Παναθηναϊκός: Ο Αλόνσο παραμένει με τελευταία πίστωση χρόνου κι αστερίσκους

Ενδό-παναθηναϊκά το ζήτημα του προπονητή είναι το Νο1 θέμα συζήτησης απ’ την ώρα που σφύριξε τη λήξη του ισόπαλου ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Ζίμπερτ.

Και συζητιέται περισσότερο ακόμη κι απ’ το πέναλτι που δεν δόθηκε στο 45’+2’ απ’ τον Γερμανό ρέφερι στο σφιχταγκάλιασμα της μπάλας απ’ τον Ρέτσο, σε μια φάση που ο Παναθηναϊκός ψάχνει να βρει το δίκιο του κι αναμένει σήμερα (7/10) εξηγήσεις απ’ τους αρμόδιους της διαιτησίας, όπως ανέφερε στη χθεσινοβραδινή ανακοίνωσή του.

Το θέμα που κυριαρχεί εντούτοις, πέριξ του "πράσινου" οργανισμού είναι το τι μέλλει γενέσθαι με τον Ντιέγκο Αλόνσο, έχοντας φτάσει στο δεύτερο break της σεζόν για τις εθνικές ομάδες, με τον Παναθηναϊκό στο -7 απ’ την πρώτη θέση, να μην βρίσκει τον τρόπο για να φτάσει στη νίκη σε άλλο ένα ματς με χαρακτήρα τελικού και να μετράει μηδέν γκολ στα τρία ματς με τους ανταγωνιστές του και τέσσερα παιχνίδια χωρίς γκολ στο πρωτάθλημα.

Είναι δεδομένο πως υπήρξαν φωνές -όχι μόνο χθες βράδυ, αλλά εδώ κι αρκετές μέρες- απ’ τον περίγυρο του Γιάννη Αλαφούζου που εξέφραζαν την άποψη πως θα έπρεπε να γίνει αλλαγή προπονητή, καθώς η ομάδα δείχνει σταθερά αδυναμία να φτάσει στο επίπεδο που πρέπει να βρίσκεται με βάση το υλικό της.

Και το timing για μία τέτοια απόφαση θα έμοιαζε το πλέον κατάλληλο, καθώς οι διακοπές λόγω των εθνικών ομάδων, είθισται να διευκολύνουν πάντα χρονικά τέτοιες διαδικασίες αλλαγών.

Η απόφαση στην οποία κατέληξε, εντούτοις, ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού είναι η παραμονή του Αλόνσο στον "πράσινο" πάγκο, με μία τελευταία πίστωση χρόνου, συνοδευόμενη ωστόσο από δεδομένους προβληματισμούς γύρω απ’ την εικόνα της ομάδας κι αστερίσκους.

Μία απόφαση που πάει κόντρα στο ρεύμα και στις τάσεις που υπάρχουν απ’ τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου (κι όχι μόνο) του Παναθηναϊκού, αλλά προήλθε έπειτα από συγκεκριμένες σκέψεις και προβληματισμούς, για τους οποίους ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ περιμένει απ’ τον Αλόνσο να βρει τις λύσεις, προκειμένου να γυρίσει την κατάσταση.

Ανεξάρτητα απ’ την στάση που διατηρούσε πάντοτε ο Αλαφούζος (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) απέναντι στους τεχνικούς με τους οποίους συνεργάστηκε, στηρίζοντας κι εξαντλώντας κάθε φορά τα περιθώρια, υπάρχει και μία σειρά από ζητήματα που τον οδήγησαν σ’ αυτόν τον (σίγουρα πολύ ρισκαδόρικο) δρόμο, θεωρώντας πως δεν είναι και η πιο εύκολη επιλογή η αλλαγή ενός προπονητή έπειτα από δυόμιση μήνες μπάλας.

Τι αναγνωρίζει στον Ντιέγκο Αλόνσο

Ο Αλαφούζος βλέπει πως ο Παναθηναϊκός είναι δεδομένα πολύ μακριά ακόμα απ’ αυτό που θα πρέπει να παρουσιάζει μέσα στο γήπεδο, ωστόσο, αναγνωρίζει ορισμένα ελαφρυντικά στον Αλόνσο.

Όπως το γεγονός πως η ομάδα μπήκε απ’ την αρχή της σεζόν σε μία διαδικασία μεγάλης συμπίεσης για να πετύχει τον στόχο της εισόδου σε League Phase ευρωπαϊκής διοργάνωσης, με τρία ματς με χαρακτήρα ντέρμπι στην πρώτα επτάδα αγώνων της Λίγκας (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακός), με έξτρα πίεση απ’ τις πρώτες αποτυχίες στα εγχώρια ματς (Αστέρας Τρίπολης AKTOR, Athens Kallithea) κι ένα ρόστερ υπό (αν)οικοδόμηση.

Θεωρεί κι ο ίδιος πως η αλλαγή δεν μπορεί να έρθει μέσα σε δύο μήνες (μολονότι η όλη διαδικασία έχει κοστίσει ήδη πάρα πολύ σε βαθμούς στον Παναθηναϊκό) και στέκεται σ’ αυτό που του έχει μεταφέρει κι ο Αλόνσο: Πως μετά απ’ αυτόν τον κύκλο αγώνων που μόλις ολοκληρώθηκε, η εικόνα θα είναι πολύ καλύτερη και οι δείκτες απόδοσης της ομάδας θα βελτιωθούν.

Τι τον κρατάει; Το γεγονός πως -όσο κι αν υπάρχει ισοπέδωση και μηδενική εξωτερική ανοχή στον Παναθηναϊκό- η εικόνα των "πράσινων" ήταν όντως ελαφρώς βελτιωμένη στα τελευταία ματς, παρότι δεν συνοδεύτηκε από τα αντίστοιχα αποτελέσματα.

Όμως πλέον η απαίτηση για πολύ καλύτερες εμφανίσεις κι αποτελέσματα στους αγώνες που θα ακολουθήσουν μετά τη διακοπή (ΟΦΗ εκτός, Τσέλσι εντός, Άρης εντός, Ατρόμητος εκτός στο Κύπελλο Ελλάδας Betsson, Βόλος εκτός, Τζουγκάρντεν εκτός, Λαμία εντός), έως την επόμενη του Νοεμβρίου, είναι απόλυτη.

Η αγορά και ο συμβατός προπονητής

Μία αλλαγή προπονητή μεσούσης της περιόδου ή για την ακρίβεια τόσο νωρίς στη σεζόν, συνοδεύεται κι από άλλα ζητήματα: Πρώτον και κυριότερον, τι υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά των προπονητών.

Πόσο συμβατός θα ήταν ένας νέος τεχνικός και οι ιδέες του, πάνω σ’ ένα ρόστερ που έχει ήδη οικοδομηθεί κι ακριβοπληρωθεί.

Ήδη ο Παναθηναϊκός πληρώνει κι έχει στην εξέδρα πέντε παίκτες που δεν υπολογίζονται και μαζί με την εφορία, του κοστίζουν 5.000.000 ευρώ για τη σεζόν 2024/25 (εδώ βεβαίως η ευθύνη βαραίνει τον τεχνικό διευθυντή Γιάννη Παπαδημητρίου για το γεγονός πως δεν "άδειασε" εγκαίρως το ρόστερ απ’ τους παίκτες που δεν υπολογίζονται).

Ένας καινούργιος κι αναγνωρισμένος προπονητής -"κανονικός" με ισχυρή προσωπικότητα και παρουσία κι όχι κάποιο στοίχημα- θα έπρεπε σε πρώτη φάση, είτε να είναι απόλυτα συμβατός ως προς τη φιλοσοφία του πάνω στο υλικό που υπάρχει ήδη, είτε να προσαρμοστεί πάνω σ’ αυτό.

Πολύ δύσκολος συνδυασμός για να το βρει μία ομάδα Οκτώβρη μήνα στην αγορά, όταν μιλάμε για κανονικούς προπονητές κι όχι για "καμικάζι".

Και είναι επίσης ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός αφενός δεν είναι ακόμα έτοιμος για κάτι τέτοιο κι αφετέρου το πιο πιθανό είναι πως δεν έχει βρει στην αγορά έναν τέτοιο προπονητή, για να βάλει τον ιδιοκτήτη του στη διαδικασία μίας άμεσης αλλαγής.

Τέσσερις προπονητές μέσα σε 10 μήνες

Επίσης, κάτι ακόμη -όχι αμελητέο διότι όλα μπαίνουν σε μία συνολική αξιολόγηση της κατάστασης- είναι το θέμα της (α)συνέχειας. Ο Παναθηναϊκός έχει αλλάξει ήδη μέσα σε 10 μήνες, τέσσερις προπονητές.

Πληρώνει ακόμη τα 2,4 εκατ. ευρώ με την εφορία που ήταν το συμβόλαιο του Φατίχ Τερίμ και των συνεργατών του για την εφετινή σεζόν (!), πληρώνει πάνω από 1,3 εκατ. ευρώ με την εφορία στον Αλόνσο και το τιμ του κι ακόμη μία αλλαγή θα πήγαινε στομ... Θεό το κόστος για τους προπονητές.

Όχι, πως εάν το όλο θέμα (με το ρίσκο που παίρνει τώρα ο Αλαφούζος) φτάσει στο μη παρέκει τις επόμενες εβδομάδες, θα φρενάρει μία πιθανή αλλαγή στο οικονομικό. Αλλά σίγουρα είναι ένας παράγοντας που για την ώρα συνυπολογίζεται στην όλη διαδικασία.

Αν και για την ιδιοκτησία του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού το πρώτο και βασικό ζήτημα, έχει να κάνει με τη συνέχεια και την σταθερότητα την οποία δεν μπορεί να βρει μία ομάδα, αλλάζοντας ξανά προπονητή για τέταρτη φορά σε ένα δεκάμηνο.

Η απαίτηση και το μη αναστρέψιμο

Η απόφαση του Αλαφούζου είναι ξεκάθαρο πως εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο. Διότι αν μετά τη διακοπή δεν επέλθει η αλλαγή και η δραστική και ουσιαστική βελτίωση της ομάδας με βάση το υλικό και τις δυνατότητές της και δεν συνοδευτεί ο τρίτος κύκλος της σεζόν από αποτελέσματα (τα οποία δεν είχε ως τώρα ο Παναθηναϊκός), η κατάσταση ως προς τον βασικό στόχο της χρονιάς θα μοιάζει πλέον απολύτως μη αναστρέψιμη.

Ήδη το -7 φέρνει τον Παναθηναϊκό σε πολύ δυσχερή θέση, ακόμη και για να ξαναγίνει διεκδικητής...

Το σίγουρο είναι πως πάρθηκε μία απόφαση που θα σημαδέψει τη συνέχεια της εφετινής σεζόν. Με τον Αλόνσο να λαμβάνει (υπο)στήριξη διοικητική και πίστωση χρόνου, αλλά με πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις και να καλείται να κάνει κάτι που σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα.

Να γυρίσει μία κατάσταση στην οποία (λόγω των παραπάνω αστερίσκων) θα κρίνεται πια θέλοντας και μη παιχνίδι με το παιχνίδι.

Κάτι που ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, το κατάφεραν στο παρελθόν...