Πέμπτη, 12 Μαΐου 2005. Ο καιρός στην Ξάνθη ήταν συννεφιασμένος. Ξαφνικά ο αέρας άρχισε να βουίζει. Όλοι οι επισκέπτες ανασκουμπώθηκαν και κοιτούσαν ψηλά. Ένα ελικόπτερο μόλις έφτασε. Μέσα απ’ αυτό φάνηκε να βγαίνει ο Πελέ. Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών μόλις είχε πατήσει το πόδι του για πρώτη φορά στην ακριτική πόλη.

Του Άκη Κατσούδα

Ο λόγος της επίσκεψής του, άκρως πανηγυρικός. Η Skoda Ξάνθη είχε δημιουργήσει το νέο της γήπεδο και εκείνος είχε φτάσει για να κόψει την κόκκινη κορδέλα. Αυτός που τον υποδέχθηκε ήταν ο Χρήστος Πανόπουλος, ο εμβληματικός πρόεδρος της ομάδας τα χρόνια της μεγάλης ακμής, ο οποίος τον μετέφερε στο σαλέ με τη μηχανή του.

Το ταξίδι του Πελέ στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει μια μέρα πριν, όταν και έφτασε στον Πειραιά για χάρη του Ολυμπιακού, αυτή τη φορά, προκειμένου να παραβρεθεί σε μια ειδική εκδήλωση που είχε στηθεί γι' αυτόν με την παρουσία σύσσωμου του ποδοσφαιρικού staff της ομάδας όσο και παλαίμαχων παικτών που είχε αντιμετωπίσει σ’ εκείνο το θρυλικό φιλικό πριν από 59 χρόνια, όταν και η Σάντος υποτάχθηκε με σκορ 2-1 στους Πειραιώτες.

Εκεί είχε την τύχη και μάλιστα να συναντήσει και δυο παλιούς καλούς του γνώριμους. Τον Rivaldo και τον Giovanni, τους οποίους και γνώριζε προσωπικά. Πριν αποχωρήσει, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σωκράτης Κόκκαλης, πρόλαβε να του δώσει μερικές μινιατούρες από τα τελευταία τρόπαια της ομάδας και μια ερυθρόλευκη φανέλα με το όνομά του.

Στην Ξάνθη το κλίμα, ωστόσο, ήταν αρκετά πιο γιορτινό. Φτάνοντας στα Πηγάδια, ο Πελέ πέρασε μέσα από μια λαοθάλασσα μικρών παιδιών που φορούσαν τη φανέλα της Σελεσάο και ντόπιων που παρακαλούσαν για ένα του αυτόγραφο. Δεν είναι και λίγο πράγμα να έρχεται στην πόλη σου ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής.

Παρατηρώντας τις εγκαταστάσεις του γηπέδου, έμεινε έκπληκτος. «Είναι εκπληκτικές. Οι ποδοσφαιριστές σήμερα έχουν τέτοιες εγκαταστάσεις για να προπονούνται και πάλι γκρινιάζουν. Όταν εγώ ήμουν παίκτης δεν είχαμε τέτοιες ποδοσφαιρικές ανέσεις.

Αυτό το αθλητικό κέντρο είναι πρότυπο και θα προτείνω στην Εθνική Βραζιλίας να το χρησιμοποιήσει για την προετοιμασία για το Μουντιάλ του 2006» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Για το κόψιμο της κόκκινης κορδέλας, πλάι του ήταν σύσσωμα τα στελέχη του Υφυπουργείου Αθλητισμού και της ΕΠΟ. Ο Πελέ βράβευσε τους ποδοσφαιριστές της ομάδας για την επιτυχημένη τους πορεία στο ελληνικό πρωτάθλημα που τους έδωσε το εισιτήριο για τα προκριματικά του ΟΥΕΦΑ της επόμενης σεζόν και παρέδωσε ένα τρόπαιο στα τμήματα υποδομής της ομάδας, τα οποία έδωσαν έναν αγώνα επίδειξης για τα εγκαίνια. Τα βεγγαλικά και τα πυροτεχνήματα δε σταμάτησαν, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, να φωτίζουν τον ουρανό της πόλης.

Αφού τελείωσε ο αγώνας, σειρά πήρε η συνέντευξη στο επίσης νεόδμητο σαλέ της ομάδας. Η αίθουσα ήταν γεμάτη από Έλληνες δημοσιογράφους όσο και τηλεοπτικά συνεργεία από το CNN, το Al Jazeera και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων που είχαν φτάσει στην Ξάνθη για να καλύψουν το μοναδικό αυτό γεγονός.

Εκεί ήταν και όλο το ποδοσφαιρικό και προπονητικό επιτελείο της ομάδας, με τον Γιάννη Μαντζουράκη να συζητά μαζί του για αρκετή ώρα και να του εκμυστηρεύεται πως θα είχε αγωνιστεί εναντίον του εάν λάμβανε τη ρουμανική υπηκοότητα στο Μουντιάλ του 1970, τα χρόνια που έπαιζε στη Ραπίντ Βουκουρεστίου.

«Ο Πελέ είναι καλύτερος από τον Μαραντόνα. Πρώτον, γιατί είχε ευρηματικότητα και σκέψη πολύ μπροστά από την εποχή του, ενώ παράλληλα αποτέλεσε πρότυπο και εκτός του ποδοσφαίρου» σημείωσε λίγο αργότερα.

Ο Πελέ φωτογραφήθηκε με μια ακόμη φανέλα που στο πίσω της μέρος έχει το όνομά του και παρέλαβε την κάρτα μέλους του συλλόγου. Τα ενθύμια αυτά φαίνεται πως δεν τον συγκίνησαν πολύ καθώς πριν από τρία χρόνια αποφάσισε να τα βάλει προς δημοπρασία, με την ποδοσφαιρική εμφάνιση να πωλείται στην τιμή των 200 ευρώ και την ειδική πλακέτα στα 80 ευρώ.

Στην Ξάνθη παρέμεινε για ακόμη μία μέρα, κάνοντας δεκτή την πρόσκληση του Χρήστου Πανόπουλου. Φωτογραφίες από τη δεύτερη μέρα δυστυχώς δεν έχουν βγει στη δημοσιότητα. Μετά το πέρας των 48 ωρών πήρε το ελικόπτερό του και τράβηξε για τις Κάννες. Ένα τόσο ασήμαντο ταξίδι για εκείνον αλλά συνάμα τόσο σημαντικό για τους κατοίκους αυτής της πόλης είχε μόλις λάβει τέλος.

Δυστυχώς, περασμένα μεγαλεία.

Πηγή: Oneman