Όλοι οι κύκλοι κάποτε "κλείνουν". Ο συγκεκριμένος, στη σχέση του Παναθηναϊκού με τον Δημήτρη Κουρμπέλη ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2016 σε μία πολύ περίεργη περίοδο για το κλαμπ (λίγο πριν μπει για μία διετία "γεμάτη" από οικονομικά κι αγωνιστικά βάσανα) κι ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης (31/5) με τους τίτλους τέλους, έπειτα από 6,5 χρόνια κοινής πορείας.

Δεν ήταν και δεν είναι εύκολο το "αντίο" σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Ποτέ δεν είναι... Και για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος έπρεπε κι όφειλε να πράξει με μία συγκεκριμένη λογική πάνω στην οικονομική προσφορά του προς τον 29χρονο διεθνή μεσοαμυντικό.

Με αυξημένες απολαβές, ακολουθώντας το πλαίσιο και τη γραμμή που έχει χαράξει την τελευταία διετία με όλους τους παίκτες του βασικού πλάνου, αλλά χωρίς "τρέλες".

Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να δώσει πάνω από ένα εκατομμύριο

Δεν θα μπορούσε να δώσει 1 εκατ. ευρώ στον Κουρμπέλη διότι -όσο κι αν αυτό φαντάζει "ψιλά γράμματα" για τους απ’ έξω- θα ήταν καταστροφικό για όλη την εσωτερική ισορροπία της ομάδας.

Η αξιολόγηση που έγινε αφορούσε αύξηση 30%, ήτοι από τις 500.000 ευρώ ετησίως, στις 650.000 ευρώ καθαρά συν μπόνους συμμετοχών. Εκεί όπου βρίσκεται σχεδόν όλη η "πρώτη γραμμή" της ομάδας.

Η Τραμπζονσπόρ απ’ την πλευρά της βλέποντας την ευκαιρία πλέον να κινηθεί μόνο προς την κατεύθυνση του Κουρμπέλη (μετά την "πόρτα" του Παναθηναϊκού στις 600.000 ευρώ τον περασμένο Αύγουστο), έριξε αυτά τα χρήματα δίπλα στις προτεινόμενες φιξ αποδοχές του: 900.000 ευρώ "καθαρά" το χρόνο, δηλαδή 2,7 εκατ. ευρώ στην τριετία συν 200.000 ευρώ ετησίως σε εφικτά μπόνους.

Πολύ μεγάλη η διαφορά στο σύνολο των τριών ετών. Ικανή για να βάλει σε σοβαρές σκέψεις όχι μόνο τον Κουρμπέλη, αλλά τον οποιονδήποτε.

Δεν ήταν εύκολη η απόφαση

Και πάλι όμως δεν ήταν εύκολη η απόφαση για τον ίδιο. Και φάνηκε αυτό απ’ το πόσο χρόνο χρειάστηκε μέχρι να πάρει την τελική του απόφαση. Την τελική πρόταση του Παναθηναϊκού την είχε στα χέρια του απ’ την περασμένη Πέμπτη (25/5). Αυτή της Τραμπζονσπόρ εδώ και αρκετές εβδομάδες.

Μαζί με έναν deadline να απαντήσει έως τα μέσα αυτής της εβδομάδας, προκειμένου να γνωρίζουν και οι ίδιοι πως θα κινηθούν στην αγορά. Χρειάστηκε όμως αρκετές μέρες για να τα "ζυγίσει" όλα τα δεδομένα (εν μέσω των υποχρεώσεών του με την Εθνική Ομάδα) μέχρι να πάρει την απόφαση να αποχωρήσει απ’ την ασφάλεια και τη σιγουριά του Παναθηναϊκού και να πάει στην ομάδα του επιστήθιου φίλου του (κι αρχηγού της) Τάσου Μπακασέτα.

Δεν ήταν πάντα μόνο θέμα χρημάτων, αλλά και του συνολικότερου "πακέτου" και των συνθηκών που θα μπορούσε να βρει εκτός Παναθηναϊκού, αλλά κι εκτός Ελλάδας.

Το Ιανουάριο του 2018, με τον Παναθηναϊκό τότε σε ημί-διαλυμένη κατάσταση οικονομικά κι αγωνιστικά, οι περισσότεροι περίμεναν απλώς την ανακοίνωση της μεταγραφής του στον ΠΑΟΚ.

Ο ίδιος έπαιρνε τότε 250.000 ευρώ και η πρόταση του ΠΑΟΚ ήταν 700.000 ευρώ συν μπόνους. Δεν πήγε, διότι ένιωθε πως δεν θα μπορούσε να πάει μ’ αυτές τις συνθήκες απ’ την στιγμή που ήταν αρχηγός του Παναθηναϊκού.

Το καλοκαίρι του 2020, η Ντινάμο Κιέβου (προ πολέμου και των σημερινών δύσκολων καταστάσεων που βιώνει) του προσέφερε συμβόλαιο άνω του 1 εκατ. ευρώ συν 2,5 εκατ. ευρώ στον Παναθηναϊκό. Πάλι δεν πήγε.

Η προοπτική που προσφέρει η Τράμπζονσπορ

Δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος στις μεγάλες αλλαγές. Και η σημερινή (31/5) απόφασή του ήρθε -πέραν του οικονομικού και του συμβολαίου... ζωής που του δίνει η Τράμπζονσπορ- και γιατί η τουρκική ομάδα του προσφέρει τη μοναδική προοπτική που θα μπορούσε να τον "τραβήξει" στο εξωτερικό: Ασφαλές περιβάλλον.

Εκεί θα βρει τον κολλητό του Τάσο Μπακασέτα, ο οποίος λατρεύεται σαν... Θεός κι έχει μεγάλη επιρροή στα πάντα. Θα έχει κι άλλον έναν Έλληνα (Μανώλη Σιώπη) και γενικά μία συνθήκη που θα του απλοποιήσει πολύ τα πράγματα και δεν θα τον βάλει σε μία διαδικασία του "ξεκινάω απ’ το μηδέν".

Ο κύκλος έκλεισε κι ο Παναθηναϊκός καλείται να κινηθεί γρήγορα πια στην αγορά για να βρει έναν καλύτερο παίκτη στο "6-8" που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στη μεσαία γραμμή του. Επιβάλλεται να κάνει ένα συνολικό upgrade και στον άξονά του ο Παναθηναϊκός, με έναν παίκτη που θα "γεμίσει" αγωνιστικά και ποιοτικά την "κουλούρα".

Ακόμη κι αν έμεινε εντέλει ο Κουρμπέλης θα έπρεπε να πάρει έναν τέτοιο κεντρικό μέσο. Πόσω μάλλον δε τώρα που έφυγε.