Παναθηναϊκός: Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κατάρρευση και τη διάσωση της χρονιάς
Η "σφραγισμένη" αίσθηση της αποτυχίας στον Παναθηναϊκό για τον Νο1 στόχο του πρωταθλήματος που χάθηκε, το οριακό σημείο μίας πολύ δύσκολης κατάστασης, η μεγαλύτερη "ζημιά" που έγινε επί Τερίμ και οι παίκτες που πρέπει πλέον να στρίψουν το... καράβι πριν πάει στα βράχια
Δεδομένο Νο1 κι απόλυτα ξεκάθαρο: Απ’ την στιγμή που το ίδιο το κλαμπ οριοθέτησε απ’ το περασμένο καλοκαίρι ως βασικό στόχο του την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η σεζόν έχει πάνω της "σφραγισμένη" την αίσθηση της αποτυχίας για τον Παναθηναϊκό.
Κι ας "έπιασε" το "τριφύλλι" απ’ το περασμένο καλοκαίρι τον δεύτερο οριοθετημένο στόχο, ήτοι την είσοδο της ομάδας σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης (μίνιμουμ στο Europa League) για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια. Εκεί, το οικονομικό πρόσημο -με δεδομένο και το μπόνους των 5 εκατ. ευρώ απ’ την υπέρβαση που έγινε τον περασμένο Αύγουστο απέναντι στη Μαρσέιγ και την είσοδο στα playoffs του Champions League- είναι παραπάνω από θετικό, καθότι το κλαμπ έβαλε στο ταμείο του ένα ποσό περίπου 11 εκατ. ευρώ.
Κι ας έχασε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία να το ανεβάσει κι άλλο και να προχωρήσει στην Ευρώπη ακόμη περισσότερο μέσα απ’ το Conference League όπως έκαναν ο ΠΑΟΚ κι ο Ολυμπιακός (που έκανε ένα βήμα παραπάνω φτάνοντας στα ημιτελικά), με το... αυτογκόλ που έβαλε ο Παναθηναϊκός στο ματς με τη Μακάμπι Χάιφα στη Λεωφόρο. Το παιχνίδι που (όπως αποδείχθηκε) του... στοίχειωσε συνολικά το υπόλοιπο της σεζόν του, αφού αποτέλεσε έναν απ’ τους κύριους λόγους για την απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να χωρίσει τους δρόμους του με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Δεδομένο Νο2: Αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ένα πολύ οριακό σημείο, έπειτα απ’ τις δύο ήττες απ’ την ΑΕΚ και τον Άρη που τον έθεσαν οριστικά νοκ-άουτ απ’ τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Κι εν μέσω ενός πολύ "συννεφιασμένου" κλίματος, με τις σχέσεις της... μισής (και βάλε) ομάδας με τον Φατίχ Τερίμ να βρίσκονται στα κόκκινα, το "τριφύλλι" καλείται μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες της διακοπής, να ακροβατήσει σ’ ένα πολύ τεντωμένο σχοινί.
Και να αποφασίσει από ποια μεριά της... γραμμής θα περάσει, σ’ αυτό το φινάλε της εφετινής σεζόν. Στην πλευρά της ελεύθερης πτώσης και της κατάρρευσης, με κίνδυνο να τερματίσει στην 4η θέση της βαθμολογίας και να πάει με τσακισμένο ηθικό και ψυχολογία σε έναν τελικό με τον Άρη στις 25 Μαΐου που εκτός απ’ το δεύτερο τη τάξει τρόπαιο του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα κρίνει και το κατά πόσο θα βρίσκεται στα Κύπελλα Ευρώπης της επόμενης σεζόν;
Ή στην πλευρά της διαχείρισης μίας πολύ δύσκολης κατάστασης, με ανασυγκρότηση και μία τελευταία προσπάθεια συσπείρωσης και ομοψυχίας υπό τις οδηγίες του Τούρκου τεχνικού, ο οποίος ούτως ή άλλως θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν, προκειμένου να διασωθεί έστω και στο... 90’ (ως ένα βαθμό πάντα) η χρονιά για τον Παναθηναϊκό;
Η μεγαλύτερη "ζημιά" και η μπάλα που περνάει στους παίκτες
Κακά τα ψέματα, με τον Τερίμ να έχει χάσει πλήρως την εμπιστοσύνη και τα ερείσματά του μέσα στα αποδυτήρια, η... μπάλα περνάει σε μεγάλο βαθμό στα πόδια των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού. Διότι εκείνοι (κυρίως) μπορούν να αλλάξουν την πορεία του... καραβιού που έχει λοξοδρομήσει κι αυτή την στιγμή όχι μόνο έχει χάσει το δρόμο του, αλλά πάει ολοταχώς προς τα… βράχια, εάν δεν βρεθεί κάποιος ή κάποιοι για να "στρίψουν" το τιμόνι.
Σ’ αυτές τις δύο εβδομάδες δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα στο κομμάτι της τακτικής, της έξτρα δουλειάς πάνω στις αδυναμίες της ομάδας και της αγωνιστικής της φιλοσοφίας. Η "ζημιά" απ’ τον παρωχημένο τρόπο δουλειάς και προσέγγισης του Τερίμ έχει ήδη γίνει.
Και είναι μεγάλη και ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα της εποχής Τερίμ. Διότι ο Παναθηναϊκός από ένα σύνολο ξεκάθαρου ποδοσφαιρικού πλάνου κι εξέλιξης, με συγκεκριμένες αρχές και φιλοσοφία στο παιχνίδι του, έχει μετατραπεί εδώ και καιρό σε μία ομάδα του "απόψε αυτοσχεδιάζουμε" και του "ότι να ‘ναι κι ότι... κάτσει". Σε μία ομάδα που βασίζεται κατά 80% με 90% στο ατομικό ταλέντο των ποδοσφαιριστών της κι ελάχιστα στα εφόδια που μπορεί να της προσφέρει ο άνθρωπος που βρίσκεται στην άκρη του πάγκο της. Κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει σε δύο εβδομάδες...
Σ’ αυτό πρέπει να εστιάσει πλέον όλος ο "πράσινος" οργανισμός
Αυτό που μπορεί (και πρέπει) να αλλάξει, είναι η διάθεση, το κίνητρο και η στάση ευθύνης που θα πρέπει να δείξουν, πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Η συνθήκη και τα δεδομένα είναι πολύ δύσκολα, όμως επιβάλλεται να μπορέσουν να ξαναβρούν την ηρεμία τους, την αυτοκυριαρχία τους και το καθαρό μυαλό τους σ’ αυτές τις 15 μέρες μέχρι το επόμενο ματς με τον ΠΑΟΚ, προκειμένου να αντιστρέψουν την κατάσταση.
Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αυτό -θα πρέπει να- είναι το πρωτεύον για τον Παναθηναϊκό κι εκεί (και μόνο) επιβάλλεται να εστιάσει όλος ο οργανισμός κι όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα, μέσα απ’ τις συζητήσεις που θα γίνουν και την καθημερινότητα της ομάδας στο Κορωπί μέχρι να φτάσει το "τριφύλλι" στην τελική ευθεία των 2+1 αγώνων που απομένουν.
Διότι στο τέλος της ημέρας, είναι διαφορετικό να έχεις χάσει το πρωτάθλημα απ’ τα δικά σου λάθη, τις αστοχίες του προπονητή και καμπόσους εξωγενείς παράγοντες και είναι πολύ διαφορετικά να "παραιτείσαι" και να οδηγείσαι στην απόλυτη καταστροφή, που θα σε γυρίσει 3-4 χρόνια πίσω...
