Ορτέγκα: "Ντρεπόμουν που μοιραζόμουν με τον Μαραντόνα το ίδιο δωμάτιο"
Ο Αριέλ Ορτέγκα αφιέρωσε μελιστάλαχτα λόγια για τον Ντιέγκο Μαραντόνα, τονίζοντας πως είναι από τους τυχερούς που έζησαν από κοντά όχι μόνο τον διάσημο ποδοσφαιριστή αλλά και τον ταπεινό άνθρωπο που ήταν ο θρυλικός Αργεντινός.
Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που έφυγε από τη ζωή στις 25 Νοεμβρίου από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 60 ετών και βύθισε σε πένθος την παγκόσμια ποδοσφαιρική οικογένεια, είχε πάρα πολλούς φίλους.
Ειδικά από το χώρο της στρογγυλής Θεάς που τον είχαν ζήσει και είχαν βιώσει από πρώτο χέρι το μεγαλείο του. Όχι μόνο το ποδοσφαιρικό αλλά και το ανθρώπινο.
Ένας από αυτούς που μπορεί να προσυπογράψει τα παραπάνω είναι ο Αριέλ Ορτέγκα, με τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή και άλλοτε συμπαίκτη του Ντιέγκο στην εθνική Αργεντινής να δίνει συνέντευξη στο "Tyc Sports" και να αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του θρυλικού Αργεντινού.
"Αγαπώ τον Ντιέγκο, δεν μπορώ να περιγράψω πόσο σημασία είχε για μένα. Το 1994 έτυχε σε μένα να μοιραστώ το δωμάτιο με εκείνον. Είμαστε πολύ λίγοι οι παίκτες που μπορούν να μοιραστούν μία τέτοια εμπειρία.
Εγώ αν και ήθελα να είμαι στο ίδιο δωμάτιο με τον Ντιέγκο, ντρεπόμουν", δήλωσε αρχικά ο Ορτέγκα, που κατόπιν παρουσίασε τη σχέση του με τον Ντιέγκο ως σχέση μεταξύ γιου και πατέρα, με τον κορυφαίο κατά πολλούς ποδοσφαιριστή όλων των εποχών να λειτουργεί ως πατρική φιγούρα για τον ίδιο:
"Μου έλεγε πως το δωμάτιο ήταν δικό μου, να έχω τον πλήρη έλεγχο και να κάνω ό,τι θέλω. Μου φαινόταν απίστευτο: φαινόταν σαν να ήμουν εγώ ο Μαραντόνα και εκείνος να είναι ο Ορτέγκα. Ο Ντιέγκο είχε μία απίστευτη ταπεινότητα.
Εγώ ανακάλυψα την ανθρώπινη πλευρά του Ντιέγκο, όχι του Μαραντόνα. Ήταν ένα φανταστικό άτομο". Και συνέχισε ο Ορτέγκα, λέγοντας τα εξής για το είδωλό του: "Πολλές φορές κατά τη διάρκεια των προπονήσεων ήθελα να μένω εκτός και να κάθομαι σε μία πλευρά να τον κοιτάζω.
Τον εκτιμώ ως άνθρωπο περισσότερο απ'ότι σαν παίκτη. Όταν είσαι νέος, μπορεί να συμβεί να έχεις λανθασμένες συμπεριφορές. Αρκετές φορές έχεις ανάγκη από μία αγκαλιά και μία συμβουλή. Ο Μαραντόνα μου έδωσε και τα δύο και του είμαι αιώνια ευγνώμων.
Με κάλεσε και με έψαξε στις πιο όμορφες στιγμές αλλά ήταν παρών ακόμα πιο πολύ στις δύσκολες στιγμές. Μου άφησε για κληρονομιά την στοργή του και την τεράστια ταπεινότητά του. Θα του είμαι για πάντα ευγνώμων".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: