν το διπλάσιο από όσα κέρδιζε στο MLS), ο λόγος που εμπιστεύτηκε αυτή τη διαδρομή ήταν ο Λεονίντ Σλούτσκι. Οπου σταθεί και όπου βρεθεί, ως και σήμερα, εξυμνεί τον Ρώσο τεχνικό, ο οποίος και τον κέρδισε πριν καν συνεργαστούν. Και προφανώς κρίνοντας από τα – επίσης σπανιότατα δημοσίως – σχόλια του Σλούτσκι, τα αισθήματα ήταν αμοιβαία.

"Αυτό που σκέφτομαι για τον Χουάνγκ είναι πως πρόκειται για ένα Νο8, με τεχνικά χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σε Νο10 και διάθεση για πίεση που απαντάται σε Νο6. Τρέχει συνέχεια, είναι πολύ αποτελεσματικός με την μπάλα στα πόδια και είναι έξυπνος. Εχουμε καλούς ποδοσφαιριστές στην ομάδα μας, οι οποίοι μπορούν και επηρεάζουν άμεσα το παιχνίδι. Δεν έχουμε όμως αρκετούς που μπορούν να το κοντρολάρουν, να το ελέγξουν. Στον Χουάνγκ νομίζω πως βρήκαμε έναν".

Ζόρι (εννοείται πως) είχε και στη Ρωσία. Άλλο ποδόσφαιρο, άλλες συνθήκες (και εκεί). Εκεί μάλιστα δεν είχε καν τους δικούς του ανθρώπους. Ο κόσμος άλλαξε με την εμφάνιση της πανδημίας, μοιραία τα δεδομένα που έφερε ο covid δεν βοήθησαν ούτε στη δική του προσαρμογή στο Καζάν. Δεν έβγαινε από το σπίτι παρά μόνο για προπόνηση ή για παιχνίδια. Εκανε πάνω από δέκα μήνες να επισκεφθεί, έστω και για λίγες μέρες, στην πατρίδα του.

Επαιξε όμως. Παρά τα προβλήματα - τον Ιανουάριο του ’21 ερέθισε τον αχίλλειο επειδή έτρεχε, μόνος του, για αρκετό διάστημα στον δρόμο. Λίγο πριν φύγει την περασμένη άνοιξη, απόρροια του πολέμου στην Ουκρανία, έσπασε το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του, τραυματισμός που τον ταλαιπώρησε ως τις αρχές του καλοκαιρού – έπαιξε, ανταποκρινόμενος σε όσα ο Σλούτσκι περίμενε και τον προόριζε.

Με εμπειρία πλέον σε διάφορους ρόλους, σχήματα και θέσεις, πρωτίστως κέρδισε τον σεβασμό των συμπατριωτών του. Αυτόν που τρία χρόνια πριν ούτε λίγο ούτε πολύ αναρωτιόντουσαν γιατί καλείται στην εθνική τους ομάδα, πλέον τον προσομοιάζουν με τον ανυπέρβλητο Λούκα Μόντριτς. Ιεροσυλία προφανώς, παρά ταύτα, ενδεικτική - έστω και κατά προσέγγιση - των μέτρων που καλύπτει στο γήπεδο, του στιλ και του τρόπου που τα καλύπτει, που παίζει το παιχνίδι.

Στο φινάλε, ως επιμύθιο, η δική του θεώρηση. Μετά τους προπονητές με τους οποίους έχει συνεργαστεί στην καριέρα του, η δική του οπτική για το που και πως αποδίδει καλύτερα, για το που και τι του ταιριάζει περισσότερο.

"Κάθε ποδοσφαιριστής έχει μια θέση στο γήπεδο στην οποία αισθάνεται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Εχω και εγώ και θέση, αλλά και διάταξη που μου ταιριάζουν περισσότερο. Προτιμώ να παίζω ως Νο8 και από εκεί και πέρα, αναλόγως τον σχηματισμό, ως Νο10. Ετσι και εκεί νομίζω πως μπορώ να δείξω καλύτερα τις δυνατότητές μου στο γήπεδο.

Αυτό που όμως έχει σημασία είναι πως ανεξαρτήτως που θα αγωνιστώ, σε ποιον ρόλο, θα πρέπει να βρίσκω τρόπους να αναδεικνύω τα χαρακτηριστικά μου, να παίζω καλά και να βελτιώνομαι, ώστε να μπορώ να ανταποκρίνομαι οτιδήποτε και αν χρειαστεί να κάνω στο κέντρο".