Όλα τα άλλα περί παραμονής του Νορβηγού μέχρι το τέλος της σεζόν ήταν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Όπως δεδομένο ήταν, ότι το διαζύγιο θα ερχόταν μια ώρα αρχύτερα. Ούτε ο Σόλιντ υπήρχε περίπτωση να συνεργαστεί με τον Λεμονή, ούτε βέβαια, να μείνει και περισσότερο από όσο είχε αποφασίσει ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Την Παρασκευή παίχθηκε το τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ. Ο Σόλιντ συναντήθηκε με τον Γιώργο Λούβαρη, έφυγε από τα Γραφεία της ΠΑΕ, χωρίς να κάνει δηλώσεις και ο Ολυμπιακός μέσα σε διάστημα μιας ώρας ανακοίνωσε πρώτα την απομάκρυνση του Νορβηγού κι ύστερα την πρόσληψη του Τάκη Λεμονή. Είκοσι μία λέξεις για τον έναν, άλλες δέκα έξι για τον άλλον.

Εδώ κι ένα μήνα


Ο Σόλιντ είναι «καμένο χαρτί» πάνω από μήνα, αλλά ο ίδιος δεν το πίστευε. Πριν κάτι μέρες, σας γράψαμε εδώ στο SPORT 24, γιατί ο Ολυμπιακός πήγε στον Τάκη Λεμονή. Σήμερα, θα ασχοληθούμε με τον Νορβηγό και τον διωγμό του. Τελευταία φορά θα 'ναι, ξεκαθαρίζοντας, ότι είναι απαίτηση συνεργατών στο site να γίνει αυτό. Εξάλλου, οι νταμπλούχοι θα πρέπει να ασχολούνται με την επόμενη μέρα τους και όχι με τις προηγούμενες. Πάμε λοιπόν...

Ο Σόλιντ ουσιαστικά, το «έφαγε το κεφάλι του» μόνος. Ολομόναχος. Και θα το καταλάβετε κι εσείς, οι περισσότεροι πως έγινε αυτό. Ίσως όχι τώρα, αλλά σίγουρα όσο θα περνάει ο καιρός και θα βλέπετε κάποια πράγματα. Όταν ήρθε ο Νορβηγός, «φύσηξε άλλος αέρας». Έτσι είπαν οι περισσότεροι, έτσι έδειξε και ο ίδιος ο προπονητής του Ολυμπιακού.

Άρχισε να δουλεύει με τις δικές του μεθόδους, να κάνει μια διαφορετική προετοιμασία. Την ίδια ώρα, είχε αρχίσει βέβαια, να προσπαθεί να μπει και στην ελληνική φιλοσοφία. Ζήταγε να μάθει τι λεει ο ένας, τι λέει ο άλλος, ποιος γράφει που και όλα όσα είχαν σχέση με την ομάδα, τον Τύπο και γενικά τους γύρω.

Θα πρέπει να ομολογήσουμε, ότι υπήρχαν κάποιοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, πολύ έμπειροι, που διέγνωσαν από την πρώτη στιγμή, ότι η ομάδα θα «βυθιστεί» στην Ευρώπη. Και δεν ήταν Έλληνες όλοι, αλλά και ξένοι. Τελικά δικαιώθηκαν, προς μεγάλη τους λύπη...

Το μερίδιο σε επιτυχίες και αποτυχίες


Ο Σόλιντ κατέκτησε εύκολα το νταμπλ και έβαλε τις βάσεις και για ένα δεύτερο. Όπως είχε μερίδιο στις αποτυχίες, είχε φυσικά και στις επιτυχίες. Το «γυαλί ράγισε» για την διοίκηση, με τα αποτελέσματα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί κακά τα ψέματα, άσχετα με το τι λέγεται ως παρασκήνιο ή τι θα διαβάσετε πιο κάτω, αν τα αποτελέσματα ήταν αυτά που έπρεπε, κανείς δεν θα τολμούσε να κουνήσει κανέναν από την θέση του.

Ωστόσο, το... ναυάγιο εκτός συνόρων ήταν τρομερό. Και μην «κολλήσει» κανείς, στα αποτελέσματα εκτός έδρας. Ήταν πραγματικά πολύ καλό επιχείρημα, που έβγαινε πάντα προς τα έξω, όταν ζοριζόταν ο προπονητής. Αυτό που δεν άντεξε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, αλλά και οι περισσότεροι οπαδοί- φίλαθλοι, ήταν να έρχεται όποιος ξένος θέλει στο Καραϊσκάκη και να κάνει... πάρτι. Είχε τα στραβά της εκτός συνόρων η ομάδα, χρόνια τώρα. Κανείς δεν το αρνήθηκε. Μα το Καραϊσκάκη, ήταν κολαστήριο για τους αντιπάλους. Επί ημερών Σόλιντ, έγινε... παρθεναγωγείο. Και δεν το λεμε εμείς, αλλά τα αποτελέσματα. Κοιτάξτε τα...

Αυτό ήταν το κορυφαίο. Ακολούθησαν οι μεταγραφές. Οι περισσότερες φιάσκο, σε μια ομάδα περίεργη στο συγκεκριμένο θέμα. Ο Νορβηγός για πολύ καιρό, είχε την συμπαράσταση και των οπαδών, οι οποίοι τοποθετούνταν λέγοντας: « Άλλους ζητάει και άλλους παίρνει η ομάδα». Αυτό τόνιζε συνέχεια ο Σόλιντ και έφερνε παραδείγματα. Την περσινή σεζόν δεν αγοράστηκαν ποδοσφαιριστές που ήθελε, το καλοκαίρι που πέρασε όμως, πήρε κάμποσους. Αλλά ελάχιστοι αγωνίστηκαν.

Η υπόθεση Σέζαρ

Ο Σωκράτης Κόκκαλης, δεν ξέχασε ποτέ, υποθέσεις όπως αυτή του Τουρέ, ή του Σέζαρ. Και αν για τον Ιβοριανό, υπήρχε και το «στραβό του το κεφάλι», με τον Βραζιλιάνο έγιναν πολλά. Πώς στην αρχή ζητήθηκαν πολλά λεφτά από τον Κόκκαλη για να τον αγοράσει; Και πώς τελικά η διοίκηση ανακάλυψε, ότι μπορούσε να τον πάρει ελεύθερο; Πώς ο παίκτης δεν έπαιζε έναν μήνα και βάλε; Οι κακές γλώσσες λένε ότι άνθρωπος του Ολυμπιακού, μίλησε με τον μάνατζερ του Σέζαρ και έμαθε πάρα πολλά, που δεν ήταν και τα καλύτερα για τον προπονητή.

Κι όσο πέρναγε ο καιρός, όλα αυτά μαζεύονταν. Και προς μεγάλη χαρά του Νορβηγού, ο Παναθηναϊκός πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και η ΑΕΚ, δεν είναι η υπερομάδα που θα τρομάξει. Ουσιαστικά, στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος, η Σαχτάρ τον «έθαψε». Αν συνέχιζε έστω στο ΟΥΕΦΑ, ίσως να μην έφευγε τώρα. Θα έφευγε φυσικά το καλοκαίρι.

Σε κάποιους αγώνες του πρωταθλήματος, οι «ερυθρόλευκοι» τα... χρειάστηκαν, αλλά εκεί μίλησε η ποιότητά τους ως ομάδα και βέβαια μπόρεσαν να ανατρέψουν τις εις βάρος τους καταστάσεις. Το γράφουμε, γιατί, αν δεν είχαν πάρει βαθμούς, ίσως η ιστορία που εξελίχθηκε Χριστούγεννα, να «παιζόταν» πιο νωρίς.

"Μας κάνει ρεζίλι"


Μέσα σε όλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους... καλοθελητές. Παντού και πάντα υπάρχουν, σε μια μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, είναι δυνατόν να απουσιάσουν; « Ο Σόλιντ κάνει πολλά. Δεν προσέχει. Έχει προβλήματα σπίτι του. Μας κάνει ρεζίλι. Ξέφυγε, δεν είναι προπονητής για τον Ολυμπιακό. Ρωτήστε και θα μάθετε πολλά», έλεγαν οι καλοθελητές στους διοικούντες και οι τελευταίοι άρχισαν να ψάχνουν. Ιστορίες διάφορες άρχισαν να «βγαίνουν», κάποιοι τις πέρναγαν προς τα έξω με... πλάγιο τρόπο και κάποιοι άλλοι σφύριζαν αδιάφορα.

Ο Νορβηγός, την ίδια ώρα, άρχισε να ακολουθεί την... ελληνική συνταγή. Τηλέφωνο ανοιχτό, συνομιλίες με δημοσιογράφους, δηλώσεις σερί και ό,τι μπορούσε για το δικό του ίματζ. Ο άνθρωπος που πρωτοήρθε στην Ελλάδα με μια συγκεκριμένη πολιτική και έτοιμος να δουλέψει, είχε εξαφανιστεί. Ήταν... Έλληνας πλέον. Και φυσικά στο τέλος, αντιμετωπίστηκε ως Έλληνας προπονητής, χάνοντας το όποιο ευρωπαϊκό κύρος, μπορούσε να έχει.

Το περίφημο... δικαστήριο που οργάνωσε, ήταν ένα από αυτά που τον «κρέμασαν». Καλούσε παίκτες, έχοντας πίσω του όλους τους συνεργάτες του. « Έχεις πρόβλημα μαζί μου;» ρωτούσε τον καθένα ξεχωριστά, με άλλα δώδεκα αυτιά να ακούνε. Και την άλλη μέρα, τα πάντα στην δημοσιότητα. Το να αποδοκιμάζονται οι παίκτες, είναι κάτι που ευνοεί κάποιες φορές, αλλά για πόσο καιρό θα τ' ακούνε οι πρωταγωνιστές; Στο ματς με το Αιγάλεω, πείστηκε ο Κόκκαλης για το ποιοι είναι αυτοί που παίρνουν τα πρωταθλήματα. Ακόμη κι αν τους βρίζει (κι αυτόν μαζί) το μισό γήπεδο.

Βενζινόκολα, κλειδιά και...μέλι στη φανέλα!


Στου Ρέντη, υπήρχαν και διάφορα σκηνικά, τα οποία βέβαια δεν τα προκαλούσε ο Σόλιντ (αν είναι δυνατόν), αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, ποιος φταιει για έλλειψη πειθαρχίας; Φυσικά ο προπονητής... Ο Καψής εξαφανισμένος και ο Σόλιντ «καιγόταν» να μην παει καν στην εθνική. Στην αρχή, οι περισσότεροι πήραν το μέρος του προπονητή, όταν όμως άνοιξε το στοματάκι του ο Έλληνας διεθνής, όλα «γύρισαν τούμπα».

Ο Μπόρχα, εμφανίστηκε-σύμφωνα με τις πληροφορίες- με βενζινόκολλα στις κάλτσες και παρολίγο να πάθει ζημιά. Τα κλειδιά του Ουαντού στον υπόνομο και φανέλα άλλου νεοαποκτηθέντα γεμάτη μέλι στην πλάτη. Κι άλλες τέτοιες ιστορίες βγήκαν προς τα έξω. Έψαξαν δεν έψαξαν οι «ερυθρόλευκοι» να βρουν τι γίνεται, ο Σόλιντ το χρεώθηκε...

Η σύγκρουση με Ριβάλντο


Με τον Ριβάλντο, δεν είναι είδηση το να έχει σύγκρουση κάποιος προπονητής. Ο Βραζιλιάνος άλλωστε όταν ήρθε ο Σόλιντ του έπλεκε το εγκώμιο. Από 'κει και πέρα, οι σχέσεις τους πέρασαν από διάφορα στάδια. Ο Ρίμπο, όταν είδε ότι πάει να «πληρώσει σπασμένα», έκανε τρία απλά πράγματα. Πρώτον δήλωσε «για εμένα μιλάει η ιστορία μου». Μεγάλη κουβέντα με την οποία κατάφερε να βουλώσει κάποια στόματα. Δεύτερον, ανέβασε την απόδοσή του σε ματς πρωταθλήματος, όπως για παράδειγμα αυτό στον Άρη. Τον είχε εκτός ο Σόλιντ, μπήκε και... καθάρισε. Τρίτον, αποστασιοποιήθηκε από τα πάντα. Έδειξε προσηλωμένος μόνο με τον εαυτό του και την μπάλα. Κι επειδή ο Ολυμπιακός τον έχει ανάγκη στο μέλλον, ήταν λογικό κάποια στιγμή να μιλήσει με τον πρόεδρο της ομάδας. Εκεί, είπε όσα ήδη γνωρίζετε και βέβαια το κατηγορητήριο του Σόλιντ γέμισε περισσότερο.

Όλα τα παραπάνω λενε πολλά αλλά και... τίποτε. Υπάρχει κόσμος που θεωρεί ότι ο Νορβηγός «πλήρωσε μάρμαρα». Ίσως να υπάρχει και σ' αυτό ένα ποσοστό δίκιου. Η ουσία ωστόσο, είναι ότι ο Σόλιντ κατάφερε να συνεχίσει τις επιτυχίες του Ολυμπιακού στην Ελλάδα, να αποτύχει πλήρως στο Τσάμπιονς Λιγκ και να αφήσει ερωτηματικά για όλα τα υπόλοιπα. Ως φινάλε, θα πρέπει να πούμε το εξής: Άλλαξε το σύστημα, επέμεινε στο 4- 3-3, είχε την δική του φιλοσοφία πάνω στο χορτάρι. Ο Τροντ Σόλιντ, διώχθηκε περισσότερο για όσα δεν έκανε, παρά για όσα έκανε.