Από το 2014 μέχρι το 2018 ο Αλμπέρτο Μποτία ήταν ο βασικός κεντρικός αμυντικός του Ολυμπιακού. Τέσσερα χρόνια, 106 συμμετοχές και έντεκα γκολ για έναν δυναμικό στόπερ, με καλές στιγμές, αλλά και παιχνίδια στα οποία υπήρχε γκρίνια προς το πρόσωπό του. Δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από το λιμάνι, ο 32χρονος Ισπανός μίλησε στο Sport24.gr για την τετραετία με τους "ερυθρόλευκους" και για την καριέρα του μέχρι σήμερα.

Τα παιδικά του χρόνια, η πολύ όμορφη και συγκινητική ιστορία με τη μητέρα του, η Masia και το ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα με τη Μπαρτσελόνα, αλλά και η συνεργασία με τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Η μεταγραφή στη Χιχόν, το μαρκάρισμα στον Κριστιάνο Ρονάλντο που οδήγησε στην αποβολή του και ακολούθως το deal με τον Ολυμπιακό.

Οι προπονητές που ξεχώρισε, το παιχνίδι που θυμάται περισσότερο, οι καλές και οι άσχημες στιγμές του. Παίκτης της Al-Wahda, πια, ο Αλμπέρτο Μποτία μίλησε από τη Σαουδική Αραβία όπου βρίσκεται. Μια αναδρομή από τη νεαρή ηλικία, όταν άρχισε να παίζει μπάλα σε ένα χωριό κοντά στη Μούρθια, έως το 2018, οπότε και ο κύκλος του στην Ελλάδα είχε κλείσει.

Η μητέρα μου είχε πρόβλημα στα πόδια, εγώ βιαζόμουνα να πάω στην προπόνηση και ήμουν πάντα 30 μέτρα μπροστά της

- Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για το ποδόσφαιρο;

"Η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Ο αδερφός μου και ο ξάδερφός μου έπαιζαν ποδόσφαιρο κι εγώ είχα μια μπάλα συνέχεια στα πόδια, όλη τη μέρα. Πήγαινα και έβλεπα τις προπονήσεις και τους αγώνες του αδερφού μου και του ξαδέρφου μου".

- Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

"Τα παιδικά μου χρόνια ήταν όμορφα. Έχω καλές αναμνήσεις. Έβλεπα πολλούς αγώνες, έπαιζα μπάλα στους δρόμους ατέλειωτες ώρες με τους φίλους μου και στο σχολείο. Απολάμβανα το παιχνίδι. Αυτή ήταν η ζωή μου μέχρι τα 13, οπότε και πήγα στη Μπαρτσελόνα, τότε που όλα άλλαξαν και ήταν εντελώς διαφορετικά. Εκεί ήταν παιδιά της ηλικίας μου και άλλα μεγαλύτερα. Ήμασταν 50-60 παιδιά στη Masia. Ήταν ωραία εμπειρία, φανταστική θα την ελεγα".

- Θυμάσαι κάποια ιστορία από τα παιδικά σου χρόνια που δεν ξεχνάς;

"Έπρεπε να πάρουμε το λεωφορείο για να πάμε στο διπλανό χωριό, όπου γινόταν η προπόνηση. Εγώ πήγαινε με τη μητέρα μου, η οποία όμως είχε προβλήματα στα πόδια, είχε κάνει εγχειρήσεις όταν ήταν νέα. Δεν μπορούσε λοιπόν να περπατήσει τόσο γρήγορα όσο εγώ. Ήμουν πάντα 30 μέτρα μπροστά της. Εγώ ήθελα να πηγαίνω πάντα πρώτος στην προπόνηση και βιαζόμουνα. Μου άρεσε πολύ. Εγώ να τρέχω κι αυτή πίσω. Κάθε φορά η ίδια ιστορία. Είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Η μητέρα μου πάντα προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο για εμένα και να με αφήνει πάντα στην προπόνηση".

Ο Γκουαρδιόλα έδινε έμφαση στη λεπτομέρεια, κάθε μέρα μαθαίναμε

- Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον της Μπαρτσελόνα;

"Ήμουν μια μέρα στο σπίτι και έκανα γυμναστική. Το τηλέφωνο άρχισε να χτυπάει. Το σήκωσα και ήταν ένας προπονητής της Μπαρτσελόνα. Μου είπε ποιος ήταν και ότι ήθελε να μιλήσει με τον πατέρα μου. Ότι ήθελαν να μας κάνουν μια πρόταση για να πάω στη Μπαρτσελόνα. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Είχαν έρθει στη Μούρθια να δουν μερικούς παίκτες και παρότι στην αρχή δεν ήμουν ανάμεσα στους 5-6 που είχαν ξεχωρίσει, στη συνέχεια με επέλεξαν και κάπως έτσι βρέθηκα στη Μπαρτσελόνα".

- Πώς είναι να μεγαλώνει κανείς ποδοσφαιρικά σε ένα περιβάλλον όπως αυτό της Masia;

"Στη Μπαρτσελόνα έμεινα επτά χρόνια. Από τα 13 μέχρι τα 19-20. Ήταν φανταστικά χρόνια. Βρισκόμουν ανάμεσα σε καταπληκτικούς ανθρώπους και προπονητές. Πάντα ακολουθούσα την ίδια γραμμή, επαγγελματικά. Έμαθα πολλά. Ήμουν τυχερός γιατί έφτασα μέχρι την πρώτη ομάδα και ήμουν μαζί με έναν από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, τον Μέσι. Ήταν μοναδική εμπειρία που δεν την ξεχνάς. Όταν είσαι παιδί, ονειρεύεσαι μια μέρα να φτάσεις στην πρώτη ομάδα, να προπονείσαι και να παίζεις μαζί με τους καλύτερους παίκτες του κόσμου. Ήμουν εκεί, προσπάθησα να απολαύσω τη θητεία μου και να μαθαίνω καθημερινά".

- Με τον Γκουαρδιόλα πώς ήταν η συνεργασία σας; Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια;

"Συνάντησα τον Γκουαρδιόλα όταν ήρθε να προπονήσει τη δεύτερη ομάδα. Αρχίσαμε να μαθαίνουμε τις ιδέες που είχε, το πώς ήθελε να παίζουμε, αλλά και να μαθαίνουμε την προσωπικότητά του. Κάθε μέρα μαθαίναμε από αυτόν και γι' αυτόν. Έδινε πάντα έμφαση στις λεπτομέρειες και ήθελε να κάνουμε το διαφορετικό. Δίναμε σε κάθε προπόνηση το 100%. Πιστεύαμε σε ό,τι μας έλεγε κι αυτό είναι σημαντικό. Από τη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα έφτασε στο ανώτατο επίπεδο. Δούλεψε πολύ".

Δεν είχα σκοπό να τραυματίσω τον Ρονάλντο, ήμασταν εκνευρισμένοι

- Έκανες ντεμπούτο με τη Μπαρτσελόνα σε αγώνα με τη Λα Κορούνια. Είχες αντικαταστήσει τον Πικέ. Σου είπε κάτι όταν ετοιμαζόσουν να πάρεις τη θέση του;

"Δεν είχα πει κάτι συγκεκριμένο με τον Πικέ όταν έκανα το ντεμπούτο μου. Άλλωστε ήμασταν μαζί συνέχεια, στις προπονήσεις, στα ταξίδια, στα παιχνίδια. Σε εκείνο το παιχνίδι με τη Ντεπορτίβο απλά μου ευχήθηκε καλή τύχη πριν μπω στο γήπεδο".

- Θεωρείς ότι ο κύκλος σου στη Μπαρτσελόνα είχε κλείσει ή πιστεύεις ότι θα μπορούσες να μείνεις κι άλλο;

"Όταν ήρθε η στιγμή να φύγω, είχα ήδη συμπληρώσει τρία χρόνια στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Στο τέλος της σεζόν ήρθε η Σπόρτινγκ Χιχόν και μου έδωσε τη δυνατότητα να παίξω στη μεγάλη κατηγορία της Ισπανίας.

Ήταν φανταστικό. Στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα υπήρχε στην άμυνα ο Πουγιόλ, ο Μάρκες, ο Πικέ, ενώ έφεραν έναν ακόμη στόπερ από το εξωτερικό. Οπότε δεν θα είχα την ευκαιρία να παίξω εγώ. Ήταν λοιπόν σωστή η απόφασή μου να πάω στη Χιχόν, θα έπαιζα στη La Liga σε ηλικία 20 ετών. Έδωσα πολλούς αγώνες γι' αυτό το κλαμπ και νιώθω χαρούμενος που βρέθηκα εκεί. Απέκτησα σημαντικές εμπειρίες".

- Στις 14 Νοεμβρίου 2010 είχες αποβληθεί για μαρκάρισμα στον Κριστιάνο Ρονάλντο; Τι θυμάσαι τη φάση;

"Το παιχνίδι ήταν ισόπαλο 0-0 και ο Ιγκουαΐν έκανε το 0-1 στα τελευταία λεπτά. Στις καθυστερήσεις ο Ρονάλντο άρχισε να τρέχει πάνω στη γραμμή, έκανε κούρσα. Εμείς ήμασταν κουρασμένοι και εκνευρισμένοι. Είχαμε κάνει φοβερή προσπάθεια για να κρατήσουμε το μηδέν και στο τέλος δεχτήκαμε γκολ.

Ήταν μια ενέργεια που έκανα στην ένταση της στιγμής. Δεν είχα σκοπό να τον χτυπήσω. Ο διαιτητής μου έδωσε κόκκινη κάρτα και μέχρι εκεί. Αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Το ξεχνάς και βλέπεις τον επόμενο αγώνα".

Έδινα τα πάντα για τον Ολυμπιακό, εντυπωσιάστηκα όταν άκουσα ότι με θέλει

- Πώς αντέδρασες όταν ενημερώθηκες για το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού;

"Το πρώτο ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό το άκουσα όταν έκανα προετοιμασία με τη Σεβίλλη. Μίλησα με τον Μίτσελ, ο οποίος νωρίτερα είχε δουλέψει στη Σεβίλλη. Ανταλλάξαμε ιδέες και μέσα στις επόμενες εβδομάδες προσπαθήσαμε να φτιάξουμε το συμβόλαιο για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό. Ήξερα καλά για την ομάδα.

Είχε κάνει εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη, μιλούσαν πολλοί για τον Ολυμπιακό εκείνο το διάστημα, οπότε όταν έμαθα ότι με θέλει, εντυπωσιάστηκα. Από την πρώτη στιγμή ήθελα να τελειώσει η μεταγραφή μου και να παίξω για τον Ολυμπιακό. Ήταν ξεκάθαρο για εμένα ότι ήθελα να συνεχίσω εκεί την καριέρα μου. Έμεινα τελικά τέσσερα φοβερά χρόνια και όταν έφυγα, έφυγα με τις καλύτερες αναμνήσεις".

- Υπήρξαν εμπόδια που θα μπορούσαν να χαλάσουν τη μεταγραφή;

"Όχι, όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μίλησα με τον Μίτσελ, με το κλαμπ. Μέσα σε δύο εβδομάδες είχαν ξεκαθαρίσει όλα. Φτιάξαμε τα έγγραφα που απαιτούνταν για να φύγω από τη Σεβίλλη και υπέγραψα στον Ολυμπιακό".

- Ποια θα χαρακτήριζες ως την καλύτερη και ποια τη χειρότερη στιγμή σου την τετραετία με τα "ερυθρόλευκα";

"Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα. Πήραμε τρία πρωταθλήματα και ένα κύπελλο σε τέσσερα χρόνια. Έχω στο μυαλό μου μόνο ωραίες στιγμές. Σε αυτή την τετραετία λογικό ήταν να έχω και άσχημες στιγμές. Οι καλές ήταν όταν ολοκληρωνόταν το πρωτάθλημα και ήμασταν εμείς αυτοί που κατακτούσαμε τον τίτλο.

Αυτό έδειχνε ότι όλη τη χρονιά κάναμε σωστή δουλειά και δικαιωνόμασταν για την προσπάθεια. Οι κακές ήταν όταν αντιμετώπισα τραυματισμούς και δεν μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα. Ήθελα να είμαι έτοιμος κάθε εβδομάδα για να αγωνίζομαι. Αυτό που θυμάμαι όμως ήταν οι στιγμές στο Καραϊσκάκης με τους οπαδούς, όταν γιορτάζαμε όλοι μαζί τους τίτλους".

- Συνεργάστηκες με πολλούς προπονητές. Μίτσελ, Βίτορ Περέιρα, Μάρκο Σίλβα, Βίκτορ Σάντσεθ, Πάουλο Μπέντο, Λεμονή, Χάσι, Όσκαρ Γκαρσία. Με ποιον θεωρείς ότι συνεργάστηκες καλύτερα και με ποιον θεωρείς πως ήταν η καλύτερη περίοδος;

"Από τον καθένα προσπαθήσαμε κάτι να πάρουμε. Είχαν διαφορετικές ιδέες, έφεραν διαφορετικές μεθόδους προπόνησης. Έπρεπε λοιπόν να μάθουμε κάθε φορά διαφορετικά πράγματα. Είτε μας άρεσαν είτε δεν μας άρεσαν, πάντα κάτι είχαν να μας μάθουν.

Ίσως αυτή η περίοδος με τον Μάρκο Σίλβα ήταν η καλύτερη, γιατί πετύχαμε εντυπωσιακά πράγματα, όπως τη νίκη στο Emirates με την Άρσεναλ. Αλλά και με τον Μίτσελ στο Champions League, κάναμε σπουδαίες νίκες απέναντι σε ανώτερους αντιπάλους. Περάσαμε στην επόμενη φάση του Champions League. Δεν μπορώ να διαλέξω κάποιον. Από όλους κάτι μάθαμε".

- Πραγματοποίησες 106 συμμετοχές με τον Ολυμπιακό. Ποιο παιχνίδι θυμάσαι περισσότερο;

"Από τα 106 παιχνίδια που έδωσα με τον Ολυμπιακό, είναι δύσκολο να επιλέξω ένα, γιατί είχαμε πραγματικά απίθανες στιγμές. Αν πρέπει να επιλέξω, θα πω το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό που έβαλα το γκολ. Θυμάμαι αυτό το παιχνίδι πολύ έντονα στο μυαλό μου. Τον Ολυμπιακό τον έχω στην καρδιά μου, έδινα τα πάντα για αυτή τη φανέλα και τους οπαδούς του και ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτά που πέρασα στην Ελλάδα".

* Μετά την αποχώρησή του από τον Ολυμπιακό, ο Αλμπέρτο Μποτία υπέγραψε στην Αλ Χιλάλ της Σαουδικής Αραβίας και ένα χρόνο μετά υπέγραψε στην Αλ Βάχντα, ομάδα της ίδιας χώρας. Το συμβόλαιό του ολοκληρώνεται το 2021.