Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε 0-2 στην Τρίπολη με δύο γκολ του Μακέντα, αλλά ο Αστέρας ισοφάρισε σε 2-2, σε ένα ματς που θα μείνει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, χάρις στο γκολ του Παπαδόπουλου στο 97'.

Η ομάδα του Μπόλονι έχασε την ευκαιρία να ξεκινήσει με εκτός έδρας νίκη τα playoffs και να πιάσει την ΑΕΚ στη βαθμολογία, αφού η Ένωση έχασε 3-1 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και έμεινε στους 48 βαθμούς.

Ο Παναθηναϊκός έκανε πάλι αυτό που έχουμε σημειώσει σε παλιότερο κείμενο, έκανε αυτό που αρέσει στον Μπόλονι όταν η ομάδα του είναι μπροστά στο σκορ. Σταμάτησε να παίζει.

8-0 ΤΕΛΙΚΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 0-2

Το 0-2 έγινε στο 59' και οι τελικές σε εκείνο το σημείο ήταν 4-9 υπέρ του Παναθηναϊκού. Ρίξτε μια ματιά στο widget της Opta με τις τελικές και τα expected goals από το 60' μέχρι και το σφύριγμα της λήξης.

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε μία τελική μετά το 0-2, την ώρα που ο Αστέρας έκανε οκτώ και μάλιστα όλες μέσα από την περιοχή. Δύο απ'αυτές έφεραν το 2-2, κεντρικά, στο ύψος του πέναλτι.

ΤΟ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ, ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ

Οι πράσινοι έμειναν 53 λεπτά χωρίς τελική όταν νίκησαν τον Απόλλωνα στη Ριζούπουλη και 48 λεπτά χωρίς τελική όταν νίκησαν 2-0 την ΑΕΛ στη Λεωφόρο. Έχουν κάνει και το ανήκουστο, δεν είχαν τελική στα τελευταία 40 λεπτά του αγώνα όταν ήταν 0-0 με τον Αστέρα στο γήπεδό τους.

Όταν κάτι επαναλαμβάνεται με τέτοια συνέπεια, είναι επιλογή, όχι πρόβλημα. Είναι σχέδιο, αποφασισμένη προσέγγιση. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει στην ομάδα, είναι κάτι που η ίδια επιλέγει.

Οι τελικές μετά το 60' ήταν 8-0 για τον Αστέρα. Κάποιος θα πει "εντάξει, 2-0 κερδίζουν, γιατί σώνει και ντε να σουτάρουν, δεν το καταλαβαίνω".

Δεν έχεις δίκιο, φίλε μου, αλλά ας πούμε ότι έχεις. Ας πούμε ότι δεν είναι πρόβλημα οι μηδέν τελικές. Δεν είναι πρόβλημα οι οκτώ του Αστέρα μέσα στη μεγάλη περιοχή;

72%-28% ΚΑΤΟΧΗ ΜΕΤΑ ΤΟ 60', 76%-24% ΜΕΤΑ ΤΟ 80'

Το "σταμάτησε να παίζει" δεν αφορά μόνο τις τελικές, αφορά τη συνολική εικόνα. Η κατοχή μπάλας μέχρι το 60' ήταν 45-55. Μετά το 0-2 ήταν 72-28. Μετά το 80' και η κατοχή του Αστέρα έφτασε στο 76% και του Παναθηναϊκού κατρακύλησε στο 24%.

Ο Αστέρας έγινε Σίτι και ο Παναθηναϊκός έγινε Μπέρνλι, όχι επειδή το κατάφεραν οι γηπεδούχοι, αλλά διότι το επέλεξαν οι φιλοξενούμενοι.

Ας πούμε ότι είναι σωστό για την ομάδα του Μπόλονι να σταματήσει να έχει τον έλεγχο και να πέσει χαμηλά για να προφυλάξει το 0-2. Κάτι ενδιάμεσο δεν υπάρχει; Ή θα έχει τον έλεγχο ή θα πέσει σε κατοχή κάτω από το 30%;

ΟΚΤΩ ΕΥΣΤΟΧΕΣ ΠΑΣΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 80'

Δεν μπορεί απλώς να κρατήσει την μπάλα; Η απάντηση είναι όχι. Ρίξτε μια ματιά στις πάσες του Παναθηναϊκού από το 80' και μετά.

Αυτές είναι όλες κι όλες. Δεκαοκτώ πάσες, οι τρεις από τον Διούδη. Μόνο οκτώ εύστοχες, μόνο δύο πάνω από τη σέντρα.

Οκτώ εύστοχες πάσες σε 20 λεπτά αγώνα, αφού το ματς έληξε στο 100'.

ΕΚΑΝΕ ΣΙΤΙ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ

"Δεν παίχτηκε ποδόσφαιρο στο τέλος με τόσες καθυστερήσεις" θα πει κάποιος, θεωρώντας πως αυτό δικαιολογεί τις οκτώ εύστοχες πάσες σε 20 λεπτά. ΟΚ, ας δούμε τι έκανε ο Αστέρας στο ίδιο διάστημα.

Ο Αστέρας στο ίδιο διάστημα είχε 54/62 πάσες, 31/36 πάνω από τη σέντρα και 18/22(!) στην επίθεση, στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου. Μπαρτσελόνα έγιναν οι γηπεδούχοι, Μάντσεστερ Σίτι.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να παίζει, σταμάτησε να θέλει την μπάλα, σταμάτησε να πασάρει κι εντάξει, για απειλή και σουτ ούτε λόγος.

Δεν είναι ποδοσφαιρικό σχέδιο αυτό, απέχει έτη φωτός από το "αφήνω την μπάλα στον αντίπαλο και διαχειρίζομαι το σκορ". Αυτό δεν είναι διαχείριση, είναι άνευ όρων παράδοση που βασίζεται στο "εντάξει, θα τα βγάλει ο Διούδης, όπως έκανε όταν πήραμε σερί νίκες".

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΚΑΝΕ 100 ΠΑΣΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 60' ΜΕ 10 ΠΑΙΚΤΕΣ

Μετά το ματς στην Τρίπολη, ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε τον Άρη. Προηγήθηκε στο 38' με τον Μασούρα, αλλά τρία λεπτά αργότερα αποβλήθηκε ο Λαλά.

Προβάδισμα στο σκορ, αλλά αριθμητικό μειονέκτημα για πάνω από 50 λεπτά αγώνα. Προφανώς και οι συνθήκες άλλαξαν. Αλλά ο Ολυμπιακός ακόμα και με δέκα παίκτες δεν πήγε στο 28% κατοχή που πήγε ο Παναθηναϊκός μετά το 60'.

Η ομάδα του Μαρτίνς ακόμα και με παίκτη λιγότερο είχε 35% κατοχή. Και δείτε τις πάσες του Ολυμπιακού στο τελευταίο μισάωρο του αγώνα.

Εβδομήντα εύστοχες μεταβιβάσεις στις 100, 40/64 πάνω από τη σέντρα, 32/50 στην επίθεση. Αυτά έκανε ο Ολυμπιακός με την μπάλα μετά το 60', με παίκτη λιγότερο.

Στο ίδιο διάστημα στην Τρίπολη, ο Παναθηναϊκός με 11 εναντίον 11 είχε 56/78 πάσες, 17/33 πάνω από τη σέντρα, 11/20 στην επίθεση.

Δεν δικαιολογείται με τίποτα, με κανέναν τρόπο αυτή η εικόνα της ομάδας του Μπόλονι στην Τρίπολη. Το έχει κάνει στο παρελθόν και συνεχίσει να το κάνει.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ;

Ο Διούδης φρόντιζε να μην το πληρώνει ο Παναθηναϊκός, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται για πάντα. Ο Μπόλονι αρέσκεται στο να σταματάει να παίζει κι η απορία είναι εύλογη: δεν έχει δει ότι αυτό το πράγμα δεν λειτουργεί;

Στην τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου, ο Άρης νικούσε 0-2 στην Τούμπα. Σταμάτησε να παίζει στο τέλος και ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε 2-2, έστω και με γιόμες.

Στον πρώτο γύρο, η ΑΕΚ υποδέχθηκε τον ΠΑΟΚ στην Αθήνα και προηγήθηκε στο 23'. Στο δεύτερο ημίχρονο η κατοχή ήταν 28-72, η ΑΕΚ δεν έκανε τελική μέχρι τις καθυστερήσεις. Ο ΠΑΟΚ όχι μόνο τελικά ισοφάρισε, αλλά είχε και στο φινάλε τη μεγάλη ευκαιρία για το 1-2.

Ο Αστέρας πήγε στο "Σπύρος Λούης" πριν από έναν μήνα και προηγήθηκε νωρίς 0-2. Σταμάτησε να παίζει και τελικά η ΑΕΚ όχι μόνο ισοφάρισε, αλλά είχε και μεγάλες ευκαιρίες για να πάρει το ματς.

Βέβαια ο Αστέρας το έκανε εκτός έδρας με την ΑΕΚ. Δεν είναι Παναθηναϊκός να το κάνει στην Τρίπολη. Κι όμως, ο Μπόλονι το κάνει, λες και δεν βλέπει παντού γύρω του ενδείξεις πως αυτό το πράγμα δεν λειτουργεί, πως οι ομάδες που σταματάνε να παίζουν το πληρώνουν.

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Αφήνουμε στην άκρη αν ταιριάζει στο μέγεθος του Παναθηναϊκού να υιοθετεί επανειλημμένα μια τέτοια προσέγγιση με αντιπάλους τον Απόλλωνα, την ΑΕΛ και τον Αστέρα.

Ας πούμε ότι δεν τον λένε Παναθηναϊκό, ότι μιλάμε για μια οποιαδήποτε ομάδα. Όπως κι αν λέγεσαι, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλός σου, δεν σταματάς να παίζεις.

Το κάνεις μόνο επειδή σε αναγκάζει ο αντίπαλος, επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Δεν το κάνεις από επιλογή. Όχι μόνο γιατί μπορεί να είναι ντροπή για τον Παναθηναϊκό να παίζει έτσι με τον Αστέρα, αλλά γιατί είναι αυτοκτονικό ποδοσφαιρικό σχέδιο.

Ο Μπόλονι φαίνεται ότι δεν πήρε το memo και το συνεχίζει.

Photo Credits: Eurokinissi