Ουαντού: "Έχω μάθει να είμαι τίμιος"
Ο Ουαντού με περίσσεια ειλικρίνεια, εξομολογείται τους λόγους που τον ώθησαν στο να φύγει από το λιμάνι
Αναλυτικά η συνέντευξη που έδωσε ο Μαροκινός, πρώην πλέον παίκτης του Ολυμπιακού, στο ΣΚΑΪ Στάδιο.
Για το κλίμα στον Ολυμπιακό.
"Είμαι πραγματικά ικανοποιημένος που ήλθα στην Ελλάδα, που γνώρισα αξιαγάπητους ανθρώπους, με ανοιχτό πνεύμα, που έπαιξα σε μία μεγάλη ομάδα, με εξαιρετικές εγκαταστάσεις που μου τα προσέφερε όλα."
Για τις αλλαγές στην άμυνα.
"Δεν θεωρώ απαραίτητα αρνητικό το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός άλλαξε ολόκληρη την άμυνά του το καλοκαίρι. Κάθε ομάδα κάνει τις επιλογές της στην αρχή της σεζόν, είναι μία τακτική των ομάδων να αγοράζουν πολλούς παίκτες ώστε να έχουν πολλές επιλογές στη διάρκεια της περιόδου.
Ας μην ξεχνάμε ότι ένας προπονητής πρέπει να έχει πολλούς παίκτες για να αλλάζει το σύστημά του. Δεν το θεωρώ αρνητικό, απλώς η συνταγή άλλοτε αποδίδει και άλλοτε όχι. Για να δέσει μία άμυνα είναι και θέμα τύχης. Χρειάζεται όμως χρόνος για να προσαρμοστούν οι νέοι παίκτες."
Για τον Σόλιντ.
"Είναι γνωστό πως αποτέλεσα πρωταρχική του επιλογή το καλοκαίρι. Είχαμε μία καλή, επαγγελματική συνεργασία που στηρίχθηκε στις τυπικές σχέσεις ενός προπονητή και ενός παίκτη. Υψώνεται ένας τοίχος σ’ αυτή τη σχέση, ήταν σε αυστηρό επαγγελματικό πλαίσιο. Προσωπικά, δεν είχα κανένα πρόβλημα στη συνεργασία μου με τον κύριο Σόλιντ."
Για τις ευκαιρίες που πήρε.
"Ήξερα πως έκανα πολύ καλή προετοιμασία το καλοκαίρι. Για να είμαι ειλικρινής, στην αρχή μου δόθηκε η εντύπωση πως δεν θα ήμουν η πρώτη επιλογή για την άμυνα του Ολυμπιακού. Αυτό με έκανε να δουλέψω περισσότερο ώστε να κερδίσω θέση στη βασική ενδεκάδα.
Προφανώς στον προπονητή μου άρεσε αυτά που έδειξα μέσα στο γήπεδο. Έκανα καλή αρχή, ξεκίνησα βασικός, όμως ο αγώνας με τη Βαλένθια ήταν ένα κακό σημείο για την ομάδα, κανείς μας δεν έπαιξε καλά. Ποτέ δεν είναι καλό για έναν αμυντικό να δέχεται τέσσερα γκολ.
Μετά ο προπονητής μάλλον θέλησε να αλλάξει κάποια πράγματα στην ομάδα. Μου προέκυψαν και κάποια προβλήματα τραυματισμών, όπως και ένα οικογενειακό πρόβλημα. Ο προπονητής μου έκρινε πως δεν είμαι επιλογή για την ενδεκάδα· είναι επιλογή δική του, τη σέβομαι απόλυτα, μολονότι ένας ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος εάν δεν είναι στην ενδεκάδα. Παρ’ όλα αυτά, προσπάθησα να αποδείξω ότι είμαι ικανός για την ενδεκάδα. Ο προπονητής πάντα ξέρει καλύτερα και είναι αυτός που έχει τις επιλογές."
Για την ευρωπαϊκή αποτυχία.
"Εάν ξεκινήσουμε να αναζητούμε τους λόγους της αποτυχίας, θα καταλήξουμε σε χίλια πράγματα. Είναι δύσκολο να βρεθούν οι υπαίτιοι αυτή τη στιγμή και δεν πρέπει καν να γίνει αυτό, να χρειάζεται να βρούμε εξιλαστήρια θύματα, ούτε να δείξουμε υπευθύνους, για παράδειγμα ποιος έκανε ένα συγκεκριμένο λάθος ή ποιος δεν έπαιξε καλά σε ένα συγκεκριμένο αγώνα.
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρεθούν λύσεις. Είναι δεδομένο πως είμαι κι εγώ απογοητευμένος από τη φετινή πορεία. Αυτό που πρέπει να κάνει η ομάδα είναι να βρει τις λύσεις ώστε να προοδεύσει και να αλλάξει αυτή η κατάσταση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η ομάδα έχει ανθρώπους που θα πάρουν τις συγκεκριμένες αποφάσεις· έχει τον πρόεδρο, τους ανθρώπους που περιστοιχίζουν τη διοίκηση και τον προπονητή, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα.
Ωστόσο, εάν πρέπει να απαντήσω τεχνικά, η άποψή μου είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού του. Χρειάζεται μεγαλύτερη επιθετικότητα, περισσότερο πάθος, περισσότερη κίνηση από τους παίκτες και, κυρίως, να μην θεωρούν ότι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες είναι πολύ καλύτερες από τον Ολυμπιακό.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα, που επιβάλλει το όνομά της στους αντιπάλους. Αυτό χρειάζεται να κάνει και στην Ευρώπη: να μην φοβάται κανέναν, να πιστέψει πως κι η ίδια είναι σε αυτό το επίπεδο και ικανή να κερδίσει τους αγώνες."
"Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός κυριαρχεί – έχει τους παίκτες που μπορούν να επιβάλλουν το παιχνίδι τους και να κερδίσουν κάθε αγώνα - αλλά στην Ευρώπη ίσως ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει λίγο πιο μαζεμένα, πιο αμυντικά, με περισσότερη τακτική, περισσότερο μυαλό και να χτυπάει στην κόντρα.
Η ομάδα έχει γρήγορους επιθετικούς για να το κάνει αυτό. Θεωρώ ότι ένα πιο σφιχτό, από τακτικής πλευράς, πρόσωπο στην Ευρώπη ίσως είχε καλύτερα αποτελέσματα. Ωστόσο, ο προπονητής είναι αυτός που αποφασίζει, είναι το αφεντικό κι αυτός που λαμβάνει αποφάσεις για το στυλ της ομάδας."
Για τις δηλώσεις του Κόκκαλη πριν τον αγώνα με τη Σαχτάρ.
"Δεν μου προκάλεσε έκπληξη αυτή η κίνηση. Ο κύριος Κόκκαλης είναι ένας πολύ φιλόδοξος άνθρωπος που, λειτουργώντας σαν οπαδός που υποστηρίζει την ομάδα του, ήθελε μία νίκη με κάθε τρόπο για να συνεχίσει ο Ολυμπιακός την ευρωπαϊκή του πορεία.
Ο κύριος Κόκκαλης ήξερε ότι η ομάδα έχει την ποιότητα για να το καταφέρει αυτό και θέλησε να περάσει το συγκεκριμένο μήνυμα ώστε να δώσει ένα κίνητρο στους παίκτες για να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Πάντως, για εμένα δεν ήταν έκπληξη· περισσότερο το αντιλαμβάνομαι ως μία χειρονομία εμψύχωσης προς τους παίκτες."
Για τους οπαδούς.
"Οι οπαδοί έρχονται στο γήπεδο για να υποστηρίξουν την ομάδα τους. Η ίδια η ομάδα κυλάει στο αίμα τους, είναι κόκκινο σαν το χρώμα του Ολυμπιακού. Είναι φυσιολογικό οι φίλαθλοι να πιέζουν την ομάδα τους για αποτελέσματα, σ’ όλες τις μεγάλες ομάδες συμβαίνει αυτό, το καταλαβαίνω, δεν είναι κάτι που βρίσκω αφύσικο ή αρνητικό στην πορεία της ομάδας.
Αυτό που πρέπει να ξέρουν οι φίλαθλοι είναι πως κι οι παίκτες είναι φιλόδοξοι, πως μπαίνουν στο γήπεδο με σκοπό να δώσουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους – και το δίνουν. Να ξέρουν ότι κανείς δεν θέλει να χάνει μέσα στο γήπεδο."
Για το κλίμα στα αποδυτήρια.
"Κυκλοφορούν φήμες πως υπάρχει κακό κλίμα στα αποδυτήρια των περισσότερων μεγάλων ομάδων. Συμβαίνει αυτό, να κυκλοφορούν φήμες, είναι και ένα γεγονός εμπορικό. Ωστόσο, κάθε ομάδα έχει διαφορετικούς χαρακτήρες· σε άλλους αρέσει να διασκεδάζουν με έναν τρόπο και σε άλλους με άλλο. Δεν είναι δυνατό όλοι οι παίκτες να γίνουν φίλοι μεταξύ τους.
Είναι τριάντα παίκτες με διαφορετικούς χαρακτήρες, που τους αρέσουν διαφορετικά πράγματα –είναι αδύνατον να κολλήσουν όλοι, να γίνουν μία μεγάλη παρέα. Έτσι είναι η ζωή, είναι πολύ φυσιολογικό. Εν τούτοις, εγώ δεν είχα κάποιο σοβαρό πρόβλημα συμπεριφοράς με τους συμπαίκτες μου. Ήμουν ευχαριστημένος με το κλίμα στα αποδυτήρια. Περισσότερο κοντά ήμουν με τον Καψή, τον Κωστούλα, τον Πατσατζόγλου, τον Οκκά, τον Ταραλίδη...
Εάν αρχίσω να λεω ονόματα, σε λίγο θα σου πω ολόκληρη την ομάδα! Ξεχωρίζω, πάντως, τον Νικοπολίδη. Είναι ένας άνθρωπος που τον σέβονται όλοι και, λόγω παρουσίας, είναι ένας άνθρωπος που εμπνέει σεβασμό σε ολόκληρη την ομάδα."
Για τη στάση της ομάδας απέναντι στο πρόβλημα του.
"Φυσικά και μου συμπαραστάθηκαν όλοι οι συμπαίκτες μου σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές. Με ρωτούσαν για το προσωπικό μου πρόβλημα, ζητούσαν να μάθουν νέα όταν έφυγα στη Γαλλία για να ασχοληθώ με το πρόβλημα. Επιπλέον, και η ομάδα ήταν κοντά μου, ακόμη και οι οπαδοί –ένιωσα ότι με στήριξαν σ’ αυτές τις στιγμές με το χειροκρότημά τους. Το ένιωθα το κλίμα, πως οι οπαδοί ήταν πολύ κοντά μου. Πραγματικά, είμαι συγκινημένος από τη συμπαράσταση που είχα απ’ όλους σ’ αυτή τη δύσκολη προσωπική μου στιγμή."
Για το αν υπήρξε ενδεχόμενο παραμονής του.
"Φυσικά και θα έμενα στην ομάδα, δεν είχα κανένα παράπονο. Ο Ολυμπιακός μου παρείχε τα πάντα για να προοδεύσω. Οι εγκαταστάσεις ήταν υπέροχες, το ίδιο και η ζωή στην Αθήνα. Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ ζεστοί, ανοιχτόμυαλοι. Ήταν ένα μέρος που θα μπορούσε να μου προσφέρει πραγματική ευτυχία. Όμως η σύζυγός μου δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί εδώ κι αυτό που προέχει πάντα είναι η οικογενειακή ευτυχία και όχι η ατομική ευτυχία ενός ποδοσφαιριστή σε μία ομάδα."
Για την ιστορία με τον "μάγο".
"Ήταν μία ιστορία η οποία διογκώθηκε – κι όχι μόνον αυτό, παρεξηγήθηκε από τους περισσότερους. Στην πραγματικότητα, ήταν μία πολύ συνηθισμένη επίσκεψη σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος, με διάφορες ασκήσεις, βοηθά τους ανθρώπους να χαλαρώσουν. Με ασκήσεις αναπνοής και διάφορες άλλες παρόμοιες. Είναι κάτι πολύ συνηθισμένο στη Γαλλία αυτό, περισσότερο για ηρεμία, για να φύγει η πίεση.
Εξάλλου, ένας "μάγος" είναι τελείως αντίθετος με αυτά που πρεσβεύει η δική μου θρησκεία, δεν θα μπορούσα ποτέ να πάω σε έναν "μάγο". Αυτή η ιστορία με έκανε να γελάσω, ήταν κάτι που έδειχνε ότι ο Ουαντού είναι αδύναμος ψυχολογικά. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Ήταν απλώς μερικές ασκήσεις αναπνοής, μυοχαλαρωτικές, που με βοήθησαν να βγάλω από επάνω μου την πίεση που είχα εκείνη την περίοδο. Όλο το θέμα διογκώθηκε και διαστρεβλώθηκε από τον ελληνικό Τύπο."
Για το γιατρικό του Ολυμπιακού.
ΑΟ: Είναι διαφορετικές περιπτώσεις, δεν χρειάζεται να συγχέονται αυτά με «μάγους», γιατρούς, κλπ. [...] Είναι λογικό οι οπαδοί να είναι απογοητευμένοι αυτή τη στιγμή, αλλά το ηθικό θα επανέλθει σε υψηλά επίπεδα έπειτα από ένα σερί δύο, τριών, τεσσάρων νικών και, φυσικά, στο τέλος του χρόνου η κατάκτηση του πρωταθλήματος θα κάνει τους οπαδούς να ξεχάσουν τα πάντα, όλα όσα προέκυψαν με τον αποκλεισμό από την Ευρώπη. Το "γιατρικό" θα είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος –για αρχή, ένα σερί από συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα.
Για τις φάρσες στα αποδυτήρια
"Σε μία ομάδα δεν μπορεί να είναι όλοι φίλοι. Κάποιοι θα είναι πιο κοντά σε κάποιους άλλους, επειδή παίζουν για χρόνια στην ίδια ομάδα. Οι πλάκες γίνονταν περισσότερο για να διασκεδάσει η ομάδα, για να σπάσει λίγο το κλίμα, για να δημιουργηθεί μία καλή ατμόσφαιρα κι όχι με κακοπροαίρετο σκοπό.
Την ιστορία με τα κλειδιά μπορώ να την επιβεβαιώσω ο ίδιος, υπήρξα θύμα, αλλά ήταν περισσότερο μία πλάκα. Για την κόλλα στα παπούτσια του Μπόρχα δεν γνωρίζω, δεν το είδα, ίσως και να είναι φήμη."
Για τους υπόλοιπους αμυντικούς της ομάδας.
"Αυτή τη στιγμή, ο Ολυμπιακός έχει πέντε κεντρικούς αμυντικούς για δύο θέσεις – τον Ζεβλάκοφ δεν τον θεωρώ κεντρικό αμυντικό, μολονότι αγωνίστηκε ως στόπερ στον αγώνα με τη Σαχτάρ. Είναι λογικό μία μεγάλη ομάδα να έχει τόσους κεντρικούς αμυντικούς, ούτως ώστε ο προπονητής να μπορεί να κάνει αλλαγές ανάλογα με τις συνθήκες και τη χρονική περίοδο των αγώνων.
Αυτό που μετρά είναι η συνέπεια που δείχνει ο παίκτης στις προπονήσεις και οι αγώνες είναι ο καθρέφτης των ποδοσφαιριστών. Στην αρχή της προετοιμασίας αγωνιζόμουν κυρίως μαζί με τον Ανατολάκη. Ωστόσο, ο αγώνας με τη Βαλένθια ήταν το παιχνίδι όπου, ουσιαστικά, χάλασε τις καλές εντυπώσεις που είχαν σχηματιστεί για το δίδυμο – γιατί στα φιλικά είχαμε πολύ καλή συνεργασία και καλή απόδοση.
Και μαζί με τον Σέζαρ αγωνίστηκα, στο ματς με την Καλαμαριά. Δύο στόπερ πρέπει να ταιριάζουν μεταξύ τους, να παίζουν μαζί στις προπονήσεις και να έχουν καλή χημεία μεταξύ τους. Όμως όλοι οι κεντρικοί αμυντικοί του Ολυμπιακού είναι πολύ καλοί παίκτες. Αυτό που μετράει είναι η συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας – η ομάδα συνολικά αμύνεται. Ακόμη κι αν πάρεις ένα μεγάλο όνομα για στόπερ, δεν είναι σίγουρο πως θα δημιουργήσεις μία άμυνα που δεν θα δέχεται γκολ."
Για το αν πρέπει να γίνουν αλλαγές στην ομάδα.
"Είναι άδικο μετά από κάθε ήττα ή από κάθε άσχημο αποτέλεσμα να ακούγονται άσχημα πράγματα για τους παίκτες. Οι παίκτες δίνουν πάντα το 100% των δυνατοτήτων τους. Μετά από κάθε απογοήτευση, δεν χρειάζεται να αλλάζουν άμεσα τα πράγματα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αναλύει η ομάδα τι πήγε λάθος και να προσπαθήσει να το διορθώσει.
Οι άμεσες και οι ριζικές αλλαγές μετά από μία ήττα συνήθως στρέφονται εναντίον της ίδιας της ομάδας και δεν βελτιώνουν τα πράγματα. Είναι φυσιολογικό οι οπαδοί να ζητούν το κεφάλι του προπονητή μετά τον αποκλεισμό. Σε όλες τις ομάδες συμβαίνει αυτό, είναι πολύ φυσιολογικό.
Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι να αναλύσει ο ίδιος ο προπονητής τι πήγε στραβά –αυτός είναι αρμόδιος για να βρει τι πρέπει να αλλάξει. Επίσης, πρέπει αυτοί που διοικούν τον Ολυμπιακό να καθίσουν σε ένα τραπέζι για να αναλύσουν τα αίτια της αποτυχίας. Πρόκειται για έξυπνους ανθρώπους· θα βρουν τι πήγε λάθος και θα το διορθώσουν. Ποτέ δεν πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις εν θερμώ. Πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι η αλλαγή προπονητή θα κάνει καλό στη δυναμική της ομάδας και των παικτών."
Για το σπάσιμο του συμβολαίου του.
"Σε όλη μου τη ζωή έχω μάθει να είμαι τίμιος. Δεν κρύβω ότι είχα υπογράψει ένα πολύ καλό συμβόλαιο –όχι με τόσα λεφτά όπως του φίλου μου του Ριβάλντο, αλλά ένα συμβόλαιο με αρκετά καλά χρήματα. Θεώρησα, όμως, ότι με το οικογενειακό πρόβλημα που προέκυψε δεν μπορούσα να είχα το μυαλό μου 100% στις υποχρεώσεις της ομάδας, δεν μπορούσα να είμαι εδώ και να μην κάνω τίποτα ή το μυαλό μου να είναι αλλού.
Το κυριότερο είναι πως θα ήμουν σε ένα περιβάλλον όπου δεν θα μπορούσα να είμαι αυτός που μπορώ να είμαι. Ξέρω πολλούς παίκτες που έχουν πολύ καλά συμβόλαια και μετά κάθονται, απολαμβάνουν τον ήλιο, τον καφέ... Κάθονται πάνω σ’ αυτό το συμβόλαιο. Αυτό δεν ανήκει στην ιδιοσυγκρασία μου, δεν θα μπορούσα ποτέ να παίρνω χρήματα χωρίς να προσφέρω στην ομάδα αυτά που θα μπορούσα να προσφέρω."